Interpretacja indywidualna z dnia 28 sierpnia 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB1-2.4010.354.2024.2.MK

Czy: - zakup Obligacji Skarbu Państwa, Obligacji Korporacyjnych , - transakcje buy-sell back na obligacjach Skarbu Państwa i obligacjach spółek z udziałem Skarbu Państwa, - inwestowanie w jednostki uczestnictwa funduszy inwestycyjnych otwartych, które inwestują wyłącznie w obligacje Skarbu Państwa i obligacje korporacyjne, - posiadanie przez spółkę prostą akcyjną certyfikatów inwestycyjnych funduszy inwestycyjnych zamkniętych inwestujących w obligacje korporacyjne, pożyczki lub wierzytelności, - korzystanie z usług zarządzania aktywami (asset management) spowoduje wykluczenie spółki z możliwości stosowania ryczałtu od dochodów spółek, tzw. CIT Estoński?

Interpretacja indywidualna – stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest w części prawidłowe i w części nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

25 czerwca 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z tego samego dnia o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy ustalenia:

- czy bezpośredni zakup Obligacji Skarbu Państwa spowoduje wykluczenie spółki z możliwości stosowania ryczałtu od dochodów spółek, tzw. CIT Estoński, po dokonaniu inwestycji,

- czy bezpośredni zakup Obligacji Korporacyjnych spowoduje wykluczenie spółki z możliwości stosowania ryczałtu od dochodów spółek, tzw. CIT Estoński, po dokonaniu inwestycji,

- czy transakcje buy-sell back na obligacjach Skarbu Państwa i obligacjach spółek z udziałem Skarbu Państwa mogą być traktowane jako instrumenty finansowe, które nie wykluczają stosowania CIT Estońskiego,

- czy inwestowanie w jednostki uczestnictwa funduszy inwestycyjnych otwartych, które inwestują wyłącznie w obligacje Skarbu Państwa, jest zgodne z art. 28j ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych i nie wykluczają stosowania CIT Estońskiego,

- czy inwestowanie w jednostki uczestnictwa funduszy inwestycyjnych otwartych, które inwestują zarówno w obligacje Skarbu Państwa jak i obligacje korporacyjne, jest zgodne z art. 28j ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych i nie wykluczają stosowania CIT Estońskiego,

- czy posiadanie przez spółkę prostą akcyjną certyfikatów inwestycyjnych funduszy inwestycyjnych zamkniętych inwestujących w obligacje korporacyjne, pożyczki lub wierzytelności może być traktowane jako posiadanie tytułów uczestnictwa w funduszu inwestycyjnym w rozumieniu art. 28j ustawy o CIT i nie wykluczają stosowania CIT Estońskiego,

- czy korzystanie z usług zarządzania aktywami (asset management) przez instytucje finansowe, obejmujące analizę finansową, tworzenie strategii inwestycyjnej, wybór i zakup instrumentów finansowych, monitorowanie portfela oraz raportowanie, wpływa na możliwość stosowania CIT Estońskiego przez spółkę oraz czy nie wykluczają stosowania CIT Estońskiego.

Uzupełnili do Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem, które wpłynęło do organu 8 sierpnia 2024 r. Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Spółka Prosta Akcyjna (PSA) stosująca ryczałt od dochodów spółek, tzw. CIT Estoński, planuje dokonać alokacji kapitału i inwestycji nadwyżek kapitału z wygenerowanego dochodu za poprzednie okresy. Spółka chce jednocześnie utrzymać reżim stosowania CIT Estońskiego. Planowane inwestycje dotyczą następujących instrumentów finansowych:

 1. Bezpośredni zakup Obligacji Skarbu Państwa za pośrednictwem

a) biura maklerskiego (…)

b) (…)

c) (…)

 2. Bezpośredni zakup Obligacji Korporacyjnych za pośrednictwem

a) biura maklerskiego (…)

 3. Transakcje typu buy sell back - zakup i odprzedaż po z góry ustalonej cenie na Obligacjach Skarbu Państwa, lub Obligacji Spółek z udziałem Skarbu Państwa jak (…), inne za pośrednictwem

a) domu maklerskiego (…)

