Interpretacja indywidualna z dnia 28 sierpnia 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB3-2.4012.345.2024.1.KK

Brak uznania otrzymanego dofinansowania za podstawę opodatkowania oraz brak możliwości odzyskania podatku naliczonego od wydatków poniesionych w związku z realizacją projektu.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

28 czerwca 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z 20 czerwca 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług w kwestii braku uznania otrzymanego dofinansowania za podstawę opodatkowania oraz braku możliwości odzyskania podatku naliczonego od wydatków poniesionych w związku z realizacją projektu pn. „…”.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zaistniałego stanu faktycznego

Gmina Miasta (…) (zwana dalej: „Wnioskodawca”, „Gmina” lub „Miasto”) jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Jak stanowi art. 92 ust. 2 ustawy z 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym (Dz. U. 2024 r., poz. 107), miasto na prawach powiatu jest gminą wykonującą zadania powiatu na zasadach określonych w tej ustawie. Stosownie do przepisów ustawy z 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. 2024 r. poz. 609), Miasto jest jednostką samorządu terytorialnego posiadającą osobowość prawną, wykonującą zadania publiczne we własnym imieniu i na własną odpowiedzialność (art. 2 ust. 1 i 2 ustawy o samorządzie gminnym). Miasto realizuje swoje zadania własne, które polegają na zaspokajaniu zbiorowych potrzeb wspólnoty.

Miasto dokonało centralizacji rozliczeń podatku VAT ze swoimi jednostkami budżetowymi i zakładem budżetowym.

Obecnie Wnioskodawca planuje realizować projekt pn. „…” współfinansowany ze środków (…). Realizacja powyższego projektu grantowego odbędzie się na terenie gmin: (…) oraz (…). Gmina Miasta (…) jest partnerem wiodącym, który będzie udzielał grantów, dotacji celowej dla wnioskodawców (mieszkańców) z terenu gmin (…) i (…). Natomiast Gmina (…) pełni rolę Partnera projektu.

Inwestycja będzie miała na celu (…).

Realizacja powyższego projektu grantowego nastąpi w ramach wypełniania przez Gminę zadań własnych w zakresie zaspokajania zbiorowych potrzeb wspólnoty w sferze zaopatrzenia w energię elektryczną, cieplną i gaz, o których mowa w art. 7 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym.

Gmina Miasta (…), jako beneficjent powyższego dofinansowania, będzie odpowiedzialna za przygotowanie, realizowanie, rozliczenie i wypłatę grantów oraz promocję projektu, natomiast Gmina (…) będzie odpowiedzialna za przygotowanie, realizowanie oraz promocję projektu.

W związku z powyższym, Gmina Miasta (…) oraz Gmina (…) planują ogłosić nabór deklaracji zgłoszeniowych do projektu w zakresie działań dotyczących budowy infrastruktury odnawialnych źródeł energii na terenie powyższych Gmin.

Uprawnionymi do składania deklaracji udziału w projekcie będą mieszkańcy miasta (…) i gminy (…), osoby fizyczne, nieprowadzący działalności gospodarczej. Na podstawie złożonych wniosków, oraz po dokonaniu oceny formalno-merytorycznej zostanie utworzona lista grantobiorców, którym udzielone będą dotacje celowe na realizację inwestycji polegających na (…).

Do obowiązków grantobiorcy będzie należało zrealizowanie przedsięwzięcia w pełnym zakresie, w tym:

- (…),

- (…),

- (…),

- (…),

- (…),

- (…).

W konsekwencji, to grantobiorcy będą stronami umów z wykonawcami poszczególnych inwestycji i sami będą nabywali w tym zakresie towary i usługi. Nabywane przez grantobiorców w związku z realizacją w ramach projektu poszczególnych inwestycji towary i usługi pozostaną ich własnością.

Gmina (…), jako partner wiodący projektu przekazywać będzie grant w formie refundacji poniesionych przez mieszkańca kosztów już po zrealizowaniu zgłoszonej we wniosku o wypłatę grantu inwestycji.

