Interpretacja indywidualna z dnia 4 września 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT2-2.4011.570.2024.2.KR

Skutki podatkowe zawarcia ugody z bankiem.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zakres wniosku wspólnego o wydanie interpretacji indywidualnej

23 lipca 2024 r. wpłynął Państwa wniosek wspólny z 23 lipca 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zawarcia ugody. Uzupełnili go Państwo pismami złożonymi 23 lipca 2024 r. oraz – w odpowiedzi na wezwanie – pismami złożonymi 25 sierpnia 2024 r. oraz pismem z 26 sierpnia 2024 r. (wpływ 26 sierpnia 2024 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Zainteresowani, którzy wystąpili z wnioskiem

1) Zainteresowany będący stroną postępowania: ...

2) Zainteresowana niebędąca stroną postępowania: ...

3) Zainteresowana niebędąca stroną postępowania: ...

Opis stanu faktycznego

W dniu 13 września 2005 r. Zainteresowani w osobach:

1.(...) ;

2.(...);

3.(...);

zawarli z bankiem …. umowę hipotecznego kredytu mieszkaniowego o numerze … we frankach szwajcarskich na kwotę … CHF. Kredyt przeznaczony był na sfinansowanie kosztów budowy domu jednorodzinnego w celu zabezpieczenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Ww. osoby są współwłaścicielami tej nieruchomości. Kredyt wypłacony został w walucie PLN i został całkowicie spłacony w marcu 2020 r. … października 2023 r. Zainteresowani pozwali bank …. do Sądu Okręgowego … wnosząc o unieważnienie umowy w związku z zawartymi w niej klauzulami abuzywnymi. Jeszcze przed wyznaczonym przez Sąd terminem rozprawy bank … zaproponował ugodowe rozwiązanie sporu oferując przeliczenie udzielonego kredytu w CHF tak jakby był udzielony w walucie PLN i oprocentowany w okresie jego spłacania według warunków jakie obowiązywały dla hipotecznych kredytów mieszkaniowych w walucie PLN. W wyniku takiego przeliczenia powstała nadpłata w spłacie kredytu w wysokości … PLN. W dniu … maja 2024 r. na posiedzeniu Sądu Okręgowego … (sygn. akt …) ugoda została zawarta i w jej wyniku bank zobowiązał się do zwrotu nadpłaty w spłacie kredytu w wysokości … PLN oraz dodatkowo do zwrotu połowy kosztów wniesionej opłaty od pozwu sądowego w wysokości … PLN.

Jednocześnie w treści ugody z inicjatywy banku zawarta została informacja, że w związku ze zwrotem ww. kwot po stronie kredytobiorców istnieje przychód a bank … realizując ciążący na nim obowiązek informacyjny wystawi kredytobiorcom PIT-11. Z informacji jaką Zainteresowani uzyskali w banku … ujęcie zwróconych kwot w informacji PIT-11 za 2024 r. nastąpi w podziale na osoby przystępujące do ugody. Wymienione wyżej kwoty zostały zwrócone przez bank przelewem bankowym w dniu … 2024 r.

