Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka

Interpretacja indywidualna z dnia 29 sierpnia 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0115-KDST2-1.4011.347.2024.2.MD

Możliwość opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową (opodatkowanie IP-BOX).

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

27 czerwca 2024 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy preferencyjnego opodatkowania dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej. 3 lipca 2024 r. (data wpływu) złożył Pan pełnomocnictwo wraz z opłatą. Uzupełnił Pan wniosek – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 7 sierpnia 2024 r. (data wpływu).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą od (...) 2012 r. na mocy wpisu do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej (dalej: CEIDG), posiada na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej nieograniczony obowiązek podatkowy. Przeważającym przedmiotem działalności gospodarczej Wnioskodawcy jest działalność związana z oprogramowaniem sklasyfikowana pod PKD 62.01.Z.

Wnioskodawca rozlicza się zgodnie z art. 30c ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: u.p.d.o.f.). Prowadzi podatkową „książkę” przychodów i rozchodów i dodatkowo od 1 stycznia 2019 r. odrębną od podatkowej „książki” przychodów i rozchodów ewidencję, która jest zgodna z art. 30cb u.p.d.o.f.

Ewidencja pozwala na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz na wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 u.p.d.o.f., przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz zapewnia określenie kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, a także monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych.

Wnioskodawca 6 kwietnia 2018 r. zawarł umowę z A Limited (dalej: Spółka), na mocy której zobowiązał się do świadczenia usług w sposób profesjonalny z zachowaniem wszelkich właściwych umiejętności i staranności w odniesieniu do usług programistycznych – zgodnie z przyjętymi w branży standardami i metodologią pozwalającymi na wytwarzanie innowacyjnego kodu źródłowego tworzącego narzędzia do zbierania i analizy danych finansowych dla biznesu.

W ramach tej współpracy Wnioskodawca zajmuje się rozwojem aplikacji, nie zajmuje się w ogóle pracami związanymi z utrzymaniem działających już produktów informatycznych, a wyłącznie pracami projektowymi i twórczymi. Tym samym jest to działalność stanowiąca przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze (wyraz własnej twórczości intelektualnej), a nie działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany. Technologie, w których Wnioskodawca tworzy oprogramowanie komputerowe w celu realizacji umowy ze Spółką to różne języki programowania. Tak powstające oprogramowanie wytwarzane przez Wnioskodawcę jest rezultatem jego własnej indywidualnej i twórczej działalności intelektualnej, a w konsekwencji stanowi utwór podlegający ochronie na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (dalej: u.p.a.p.p.).

Wytwarzanie oprogramowania ma miejsce w ramach prowadzonej bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalności o charakterze twórczym, podejmowanej w sposób systematyczny (metodyczny, zaplanowany i uporządkowany) w celu zwiększania zasobów wiedzy lub wykorzystywania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności nabywa, łączy, kształtuje i wykorzystuje dostępną aktualnie wiedzę i umiejętności, w tym między innymi z zakresu narzędzi informatycznych i oprogramowania, w celu tworzenia nowych zastosowań w postaci innowacyjnych systemów informatycznych.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca nie dokonuje wdrożenia oprogramowania nabytego od podmiotów trzecich, nie nabywa wyników prac B+R prowadzonych przez inne podmioty ani praw autorskich należących do innych podmiotów. Ponosi za to w ramach prowadzonej działalności gospodarczej ryzyko gospodarcze.

Zgodnie z umową zawartą ze Spółką, prawa własności intelektualnej do stworzonych w wyniku lub w związku z wykonywaniem Umowy wytworów, są w całości przenoszone przez Wnioskodawcę na Spółkę, a wynagrodzenie otrzymywane przez Wnioskodawcę stanowi wynagrodzenie z tytułu przeniesienia na Spółkę praw własności intelektualnej, w tym autorskich praw majątkowych do utworów i korzystania z nich na wszystkich polach eksploatacji wymienionych w Umowie (Wnioskodawca dokonuje zbycia praw autorskich na rzecz Spółki). Wynagrodzenie należne Wnioskodawcy wypłacane jest w cyklach miesięcznych na podstawie faktur wystawianych przez Wnioskodawcę.