 4. Bezpośredni zakup Jednostek Uczestnictwa funduszu inwestycyjnego otwartego inwestującego jedynie w obligacje Skarbu Państwa. Fundusze Otwarte planowane do zakupu

a) (…)

b) (…)

 5. Bezpośredni zakup Jednostek Uczestnictwa funduszu inwestycyjnego otwartego inwestującego jedynie w obligacje Skarbu Państwa jak i Obligacje Korporacyjne. Fundusze Otwarte planowane do zakupu

a) (…)

b) (…)

 6. Bezpośredni zakup Certyfikatów Inwestycyjnych funduszu inwestycyjnego zamkniętego inwestującego w Obligacje Korporacyjne lub udzielającego pożyczek lub skupującego wierzytelności. Fundusze Zamknięte planowane do zakupu

a) (…)

b) (…)

c) (…)

d) (…)

e) (…)

 f) (…)

 7. Zakup zarówno Obligacji Skarbu Państwa jak i Obligacji Korporacyjnych w ramach usługi zarządzania aktywami tzw. asset management oferowanych przez instytucje jak

- Banki

- Bank (…)

- Bank (…)

- Domy Maklerskie

- (…)

- (…)

- (…)

- Towarzystwa funduszy inwestycyjnych

- (…)

- (…)

- (…)

- (…)

- (…)

- (…)

W uzupełnieniu wniosku wskazali Państwo, że Spółka planuje inwestować wyłącznie w zakup obligacji Skarbu Państwa i obligacji korporacyjnych. Jeśli Spółka zdecyduje się na inne instrumenty finansowe w ramach zarządzania aktywami, będą to wyłącznie instrumenty zgodne z art. 28j ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, co oznacza, że nie będą to udziały w kapitale innych spółek. Możliwe dodatkowe instrumenty finansowe, działania w ramach usługi asset management to zakup waluty, czy też opcji na zabezpieczenie kursu walutowego.

Pytania

 1. Czy bezpośredni zakup Obligacji Skarbu Państwa spowoduje wykluczenie spółki z możliwości stosowania ryczałtu od dochodów spółek, tzw. CIT Estoński, po dokonaniu inwestycji?

 2. Czy bezpośredni zakup Obligacji Korporacyjnych spowoduje wykluczenie spółki z możliwości stosowania ryczałtu od dochodów spółek, tzw. CIT Estoński, po dokonaniu inwestycji?

 3. Czy transakcje buy-sell back na obligacjach Skarbu Państwa i obligacjach spółek z udziałem Skarbu Państwa mogą być traktowane jako instrumenty finansowe, które nie wykluczają stosowania CIT Estońskiego?

 4. Czy inwestowanie w jednostki uczestnictwa funduszy inwestycyjnych otwartych, które inwestują wyłącznie w obligacje Skarbu Państwa, jest zgodne z art. 28j ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych i nie wykluczają stosowania CIT Estońskiego?

 5. Czy inwestowanie w jednostki uczestnictwa funduszy inwestycyjnych otwartych, które inwestują zarówno w obligacje Skarbu Państwa jak i obligacje korporacyjne, jest zgodne z art. 28j ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych i nie wykluczają stosowania CIT Estońskiego?

 6. Czy posiadanie przez spółkę prostą akcyjną certyfikatów inwestycyjnych funduszy inwestycyjnych zamkniętych inwestujących w obligacje korporacyjne, pożyczki lub wierzytelności może być traktowane jako posiadanie tytułów uczestnictwa w funduszu inwestycyjnym w rozumieniu art. 28j ustawy o CIT i nie wykluczają stosowania CIT Estońskiego?

 7. Czy korzystanie z usług zarządzania aktywami (asset management) przez instytucje finansowe, obejmujące analizę finansową, tworzenie strategii inwestycyjnej, wybór i zakup instrumentów finansowych, monitorowanie portfela oraz raportowanie, wpływa na możliwość stosowania CIT Estońskiego przez spółkę oraz czy nie wykluczają stosowania CIT Estońskiego?

Państwa stanowisko w sprawie

Ad 1.

Wnioskodawca uważa, że bezpośredni zakup Obligacji Skarbu Państwa nie spowoduje wykluczenia spółki z możliwości stosowania ryczałtu od dochodów spółek, tzw. CIT Estoński, ponieważ obligacje Skarbu Państwa nie są udziałami w kapitale innej spółki.

