Interpretacja indywidualna z dnia 28 sierpnia 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDSB1-1.4019.10.2024.2.MCW

Brak obowiązku naliczenia i zapłaty opłaty od środków spożywczych z tytułu prowadzonej sprzedaży napojów dokonywanej za pośrednictwem sklepu internetowego (poprzez zawieranie umów na odległość) na rzecz konsumentów.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w zakresie braku obowiązku naliczenia i zapłaty opłaty od środków spożywczych, o której mowa w art. 12a ust. 1 ustawy, z tytułu prowadzonej przez Państwa sprzedaży napojów dokonywanej za pośrednictwem sklepu internetowego (poprzez zawieranie umów na odległość) na rzecz konsumentów – jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

22 lipca 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z 18 lipca 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy przepisów ustawy o zdrowiu publicznym, w zakresie opłaty od środków spożywczych. Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 9 sierpnia 2024 r. (data wpływu 16 sierpnia 2024 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego (ostatecznie sformułowany w uzupełnieniu wniosku)

Jesteśmy producentem (…), w tym również napojów słodzonych cukrem, objętych obowiązkiem zapłaty opłaty od środków spożywczych tzw. podatku cukrowego w myśl ustawy o zdrowiu publicznym z dnia 11 września 2015r z późn. zm.

Napoje będące przedmiotem tego wniosku są ujęte w Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług w klasach 10.89.

Napoje te zawierają w swoim składzie dodatek cukrów będących monosacharydami i disacharydami oraz dodatek środków spożywczych zawierających te substancje. Nie zawierają dodatku substancji słodzących, o których mowa w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1333/2008 z dnia 16 grudnia 2008 r. w sprawie dodatków do żywności (Dz. Urz. UE l 354 z 31.12.2008, str.16 ze zm.). Nie zawierają również kofeiny i tauryny.

Zawartość, cukrów w tych produktach wynosi od (…) do (…) na 100 ml produktu. W zależności od smaku produktu. Masowy udział soków owocowych wynosi od (…) do (…) w zależności od smaku. Wskazane soki są sokami 100% w rozumieniu Dyrektywy Rady 2001/112/WE z dnia 20 grudnia 2001 r. odnoszącej się do soków owocowych i niektórych podobnych produktów przeznaczonych do spożycia przez ludzi (Dz.W.UE.l.2002.10.58 ze zm.) Nie zawierają w swoim składzie soków owocowo-warzywnych i warzywnych.

Prowadzimy sprzedaż hurtową (w module B2B) tych produktów oraz sprzedaż poprzez nasz sklep internetowy (w module sprzedaży B2C). Odbiorcą napojów w sprzedaży B2C jest prywatny konsument, który nabywa produkt wyłącznie do własnego użytku. (…) Nie posiadamy sklepu stacjonarnego. Prowadzona sprzedaż na rzecz konsumentów odbywa się wyłącznie za pomocą platformy cyfrowej (sklep internetowy) i zawieramy z konsumentem umowę na odległość tj. Umowę zawieraną w ramach zorganizowanego systemu zawierania umów na odległość, bez jednoczesnej fizycznej obecności stron, z wyłącznym wykorzystaniem jednego lub większej liczby środków porozumiewania się na odległość do chwili zawarcia umowy włącznie.

(…)

Pytanie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku)

1. Czy opłata od środków spożywczych tzw. podatek cukrowy obliczany ze sprzedaży internetowej konsumentom w module sprzedaży B2C (jest to sprzedaż na rzecz konsumentów wyłącznie za pomocą platformy cyfrowej i zawieramy z konsumentem umowę na odległość tj. Umowę zawieraną w ramach zorganizowanego systemu zawierania umów na odległość, bez jednoczesnej fizycznej obecności stron, z wyłącznym wykorzystaniem jednego lub większej liczby środków porozumiewania się na odległość do chwili zawarcia umowy włącznie) na podstawie wystawionych paragonów sprzedaży była wyliczona niepotrzebnie w przypadku naszej działalności?

