Interpretacja indywidualna z dnia 4 września 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0115-KDWT.4011.160.2021.12.JŁ

Możliwość skorzystania z rozliczenia w sposób przewidziany dla osoby samotnie wychowującej dziecko.

Interpretacja indywidualna po wyroku sądu

– stanowisko prawidłowe.

Szanowny Panie:

1)ponownie rozpatruję sprawę Pana wniosku z 11 maja 2021 r. (wpływ do tutejszego organu 13 maja 2021 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej – uwzględniam przy tym wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z 4 listopada 2021 r. sygn. akt I SA/Sz 775/21 oraz Naczelnego Sądu Administracyjnego z 19 marca 2024 r. sygn. akt II FSK 82/22 i

2)stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

13 maja 2021 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczył możliwości skorzystania z preferencyjnego rozliczenia jako osoba samotnie wychowująca dzieci. Uzupełnił go Pan, w odpowiedzi na wezwanie, pismem z dnia 26 lipca 2021 r. (wpływ 28 lipca 2021 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Sąd Okręgowy w dniu 29 maja 2014 r. rozwiązał małżeństwo Wnioskodawcy. Wyrok uprawomocnił się (...) 2014 r. Wnioskodawca od dnia uprawomocnienia się wyroku jest rozwodnikiem. Sąd w wyroku rozwodowym pozostawił władzę rodzicielską nad małoletnimi A. (ur. 2007 r.) i B. (ur. 2008 r.) obojgu rodzicom i ustalił miejsce pobytu dzieci u matki. Jednocześnie zobowiązał obie strony do ponoszenia kosztów utrzymania i wychowania dzieci zasądzając alimenty po 500 zł na rzecz każdego z dzieci. Sąd odstąpił od orzekania o sposobie korzystania ze wspólnego mieszkania oraz kontaktach Wnioskodawcy z dziećmi wobec porozumienia rodziców w tym zakresie. W toku postępowania rodzice złożyli do akt sprawy plan wychowawczy, w którym wskazali, iż po sprzedaży wspólnego mieszkania Wnioskodawca będzie wyłącznie zajmował się dziećmi w poniedziałki i czwartki od zakończenia zajęć szkolnych do ich rozpoczęcia w dniu następnym, II i IV weekend miesiąca od soboty godz. 11:00 do niedzieli godz. 17:00, w okresie wakacji letnich od 1 do 31 sierpnia, I tydzień ferii zimowych, tydzień majowy co drugi rok od 30 kwietnia do 3 maja, drugi dzień świąt Bożego Narodzenia i Wielkiej Nocy.

Wobec sprzedaży wspólnego mieszkania, zakupu oddzielnych mieszkań a początkowo także ich wynajmowania, zmiany sytuacji zawodowej, rodzice zawarli ze sobą porozumienie obowiązujące od 1 stycznia 2019 r., dla celów dowodowych zawarte na piśmie, w którym ustalili następujący sposób kontaktów z dziećmi. Każde z nich będzie cyklicznie sprawowało opiekę osobistą nad dziećmi w miejscu swojego aktualnego pobytu od poniedziałku od chwili odebrania dziecka ze szkoły do kolejnego poniedziałku do chwili zaprowadzenia dzieci do szkoły, przy czym w okresie wakacji letnich, ferii zimowych, tak aby opieka każdego z rodziców w miarę możliwości stanowiła 50% czasu wolnego od nauki, w okresie świąt Bożego Narodzenia w latach parzystych opieka będzie należeć do Wnioskodawcy, podobnie w okresie świąt Wielkanocnych w latach nieparzystych. W przypadkach losowych rodzice będą wzajemnie się zastępować, tak aby dobro dzieci nie ucierpiało. Porozumienie to nie było zatwierdzane przez Sąd w związku z tym, iż co do jego treści nie ma sporu między rodzicami. Wnioskodawca podkreśla, iż wobec postawy rodziców Sąd w wyroku rozwodowym odstąpił od regulacji kontaktów z dziećmi. W czasie obowiązywania porozumienia każdy z rodziców samodzielnie troszczy się o rozwój fizyczny, duchowy, psychiczny dzieci, przygotowuje posiłki, chodzi na zajęcia pozalekcyjne, pierze, dba o higienę, utrzymuje kontakt ze szkołą, zapewnia opiekę medyczną, rozrywkę, organizuje wolny czas, urodziny itp. W czasie przebywania dzieci u Wnioskodawcy ponosi on koszty ich utrzymania, w tym koszty wyposażenia i utrzymania części mieszkania, gdzie przebywają.