Wskazane we wniosku efekty pracy były i są odrębnymi programami lub procesami lub raportami w postaci elektronicznej, znajdują się natomiast w systemie (...) klienta i na mocy umowy o współpracy prawa autorskie do nich należą do klienta.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca samodzielnie nie prowadzi prowadził badań naukowych, o których mowa w art. 4 ust. 2 pkt 1 lub 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Praca Wnioskodawcy to praca kreatywna w postaci tworzenia oraz ulepszania produktów używanych przez Klienta. Ponadto, użyte w treści wniosku sformułowanie: „Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności nabywa, łączy, kształtuje i wykorzystuje dostępne aktualnie wiedzę i umiejętności, w tym między innymi z zakresu narzędzi informatycznych i oprogramowania, w celu tworzenia nowych zastosowań w postaci innowacyjnych systemów informatycznych” oznacza, że prowadzona przez Wnioskodawcę działalność była działalnością obejmującą prace rozwojowe rozumiane jako nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany miały charakter ulepszeń (art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce). Prace te prowadzone były zarówno w latach 01.2019-12.2021, jak i obecnie, ale teraz formą opodatkowania jest ryczałt od 01.2022.

Wszystkie prace rozwojowe Wnioskodawcy zostały zakończone pozytywnym wynikiem, co zostało potwierdzone testami na danych oraz odbiorem nowego lub ulepszonego narzędzia przez klienta/użytkowników oprogramowania, po odbyciu szkolenia niezbędnego do odbioru. Prace rozwojowe były prowadzone na podstawie konkretnych wymagań aktualnego klienta i dostosowane do jego potrzeb, a końcowy nowy produkt lub jego ulepszenie (pod postacią nowego narzędzia do raportowania danych, analizy danych, predykcji przyszłych wyników, wprowadzania danych lub eksportowania danych) stawało się automatycznie własnością klienta ma mocy zawartego przez Strony kontraktu, gdzie następowało przeniesienie praw własności intelektualnej za wynagrodzeniem.

Wszystkie prace, do których odnosi się Wnioskodawca, były odpowiedzią na zmiany w organizacji klienta (nowe procesy, nowe produkty, akwizycje lub wydzielanie spółek), zmiany w przepisach UE dotyczące raportowania finansowego, które wymagały stworzenia zupełnie nowych narzędzi oraz globalnych zmian dotyczących sposobu analizy informacji oraz przewidywania przyszłych wyników finansowych (za pomocą algorytmów sztucznej inteligencji). Nie były to więc produkty ani usługi rutynowe i okresowe. Klient (...) i dynamika zmian była tam bardzo wysoka oraz ciągła. Uwypuklająco zaznaczyć należy, że w ramach jednoosobowej działalności gospodarczej Wnioskodawca samodzielnie prowadził prace o innym charakterze niż badania naukowe lub prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 2 i 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. I prace te w części procentowej czasu pracy wskazanej we wniosku polegały na odbywaniu przez Wnioskodawcę spotkań (zarówno z klientem, jak i zespołem projektowym), testowaniu nowych rozwiązania lub ich ulepszeniu oraz tworzeniu do nich dokumentacji. Natomiast cały czas istotą pracy Wnioskodawcy było wspieranie klienta w innowacyjności poprzez tworzenie odpowiednich narzędzi informatycznych, pozwalających na implementację zmian w procesach gromadzenia i analizy informacji i danych z działalności operacyjnej oraz pozostałej.

W ramach opisanego wniosku Wnioskodawca wytworzył jako konsultant, programista i specjalista systemu (...), nowe lub ulepszył istniejące poniższe narzędzia:

(...)

Narzędzia te zostały wytworzone na poniższych platformach / i w poniższych technologiach: (...).

W efekcie rozwijania przez Wnioskodawcę „aplikacji” powstają odrębne „programy komputerowe”/„oprogramowania” podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych, ponieważ są oparte na kodzie źródłowym języka programowania (...) i stanowiące odrębne obiekty, możliwe do utworzenia, zmiany i usunięcia. We wniosku używane są różne pojęcia programistyczne, które określają efekty pracy Wnioskodawcy.