Ad 2.

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że bezpośredni zakup Obligacji Korporacyjnych nie spowoduje wykluczenia spółki z możliwości stosowania ryczałtu od dochodów spółek, tzw. CIT Estoński, ponieważ obligacje korporacyjne również nie są udziałami w kapitale innej spółki.

Ad 3.

Wnioskodawca uważa, że transakcje buy-sell back na obligacjach Skarbu Państwa i obligacjach spółek z udziałem Skarbu Państwa mogą być traktowane jako instrumenty finansowe, które nie wykluczają stosowania CIT Estońskiego, ponieważ są to transakcje krótkoterminowe w swoim charakterze tożsame jak tradycyjne obligacje.

Ad 4.

Wnioskodawca uważa, że inwestowanie w jednostki uczestnictwa funduszy inwestycyjnych otwartych, które inwestują wyłącznie w obligacje Skarbu Państwa, jest zgodne z art. 28j ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych i nie wyklucza stosowania CIT Estońskiego, ponieważ te fundusze inwestują wyłącznie w obligacje Skarbu Państwa i nie są udziałami w kapitale innej spółki.

Ad 5.

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że inwestowanie w jednostki uczestnictwa funduszy inwestycyjnych otwartych, które inwestują zarówno w obligacje Skarbu Państwa, jak i obligacje korporacyjne, jest zgodne z art. 28j ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych i nie wyklucza stosowania CIT Estońskiego, o ile fundusze te nie posiadają udziałów, akcji w kapitale innych spółek.

Ad 6.

Wnioskodawca uważa, że posiadanie przez spółkę prostą akcyjną certyfikatów inwestycyjnych funduszy inwestycyjnych zamkniętych inwestujących w obligacje korporacyjne, pożyczki lub wierzytelności, jest zgodne z art. 28j ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych i nie wyklucza stosowania CIT Estońskiego, o ile fundusze te nie posiadają udziałów, akcji w kapitale innych spółek.

Ad 7.

Wnioskodawca uważa, że korzystanie z usług zarządzania aktywami (asset management) oferowanych przez instytucje finansowe, obejmujące analizę finansową, tworzenie strategii inwestycyjnej, wybór i zakup instrumentów finansowych, monitorowanie portfela oraz raportowanie, nie wpływa na możliwość stosowania CIT Estońskiego przez spółkę oraz nie wyklucza stosowania CIT Estońskiego, o ile zarządzane aktywa nie obejmują udziałów, akcji w kapitale innych spółek.

Uzasadnienie:

Spółka Prosta Akcyjna zamierza dokonywać inwestycji, które mają na celu efektywne zarządzanie nadwyżkami kapitału bez naruszania przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych dotyczących CIT Estońskiego. Zgodnie z art. 28j ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, spółka stosująca CIT Estoński nie może posiadać udziałów w kapitale innej spółki ani tytułów uczestnictwa w funduszu inwestycyjnym, ani innych praw majątkowych związanych z prawem do otrzymania świadczenia jako założyciel lub beneficjent fundacji, trustu lub innego podmiotu o charakterze powierniczym.

Planowane inwestycje obejmują zakup obligacji Skarbu Państwa oraz obligacji korporacyjnych, transakcje buy-sell back oraz korzystanie z usług zarządzania aktywami (asset management). Wnioskodawca chce uzyskać potwierdzenie, że takie inwestycje nie wykluczają możliwości stosowania CIT Estońskiego, pod warunkiem, że nie obejmują zakupu akcji innych spółek określonych w art. 28j ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Wnioskodawca uważa, że celem ustawodawcy było możliwie maksymalne wykorzystanie kapitału spółki. Gdyby inwestycje w jednostki uczestnictwa funduszy inwestycyjnych były zabronione, znacząco ograniczyłoby to samą ideę CIT Estońskiego, gdyż kapitał musiałby być ulokowany jedynie na nisko oprocentowanych rachunkach firmowych dla spółek (1-3%), doprowadzając tym samym do znacznej dewaluacji kapitału oraz braku możliwości wykorzystania go do przyszłych rozwojowych inwestycji. Bezpośrednia inwestycja w obligacje Skarbu Państwa czy obligacje korporacyjne ma znaczne ograniczenia płynności oraz wymaga zaangażowania profesjonalnego doradcy inwestycyjnego w celu dokonywania optymalnych wyborów. Z kolei usługa asset management posiada znaczące minimalne progi wejścia (5-10-50 mln PLN), co w przypadku spółek rozpoczynających działalność jest ograniczeniem powodującym, iż dopiero po kilku czy kilkunastu latach kapitał mógłby rzeczywiście pracować efektywnie. Za koniecznością inwestycji poprzez jednostki uczestnictwa funduszy inwestycyjnych otwartych zamkniętych przemawiają dodatkowo następujące argumenty:

