Interpretacja indywidualna z dnia 27 sierpnia 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP3-2.4011.567.2024.1.BM

Preferencyjne opodatkowanie dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej (tzw. IP Box).

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

4 lipca 2024 r. wpłynął Pana wniosek z 1 lipca 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy możliwości zastosowania preferencyjnego opodatkowania kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca od 3 stycznia 2022 r. prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą zarejestrowaną w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej, której przedmiotem jest działalność związana z wytwarzaniem oprogramowania.

Wnioskodawca posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczony obowiązek podatkowy w świetle art. 3 ust. 1 oraz ust. 1a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: „ustawa o PIT”) i rozlicza się na podstawie podatkowej księgi przychodów i rozchodów.

Wnioskodawca na podstawie zawartej umowy o świadczenie usług z (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w (...) świadczy usługi programistyczne.

Świadczone przez Wnioskodawcę usługi programistyczne obejmują projektowanie i wykonanie całych systemów bądź ich części za pomocą języków programowania, a usługi te wykonywane są bez nadzoru i kierowania ze strony zamawiającej spółki, jedynie wskazany jest oczekiwany rezultat. Wnioskodawca samodzielnie decyduje o terminach i miejscu wykonywania czynności zachowując jednak termin wynikający z zamówień składanych przez spółkę (...).

Ponadto, Wnioskodawca samodzielnie dobiera sobie narzędzia do wykonywania usług (sprzęt i oprogramowanie, takie jak system operacyjny, środowisko programistyczne). Odpowiedzialność wobec osób trzecich za świadczone usługi oraz wykonane prace ponosi Wnioskodawca. Wnioskodawca jako wykonujący te czynności ponosi ryzyko gospodarcze związane z prowadzoną działalnością.

Z uwagi na to, że zawarta umowa stanowi zobowiązanie o charakterze ciągłym i reguluje kwestie stałej współpracy stron. Wnioskodawca w jej ramach pracuje nad różnymi programami komputerowymi - nie jest to umowa o wykonanie jednego programu komputerowego, ale umowa, w ramach której Wnioskodawca tworzy nowe programy komputerowe bądź rozwija już istniejące, dodając nowe funkcjonalności bądź ulepszając ich działanie. Wnioskodawca tworzy, rozwija i ulepsza omawiane oprogramowanie w sposób systematyczny, w ramach codziennej pracy.

Wnioskodawca przenosi na spółkę (...) autorskie prawa majątkowe do wszystkich utworów, które wykonuje w ramach realizacji przedmiotowej umowy z chwilą ich wytworzenia, w tym w szczególności praw autorskich do systemów (programów komputerowych), które Wnioskodawca tworzy bądź rozwija. Przeniesienie autorskich praw majątkowych odbywa się na następujących polach eksploatacji:

a)utrwalenia utworów,

b)trwałego lub czasowego zwielokrotnienia utworów w całości lub w części jakimikolwiek środkami i w jakiejkolwiek formie,

c)wprowadzania do obrotu,

d)wprowadzania do pamięci komputera,

e)stosowania, przekazywania i przechowywania utworów,

f)tłumaczenia, przystosowywania, zmiany układu lub jakichkolwiek innych zmian w utworach,

g)rozpowszechniania, w tym najmu i dzierżawy utworów lub ich kopii.

Wnioskodawca przenosi również wyłączne prawo zezwalania na wykonywanie zależnych praw autorskich na spółkę (...).

Wnioskodawca nie nabywa wyników prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez inne podmioty, ani praw autorskich innych podmiotów. Oprogramowanie wytwarzane przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej bezpośrednio przez niego działalności gospodarczej jest rezultatem jego własnej, indywidualnej, twórczej działalności intelektualnej, a w konsekwencji stanowi utwór podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Wnioskodawca ponosi koszty pośrednio związane z wytworzeniem praw własności intelektualnych, np. sprzęt komputerowy, oprogramowanie, składki na ZUS, etc.

Poprzez wydatki na sprzęt komputerowy należy rozumieć wydatki np. na: laptopy, myszki, drukarki, klawiatury itp. Wydatki te są związane ogólnie z prowadzoną działalnością gospodarczą, w tym działalnością badawczo - rozwojową (w rozumieniu Wnioskodawcy) prowadzoną przez Wnioskodawcę (ale dotyczą także innych obszarów działalności realizowanych przez Wnioskodawcę).

Przez wydatki na programy komputerowe należy rozumieć oprogramowanie niezbędne do wykonywania działalności - np. system operacyjny (...), pakiet (...), narzędzia programistyczne lub inne programy wykorzystywane w bieżącej pracy. Wydatki te są związane ogólnie z prowadzoną działalnością gospodarczą, w tym działalnością badawczo - rozwojową (w rozumieniu Wnioskodawcy) prowadzoną przez Wnioskodawcę (ale dotyczą także innych obszarów działalności realizowanych przez Wnioskodawcę).

Przez „składki na ZUS” należy rozumieć obowiązkowe składki, do których opłacania zobowiązany jest Wnioskodawca na podstawie ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych. Wydatki te są związane ogólnie z prowadzoną działalnością gospodarczą, w tym działalnością badawczo- rozwojową (w rozumieniu Wnioskodawcy) prowadzoną przez Wnioskodawcę (ale dotyczą także innych obszarów działalności realizowanych przez Wnioskodawcę). Wnioskodawca zalicza składki ZUS do kosztów uzyskania przychodów.

