Interpretacja indywidualna z dnia 30 sierpnia 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0115-KDWT.4011.539.2022.15.AP

Możliwość opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową (opodatkowanie IP-BOX).

Interpretacja indywidualna po wyroku sądu

– stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe

Szanowny Panie:

1)ponownie rozpatruję sprawę Pana wniosku z 24 maja 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej – uwzględniam przy tym wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z 5 kwietnia 2023 r. sygn. akt I SA/Kr 1411/22, i

2)stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest:

•nieprawidłowe – w zakresie uznania wydatków poniesionych na reklamę, wynajem sal konferencyjnych oraz kosztów wynagrodzenia osób zaangażowanych w projekt (podwykonawcy) za koszty do obliczenia wskaźnika nexus, o których mowa w lit. „a” wzoru z art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

•prawidłowe – w pozostałym zakresie.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

24 maja 2022 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatku. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwania – pismem z 22 lipca 2022 r. oraz z 26 sierpnia 2024 r. (daty wpływu).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą od (...) 2019 roku pod firmą A, prowadzoną pod adresem (...), zarejestrowaną w CEIDG pod numerem NIP: (...) i numerem REGON: (...). Przedmiotowa działalność dotyczy tworzenia oprogramowania od samego początku prowadzenia działalności gospodarczej.

Wnioskodawca ma nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce w rozumieniu art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. 2021 poz. 1128 ze zm., dalej zwana „ustawa o PIT”) i rozlicza się na podstawie podatkowej księgi przychodów i rozchodów, a wybrana przez niego forma opodatkowania to podatek liniowy 19%.

Wnioskodawca wnosi o wydanie indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie możliwości skorzystania z preferencyjnej stawki opodatkowania 5% na podstawie art. 30ca ustawy o PIT.

Głównym przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest wytwarzanie, rozwijanie i ulepszanie programów komputerowych. W wyniku rozwijania oraz ulepszania oprogramowania są tworzone nowe kody, algorytmy w językach programowania, dzięki czemu zakres jego funkcjonowania oraz użyteczności ulega rozszerzeniu. Wobec czego należy stwierdzić, że Wnioskodawca realizuje projekty w zakresie opracowywania nowych, ulepszonych lub zmienionych produktów, systemów, funkcjonalności oraz rozwiązań w zakresie produktów informatycznych. Wnioskodawca realizuje projekty programistyczne począwszy od etapu analizy potrzeb Kontrahenta, poprzez projektowanie, implementację, testy, wdrożenie oraz asystę przy uruchomieniach testowych i produkcyjnych. W dalszych etapach świadczone są usługi wsparcia w modernizacji wdrożonych systemów, a także: wsparcia technicznego, wsparcia szkoleniowego dla wdrożonego systemu, wsparcie w ewentualnych dodatkowych analizach potrzeb Klienta. Zlecenia programistyczne realizowane przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, nie są wykonywane pod kierownictwem Kontrahenta. Wnioskodawca ma możliwość wykonywania zleceń zdalnie, w różnych miejscach oraz czasie, a także nie jest on związany sztywnymi godzinami pracy. Jednakże ze względu na specyfikę świadczonych usług istnieje możliwość uzgodnienia miejsca i czasu realizacji zlecenia pomiędzy Wnioskodawcą, a Kontrahentem.

Należy podkreślić, że w związku z tak wykonywaną działalnością Wnioskodawca ponosi ryzyko gospodarcze zarówno w kontekście odpowiedzialności za jakość i ewentualne wady świadczonych usług, jak i zmian Kontrahentów, niepewności efektu i metod dojścia do umówionego rezultatu.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca, na podstawie posiadanej wiedzy z zakresu technologii informatycznych oraz doświadczenia w zakresie przygotowywania rozwiązań związanych z tworzeniem programów komputerowych, realizuje zlecenia programistyczne na rzecz swoich Kontrahentów. Na potrzeby opisu stanu faktycznego Wnioskodawca podzielił swoją działalność na poszczególne etapy:

1.Planowanie, analiza i projektowanie oprogramowania – szczegółowa analiza indywidualnych potrzeb danego Kontrahenta lub użytkownika programu, zapoznanie się ze specyfiką jego branży oraz zbadanie i zaprojektowanie możliwych rozwiązań, dobranie odpowiednich technologii do wytworzenia oprogramowania i metod jego implementacji;

2.Prace eksperymentalne, badanie teorii i hipotez programistycznych– prace badawcze mające na celu zidentyfikowanie problemów występujących w procesie biznesowym Kontrahenta lub użytkownika programu i opracowanie systemu optymalizacji, włączając w to opracowanie lub usprawnienie algorytmów, sposobu przepływu danych, czy też prowadzenie procesów automatyzujących czynności, które wykonywane są cyklicznie; prace badawcze opierają się również o zachowania i trendy w kraju lub na świecie, które również mają ogromny wpływ na kierunek i rozwój Platformy;

3.Praca nad wytworzeniem programu i jego implementacja – tworzenie nowych lub ulepszanie/rozwijanie istniejących nowych funkcjonalności w oparciu o wyniki analizy potrzeb Kontrahenta lub użytkownika programu komputerowego, przygotowywanie koncepcji rozwiązania z uwzględnieniem języków programowania i technologii wybranych na etapie projektowania oprogramowania; przygotowywanie automatycznych testów jednostkowych oraz integracyjnych weryfikujących poprawność funkcjonalną oprogramowania na etapie jego tworzenia oraz zapewniające możliwość wykonania testów regresyjnych po wprowadzeniu koniecznych usprawnień, poprawek czy też optymalizacji w kodzie źródłowym zidentyfikowanych na etapie testów systemowych, wydajnościowych, obciążeniowych lub klienckich testów akceptacyjnych; wsparcie Kontrahenta podczas wdrażania oprogramowania oraz świadczenie pomocy technicznej w trakcie użytkowania oprogramowania związane z analizą potencjalnych błędów na etapie produkcyjnego działania oprogramowania oraz poprawą tychże błędów;

4.Integracja oprogramowania z innymi zewnętrznymi systemami oraz wsparcie wdrożenia aktualizacji systemu – Wnioskodawca pracuje również nad kompatybilnością wytworzonego programu z różnymi systemami zewnętrznego odbiorcy, a wraz z dalszym rozwojem funkcjonalności związanych z oprogramowaniem wymagane jest dostosowanie każdej aktualizacji do różnych systemów.

Wnioskodawca realizuje zlecenia programistyczne na rzecz swoich Kontrahentów, a w szczególności:

–korzystając z wzorca architektury służącego do organizowania struktury aplikacji, tworzony jest system komputerowy zawierający w swojej strukturze wiele funkcjonalności, umożliwiających zarządzanie stronami internetowymi w zakresie wizerunku jak również sprzedaży internetowej;

–zarządzaniewszystkimi procesami powstawania systemu, oprogramowania w zakresie programu komputerowego jakim jest autorski system;

–oprogramowanie stworzone przez Wnioskodawcę powstawało etapowo; Wnioskodawca rozpoczął pracę nad tworzonym oprogramowaniem, w dalszych etapach realizował prace, polegające na: analizie rynku, doborze technologii, opracowaniu dokumentacji, stworzeniu schematu infrastruktury systemu, pracach programistycznych, a także prowadził firmę w zakresie jej potrzeb; ze względu na zakres oprogramowania, część prac była zlecana podwykonawcom Wnioskodawcy; Wnioskodawca zarządzał zakresem odpowiedzialnym za poprawność wykonywania prac oraz wdrażania, procesowania odpowiednich etapów, zgodnych z założeniami całego oprogramowania.

W ramach wykonywanej działalności Wnioskodawca, pełniąc rolę zarządzającego zespołem (Product Ownera), zajmuje się:

–analizowaniem i projektowaniem oprogramowania;

–koordynacją prac osób współpracujących z Wnioskodawcą, odpowiedzialnych za tworzenie oprogramowania;

–udzielaniem pozostałym osobom współpracującym wszelkich informacji niezbędnych do wykonania powierzonych zadań;

–pomaganiem pozostałym osobom współpracujących z napotkanymi problemami, odpowiadaniem na ich pytania oraz przygotowywaniem propozycji rozwiązań napotkanych problemów;

–prowadzeniem projektu zgodnie z ramami czasowymi;

–sporządzaniem kosztorysów w ramach realizowanego projektu;

–prowadzeniem negocjacji oraz koordynacją dostawców;

–tworzeniem dokumentacji;

–realizacją obowiązków administracyjnych;

–testowaniem różnych hipotez badawczo-eksperymentalnych dotyczących rozwoju produktu;

–obserwowaniem rozwoju produktu, reakcji użytkowników – potwierdzanie/obalanie hipotez na temat dalszych dróg rozwoju oprogramowania.

Ponadto, Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej udostępnia stworzone przez siebie oprogramowanie za pomocą platformy internetowej (aplikacja typu SaaS). Model SaaS oznacza, że dany program komputerowy jest przechowywany i wykonywany na serwerach dostawcy, a jego funkcjonalności są udostępniane klientom/użytkownikom przez Internet. Dzięki takiemu modelowi klient kupuje działające rozwiązanie o określonej funkcjonalności. Ponadto Wnioskodawca rozwija i udoskonala oprogramowanie, wprowadzając do niego okresowo nowe, czy też ulepszone/zmodyfikowane funkcjonalności i rozwiązania. Oprogramowanie to podlega ochronie prawnej wynikającej z art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Prawa autorskie do tych utworów (osobiste i majątkowe) przysługują wyłącznie Wnioskodawcy.

W wyniku prowadzonych prac powstają programy komputerowe – utwory na gruncie art. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t. j. Dz. U. z 2021 r. poz. 1062 z późn. zm. – dalej jako „ustawa o PAIPP”) będące utrwaleniem przejawu działalności twórczej o indywidualnym charakterze.

Zgodnie z art. 1 ust. 2 pkt 1 ustawy o PAIPP programy komputerowe mogą być wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi. Podkreślenia wymaga, że przedmiotem ochrony na zasadach przewidzianych w powyższych regulacjach jest również utwór w wersji nieukończonej od momentu utrwalenia. Przedmioty praw autorskich jakimi są programy komputerowe, podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o PAIPP.

Zgodnie z objaśnieniami podatkowymi z dnia 15 lipca 2019 r. Ministerstwa Finansów dotyczącymi preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej – IP BOX: pojęcie „program komputerowy” nie powinno być rozumiane wąsko lecz szeroko, w szczególności obejmując interfejs, gdy ten spełnia warunek interoperacyjności programu komputerowego z oprogramowaniem i sprzętem komputerowym, co musi być ustalone w każdym przypadku oddzielnie na podstawie rzeczywistych ustaleń, a nie tylko formalnych postanowień, na przykład umownych. Holistycznie i funkcjonalnie, program komputerowy obejmuje więc jego funkcjonalne części składowe, takie jak: kod źródłowy, opis procedur operacyjnych, zestawienie danych w informacjach konwersacyjnych i dialogowych oraz kod wynikowy i interfejs, a także tezami znajdującymi się w doktrynie naukowej, jak i w orzecznictwie, stanowiącymi, że:

–„materiały są traktowane jako jeden ze sposobów wyrażenia programu komputerowego, pod warunkiem że są szczegółowe w stopniu umożliwiającym postępującemu rutynowo programiście „zakodować” je do postaci kodu źródłowego bądź przeprowadzić tę operację za pomocą odpowiedniego oprogramowania (A. Michalak red., Ustawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Komentarz, Warszawa 2019 - art. 74);

–nie ma natomiast znaczenia, jaki kształt bądź formułę przybiorą w konkretnym przypadku przygotowawcze materiały projektowe, przykładowo mogą być to odręczne notatki, wydruk, dokumentacja techniczna, wytwórcza bądź użytkowa (wyr. SA w Łodzi z 4.2.2010 r., I ACa 912/09, niepubl.; wyr. SA w Łodzi z 27.2.2013 r., I ACa 1157/12).

Wobec tego, mając na względzie szeroką definicję programu komputerowego Wnioskodawca twierdzi, że każdy ze wskazanych efektów prac stanowi utwór i jest objęty ochroną w rozumieniu art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Wybranie rozwiązań dedykowanych wyłącznie potrzebom Kontrahenta lub konkretnego użytkownika, kompatybilnych z jego branżą oraz rzeczywistością jego działalności, wskazuje jednoznacznie na niepowtarzalność wytworzonego programu.

Pracując nad wytworzeniem oprogramowania Wnioskodawca nabywa, łączy, kształtuje i wykorzystuje dostępną aktualnie wiedzę i umiejętności dotyczące narzędzi informatycznych i istniejących programów w celu wytworzenia nowych zastosowań w postaci nowoczesnych i unikalnych systemów i aplikacji. W ramach działalności Wnioskodawca zdobywa, poszerza i łączy interdyscyplinarną wiedzę z zakresu tworzenia oprogramowania w celu optymalizacji i dalszego rozwijania stworzonych przez niego systemów i aplikacji. Wytwarzane przez Wnioskodawcę Oprogramowania opierają się na indywidualnych, autorskich pomysłach i obejmują m.in. zaprojektowanie algorytmu, czynność programowania (tworzenia kodu źródłowego) oraz weryfikację, modyfikację i udoskonalanie dostępnych rozwiązań programistycznych.

Działania te prowadzone są w metodyczny sposób, czego wymaga specyfika tworzenia programu komputerowego, tj. określenie celu jaki ma on spełniać, ustalenie sposobu dojścia do danego celu (dobór odpowiednich rozwiązań programistycznych oraz technologii), zaplanowanie prac, weryfikacja, zakończenie.

Wnioskodawca w ramach działalności gospodarczej prowadzi w sposób systematyczny prace twórcze w celu tworzenia nowych zastosowań przy wykorzystaniu zasobów wiedzy. Działalność ta polega na tworzeniu nowych zastosowań, które wcześniej nie miały miejsca, zarówno w ramach działalności prowadzonej bezpośrednio przez Wnioskodawcę, jak i Kontrahenta, na rzecz którego są realizowane zlecenia programistyczne. Wnioskodawca w ramach bezpośrednio prowadzonej działalności gospodarczej opracowuje nowe programy komputerowe na rzecz danego Kontrahenta, czyniąc to z wykorzystaniem aktualnie posiadanej wiedzy i umiejętności, ale niekoniecznie tworzy innowacyjne rozwiązania w wymiarze światowym, gdyż nie weryfikuje tego w takiej skali.

Zasobami wiedzy, które Wnioskodawca wykorzystuje przy planowaniu projektu są technologie informatyczne, czyli jego wiedza o oprogramowaniu i narzędziach informatycznych, występujących zarówno w ogólnym stanie nauki, jak i w środowisku, w którym funkcjonować ma program przez niego wytworzony. Ustawodawca jednakże nie przewidział minimalnego progu skalowalności zwiększenia zasobów wiedzy, dlatego istotny jest element celowościowy, jaki Wnioskodawca uwzględnia w swojej działalności. W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Oprogramowanie stworzone na rzecz danego Kontrahenta powoduje stworzenie zupełnie nowych funkcjonalności, co oznacza, że cecha twórczości jest spełniona. Wnioskodawca nie świadczy usług polegających na wprowadzaniu okresowych i rutynowych zmian do tworzonego programu komputerowego. Wynika to z faktu, że Wnioskodawca jest twórcą swoich programów, z których osiąga przychód.