1. Konieczność pozyskania specjalistycznej wiedzy:

Złożoność rynku obligacji: Rynek obligacji, w tym obligacji korporacyjnych i skarbowych, jest złożony i wymaga specjalistycznej wiedzy. Właściciel firmy musi zrozumieć różne rodzaje obligacji, ryzyka z nimi związane oraz mechanizmy ich funkcjonowania na rynku. Bez odpowiedniego przeszkolenia i doświadczenia, podejmowanie trafnych decyzji inwestycyjnych może być trudne a wręcz niemożliwe w szczególności w krótkim okresie czasu.

2. Czasochłonność:

Monitoring rynku: Skuteczne inwestowanie wymaga ciągłego monitorowania rynku, analizowania danych finansowych oraz śledzenia zmian stóp procentowych i innych czynników ekonomicznych. Dla właściciela firmy, który ma już wiele obowiązków związanych z zarządzaniem przedsiębiorstwem, znalezienie czasu na te dodatkowe zadania może być znaczącym wyzwaniem.

3. Ryzyko decyzyjne:

Błędne decyzje inwestycyjne: Bez odpowiedniej wiedzy i doświadczenia, właściciel firmy jest narażony na podejmowanie błędnych decyzji inwestycyjnych, które mogą prowadzić do strat finansowych. Niewłaściwa ocena ryzyka kredytowego obligacji korporacyjnych lub niewłaściwe prognozy dotyczące stóp procentowych mogą mieć negatywne konsekwencje oraz brak efektywnego wykorzystania kapitału, ograniczając tym samym konkurencyjność na rynku międzynarodowym.

4. Koszty alternatywne:

Zaniedbanie działalności operacyjnej: Poświęcanie czasu i zasobów na inwestycje może prowadzić do zaniedbania kluczowych aspektów działalności operacyjnej firmy. Właściciel, skupiając się na inwestycjach, może mniej efektywnie zarządzać codziennymi operacjami biznesowymi, co może negatywnie wpłynąć na ogólną działalność firmy.

5. Złożoność regulacyjna:

Zgodność z przepisami: Inwestowanie w obligacje wiąże się również z koniecznością przestrzegania różnych przepisów i regulacji rynkowych. Właściciel firmy musi być świadomy obowiązków regulacyjnych, raportowania oraz potencjalnych sankcji za ich naruszenie, co dodatkowo komplikuje proces inwestycyjny.

Inwestycja przede wszystkim w jednostki uczestnictwa otwartych funduszy inwestycyjnych dłużnych powinna być możliwa ze względu na kluczowe aspekty:

1. Elastyczność inwestycyjna:

Estoński CIT pozwala firmom na reinwestowanie zysków bez natychmiastowego obciążenia podatkowego. To oznacza, że firmy mogą swobodnie lokować swoje środki w różne instrumenty finansowe, takie jak fundusze inwestycyjne, obligacje czy inne formy oszczędnościowe, bez konieczności natychmiastowego płacenia podatku od zysków kapitałowych.

2. Minimalizacja kosztów administracyjnych:

W porównaniu z tradycyjnymi systemami podatkowymi, estoński CIT redukuje liczbę obowiązków administracyjnych związanych z rozliczaniem podatku od zysków, co pozwala firmom skupić się na kluczowych aspektach działalności operacyjnej i inwestycyjnej. Prostota i przejrzystość systemu podatkowego w Estonii oznacza, że przedsiębiorstwa mogą łatwiej i szybciej podejmować decyzje inwestycyjne, co sprzyja dynamicznemu rozwojowi.