Wnioskodawca ponosi także koszty związane z korzystaniem z samochodu osobowego. Przez tę kategorię kosztów należy rozumieć wydatki niezbędne do wykorzystywania samochodu osobowego w prowadzonej działalności gospodarczej, w tym koszty eksploatacyjne, koszty paliwa. Wydatki te są związane ogólnie z prowadzoną działalnością gospodarczą, w tym działalnością badawczo - rozwojową (w rozumieniu Wnioskodawcy) prowadzoną przez Wnioskodawcę (ale dotyczą także innych obszarów działalności realizowanych przez Wnioskodawcę). Koszty te rozliczane są przez Wnioskodawcę zgodnie z proporcją wskazaną w ustawie o PIT.

Należy zauważyć, że Wnioskodawca podaje określone kategorie wydatków (tj. wydatki na sprzęt komputerowy oraz programy komputerowe), nie zaś konkretne wydatki i wskazuje jak należy tego rodzaju kategorie wydatków rozumieć. Na ten moment Wnioskodawca nie jest do końca w stanie przewidzieć, jakie wydatki jeszcze będzie ponosił. Związane jest to choćby z faktem, iż mamy do czynienia z powszechnym postępem technicznym, a zatem w przyszłości mogą pojawiać się określonego rodzaju, nowoczesne sprzęty oraz programy komputerowe, usprawniające działalność Wnioskodawcy i przyczyniające się do zwiększenia wydajności działalności badawczo- rozwojowej.

Wnioskodawca prowadzi odrębną ewidencję na podstawie której zamierza rozliczyć dochód uzyskany z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca wskazuje, że stosowanie preferencyjnej stawki 5% od dochodu uzyskanego z kwalifikowanych praw własności odnosi się do stanu faktycznego występującego w latach 2023-2024, jak i zdarzeń przyszłych mogących zaistnieć również w kolejnych latach.

Pod pojęciem „program komputerowy”, „oprogramowanie” należy rozumieć utwór podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Utwór ten należy rozumieć jako wyrażony w każdej formie m.in. słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi (analogicznie: kodami programowania, algorytmami, zmiennymi), przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze. Pojęcia te są używane zamiennie.

Wnioskodawca na mocy umowy łączącej go ze Zleceniodawcą zobowiązany pozostaje do zachowania w tajemnicy wszelkich informacji dotyczących w szczególności klientów Zleceniodawcy (w tym dane technologiczne, techniczne, handlowe, finansowe i organizacyjne). W związku z tym Wnioskodawca nie może podać konkretnych nazw firm, czy programów. Aby jednak pytanie nie pozostało bez odpowiedzi Wnioskodawca udzielił ogólnej informacji o ostatnio tworzonych aplikacjach:

• System pozwalający pracodawcy, za pomocą różnych statystyk i danych o pracownikach, na określenie jak bardzo pracownik jest spełniony/szczęśliwy w danej firmie, i w życiu ogólnie. W przypadku niskich wartości aplikacja podpowiada jak poprawić wyniki;
• Oprogramowanie dla dużych fabryk ułatwiające i automatyzujące codzienną pracę. Usprawnia np. listę codziennych zadań, ułatwia raportowanie usterek i ich naprawę, wprowadza możliwość szybkiej komunikacji oraz zapisuje jej historię. Dzięki użyciu programu fabryki mogą pracować wydajniej.

Innowacyjność „Oprogramowania"/„programów komputerowych” wskazanych we wniosku polega na tworzeniu rozwiązań dopasowanych każdorazowo do indywidualnych potrzeb Zleceniodawcy, który określa jakie są jego oczekiwania co do konkretnego produktu. Programy komputerowe, nawet te o podobnych funkcjach różnią się od siebie, ponieważ nie istnieją gotowe rozwiązania, które mogłyby zostać wykorzystane przez klienta Wnioskodawcy.

Wnioskodawcy przysługują zarówno osobiste, jak i majątkowe prawa autorskie do tych „oprogramowań”, z tym zastrzeżeniem, że na mocy umowy autorskie prawa majątkowe są przenoszone na Zleceniodawcę.

Wytwarzanie, rozwijanie i ulepszanie programów komputerowych przez Wnioskodawcę stanowi przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze. Wnioskodawca jako programista musi posiadać umiejętności programowania oraz wiedzę z zakresu technologii informatycznych, aby stworzyć oryginalne rozwiązania i wprowadzić innowacje. Tworzenie programów komputerowych wymaga wykorzystania kreatywności i zdolności do rozwiązywania problemów, co jest wyrazem indywidualnej twórczości intelektualnej.

Wnioskodawca podejmując się ulepszenia określonych programów komputerowych oraz ich części, każdorazowo podejmuje następujące czynności:

1)analiza oraz planowanie: krok ten obejmuje zrozumienie biznesowych wymagań dla programu komputerowego bądź jego części (określonej funkcjonalności). Analiza dotyczy określonych czynności: istniejącego systemu, identyfikacja obszarów do ulepszenia, i stworzenie planu dla nowego projektu.

2)projektowanie: opiera się o stworzenie szkicu architektury programu komputerowego bądź jego części. Obejmuje również wybór stosownych technologii i stworzenie projektu interfejsu użytkownika.

3)implementacja: na podstawie zaprojektowanego i określonego planu obejmuje rozpoczęcie programowania. Programowanie natomiast przejawia się w tworzeniu kodu programu komputerowego bądź jego części, który to tworzy określone funkcje i usprawnienia według zawartych w planie celów i wymagań.

4)testowanie: stanowi nieodłączną czynność obejmującą poprawną realizację każdego z projektów. Po zakończeniu implementacji Wnioskodawca pisze testy jednostkowe i integracyjne, aby upewnić się, że wszystko działa zgodnie z założonym planem i spełnia jego wszelkie oczekiwania.