Podstawą wypłaty grantu będzie przedłożenie wystawionych na grantobiorcę faktur i innych dokumentów potwierdzających zakończenie i zrealizowanie przedsięwzięcia.

Mieszkaniec nie otrzyma od Gminy żadnej zaliczki na poczet realizacji inwestycji.

Gmina nie będzie stroną umowy z wykonawcą realizowanej w ramach projektu inwestycji oraz nie będzie odpowiedzialna za ich wykonanie. Faktury za zakup, dostawę i montaż instalacji OZE będą wystawiane na grantobiorów.

W ramach projektu Gmina (…) nie będzie dokonywać dostaw jakichkolwiek towarów, ani nie będzie świadczyła jakichkolwiek usług, które podlegałyby opodatkowaniu VAT zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT. Co więcej, w związku z realizacją projektu po stronie Gminy nie dojdzie do jakiegokolwiek przysporzenia majątkowego, w szczególności Gmina nie będzie pobierała żadnych odpłatności od Grantobiorców w związku z realizacją projektu, w tym z naborem wniosków i przekazywanymi im dotacjami.

To mieszkaniec będzie ponosił pełny koszt realizacji Grantu (montażu wybranej instalacji OZE) i później składał wniosek o jego częściową refundację jako zwrot części kosztów. Przedmiotowy projekt jest projektem grantowym, w którym mieszkaniec nie wpłaca żadnych środków na rzecz strony przyznającej grant, zatem nie dochodzi do świadczenia usług ze strony Gminy na rzecz mieszkańca.

Tym samym, ponoszone przez Gminę w ramach projektu wydatki nie będą związane z wykonywaniem działalności opodatkowanej VAT. Podatek VAT nie może więc zostać odzyskany w oparciu o przepisy (art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług) i będzie stanowił wydatek kwalifikowany w projekcie.

Gmina (…) i Gmina (…) w ramach projektu zlecą usługę w zakresie nadzoru inwestorskiego i operatora projektu, którzy realizować będą swoje zadania dla obydwu gmin.

Poniesienie wydatków na wynagrodzenie operatora projektu i inspektora nadzoru jest niezbędne w celu prawidłowej realizacji projektu i konieczne do osiągnięcia jego celów. Wybór operatora projektu i inspektora nadzoru nastąpi zgodnie z ustawą Prawo zamówień publicznych, a wydatki dotyczące wynagrodzenia będą wynikały z zawartych pomiędzy stronami umów i pokryte będą z (…).

Zadaniem operatora projektu będzie koordynacja całego zadania związana z obsługą i nadzorem nad projektem, udzielaniem informacji, przyjmowanie złożonych wniosków oraz w dalszej kolejności ich weryfikacja pod względem kompletności złożonych dokumentów i ich prawidłowości. Natomiast do obowiązków inspektora nadzoru, który posiadać będzie odpowiednie uprawnienia i kwalifikacje należeć będzie odbiór każdej zrealizowanej instalacji u grantobiorcy, jego kontrola i monitoring.

Gmina poniesie również koszy związane z promocją projektu. Koszty te mają charakter informacyjny o projekcie i o sposobie jego dofinansowania, gdyż zgodnie z zapisami regulaminu projektu grantowego, grantodawca zobowiązany jest do informowania mieszkańców o współfinansowaniu projektu przez Unię Europejską.

Efekt projektu nie jest ukierunkowany na prowadzenie działalności gospodarczej, ani na osiąganie zysku przez Gminę, lecz jego istotą jest osiągnięcie efektu ekologicznego – ochrona powietrza na terenie gminy. Ograniczenie niskiej emisji, wynikające z (…) służyć będzie wypełnianiu zadań własnych gminy, która w tym zakresie nie działa w charakterze podatnika podatku od towarów i usług.

Pytania

 1. Czy w związku z otrzymaniem przez Wnioskodawcę środków w ramach realizacji opisanego w zdarzeniu przyszłym projektu, otrzymane dofinansowanie będzie stanowiło podstawę opodatkowania w myśl art. 29a ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2024 r. poz. 361 t. j. z późn. zm.)?