3. Efektywne zarządzanie kapitałem:

Swobodny dostęp do różnych instrumentów finansowych umożliwia firmom bardziej zdywersyfikowane i bezpieczne zarządzanie kapitałem. Możliwość inwestowania w fundusze oszczędnościowe i obligacje pozwala na zrównoważenie ryzyka i potencjalnych zysków, co jest kluczowe dla długoterminowej stabilności finansowej firmy. Firmy mogą alokować zasoby w zależności od bieżących potrzeb i warunków rynkowych, co zapewnia większą elastyczność i adaptacyjność do zmieniającego się otoczenia gospodarczego.

4. Konkurencyjność na rynku międzynarodowym:

Firmy działające w systemie estońskiego CIT są bardziej konkurencyjne na arenie międzynarodowej ze względu na niższe efektywne stawki podatkowe oraz możliwość szybkiego i efektywnego zarządzania kapitałem. To przyciąga zarówno krajowych, jak i zagranicznych inwestorów, którzy widzą w estońskim systemie podatkowym przewagę nad bardziej skomplikowanymi i obciążającymi systemami innych krajów.

Podsumowując, estoński CIT umożliwia firmom bardziej efektywne wykorzystanie kapitału dzięki elastyczności inwestycyjnej, minimalizacji kosztów administracyjnych oraz zwiększeniu konkurencyjności na rynku międzynarodowym. Dzięki temu przedsiębiorstwa mogą dynamicznie się rozwijać, reinwestując zyski w sposób najbardziej korzystny dla ich długoterminowej strategii rozwoju. Jeśli ustawodawca świadomie ograniczyłby możliwość lokowania mniejszych czy większych nadwyżek finansowych w fundusze inwestycyjne oparte na obligacjach skarbowych czy korporacyjnych, stanowiłoby to znaczące ograniczenie dla spółek na rynku polskim, które nie będą miały szans na konkurowanie ze spółkami z innych krajów, gdzie tego typu inwestycje są w pełni dozwolone, a jednocześnie nie dostarczyłoby to racjonalności w stosowaniu takiego znacznego ograniczenia.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest w części prawidłowe i w części nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Na wstępie należy zaznaczyć, że pytania przedstawione przez Państwa we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej wyznaczają zakres przedmiotowy tego wniosku. W związku z powyższym, wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (Państwa zapytań). Zatem, inne kwestie wynikające z opisu sprawy i własnego stanowiska, nieobjęte pytaniami, nie zostały rozpatrzone w niniejszej interpretacji.

Zgodnie z art. 28j ust. 1 pkt 5 ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2805 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”):

Przedmiotem Państwa wątpliwości zawartych w pytaniach nr 1, 2, 3 i 7 jest kwestia ustalenia czy dokonywane przez Państwa inwestycje nie wykluczą stosowania CIT Estońskiego.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że jesteście Państwo Prostą Spółką Akcyjną (PSA) stosującą ryczałt od dochodów spółek, tzw. CIT Estoński. Planowane przez Państwa inwestycje dotyczą m.in.: bezpośredniego zakupu Obligacji Skarbu Państwa, bezpośredniego zakupu Obligacji Korporacyjnych, transakcji typu buy sell back na obligacjach Skarbu Państwa i obligacjach spółek z udziałem Skarbu Państwa oraz zakupu Obligacji Skarbu Państwa i Obligacji korporacyjnych w ramach usługi zarządzania aktywami tzw. asset management.

W wyniku emisji obligacji emitent uzyskuje, często długoterminowe, źródło finansowania swojej działalności, nabywca zaś lokuje środki pieniężne w celu uzyskania korzyści o charakterze pieniężnym lub niepieniężnym. Istota tych papierów polega bowiem na tym, że emitent poprzez sprzedaż uzyskuje od nabywców określoną kwotę pieniężną, którą jest zobowiązany zwrócić w terminie oznaczonym na danym papierze wartościowym (w sposób i w terminach określonych w warunkach emisji) oraz zapłacić nabywcy papieru wartościowego, określoną kwotę dyskonta lub procent za korzystanie z pieniędzy.