5)wdrożenie i utrzymanie: po udanym testowaniu następuje wdrożenie programu do środowiska produkcyjnego. Czynności te obejmują monitorowanie jego działania, naprawianie ewentualnych błędów i dokonywanie dalszych ulepszeń na podstawie opinii użytkowników programu komputerowego. Ponadto, na tym etapie prac Wnioskodawca dokonuje każdorazowo obserwacji związanych z działaniem systemu.

Oryginalność tworzonych programów komputerowych polega na tym, że są one unikalne, dedykowane dla klienta oraz wytworzone w oparciu o najnowocześniejsze technologie. Przykładowe Technologie i Narzędzia: (...).

Przykładowe Nowe Koncepcje i Rozwiązania:

• autorski system do zarządzania formularzami, zbudowany na bazie (...), z dodaniem wymaganych przez Klienta funkcjonalności i usprawniony tak, by zarządzanie kodem było prostsze;
• unikalne animacje, tworzone przy użyciu (...), na podstawie zdjęć poglądowych dostarczanych przez grafików;
• tworzony specjalnie pod aplikację system optymalizacji ilości zapytań do ,,backendu” (a w konsekwencji do baz danych), udoskonalający (...), ustalający za pomocą odpowiednich algorytmów czy i kiedy należy pobrać nowe dane lub uaktualnić część bierzących;
• zoptymalizowane podejście do przechowywania w sesji przeglądarki aktualnych danych i ustawień (...);
• stworzony na potrzeby klienta system responsywnego wyświetlania tabel (...).

Stosowanie odpowiednich narzędzi w zakresie tworzenia oprogramowania znacząco różnicuje tworzone lub modyfikowane oprogramowanie od istniejących rozwiązań. Nowoczesne technologie programistyczne, w tym tworzenie algorytmów, wprowadzają nowe funkcjonalności, poprawiają wydajność oprogramowania i rozszerzają jego możliwości. Wnioskodawca wykorzystuje indywidualnie dobraną architekturę, która w pełni odpowiada na potrzeby konkretnego projektu, który jest ściśle powiązany z potrzebami konkretnego klienta. Wnioskodawca podejmuje indywidualne podejście do każdego projektu, co oznacza tworzenie nowych, niestandardowych rozwiązań, w oparciu o wcześniej już wymienione narzędzia.

Działalność Wnioskodawcy w ramach której tworzył, ulepszał/rozwijał/modyfikował, tworzy, ulepsza/rozwija/modyfikuje, będzie tworzył, ulepszał/rozwijał/modyfikował Oprogramowanie/program komputerowy lub jego część prowadzona była, jest oraz będzie w przyszłości prowadzona w sposób uporządkowany, zaplanowany, metodyczny, według pewnego systemu, na podstawie przygotowanego harmonogramu prac z przyjęciem określonych celów do osiągnięcia.

Podstawowym celem jest stworzenie nowego programu komputerowego przy zastosowaniu nowych technologii. Ponadto, głównym celem Wnioskodawcy jest zdobycie oraz wykorzystanie wiedzy i umiejętności do wytworzenia wyżej opisanego utworu, przy zastosowaniu nowoczesnych i niewystępujących w praktyce gospodarczej technik.

Osiągnięte przez Wnioskodawcę cele polegały na wytworzeniu innowacyjnego - nowego, ulepszonego i rozwiniętego - produktu (programu komputerowego lub jego części).

Systematyczność ta polega na przyjęciu określonej metodologii do wyznaczania zadań oraz definiowania ich zakresu, wyliczenia czasu niezbędnego do realizacji tych zadań, a na podstawie tego - planowania, w którym momencie powinny zostać zrealizowane.

Harmonogramy prac są ustalane na bieżąco w toku realizacji projektów. W trakcie prac może dochodzić do zmiany harmonogramów, np. poprzez zmiany terminów zakończenia poszczególnych etapów prac. Tak realizowane, dynamiczne harmonogramy były przez Wnioskodawcę zawsze faktycznie zrealizowane w odniesieniu do ww. programów komputerowych.

Wnioskodawca przed rozpoczęciem realizacji Oprogramowania dysponował wiedzą w zakresie technologii, opartą na wykształceniu informatycznym i doświadczeniu w zakresie przygotowywania kompleksowych rozwiązań związanych z tworzeniem programów komputerowych. Ponadto tworzenie konkretnych rozwiązań zostało poprzedzone analizą problemów, z którymi spotykali się potencjalni użytkownicy oprogramowania.

Przykładowe rodzaje wiedzy - znajomość algorytmów i ich optymalizacji, architektury aplikacji, jej tworzenia, plusów i minusów poszczególnych jej rodzajów, wiedza o sposobach pisania kodu w różnych językach programowania, wiedza o standardach panujących w technologicznym świecie, na jakie sposoby należy rozwiązywać konkretne zagadnienia, doświadczenie w rozwiązywaniu programistycznych problemów.

Przykładowe rodzaje umiejętności - pisanie „czystego” kodu, dbałość o szczegóły, poparta wieloletnim doświadczeniem umiejętność dostrzeżenia problemów w omawianych rozwiązaniach, zanim problemy te zostaną napotkane podczas pracy, klarowna komunikacja z klientem, możliwość zaproponowania różnych rozwiązań danego problemu i wskazanie sugerowanych, logiczne myślenie, bezpośredniość i dokładność.

Innowacyjne technologie i zastosowania zostały pokrótce omówione powyżej.

Wnioskodawca oferuje swojemu Zleceniodawcy usługi programistyczne takie, jakie są przedmiotem jego zapotrzebowania. Wnioskodawca nie posiada konkretnego asortymentu.