W opisie pojawiają się m.in. takie określenia: „innowacyjny kod źródłowy”, „aplikacja”, „oprogramowanie” – określenia te są tożsame w użytym kontekście. Aplikacja = oprogramowanie = innowacyjny kod źródłowy. Samo ulepszenie/rozwinięcie systemu (...) to globalne środowiska służące do obsługi wielu lub wszystkich procesów w organizacji: planowanie, logistyka, produkcja, sprzedaż, finanse itp.

Wnioskodawca jako Konsultant/deweloper/programista (...) po podpisaniu umowy z klientem/organizacją i po rozpoczęciu pracy otrzymuje od klienta niezbędną licencję i klucz deweloperski, potrzebne do tworzenia nowych programów, w tym systemie/środowisku. Ten klucz pozwala na tworzenie nowych odrębnych programów lub rozbudowę istniejących w całym systemie. W wyniku ulepszenia/rozwinięcia oprogramowania, tworzone są nowe kody, algorytmy w językach programowania i powstają nowe prawa własności intelektualnej, ponieważ powstają nowe algorytmy i kody, więc również prawa własności intelektualnej, które na mocy umowy współpracy Wnioskodawca przenosi automatycznie na klienta/organizację, dla której pracuje.

Umowa zawarta przez Wnioskodawcę ze Spółką reguluje kwestię sposobu (trybu, zasad) przenoszenia na Spółkę praw do konkretnych stworzonych przez Wnioskodawcę programów komputerowych. Sposób przenoszenia praw jest automatyczny, po odbiorze programu przez klienta/użytkowników – reguluje to zapis zawarty w umowie współpracy (jak wyżej). Odbiór jest zatwierdzany protokołem z testów lub korespondencją mailową. Każdy program/raport/narzędzie stworzone przeze Wnioskodawcę ma unikalną nazwę oraz zbiór tzw. właściwości, gdzie jest podana nazwa użytkownika autora oraz jego imię i nazwisko. Wynagrodzenie otrzymywane od Spółki za przeniesienie praw własności intelektualnej składa się ze stawki dniowej, dzień pracy to 8 godzin.

We wniosku Wnioskodawca zawiera procent czasu pracy twórczej, który determinuje wynagrodzenie za nią otrzymane wg podanych proporcji. Wnioskodawca otrzymywał także wynagrodzenie z tytułu innych czynności spoza zakresu wskazanego we wniosku, to jest za pozostałe prace takie jak analizy, spotkania, dokumentacja. Stanowi to pozostały procent przepracowanego czasu, nieobjęty i niewnioskowany o ulgę IP BOX.

Dodatkowo zaznaczyć należy, że za przeniesienie praw autorskich do oprogramowania Wnioskodawca otrzymuje wynagrodzenie, które zawiera się w należnościach z tytułu świadczonych usług, proporcja czasu pracy spędzonego na pracy twórczej jest wskazana we wniosku oraz udokumentowana raportami czasu pracy, a faktury wystawiane na rzecz Spółki nie wyodrębniają tego wynagrodzenia, ponieważ – zgodnie z regułami klienta – Wnioskodawca wystawiał jedną fakturę za całą swoją pracę. Wyszczególniony czas pracy spędzony na tworzeniu nowych narzędzi jest udokumentowany w raportach czasu pracy, które klient musiał zaakceptować, aby Wnioskodawca mógł otrzymać płatność za daną fakturę. Wnioskodawca jako konsultant/programista pracujący dla klienta, jest zobligowany posiadać ważną polisę ubezpieczeniową od tzw. „błędów w sztuce” i taką polisę posiadał w okresie, którego dotyczy wniosek (lata 2019-2021).

W pierwszej kolejności to Wnioskodawca ponosi odpowiedzialność wobec klienta. Dodatkowo Wnioskodawca ponosi ryzyko gospodarcze. W związku z powyższym preferencyjną stawkę 5% opodatkowania Wnioskodawca zamierza zastosować dla dochodów od 1 stycznia 2019 r. do 31 grudnia 2021 r. W latach 2019-2021 Wnioskodawca był opodatkowany podatkiem liniowym liniowy 19%.