Uzupełnienie stanu faktycznego

Na pytanie Organu o treści cyt.: „czy kredyt hipoteczny, o którym mowa we wniosku, został udzielony przez podmiot, którego działalność podlega nadzorowi państwowego organu nadzoru nad rynkiem finansowym, uprawniony do udzielania kredytów na podstawie odrębnych ustaw regulujących zasady funkcjonowania takich podmiotów?”, Zainteresowany wskazał, że postawione pytanie dotyczy charakterystyki banku, który udzielił Im kredytu, co do której niekoniecznie Zainteresowany posiada wymaganą i wystarczającą wiedzę. Zainteresowany zwrócił się więc pisemnie w dniu 21 sierpnia 2024 r. do banku … poprzez skrzynkę kontaktową na Jego koncie w aplikacji bankowej zadając pytanie dokładnie tak, jak postawione jest w wezwaniu do uzupełnienia wniosku wspólnego. Niestety, do momentu wysyłania uzupełnienia, bank nie udzielił Mu odpowiedzi pomimo deklarowanych przez Niego 6 godzin, a w przypadkach szczególnych 24 godzin na udzielenie odpowiedzi. Zainteresowany odpowiada zatem na to pytanie zgodnie z wiedzą jaką posiada. Bank …, który udzielił Im kredytu nie jest parabankiem. Jest Spółką Akcyjną z … i podmiotem, którego działalność podlega nadzorowi państwowego organu nadzoru nad rynkiem finansowym jakim według Jego wiedzy jest Komisja Nadzoru Finansowego. Co do odrębnych ustaw regulujących działalność takich podmiotów jak bank … uprawniających do udzielania kredytów hipotecznych Zainteresowany nie posiada wiedzy, wie natomiast, że bank ten co najmniej od czasu kiedy udzielał Im kredytu aż do dnia dzisiejszego cały czas oferuje i udziela klientom hipotecznych kredytów mieszkaniowych.

Na pytanie Organu o treści cyt.: „czy zgodnie z zawartą w 2005 r. umową o ww. hipoteczny kredyt mieszkaniowy, wszyscy kredytobiorcy (Państwo (Zainteresowani/Wnioskodawcy)) odpowiadali za spłatę kredytu solidarnie, a więc do pełnej wysokości?” Zainteresowany wskazał, że zgodnie z zawartą w 2005 r. umową o hipoteczny kredyt mieszkaniowy wszyscy kredytobiorcy solidarnie odpowiadali za spłatę kredytu. Integralną częścią umowy były bowiem trzy załączniki „Oświadczenie o poddaniu się egzekucji” wystawione osobno dla każdego z kredytobiorców i przez niego podpisane, w którym w zakresie roszczeń banku poddaje się na rzecz … egzekucji świadczeń pieniężnych do łącznej kwoty zadłużenia … PLN. W zakresie zabezpieczenia roszczeń banku zostały wystawione i podpisane przez kredytobiorców trzy weksle własne in blanco.

Na pytanie Organu o treści cyt.: „czy koszt wniesionej opłaty od pozwu sądowego został poniesiony przez Państwo (Zainteresowanych/Wnioskodawców) (powoda/stronę procesu) z własnych środków; w całości/w części? Czy zwrócona przez bank kwota połowy opłaty od pozwu sądowego nie przewyższała faktycznie poniesionych przez Państwa ww. wydatków?” Zainteresowany wskazał, że koszt wniesionej do Sądu Okręgowego we Wrocławiu opłaty od pozwu sądowego został poniesiony przez Zainteresowanych w całości z własnych środków, w kwocie … PLN. Zwrócona przez bank kwota …PLN nie przewyższała zatem faktycznie poniesionych przez Nich wydatków.

Pytanie

Czy zwrócona przez bank kwota nadpłaty kredytu oraz kwota połowy opłaty od pozwu sądowego stanowią przychód opodatkowany podatkiem dochodowym od osób fizycznych?

Stanowisko Państwa w sprawie (doprecyzowane w uzupełnieniu wniosku)

W opinii Zainteresowanych, wypłacone przez bank kwoty - zarówno nadpłata kredytu jak i połowa kosztów opłaty od pozwu - nie są przychodami przysparzającym majątku kredytobiorcom i nie powinny podlegać opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Wypłacona przez Bank kwota nadpłaty kredytu w wysokości … PLN jest wyłącznie zwrotem wcześniej wpłaconych do banku własnych środków pieniężnych, uzyskanych z tytułu wykonywanej pracy i już na tym etapie ich pozyskania opodatkowanych podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Łącznie do banku wpłacili Państwo … PLN oraz … CHF. Udzielony kredyt wypłacony został przez Bank w walucie polskiej w kwocie … PLN.