Wnioskodawca tworząc i rozwijając Oprogramowanie używa języków programowania technologii dobierając je zarówno do tworzonego programu komputerowego oraz w taki sposób, aby Zleceniodawca mógł korzystać z tego oprogramowania przy aktualnej możliwości technologicznej urządzeń.

Wnioskodawca zaplanował stworzenie nowych programów komputerowych w zależności od wymagań stawianych przez jego Zleceniodawcę.

Efektem działań są nowe programy komputerowe w postaci algorytmów, modułów funkcjonalności.

Wnioskodawca realizował/realizuje i będzie realizował zaplanowane przedsięwzięcie w formie zorganizowanej. W pierwszej kolejności Wnioskodawca zbiera wszystkie wymagania biznesowe, dzięki czemu może określić zarówno jakie technologie i języki programowania wykorzysta, ale również określić, czy dane rozwiązanie na ten moment jest możliwe do stworzenia. Następnie Wnioskodawca korzystając z konkretnych technologii i języków programowania tworzy prototyp, który następnie po fazie testów implementuje do Zleceniodawcy.

Podejmowane przez Wnioskodawcę działania nie miały/nie będą miały charakteru działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do "oprogramowania", nawet jeżeli takie zmiany miały charakter ulepszeń.

Efekty pracy Wnioskodawcy nazywane oprogramowaniem komputerowym i jego częścią są utworami w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych nie były/nie są/nie będą efektem pracy która wymaga do osiągnięcia rezultatu jedynie określonych umiejętności programistycznych i której rezultaty da się z góry określić i przewidzieć jako mające charakter powtarzalny. Nie były/nie są/nie będą jedynie „techniczną”, a „twórczą”, realizacją szczegółowych projektów zlecanych przez Zleceniodawcę.

Wnioskodawca otrzymuje wynagrodzenie z tytułu przeniesienia autorskich praw majątkowych na Kontrahenta jak również z innych czynności, np. usługi konsultingowe

Wynagrodzenie płatne jest na podstawie wystawionej faktury. Faktura zawiera jedną pozycję, której wysokość uzależniona jest od stawki godzinowej i ilości przepracowanych godzin w miesiącu, zaś zasady ustalania wynagrodzenia są zawarte w umowie z kontrahentem. Wyznacznikiem przeniesienia na Wnioskodawcę autorskich praw majątkowych do programu komputerowego jest umowa, dlatego bezpośrednie wskazanie tego na fakturze VAT nie jest niezbędne.

Umowa Wnioskodawcy ze Zleceniodawcą zakłada przekazywanie przez Wnioskodawcę utworów na bieżąco z chwilą ich wykonania, lecz nie rzadziej niż raz na okres rozliczeniowy (przeważnie 1 miesiąc). Umowa nie wskazuje tego w sposób bezpośredni, lecz w praktyce przekazanie odbywa się drogą elektroniczną poprzez umieszczenie fragmentów utworów na serwerach należących do Zleceniodawcy. Znaczna część przekazywana jest przy użyciu systemów kontroli wersji (...).

Sposób przenoszenia autorskich praw do programu komputerowego każdorazowo spełnia warunki przewidziane w przepisach ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, w szczególności następuje z zachowaniem art. 41 oraz art. 53 tejże ustawy.

Wszelkie oprogramowanie komputerowe (program komputerowy) lub jego części i fragmenty obejmujące nowe funkcjonalności, elementy, algorytmy, narzędzia - stanowią nowe i odrębne od tego oprogramowania programy komputerowe podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, które w głównym zamiarze zarówno Wnioskodawcy jak i jego kontrahenta ma poprawę użyteczności i funkcjonalności tego oprogramowania.

Jeżeli w wyniku wykonywania usługi Wnioskodawca stworzy utwór - zgodnie z definicją ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych będzie to program komputerowy - to na mocy umowy autorskie prawa majątkowe przechodzą na kontrahenta.

Wnioskodawca nie jest właścicielem, współwłaścicielem ani użytkownikiem posiadającym prawo do korzystania z tego oprogramowania na podstawie umowy licencyjnej. Właścicielem oprogramowania jest zleceniodawca prac programistycznych wykonywanych przez Wnioskodawcę lub klienci na rzecz, których zleceniodawca prac wykonuje swoje prace (Wnioskodawca działa wtedy w charakterze podwykonawcy).

W wyniku podjętych przez Wnioskodawcę czynności powstaje odrębny od tego oprogramowania utwór (nowe kwalifikowane prawo własności intelektualnej w postaci nowego autorskiego prawa do programu komputerowego), podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wnioskodawca przenosi całość autorskich praw majątkowych, otrzymując w zamian wynagrodzenie za sprzedaż tego prawa.

Każdorazowo właścicielem ulepszanego lub rozwijanego oprogramowania jest Zleceniodawca Wnioskodawcy.

Działania Wnioskodawcy polegające na rozwijaniu „Oprogramowania” /„programu komputerowego”, zmierzają do poprawy użyteczności albo funkcjonalności tego oprogramowania.

Pod pojęciem „części systemu” należy rozumieć, że ulepszanie i rozwijanie Oprogramowania ma charakter modułowy więc Wnioskodawca jest właścicielem części Oprogramowania jaką tworzy w ramach tych procesów aż do chwili przeniesienia praw autorskich. Wnioskodawca przenosi autorskie prawa majątkowe do samodzielnie wytworzonych przez siebie programów komputerowych na mocy indywidualnie zawartej ze Spółką umowy i z tego tytułu otrzymał/otrzymuje/będzie otrzymywał wynagrodzenie.

Usługi świadczone przez Wnioskodawcę nie są wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonym przez zlecających.