Uzupełnienie

Wyjaśniając, w czym przejawia się twórczy charakter działalności opisanej we wniosku, w odniesieniu do „programów komputerowych”, których dotyczy wniosek oraz jakie konkretne działania Wnioskodawca podejmuje w celu opracowania nowego „programu komputerowego” lub rozwijania/ulepszania istniejącego, Wnioskodawca wskazał:

stworzenie logicznego algorytmu (algorytmów), realizującego potrzeby klienta w postaci odpowiednich funkcjonalności (jednej lub więcej) programu;

zaprogramowanie algorytmu w odpowiednim języku/technologii (…);

przetestowanie nowego programu lub zmian po modyfikacjach.

Wyjaśniając, jakie konkretnie narzędzia, nowe koncepcje, rozwiązania, technologie niewystępujące w praktyce gospodarczej zostały zastosowane, Wnioskodawca wskazał, że: w systemie (...) możliwe jest tworzenie dowolnej ilości programów i narzędzi w ramach technologii (...) i obiektów tam dostępnych, programy te i narzędzia mogą realizować różne funkcje polegające zazwyczaj na przetwarzaniu danych wejściowych i przedstawianiu wyników wyjściowych użytkownikowi w wybranej postaci (…).

Każdy z tych programów jest nowy, tworzony indywidualnie od początku dla danego klienta i systemu oraz unikatowy. Określa się je mianem programów „customized”, czyli dopasowanych do danego klienta.

Wyjaśniając, co powoduje, że wytworzone nowe oprogramowanie lub usprawnione w znacznym stopniu różniły się od rozwiązań już funkcjonujących u Wnioskodawcy i kontrahentów, na czym polegała oryginalność tego programu komputerowego, Wnioskodawca wskazał, że w systemie klasy (...) jest to ciągłe wdrożenie oraz udoskonalanie i rozwijanie istniejącego zbioru narzędzi (programów/raportów), stworzonych i dopasowanych od początku do końca pod danego klienta, jego dane, jego konfiguracje i jego procesy biznesowe.

W praktyce Wnioskodawcy w okresie dotyczącym wniosku klient – (...) – dokonał fundamentalnego zwrotu w swoim biznesie, (...). Ta zmiana wymagała głębokiego dostosowania systemów informatycznych, w efekcie zostały stworzone na nowo narzędzia do obsługi nowych procesów biznesowych i raportujących wyniki finansowe.

Zastosowanie takich technologii jak: narzędzia do tworzenia programów na platformie (...), a także rozwiązań firm trzecich w połączeniu z (...) technologii (rozwiązań, narzędzi) powoduje, że oprogramowanie po jego wytworzeniu lub rozwinięciu różni się od rozwiązań już funkcjonujących u kontrahenta.

Celem Wnioskodawcy był długoterminowy (kilka lat) udział w projektach na rzecz klienta, mających na celu stworzenie oraz dostarczenie rozwiązań dopasowanych do aktualnych potrzeb przetwarzania i raportowania danych, w szczególności danych finansowych. Prace były finansowane na bieżąco przez klienta na podstawie wystawianych przez Wnioskodawcę co miesiąc faktur za przepracowany czas (dni/godziny).

Wnioskodawca wskazał, że:

w latach 2018-2019: samodzielnie stworzył i dokonał dalszego rozwoju narzędzia z interfejsem WWW, zbudowanego w (...);

w latach 2020-2021: dokonał rozwiązania przetwarzania oraz analizy i raportowania danych, a także tworzenia na ich podstawie przyszłych prognoz sprzedażowych dla nowego portfolio klienta w dwóch działach produktów ((...).