Państwa stanowisko w sprawie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku)

Ponieważ sprzedaż internetowa w module B2C stanowi inny rodzaj sprzedaży, który nie obejmuje swoją definicją „sprzedaży detalicznej” i ponieważ zawieramy z konsumentem umowę na odległość, według naszego stanowiska opłata obliczana na podstawie paragonów sprzedaży konsumentom korzystającym z platformy B2C wyliczana była niepotrzebnie.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku w zakresie braku obowiązku naliczenia i zapłaty opłaty od środków spożywczych, o której mowa w art. 12a ust. 1 ustawy, z tytułu prowadzonej przez Państwa sprzedaży napojów dokonywanej za pośrednictwem sklepu internetowego (poprzez zawieranie umów na odległość) na rzecz konsumentów – jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 12a ust. 1 ustawy z 11 września 2015 r. o zdrowiu publicznym (Dz. U. z 2022 r. poz. 1608 ze zm.), zwanej dalej ustawą,

Stosownie do art. 12a ust. 2 ustawy:

W myśl art. 12a ust. 3 ustawy,

Jak stanowi art. 12b ust. 1 ustawy,

Stosownie do art. 12d ust. 1 ustawy,

Jak stanowi art. 12e ust. 1 ustawy,

Z opisu stanu faktycznego wynika, że prowadzą Państwo sprzedaż napojów zawierających w swoim składzie cukry będące monosacharydami lub disacharydami oraz środki spożywcze zawierające te substancje. Napoje sklasyfikowane są według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług w klasie 10.89. Wskazali Państwo, że są producentem opisanych napoi.

Ponadto, wyjaśnili Państwo, że prowadzą sprzedaż hurtową (w module B2B) tych produktów oraz sprzedaż poprzez sklep internetowy (w module B2C). Odbiorcą napojów w sprzedaży B2C jest prywatny konsument, który nabywa produkt wyłącznie do własnego użytku. (…) Podkreślili Państwo, że nie posiadają sklepu stacjonarnego. Prowadzona sprzedaż na rzecz konsumentów odbywa się wyłącznie za pomocą platformy cyfrowej (sklep internetowy) i zawierają Państwo z konsumentem umowę na odległość tj. umowę zawieraną w ramach zorganizowanego systemu zawierania umów na odległość, bez jednoczesnej fizycznej obecności stron, z wyłącznym wykorzystaniem jednego lub większej liczby środków porozumiewania się na odległość do chwili zawarcia umowy włącznie.

Państwa wątpliwość budzi, czy sprzedaż napojów opisanych we wniosku, dokonana za pośrednictwem sklepu internetowego (poprzez zawieranie umów na odległość) na rzecz konsumentów, skutkuje powstaniem obowiązku naliczenia i zapłaty przez Państwa opłaty od środków spożywczych, o której mowa w art. 12a ust. 1 ustawy.

Jak wynika z powołanych wyżej przepisów ustawy, opłacie od środków spożywczych podlega wprowadzenie na rynek krajowy napojów ujętych w Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług w klasach 10.32 i 10.89 oraz w dziale 11, w składzie których znajduje się co najmniej jedna z substancji, o których mowa w art. 12a ust. 1, z wyłączeniem substancji występujących w nich naturalnie.

Zatem za napój na potrzeby ustawy uważa się produkt, który:

- jest wyrobem w postaci napoju oraz syropem będącym środkiem spożywczym, oraz

- jest ujęty w Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług w klasach 10.32, 10.89 lub w dziale 11, oraz

- w jego składzie znajduje się co najmniej jedna z substancji, o których mowa w art. 12a ust. 1 ustawy, z wyłączeniem substancji występujących w nich naturalnie.

Stwierdzić zatem należy, że napoje opisane we wniosku spełniają definicję napoju podlegającego opłacie, gdyż są ujęte w Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług  w klasie 10.89, oraz zawierają w swoim składzie dodatek substancji, o których mowa w art. 12a ust. 1 ustawy.

Opłacie od środków spożywczych podlega wprowadzenie na rynek krajowy napojów, o których mowa w art. 12a ust. 1 ustawy.