Odrębną ewidencję, o której mowa w art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych Wnioskodawca prowadzi od początku 2023 roku.

Prowadzona przez Wnioskodawcę ewidencja wyodrębnia każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej. Ewidencja pozwala na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodu i dochodu (straty), przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a także pozwala wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Odrębna ewidencja prowadzona jest w sposób umożliwiający prawidłowe i terminowe ustalenie kwalifikowanego dochodu w celu złożenia stosownego zeznania podatkowego za lata podatkowe będące przedmiotem wniosku.

Dochodem z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej są dochody osiągnięte przez Wnioskodawcę z tytułu sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Wnioskodawca oblicza wskaźnik „nexus” zgodnie z art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, według wzoru:

(a+b)x 1,3

a+b+c+d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a - prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b - nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,

c - nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,

d - nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Wnioskodawca zawsze zalicza do wskaźnika nexus wszystkie wydatki, jakie przypisuje do konkretnego „programu komputerowego” jeżeli wydatki te stanowią koszty faktycznie poniesione na prowadzoną bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalność badawczo - rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej.

W przypadku kosztów ogólnych działalności (niedających się przypisać do konkretnego przychodu) Wnioskodawca przyporządkowuje wydatki do przychodów według proporcji, stosując tzw. „klucz przychodowy”. Proporcja ta jest ustalana jako stosunek przychodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej do przychodów ogółem Wnioskodawcy z prowadzonej działalności gospodarczej w danym okresie.

W związku ze wskazaniem we wniosku, że „Wnioskodawca ponosi koszty pośrednio związane z wytworzeniem praw własności intelektualnych, np. sprzęt komputerowy, oprogramowanie, składki na ZUS, etc. (...) Koszty te rozliczane są przez Wnioskodawcę zgodnie z proporcją wskazaną w ustawie o PIT." Wnioskodawca ma na myśli tzw. „klucz przychodowy”, o którym mowa w art. 22 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dochody w kolejnych latach będą uzyskiwane w takich samych okolicznościach faktycznych jak w przedstawionych we wniosku i jego uzupełnieniach.

Podany schemat czynności dotyczy zarówno ulepszania jak i wytworzenia i rozwinięcia „oprogramowania”. Wnioskodawca zastosował tzw. „skrót myślowy”. Wnioskodawca podejmując się wytworzenia, rozwinięcia i ulepszenia określonych programów komputerowych oraz ich części, każdorazowo podejmuje następujące czynności:

1)analiza oraz planowanie: krok ten obejmuje zrozumienie biznesowych wymagań dla programu komputerowego bądź jego części (określonej funkcjonalności). Analiza dotyczy określonych czynności: istniejącego systemu, identyfikacja obszarów do ulepszenia, i stworzenie planu dla nowego projektu.

2)projektowanie: opiera się o stworzenie szkicu architektury programu komputerowego bądź jego części. Obejmuje również wybór stosownych technologii i stworzenie projektu interfejsu użytkownika.

3)implementacja: na podstawie zaprojektowanego i określonego planu obejmuje rozpoczęcie programowania. Programowanie natomiast przejawia się w tworzeniu kodu programu komputerowego bądź jego części, który to tworzy określone funkcje i usprawnienia według zawartych w planie celów i wymagań.

4)testowanie: stanowi nieodłączną czynność obejmującą poprawną realizację każdego z projektów. Po zakończeniu implementacji Wnioskodawca pisze testy jednostkowe i integracyjne, aby upewnić się, że wszystko działa zgodnie z założonym planem i spełnia jego wszelkie oczekiwania.

5)wdrożenie i utrzymanie: po udanym testowaniu następuje wdrożenie programu do środowiska produkcyjnego. Czynności te obejmują monitorowanie jego działania, naprawianie ewentualnych błędów i dokonywanie dalszych ulepszeń na podstawie opinii użytkowników programu komputerowego. Ponadto, na tym etapie prac Wnioskodawca dokonuje każdorazowo obserwacji związanych z działaniem systemu.

Słowo „modyfikowanie” oznacza rozwijanie/ulepszanie oprogramowania/programów komputerowych. Wnioskodawca słowo „modyfikowanie” zastosował jako synonim słów „rozwijanie/ulepszanie”.

Efekty pracy Wnioskodawcy nazywane oprogramowaniem komputerowym i jego częścią są utworami w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, nie byty/nie są/nie będą efektem pracy która wymaga do osiągnięcia rezultatu jedynie określonych umiejętności programistycznych i której rezultaty da się z góry określić i przewidzieć jako mające charakter powtarzalny. Nie byty/nie są/nie będą jedynie „techniczną”, a „twórczą”, realizacją szczegółowych projektów zlecanych przez Zleceniodawcę.

Efekty pracy Wnioskodawcy, które nazywa „oprogramowaniem” (dotyczy zarówno tworzenia jak i rozwijania/ulepszania) zawsze odznaczają się rzeczywiście oryginalnym, twórczym charakterem, zawsze są kreacją nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej.

Pod pojęciem „części systemu” należy rozumieć, że ulepszanie i rozwijanie Oprogramowania ma charakter modułowy więc Wnioskodawca jest właścicielem części Oprogramowania jaką tworzy w ramach tych procesów aż do chwili przeniesienia praw autorskich. Wnioskodawca przenosi autorskie prawa majątkowe do samodzielnie wytworzonych przez siebie programów komputerowych na mocy indywidualnie zawartej ze Spółką umowy i z tego tytułu otrzymał/otrzymuje/będzie otrzymywał wynagrodzenie.