Wyjaśniając na czym polega systematyczność w odniesieniu do podejmowanych działań w zakresie opisanych we wniosku czynności Wnioskodawca wskazał, że praca w cyklu długoterminowych projektów (1-2-3 lata) w podziale na krótsze cykle – np. 1, 2 lub 3-miesięczne (od 2020 także proces projektowy (...)). Wnioskodawca wyjaśnił, że przed rozpoczęciem realizacji poszczególnego programu komputerowego dysponował zasobami wiedzy, takimi jak: znajomość technologii oraz systemu (...), znajomość baz danych i hurtowni danych, wieloletnie doświadczenie w tworzeniu rozwiązań dedykowanych dla klienta w systemach (...).

Wnioskodawca wykorzystuje i rozwija następujący rodzaj wiedzy i umiejętności: analiza danych i procesów biznesowych, znajomość implementowania tych procesów w systemach (...), tworzenie algorytmów logicznych na podstawie potrzeb klienta i następnie ich implementacja w gotowe rozwiązania (programy, raporty, narzędzia działające w systemie (...)).

Rozwiązania wiedzowe, techniczne, technologiczne, czy programistyczne, na których oparte były tworzone, rozwijane/modyfikowane produkty, usługi, procesy to:

w ramach platformy (...);

rozwiązania firm trzecich w połączeniu z (...);

organizacja pracy poprzez metody zarządzania projektami (metodologia podziału projektu na cykliczne np. 1-2-3 miesięczne okresy tworzenia, testowania i implementowania nowych rozwiązań bądź ich rozwoju – z tego wychodzą np. 4 etapy na rok, w każdym tworzona lub rozwijana jest wybrana funkcjonalność albo narzędzie do obsługi nowego procesu).

Nowy, ulepszony charakter produktów nie jest wynikiem działalności obejmującej wprowadzanie rutynowych i okresowych zmian do tych produktów. W okresie dotyczącym wniosku Wnioskodawca tworzył tylko nowe produkty lub je rozwijał – wtedy zmiany były wynikiem albo praktycznej weryfikacji i redefinicji potrzeb klienta albo nowych funkcjonalności dodawanych do narzędzi albo zupełnie nowych dodatkowych narzędzi obsługujących procesy biznesowe wchodzące w skład projektu. Zmiany nigdy nie były rutynowe, potrzeby biznesowe trafiały do zespołu projektowego bezpośrednio przed ich realizacją.

Wnioskodawca wyjaśnił, że pod pojęciem „prace projektowe/twórcze” należy rozumieć tworzenie nowych algorytmów oraz ich implementacja w systemach informatycznych (…) do obsługi nowych (wcześniej nie istniejących lub nie obsługiwanych) procesów biznesowych oraz przepływu danych, wynikających ze zmian organizacyjnych i koncepcyjnych działania przedsiębiorstwa (firmy klienta).

Wnioskodawca potwierdził, że ww. „prace projektowe i twórcze” prowadzą do powstania programów komputerowych w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, tj.: programów, raportów – ogólnie narzędzi informatycznych do przetwarzania i raportowania danych na potrzeby klienta.

Wnioskodawca potwierdził, że ww. efekty prac, tj. „procesy” i „raporty” stanowią odrębne programy komputerowe podlegające ochronie prawnej zgodnie z art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t. j. Dz. U. z 2022 r., poz. 2509) i prawa autorskie do nich na mocy umowy współpracy oraz świadczenia usług dla klienta automatycznie przechodziły na tegoż klienta, za co Wnioskodawca otrzymywał wynagrodzenie (za dostarczenie narzędzia/programu oraz przekazanie praw autorskich do niego).

Wnioskodawca potwierdził, że wszystkie czynności, które realizował w zakresie wytwarzania programów komputerowych, zlecane przez Kontrahenta, prowadziły do powstania utworów (odrębnych programów komputerowych), które podlegają ochronie zgodnie z art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, do których przenoszone są autorskie prawa majątkowe (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2509).

Sposób przeniesienia majątkowych praw autorskich do programu komputerowego następował zgodnie z wymogami przewidzianymi w przepisach ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, w szczególności z zachowaniem art. 41 oraz art. 53 ww. ustawy (wniosek dotyczy przeszłości – lat 2019-2021).

Na potrzeby ustalenia kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej Wnioskodawca oblicza wskaźnik Nexus, o którym mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wskaźnik wynosi 1.