Nadto czynności wykonywane przez Wnioskodawcę nie są projektami powtarzalnymi – każdy nowy program komputerowy wymaga indywidualnego podejścia, tj. w szczególności odpowiedniego zasobu wiedzy i znajomości technologii oraz ma dotyczyć innego środowiska programowego, sprzętowego lub biznesowego.

Otrzymywane przez Wnioskodawcę należności będą przychodem z tytułu prawa własności intelektualnej w cenie usługi, ponieważ Wnioskodawca świadczy swoje usługi poprzez udostępnianie platformy w modelu SaaS. Dostęp do platformy jest opłacany cyklicznymi opłatami. Wartość wynagrodzenia z poszczególnych praw autorskich do Oprogramowania jest każdorazowo określana na koniec okresu rozliczeniowego na podstawie liczby subskrypcji. W praktyce gospodarczej Wnioskodawcy projekty, które zrealizował przynoszą mu cyklicznie dochody z tytułu subskrypcji wykupionych przez użytkowników oprogramowania w modelu SaaS. Wobec tego do każdego z programów można przypisać faktury przychodowe. W każdej opłaconej subskrypcji jest zawarty dochód z wykorzystanego w nim programu komputerowego. Umowy zawarte pomiędzy Wnioskodawcą a danym Kontrahentem wskazują, że w zakresie związanym z wytwarzaniem Oprogramowania przenoszone są wszelkie prawa autorskie do nich w zamian za wynagrodzenie – otrzymywane przez Wnioskodawcę należności będą przychodem z tytułu sprzedaży majątkowych praw autorskich do programu komputerowego. Wartość wynagrodzenia za przeniesienie poszczególnych praw autorskich do Oprogramowania jest każdorazowo określana na koniec okresu rozliczeniowego, na podstawie zaangażowania Wnioskodawcy w prace nad określonym programem komputerowym.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej, która skupiona jest na wytwarzaniu programów komputerowych, Wnioskodawca ponosi następujące wydatki w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów:

a)koszt usługi księgowej i doradczej – koszt poniesiony przez Wnioskodawcę na księgowość pozwala na wyszczególnienie koniecznej ewidencji na potrzeby skorzystania z preferencyjnej 5% stawki podatkowej (Ulga IP Box); koszt ten jest nieodzowny, jeśli wytwarzane oprogramowanie ma być wykonywane zgodnie z zasadami lege artis; ponadto, dzięki prowadzeniu księgowości przez specjalistów Wnioskodawca ma więcej czasu na wykonywanie prac programistycznych, co przekłada się na jakość tworzonego programu komputerowego; również należy podkreślić, że prowadzenie księgowości jest niezbędne do prowadzenia działalności per se; natomiast koszt poniesiony na usługi doradcze dotyczy możliwości skorzystania z Ulgi IP Box (zasięgnięcie porady prawnej), jak i samego złożenia wniosku o interpretację; w tym kontekście Wnioskodawca będzie miał możliwość otrzymania odpowiedzi, czy jego działalność gospodarcza związana jest z działalnością badawczo-rozwojową; Wnioskodawca traktuje ten koszt jako stały element prowadzenia przez siebie działalności gospodarczej;

b)koszt zakupu i użytkowania samochodu – koszt związany z zakupem oraz użytkowaniem samochodu (np. paliwo, ubezpieczenie, serwis) umożliwia Wnioskodawcy sprawny transport, czy to do klienta w celu konsultacji dotyczących tworzonego oprogramowania, czy to do specjalistycznego sklepu w celu nabycia potrzebnych urządzeń programistycznych, czy to na szkolenia poszerzające wiedzę w dziedzinie programowania;

c)koszt usług telekomunikacyjnych (np. abonament, Internet)– abonament telefoniczny umożliwia konsultację z kontrahentami, co służy personalizacji tworzonego oprogramowania i kodu, dostosowaniu go do indywidualnych potrzeb klienta i jego oczekiwań; natomiast koszt opłaty za Internet zapewnia Wnioskodawcy szybkie i stabilne łącze, które to jest wręcz nieodzowne w dzisiejszej pracy programisty (tworzenie kodu, algorytmów) m.in. umożliwia zdalny kontakt z klientem lub innymi informatykami, pozwala na znalezienie informacji na temat powstałych błędów, testowanie tworzonego oprogramowania, szybkie dzielenie się efektami swojej pracy; również dzięki niniejszemu wydatkowi Wnioskodawca ma dostęp do wszelakich źródeł wiedzy, np. dokumentacji, publikacji, materiałów konferencyjnych; nie można zapominać, że stałe łącze otwiera Wnioskodawcy przestrzeń do zdobywania nowej wiedzy, klientów, czy przekazywania owoców swojej pracy; oprogramowanie zarówno w procesie jego produkcji, jak i dalszego funkcjonowania wykorzystuje dostęp do sieci; jego wytworzenie, testowanie i dalsze wykorzystywanie nie byłoby możliwe bez Internetu; w świetle powyższego Wnioskodawca zmuszony jest do zapewnienia łączności sprzętu komputerowego i elektronicznego z siecią internetową;

d)koszt zakupu wyposażenia biurowego oraz artykułów biurowych– Wnioskodawca dba o ergonomiczne stanowisko pracy, dlatego jest zmuszony ponosić koszty związane z wyposażeniem biura; jak powszechnie wiadomo odpowiednio przygotowane miejsce pracy pozwala zoptymalizować osiągane wyniki, stąd należy przyjąć, że wydatki na odpowiednie wyposażenie biura są dla Wnioskodawcy kosztami niezbędnymi w prowadzonej przez niego działalności gospodarczej;

e)koszty związane zwyjazdami służbowymi – Wnioskodawca często podróżuje służbowo oraz uczestniczy w szkoleniach i konferencjach branżowych; w związku z czym ponosi koszty związane z noclegiem (np. zakwaterowanie w hotelu, apartamentach) oraz koszt dojazdu do wyznaczonego miejsca (np. bilety lotnicze, bilety kolejowe, taksówki, uber, bolt, taxi);

f)koszt zakupu sprzętu komputerowego i elektronicznego oraz zakup oprogramowania – należy podkreślić, iż zakup sprzętu komputerowego i elektronicznego to koszty stałe, które są konieczne do prowadzenia działalności gospodarczej jako programista; tworzenie kodu zdecydowanie wymaga sprawnego i nowoczesnego sprzętu komputerowego i elektronicznego, a zakup oprogramowania uwydatnia efekty pracy Wnioskodawcy; komputer jest podstawowym narzędziem pracy każdego programisty; z całą pewnością należy stwierdzić, iż przedmioty te są ściśle związane z zawodem wykonywanym przez Wnioskodawcę i są niezbędne do prowadzenia działalności związanej z tworzeniem programu;

g)koszt motoru (koszt przyszły) – ten środek transportu umożliwia dojazdy do klienta w pogodne dni, czy usprawnia poruszanie się po wielkich aglomeracjach miejskich; Wnioskodawca dzięki wykorzystaniu motoru jako środka komunikacji oszczędza czas konieczny na konsultacje z kontrahentami, co niewątpliwie zwiększa jakość świadczonych usług w ramach działalności programistycznej;

h)koszt reklamy – Wnioskodawca ponosi koszty związane z reklamą, dzięki czemu działania podejmowane przez niego mogą dotrzeć do szerszego grona odbiorców, co finalnie przekłada się na zyski prowadzonej działalności gospodarczej; z tego powodu należy uznać owe wydatki za koszty związane z tworzeniem programów komputerowych;

i)koszt wynagrodzenia osób zaangażowanych w projekt (podwykonawcy)– Wnioskodawca współpracuje z innymi osobami w oparciu o umowę o dzieło i poniósł w związku z tym wydatki; podwykonawcy w dużym stopniu odciążają Wnioskodawcę w wykonywanej pracy, w znaczny sposób poszerza to zakres jego działalności oraz w dużym stopniu podnosi zakres odbiorców jego usług; biorąc powyższe pod uwagę, Wnioskodawca uważa, że koszty związane z podwykonawstwem są w sposób oczywisty związane z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością gospodarczą.

Od 26 kwietnia 2019 roku Wnioskodawca prowadzi na bieżąco odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów szczegółową Ewidencję, o której mowa w art. 30cb ustawy o PIT. W związku z tym, że przepisy nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji, sporządzana jest ona techniką komputerową w postaci arkusza kalkulacyjnego, obejmującego comiesięczne zestawienie dokumentów. Na koniec każdego okresu rozliczeniowego kalendarzowego Wnioskodawca ustala dochód z każdego programu komputerowego. Równolegle w tejże Ewidencji Wnioskodawca wyodrębnia koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 5 ustawy o PIT i uwzględnia je we wzorze w celu ustalenia wysokości wskaźnika Nexus, a następnie oblicza podstawę opodatkowania preferencyjną stawką.

Przepis art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT stanowi, że podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

Uzupełnienie wniosku

Wnioskodawca oświadczył, iż poprzez sformułowanie „działalność polegająca na tworzeniu programów komputerowych”, ma na myśli tę część świadczonych usług w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, odpowiadającą za prowadzenie w sposób systematyczny prac twórczych w celu tworzenia nowych zastosowań przy wykorzystaniu zasobów wiedzy, polegających na wytwarzaniu oprogramowania, do którego udzielana jest licencja oraz dochodzi do udostępnienia autorskiego prawa majątkowego w modelu SaaS w ramach wynagrodzenia określonego w umowie.

Wnioskodawca oświadczył, iż w części dotyczącej stanu faktycznego szczegółowo opisał zakres świadczonych usług oraz wyodrębnionych zadań, których dotyczy wniosek.

Na prośbę organu, w odpowiedzi na powyższe pytanie, Wnioskodawca postanowił ponownie zamieścić ich opis:

Głównym przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest wytwarzanie, rozwijanie i ulepszanie programów komputerowych. W wyniku rozwijania oraz ulepszania oprogramowania są tworzone nowe kody, algorytmy w językach programowania, dzięki czemu zakres jego funkcjonowania oraz użyteczności ulega rozszerzeniu. Wobec czego należy stwierdzić, że Wnioskodawca realizuje projekty w zakresie opracowywania nowych, ulepszonych lub zmienionych produktów, systemów, funkcjonalności oraz rozwiązań w zakresie produktów informatycznych. Wnioskodawca realizuje projekty programistyczne począwszy od etapu analizy potrzeb Kontrahenta, poprzez projektowanie, implementację, testy, wdrożenie oraz asystę przy uruchomieniach testowych i produkcyjnych. W dalszych etapach świadczone są usługi wsparcia w modernizacji wdrożonych systemów, a także: wsparcia technicznego, wsparcia szkoleniowego dla wdrożonego systemu, wsparcia w ewentualnych dodatkowych analizach potrzeb Klienta. Zlecenia programistyczne realizowane przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, nie są wykonywane pod kierownictwem Kontrahenta. Wnioskodawca ma możliwość wykonywania zleceń zdalnie, w różnych miejscach oraz czasie, a także nie jest związany sztywnymi godzinami pracy. Jednakże ze względu na specyfikę świadczonych usług istnieje możliwość uzgodnienia miejsca i czasu realizacji zlecenia pomiędzy Wnioskodawcą, a Kontrahentem.

Na potrzeby opisu stanu faktycznego Wnioskodawca podzielił swoją działalność na poszczególne etapy:

1.Planowanie, analiza i projektowanie oprogramowania – szczegółowa analiza indywidualnych potrzeb danego Kontrahenta lub użytkownika programu, zapoznanie się ze specyfiką jego branży oraz zbadanie i zaprojektowanie możliwych rozwiązań, dobranie odpowiednich technologii do wytworzenia oprogramowania i metod jego implementacji;

2.Prace eksperymentalne, badanie teorii i hipotez programistycznych – prace badawcze mające na celu zidentyfikowanie problemów występujących w procesie biznesowym Kontrahenta lub użytkownika programu i opracowanie systemu optymalizacji, włączając w to opracowanie lub usprawnienie algorytmów, sposobu przepływu danych, czy też prowadzenie procesów automatyzujących czynności, które wykonywane są cyklicznie; prace badawcze opierają się również o zachowania i trendy w kraju lub na świecie, które również mają ogromny wpływ na kierunek i rozwój Platformy;

3.Praca nad wytworzeniem programu i jego implementacja – tworzenie nowych lub ulepszanie/rozwijanie istniejących nowych funkcjonalności w oparciu o wyniki analizy potrzeb Kontrahenta lub użytkownika programu komputerowego, przygotowywanie koncepcji rozwiązania z uwzględnieniem języków programowania i technologii wybranych na etapie projektowania oprogramowania; przygotowywanie automatycznych testów jednostkowych oraz integracyjnych weryfikujących poprawność funkcjonalną oprogramowania na etapie jego tworzenia oraz zapewniające możliwość wykonania testów regresyjnych po wprowadzeniu koniecznych usprawnień, poprawek czy też optymalizacji w kodzie źródłowym zidentyfikowanych na etapie testów systemowych, wydajnościowych, obciążeniowych lub klienckich testów akceptacyjnych; wsparcie Kontrahenta podczas wdrażania oprogramowania oraz świadczenie pomocy technicznej w trakcie użytkowania oprogramowania związane z analizą potencjalnych błędów na etapie produkcyjnego działania oprogramowania oraz poprawą tychże błędów;

4.Integracja oprogramowania z innymi zewnętrznymi systemami oraz wsparcie wdrożenia aktualizacji systemu – Wnioskodawca pracuje również nad kompatybilnością wytworzonego programu z różnymi systemami zewnętrznego odbiorcy, a wraz z dalszym rozwojem funkcjonalności związanych z oprogramowaniem wymagane jest dostosowanie każdej aktualizacji do różnych systemów.

Wnioskodawca oświadczył, że zwarte umowy z Kontrahentami są umowami B2B.

Wnioskodawca stwierdził, że w ramach prowadzonej działalności gospodarczej nie prowadził oraz nie prowadzi badań naukowych o których mowa w art. 4 ust. 2 pkt 1 lub 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Prowadzona bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalność w zakresie tworzenia Oprogramowania komputerowego obejmuje nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia nowych funkcjonalności (ulepszania lub powstawania nowych produktów lub usług). Dodatkowo Wnioskodawca wskazał, iż nie świadczy usług polegających na wprowadzaniu okresowych i rutynowych zmian do tworzonego oprogramowania, jednak w razie wystąpienia błędów lub usterek w powstałym na podstawie umowy z Kontrahentem oprogramowaniu, Wnioskodawca odpowiedzialny jest za naprawienie tych błędów i zdanie produktów odpowiadających pierwotnym wymaganiom Zleceniodawcy.

Wnioskodawca bez wątpienia w ramach działalności gospodarczej prowadzi w sposób systematyczny, zaplanowany i metodyczny prace twórcze w celu tworzenia programu komputerowego, odpowiadającego indywidualnym potrzebom i wymaganiom jego Kontrahenta.