Efektem prac prowadzonych samodzielnie przez Wnioskodawcę w postaci „części systemu” był/jest/będzie program komputerowy podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Odrębną ewidencję, o której mowa w art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych Wnioskodawca prowadzi od początku 2023 roku, tj. od 1 stycznia 2023 r.

Pytania

1.Czy w opisanym wyżej zdarzeniu Wnioskodawca będzie mógł użyć stawki 5% od dochodu uzyskiwanego z tytułu przenoszenia autorskich praw majątkowych do oprogramowania wytwarzanego przez Wnioskodawcę?

2.W jaki sposób, na gruncie art. 30ca ust. 7 w zw. z art. 9 ust. 2 Ustawy PIT, należy przypisać koszty pośrednio związane z wytworzeniem kwalifikowanych praw własności intelektualnych do przychodu z tytułu sprzedaży kwalifikowanych praw własności intelektualnych?

Pana stanowisko w sprawie

Ad. 1

Wnioskodawca uważa, że spełnia wszystkie wymagania ustawowe dotyczące możliwości skorzystania z preferencyjnej stawki opodatkowania w wysokości 5% od dochodu osiągniętego z kwalifikowanych praw własności intelektualnej

Ad. 2

W ocenie Wnioskodawcy, w przypadku kosztów pośrednio związanych z wytworzeniem kwalifikowanych praw własności intelektualnej, należy przypisać je do przychodów ze sprzedaży kwalifikowanych praw własności intelektualnych w proporcji, w jakiej przychód ze sprzedaży kwalifikowanych własności intelektualnych pozostaje w stosunku do przychodów ogółem.

UZASADNIENIE

W zakresie pytania nr 1

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej (dalej: KWPI) wynosi 5% podstawy opodatkowania. Z kolei zgodnie z art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy kwalifikowanym prawem własności intelektualnej jest między innymi autorskie prawo do programu komputerowego podlegające ochronie prawnej na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, którego przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Działalność badawczo-rozwojowa została zdefiniowana w art. 5a pkt 38 ustawy o PIT i oznacza działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Z kolei badania naukowe (badania podstawowe i badania aplikacyjne) oraz prace rozwojowe winny być, zgodnie z art. 5a pkt 39 i 40 ustawy o PIT, rozumiane zgodnie z art. 4 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. W myśl tych przepisów:

Badania naukowe są działalnością obejmującą:

• badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;
• badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Zdaniem Wnioskodawcy, prace prowadzone polegające na tworzeniu, rozwijaniu i ulepszaniu programowania mają twórczy charakter, ponieważ służą tworzeniu nowych i oryginalnych rozwiązań, a inwencja i zaprojektowanie tych rozwiązań leży po stronie Wnioskodawcy. Oprogramowanie tworzone przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej (w ramach współpracy ze Spółką (...) stanowi więc oryginalny wytwór jego twórczej pracy oraz przedmiot ochrony prawa autorskiego.

Jednocześnie, prace wykonywane przez Wnioskodawcę obejmują wykorzystywanie wiedzy i umiejętności w zakresie sprzętu, narzędzi informatycznych i oprogramowania do projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług. Dodatkowo, prace nad oprogramowaniem mają systematyczny charakter, ponieważ nie mają charakteru jednorazowego, lecz są prowadzone w sposób zorganizowany, z nastawieniem na ciągły rozwój i ulepszanie w przyszłości.

Wnioskodawca przenosił i przenosi na Spółkę całość majątkowych praw autorskich do wytwarzanego przez siebie oprogramowania i otrzymuje wynagrodzenie z tego tytułu, a zatem - w ocenie Wnioskodawcy - osiągał i osiąga dochody z tytułu sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, więc dochody, o których mowa w art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o PIT.

Mając powyższe na uwadze, zdaniem Wnioskodawcy, spełnia on wszystkie kryteria określone w art. 5a pkt 38-40 w zw. z art. 30ca ust. 1, ust. 2 pkt 8 i ust. 7 ustawy o PIT, a tym samym w rozliczeniu rocznym za rok 2023 oraz w kolejnych latach będzie mógł użyć stawki 5% podatku od dochodu uzyskiwanego z tytułu przenoszenia autorskich praw majątkowych do oprogramowania tworzonego i rozwijanego przez Wnioskodawcę.

W zakresie pytania nr 2

Zgodnie z art. 30ca ust. 7 Ustawy PIT dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

• z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
• ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
• z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;
• z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Natomiast zgodnie z art. 9 ust. 2 Ustawy PIT dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 23o, art. 23u, art. 24-24b, art. 24c, art. 24e, art. 30ca, art. 30da oraz art. 30f nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

W świetle wyżej przytoczonych przepisów dla przychodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej (tak jak dla ogólnej działalności gospodarczej) należy uwzględnić koszty pośrednie, jak i bezpośrednio związane z kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej.