Wypłacona przez Bank połowa kwoty opłaty od pozwu w wysokości … PLN jest częściową rekompensatą poniesionych przez Państwa kosztów sądowych uregulowanych z własnych środków pieniężnych, uzyskanych z tytułu wykonywanej pracy i już na tym etapie ich pozyskania opodatkowanych podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Stanowisko w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oparli Państwo na art. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Reguły dotyczące opodatkowania

Zgodnie z treścią art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.):

Treść powyższego przepisu wskazuje, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają wszelkiego rodzaju dochody uzyskane przez podatnika, z wyjątkiem tych, które zostały enumeratywnie wymienione w katalogu zwolnień przedmiotowych zawartym w powyższej ustawie, bądź od których zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 9 ust. 2 ww. ustawy:

Jak stanowi art. 11 ust. 1 cytowanej ustawy:

Jak wynika z powołanego przepisu, ustawodawca przyjął zasadę, że przychodem są:

• pieniądze i wartości pieniężne, które zostały otrzymane przez podatnika – tj. takie pieniądze i wartości pieniężne, które podatnik rzeczywiście „dostał, odebrał, zainkasował, objął w posiadanie”;
• pieniądze i wartości pieniężne, które zostały postawione do dyspozycji podatnika – tj. takie przysporzenia, które zostały mu faktycznie udostępnione/przekazane do odbioru; takie pieniądze i środki pieniężne, które podatnik ma możliwość włączyć do swojego władztwa, a więc ma możliwość skorzystania z tychże pieniędzy i wartości pieniężnych i nie jest to uzależnione od dodatkowej zgody osoby stawiającej określone pieniądze i wartości pieniężne do dyspozycji podatnika.

Pojęcie przychodu wiąże się zatem z przysporzeniem majątkowym po stronie podatnika, z wartością wchodzącą do jego majątku. Przychodami w rozumieniu art. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych mogą być tylko takie świadczenia, które nie mają charakteru zwrotnego. Skoro bowiem przychód jest określonym przyrostem majątkowym po stronie podatnika jego otrzymanie musi mieć charakter definitywny.

Za przychody należy zatem uznać każdą formę przysporzenia majątkowego, zarówno formę pieniężną jak i niepieniężną, w tym nieodpłatne świadczenia otrzymane przez podatnika.

Dla celów podatkowych przyjmuje się, że nieodpłatne świadczenie obejmuje każde działanie lub zaniechanie na rzecz innej osoby oraz wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze w działalności podmiotów, których skutkiem jest przysporzenie majątku innej osoby, mające konkretny wymiar finansowy.

Ustawodawca tworząc system opodatkowania dochodów osób fizycznych miał na względzie, że przysporzenia uzyskiwane przez osoby fizyczne mogą być skutkiem różnych rodzajów czynności i zdarzeń. Stworzył więc klasyfikację tych przysporzeń w oparciu o kryterium źródła przychodów i system ich opodatkowania uwzględniający specyfikę poszczególnych źródeł przychodów. W języku powszechnym mianem „źródła” określane jest „to, co stanowi początek czegoś”, „przyczyna czegoś”, a synonimami tego pojęcia są m.in. czynnik sprawczy, powód, pochodzenie.

Źródła przychodów

Źródła przychodów zostały określone przez ustawodawcę w art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Katalog źródeł przychodów jest katalogiem zamkniętym. Ustawodawca „zamknął” ten katalog dzięki wprowadzeniu kategorii „innych źródeł”, czyli źródeł przychodów innych niż wymienione w art. 10 ust. 1 pkt 1-8b. W sytuacji, gdy dane przysporzenie podatnika ma charakter przychodu i nie mieści się w żadnej z kategorii wskazanych w art. 10 ust. 1 pkt 1-8b ustawy, jest przypisywane do źródła z art. 10 ust. 1 pkt 9. Rozwiązanie to jest jednym z elementów gwarantujących realizację zasady powszechności opodatkowania.