Zdaniem Wnioskodawcy, biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny jak i kryteria niezbędne do uznania działalności za działalność badawczo-rozwojową, jego działalność spełnia cechy takowej:

a.nowatorskość i twórczość: Wnioskodawca tworzy oprogramowanie w zależności od potrzeb Klientów, z którymi współpracuje, a dany Zleceniodawca ma na celu zwiększenie innowacyjności archaicznych rozwiązań programistycznych w zależności od swoich potrzeb. Wnioskodawca jest w stanie stwierdzić, że tworzenie programów komputerowych ma miejsce w ramach prowadzonej bezpośrednio przez niego działalności gospodarczej, w ramach której prowadzi on prace w sposób systematyczny, zaplanowany i metodyczny w celu tworzenia nowych zastosowań przy wykorzystaniu zasobów wiedzy. Wnioskodawca wykorzystuje przy tym własną inwencję twórczą i korzysta z posiadanej przez siebie wiedzy i umiejętności. Niniejsze przesądza m.in. o elemencie „twórczym” owej działalności tzn. są to działania, które choćby w minimalnym stopniu odróżniają się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem posiadają cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia (Objaśnienia podatkowe Ministra Finansów z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczące preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej – IP BOX).

Przechodząc do wymogu prowadzenia działalności twórczej: Wnioskodawca wykorzystuje przy tym własną inwencję twórczą i korzysta z posiadanej przez siebie wiedzy i umiejętności. Niniejsze przesądza m.in. o elemencie „twórczym” owej działalności tzn. są to działania, które choćby w minimalnym stopniu odróżniają się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem posiadają cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia (Objaśnienie podatkowe z dnia 15 lipca 2019 r.) Programowanie jest pracą polegającą na tworzeniu zindywidualizowanego kodu, którego tylko efekt jest z góry ustalony. Warto dodać, iż istnieje nieskończona ilość rozwiązań, które mogą do tego efektu doprowadzić. Praca programisty polega na doborze najbardziej wydajnych i odpowiednich metod oraz środków, które mają zapewnić stworzenie konkretnej funkcjonalności. Należy podkreślić, iż program stworzony przez Wnioskodawcę na rzecz Zleceniodawcy ulepszył i rozwinął działanie starych programów, lub też powodował stworzenie zupełnie nowych funkcjonalności. Warto dodać, iż istnieje nieskończona ilość rozwiązań, które mogą do tego efektu doprowadzić. Praca Wnioskodawcy polega na doborze najbardziej wydajnych i odpowiednich metod oraz środków, które mają zapewnić stworzenie konkretnej funkcjonalności. Wnioskodawca tworzy programy komputerowe – utwory w rozumieniu art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wobec czego cechują się one oryginalnością i indywidualnością, co stanowczo przeczy wprowadzaniu okresowych i rutynowych zmian do tworzonego oprogramowania. Wnioskodawca nie jest podmiotem, który pełni wyłączne proste funkcje produkcyjne, ponieważ ponosi ryzyko związane ze swoją działalnością wytwórczą, ponosi za nią pełne ryzyko, a w jej następstwie zdobywa prawa do stworzonego dzieła.

Ustawodawca nie przewidział minimalnego progu skalowalności zwiększenia zasobów wiedzy, dlatego istotny jest element celowości, który Wnioskodawca uwzględnia w swojej działalności. Ponadto, warto wspomnieć, że twórczą działalność Wnioskodawcy odnosić należy nie do praktyki gospodarczej sensu largo, a do praktyki gospodarczej danego podmiotu. Jak wskazano w Objaśnieniu Ministerstwa Finansów z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczącym preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej IP BOX: „wystarczające jest działanie na skalę przedsiębiorstwa[...] nawet jeżeli podobne rozwiązanie zostało już opracowane przez inny podmiot” oraz „[...] Zatem twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika”. Wobec czego Wnioskodawca w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej, na rzecz danego przedsiębiorstwa opracowuje nowe i ulepsza istniejące już funkcjonalności i czyni to z wykorzystaniem aktualnie posiadanej wiedzy i umiejętności, ale nie tworzy innowacyjnych rozwiązań w skali światowej.

Z tego powodu tworzone programy przez Wnioskodawcę stanowią przejaw jego twórczej działalności o charakterze twórczym oraz są one innowacyjne zarówno w prowadzonej przez niego działalności, jak i jego Kontrahenta;

b.nieprzewidywalność: Zleceniodawcy, z którymi Wnioskodawca współpracuje, oczekują od niego wykonywania prac, których skutek co prawda jest określony, natomiast proces tworzenia danych rozwiązań (programów komputerowych), pomimo korzystania z istniejących metod informatycznych i sposobów analizy, powoduje wytworzenie całkowicie nowego rozwiązania lub znaczną modyfikację archaicznych rozwiązań;

c.metodyczność: Wnioskodawca zobowiązany jest w ramach danej umowy do ścisłej, zgodnej z harmonogramem współpracy, którą zobowiązany jest należycie udokumentować i wykonywać zgodnie z oczekiwaniami Kontrahenta i przedstawionym przez nich planem;

d.możliwość przeniesienia lub odtworzenia: celem Wnioskodawcy, w ramach wykonywanej przez niego działalności na rzecz Zleceniodawców jest udzielenie licencji oraz udostępnienie autorskiego prawa majątkowe w modelu SaaS w ramach wynagrodzenia określonego w umowie, co nierozerwalnie wiąże się z koniecznością jego odtworzenia.

Ponadto, przesłanką działalności badawczo-rozwojowej jest „systematyczność”. Zgodnie z Objaśnieniami Podatkowymi z dnia 15 lipca 2019 r. Ministerstwa Finansów dotyczącymi preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej - IP BOX: „(...) spełnienie kryterium «systematyczności» danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego okresu przez jaki działalność taka ma być prowadzona, ani też od istnienia planu, co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany”. W doktrynie podkreśla się, że „działalność systematyczna to przede wszystkim taka działalność, która prowadzona jest w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany” [R. Kowalski [w:] PIT. Komentarz do wybranych przepisów, Gdańsk 2020, art. 5(a)]. Należy jednoznacznie wskazać, że Wnioskodawca podejmuje pracę nad jakimś projektem posiadając nakreślony cel w postaci wytworzenia oprogramowania.

Ostatnią przesłanką do uznania prowadzonej działalności za badawczo-rozwojową jest kryterium wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Wiąże się to jednocześnie z prowadzeniem prac rozwojowych. Wnioskodawca opisał powyżej w jaki sposób wykorzystuje obecne zasoby wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W swojej działalności Wnioskodawca zawsze stara się dostarczyć najnowsze rozwiązania w branży, zapoznając się z obecnym stanem techniki w branży IT oraz z aktualnymi zastosowaniami wprowadzonymi w działalności jego Kontrahenta. Wnioskodawca podkreśla, że z wykorzystaniem wszystkich możliwych zasobów wiedzy, które posiada w swojej działalności, planuje, projektuje i tworzy innowacyjne rozwiązania w branży w postaci ulepszonych produktów, procesów lub usług informatycznych. Przy czym podkreślenia wymaga, że ulepszenia są znaczące i pozwalają na zautomatyzowanie wielu procesów.

Biorąc powyższe pod uwagę Wnioskodawca uważa, że prowadzona przez niego działalność w zakresie tworzenia programów komputerowych wypełnia zawarte w elementach składowych definicji prac rozwojowych, tj. art. 4 Ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce z dnia 20 lipca 2018 r. (Dz. U. z 2020 r., poz. 85, z późn. zm.), o czym świadczy opis wykonanych prac zamieszczony we wniosku o wydanie indywidualnej interpretacji podatkowej.

Oprócz tego w Objaśnieniu podatkowym z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczącym preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej – IP BOX w definiowaniu działalności B+R następuje odniesienie do kryteriów z tzw. Podręcznika Frascati (OECD (2018), Podręcznik Frascati 2015: Zalecenia dotyczące pozyskiwania i prezentowania danych z zakresu działalności badawczej i rozwojowej. Pomiar działalności naukowo- technicznej i innowacyjnej, OECD Publishing, Paris/GUS, Warsaw, https://doi.org/10.1787/9788388718977-pl). Według podręcznika działalność badawczo- rozwojowa musi być: nowatorska, twórcza, nieprzewidywalna, metodyczna, możliwa do przeniesienia lub odtworzenia. Działalność podejmowana przez Wnioskodawcę polega na tworzeniu nowych programów komputerowych w odpowiedzi na zapotrzebowanie biznesowe Klientów. Działania te, zdaniem Wnioskodawcy, stanowią prace rozwojowe w rozumieniu przedmiotowych ustaw. Polegają one bowiem na wykorzystaniu nowej i istniejącej wiedzy, tj. wiedzy i narzędzi programistycznych, języków programowania, znanych algorytmów do zaprojektowania nowych i ulepszonych rozwiązań.

Jednakże, aby mieć pewność co do swojego stanowiska, Wnioskodawca zadał we wniosku pytanie oznaczone nr 1.

Wnioskodawca wskazał, że prowadzi działalność o cechach opisanych wyżej od 26 kwietnia 2019 r.

Usługi Wnioskodawcy dotyczą tworzenia programów komputerowych, realizacji określonych projektów, których efektem jest zawsze oprogramowanie (program komputerowy). Dokładny zakres czynności, jaki składa się na realizację określonego programu komputerowego został szczegółowo przedstawiony we wniosku i bezcelowym jest, zdaniem Wnioskodawcy, przytaczać to ponownie. Organ podatkowy ma pełną wiedzę na temat tego w jakim zakresie realizował swoje prace Wnioskodawca i co było ich efektem.

Wnioskodawca wskazał, że w ramach usług, które świadczy realizuje różnego rodzaju projekty. Każdy z nich jest innowacyjny i różni się od poprzedniego. Wynikiem pozytywnie zakończonych prac wykonanych przez Wnioskodawcę jest program komputerowy/oprogramowanie, które za każdym razem cechuje się odrębnością, innowacyjnością i niepowtarzalnością. Wnioskodawca każdorazowo po wykonaniu programu komputerowego, przekazuje swojemu Kontrahentowi majątkowe prawa autorskie do niego.

Każdorazowo w wyniku usług świadczonych przez Wnioskodawcę powstaje nowy, zmieniony lub ulepszony produkt, który jest nowym programem komputerowym. W opinii Wnioskodawcy produkty, które powstają w ramach świadczonych przez niego usług są wynikiem prac rozwojowych, wykonywanych w jego działalności gospodarczej.

Wnioskodawca oświadczył, że w stosunku do dotychczasowej działalności Wnioskodawcy te produkty, procesy lub usługi mają nowy, bardziej innowacyjny, ulepszony charakter. Nowy, ulepszony charakter produktów, procesów lub usług nie jest wynikiem działalności obejmującej rutynowych i okresowych zmian do tych produktów, procesów lub usług.

Wnioskodawca wskazał, że w ramach opisanej we wniosku działalności gospodarczej zajmuje się wyłącznie wytwarzaniem programów komputerowych.

Wnioskodawca stwierdził, że prowadzona bezpośrednio przez niego działalność opisana we wniosku stanowi, jego zdaniem, prace rozwojowe. Jednakże nie jest pewien, czy taka działalność może zostać uznana za działalność badawczo-rozwojową.

Zdaniem Wnioskodawcy, opisana działalność gospodarcza jest nadto działalnością podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Wnioskodawca oświadczył, że wniosek dotyczy dochodów osiąganych przez Wnioskodawcę od momentu prowadzenia odrębnej od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencji, tj. od 26 kwietnia 2019 r. do czasu aż jego stan faktyczny i prawny ulegnie zmianie.

Wnioskodawca stwierdził, że ma prawo uznać wszystkie efekty swojej pracy za szeroko rozumiany program komputerowy. Wskazane we wniosku zlecenia programistyczne, realizowane na rzecz Kontrahentów stanowią konkretne „programy komputerowe”.

Wnioskodawca wskazał, że dla zobrazowania, jakie programy komputerowe wytworzył, zamieścił we wniosku poniższy opis:

–korzystając z wzorca architektury służącego do organizowania struktury aplikacji, tworzony jest system komputerowy zawierający w swojej strukturze wiele funkcjonalności, umożliwiających zarządzanie stronami internetowymi w zakresie wizerunku, jak również sprzedaży internetowej;

–zarządzanie wszystkimi procesami powstawania systemu, oprogramowania w zakresie programu komputerowego, jakim jest autorski system;

–oprogramowanie stworzone przez Wnioskodawcę powstawało etapowo; Wnioskodawca rozpoczął pracę nad tworzonym oprogramowaniem, w dalszych etapach realizował prace, polegające na: analizie rynku, doborze technologii, opracowanie dokumentacji, stworzeniu schematu infrastruktury systemu, pracach programistycznych, a także prowadził firmę w zakresie jej potrzeb; ze względu na zakres oprogramowania, część prac była zlecana podwykonawcom Wnioskodawcy; Wnioskodawca zarządzał zakresem odpowiedzialnym za poprawność wykonywania prac oraz wdrażania, procesowania odpowiednich etapów, zgodnych z założeniami całego oprogramowania.

Wnioskodawca oświadczył, że efektem prac, którymi są programy komputerowe zawsze są utwory w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, tj. zawsze odznaczają się rzeczywiście oryginalnym, twórczym charakterem, zawsze są kreacją nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej. Ponadto nie są efektem pracy, która wymaga do osiągnięcia rezultatu jedynie określnych umiejętności programistycznych, i której rezultaty da się z góry określić i przewidzieć jako mające charakter powtarzalny. Nie są również jedynie techniczną, a nie twórczą realizacją szczegółowych projektów zlecanych przez Kontrahentów.

Efekty prac, które Wnioskodawca nazywa programem komputerowym zawsze są odrębnymi programem komputerowymi, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wnioskodawcy przysługują osobiste i majątkowe prawa autorskie do tych programów komputerowych.

Wnioskodawca oświadczył również, iż w każdym przypadku, tworzenie przez Wnioskodawcę programu komputerowego, wiąże się z samodzielnym podejmowaniem prac, które – zdaniem Wnioskodawcy – są pracami rozwojowymi. Wnioskodawca wskazał również, iż nie prowadził/prowadzi badań naukowych. Natomiast, zdaniem Wnioskodawcy, prowadzi prace rozwojowe, ale nie są one odrębne dla celów wytworzenia każdego poszczególnego „programu komputerowego”.

Wnioskodawca oświadczył, że efektem wszystkich podejmowanych przez niego przedsięwzięć są programy komputerowe.

Wnioskodawca wskazał następujący związek poszczególnych wydatków z pytania trzeciego z działaniami, które – zdaniem Wnioskodawcy – stanowią prace rozwojowe:

1)Koszt usługi księgowej i doradczej:

Usługa księgowa – dzięki prowadzeniu księgowości przez profesjonalne podmioty Wnioskodawca ma więcej czasu na wykonywanie prac twórczych, co przekłada się na jakość tworzonego programu komputerowego. Również należy podkreślić, że prowadzenie księgowości jest niezbędne do prowadzenia działalności per se, stąd wydatek ten pozostaje w bezpośrednim związku, o którym mowa powyżej.