Biorąc pod uwagę powyższe konieczne jest odpowiednie przypisanie kosztów do przychodów związanych ze sprzedażą kwalifikowanych praw własności intelektualnej oraz innych przychodów. Istnieją także wydatki, których przypisanie wprost do danego rodzaju przychodu nie jest możliwe (tzn. koszty pośrednie) - np. składki ZUS, sprzęt komputerowy, oprogramowanie itp. Zdaniem Wnioskodawcy w tej sytuacji zasadnym jest posłużenie się proporcją przychodu. Innymi słowy, w takim stopniu, w jakim przychód ze sprzedaży kwalifikowanych praw własności intelektualnej pozostaje w przychodzie ogółem, w takiej wysokości dany wydatek - koszt pośredni (którego przypisanie wprost do danego rodzaju przychodu nie jest możliwe) będzie stanowił koszt podlegający odliczeniu od przychodu ze sprzedaży kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Powyższy sposób przypisywania kosztów pośrednich wynika w sposób pośredni z art. 22 ust. 3 Ustawy o PIT, zgodnie z którym jeżeli podatnik ponosi koszty uzyskania przychodów ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu, oraz koszty związane z przychodami z innych źródeł, a nie jest możliwe ustalenie kosztów uzyskania przypadających na poszczególne źródła, koszty te ustala się w takim stosunku, w jakim pozostają przychody z tych źródeł w ogólnej kwocie przychodów. Mimo że przywołany przepis odnosi się do przychodów, z których dochód podlega opodatkowaniu oraz przychodów z innych źródeł, nic nie stoi na przeszkodzie, aby posiłkować się z nim przy obliczaniu stosunku kosztów dotyczących przychodów ze sprzedaży kwalifikowanych praw własności intelektualnej oraz pozostałych przychodów.

Powyższe potwierdza akapit 136 Objaśnień podatkowych z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczących preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej - IP Box.

"Konieczne jest więc wskazanie przez podatnika przychodów osiąganych z danego kwalifikowanego IP oraz alokowanie do tych przychodów funkcjonalnie związanych z nimi kosztów, które w sposób bezpośredni i pośredni przyczyniły się do powstania tego przychodu. Zatem dochodem z kwalifikowanego IP jest nadwyżka sumy przychodów osiągnięta z tego kwalifikowanego IP nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą z kwalifikowanego IP".

Powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie przykładowo w interpretacji o sygn. 0112-KDIL2- 2.4011.32.2019.2.MM.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm. – publikator na dzień złożenia wniosku.):

Źródła przychodów

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

W myśl art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ww. ustawy:

Definicja działalności badawczo-rozwojowej

Ustawodawca wprowadził definicję działalności badawczo-rozwojowej w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którą:

W myśl art. 5a pkt 39 tej ustawy:

Definicja prac rozwojowych

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że:

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce:

Stosownie do art. 4 ust. 3 ww. ustawy:

Opodatkowanie preferencyjną stawką podatku

Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy:

Autorskie prawo do programu komputerowego objęte jest ochroną na mocy art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Zgodnie z art. 74 ust. 2 powołanej ustawy:

W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Na mocy art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie natomiast do art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Na podstawie art. 30ca ust. 5 ww. ustawy:

Artykuł 30ca ust. 6 tej ustawy stanowi:

Stosownie natomiast do treści art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy:

W myśl art. 30ca ust. 8 ww. ustawy w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2021 r.:

Jak stanowi art. 30ca ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2022 r.:

Na mocy art. 30ca ust. 11 ww. ustawy:

Zatem, podatnik, który osiągnął w ciągu roku dochód z kwalifikowanego IP i decyduje, że wobec tego dochodu będzie stosował 5% stawkę podatku, jest zobowiązany do wykazania tego dochodu w zeznaniu rocznym składanym za rok, w którym ten dochód został osiągnięty. Podatnik ma prawo stosować 5% stawkę podatkową do dochodu z tego konkretnego kwalifikowanego IP w okresie, w którym kwalifikowane IP posiada ochronę prawną.

Ponadto należy wskazać, że podatnik, który ma zamiar skorzystać z ww. preferencji jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Na podstawie art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie do treści art. 30cb ust. 2 ww. ustawy:

Zgodnie z art. 30cb ust. 3 powołanej ustawy:

Odrębna od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencja – zgodnie z art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – ma zatem na celu obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, a także monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych. Wskazana ewidencja jest bardzo ważna, ponieważ jej prowadzenie w sposób niezapewniający osiągnięcie ww. celów, spowoduje po stronie podatnika obowiązek zapłaty podatku dochodowego według skali bądź stawki liniowej. Podkreślić należy, że w celu skorzystania z opodatkowania dochodów na podstawie art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podatnik ma obowiązek na bieżąco prowadzić odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, czyli od momentu poniesienia pierwszych kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ww. ustawy. Przepisy o IP Box nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP Box.

Z treści wniosku wynika, że:

• tworzy Pan wymienione w opisie oprogramowania komputerowe w ramach prowadzonej bezpośrednio działalności badawczo-rozwojowej, spełniającej definicje wskazane w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych,
• wszystkie wytworzone przez Pana programy komputerowe jak Pan podał stanowią utwór w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych i podlegają ochronie na podstawie art. 74 tej ustawy,
• sposób „przeniesienia” przez Pana każdego z majątkowych praw autorskich do oprogramowania, części oprogramowania jak Pan podał następował/następuje i będzie następować zgodnie z wymogami przewidzianymi w przepisach ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, w szczególności z zachowaniem art. 41 oraz art. 53 ustawy o Prawie autorskim i prawach pokrewnych.
• we wszystkich zawartych umowach jak Pan podał przenosi Pan na zamawiających wszelkie prawa własności intelektualnej, w tym majątkowe prawa autorskie do utworów, powstałe na jego rzecz w ramach wykonywania obowiązków wynikających z umów w zamian za stosowne wynagrodzenie,
• prowadzi Pan na bieżąco od 1 stycznia 2023 r. odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów szczegółową ewidencję o której mowa w art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w której wyodrębnia m.in. wynagrodzenie związane stricte z przekazaniem praw autorskich do tworzonego oprogramowania.