Posiadania Obligacji nie można utożsamiać z posiadaniem udziałów w kapitale innej spółki, które zostały wymienione w art. 28j ust. 1 pkt 5 ustawy o CIT, tym samym nie spowoduje to wykluczenia Spółki z możliwości stosowania ryczałtu od dochodów spółek, przy założeniu spełnienia pozostałych warunków opodatkowania ryczałtem wymienionych w art. 28j ust. 1 ustawy o CIT, co jednak nie było przedmiotem wątpliwości Wnioskodawcy.

Zatem, mając na uwadze treść art. 28j ust. 1 pkt 5 ustawy o CIT, Spółka może dokonywać zakupu Obligacji Skarbu Państwa, Obligacji Korporacyjnych, dokonywać transakcje buy-sell back na obligacjach Skarbu Państwa i obligacjach spółek z udziałem Skarbu Państwa, a także korzystać z usług zarządzania aktywami (asset management) przez instytucje finansowe, które będą inwestować wyłącznie w zakup obligacji Skarbu Państwa i obligacji korporacyjnych, a transakcje te nie stanowią naruszenia warunku, o którym mowa w art. 28j ust. 1 pkt 5 ustawy o CIT.

Tym samym Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 1, 2, 3 i 7 przedstawione we wniosku uznano za prawidłowe.

Odnosząc się do kwestii planowanej przez Spółkę alokacji kapitału w jednostki uczestnictwa w funduszach inwestycyjnych otwartych i certyfikatów inwestycyjnych funduszy inwestycyjnych zamkniętych, zauważyć należy, że jak wynika z art. 28j ust. 1 pkt 5 ustawy o CIT, podatnik nie może posiadać tytułów uczestnictwa w funduszu inwestycyjnym lub w instytucji wspólnego inwestowania.

Ustawa o CIT posługuje się pojęciem „tytuły uczestnictwa w funduszach inwestycyjnych lub w instytucjach wspólnego inwestowania”, jednak nie zawiera definicji legalnej tego terminu.

Termin ten definiuje ustawa z 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 722). Zgodnie z art. 3 pkt 3 tej ustawy:

Jak wynika z art. art. 3 pkt 1 lit. a ustawy z 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 722 ze zm.):

Przenosząc powyższe na grunt ustawy o CIT zwrócić należy uwagę, że ustawodawca w art. 28j ust. 1 pkt 5 posługuje się pojęciem „tytułów uczestnictwa” w funduszu inwestycyjnym lub w instytucji wspólnego inwestowania.

W przypadku inwestycji w fundusz inwestycyjny zamknięty nabywa się certyfikaty inwestycyjne, które stanowią papier wartościowy, natomiast w przypadku funduszy inwestycyjnych otwartych nabywa się jednostki uczestnictwa. Zarówno certyfikaty inwestycyjne, jak i jednostki uczestnictwa reprezentują prawa majątkowe przysługujące uczestnikom instytucji wspólnego inwestowania. Bowiem zarówno fundusz inwestycyjny otwarty, jak i fundusz inwestycyjny zamknięty stanowią instytucje wspólnego inwestowania.

Zatem nabycie jednostek uczestnictwa lub certyfikatów inwestycyjnych stanowi naruszenie warunku opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek, o którym mowa w art. 28j ust. 1 pkt 5 ustawy o CIT. Bez znaczenia pozostaje w jakie instrumenty finansowe dany fundusz inwestycyjny inwestuje, bowiem ustawodawca dla art. 28j ust. 1 pkt 5 ustawy o CIT, nie przewidział żadnych wyjątków od warunku nieposiadania tytułów uczestnictwa w funduszu inwestycyjnym lub w instytucji wspólnego inwestowania.

Zatem nabycie jednostek uczestnictwa w funduszu inwestycyjnym otwartym lub certyfikatów inwestycyjnych w funduszu inwestycyjnym zamkniętym stanowi przesłankę wykluczającą z opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek, nawet jeżeli fundusze te inwestują wyłącznie w obligacje Skarbu Państwa, jak i obligacje korporacyjne.