Wnioskodawca w 2019 r., czyli w okresie którego dotyczy wniosek, był podatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych, na zasadach ogólnych wg skali podatkowej. Dzieci w tym roku nie osiągnęły żadnego dochodu. Do Wnioskodawcy oraz jego dzieci w całym okresie, którego dotyczy wniosek nie mają zastosowania przepisy art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym lub ustawy z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych.

Pytanie

Czy Wnioskodawca za 2019 r. może rozliczyć dochód na formularzu PIT, w sposób przewidziany dla osób samotnie wychowujących dzieci?

Pana stanowisko w sprawie

W definicji samotnego wychowywania dziecka ustawodawca nie uzależnił prawa podatnika od tego czy przez cały rok samotnie wychowuje dzieci. Obecne brzmienie art. 6 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera nawet zastrzeżenia, iż status taki może posiadać tylko jeden z rodziców. Zajmowanie się w ciągu roku dziećmi w sposób samodzielny, tak jak wskazano w opisanym stanie faktycznym, daje Wnioskodawcy prawo do rozliczenia dochodu jako osoba samotnie wychowująca dziecko. Stanowisko takie potwierdza także orzecznictwo sądów np. NSA sygn. II FSK 573/15, II FSK 383/20, wyroki WSA sygn. III SA/Wa 2835/16, I SA/Gd 831/18. Z analizowanej normy wynika, że rodzic samotnie wychowujący dziecko ma prawo do preferencji zawsze i w pełnej wysokości niezależnie od czasu samotnego wychowania dziecka w roku podatkowym. Prawo to z mocy ustawy przysługuje każdemu rodzicowi, który wychowuje dziecko samotnie przez choćby część roku podatkowego i nie rozlicza podatku w formach wskazanych w przepisach.

Przebieg postępowania

Interpretacja indywidualna

Rozpatrzyłem Pana wniosek – 12 sierpnia 2021 r. wydałem interpretację indywidualną znak 0115-KDWT.4011.160.2021.2.JŁ, w której uznałem Pana stanowisko za nieprawidłowe.

Interpretację doręczono Panu 17 sierpnia 2021 r.

Skarga na interpretację indywidualną

18 sierpnia 2021 r. wniósł Pan skargę na tę interpretację do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie. Skarga wpłynęła do mnie 24 sierpnia 2021 r.

Postępowanie przed sądami administracyjnymi:

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie uchylił zaskarżoną interpretację – wyrokiem z 4 listopada 2021 r. sygn. akt I SA/Sz 775/21.

23 grudnia 2021 r. wniosłem skargę kasacyjną od tego wyroku do Naczelnego Sądu Administracyjnego.

Naczelny Sąd Administracyjny – wyrokiem z 19 marca 2024 r. sygn. akt II FSK 82/22 (wpływ do tutejszego organu 22 kwietnia 2024 r.) oddalił skargę kasacyjną.

Wyrok, który uchylił interpretację indywidualną stał się prawomocny od 19 marca 2024 r. Odpis prawomocnego wyroku WSA w Szczecinie wpłynął do organu 10 czerwca 2024 r.

Ponowne rozpatrzenie wniosku – wykonanie wyroku

Zgodnie z art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.):

Ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie organy, których działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania było przedmiotem zaskarżenia, a także sądy, chyba że przepisy prawa uległy zmianie.

Wykonuję obowiązek, który wynika z tego przepisu, tj.:

•uwzględniam ocenę prawną i wskazania dotyczące postępowania, które wyraził Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie oraz Naczelny Sąd Administracyjny w ww. wyrokach;

•ponownie rozpatruję Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej – stwierdzam, że stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 6 ust. 4 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2019 r., poz. 1387 ze zm.):

Od dochodów rodzica lub opiekuna prawnego, podlegającego obowiązkowi podatkowemu, o którym mowa w art. 3 ust. 1, będącego panną, kawalerem, wdową, wdowcem, rozwódką, rozwodnikiem albo osobą, w stosunku do której orzeczono separację w rozumieniu odrębnych przepisów, lub osobą pozostającą w związku małżeńskim, jeżeli jej małżonek został pozbawiony praw rodzicielskich lub odbywa karę pozbawienia wolności, jeżeli ten rodzic lub opiekun w roku podatkowym samotnie wychowuje dzieci:

1)małoletnie,

2)bez względu na ich wiek, które zgodnie z odrębnymi przepisami otrzymywały zasiłek (dodatek) pielęgnacyjny lub rentę socjalną,

3)do ukończenia 25 roku życia uczące się w szkołach, o których mowa w przepisach o systemie oświaty, przepisach o szkolnictwie wyższym i nauce lub w przepisach regulujących system oświatowy lub szkolnictwo wyższe obowiązujących w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie, jeżeli w roku podatkowym nie uzyskały dochodów podlegających opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 lub art. 30b lub uzyskały przychody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 148, w łącznej wysokości przekraczającej kwotę stanowiącą iloraz kwoty zmniejszającej podatek określonej w art. 27 ust. 1b pkt 1 oraz stawki podatku, określonej w pierwszym przedziale skali, o której mowa w art. 27 ust. 1, z wyjątkiem renty rodzinnej

–podatek może być określony, z zastrzeżeniem ust. 8, na wniosek wyrażony w rocznym zeznaniu podatkowym, w podwójnej wysokości podatku obliczonego od połowy dochodów osoby samotnie wychowującej dzieci, z uwzględnieniem art. 7, z tym że do sumy tych dochodów nie wlicza się dochodów (przychodów) opodatkowanych w sposób zryczałtowany na zasadach określonych w tej ustawie.