 2. Czy Gmina będzie mieć możliwość odzyskania podatku naliczonego od wydatków poniesionych w związku z realizacją projektu?

Państwa stanowisko w sprawie

Ad. 1.

Zdaniem Wnioskodawcy, nie wystąpi konieczność odprowadzenia podatku VAT należnego z tytułu otrzymanej dotacji z UE w ramach omawianego projektu przez Gminę, bowiem otrzymane dofinansowanie nie będzie stanowiło podstawy opodatkowania w myśl art. 29a ust. 1 ustawy o VAT.

Powyższe Gmina argumentuje tym, że nie wystąpi świadczenie usług/dostawa towarów na rzecz mieszkańca ze strony Gminy, które podlegałoby opodatkowaniu VAT zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, jedynie w sytuacji, gdyby to Gmina dokonywała świadczenia usług na rzecz mieszkańca, który to płaciłby Wnioskodawcy za dostawę i montaż (…) wystąpiłaby konieczność opodatkowania nie tylko ceny, którą musiałby Gminie zapłacić mieszkaniec, lecz także dofinansowania otrzymanego z (…), dzięki któremu instalacje objęte programem stałyby się tańsze dla mieszkańca.

Powyższa analiza wynika z brzmienia art. 29a ust. 1 ustawy o VAT, zgodnie z którym z art. 29a ust. 1 ustawy o VAT, podstawą opodatkowania (...) jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika (Gminę).

Wnioskodawca wskazuje, że sama okoliczność otrzymania grantu przez mieszkańca od Gminy nie generuje skutków podatkowych w VAT ani dla Gminy, ani dla osoby fizycznej. Mieszkaniec ten otrzyma refundację poniesionych wydatków montażu (…). Nabycie przez osobę fizyczną towarów i usług montażu instalacji potwierdzone będzie imienną fakturą wystawioną na tę osobę przez firmę sprzedającą instalację i ostatecznie realizującą całą usługę.

Wysokość dotacji udzielonej przez (…) na rzecz Gminy pozostaje tym samym bez związku przyczynowo-skutkowego dla zastosowanej przez podmiot trzeci ceny, którą będzie płacił mieszkaniec.

Podsumowując, Wnioskodawca uważa, że w związku z otrzymaniem (…) w ramach realizacji projektu nie wystąpi konieczność zapłaty podatku VAT należnego przez Gminę, ponieważ dofinansowanie to nie będzie stanowiło dopłaty do ceny dla mieszkańca w ramach usługi nabytej od Gminy, bowiem mieszkaniec nabywać będzie usługę od podmiotu trzeciego, zaś Gmina będzie refundować poniesione wydatki w ramach dotacji celowej.

Otrzymane dofinansowanie nie będzie stanowiło podstawy opodatkowania w myśl art. 29a ust. 1 ustawy o VAT zarówno w przypadku środków z (…) otrzymanych celem refundacji mieszkańcom Gminy poniesionych wydatków, jak i środków z (…) przeznaczonych na zakup przez Gminę usług w zakresie nadzoru inwestorskiego czy też promocji projektu.

Ad. 2.

Projekt będzie realizowany w formule grantowej. Grantobiorcami będą wyłącznie osoby fizyczne zamieszkujące gminy (…) i (…), które przeprowadzą montaż (…).

W przypadku działań takich jak zlecenie usług nadzoru inwestorskiego (operatora projektu i inspektora nadzoru) Gmina nie będzie miała prawnej możliwości odzyskania podatku VAT, gdyż usługi związane z tymi działaniami nie będą wykorzystywane przez Gminę do wykonywania czynności opodatkowanych.

W szczególności Gmina nie będzie pobierała żadnych opłat od grantobiorców w związku z udziałem w projekcie, podatek VAT nie może więc zostać odzyskany w oparciu o przepisy art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług i będzie stanowił wydatek kwalifikowany w projekcie.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej „ustawą” lub „ustawą o VAT”:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach – rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Natomiast na mocy do art. 8 ust. 1 ustawy:

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Zatem opodatkowane podatkiem VAT są odpłatna dostawa towarów lub odpłatne świadczenie usług. Sam fakt otrzymania dotacji nie stanowi czynności opodatkowanej i nie kreuje obowiązku zapłaty podatku.