Odnosząc powyższe przepisy podatkowe do przedstawionego opisu sprawy, uznać należy, że skoro - jak Pan podał we wszystkich zawartych umowach przenosi Pan na zamawiających wszelkie prawa własności intelektualnej (majątkowe prawa autorskie do utworów) oraz na mocy umowy z kontrahentem uzyskuje Pan wynagrodzenie za przenoszenie majątkowych praw autorskich do utworów jakie wytwarza - ma Pan prawo zastosować stawkę 5% do dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiąganego od 1 stycznia 2023 r., tj. od momentu rozpoczęcia prowadzenia ewidencji, o której mowa w art. 30cb ust. 1-2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zatem, przysługuje Panu prawo do skorzystania z preferencyjnego opodatkowania dochodów uzyskiwanych od 1 stycznia 2023 r., a także przysługiwać będzie Panu prawo do skorzystania z preferencyjnego opodatkowania dochodów uzyskanych w kolejnych latach, jeżeli nie zmieni się stan faktyczny lub nie ulegną zmianie przepisy prawa podatkowego w tym zakresie.

Wobec powyższego Pana stanowisko w zakresie pytania nr 1 uznano za prawidłowe.

Koszty pośrednio związane z wytworzeniem kwalifikowanych praw własności intelektualnej

Przechodząc do kwestii – w jaki sposób, na gruncie art. 30ca ust. 7 w związku z art. 9 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy przypisać koszty pośrednio związane z wytworzeniem kwalifikowanych praw własności intelektualnej do przychodu z tytułu sprzedaży kwalifikowanych praw własności intelektualnej wskazać należy, że z Objaśnień podatkowych Ministra Finansów z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczących preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej IP BOX wynika, że „Obliczając wysokość dochodu z kwalifikowanego IP, który w dalszej kolejności zostanie przemnożony przez wskaźnik nexus w celu obliczenia końcowego dochodu podlegającego 5% stawce podatku, niezbędne jest określenie związanych z kwalifikowanym IP przychodów oraz kosztów. Konieczne jest więc wskazanie przez podatnika przychodów osiąganych z danego kwalifikowanego IP oraz alokowanie do tych przychodów funkcjonalnie związanych z nimi kosztów, które w sposób bezpośredni i pośredni przyczyniły się do powstania tego przychodu.

Zatem, dochodem z kwalifikowanego IP jest nadwyżka sumy przychodów osiągnięta z tego kwalifikowanego IP nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym.

Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą z kwalifikowanego IP”.

Zauważyć przy tym należy, że przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w zakresie dotyczącym IP Box (tj. art. 30ca ust. 7 ustawy) określają zasady ustalania dochodu w przypadku podatników zamierzających korzystać z preferencyjnej 5% stawki podatku, o której mowa wyżej, przy czym dla potrzeb obliczania podstawy opodatkowania ww. stawką odwołują się do art. 9 ust. 2 ww. ustawy, bowiem dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej.

Jak wynika z treści art. 9 ust. 2 analizowanej ustawy:

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie wskazuje szczegółowych uregulowań w zakresie kosztów, które są funkcjonalnie związane z przychodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej i które należy brać pod uwagę przy obliczaniu dochodu z kwalifikowanego IP, o którym mowa w art. 30ca ust. 7 ustawy, zatem w tym zakresie zastosowanie znajdą ogólne zasady kwalifikowalności kosztów.

W myśl art. 22 ust. 1 cyt. ustawy:

Z powyższego wynika zatem, że kosztami, o których mowa w przepisach odnoszących się do IP Box, w zakresie obliczenia dochodu, który zostanie następnie przemnożony przez wskaźnik nexus, będą wszelkiego rodzaju koszty – które są funkcjonalnie związane z przychodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej i które to w sposób bezpośredni i pośredni przyczyniły się do powstania tego przychodu, o ile koszty te stanowić będą mogły koszt podatkowy. Powyższe potwierdza również treść Objaśnień podatkowych wskazujących na możliwość uwzględnienia w kalkulacji dochodu (który następnie zostanie przemnożony przez wskaźnik nexus) również kosztów pośrednich. Objaśnienia, nie wskazują natomiast, w jaki sposób koszty pośrednie należy przyporządkować do przychodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej i do pozostałych przychodów.

W celu alokowania kosztów pośrednich do przychodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – można w drodze analogii zastosować zasadę wynikającą z treści art. 22 ust. 3 i ust. 3a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z pierwszą regulacją wskazaną w zdaniu poprzednim:

Stosownie do art. 22 ust. 3a ustawy:

Należy zatem zgodzić się z Panem, że w przypadku kosztów pośrednio związanych z wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, należy przypisać je do przychodów ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w proporcji, w jakiej przychód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej pozostaje w stosunku do przychodów ogółem. Przy czym, to Pan zobowiązany jest wykazać związek danego wydatku z uzyskanym przychodem bądź prowadzoną działalnością nakierowaną na uzyskanie przychodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Jest to zgodne z zasadą, że ciężar udowodnienia spoczywa na osobie, która z określonych faktów wywodzi skutki prawne.

Tym samym, Pana stanowisko w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 2 należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Pełna weryfikacja Pana stanowiska może być dokonana jedynie w toku ewentualnego postępowania podatkowego, kontroli podatkowej lub postępowania kontrolnego organu kontroli celno-skarbowej będącej poza zakresem instytucji interpretacji indywidualnej, do której mają zastosowanie przepisy określone w art. 14h ustawy – Ordynacja podatkowa. Jednocześnie należy zaznaczyć, że powyższa interpretacja dotyczy tylko problematyki będącej ściśle przedmiotem pytań w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych postawionych przez Pana we wniosku. Treść pytań wyznacza bowiem granice tematyczne wydawanej interpretacji.

W odniesieniu natomiast do powołanej przez Pana interpretacji indywidualnej należy stwierdzić, że została ona wydana w indywidualnej sprawie i nie ma zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”. Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA) albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).