W myśl art. 6 ust. 8 ww. ustawy:

Sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 2 i 4, nie ma zastosowania w sytuacji, gdy chociażby do jednego z małżonków, osoby samotnie wychowującej dzieci lub do jej dziecka mają zastosowanie przepisy art. 30c, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym lub ustawy z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych.

Stosownie do art. 6 ust. 9 powołanej ustawy:

Zasada określona w ust. 8 nie dotyczy osób, o których mowa w art. 1 pkt 2 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, niekorzystających jednocześnie z opodatkowania przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej lub z działów specjalnych produkcji rolnej na zasadach określonych w art. 30c, w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym, w ustawie z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym albo w ustawie z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych.

Z powyższego wynika, że ustawodawca uzależnił prawo do skorzystania z preferencyjnych zasad obliczania podatku dochodowego dla osób samotnie wychowujących dzieci małoletnie od spełnienia łącznie następujących warunków:

•posiadania określonego stanu cywilnego,

•posiadania statusu osoby samotnie wychowującej dziecko,

•nieuzyskiwania przez rodzica i dziecko (dzieci) dochodów, do których zastosowanie mają przepisy art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym lub ustawy z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych.

Jak stwierdził Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w wyroku z 4 listopada 2021 r. sygn. akt I SA/Sz 775/21 dla wyjaśnienia znaczenia użytego w art. 6 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych pojęcia „osoby samotnie wychowującej dzieci" niezbędna jest wykładnia historyczna tego przepisu. Wyjaśnić zatem należy, że w stanie prawnym obowiązującym do końca 2010 r., w orzecznictwie sądowoadministracyjnym w istocie jednolicie przyjmowano, że art. 6 ust. 4 i ust. 5 u.p.d.o.f. ogranicza preferencyjne zasady opodatkowania do osób „samotnie wychowujących dzieci", a więc będących w sposób rzeczywisty pozbawionych udziału i wsparcia drugiego z rodziców w procesie wychowywania dziecka. Przyjmowano także, że status osoby „samotnie wychowującej dzieci" przysługiwać może tylko jednemu z rodziców. Natomiast nowelizacja omawianego przepisu od 1 stycznia 2011 r. nadała nową treść normatywną analizowanej regulacji, co skutkowało innym kierunkiem wykładni w przedmiocie terminu „osoby samotnie wychowującej dziecko".

W wyniku bowiem tej nowelizacji zmienione zostało nie tylko literalne brzmienie art. 6 ust. 4 u.p.d.o.f., ale nadto ustawodawca, uchylając art. 6 ust. 5 u.p.d.o.f., zrezygnował z obowiązującej wówczas legalnej definicji „osoby samotnie wychowującej dzieci" (zawartej w uchylonym przepisie art. 6 ust. 5 u.p.d.o.f.), zgodnie z którą, za osobę samotnie wychowującą dzieci uważało się jednego z rodziców albo opiekuna prawnego, jeżeli osoba ta jest panną, kawalerem, wdową, wdowcem, rozwódką, rozwodnikiem albo osobą, w stosunku do której orzeczono separację w rozumieniu odrębnych przepisów, jak również osobę pozostającą w związku małżeńskim, jeżeli jej małżonek został pozbawiony praw rodzicielskich lub odbywa karę pozbawienia wolności. Stąd, w stanie prawnym obowiązującym do końca 2010 r. dopuszczalne było wnioskowanie, że status osoby samotnie wychowującej dzieci przysługiwać może tylko jednemu z rodziców spełniających powyższe kryteria co do jego stanu cywilnego lub sytuacji prawnej bądź faktycznej.

Obecne brzmienie art. 6 ust. 4 ustawy nie zawiera zastrzeżenia, że chodzi wyłącznie o jednego z rodziców. Wobec tego zachodzi podstawa do przyjęcia, że status „osoby samotnie wychowującej dziecko" może mieć każde z rodziców spełniających wymagania określone w tym przepisie, tj. między innymi:

•musi w roku podatkowy wychowywać m.in. małoletnie dzieci oraz

•musi czynić to samotnie.