Z kolei przez wprowadzenie na rynek krajowy napojów, o których mowa w art. 12a ust. 1 ustawy, rozumie się sprzedaż napojów przez podmioty obowiązane do zapłaty opłaty, do pierwszego punktu, w którym jest prowadzona sprzedaż detaliczna oraz sprzedaż detaliczna napojów przez: producenta, podmiot, o którym mowa w art. 12d ust. 1 pkt 2, podmiot nabywający napoje w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub importera napoju albo sprzedaż w przypadku, o którym mowa w art. 12e ust. 3 ustawy tj. sprzedaż napojów podmiotowi prowadzącemu jednocześnie sprzedaż detaliczną oraz hurtową.

W myśl art. 12e ust. 1 ustawy obowiązek zapłaty opłaty powstaje z dniem wprowadzenia na rynek krajowy napoju, o którym mowa w art. 12a ust. 1.

Zgodnie z art. 12a ust. 3 ustawy, przez sprzedaż detaliczną rozumie się dokonywanie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej odpłatnego zbywania towarów konsumentom na podstawie umowy zawartej w lokalu przedsiębiorstwa lub umowy zawartej poza lokalem przedsiębiorstwa.

Zatem sprzedaż detaliczna w rozumieniu ustawy dotyczy wyłącznie sprzedaży towarów na rzecz konsumentów na podstawie umowy zawartej w lokalu przedsiębiorstwa lub umowy zawartej poza lokalem przedsiębiorstwa, przy czym w drugim przypadku konieczna jest fizyczna obecność stron przynajmniej na etapie złożenia oferty, która inicjuje zawarcie umowy.

Ustawa nie definiuje pojęcia konsumenta. Należy więc przytoczyć definicję konsumenta zawartą w ustawie z 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz.U. z 2024 r. poz. 1061), zwanej dalej Kodeksem cywilnym.

Stosownie do art. 22¹ Kodeksu cywilnego,

W zakresie definicji konsumenta, zasadne jest również powołanie art. 76 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. (Dz.U. Nr 78 poz. 483 ze zm.),

Z kolei przez lokal przedsiębiorstwa w myśl art. 2 pkt 3 ustawy z 30 maja 2014 r. o prawach konsumenta (Dz.U. z 2023 r. poz. 2759 ze zm.), zwanej dalej ustawą o prawach konsumenta, rozumie się:

Natomiast stosownie do art. 2 pkt 2 ustawy o prawach konsumenta, umowa zawarta poza lokalem przedsiębiorstwa oznacza:

Należy wskazać, że ustawa o prawach konsumenta, oprócz ww. rodzajów umów (umowy zawartej w lokalu przedsiębiorstwa i umowy zawartej poza lokalem przedsiębiorstwa) wymienia jeszcze jeden rodzaj umowy, a mianowicie umowę zawartą na odległość.

Zgodnie z art. 2 pkt 1 ustawy o prawach konsumenta, umowa zawarta na odległość oznacza:

W świetle powyższego, sprzedaż napojów na rzecz konsumentów za pośrednictwem sklepu internetowego (poprzez zawieranie umów na odległość) nie spełnia definicji sprzedaży detalicznej, o której mowa w art. 12a ust. 3 ustawy.

W konsekwencji w przypadku sprzedaży napojów, o których mowa w art. 12a ust. 1 ustawy, na rzecz konsumentów za pośrednictwem sklepu internetowego, poprzez zawieranie umów na odległość, nie mają Państwo obowiązku naliczania i zapłaty opłaty od środków spożywczych, gdyż sprzedaż ta nie stanowi wprowadzenia napojów na rynek krajowy zgodnie z art. 12a ust. 2 ustawy.

W związku z powyższym Państwa stanowisko w zakresie braku obowiązku naliczenia i zapłaty opłaty od środków spożywczych, o której mowa w art. 12a ust. 1 ustawy, z tytułu prowadzonej przez Państwa sprzedaży napojów dokonywanej za pośrednictwem sklepu internetowego (poprzez zawieranie umów na odległość) na rzecz konsumentów – należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…)

Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – PPSA.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).