Podkreślić należy, że wykładnia prawa dokonywana jest wedle utrwalonych reguł. W doktrynie i orzecznictwie przyjmuje się pierwszeństwo wykładni językowej nad pozostałymi rodzajami wykładni, tj. systemową i celowościową. Tylko w wyjątkowych sytuacjach wolno odstąpić od literalnego brzmienia przepisu, w szczególności, gdy językowe dyrektywy interpretacyjne nie pozwalają z danego tekstu prawnego wyinterpretować jednoznacznej normy postępowania lub gdy wykładnia językowa pozostaje w oczywistej sprzeczności z treścią innych norm. Dla przykładu, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w wyroku z 21 maja 2015 r. sygn. akt I SA/Po 59/15 (wyrok potwierdzony orzeczeniem Naczelnego Sądu Administracyjnego z 24 listopada 2015 r. sygn. akt II FSK 3016/15) stwierdził, że: zgodnie z przyjętą w judykaturze i doktrynie zasadą pierwszeństwa wykładni językowej w procesie wykładni prawa, należy w pierwszej kolejności opierać się na rezultatach wykładni językowej, a dopiero w przypadku dalszych wątpliwości lub w celu wzmocnienia wyniku wykładni językowej sięgać kolejno po wykładnię systemową lub funkcjonalną. W prawie podatkowym pogląd ten znajduje swoje oparcie w art. 84 Konstytucji RP, w myśl którego każdy jest obowiązany do ponoszenia ciężarów publicznych, w tym podatków, określonych w ustawie. Ustawa jest tekstem zapisanym w języku polskim, zatem każdy podatnik może poznać treść prawa podatkowego w oparciu o reguły językowe. Podatnik nie jest zobowiązany do poznania pozajęzykowych metod wykładni. Zatem w pierwszej kolejności należy sięgać po te dyrektywy wykładni, które są wspólne dla adresatów norm prawa podatkowego i instytucji stosujących prawo (por. NSA z dnia 19 lipca 2011 r., II FSK 397/10, LEX nr 1083130 i powołane tam orzecznictwo).

W prawie podatkowym odejście od językowego brzmienia przepisu możliwe jest wówczas, gdy jest ono niejednoznaczne. W takiej sytuacji można odwołać się do reguł wykładni celowościowej, która ma charakter pomocniczy i wtórny względem wykładni językowej. Stosuje się ją przede wszystkim, wówczas gdy przepis nie jest jasny i należy wybrać pomiędzy jego alternatywnymi interpretacjami (wyrok NSA z dnia 2 kwietnia 2014 r., sygn. akt II FSK 2673/13).

Jak podkreślił Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 11 kwietnia 2014 r., II FSK 1077/12, wykładnia językowa konkretnego przepisu prawa jest nie tylko punktem wyjścia wykładni prawa, ale także zakreśla jej granice. Próba dokonania wykładni, która byłaby sprzeczna z językowym znaczeniem przepisu prawa byłaby naruszeniem zasady praworządności. Językowe znaczenie przepisu prawa wyznacza bowiem granice dopuszczalnej wykładni, gdyż „formuła słowna jest (...) granicą wszelkiego dopuszczalnego sensu, jakiego możemy poszukiwać w tekście przepisów prawa” (zob. wyrok NSA z 18 grudnia 2000 r., III SA 3055/09, „Monitor Podatkowy” 2001, nr 4; również R. Mastalski, Wprowadzenie do prawa podatkowego, Warszawa 1995, s. 101-102).

Mając na uwadze powyższe wyjaśnienia nie ma podstaw, aby w analizowanej sprawie odstąpić od wykładni literalnej przedmiotowego przepisu, bowiem jego brzmienie jest jednoznaczne, a wykładnia systemowa i porównawcza wzmacnia jej wynik.

Zatem w przypadku zakupu przez Spółkę jednostek uczestnictwa w funduszu inwestycyjnym otwartym lub certyfikatów inwestycyjnych w funduszu inwestycyjnym zamkniętym (bez względu na rodzaj aktywów, w które te fundusze inwestują) stanowi naruszenie warunku opodatkowania ryczałtem, o którym mowa w art. 28j ust. 1 pkt 5 ustawy o CIT.

W związku z powyższym Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 4, 5 i 6 we wniosku należało uznać za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).