Pytanie

Czy w opisanym powyżej stanie faktycznym Wnioskodawca jest uprawniony do zastosowania 5% stawki podatku dochodowego od osób fizycznych w odniesieniu do dochodu uzyskiwanego z tytułu przenoszenia autorskich praw majątkowych do oprogramowania komputerowego tworzonego w ramach zwartej ze Spółką umowy od 1 stycznia 2019 r. do 31 grudnia 2021 r.?

Pana stanowisko w sprawie

Wnioskodawca będzie uprawniony do zastosowania 5% stawki podatku dochodowego od osób fizycznych.

W ocenie Wnioskodawcy, w ślad za art. 30ca ust. 1 u.p.d.o.f. podatek osiągnięty przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 u.p.d.o.f. podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego prawa własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

Zgodnie z art. 30ca ust. 2 u.p.d.o.f. kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1)patent,

2)prawo ochronne na wzór użytkowy,

3)prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,

4)prawo z rejestracji topografii układu scalonego,

5)dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,

6)prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,

7)wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2021 r. poz. 213),

8)autorskie prawo do programu komputerowego

podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym (por. art. 30ca ust. 3 u.p.d.o.f.).

Na podstawie art. 30cb ust. 1 u.p.d.o.f. podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są zobowiązani do:

1.Wyodrębnienia każdego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych.

2.Prowadzenia ksiąg rachunkowych w sposób zapewniający ustalenia przychodów i kosztów uzyskania przychodu, jak i dochodu (straty) przypadającego na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej.

3.Wyodrębnienia kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 u.p.d.o.f. przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób pozwalający na określenie kwalifikowanego dochodu.

4.Dokonywania zapisów w prowadzonych księgach w sposób zapewniających ustalenia łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach nie jest możliwe spełnienie warunków o których mowa w pkt 2 i 3.

5.Dokonywania zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenia dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu/usługi – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie/usłudze, a w prowadzonych księgach nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 -4.

Podatnicy prowadzący podatkową „książkę” przychodów i rozchodów wykazują informację o których mowa w ust. 1 w ewidencji odrębnej, o której mowa w art. 30cb ust. 2 u.p.d.o.f.

Zgodnie z art. 30cb ust. 3 ww. ustawy, w przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2 nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej podatnik jest zobowiązany do dokonania zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub 30c u.p.d.o.f.

Zgodnie z regulacjami ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podatnicy, którzy opodatkowują dochody z kwalifikowanego IP stawką 5% mają obowiązek prowadzenia wyodrębnionej ewidencji dla wszystkich operacji finansowych i zdarzeń gospodarczych związanych z uzyskaniem tych dochodów. Przepisy IP Box nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP Box.

Na mocy art. 74 u.p.a.i.p.p. – autorskie prawo do programu komputerowego objęte jest ochroną.

Zgodnie z art. 74 ust. 2 ww. ustawy ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Zaś idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego ochronie nie podlegają.

W polskiej doktrynie – oprogramowania jest definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów.

Oprogramowanie w Polsce podlega ochronie jak utwory literackie z art. 1 u.p.a.p.p.

Pozwala to uznać, że oprogramowanie może być uznane zgodnie z art. 30ca ust. 2 pkt 8 u.p.d.o.f. za kwalifikowane IP, jeśli jego wytworzenie rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Odnosząc powyższą argumentację prawną na grunt sprawy Wnioskodawcy, należy więc stwierdzić że uzyskany przez niech dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej – tworzonego, rozwijanego i ulepszanego oprogramowania oraz odpłatnego przeniesienia na Klienta praw autorskich do wytwarzanego programu komputerowego i koncepcji z nim związanych, stanowi utwór prawnie chroniony, i został wytworzony, rozwinięty i ulepszony w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, kwalifikuje się do dochodów z kwalifikowanego IP, o którym mowa w art. 30ca ust. 7 u.p.d.o.f.

Oznacza to, że Wnioskodawca może skorzystać z preferencyjnego opodatkowania.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2018 r. poz. 1509 ze zm.) stanowi, że:

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

W myśl art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej – oznacza to działalność zarobkową:

a)wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,

b)polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,

c)polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ww. ustawy:

Za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1)odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności,

2)są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności,

3)wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.

Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W myśl art. 5a pkt 39 ww. ustawy:

Ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych oznacza to:

a)badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz.U. poz. 1668),

b)badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że oznaczają one:

prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce:

Badania naukowe są działalnością obejmującą:

1)badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;

2)badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Natomiast stosownie do art. 4 ust. 3 ww. ustawy:

Prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy:

Kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1)patent,

2)prawo ochronne na wzór użytkowy,

3)prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,

4)prawo z rejestracji topografii układu scalonego,

5)dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,

6)prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,

7)wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz.U. z 2018 r. poz. 432),

8)autorskie prawo do programu komputerowego

podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Na mocy art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym.

Należy przyjąć, że dochody z kwalifikowanego IP mogą być opodatkowane na preferencyjnych zasadach w takim zakresie, w jakim kwalifikowane IP wytwarza dochody w efekcie prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez podatnika. Innymi słowy, skorzystanie z preferencji IP Box jest możliwe w sytuacji występowania związku między dochodem kwalifikującym się do preferencji a kosztami faktycznie poniesionymi w celu jego uzyskania.

Stosownie natomiast do art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

(a + b) x 1,3

a + b + c + d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a – prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,

c – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,

d – nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Na podstawie art. 30ca ust. 5 ww. ustawy:

Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.

Stosownie natomiast do treści art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy:

Dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1)z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

2)ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

3)z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

4)z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Na mocy art. 30ca ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatnicy korzystający z opodatkowania zgodnie z ust. 1 tego artykułu są obowiązani do wykazania dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w zeznaniu za rok podatkowy, w których osiągnięto ten dochód (poniesiono stratę).

Na podstawie art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1)wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;

2)prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

3)wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;

4)dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;

5)dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Stosownie do treści art. 30cb ust. 2 ww. ustawy:

Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji.

Zgodnie z art. 30cb ust. 3 powołanej ustawy:

W przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Zatem, podatnik, który osiągnął w ciągu roku dochód z kwalifikowanego IP i decyduje, że wobec tego dochodu będzie stosował 5% stawkę podatku, jest zobowiązany do wykazania tego dochodu w zeznaniu rocznym składanym za rok, w którym ten dochód został osiągnięty. Podatnik ma prawo stosować 5% stawkę podatkową do kwalifikowanego dochodu z tego konkretnego kwalifikowanego IP w okresie, w którym kwalifikowane IP posiada ochronę prawną.

Ponadto należy wskazać, że podatnik, który ma zamiar skorzystać z ww. preferencji jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Z okoliczności przedstawionych we wniosku wynika, że prowadzi Pan działalność gospodarczą, w ramach której zawarł umowę z A Limited (dalej: Spółka), na mocy której zobowiązał się do świadczenia usług w sposób profesjonalny z zachowaniem wszelkich właściwych umiejętności i staranności w odniesieniu do usług programistycznych – zgodnie z przyjętymi w branży standardami i metodologią pozwalającymi na wytwarzanie innowacyjnego kodu źródłowego tworzącego narzędzia do zbierania i analizy danych finansowych dla biznesu.

Wskazał Pan, że jako konsultant, programista i specjalista systemu (...)  wytworzył nowe lub ulepszył istniejące poniższe narzędzia:

(...)

Narzędzia te zostały wytworzone na poniższych platformach/i w poniższych technologiach: (...).

Doprecyzowując opis zdarzenia wskazał Pan, że:

w latach 2018-2019: samodzielnie stworzył i dokonał dalszego rozwoju narzędzia z interfejsem WWW, zbudowanego w (...);

w latach 2020-2021: dokonał rozwiązania przetwarzania oraz analizy i raportowania danych, a także tworzenia na ich podstawie przyszłych prognoz sprzedażowych dla nowego portfolio klienta w dwóch działach produktów (...).

