Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 30 lipca 2024 r., sygn. II SA/Ol 224/24

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Bogusław Jażdżyk (spr.) Sędziowie sędzia WSA Beata Jezielska sędzia WSA Tadeusz Lipiński Protokolant starszy referent Aneta Krygielska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 30 lipca 2024 r. sprawy ze skargi M.S. i K. S. na zarządzenie Prezydenta Olsztyna z dnia [...], Nr [..] w przedmiocie założenia gminnej ewidencji zabytków miasta Olsztyna I. stwierdza niezgodność z prawem zarządzenia Nr [...] Prezydenta Olsztyna z dnia [...] w sprawie założenia gminnej ewidencji zabytków miasta Olsztyna w części dotyczącej ujęcia w załączniku nr [...] do Zarządzenia pod poz. [...] nieruchomości położonej w O. przy ulicy [...]; II. zasądza od Prezydenta Olsztyna na rzecz skarżących M. S. i K. S. solidarnie kwotę 797 zł (siedemset dziewięćdziesiąt siedem złotych), tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Pismem z 15 lutego 2024 r. M. S. i K. S. (dalej jako: skarżący, strona skarżąca) wywiedli skargę na zarządzenie Prezydenta Olsztyna (dalej jako: organ, prezydent) nr 42 z dnia 7 lutego 2013 r. w sprawie założenia gminnej ewidencji zabytków miasta Olsztyna. Skarżący zaskarżonemu aktowi zarzucili naruszenie przepisów prawa materialnego, tj. art. 3 pkt 1 i 2 w zw. z art. 22 ust. 4 i 5 pkt 3 ustawy z dnia 23 lipca 2003 r. o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami (Dz. U. z 2003 r. Nr 162 poz. 1568 ze zm.; dalej: u.o.z.), poprzez ich niewłaściwe zastosowanie i błędną wykładnię pojęcia "zabytek", a tym samym przyjęcie, że nieruchomość położona w Olsztynie przy ul. [...] jest zabytkiem w rozumieniu przepisów ww. ustawy, co uzasadnia wedle organu ujęcie jej w Gminnej Ewidencji Zabytków, podczas gdy prawidłowa ocena stanu ww. nieruchomości do takiego wniosku nie prowadzi, oraz następcze ujęcie przedmiotowej nieruchomości w Gminnej Ewidencji Zabytków (dalej jako: GEZ).

Mając powyższe na uwadze skarżący wnieśli o:

1. stwierdzenie bezskuteczności czynności polegającej na wpisie nieruchomości skarżących, do Gminnej Ewidencji Zabytków miasta Olsztyna, względnie jej uchylenie, ewentualnie – w przypadku uznania przez sąd, iż wpis do GEZ nie jest czynnością materialno-techniczną, lecz zarządzeniem w rozumieniu art. 3 § 2 pkt 6 p.p.s.a. z zw. z art. 101 ust. 1 u.s.g. w zw. z art. 94 ust. 2 u.s.g. – o stwierdzenie, że zarządzenie nr 42 Prezydenta Olsztyna z dnia 7 lutego 2013 roku w części dot. wpisu nieruchomości skarżących do GEZ zostało wydane niezgodnie z prawem,