Usługa doradcza – koszt poniesiony na usługi doradcze dotyczy możliwości skorzystania z Ulgi IP Box. W tym kontekście Wnioskodawca będzie miał możliwość zasięgnięcia porady prawnej w kierunku otrzymania odpowiedzi, czy jego działalność gospodarcza związana jest z działalnością badawczo-rozwojową, stąd wydatek ten pozostaje w bezpośrednim związku, o którym mowa powyżej.

2)Koszt zakupu i użytkowania samochodu:

Paliwo – jest niezbędne by móc przemieszczać się pojazdem. Konieczność wydatku na paliwo wynika z tego, że Wnioskodawcy potrzebny jest sprawny transport do klienta w celu konsultacji dotyczących tworzonego programu oraz do specjalistycznego sklepu w celu nabycia potrzebnych urządzeń programistycznych, stąd wydatek ten występuje w bezpośrednim powiązaniu, o którym mowa powyżej.

Serwis – samochód, którym Wnioskodawca przemieszcza się do klienta wymaga od czasu do czasu napraw oraz wymiany części. Wskazany wydatek zapewnia bezpieczeństwo podczas podróży do klienta w celu konsultacji tworzonego oprogramowania, stąd koszt ten pozostaje w bezpośrednim powiązaniu, o którym mowa powyżej.

Ubezpieczenie OC/AC – niniejsze obciążenie zapewnia bezpieczeństwo podczas przemieszczania się samochodem do Klienta w celu konsultacji dotyczących tworzonego oprogramowania lub do specjalistycznego sklepu w celu zakupu potrzebnych urządzeń specjalistycznych, stąd wydatek ten występuje w bezpośrednim powiązaniu, o którym mowa powyżej.

3)Koszt usług telekomunikacyjnych:

Internet – opłata za Internet zapewnia Wnioskodawcy szybkie i stabilne łącze, które to jest wręcz nieodzowne w dzisiejszej pracy programisty (tworzenie kodu, algorytmów) m.in. umożliwia zdalny kontakt z klientem lub innymi informatykami, pozwala na znalezienie informacji na temat powstałych błędów, testowanie tworzonego oprogramowania, szybkie dzielenie się efektami swojej pracy. Również dzięki niniejszemu wydatkowi Wnioskodawca ma dostęp do wszelakich źródeł wiedzy, np. dokumentacji, publikacji, materiałów konferencyjnych. Nie można zapominać, że stałe łącze otwiera Wnioskodawcy przestrzeń do zdobywania nowej wiedzy, klientów czy przekazywania owoców swojej pracy. Oprogramowanie zarówno w procesie jego produkcji, jak i dalszego funkcjonowania wykorzystuje dostęp do sieci. Jego wytworzenie, testowanie i dalsze wykorzystywanie nie byłoby możliwe bez Internetu. W świetle powyższego Wnioskodawca zmuszony jest do zapewnienia łączności sprzętu komputerowego i elektronicznego z siecią internetową.

Abonament telefoniczny umożliwia konsultację z kontrahentami, co służy personalizacji tworzonego oprogramowania i kodu, dostosowaniu go do indywidualnych potrzeb klienta i jego oczekiwań.

4)Koszt zakupu wyposażenia biurowego oraz artykułów biurowych:

Biurko – Wnioskodawca dba o ergonomiczne stanowisko pracy, dlatego jest zmuszony ponosić koszt wynajmu biurka. Jak powszechnie wiadomo odpowiednio przygotowane miejsce pracy pozwala zoptymalizować osiągane wyniki, stąd należy przyjąć, że wydatki na odpowiednie biurko jest dla Wnioskodawcy kosztami niezbędnymi w prowadzonej przez niego działalności gospodarczej, stąd koszt ten pozostaje w bezpośrednim powiązaniu, o którym mowa powyżej.

5)Koszty związane z wyjazdami służbowymi:

Koszty zakwaterowania/koszt biletów – z uwagi na podróże służbowe oraz uczestnictwo w szkoleniach i konferencjach branżowych, Wnioskodawca jest zmuszony ponosić tego rodzaju koszty.

6)Koszt zakupu sprzętu komputerowego i elektronicznego oraz zakup oprogramowania:

Oprogramowanie – Wnioskodawca zmuszony jest ponosić koszty zakupu Oprogramowania, które jest mu niezbędne przy tworzeniu kodu źródłowego, ułatwia jego pisanie, edycję. Stąd wydatek ten pozostaje w bezpośrednim powiązaniu, o którym mowa powyżej.

Komputer – komputer jest podstawowym narzędziem pracy każdego programisty, pozwalającym na m.in. tworzenie kodu źródłowego. Oprogramowanie wytwarzane jest przy pomocy komputera, zapisywane w jego pamięci i bez wykorzystania tego rodzaju sprzętu niemożliwe byłoby w ogóle jego zapisanie i odtworzenie, stąd wydatek ten występuje w bezpośrednim powiązaniu, o którym mowa powyżej.

Telefon – oprócz sprawdzania kompatybilności oprogramowania (testowania), umożliwia również konsultację z Klientem, co służy personalizacji tworzonego oprogramowania i kodu, dostosowaniu go do indywidualnych potrzeb Klienta i jego oczekiwań, co bez wątpienia pozwala na maksymalne spersonalizowanie produktu, stąd wydatek ten występuje w bezpośrednim powiązaniu, o którym mowa powyżej.

7)Koszt motoru (koszt przyszły):

Ten środek transportu umożliwia dojazdy do klienta w pogodne dni, czy usprawnia poruszanie się po wielkich aglomeracjach miejskich. Wnioskodawca dzięki wykorzystaniu motoru jako środka komunikacji oszczędza czas konieczny na konsultacje z kontrahentami, co niewątpliwie zwiększa jakość świadczonych usług w ramach działalności programistycznej. Wnioskodawca już poniósł koszt na kurs kategorii A. Jednak w przyszłości planuje ponieść więcej kosztów w tym zakresie.

8)Koszt reklamy:

Dzięki reklamie działania podejmowane przez Wnioskodawcę mogą dotrzeć do szerszego grona odbiorców, co finalnie przekłada się na zyski prowadzonej działalności gospodarczej. Z tego powodu należy uznać owe wydatki za koszty związane z tworzeniem programów komputerowych.

9)Koszt wynagrodzenia osób zaangażowanych w projekt:

Osoby te, w dużym stopniu odciążają Wnioskodawcę w wykonywanej pracy, w znaczny sposób poszerza to zakres jego działalności oraz w dużym stopniu podnosi zakres odbiorców jego usług. Biorąc powyższe pod uwagę, Wnioskodawca uważa, że koszty związane z podwykonawstwem są w sposób oczywisty związane z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością gospodarczą.

Wnioskodawca wskazał, że wszystkie wymienione we wniosku wydatki zostały faktycznie poniesione (i ponoszone będą nadal) na prowadzoną bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalność związaną z wytwarzaniem/współtworzeniem oprogramowania. Jednocześnie Wnioskodawca pragnie zaznaczyć, że nie jest w stanie ocenić czy prowadzona przez niego działalność może zostać zakwalifikowana jako badawczo-rozwojowa.

Wnioskodawca jest w stanie przyporządkować konkretną wartość wskazanych we wniosku wydatków do wytworzenia konkretnych autorskich praw majątkowych do programów komputerowych lub ich części stosując w tym celu proporcję przychodową. Oprócz tego nie stosuje innych zasad przyporządkowania wydatków do wskaźników nexus. Ponadto, nie zalicza do wskaźnika nexus wszystkich wydatków, tylko te, które są bezpośrednio związane z wytwarzaniem oprogramowania.

Wyjaśniając, jaki będzie funkcjonalny związek wydatku poniesionego na zakup motoru z wytworzeniem konkretnego prawa własności intelektualnej, Wnioskodawca wskazał, że jest to koszt przyszły. Do tej pory Wnioskodawca poniósł koszt na kurs kategorii A, jednak w przyszłości planuje ponieść więcej kosztów w tym zakresie. Ten środek transportu umożliwia dojazdy do klienta w pogodne dni, czy usprawnia poruszanie się po wielkich aglomeracjach miejskich. Wnioskodawca dzięki wykorzystaniu motoru jako środka komunikacji oszczędza czas konieczny na konsultacje z kontrahentami, co niewątpliwie zwiększa jakość świadczonych usług w ramach działalności programistycznej.

Pod pojęciem wyjazdów służbowych Wnioskodawca rozumie poniesienie kosztu na bilety, czyli szeroko pojęty transport, opłaty autostradowe oraz wynajęcie samochodu, zakwaterowanie oraz sal konferencyjnych.

Wyjaśniając, jaki jest bezpośredni związek kosztu reklam z wytworzeniem konkretnego prawa własności intelektualnej, Wnioskodawca wskazał, że koszt reklam ma bardzo duży wpływ na prowadzoną działalność Wnioskodawcy. Dzięki reklamie działania podejmowane przez Wnioskodawcę mogą dotrzeć do szerszego grona odbiorców, co finalnie przekłada się na zyski prowadzonej działalności gospodarczej. Wnioskodawca może bardzo prężnie poszerzać liczbę swoich klientów. Z tego powodu należy uznać owe wydatki za koszty związane z tworzeniem programów komputerowych.

Czynności wykonywane przez Wnioskodawcę w ramach pełnionej funkcji Product Ownera są ukierunkowane na współtworzenie, rozwijanie, ulepszanie i modyfikowanie oprogramowania. Wykonywane przez Wnioskodawcę prace są systematyczne, dostarczające wartość dodaną i rozwojową dla funkcjonowania oprogramowania. Prawo własności intelektualnej zostało od podstaw wykonane przez Wnioskodawcę oraz cały zespół pracujący w projekcie i jest ciągle ulepszane o dodatkowe innowacyjne rozwiązania. Wytworem twórczej pracy Wnioskodawcy jest m.in. dokumentacja projektowa, ale zajmuje się on również współtworzeniem innowacyjnych rozwiązań w celu poprawy użyteczności i funkcjonalności danego oprogramowania. Zatem należy jeszcze raz podkreślić, że prace Wnioskodawcy jako Product Ownera są ukierunkowane na tworzenie, rozwijanie, ulepszanie i modyfikowanie oprogramowania.

Wynagrodzenie za pełnienie funkcji Product Ownera było/jest/będzie wynagrodzeniem za przeniesienie praw autorskich do programu komputerowego. Ponadto, zdaniem Wnioskodawcy, był/jest i będzie on w stanie wykazać, że wynagrodzenie to stanowiło/stanowi/będzie stanowić dochód uzyskany bezpośrednio z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, tzn. dochód za przeniesienie praw autorskich do wytworzonych programów, o których mowa w art. 30ca ust. 7 pkt 2 updof.

Wynagrodzenie za pełnienie funkcji Product Ownera nie jest odrębnym wynagrodzeniem za przeniesienie praw do programu komputerowego. W kontekście przedstawionego stanu faktycznego oraz stanowiskach Wnioskodawcy do zadanych pytań, wykonywanie takiego zakresu zadań spełnia, jego zdaniem, kryteria działalności badawczo-rozwojowej m.in. wykonywane przez Wnioskodawcę prace są systematyczne, dostarczające wartość dodaną i rozwojową dla funkcjonowania oprogramowania, również pozostają one innowacyjne i niespotykane w innych rozwiązaniach tego typu.

Wnioskodawca podkreślił, że w Polsce oprogramowanie definiowane jest jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oprogramowanie może być, zgodnie z wykładnią celowościową i kontekstualną (Raport OECD), uznane za kwalifikowane IP w świetle rozszerzającej wykładni art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Zważając na szerokie definiowanie programu komputerowego można stwierdzić, że Wnioskodawca w ramach powyższych prac wytwarza Oprogramowanie tworząc m.in. dokumentację projektową. Takie materiały są traktowane jako jeden ze sposobów wyrażenia programu komputerowego, pod warunkiem, że są szczegółowe w stopniu umożliwiającym postępującemu rutynowo programiście „zakodować” je do postaci kodu źródłowego, bądź przeprowadzić tę operację za pomocą odpowiedniego oprogramowania (A. Michalak red., Ustawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Komentarz, Warszawa 2019 – art. 74).

Nie ma natomiast znaczenia, jaki kształt bądź formułę przybiorą w konkretnym przypadku przygotowawcze materiały projektowe, przykładowo mogą być to odręczne notatki, wydruk, dokumentacja techniczna, wytwórcza bądź użytkowa (wyr. SA w Łodzi z 4.2.2010 r., I ACa 912/09, niepubl.; wyr. SA w Łodzi z 27.2.2013 r., IACa 1157/12).

Podsumowując, wynagrodzenie przypadające za pełnienie funkcji Product Ownera w ramach świadczenia usług na podstawie umowy z Kontrahentem zawiera w sobie wynagrodzenie za przeniesienie autorskich praw majątkowych. Zdaniem Wnioskodawcy, stanowi ono dochód z tytułu sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, w postaci m.in. dokumentacji projektowej programu komputerowego, uwzględniając szeroką definicję programu komputerowego, w tym m.in. dokumentację projektową oprogramowania, w rozumieniu art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o PIT. Wynika to z przytoczonej argumentacji, która jednoznacznie wskazuje na to, że jest to dochód z Oprogramowania będącego kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, wyliczony zgodnie z formułą wyrażoną w ustawie o PIT.

Wytworzone przez Wnioskodawcę oprogramowanie i dokumentacja stanowią nierozerwalną całość. Dokumentacja została wytworzona w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności.

Wyjaśniając, jakie przesłanki świadczą o bezpośrednim powiązaniu wydatków ponoszonych na podwykonawców/zleceniodawców z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową, a w konsekwencji z wytworzeniem, ulepszeniem czy rozwojem oprogramowania, Wnioskodawca stwierdził, że bezpośrednie powiązanie tego wydatku, wskazywał już na etapie wniosku:

„Wnioskodawca współpracuje z innymi osobami w oparciu o umowę o dzieło i poniósł w związku z tym wydatki. Podwykonawcy w dużym stopniu odciążają Wnioskodawcę w wykonywanej pracy, w znaczny sposób poszerza to zakres jego działalności oraz w dużym stopniu podnosi zakres odbiorców jego usług. Biorąc powyższe pod uwagę, Wnioskodawca uważa, że koszty związane z podwykonawstwem są w sposób oczywisty związane z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością gospodarczą”.

Jednocześnie Wnioskodawca nie wie, czy prowadzi działalność badawczo-rozwojową, z tego względu zadał pytanie nr 1 we wniosku.

W wyniku prac zleconych podwykonawcom/zleceniobiorcom powstaje część oprogramowania, która jest samodzielnym programem komputerowym podlegającym ochronie z art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wprawdzie brak jest legalnej definicji programu komputerowego, jednak orzecznictwo i doktryna prawa autorskiego w tej kwestii są zgodne:

–przedmiotem ochrony prawa autorskiego mogą być poszczególne elementy lub nawet krótkie fragmenty (urywki) programu, jeśli tylko one same spełniać będą wymogi podane w art. 1 ust. 1 ustawy o PAIPP, tj. elementy programu jako takiego, a więc instrukcje działania dla komputera lub ich zestawy (wyr. TS z 22.12.2010 r., C-393/09, Bezpečnostní softwarová asociace, ECLI:EU:C:2010:816);

–do programów komputerowych stosuje się również wyrażoną w art. 1 ust. 3 ustawy o PAIPP zasadę, że chronione są także dzieła w postaci nieukończonej, np. wersja pre-alfa, alfa lub beta programu, wydanie testowe lub demonstracyjne (A. Michalak (red.), Ustawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Komentarz, Warszawa 2019 – art. 74).