Stosownie do art. 29a ust. 1 ustawy:

Podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2, 3 i 5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Na podstawie art. 29a ust. 6 ustawy:

Podstawa opodatkowania obejmuje:

1) podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze, z wyjątkiem kwoty podatku;

2) koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dokonującego dostawy lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy.

Podstawa opodatkowania stanowi wartość faktycznie uzyskaną przez sprzedawcę z tytułu danej opodatkowanej czynności. Należy jednocześnie wskazać, że nie ma tu znaczenia status podmiotu wypłacającego dofinansowanie ani pochodzenie środków, z których to dofinansowanie jest wypłacane.

Z treści powołanych przepisów wynika, że w sytuacji, gdy podatnik, w związku z konkretną dostawą towarów lub świadczeniem usług, otrzymuje dofinansowanie (dotację, subwencję), stanowiące dopłatę do ceny towaru lub usługi, tego rodzaju dofinansowanie stanowi obok ceny, uzupełniający element podstawy opodatkowania z tytułu danej dostawy lub świadczenia. Kryterium uznania dofinansowania za stanowiące podstawę opodatkowania jest zatem stwierdzenie, że dofinansowanie dokonywane jest w celu sfinansowania konkretnej czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Natomiast dofinansowanie niedające się powiązać z konkretnymi czynnościami podlegającymi opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, nie stanowią podstawy opodatkowania w rozumieniu przepisu art. 29a ust. 1 ustawy.

Nie ma przy tym znaczenia, od kogo dostawca towaru lub świadczący usługę otrzymuje zapłatę – czy od nabywcy czy od osoby trzeciej, ważne jest, aby było to wynagrodzenie za daną konkretną usługę lub za daną konkretną dostawę.

W świetle orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, do podstawy opodatkowania VAT zalicza się, w przypadkach, które określa art. 73 Dyrektywy 2006/112/WE Rady, m.in. przyznane podatnikom subwencje bezpośrednio związane z ceną dostawy lub świadczenia. Przepis ten zmierza do obciążenia VAT całej wartości towarów lub usług, a przez to do uniknięcia zmniejszenia przychodu z podatku na skutek przyznania subwencji (np. pkt 26 wyroku w sprawie C-144/02). TSUE wskazywał wielokrotnie, że aby subwencja była uznana za bezpośrednio związaną z ceną danej transakcji, powinna ona być przyznawana konkretnie podmiotowi subwencjonowanemu po to, by dostarczał on określony towar lub wykonywał określoną usługę. Jedynie w tym przypadku subwencja może być uznana za świadczenie wzajemne względem dostawy towaru lub świadczonej usługi, a w związku z tym podlegać opodatkowaniu (np. pkt 28 ww. wyroku C-144/02).

Ponadto, subwencje związane bezpośrednio z ceną interpretuje się jako obejmujące jedynie subwencje, które stanowią całość lub część wynagrodzenia za dostawę towarów lub świadczenie usług i które są płacone przez stronę trzecią sprzedawcy lub dostawcy (wyrok w sprawie C-184/00, pkt 18). Niezbędne jest, by cena, którą ma zapłacić nabywca lub usługobiorca, była ustalona w taki sposób, by zmniejszała się w stosunku odpowiadającym subwencji przyznanej sprzedawcy towarów lub świadczącemu usługi, która stanowiłaby zatem element determinujący cenę, jakiej ten ostatni żąda (pkt 29 wyroku C‑144/02).

Należy zauważyć, że otrzymanie dofinansowania (dotacji, dopłaty) nie stanowi samo w sobie żadnej czynności, ani też zdarzenia opodatkowanego. Dotacje (dopłaty) podlegają bowiem opodatkowaniu jako składnik ceny czynności, z którą są związane. Dotacje, które stanowią dopłatę do ceny sprzedawanych towarów, czy świadczonych usług, są ściśle związane z daną usługą, czy towarem i podlegają opodatkowaniu.