Wyjaśnił Pan, że wytwarzanie oprogramowania ma miejsce w ramach prowadzonej bezpośrednio działalności o charakterze twórczym, podejmowanej w sposób systematyczny (metodyczny, zaplanowany i uporządkowany) w celu zwiększania zasobów wiedzy lub wykorzystywania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Opisana działalność była działalnością obejmującą prace rozwojowe rozumiane jako nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany miały charakter ulepszeń (art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce).

Powyższym potwierdził Pan, że Pana działalność spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wskazał Pan również, że opisane prace projektowe i twórcze prowadzą do powstania programów komputerowych w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, tj.: programów, raportów – ogólnie narzędzi informatycznych do przetwarzania i raportowania danych na potrzeby klienta. Wszystkie czynności, które realizował w zakresie wytwarzania programów komputerowych, zlecane przez Kontrahenta, prowadziły do powstania utworów (odrębnych programów komputerowych), które podlegają ochronie zgodnie z art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, do których przenoszone są autorskie prawa majątkowe. Za przeniesienie praw autorskich do oprogramowania otrzymuje Pan wynagrodzenie, które zawiera się w należnościach z tytułu świadczonych usług, proporcja czasu pracy spędzonego na pracy twórczej jest wskazana we wniosku oraz udokumentowana raportami czasu pracy, a faktury wystawiane na rzecz Spółki nie wyodrębniają tego wynagrodzenia, ponieważ – zgodnie z regułami klienta – wystawiał Pan jedną fakturę za całą swoją pracę. Sposób przeniesienia majątkowych praw autorskich do programu komputerowego następował zgodnie z wymogami przewidzianymi w przepisach ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, w szczególności z zachowaniem art. 41 oraz art. 53 ww. ustawy.

Prowadzi Pan podatkową księgę przychodów i rozchodów i dodatkowo od 1 stycznia 2019 r. odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, która jest zgodna z art. 30cb u.p.d.o.f. Ewidencja pozwala na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz na wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 u.p.d.o.f., przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz zapewnia określenie kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, a także monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych. Preferencyjną stawkę w wysokości 5% zamierza Pan zastosować dla dochodów od 1 stycznia 2019 r. do 31 grudnia 2021 r.

Należy także wskazać, że oprogramowanie – definiowane, jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t. j. Dz. U. z 2018 r. poz. 1191 ze zm.; dalej: „ustawa o PAIPP”).

Stąd oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP, w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Zgodnie z art. 74 ust. 2 ustawy o PAIPP:

Ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie.

Mając powyższe na uwadze, autorskie prawo do programu komputerowego, wytwarzanego samodzielnie przez Pana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jest kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem przychody uzyskane z tytułu przenoszenia autorskich praw majątkowych do programów komputerowych na Spółkę mieszczą się w kategorii przychodów ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, które są podstawą do ustalenia dochodu z kwalifikowanego IP (art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy).

W konsekwencji uznać należy, że może Pan, na podstawie art. 30ca ust. 1 ww. ustawy, zastosować stawkę opodatkowania 5% do kwalifikowanego dochodu osiągniętego z kwalifikowanych praw własności intelektualnejza okres objęty wnioskiem, tj. za lata 2019-2021.

Należy podkreślić, że wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego IP ustala się jako iloczyn:

dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym i

wskaźnika nexus obliczonego według specjalnego wzoru określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zastrzeżenia wymaga, że uzyskiwane przez Pana przychody niestanowiące dochodów z tytułu sprzedaży autorskich praw majątkowych do programów komputerowych nie podlegają ocenie przez tutejszy organ.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Dodatkowo informujemy, że interpretacja indywidualna dotyczy wyłącznie sprawy będącej przedmiotem wniosku w kontekście sformułowanego pytania interpretacyjnego, natomiast nie rozstrzyga innych kwestii opisanych we wniosku.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny/zdarzenie przyszłe sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym/zdarzeniem przyszłym podanym przez wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Niniejszą interpretację wydano w oparciu o opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez wnioskodawcę. Jeżeli w toku ewentualnego postępowania organ uzna, że zdarzenie opisane we wniosku różni się od zdarzenia występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie Pana chroniła.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pan do interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00