W zakresie każdej z powstałych części, prawa autorskie będą przysługiwały wyłącznie Wnioskodawcy, gdyż osoby współpracujące z Wnioskodawcą, przenoszą na niego wytworzone przez siebie utwory (udziela licencji, udostępnia program w modelu SaaS). Natomiast w wyniku zbycia oprogramowania, udzielana jest licencja na wytworzony program komputerowy.

Podwykonawcy/zleceniobiorcy nie są w stosunku do Wnioskodawcy podmiotami powiązanymi w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wnioskodawca zaprzeczył, że podwykonawcy/zleceniobiorcy realizują zlecenia dla Wnioskodawcy w ramach prowadzonej przez nich działalności badawczo-rozwojowej. Wskazał on, że podwykonawcy/zleceniobiorcy realizują zlecenia dla Wykonawcy na podstawie umowy o dzieło.

Wnioskodawca nabywa od podwykonawców/zleceniobiorców wyniki prac badawczo- rozwojowych związanych z kwalifikowanym IP na podstawie umów o dzieło.

Uzupełnienie wniosku II

Wyjaśniając ostatecznie, jakie konkretnie programy komputerowe (prawa autorskie do tych programów komputerowych) zostały wytworzone przez Wnioskodawcę w ramach wykonywania zleceń programistycznych, Wnioskodawca wskazał, że tworzy oprogramowanie w zależności od potrzeb Klientów, z którymi współpracuje, a dany Zleceniodawca ma na celu zwiększenie innowacyjności archaicznych rozwiązań programistycznych w zależności od swoich potrzeb. Wnioskodawca jest w stanie stwierdzić, że tworzenie programów komputerowych ma miejsce w ramach prowadzonej bezpośrednio przez niego działalności gospodarczej, w ramach której prowadzi on prace w sposób systematyczny, zaplanowany i metodyczny w celu tworzenia nowych zastosowań przy wykorzystaniu zasobów wiedzy. Wnioskodawca wykorzystuje przy tym własną inwencję twórczą i korzysta z posiadanej przez siebie wiedzy i umiejętności. Niniejsze przesądza m.in. o elemencie „twórczym” owej działalności tzn. są to działania, które choćby w minimalnym stopniu odróżniają się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem posiadają cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia (Objaśnienia podatkowe Ministra Finansów z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczące preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej - IP BOX).

Poniżej Wnioskodawca przedstawił realizowane przez niego zlecenia informatyczne i programy komputerowe na rzecz swoich Kontrahentów, a w szczególności:

Korzystając z języków programowania JavaScript oraz HTML, a także bazy danych MySQL, stworzono program, który oferuje szeroki zakres funkcjonalności. Aplikacja zawiera panel zarządzający, umożliwiający zarządzanie platformami i usługami pod kątem obsługi klienta poprzez stronę internetową, wspierając również wsparcie techniczne.

Program pełni rolę platformy dostarczającej usługi rozwiązań webowych, w tym systemy e- commerce z obsługą wielojęzyczności oraz monitorowaniem zawartości produktów. Zaimplementowano również funkcje związane z rabatami, które zostały zaadaptowane przy użyciu JavaScript oraz stylizacji HTML.

Wyjaśniając, jakie konkretnie programy komputerowe (prawa autorskie do tych programów komputerowych) zostały wytworzone przez Wnioskodawcę w ramach pełnienia funkcji Product Ownera, Wnioskodawca przedstawił realizowane przez niego zlecenia informatyczne i programy komputerowe na rzecz swoich Kontrahentów, a w szczególności:

–korzystając z wzorca architektury służącego do organizowania struktury aplikacji, tworzony jest system komputerowy zawierający w swojej strukturze wiele funkcjonalności, umożliwiających zarządzanie stronami internetowymi w zakresie wizerunku jak również sprzedaży internetowej;

–zarządzanie wszystkimi procesami powstawania systemu, oprogramowania w zakresie programu komputerowego jakim jest autorski system;

–oprogramowanie stworzone przez Wnioskodawcę, powstawało etapowo; Wnioskodawca rozpoczął pracę nad tworzonym oprogramowaniem, w dalszych etapach realizował prace, polegające na: analizie rynku, doborze technologii, opracowaniu dokumentacji, stworzeniu schematu infrastruktury systemu, pracach programistycznych, a także prowadził firmę w zakresie jej potrzeb; ze względu na zakres oprogramowania, część prac była zlecana podwykonawcom Wnioskodawcy; Wnioskodawca zarządzał zakresem odpowiedzialnym za poprawność wykonywania prac oraz wdrażania, procesowania odpowiednich etapów, zgodnych z założeniami całego oprogramowania.

Spośród opisanych programów komputerowych, następujące są udostępniane do korzystania w zamian za opłaty w ramach modelu SaaS:

•Platforma webowa z panelem zarządzającym: program, który zawiera panel zarządzający umożliwiający zarządzanie platformami i usługami, obsługę klienta przez stronę internetową oraz wsparcie techniczne; jest udostępniany w ramach modelu SaaS, co oznacza, że użytkownicy korzystają z platformy przez Internet, płacąc abonament za dostęp do jej funkcji i usług;

•System e-commerce: program, który pełni rolę systemu e-commerce, obsługującego wielojęzyczność i monitorowanie zawartości produktów, jest również dostępny w ramach modelu SaaS; użytkownicy płacą za korzystanie z tego systemu w formie subskrypcji lub opłat za usługi związane z zarządzaniem sklepem internetowym i jego funkcjonalnościami.

Przedmiotem umów licencyjnych (odpłatnego udzielania licencji niewyłącznej do programu komputerowego w ramach wykonywanych zleceń programistycznych) są programy komputerowe takie jak:

•Autorski system komputerowy z panelem zarządzającym: program stworzony z wykorzystaniem języków JavaScript oraz HTML i bazy danych MySQL, który oferuje szeroki zakres funkcjonalności w zakresie zarządzania stronami internetowymi, obsługi klienta i wsparcia technicznego; licencje na ten system mogą być udzielane na zasadzie odpłatnej, umożliwiając korzystanie z programu w ramach określonych warunków;

•System e-commerce: program komputerowy pełniący rolę platformy e-commerce, obsługujący wielojęzyczność oraz monitorowanie zawartości produktów; udzielanie licencji na ten system może obejmować odpłatne korzystanie z oprogramowania w ramach umowy licencyjnej, w której określone są warunki użytkowania, takie jak liczba użytkowników, czas trwania licencji oraz zakres funkcjonalności;

•programy z funkcjami rabatowymi: oprogramowanie implementujące funkcje związane z rabatami, stworzone przy użyciu JavaScript oraz HTML; licencje na te programy mogą być udzielane odpłatnie, umożliwiając korzystanie z funkcji rabatowych w ramach określonych umów licencyjnych.

Przedmiotem przeniesienia praw autorskich na kontrahenta, czyli ich sprzedaży są programy komputerowe:

Korzystające z języków programowania JavaScript oraz HTML, a także bazy danych MySQL, stworzono program, który oferuje szeroki zakres funkcjonalności. Aplikacja zawiera panel zarządzający, umożliwiający zarządzanie platformami i usługami pod kątem obsługi klienta poprzez stronę internetową, wspierając również wsparcie techniczne.

Program pełni rolę platformy dostarczającej usługi rozwiązań webowych, w tym systemy e- commerce z obsługą wielojęzyczności oraz monitorowaniem zawartości produktów. Zaimplementowano również funkcje związane z rabatami, które zostały zaadaptowane przy użyciu JavaScript oraz stylizacji HTML.

Wnioskodawca potwierdził, że wynagrodzenie z tytułu udzielenia przez Wnioskodawcę licencji niewyłącznej do programu komputerowego w ramach wykonywanych zleceń programistycznych wynika z umowy licencyjnej/umów licencyjnych dot. konkretnego programu komputerowego.

Wnioskodawca wyjaśnił, że wynagrodzenie przypadające za pełnienie funkcji Project Ownera w ramach świadczenia usług na podstawie umowy z Kontrahentem zawiera w sobie wynagrodzenie za przeniesienie autorskich praw majątkowych. Stanowi ono dochód z tytułu sprzedaży prawa własności intelektualnej, w postaci m.in. dokumentacji projektowej programu komputerowego, uwzględniając szeroką definicję programu komputerowego, w tym m.in. dokumentację projektową oprogramowania, w rozumieniu art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o PIT.

Wynagrodzenie przypadające za udzielenie licencji dotyczącej tego programu komputerowego i/lub udostępnienia autorskiego prawa majątkowego w modelu SaaS w ramach świadczenia usług na podstawie umowy z Kontrahentem zawiera w sobie wynagrodzenie za udzielenie licencji dotyczącej tego programu komputerowego i/lub udostępnienia autorskiego prawa majątkowego w modelu SaaS. Stanowi ono dochód z tytułu udzielenie licencji dotyczącej tego programu komputerowego i/lub udostępnienia autorskiego prawa majątkowego w modelu SaaS, w postaci m.in. dokumentacji projektowej programu komputerowego, uwzględniając szeroką definicję programu komputerowego, w tym m.in. dokumentację projektową oprogramowania, w rozumieniu art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o PIT.

Wnioskodawca doprecyzował i wyjaśnił, że podwykonawcy/zleceniobiorcy realizują zlecenia dla niego w ramach prowadzonej przez nich, tj. Podwykonawców/zleceniodawców, działalności badawczo-rozwojowej.

Wyjaśniając, co ewentualnie jeszcze jest efektem prac (poza „m.in. dokumentacją projektową programu komputerowego) w ramach pełnienia funkcji Product Ownera na podstawie umowy z Kontrahentem, Wnioskodawca wskazał, że poza dokumentacją projektową programu komputerowego, efektem prac związanych z pełnieniem funkcji Product Ownera mogą być również specyfikacje funkcjonalne i techniczne, które określają wymagania oraz funkcjonalności oprogramowania. W ramach tej funkcji mogą powstawać także koncepcje i prototypy, w tym wstępne wersje oraz projekty ilustrujące zamierzenia i działanie oprogramowania.

Dodatkowo, mogą być opracowywane plany rozwoju i roadmapy, które zawierają strategie oraz harmonogramy dotyczące przyszłego rozwoju i aktualizacji oprogramowania. Kolejnym efektem są instrukcje użytkowania oraz dokumentacja techniczna, które wspierają użytkowników i zespoły techniczne w obsłudze i utrzymaniu systemu.

Analizy i raporty dotyczące testów oraz wdrożeń oprogramowania są również istotne, jak również modele i schematy, takie jak diagramy architektury systemu i modele baz danych ilustrujące strukturę oprogramowania. Wszystkie te elementy stanowią integralną część procesu tworzenia i rozwoju oprogramowania, który jest objęty kwalifikowaną ochroną praw własności intelektualnej.

Dokumentacja projektowa programu komputerowego jest odrębnym rezultatem prac Wnioskodawcy.

Wnioskodawca wskazał, że rezultatem jego pracy (w ramach pełnienia funkcji Product Ownera) jest dokumentacja rozumiana jako instrukcje przeznaczone do komputera i innych programistów, które pozwalają je przekształcić do postaci kodu źródłowego.

W ramach stworzenia dokumentacji powstały instrukcje komend adresowanych do komputera, jak również zbiór zaleceń dla informatyków realizujących kolejne etapy projektu.

Dokumentacja zawiera szczegółowe specyfikacje określające architekturę systemu informatycznego, specyfikacje programu komputerowego, specyfikację interfejsów, specyfikacje struktury danych, specyfikacje algorytmów.

Doprecyzowując informacje dotyczące opisanych ponoszonych wydatków na usługi doradcze, Wnioskodawca wskazał, że nie obejmują opłaty za wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej.

W odpowiedzi na pytanie dotyczące kosztów związanych z motorami, Wnioskodawca wyjaśnił, że planuje ponieść wydatki na zakup motoru jako środka transportu w przyszłości. Obecnie poniósł jedynie koszt związany z kursem na uzyskanie prawa jazdy kategorii A, który jest niezbędny do legalnego prowadzenia motoru.

Przyszłe koszty związane z motorami będą obejmować kilka kategorii. Koszt zakupu motoru będzie dotyczył ceny zakupu pojazdu, a w przypadku zakupu motoru jako środka trwałego, koszty te będą rozliczane poprzez odpisy amortyzacyjne dokonywane w roku podatkowym. Jeśli motor będzie finansowany w ramach leasingu operacyjnego, koszty te będą obejmować raty leasingowe. Koszty eksploatacji motoru będą obejmować wydatki na paliwo, ubezpieczenie, serwis, konserwację oraz ewentualne opłaty związane z jego użytkowaniem.

Zakup i eksploatacja motoru mają bezpośredni związek z działalnością Wnioskodawcy, gdyż umożliwiają efektywny dojazd do klientów oraz poruszanie się po aglomeracjach miejskich. Poprawia to jakość świadczonych usług programistycznych poprzez oszczędność czasu i lepszą komunikację z kontrahentami. Wnioskodawca planuje ponosić różne typy kosztów związanych z motorami, które będą miały bezpośredni wpływ na efektywność jego działalności w zakresie programowania.

W odpowiedzi na pytanie dotyczące wydatków na wynajem sal konferencyjnych, Wnioskodawca wyjaśnił, że wynajem sal konferencyjnych odbywał się w kontekście organizacji spotkań roboczych, szkoleń i warsztatów. Wydatki na wynajem sal miały miejsce w sytuacjach wymagających fizycznej obecności zespołu, klientów lub partnerów biznesowych w celu omówienia kluczowych aspektów projektu.

Sale konferencyjne były wynajmowane w celu organizacji spotkań strategicznych, prezentacji postępów prac, sesji planowania oraz sesji współpracy z zespołem. Celem tych spotkań było efektywne zarządzanie projektem, planowanie rozwoju oprogramowania oraz omawianie wymagań i oczekiwań związanych z projektami komputerowymi.

Wynajem sal konferencyjnych miał bezpośredni wpływ na działalność w zakresie wytwarzania programów komputerowych, umożliwiając koordynację pracy zespołu, interakcję z klientami i interesariuszami oraz planowanie i opracowywanie strategii. Spotkania zespołowe były kluczowe dla efektywnego zarządzania projektami oraz synchronizacji działań członków zespołu. Spotkania z klientami i interesariuszami były niezbędne do zbierania wymagań, prezentowania postępów oraz omawiania strategii rozwoju. Sesje planowania i warsztaty pozwalały na opracowanie strategii rozwoju oprogramowania oraz podejmowanie kluczowych decyzji projektowych. Wynajem sal konferencyjnych był zatem integralnym elementem zarządzania projektami i efektywnej współpracy w ramach działalności związanej z wytwarzaniem programów komputerowych.

Pytania (doprecyzowane w uzupełnieniu wniosku):

1.Czy bezpośrednio podejmowana przez Wnioskodawcę działalność, polegająca na tworzeniu programów komputerowych stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o PIT?