Stosownie do art. 20 ust. 1 ww. ustawy:

Użycie w powyższym przepisie sformułowania „w szczególności”, wskazuje, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ustawy. O przychodzie podatkowym z innych źródeł będziemy mówić w każdym przypadku, kiedy u podatnika wystąpią realne korzyści majątkowe.

Z informacji przedstawionych przez Zainteresowanych wynika, że:

• W dniu 13 września 2005 r. Zainteresowani zawarli umowę hipotecznego kredytu mieszkaniowego we frankach szwajcarskich, który przeznaczony był na sfinansowanie kosztów budowy domu jednorodzinnego w celu zabezpieczenia własnych potrzeb mieszkaniowych;
• W marcu 2020 r. Zainteresowani dokonali całkowitej spłaty ww. kredytu, który wypłacony był w walucie PLN;
• W październiku 2023 r. Zainteresowani pozwali bank do Sądu Okręgowego wnosząc o unieważnienie umowy w związku z zawartymi w niej klauzulami abuzywnymi;
• Przed wyznaczonym przez Sąd terminem rozprawy bank zaproponował ugodowe rozwiązanie sporu oferując przeliczenie udzielonego kredytu w CHF tak jakby był udzielony w walucie PLN i oprocentowany w okresie jego spłacania według warunków jakie obowiązywały dla hipotecznych kredytów mieszkaniowych w walucie PLN. W wyniku takiego przeliczenia powstała nadpłata w spłacie kredytu w wysokości … PLN. … 2024 r. na posiedzeniu Sądu Okręgowego ugoda została zawarta i w jej wyniku bank zobowiązał się do zwrotu nadpłaty w spłacie kredytu w wysokości … PLN oraz dodatkowo do zwrotu połowy kosztów wniesionej opłaty od pozwu sądowego w wysokości … PLN;
• Koszt wniesionej do Sądu Okręgowego opłaty od pozwu sądowego został poniesiony przez Zainteresowanych w całości z własnych środków, w kwocie … PLN. Zwrócona przez bank kwota … PLN nie przewyższała zatem faktycznie poniesionych przez Nich wydatków;
• Wymienione wyżej kwoty zostały zwrócone przez bank przelewem bankowym 17 maja 2024 r.

Zainteresowani powzięli wątpliwość, czy zwrot kwoty nadpłaty kredytu oraz kwoty połowy opłaty od pozwu sądowego będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Skutki podatkowe otrzymanego zwrotu kwoty nadpłaty kredytu

Instytucja kredytu uregulowana została przepisami ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Prawo bankowe (t j. Dz.U. z 2023 r. poz. 2488 ze zm.).

Zgodnie z treścią art. 69 ust. 1 ww. ustawy,

Podkreślić należy, że otrzymanie kredytu i jego spłata na warunkach przewidzianych w umowie kredytowej są obojętne podatkowo. Przychód po stronie kredytobiorcy pojawia się w przypadku, kiedy dochodzi do umorzenia kredytu, jego części lub odsetek. Wtedy bowiem kredytobiorca osiąga konkretne przysporzenie majątkowe (przychód w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlega – co do zasady – każdy dochód osiągnięty przez osobę fizyczną.

Zgodnie natomiast z definicją dochodu jest nim nadwyżka przychodów ze źródła nad kosztami jego uzyskania. Pojęciem pierwotnym dla dochodu jest więc pojęcie przychodu. Ten z kolei definiowany jest przez ustawodawcę, czemu dał wyraz w art. 11 ust. 1, jako otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Niemniej jednak z definicji tej wywieść można również, że za przychody podatkowe mogą być uznane tylko takie świadczenia, które są określonym przyrostem majątkowym (zarówno zwiększającym aktywa jak i zmniejszającym pasywa) o charakterze definitywnym, nie mające charakteru zwrotnego.