Odnosząc się do powyższego należy stwierdzić, że aby dana czynność (dostawa lub usługa) podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT musi istnieć bezpośredni związek o charakterze przyczynowym, pomiędzy dokonywaną dostawą towarów lub świadczoną usługą a otrzymanym świadczeniem wzajemnym, w ten sposób, że zapłacone kwoty stanowią rzeczywiste wynagrodzenie za dokonaną dostawę towarów lub wyodrębnioną usługę świadczoną w ramach stosunku prawnego lub dochodzi do wymiany świadczeń wzajemnych. Otrzymana zapłata powinna być konsekwencją wykonania świadczenia. Wynagrodzenie musi być należne za wykonanie tego świadczenia.

Z opisu sprawy wynika, że są Państwo czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług i planują Państwo realizację projektu pn. „…”. Realizacja ww. projektu nastąpi w ramach zadań własnych Gminy wynikających z ustawy o samorządzie gminnym. Państwo, jako beneficjent dofinansowania będą odpowiedzialni za przygotowanie, realizowanie, rozliczenie i wypłatę grantów oraz promocję projektu. Uprawnionymi do składania deklaracji udziału w projekcie będą mieszkańcy miasta(…) i gminy (…) – osoby fizyczne, nieprowadzące działalności gospodarczej. Na podstawie złożonych wniosków, oraz po dokonaniu oceny formalno-merytorycznej zostanie utworzona lista grantobiorców, którym udzielone będą dotacje celowe na realizację inwestycji polegających na (…). Grantobiorcy będą stronami umów z wykonawcami poszczególnych inwestycji i sami będą nabywali w tym zakresie towary i usługi. Nabywane przez grantobiorców w związku z realizacją w ramach projektu poszczególnych inwestycji towary i usługi pozostaną ich własnością. Gmina (…) przekazywać będzie grant w formie refundacji poniesionych przez mieszkańca kosztów już po zrealizowaniu zgłoszonej we wniosku o wypłatę grantu inwestycji. Podstawą wypłaty grantu będzie przedłożenie wystawionych na grantobiorcę faktur i innych dokumentów potwierdzających zakończenie i zrealizowanie przedsięwzięcia. Gmina nie będzie stroną umowy z wykonawcą realizowanej w ramach projektu inwestycji oraz nie będzie odpowiedzialna za ich wykonanie. Faktury za zakup, dostawę i montaż instalacji OZE będą wystawiane na grantobiorów. Przedmiotowy projekt jest projektem grantowym, w którym mieszkaniec nie wpłaca żadnych środków na rzecz strony przyznającej grant.

Przy tak przedstawionym opisie sprawy Państwa wątpliwości dotyczą w pierwszej kolejności ustalenia, czy w związku z otrzymaniem przez Państwa środków w ramach realizacji opisanego projektu, otrzymane dofinansowanie będzie stanowiło podstawę opodatkowania.

Analiza przedstawionego opisu sprawy, treści cytowanych przepisów prawa podatkowego oraz orzecznictwa TSUE prowadzi do wniosku, że przekazywane przez Państwa środki grantobiorcom w postaci refundacji (zwrotu) kosztów poniesionych w związku z realizacją inwestycji polegających na montażu (…), nie będą stanowić dopłaty do ceny tych instalacji, gdyż nie weszli Państwo w rolę inwestora (dostawcy), co za tym idzie – nie świadczą Państwo usług ani nie dokonują Państwo dostawy towaru na rzecz mieszkańców biorących udział w projekcie.