2.Czy udostępnienie oprogramowania do korzystania w zamian za opłaty w ramach modelu SaaS (oprogramowanie jako usługa), stanowi dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży usługi w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 3 ustawy o PIT, a tym samym Wnioskodawca osiąga kwalifikowany dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej?

3.Czy odpłatne udzielenie licencji niewyłącznej do programu komputerowego przez Wnioskodawcę w ramach wykonywanych zleceń programistycznych stanowiące opłaty albo należności wynikające z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 1 ustawy o PIT, a tym samym Wnioskodawca osiąga kwalifikowany dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, o którym mowa w art. 30ca ustawy o PIT?

4.Czy wydatki ponoszone przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności gospodarczej na:

a)koszt usługi księgowej i doradczej,

b)koszt zakupu i użytkowania samochodu,

c)koszt usług telekomunikacyjnych (np. abonament, Internet),

d)koszt zakupu wyposażenia biurowego oraz artykułów biurowych,

e)koszty związane z wyjazdami służbowymi,

f)koszt zakupu sprzętu komputerowego i elektronicznego oraz zakup oprogramowania,

g)koszt motoru (koszt przyszły),

h)koszt reklamy,

i)koszt wynagrodzenia osób zaangażowanych w projekt (podwykonawcy), w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów w rozumieniu art. 22 ust. 1 w zw. z art. 23 ust. 1 ustawy o PIT, przy zachowaniu odpowiedniej metodyki alokacji, należy uznać za koszty do obliczenia wskaźnika Nexus, o których mowa w art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 5 ustawy o PIT, na potrzeby wyliczenia kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej?

5.Czy w przedstawionym powyżej stanie faktycznym oraz stanowiskach Wnioskodawcy do zadanych pytań możliwe jest zastosowanie stawki opodatkowania 5% do osiągniętego dochodu z praw własności intelektualnej, wyliczonego zgodnie z art. 30ca ustawy o PIT?

6.Czy część wynagrodzenia Wnioskodawcy za pełnienie funkcji polegających na zarządzaniu zespołem (funkcji Project Ownera) będzie kwalifikowanym dochodem w rozumieniu art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o PIT?

Niniejsza interpretacja indywidualna dotyczy zagadnień objętych pytaniami nr 2-6. W zakresie pytania nr 1 wydana została interpretacja indywidualna z 19 sierpnia 2024 r., znak 0115-KDWT.4011.539.2022.13.AP.

Pana stanowisko w sprawie (odnoszące się do pytań nr 2-6), doprecyzowane ostatecznie w uzupełnieniu wniosku

Ad. 2

Art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT wskazuje zamknięty katalog praw własności intelektualnych, z których dochód może zostać objęty preferencyjnym opodatkowaniem. Autorskie prawo do programu komputerowego stanowi jedno z praw własności intelektualnych wskazanych w tym artykule w ust. 2 pkt 8. Przy czym, by można było mówić o „kwalifikowanym” prawie własności intelektualnej, przepis ten wymaga również, aby spełnione zostały dwa kryteria:

a.przedmiot ochrony jest wytworzony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej, oraz

b.prawo własności intelektualnej podlega ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska.

Oprogramowanie stanowi przedmiot ochrony praw autorskich. Artykuł 74 ustawy o PAIPP kwalifikuje programy komputerowe jako utwory będące przedmiotem jego ochrony i to już z momentem ich wytworzenia, bez konieczności spełnienia jakichkolwiek wymogów formalnych. Zgodnie z Polską Normą PN-ISO/IEC 2382-1:1996 - 1.05.01 program komputerowy to jednostka syntaktyczna zgodna z zasadami konkretnego języka programowania, składająca się z deklaracji i instrukcji lub rozkazów potrzebnych do rozwiązania funkcji, zadania lub problemu (M. Szmit, Wybrane zagadnienia opiniowania sądowo- informatycznego, Warszawa 2014, s. 178). Przedmiotem ochrony prawa autorskiego mogą być poszczególne elementy lub nawet krótkie fragmenty (urywki) programu, jeśli tylko one same spełniać będą wymogi podane w art. 1 ust. 1 ustawy o PAIPP, tj. elementy programu jako takiego, a więc instrukcje działania dla komputera lub ich zestawy (wyr. TS z 22.12.2010 r., C-393/09, Bezpečnostní softwarová asociace, ECLI:EU:C:2010:816). Do programów komputerowych stosuje się również wyrażoną w art. 1 ust. 3 ustawy o PAIPP zasadę, że chronione są także dzieła w postaci nieukończonej, np. wersja pre-alfa, alfa lub beta programu, wydanie testowe lub demonstracyjne (A. Michalak (red.), Ustawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Komentarz, Warszawa 2019 – art. 74).

Biorąc pod uwagę przedstawiony przez Wnioskodawcę stan faktyczny/zdarzenie przyszłe można stwierdzić, że przedmiotem ochrony prawa autorskiego jest Oprogramowanie, jak i części Oprogramowania, wytwarzane przez niego w jego działalności gospodarczej.

Zdaniem Wnioskodawcy, prawo autorskie do programów komputerowych wytwarzanych przez niego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w kontekście przedstawionej we wniosku działalności zalicza się do kwalifikowanych praw własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT, gdyż jest ono wymienione w zamkniętym katalogu praw własności intelektualnych sprecyzowanych w tym przepisie, podlega ochronie na podstawie ustawy o PAIPP, a jego przedmiot został wytworzony przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej, co zostało wykazane w zakresie pytania nr 1.

Dochodem z kwalifikowanego IP zgodnie z art. 30ca ust. 7 ustawy o PIT jest osiągnięty przez podatnika w ciągu roku podatkowego dochód:

•z opłat lub należności wynikających z umów licencyjnych, dotyczących kwalifikowanego IP;

•ze sprzedaży kwalifikowanego IP;

•z kwalifikowanego IP uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

•z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego IP, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym w postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Zgodnie z postanowieniami regulaminu strony Wnioskodawca realizuje usługi za pomocą swojego programu komputerowego. Jak wskazano w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, w zamian za wykonane usługi Wnioskodawca otrzymuje umówione wynagrodzenie. Zdaniem Wnioskodawcy, realizowane usługi za pomocą Oprogramowania należy zakwalifikować jako kategorię dochodu z kwalifikowanego IP uwzględnionego w cenie sprzedaży usługi w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 3 ustawy o PIT.

Z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej będziemy mieli do czynienia przy spełnieniu łącznie trzech warunków:

a)przedmiot ochrony jest wytworzony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej, oraz;

b)należy do jednej z kategorii wymienionych w katalogu w art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT;

c)podlega ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska.

Według Wnioskodawcy zostały spełnione wszystkie trzy przesłanki uznania, ponieważ wytwarza, rozwija lub ulepsza kwalifikowane prawa własności intelektualnej w postaci praw autorskich do programu komputerowego, co zostało wykazane w zakresie pytania nr 2.

Ad. 3

Art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT określa zamknięty katalog praw własności intelektualnej, których dochód może być objęty preferencyjnym opodatkowaniem. Wśród wymienionych praw znajduje się autorskie prawo do programu komputerowego, określone w ust. 2 pkt 8 tego artykułu. Aby dane prawo własności intelektualnej mogło być uznane za „kwalifikowane”, muszą być spełnione dwa warunki:

a)Przedmiot ochrony musi być stworzony przez podatnika w ramach jego działalności badawczo-rozwojowej;

b)Prawo własności intelektualnej musi być chronione zgodnie z przepisami odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska lub Unia Europejska.

Oprogramowanie, będące przedmiotem ochrony praw autorskich, jest kwalifikowane jako utwór chroniony od momentu jego wytworzenia, zgodnie z artykułem 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (PAIPP), bez potrzeby spełniania dodatkowych wymogów formalnych. Prawo autorskie może obejmować zarówno całe programy komputerowe, jak i ich poszczególne elementy lub fragmenty, jeśli spełniają one wymogi art. 1 ust. 1 tej ustawy. Ochrona obejmuje również wersje nieukończone, takie jak wersje pre-alfa, alfa, beta oraz wydania testowe lub demonstracyjne.

Wnioskodawca twierdzi, że autorskie prawa do programów komputerowych wytworzonych przez niego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej w Polsce kwalifikują się jako kwalifikowane prawa własności intelektualnej zgodnie z art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT. Uważa, że są one wymienione w zamkniętym katalogu i podlegają ochronie na podstawie PAIPP, a także że zostały stworzone w ramach działalności badawczo-rozwojowej.

Dochody z kwalifikowanego IP, według art. 30ca ust. 7 ustawy o PIT, obejmują:

•Opłaty lub należności z umów licencyjnych dotyczących kwalifikowanego IP,

•Dochody ze sprzedaży kwalifikowanego IP,

•Dochody z kwalifikowanego IP uwzględnione w cenie sprzedaży produktów lub usług,

•Odszkodowania za naruszenie praw do kwalifikowanego IP uzyskane w postępowaniu sądowym lub arbitrażowym.

Aby uznać dane prawo własności intelektualnej za kwalifikowane, muszą być spełnione łącznie trzy warunki:

a)przedmiot ochrony musi być stworzony przez podatnika w ramach działalności badawczo-rozwojowej,

b)musi należeć do jednej z kategorii wymienionych w katalogu art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT,

c)musi być chronione na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Polska lub Unia Europejska.

W kontekście umowy współpracy, zgodnie z którą Wnioskodawca przenosi majątkowe prawa autorskie do oprogramowania na rzecz kontrahenta i otrzymuje wynagrodzenie, Wnioskodawca uważa, że odpłatne zbycie praw autorskich do oprogramowania kwalifikuje się jako sprzedaż kwalifikowanego IP, zgodnie z art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o PIT. Odpłatne udzielenie licencji niewyłącznej do programu komputerowego, będące opłatą wynikającą z umowy licencyjnej, również kwalifikuje się jako dochód z kwalifikowanego IP według art. 30ca ust. 7 pkt 1 ustawy o PIT.

Ad. 4

Zgodnie z art. 30ca ust. 4 i 5 ustawy o PIT wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

a+b*1,3/a+b+c+d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a.prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b.nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,

c.nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,

d.nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Do powyższych kosztów nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.

Na mocy art. 30ca ust. 6 ustawy o PIT, w przypadku gdy wartość wskaźnika, o którym mowa powyżej, jest większa od 1, przyjmuje się, że wartość ta wynosi 1. Jednocześnie w przypadku, gdy Wnioskodawca nie nabywa wyników prac badawczo-rozwojowych ani kwalifikowanych praw własności intelektualnej wskaźnik ten będzie wynosić 1 w momencie gdy Wnioskodawca osiągnie dochód.

Przedmiotem wykonywanej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej jest w przeważającym zakresie tworzenie programów komputerowych, do których prawa autorskie są następnie przenoszone w ramach wykonania umowy na rzecz określonego Kontrahenta. Za świadczone usługi Wnioskodawca otrzymuje ustalone honorarium, które obejmuje również wynagrodzenie za przeniesienie autorskich praw majątkowych. W związku z wykonywaną przez Wnioskodawcę działalnością, ponosi on wydatki na:

a)koszt usługi księgowej i doradczej,

b)koszt zakupu i użytkowania samochodu,

c)koszt usług telekomunikacyjnych (np. abonament, Internet),

d)koszt zakupu wyposażenia biurowego oraz artykułów biurowych,

e)koszty związane z wyjazdami służbowymi,

f)koszt zakupu sprzętu komputerowego i elektronicznego oraz zakup oprogramowania,

g)koszt motoru (koszt przyszły),

h)koszt reklamy,

i)koszt wynagrodzenia osób zaangażowanych w projekt (podwykonawcy).

Powyższe wydatki ponoszone przez Wnioskodawcę są również kosztami w rozumieniu art. 22 w zw. z art. 23 ustawy o PIT i mają na celu osiągnięcie przychodów lub zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów – tj. prowadzonej przez niego pozarolniczej działalności gospodarczej. Zdaniem Wnioskodawcy, ponoszone wydatki, w zakresie w jakim przeznaczane są na wytworzenie danego Oprogramowania, należy uznać za koszty faktycznie poniesione na prowadzoną bezpośrednio przez niego działalność stanowiącą, jego zdaniem, działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej wskazanym powyżej (oznaczone jako lit. a we wskaźniku z art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT).

Ad. 5

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT „Podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania”. Spełnienie powyższych przesłanek powoduje, że po zakończeniu roku podatkowego podatnik ma prawo do skorzystania z 5% stawki podatku dochodowego w stosunku do dochodów związanych ze sprzedażą kwalifikowanego IP. W związku z tym Wnioskodawca spełnia wszystkie przesłanki do zastosowania 5% stawki podatku dochodowego.

Ad. 6

Pełniona przez Wnioskodawcę funkcja zarządzającego zespołem jest zbieżna ze stanowiskiem Project Managera. „Project Owner” to specjalista zarządzający określonymi projektami w firmie, odpowiedzialny za ich planowanie oraz realizację. Osoba ta zajmuje się: zarządzaniem zespołem osób bezpośrednio podległych i koordynacją działań osób współpracujących w ramach danego przedsięwzięcia, planowaniem oraz wprowadzaniem strategii działań w ramach danego projektu, sporządzaniem biznesplanów, analizą jakościową i ilościową rynku oraz dostępnych zasobów (kapitału ludzkiego, zasobów finansowych). Project Manager nadzoruje zapewnienie zgodności procedur i innych wymaganych przez przepisy działań, przygotowuje sprawozdania oraz raporty okresowe i końcowe, a także promuje innowacyjność oraz zmiany, negocjuje i współpracuje z firmami kooperującymi i poddostawcami (https://(...), dostęp 09.03.2021r.) Wykonywanie takiego zakresu zadań spełnia, zdaniem Wnioskodawcy, kryteria działalności badawczo-rozwojowej, m.in. wykonywane przez Wnioskodawcę prace są systematyczne, dostarczające wartość dodaną i rozwojową dla funkcjonowania oprogramowania, również pozostają one innowacyjne i niespotykane w innych rozwiązaniach tego typu. W Polsce oprogramowanie definiowane jest jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oprogramowanie może być, zgodnie z wykładnią celowościową i kontekstualną (Raport OECD), uznane za kwalifikowane IP w świetle rozszerzającej wykładni art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

W ramach wykonywanej działalności Wnioskodawca, pełniąc rolę zarządzającego zespołem (Product Ownera), zajmuje się:

–analizowaniem i projektowaniem oprogramowania;

–koordynacją prac osób współpracujących z Wnioskodawcą, odpowiedzialnych za tworzenie oprogramowania;

–udzielaniem pozostałym osobom współpracujących wszelkich informacji niezbędnych do wykonania powierzonych zadań;

–pomaganiem pozostałym osobom współpracujących z napotkanymi problemami, odpowiadaniem na ich pytania oraz przygotowywaniem propozycji rozwiązań napotkanych problemów;

–prowadzeniem projektu zgodnie z ramami czasowymi;

–sporządzaniem kosztorysów w ramach realizowanego projektu;

–prowadzeniem negocjacji oraz koordynacją dostawców;

–tworzeniem dokumentacji;

–realizacją obowiązków administracyjnych;

–testowaniem różnych hipotez badawczo-eksperymentalnych dotyczących rozwoju produktu;

–obserwowaniem rozwoju produktu, reakcji użytkowników – potwierdzanie/obalanie hipotez na temat dalszych dróg rozwoju oprogramowania.

