Wyrok WSA w Warszawie z dnia 7 marca 2024 r., sygn. VI SA/Wa 4870/23

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodnicząca sędzia WSA Urszula Wilk (spr.) Sędziowie sędzia WSA Sławomir Kozik sędzia WSA Magdalena Maliszewska po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w trybie uproszczonym w dniu 7 marca 2024 r. sprawy ze skargi B. S. na decyzję Generalnego Dyrektora Dróg Krajowych i Autostrad z dnia 22 czerwca 2023 r. nr ZN.WOD.4241.45.2023.2.MŻ w przedmiocie odmowy zezwolenia na lokalizację zjazdu 1. uchyla zaskarżoną decyzję, 2. zasądza od Generalnego Dyrektora Dróg Krajowych i Autostrad na rzecz skarżącej B. S. kwotę 497 (czterysta dziewięćdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z [...] czerwca 2023 r., nr [...], Generalny Dyrektor Dróg Krajowych i Autostrad (dalej: "Dyrektor", "Organ"), na podstawie art. 29 ust. 1 i ust. 4 ustawy z 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (Dz. U. z 2023 r. poz. 645, z późn. zm., dalej: "u.d.p.") i art. 138 § 1 pkt 1 w związku z art. 127 § 3 ustawy z 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2023 r. poz. 775, z późn. zm., dalej: "k.p.a."), utrzymał w mocy własną decyzję z [...] marca 2023 r., którą odmówił udzielenia zezwolenia na lokalizację zjazdu zwykłego z dodatkowej jezdni drogi krajowej nr [...] K.-T. (DK[...]) do działki nr [...] obr. [...] w T. przeznaczonego do obsługi działki wykorzystywanej jako plac składowy materiałów budowlanych.

Decyzję tą wydano w następującym stanie sprawy:

B. S. (dalej: "Skarżąca") wnioskiem z 19 stycznia 2023 r. (uzupełnionym 10 marca 2023 r.) wystąpiła o wydanie zezwolenia na lokalizację zjazdu zwykłego z jezdni dodatkowej zlokalizowanej w pasie drogowym drogi krajowej nr [...] K. – T. (DK[...]) do działki nr [...], położonej w obr. [...] w T., przeznaczonego do obsługi działki wykorzystywanej jako plac składowy materiałów budowlanych.

Decyzją z [...] marca 2023 r. Organ odmówił zezwolenia na lokalizację wskazanego zjazdu. Zdaniem Organu udzielenie tego zezwolenia nie jest możliwe, bowiem w sprawie nie zachodzi okoliczność "sytuacji wyjątkowej", czyli takiej, w której nie ma możliwości zapewnienia jakiegokolwiek innego dojazdu. Odwołując się do zasady pierwszeństwa bezpieczeństwa ruchu wskazywał na parametry drogi serwisowej dostosowanej wyłącznie do obsługi istniejącej zabudowy oraz terenów rolnych. Organ wywodził, że "sąsiadujące działki należą zapewne do rożnych właścicieli. Zatem każdy z tych właścicieli ma taką samą sytuację jak wnioskodawczyni, tj. może wystąpić do tut. zarządcy drogi o zezwolenie na lokalizację zjazdu do jego działki która ma być wykorzystywana inaczej aniżeli rolniczo. Wydanie takich zgód nie tylko aktualnej wnioskodawczyni ale i innym właścicielom działek jest niemożliwe albowiem charakter i parametry dodatkowej jezdni pozwalają wyłącznie na obsługę terenów rolnych przy drodze o ruchu tranzytowym w kierunku przejścia granicznego". Organ wskazywał, że strona winna najpierw wykorzystać wszelkie inne możliwości dojazdu. Odwołując się do zasady pierwszeństwa bezpieczeństwa ruchu wskazywał na to, że – droga należy do klasy GP, usytuowanej wysoko w hierarchii dróg publicznych, zaś każdy zjazd stanowi potencjalne niebezpieczeństwo. Ostatecznie Organ wskazał, że budowa zjazdu miałaby istotny wpływ na pogorszenie istniejących warunków na drodze (natężenie ruchu drogowego, ukształtowanie drogi) i dał prymat interesowi społecznemu, rozumianemu jako bezpieczeństwo ruchu drogowego, przed którym interes strony winien ustąpić.