O uzyskaniu przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym do osób fizycznych można więc mówić w każdej sytuacji, gdy podatnik, czy to na skutek otrzymania określonych wartości majątkowych (środków pieniężnych, świadczeń w naturze czy też innych nieodpłatnych świadczeń), czy też, gdy na skutek określonego zdarzenia powodującego zmniejszenie jego zobowiązań wobec innych podmiotów, uzyskuje określone przysporzenie majątkowe.

Skoro przy uznaniu umowy za nieważną bądź abuzywną dochodzi do zwrotu nienależnie pobranego świadczenia, to zwrot ten nie stanowi przysporzenia po stronie klienta, a zatem w ogóle nie stanowi przychodu.

Skoro w przedmiotowej sprawie mamy do czynienia ze zwrotem nienależnie pobranego świadczenia, to należy uznać, że zwrot ten nie będzie stanowił dla Zainteresowanych przychodu. W przypadku zwrotu świadczenia klient otrzymuje bowiem z powrotem swój kapitał – zwrot zapłaconych bankowi kwot. Nie ma zatem podstaw, aby zwrócone kwoty uznać za dochód podlegający opodatkowaniu. Dla celów podatkowych zwrot taki jest obojętny podatkowo. W konsekwencji, Zainteresowani nie będą zobowiązani do zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu zwrotu przez bank części kwoty uiszczonej tytułem spłaty zaciągniętego kredytu.

Skutki podatkowe otrzymanego zwrotu kwoty połowy opłaty od pozwu sądowego

Przechodząc do wątpliwości Zainteresowanych dotyczących zwrotu kwoty połowy opłaty od pozwu sądowego wskazać należy, że zgodnie z art. 98 § 1 ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. Kodeks postępowania cywilnego (t j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1550 ze zm.):

Stosownie do art. 98 § 2 Kodeksu postępowania cywilnego:

Z kolei w myśl art. 98 § 3 Kodeksu postępowania cywilnego:

Zgodnie z art. 98 § 4 Kodeksu postępowania cywilnego:

Jak wynika z powyższych przepisów, koszty procesu (w tym zastępstwa procesowego) mają charakter zwrotu wydatków poniesionych przez powoda.

Mając zatem na uwadze zwrotny charakter kosztów wygranego procesu sądowego należy uznać, że zwrot ten nie rodzi obowiązku podatkowego w świetle przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, o ile kwota zasądzona tytułem zwrotu kosztów postępowania nie przewyższała faktycznie poniesionych przez powoda wydatków.

Wynika to z tego, że koszty te w pierwszej kolejności zostały sfinansowane z własnych środków powoda, a następnie na podstawie wyroku zostały mu zwrócone. W takim wypadku kwota ta stanowi jedynie zwrot poniesionych wcześniej nakładów - nie jest więc dochodem podlegającym opodatkowaniu. Dla celów podatkowych otrzymana kwota tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego jest obojętna podatkowo.

Skoro w przedmiotowej sprawie mamy do czynienia ze zwrotem kosztów procesu (kwoty połowy opłaty od pozwu sądowego), to należy uznać, że zwrot ten nie będzie stanowił dla Zainteresowanych przychodu. W konsekwencji, Zainteresowani nie będą zobowiązani do zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu zwrotu przez bank kwoty połowy opłaty od pozwu sądowego.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Państwa i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Organ podkreśla, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Postępowanie w sprawie wydania interpretacji indywidualnej ma na celu wyjaśnienie wątpliwości co do sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego materialnego do określonego stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.) jest sam przepis prawa. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez wnioskodawcę. Jeżeli zatem, przedstawiony we wniosku stan faktyczny będzie różnił się od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Państwa w zakresie rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Z funkcji ochronnej będą mogli skorzystać Ci z Państwa, którzy zastosują się do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację przez Zainteresowanego, który jest stroną postępowania

Pan ... (Zainteresowany będący stroną postępowania – art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) ma prawo wnieść skargę na tę interpretację indywidualną do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 i art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).