Zważając na szerokie definiowanie programu komputerowego można stwierdzić, że Wnioskodawca w ramach powyższych prac współtworzy Oprogramowanie opracowując dokumentację, rozwiązania biznesowe etc. Takie materiały są traktowane jako jeden ze sposobów wyrażenia programu komputerowego, pod warunkiem że są szczegółowe w stopniu umożliwiającym postępującemu rutynowo programiście „zakodować” je do postaci kodu źródłowego, bądź przeprowadzić tę operację za pomocą odpowiedniego oprogramowania (A. Michalak red., Ustawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Komentarz, Warszawa 2019 – art. 74). Nie ma natomiast znaczenia, jaki kształt bądź formułę przybiorą w konkretnym przypadku przygotowawcze materiały projektowe, przykładowo mogą być to odręczne notatki, wydruk, dokumentacja techniczna, wytwórcza bądź użytkowa (wyr. SA w Łodzi z 4.2.2010 r., I ACa 912/09, niepubl.; wyr. SA w Łodzi z 27.2.2013 r., I ACa 1157/12).

Rola Wnioskodawcy w procesie powstawania Oprogramowania jest nieodzowna, ze względu na sprawowaną przez niego kontrolę oraz czynny nadzór nad zespołem programistów. Wprawdzie szef (zarządzający) projektem odpowiada za koordynację prac programistycznych, jednakże istotnym jest by cały zespół i jego praca skierowana była na wytworzenie oprogramowania, zgodnego z oczekiwaniami Kontrahenta. Prawo własności intelektualnej zostało od podstaw wykonane przez Wnioskodawcę oraz cały zespół pracujący w projekcie i obecnie ciągle jest ulepszane o dodatkowe innowacyjne rozwiązania (techniczne rozwiązania systemowe i programistyczne oraz biznesowe). Wytworem twórczej pracy Wnioskodawcy jest m.in. dokumentacja techniczno-biznesowa wytwarzanego oprogramowania oraz tworzenie innowacyjnych rozwiązań w celu poprawy jego użyteczności i funkcjonalności.

Stanowisko Wnioskodawcy znajduje potwierdzenie w Objaśnieniu podatkowym z dnia 15 lipca 2019 roku, stanowiącym, że pojęcie „program komputerowy” nie powinno być rozumiane wąsko lecz szeroko, w szczególności obejmując interfejs, gdy ten spełnia warunek interoperacyjności programu komputerowego z oprogramowaniem i sprzętem komputerowym, co musi być ustalone w każdym przypadku oddzielnie na podstawie rzeczywistych ustaleń, a nie tylko formalnych postanowień, na przykład umownych. Holistycznie i funkcjonalnie, program komputerowy obejmuje więc jego funkcjonalne części składowe, takie jak: kod źródłowy, opis procedur operacyjnych, zestawienie danych w informacjach konwersacyjnych i dialogowych oraz kod wynikowy i interfejs. W drodze wykładni systemowej można powołać się na interpretacje wydane przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej ws. 50% kosztów uzyskania przychodu z tytułu korzystania lub rozporządzania autorskim prawem do programu komputerowego.

Przykładowe sygnatury to: 0112-KDIL3-3.4011.48.2018.2.DS czy 0113-KDIPT3.4011.95.2019.3.KK.

W przytoczonych rozstrzygnięciach organ podatkowy zajął stanowisko, iż „nie tylko kody źródłowe programów komputerowych wypełniają przesłanki wynikające z art. 22 ust. 9b pkt 1 omawianej ustawy, lecz także opisy koncepcji, analizy, specyfikacje, instrukcje, propozycje rozwiązań architektonicznych, systemowych niebędące składnikami programu komputerowego, ale powstające w związku z tworzeniem takiego programu, a także utwory połączone z programem komputerowym (np. utwory audiowizualne), podręczniki użytkownika, czy też interfejsy użytkownika”.

Podsumowując, zdaniem Wnioskodawcy, część wynagrodzenia przypadająca za pełnienie funkcji polegających na zarządzaniu zespołem w ramach świadczenia usług na podstawie umowy z Kontrahentem stanowi, zdaniem Wnioskodawcy, kwalifikowany dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o PIT, a wynika to z przytoczonej argumentacji, która jednoznacznie wskazuje na to, że jest to dochód z Oprogramowania będącego kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, wyliczony zgodnie z formułą wyrażoną w ustawie o PIT.

Postanowienie o pozostawieniu wniosku bez rozpatrzenia

•24 sierpnia 2022 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wydał postanowienie o pozostawieniu wniosku bez rozpatrzenia, znak 0115-KDWT.4011.539.2022.2.AP.

•2 września 2022 r. wniósł Pan zażalenie na to postanowienie.

•26 października 2022 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wydał postanowienie, znak 0115-KDWT.4011.539.2022.3.RH, o utrzymaniu w mocy wyżej wskazanego postanowienia.

Skarga na postanowienie

25 listopada 2022 r. do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej wpłynęła skarga do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, w której zaskarżył Pan postanowienie z 26 października 2022 r. utrzymujące w mocy postanowienie z 24 sierpnia 2022 r. o pozostawieniu wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej bez rozpatrzenia.

Postępowanie przed sądami administracyjnymi

•Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie uchylił zaskarżone postanowienie i poprzedzające je postanowienie – wyrokiem z 5 kwietnia 2023 r. sygn. akt I SA/Kr 1411/22.

•Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wniósł skargę kasacyjną od tego wyroku do Naczelnego Sądu Administracyjnego.

•Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej pismem z 15 września 2023 r. wycofał skargę kasacyjną od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z 5 kwietnia 2023 r. sygn. akt I SA/Kr 1411/22.

•Naczelny Sąd Administracyjny postanowieniem z 27 października 2023 r. sygn. akt II FSK 1757/23 umorzył postępowanie kasacyjne.

•Prawomocny wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie wpłynął do organu 21 maja 2024 r.

Ponowne rozpatrzenie wniosku – wykonanie wyroku

Zgodnie z art. 153 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935):

Ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie organy, których działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania było przedmiotem zaskarżenia, a także sądy, chyba że przepisy prawa uległy zmianie.

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wykonując obowiązek, który wynika z ww. przepisu, uwzględnił ocenę prawną i wskazania dotyczące postępowania, które wyraził Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w wyżej wskazanym wyroku, w wyniku czego w przedmiocie pierwszego pytania wydał 19 sierpnia 2024 r. interpretację indywidualną znak 0115-KDWT.4011.539.2022.13.AP, w której uznał, że opisana działalność polegająca na tworzeniu programów komputerowych spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jednocześnie, w związku z nieścisłościami i wątpliwościami zawartymi w opisie okoliczności, mającymi wpływ na rozstrzygnięcie zagadnień objętych pytaniami nr 2-6, pismem z 14 sierpnia 2024 r. znak 0115-KDWT.4011.539.2022.13.AP organ wezwał Pana do uzupełnienia opisu sprawy. Pismem z 26 sierpnia 2024 r. uzupełnił Pan opis sprawy (informacje wynikające z tego pisma zostały przedstawione wyżej jako „Uzupełnienie wniosku II”)

W wyniku powyższego, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wykonuje obowiązek, który wynika z art. 153 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, ponownie rozpatruje Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej w przedmiocie pytań nr 2-6 i stwierdza, że stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku, odnoszące się do tych pytań jest:

•nieprawidłowe – w zakresie uznania wydatków poniesionych na reklamę, wynajem sal konferencyjnych oraz kosztów wynagrodzenia osób zaangażowanych w projekt (podwykonawcy) za koszty do obliczenia wskaźnika nexus, o których mowa w lit. „a” wzoru z art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

•prawidłowe – w pozostałym zakresie.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2018 r. poz. 1509 ze zm.):

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 5a pkt 6 tej ustawy:

Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej oznacza to działalność zarobkową:

a)wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,

b)polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,

c)polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

–prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 wskazanej wyżej ustawy:

Za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1)odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności;

2)są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności;

3)wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.

Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Na podstawie art. 5a pkt 39 wskazanej ustawy:

Ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych oznacza to:

a)badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. poz. 1668),

b)badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że oznaczają one:

prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce:

Badania naukowe są działalnością obejmującą:

1)badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;

2)badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Natomiast zgodnie art. 4 ust. 3 ww. ustawy:

Prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1)patent,

2)prawo ochronne na wzór użytkowy,

3)prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,

4)prawo z rejestracji topografii układu scalonego,

5)dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,

6)prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,

7)wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz.U. z 2018 r. poz. 432),

8)autorskie prawo do programu komputerowego

–podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Stosownie do art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym.

Należy przyjąć, że dochody z kwalifikowanego IP mogą być opodatkowane na preferencyjnych zasadach w takim zakresie, w jakim kwalifikowane IP wytwarza dochody w efekcie prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez podatnika. Innymi słowy, skorzystanie z preferencji IP Box jest możliwe w sytuacji występowania związku między dochodem kwalifikującym się do preferencji a kosztami faktycznie poniesionymi w celu jego uzyskania.

Zgodnie natomiast z art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

a+b*1,3/a+b+c+d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a.prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b.nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,

c.nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,

d.nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Stosownie do art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.

Zgodnie natomiast z art. 30ca ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1.z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

2.ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

3.z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

4.z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

W myśl art. 30ca ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatnicy korzystający z opodatkowania zgodnie z ust. 1 są obowiązani do wykazania dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w zeznaniu za rok podatkowy, w którym osiągnięto ten dochód (poniesiono stratę).

Zgodnie z art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1)wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;

2)prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

3)wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;

4)dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;

5)dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Stosownie do art. 30cb ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji.

Zgodnie z art. 30cb ust. 3 powołanej ustawy:

W przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Zatem, podatnik, który osiągnął w ciągu roku dochód z kwalifikowanego IP i decyduje, że wobec tego dochodu będzie stosował 5% stawkę podatku, jest zobowiązany do wykazania tego dochodu w zeznaniu rocznym składanym za rok, w którym ten dochód został osiągnięty. Podatnik ma prawo stosować 5% stawkę podatkową do kwalifikowanego dochodu z tego konkretnego kwalifikowanego IP w okresie, w którym kwalifikowane IP posiada ochronę prawną.

Ponadto należy wskazać, że podatnik, który ma zamiar skorzystać z ww. preferencji jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Pana wątpliwości objęte pytaniem nr 1, dotyczące uznania, czy bezpośrednio podejmowana przez Pana działalność, polegająca na tworzeniu programów komputerowych stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o PIT – jak już wcześniej wskazano – zostały rozstrzygnięte w interpretacji indywidualnej z 19 sierpnia 2024 r. nr 0115-KDWT.4011.539.2022.13.AP.

W ww. interpretacji organ uznał, że opisana działalność polegająca na tworzeniu programów komputerowych spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wskazał Pan, że każdorazowo w wyniku świadczonych przez Pana usług powstaje nowy, zmieniony lub ulepszony produkt, który jest nowym programem komputerowym. Efekty Pana prac zawsze są odrębnymi programami komputerowymi, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Przysługują Panu osobiste i majątkowe prawa autorskie do tych programów komputerowych.

Należy także wskazać, że oprogramowanie – definiowane, jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t. j. Dz. U. z 2018 r. poz. 1191 ze zm., dalej: „ustawa o PAIPP”).

Stąd oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP, w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Zgodnie z art. 74 ust. 2 ustawy o PAIPP:

Ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie.

Mając powyższe na uwadze, autorskie prawo do programu komputerowego, wytwarzanego przez Pana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jest kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z opisu sprawy wynika, że udostępnia Pan w zamian za opłaty stworzone przez siebie oprogramowanie za pomocą platformy internetowej (aplikacja typu SaaS). Model SaaS oznacza, że dany program komputerowy jest przechowywany i wykonywany na serwerach dostawcy, a jego funkcjonalności są udostępniane klientom/użytkownikom przez Internet. Wartość wynagrodzenia z poszczególnych praw autorskich do Oprogramowania jest każdorazowo określana na koniec okresu rozliczeniowego na podstawie subskrypcji. W każdej opłacanej subskrypcji jest zawarty dochód z wykorzystanego w nim programu komputerowego.

Ponadto udziela Pan odpłatnie licencji niewyłącznej do konkretnych, wymienionych w uzupełnieniu wniosku, programów komputerowych na podstawie umów licencyjnych.

Wskazał Pan również, że uzyskuje Pan wynagrodzenie za pełnieniu funkcji Product Ownera. Potwierdził Pan jednoznacznie, że wynagrodzenie przypadające za pełnienie funkcji Project Ownera w ramach świadczenia usług na podstawie umowy z Kontrahentem zawiera w sobie wynagrodzenie za przeniesienie autorskich praw majątkowych. Stanowi ono dochód z tytułu sprzedaży prawa własności intelektualnej, w postaci m.in. dokumentacji projektowej programu komputerowego będącej odrębnym rezultatem Pana prac (rozumianej jako instrukcje przeznaczone do komputera i innych programistów, które pozwalają je przekształcić do postaci kodu źródłowego).

Ponadto wskazał Pan, że prowadzi od 26 kwietnia 2019 r. odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, o której mowa w art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Analizując przedstawione kategorie uzyskiwanych przez Pana przychodów dotyczących wytworzonych programów komputerowych wskazać należy co następuje.

Przychody z tytułu udostępniania do korzystania platformy w ramach modelu SaaS mieszczą się w kategorii przychodów z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi, które są podstawą do ustalenia dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej (art. 30ca ust. 7 pkt 3 ustawy).

Przychody z tytułu udzielenia licencji niewyłącznej do programu komputerowego (wynikające z umów licencyjnych dot. konkretnych programów komputerowych wytworzonych przez Pana) mieszczą się w kategorii przychodów z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, które są podstawą do ustalenia dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej (art. 30ca ust. 7 pkt 1 ustawy).

Natomiast w odniesieniu do przychodów uzyskanych z tytułu pełnienia funkcji Project Ownera w ramach świadczenia usług na podstawie umowy z Kontrahentem, które zawierają w sobie wynagrodzenie za przeniesienie autorskich praw majątkowych wskazać należy, że wyłącznie ta część wynagrodzenia, która faktycznie stanowi zapłatę za przeniesienie praw autorskich do programu komputerowego mieści się w kategorii przychodów ze sprzedaży kwalifikowanych praw własności intelektualnej (art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych), które są podstawą do ustalenia dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, o ile faktycznie – na co wskazuje opis okoliczności sprawy – mieści się ona w wynagrodzeniu z tytułu pełnienia funkcji Project Ownera, a także o ile faktycznie, w ramach opisanych czynności dochodzi/dojdzie do powstania programu komputerowego i w konsekwencji do przeniesienia praw autorskich z tego tytułu.

Tym samym, na podstawie przepisów art. 30ca ust. 1 ww. ustawy, może Pan zastosować stawkę opodatkowania 5% do kwalifikowanego dochodu osiągniętego z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, za lata objęte wnioskiem, tj. za okres począwszy od roku 2019 oraz lata następne, jeżeli przedstawione okoliczności sprawy i stan prawny nie ulegną zmianie.