WSA wskazał również, że wykładnię literalną art. 6 ust. 4 u.p.d.o.f. wspiera wykładnia celowościowa i systemowa tego przepisu. Należy bowiem mieć na uwadze, że celem wprowadzenia ulgi było umożliwienie preferencyjnego rozliczenia podatkowego dla tych osób, które w roku podatkowym doświadczyły samotnej, samodzielnej pieczy nad dzieckiem i jego wychowywaniem.

W opinii Sądu, skoro przepis art. 6 ust. 4 ustawy nie wymaga spełniania warunku, aby dany rodzic był osobą samotnie wychowującą dzieci przez cały rok podatkowy, uprawnione jest kwalifikowanie jako osoby samotnie wychowującej dziecko każdego z rodziców, który wykonuje władzę rodzicielską z matką dzieci (byłą żoną), ale wychowuje dziecko (dzieci) samodzielnie innym czasie i w innym miejscu zamieszkania, według ustalonego z drugim rodzicem dzieci harmonogramu sprawowania opieki (zawartego porozumienia), czyli wychowuje dzieci w systemie naprzemiennym, tak jak ma to miejsce w przedstawionym przez Pana stanie faktycznym. Tym samym, w ocenie Sądu, prawo do ulgi przewidzianej w art. 6 ust. 4 ustawy przysługuje w sytuacji, w której każdy z rodziców sprawuje opiekę nad dzieckiem/dziećmi w tzw. naprzemiennym systemie opieki (krótko mówiąc „po połowie”).

WSA podkreślił przy tym, że taki kierunek wykładni przepisu art. 6 ust. 4 u.p.d.o.f. reprezentuje również orzecznictwo wojewódzkich sądów administracyjnych, a utrwala tę wykładnię także Naczelny Sąd Administracyjny.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że wraz z byłą żoną sprawuje Pan opiekę nad małoletnimi dziećmi na podstawie zawartego porozumienia obowiązującego od 1 stycznia 2019 r., jednakże każdy z rodziców sprawuje tę opiekę samodzielnie wobec sprzedaży wspólnego mieszkania i zakupu oddzielnych mieszkań, czyli każdy z rodziców sprawuje tę opiekę naprzemiennie, czyli czas, który spędza Pan z dziećmi, dzieli Pan z byłą żoną według zawartego na piśmie porozumienia. W porozumieniu tym bowiem ustalono następujący sposób kontaktów z dziećmi: każde z rodziców będzie cyklicznie sprawowało opiekę osobistą nad dziećmi w miejscu swojego aktualnego pobytu od poniedziałku od chwili odebrania dziecka ze szkoły do kolejnego poniedziałku do chwili zaprowadzenia dzieci do szkoły, przy czym w okresie wakacji letnich, ferii zimowych, tak aby opieka każdego z rodziców w miarę możliwości stanowiła 50 % czasu wolnego od nauki, w okresie świąt Bożego Narodzenia w latach parzystych opieka będzie należeć do Pana, podobnie w okresie świąt Wielkanocnych w latach nieparzystych. W przypadkach losowych rodzice będą wzajemnie się zastępować, tak aby dobro dzieci nie ucierpiało.

Zdaniem Sądu, skoro ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, że wychowuje Pan samodzielnie małoletnie dzieci, tak jak była żona, tj. czyli każdy z rodziców wykonuje opiekę odrębnie, w innym miejscu zamieszkania w wyznaczonym czasie, bez udziału drugiego z rodziców, to zachodzi podstawa do przyjęcia, że realizuje Pan proces wychowywania dzieci „samotnie".

W wyroku z dnia 19 marca 2024 r. sygn. akt II FSK 82/22 Naczelny Sąd Administracyjny, oddalając skargę kasacyjną organu na ww. orzeczenie stwierdził, że dokonana przez sąd pierwszej instancji wykładnia przepisu art. 6 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i ocena jego zastosowania w przedstawionym przez Pana stanie faktycznym jest prawidłowa.

Uwzględniając stanowisko wyrażone w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z 4 listopada 2021 r. sygn. akt I SA/Sz 775/21 oraz Naczelnego Sądu Administracyjnego z 19 marca 2024 r. sygn. akt II FSK 82/22 należy uznać, że w opisanym stanie faktycznym spełnia Pan wszystkie warunki wynikające z zacytowanych przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zatem w roku 2019 przysługiwało Panu prawo do skorzystania z możliwości rozliczenia swoich dochodów na zasadach określonych w art. 6 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. w sposób przewidziany dla osoby samotnie wychowującej dzieci.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dniu zaistnienia zdarzenia.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

•Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pan do interpretacji.

•Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

•Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2024 r. poz. 935 (dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

•w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

•w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).