Należy zatem uznać, że czynność przekazania środków w formie pieniężnej grantobiorcom jako zwrot kosztów nabytych towarów i usług w ramach projektu, nie stanowi świadczenia usługani dostawy towarów. Przedstawione we wniosku okoliczności sprawy wskazują, że nie świadczą Państwo na rzecz osób fizycznych (mieszkańców) biorących udział w projekcie jakichkolwiek czynności. Wszystkie czynności związane z wyborem wykonawcy inwestycji i montażem instalacji OZE będą po stronie grantobiorcy, który następnie będzie ubiegał się o zrefundowanie poniesionych wydatków. Nie będą Państwo pobierali żadnych odpłatności od grantobiorców w związku z udziałem w projekcie, bowiem to mieszkaniec poniesie pełny koszt realizacji grantu i złoży wniosek o wypłatę grantu (refundację poniesionych wydatków). Państwo jedynie będą przekazywali grant w formie refundacji poniesionych przez mieszkańca kosztów już po zrealizowaniu zgłoszonej we wniosku o wypłatę grantu inwestycji. Przedstawione okoliczności sprawy wskazują zatem, że są Państwo grantodawcą i nie angażują się w realizację inwestycji OZE.

Jeżeli więc operacji tej nie będą towarzyszyły żadne inne świadczenia pomiędzy Gminą a mieszkańcem, na co wskazuje przedstawiony opis sprawy, to zwrot kosztów montażu instalacji na rzecz grantobiorcy (mieszkańca) nie będzie stanowił czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT (nie rodzi obowiązku podatkowego). Przekazywanych środków pieniężnych mieszkańcowi (inwestorowi) nie można uznać za wynagrodzenie za świadczoną usługę lub dopłatę do ceny (brak świadczenia usługi i dostawy towaru) w myśl art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

W konsekwencji, stwierdzić należy, że otrzymane przez Państwa dofinansowanie na montaż instalacji OZE w związku z realizacją projektu pn. „…” nie będzie dotacją bezpośrednio wpływającą na wartość świadczonych usług lub dostaw towarów, nie będzie stanowić wynagrodzenia za świadczone usługi lub dokonane dostawy towarów i nie będzie zwiększać podstawy opodatkowania, o której mowa w art. 29a ust. 1 ustawy, a tym samym nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Wobec powyższego, nie mają Państwo obowiązku odprowadzania podatku VAT od otrzymanej dotacji.

Tym samym Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 1, zgodnie z którym, nie wystąpi konieczność odprowadzenia podatku VAT należnego z tytułu otrzymanej dotacji z UE w ramach omawianego projektu przez Gminę, bowiem otrzymane dofinansowanie nie będzie stanowiło podstawy opodatkowania w myśl art. 29a ust. 1 ustawy o VAT, jest prawidłowe.

W analizowanej sprawie Państwa wątpliwości dotyczą również kwestii możliwości odzyskania podatku naliczonego od wydatków poniesionych w związku z realizacją projektu pn. „…”.

Podstawowe zasady dotyczące odliczenia podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy, zgodnie z którym:

W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy:

Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

a) nabycia towarów i usług,

b) dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Stosownie do art. 87 ust. 1 ustawy:

W przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Zasady dokonywania zwrotu różnicy podatku na rachunek bankowy podatnika zostały określone w art. 87 ust. 2-6 ustawy.

Wyjaśnić należy, że przepisy art. 87 ustawy regulują sposób dokonania przez podatnika rozliczenia w sytuacji, gdy w danym okresie rozliczeniowym deklaruje on nadwyżkę podatku naliczonego nad należnym. Przepisy te umożliwiają otrzymanie przez podatnika rzeczywistego zwrotu nadwyżki podatku naliczonego. Warunkiem, który musi spełnić podatnik, by domagać się zwrotu, jest powstanie w okresie rozliczeniowym różnicy pomiędzy kwotą podatku naliczonego a kwotą podatku należnego. Powyższe wynika z generalnej zasady określonej w przywołanym powyżej art. 87 ust. 1 ustawy o VAT.

Z cytowanego wyżej art. 86 ust. 1 ustawy wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ponadto ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, to jest m.in. tego że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Na zakres prawa do odliczeń w sposób bezpośredni wpływa również pojmowanie statusu danego podmiotu jako podatnika podatku od towarów i usług wykonującego czynności opodatkowane. Tylko podatnik w rozumieniu art. 15 ustawy, ma prawo do odliczenia podatku naliczonego. Co do zasady status podatnika związany jest z prowadzeniem przez dany podmiot działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do art. 15 ust. 2 ustawy:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W myśl art. 15 ust. 6 ustawy:

Nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Z powołanych przepisów wynika, że organy władzy publicznej nie będą podatnikami podatku od towarów i usług w związku z realizacją zadań, które podejmują jako podmioty prawa publicznego, nawet jeśli pobierają należności, opłaty lub składki. Organy te, będą natomiast podatnikami podatku od towarów i usług, w przypadku wykonywanych przez nie czynności na podstawie umów cywilnoprawnych.