Przechodząc do kwestii, które z wydatków ponoszonych przez Pana w ramach prowadzonej działalności gospodarczej są kosztami poniesionymi na prowadzoną bezpośrednio przez Pana działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej wyjaśnić należy, co następuje.

Należy podkreślić, że istotne jest to, aby ze wskaźnika nexuswykluczyć koszty, które nie są lub ze swej natury nie mogą być bezpośrednio związane z wytworzeniem i rozwinięciem konkretnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ustalając wskaźnik nexus, należy pamiętać, aby istniał związek między:

–wydatkami poniesionymi przez podatnika w związku z wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,

–kwalifikowanym prawem własności intelektualnej oraz

–dochodami uzyskiwanymi z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ta szczególna metoda ujmowania kosztów we wskaźniku ma zastosowanie jedynie dla celu, jakim jest kalkulacja tego wskaźnika.

Należy również pamiętać, że wskaźnik nexus jest obliczany oddzielnie dla dochodów z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej. Dlatego powinien Pan również ustalić odrębnie koszty faktycznie poniesione na działalność badawczo-rozwojową związaną z danym prawem.

Należy zatem przyjąć, że jeżeli podatnik poniósł rzeczywiście wydatki, które kwalifikują się jako koszty prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej, to wydatki związane z wytworzeniem w ramach tej działalności kwalifikowanego IP należy uznać za koszty faktycznie poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez niego działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, z zastrzeżeniem art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Analizując wykaz poniesionych kosztów w kontekście prowadzonej przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej na uwadze należy mieć zatem kwestię bezpośredniego ich wpływu na wytworzenie, rozwój i/lub ulepszenie kwalifikowanych IP.

W celu prawidłowego wykonania dyspozycji art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy odróżnić koszty faktycznie poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, od kosztów pośrednich. Dokonując powyższego należy mieć zatem na uwadze stosunek przyczynowo-skutkowy poniesionych wydatków w związku z wytworzeniem, rozwojem czy ulepszeniem kwalifikowanych IP, z pominięciem stopni pośrednich.

Brak wyznaczonej granicy pomiędzy wydatkami bezpośrednimi a pośrednimi prowadzi wprost to wypaczenia intencji ustawodawcy celowo posługującego się określeniem „bezpośrednio”. Rozszerzająca wykładnia wydatków obejmujących wszystkie ponoszone koszty, a więc również te pośrednio wpływające na wytworzenie, rozwój, czy ulepszenie kwalifikowanych IP, prowadzi wprost do wynaturzenia charakteru danego przepisu – z preferencji przedmiotowej związanej z rodzajem ponoszonych kosztów, staje się de facto preferencją podmiotową, ze względu na prowadzoną przez podatnika działalność.

Istotę powyższego rozróżnienia wyrażają postanowienia art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdzie wskazane zostało, że do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.

Powyższy przepis wskazuje na nieadekwatność kosztów związanych np. z nieruchomością. Koszty takie nie są bowiem bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej co nie zmienia faktu że pośrednio taka relacja istnieje. Powyższe wyliczenie stanowi katalog otwarty, nieograniczony do wyliczenia w nim zawartego.

W tym miejscu warto przywołać stanowisko Ministerstwa Finansów zawarte w objaśnieniach z 15 lipca 2019 r., gdzie w akapicie 118 wyjaśniono, że:

do kosztów, o których mowa we wskaźniku nexus nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym IP, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami. Kosztami nieujętymi we wskaźniku nexus będą na przykład koszty utrzymania nieruchomości, w której prowadzona jest działalność badawczo-rozwojowa zmierzająca do wytworzenia kwalifikowanego IP, czy też odsetki od kredytu zaciągniętego na zakup tej nieruchomości. Zgodnie z wyjaśnieniami OECD w akapicie 39 Raportu OECD BEPS Plan Działania nr 5 istotne jest to, aby ze wskaźnika nexus wykluczyć koszty, które nie są, lub ze swej natury nie mogą być, bezpośrednio związane z wytworzeniem, rozwinięciem lub ulepszeniem konkretnych kwalifikowanych IP. OECD jako przykład braku możliwości ustalenia bezpośredniego związania kosztu z kwalifikowanymi IP podaje koszt budynku (nabycia, utrzymania, etc.), w którym wytwarzane są kwalifikowane IP. Taki koszt jest kosztem pośrednio związanym z wytworzeniem, rozwinięciem lub ulepszeniem kwalifikowanego IP i dlatego nie może zawierać się we wskaźniku nexus.

Mając powyższe na uwadze należy wskazać, że użycie na końcu listy skrótu etc. w ww. objaśnieniach ma na celu zobrazowanie kosztów związanych z nieruchomościami i zostało zamieszczone dla zaznaczenia, że inne podobne elementy nie zostały wymienione, np. koszt najmu budynku lub lokalu, koszty mediów związane z utrzymaniem nieruchomości itp. Należy również zauważyć, że na potrzeby ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ustawodawca nie zdefiniował pojęcia „kosztów związanych z nieruchomościami”, dlatego dla właściwego zrozumienia tego pojęcia należy zastosować wykładnię językową, zgodnie z którą „związany” to „mający coś wspólnego z kimś lub czymś dotyczący tego kogoś lub czegoś”. Zatem do tej kategorii kosztów należy zaliczyć wszystkie ponoszone przez podatnika wydatki pozostające w związku z nieruchomościami.

W świetle powyższego do kalkulacji wskaźnika nexus (litera a) nie może Pan ująć wydatków poniesionych na wyjazdy służbowe w części dotyczącej wynajmu sal konferencyjnych. Jak wynika z Pana wyjaśnień, koszt ten co prawda miał wpływ na działalność w zakresie wytwarzania programów komputerowych, odbywał się w kontekście organizacji spotkań roboczych, szkoleń i warsztatów, jednak w związku z tym, że wydatek ten jest związany z nieruchomością, nie może stanowić kosztów faktycznie poniesionych przez Pana na prowadzoną bezpośrednio przez Pana działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej.

Kosztów prowadzonej bezpośrednio przez Pana działalności badawczo-rozwojowej związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej nie stanowią również opisane we wniosku koszty ponoszone na reklamę. Jak Pan wskazał, koszty związane z reklamą mają bardzo duży wpływ na prowadzoną przez Pana działalność. Dzięki reklamie działania podejmowane przez Pana mogą dotrzeć do szerszego grona odbiorców, co finalnie przekłada się na zyski prowadzonej działalności gospodarczej. Może Pan bardzo prężnie poszerzać liczbę swoich klientów.

Z powyższego nie wynika jednak, aby w opisanych okolicznościach faktycznych, ponoszone przez Pana koszty reklamy były bezpośrednio powiązane z prowadzeniem prac badawczo-rozwojowych lub z wytworzeniem konkretnego kwalifikowanego IP. Są one związane z Pana działalnością w jej ujęciu ogólnym.

Tym samym, zarówno koszty wynajmu sal konferencyjnych, jak również koszty reklamy nie mogą stanowić kosztów, o których mowa w lit. a wzoru z art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. kosztów prowadzonej bezpośrednio przez Pana działalności badawczo-rozwojowej związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej.

Odrębnie natomiast należy odnieść się do kwestii prawidłowego ujęcia we wskaźniku nexus kosztów wynagrodzenia osób zaangażowanych w projekt (podwykonawców).

W myśl art. 22 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Jeżeli podatnik ponosi koszty uzyskania przychodów ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu, oraz koszty związane z przychodami z innych źródeł, a nie jest możliwe ustalenie kosztów uzyskania przypadających na poszczególne źródła, koszty te ustala się w takim stosunku, w jakim pozostają przychody z tych źródeł w ogólnej kwocie przychodów.

Stosownie do art. 22 ust. 3a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2021 r.:

Zasadę, o której mowa w ust. 3, stosuje się również w przypadku, gdy część dochodów z tego samego źródła przychodów podlega opodatkowaniu, a część jest wolna od opodatkowania, z wyłączeniem źródeł przychodów określonych w art. 10 ust. 1 pkt 1 i 2.

W myśl natomiast art. 22 ust. 3a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2022 r.:

Zasadę, o której mowa w ust. 3, stosuje się również w przypadku, gdy część dochodów z tego samego źródła przychodów podlega opodatkowaniu, a część jest wolna od opodatkowania, z wyłączeniem źródeł przychodów określonych w art. 10 ust. 1 pkt 1 i 2.

W zakresie prawidłowego ujęcia kosztu usług podwykonawcy do wskaźnika nexus, należy odnieść się do wykładni przedstawionej w Objaśnieniach MF w pkt 114:

Do kosztów, o których mowa we wskaźniku nexus podatnik może zaliczyć między innymi wszelkie poniesione należności związane z zatrudnieniem pracowników na podstawie umowy o pracę, w tym między innymi składki na ubezpieczenie społeczne, a także poniesione należności z tytułów umowy zlecenia lub umowy o dzieło.

Z kolei w pkt 115 ww. Objaśnień MF wyjaśniono, że:

Podatnik będzie miał również prawo uwzględnić we wskaźniku nexus koszty związane z zawarciem umowy cywilno-prawnej z podmiotem prowadzącym jednoosobową działalność gospodarczą (np. umowy B2B). W przypadku takiej umowy nabyta usługa (wynik prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym IP) będzie ujęta w literze b wzoru nexus o ile podmiot, z którym zawarta jest umowa nie jest podmiotem powiązanym. W przypadku podmiotów powiązanych koszty nabycia wyników prac badawczo-rozwojowych należy ująć w literze c wzoru nexus. Dodatkowo, jeżeli w wyniku wykonania umowy dojdzie do przeniesienia prawa własności intelektualnej pomiędzy podmiotami, wówczas koszty, o których mowa wyżej, należy ująć w literze d wzoru nexus.

Punkt 116 ww. Objaśnień MF stanowi natomiast, że:

Jeżeli pracownik zatrudniony przez podatnika realizuje działalność badawczo-rozwojową to wówczas należy uznać, że poniesione przez pracodawcę wydatki w tym zakresie mogą zostać zaliczone do kosztów, o których mowa w lit. a wzoru nexus, tj. do kosztów faktycznie poniesionych przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez niego działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym IP.

Zgodnie z pkt 117 ww. Objaśnień MF:

Natomiast w sytuacji, gdy podatnik nie prowadzi działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio, tj. zleca jej wykonanie innym podmiotom to wówczas należności z tego tytułu stanowić będą koszty, o których mowa w lit. b lub c wskaźnika nexus tj. koszty faktycznie poniesione przez podatnika na nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym IP od podmiotów niepowiązanych lub powiązanych.

Wyjaśnił Pan, że w wyniku prac zleconych podwykonawcom/zleceniobiorcom powstaje część oprogramowania, która jest samodzielnym programem komputerowym podlegającym ochronie z art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Podwykonawcy wykonywali swoje czynności w ramach umowy o dzieło. Podwykonawcy nie są w stosunku do Pana podmiotami powiązanymi w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wskazał Pan również, że nabywa od podwykonawców/zleceniobiorców wyniki prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym IP na podstawie umów o dzieło. Dodatkowo wyjaśnił Pan, że podwykonawcy/zleceniobiorcy realizują dla Pana zlecenia w ramach prowadzonej przez nich, tj. podwykonawców/zleceniobiorców, działalności badawczo-rozwojowej.

Mając na uwadze przedstawione okoliczności sprawy, wskazać należy, że wydatki poniesione na nabycie od podwykonawców wyników (efektów) prac badawczo-rozwojowych, prowadzonych przez tych podwykonawców w ramach prowadzonej przez nich działalności badawczo-rozwojowej, stanowią koszty, o których mowa w lit. b wzoru z art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, o ile te wyniki (efekty) prac badawczo-rozwojowych nie stanowią kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Jeżeli natomiast przedmiotem nabycia od podwykonawców jest kwalifikowanego prawo własności intelektualnej, to wydatki na to nabycie stanowią koszty, o których mowa w lit. d wzoru z art. 30ca ust. 4 ww. ustawy.

Tym samym ww. koszty wynagrodzenia podwykonawców, w ramach którego nabywa Pan wyniki prac badawczo-rozwojowych lub kwalifikowane prawa własności intelektualnej nie mogą stanowić kosztów, o których mowa w lit. a wzoru z art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. kosztów prowadzonej bezpośrednio przez Pana działalności badawczo-rozwojowej związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej.

Natomiast wskazane przez Pana wydatki poniesione na:

1)usługi księgowe i doradcze,

2)zakup i użytkowanie samochodu,

3)usługi telekomunikacyjne,

4)zakup wyposażenia biurowego oraz artykułów biurowych,

5)wyjazdy służbowe, z wyjątkiem kosztów wynajmu sal konferencyjnych,

6)zakup sprzętu komputerowego i elektronicznego oraz zakup oprogramowania,

7)koszt motoru (koszt przyszły),

mogą stanowić koszt, o których mowa w lit. a wzoru z art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jako koszty prowadzonej bezpośrednio przez Pana działalności badawczo-rozwojowej związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej.

W świetle powyższego, Pana stanowisko w zakresie uznania za koszty, o których mowa w lit. a wzoru z art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wydatków na wynajem sal konferencyjnych, reklamę oraz wynagrodzenia podwykonawców uznano za nieprawidłowe

Jednakże zauważyć należy również, że dokonując oceny Pana stanowiska w zakresie prawa do uwzględniania kosztów, opisanych w niniejszym wniosku do litery „a” wskaźnika nexus, organ związany jest przedstawionym we wniosku stanem faktycznym/zdarzeniem przyszłym w kontekście zadanego pytania oraz zajętego stanowiska. To oznacza, że organ interpretacyjny ocenia możliwość uznania danego wydatku za koszt do litery „a” wskaźnika nexus w kontekście przedstawionych we wniosku okoliczności. Jednakże ciężar wykazania związku przyczynowego pomiędzy ponoszonymi wydatkami, a ich bezpośrednim związkiem z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową ciąży na Panu, a weryfikacja zasadności poczynionych ustaleń możliwa jest w postępowaniu dowodowym, które zastrzeżone jest dla innych trybów postępowania.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy:

–stanu faktycznego przedstawionego przez Pana i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia,

–zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Pana i stanu prawnego obowiązującego w dniu wniesienia wniosku.

Przedmiotem wydanej interpretacji indywidualnej jest kwestia odnosząca się do pytań oznaczonych we wniosku numerami 2-6, natomiast w zakresie zagadnienia objętego pytaniem nr 1 została wydana interpretacja znak 0115-KDWT.4011.539.2022.13.AP.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny/zdarzenie przyszłe sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym/zdarzeniem przyszłym podanym przez wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez wnioskodawcę. Jeżeli w toku ewentualnego postępowania organ uzna, że zdarzenie opisane we wniosku różni się od zdarzenia występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie Pana chroniła.

Odnosząc się do powołanych przez Pana interpretacji indywidualnych należy stwierdzić, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego, czy też zdarzenia przyszłego.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

•Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

•Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a,

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług,

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

•Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

•w formie papierowej, w dwóch 1egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA) albo

•w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).