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 609 ze zm.):

Gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Stosownie do art. 6 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym:

Do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym:

Zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy.

Odnosząc się zatem do powyższego, powtórzyć należy, że zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, odliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności generujących podatek należny.

W omawianej sprawie związek taki nie występuje. Jak bowiem Państwo wskazali, nabywane przez Państwa towary i usługi związane z realizacją projektu (tj. wydatki związane z nadzorem inwestorskim, operatorem projektu oraz promocją projektu) nie będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Gmina nie będzie wykonywała dostaw jakichkolwiek towarów ani nie będzie świadczyła jakichkolwiek usług, które podlegałyby opodatkowaniu podatkiem VAT. W związku z realizacją projektu po stronie Gminy nie dojdzie do jakiegokolwiek przysporzenia majątkowego, Gmina nie będzie pobierała żadnych odpłatności od grantobiorców. Jak wynika z opisu sprawy – wszystkie czynności związane z wyborem wykonawcy inwestycji i montażem instalacji OZE będą po stronie grantobiorców, którzy będą stronami umów z wykonawcami poszczególnych inwestycji i sami będą nabywali w tym zakresie towary i usługi.

W konsekwencji ze względu na niespełnienie podstawowej pozytywnej przesłanki warunkującej prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, jaką jest związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi, nie mają Państwo prawa do odliczenia podatku VAT w trybie art. 86 ust. 1 ustawy, w tym także prawa do zwrotu różnicy podatku, o którym mowa w art. 87 ustawy o VAT.

Nie mają Państwo również możliwości uzyskania zwrotu podatku na zasadach określonych w rozdziale 4 rozporządzenia Ministra Finansów z 16 grudnia 2013 r. w sprawie miejsca świadczenia usług oraz zwrotu kwoty podatku naliczonego jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1008 ze zm.). Ewentualny zwrot na podstawie tych przepisów obwarowany jest pewnymi warunkami, które podatnik winien spełnić. Wśród warunków tych ustawodawca wymienia m.in. pochodzenie środków finansowych ze źródeł określonych w § 8 ust. 3 i 4 ww. rozporządzenia, a w zakresie środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej podpisanie umowy o dofinansowanie przed 1 maja 2004 r. Ponieważ Gmina nie spełnia ww. warunków, nie mają Państwo możliwości ubiegania się o zwrot podatku na podstawie przepisów rozdziału 4 ww. rozporządzenia.

Podsumowując, należy stwierdzić, że nie mają Państwo możliwości odzyskania podatku naliczonego od wydatków poniesionych w związku z realizacją projektu pn. „…”.

Tym samym Państwa stanowisko w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 2 jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem Państwa zapytania. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku, a wynikające z opisu sprawy oraz Państwa stanowiska – nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Ponadto należy także zauważyć, że pojęcie „kosztu kwalifikowalnego” nie jest pojęciem podatkowym i organy podatkowe nie są właściwe do rozstrzygania wątpliwości podatników odnośnie możliwości zaliczania wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowalnych. Kwestię tę rozstrzygają bowiem przepisy regulujące zasady korzystania ze środków pomocowych. Zasady i przepisy podatkowe przywołane w uzasadnieniu niniejszej interpretacji mogą być jedynie Państwu pomocne przy dokonywaniu oceny, czy podatek VAT w tej sytuacji powinien być kosztem kwalifikowalnym.

Ponadto należy wskazać, że stosownie do art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Zatem, niniejsza interpretacja nie wywiera skutków prawnych dla partnerów projektu.

Należy wskazać, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty opis sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź straci swą aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy Ordynacja podatkowa:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

- Stosownie do art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa.