Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka

Interpretacja indywidualna z dnia 27 sierpnia 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP4-2.4012.299.2024.5.MC

Opodatkowanie udostępnienia przez pracodawcę pracownikowi samochodu służbowego do celów prywatnych.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

20 maja 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z 20 maja 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy opodatkowania udostępnienia przez pracodawcę pracownikowi samochodu służbowego do celów prywatnych.

Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwania – pismem z 27 lipca maja 2024 r. (data wpływu 1 sierpnia 2024 r.) oraz pismem z 12 sierpnia 2024 r. (data wpływu 13 sierpnia 2024 r.)

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

A. z siedzibą w (...) jest samodzielnym publicznym zakładem opieki zdrowotnej wpisanym do rejestru stowarzyszeń, innych organizacji społecznych i zawodowych, fundacji oraz samodzielnych publicznych zakładów opieki zdrowotnej w Krajowym Rejestrze Sądowym.

Podstawowym celem działania A. jest realizowanie zadań (...) w zakresie rehabilitacji leczniczej poprzez udzielanie świadczeń zdrowotnych oraz prowadzenie działań z zakresu profilaktyki i promocji zdrowia.

A. jest ponadto także zakładem pracy zatrudniającym ponad (...) osób na podstawie umowy o pracę.

A. zakupiło samochód osobowy o mocy 110 kW z przeznaczeniem na wykorzystywanie samochodu do celów służbowych przez Dyrektora A.

W tym celu zostało ustanowione zarządzenie nr (...) z 22 marca 2024 roku w sprawie używania samochodu służbowego przez Dyrektora A. do jazdy w celach służbowych i do celów prywatnych.

Zgodnie z przedmiotowym zarządzeniem Dyrektor A. używa samochodu służbowego w celach służbowych do jazd lokalnych z limitem 300 km na terenie Gminy Miejskiej (...), zaś wyjazdy służbowe poza obszar gminy odbywają się na podstawie delegacji i jest rozliczana zgodnie z rozporządzeniem Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 29 stycznia 2013 r. w sprawie należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej.

Ponadto, Dyrektor A. jest uprawniony odpłatnie do używania samochodu służbowego do celów prywatnych.

Podstawę ustalenia odpłatności za korzystanie przez Dyrektora A. stanowią koszty paliwa poniesione przez A. w poprzednim kwartale, podzielone przez liczbę kilometrów przebiegu samochodu w bieżącym kwartale, z zastrzeżeniem, że Dyrektor A. ponosi odpłatność w przypadku, gdy przebieg samochodu za dany kwartał przekracza sumę kwartalnego limitu kilometrów (odpłatność jest za każdy kilometr przekraczający powyższą sumę według stawki, o której mowa powyżej), powiększoną o należny podatek VAT.

Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu stanu faktycznego

W odpowiedzi na pytanie nr 1: w jakich konkretnie okolicznościach (na jakich zasadach) Dyrektor A. używa samochód służbowy do celów prywatnych, w szczególności prosimy wskazać:

a)na jakiej podstawie Dyrektor A. używa samochód do celów prywatnych, czy w tym zakresie została zawarta umowa, inne porozumienie, itp.,

b)co należy rozumieć poprzez sformułowanie „(…) Dyrektor A. ponosi odpłatność w przypadku, gdy przebieg samochodu za dany kwartał przekracza sumę kwartalnego limitu kilometrów” – w jaki sposób jest ustalany limit kilometrów, czy limit ten dotyczy używania samochodu służbowego do celów prywatnych,

c)czy Dyrektor A. używa samochód służbowy do celów prywatnych nieodpłatnie do momentu gdy przebieg samochodu za dany kwartał nie przekracza „sumy kwartalnego limitu kilometrów” (limitu kilometrów dotyczącego wykorzystania samochodu do celów prywatnych),

d)czy Dyrektor A. po przekroczeniu „sumy kwartalnego limitu kilometrów” (limitu kilometrów dotyczącego wykorzystania samochodu do celów prywatnych) używa samochód służbowy do celów prywatnych odpłatnie,

e)czy Państwa pytanie dotyczy przypadku gdy pracownik (Dyrektor A.) używa samochód służbowy do celów prywatnych bez ponoszenia odpłatności z tego tytułu (użytkuje samochód nieodpłatnie w ramach limitu kilometrów), tj. nie dotyczy przypadku gdy pracownik (Dyrektor A.) użytkuje ten samochód po przekroczeniu limitu kilometrów (przypadku gdy Dyrektor A. ponosi odpłatność),

wskazano:

Ad. I pkt 1 a-b:

Dyrektor A. używa samochód służbowy na podstawie pisemnego Zarządzenia, w którym zostały określone zasady używania samochodu służbowego w celach służbowych oraz w celach prywatnych przez pracownika (Dyrektora).

Zgodnie z Zarządzeniem Dyrektora obowiązuje limit 300 km, w ramach których porusza się samochodem służbowym, zarówno w celach służbowych i prywatnych w obrębie Gminy Miejskiej (...). Wszystkie kilometry przekraczające limit oraz wyjazdy samochodem służbowym poza obręb Gminy Miejskiej (...), nie będące wyjazdem służbowym, skutkują obciążeniem pracownika (Dyrektora).

Limit kilometrów ustalany jest na podstawie stanu licznika samochodu służbowego z pierwszego i ostatniego dnia okresu rozliczeniowego, odejmowane są te wartości, a powstała różnica to ilość wszystkich przejechanych kilometrów samochodem służbowym przez pracownika (Dyrektora) zarówno w celach służbowych, jak i prywatnych. Od tak ustalonej ilości kilometrów odejmuje się: 300 km (ilość kilometrów z limitu) oraz kilometry wynikające z podróży służbowej. Wyliczone w ten sposób pozostałe kilometry pomnożone przez wartość zużytego paliwa stanowią podstawę do naliczenia odpłatności przez pracownika (Dyrektora ) za używanie samochodu służbowego w celach prywatnych.

Ad. I pkt 1 c:

Dyrektor A. w ramach limitu kilometrów użytkuje samochód służbowy do celów prywatnych.

Ad. I pkt 1 d:

Dyrektor A. po przekroczeniu sumy kwartalnego limitu kilometrów ponosi odpłatność za używanie samochodu służbowego do celów prywatnych.

Ad. I pkt 1 e:

Nasze pytanie dotyczy przypadku opodatkowania używania samochodu służbowego do celów prywatnych w ramach limitu kilometrów, tj. bez ponoszenia odpłatności.

W odpowiedzi na pytanie nr 2: czy przysługiwało Państwu – w całości lub w części – prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, obliczoną zgodnie z art. 86a ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, z tytułu nabycia opisanego we wniosku samochodu służbowego,

wskazano:

Ad. I pkt 2:

A. zakupiło samochód służbowy w celu używania go do działalności gospodarczej. W związku z powyższym w myśl art. 86a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od towarów i usług, A. - jako podatnik podatku VAT obniżyło kwotę podatku należnego o kwotę podatku naliczonego zgodnie ze strukturą.

Pytanie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku z 12 sierpnia 2024 r.)

Pytanie A. odnosi się tylko i wyłącznie do rozstrzygnięcia udostępnienia przez A. pracownikowi (Dyrektorowi) samochodu służbowego do celów prywatnych w ramach limitu w rozumieniu art. 8 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Czy stanowi to świadczenie czynność odpłatną?

Państwa stanowisko w sprawie (ostatecznie doprecyzowane w uzupełnieniu wniosku z 12 sierpnia 2024 r.)

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług przez świadczenie usług polegających na odpłatnej dostawie towarów i odpłatnym świadczeniu usług na terytorium kraju, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Ponadto zgodnie z art. 8 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług za odpłatne świadczenie usług uznaje się również użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Przepis ust. 2 pkt 1 nie ma zastosowania w przypadku użycia pojazdów samochodowych do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, obliczoną zgodnie z art. 86a ust. 1 (art. 8 ust. 5).

W ocenie A. nieodpłatne udostępnienie pracownikowi (Dyrektorowi) samochodu służbowego do celów prywatnych w ramach limitu kilometrów stanowi odpłatne świadczenie usługi w rozumieniu art. 8 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

A. ma obowiązek naliczenia podatku VAT z tytułu świadczenia tych czynności.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy:

przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1) przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

2) zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

3) świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie). Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do katalogu usług każde świadczenie, które nie jest dostawą w myśl art. 7 ustawy.

Z treści powołanego wyżej przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy jednoznacznie wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług, co do zasady podlegają opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy czynności te są wykonywane odpłatnie.

Ustawodawca przewidział jednak od powyższej reguły wyjątki, które zostały zawarte – w przypadku dostawy towarów – w art. 7 ust. 2 ustawy oraz – w przypadku świadczenia usług – w art. 8 ust. 2 ustawy.

Zgodnie z art. 8 ust. 2 ustawy:

za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

1) użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych;

2) nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.

Zatem interpretując powyższy przepis art. 8 ust. 2 pkt 1 ustawy należy stwierdzić, że opodatkowaniu podlegać powinno, jako odpłatne świadczenie usług, użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika (w tym w szczególności m.in. do celów osobistych podatnika lub jego pracowników – do ich celów bezpośrednio konsumpcyjnych, które nie mają żadnego związku z działalnością przedsiębiorstwa podatnika), jeżeli przysługiwało mu prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego, w całości lub w części, przy nabyciu, wytworzeniu lub imporcie tych towarów lub ich części składowych.

Jednocześnie stosownie do art. 8 ust. 5 ustawy:

przepis ust. 2 pkt 1 nie ma zastosowania w przypadku użycia pojazdów samochodowych do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, obliczoną zgodnie z art. 86a ust. 1, z tytułu:

1) nabycia, importu lub wytworzenia tych pojazdów lub

2) nabycia, importu lub wytworzenia części składowych do tych pojazdów, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych pojazdów podatnikowi nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zatem art. 8 ust. 5 ustawy wyłącza konieczność opodatkowania podatkiem VAT wykorzystania przez podatnika pojazdów samochodowych do celów innych niż działalność gospodarcza objętych 50% ograniczeniem w odliczeniu podatku naliczonego.

Zgodnie z art. 86a ust. 1 ustawy:

w przypadku wydatków związanych z pojazdami samochodowymi kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, stanowi 50% kwoty podatku:

1) wynikającej z faktury otrzymanej przez podatnika;

2) należnego z tytułu:

a) świadczenia usług, dla którego zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 podatnikiem jest ich usługobiorca,

b) dostawy towarów, dla której zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 5 podatnikiem jest ich nabywca,

c) wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów;

3) należnego, w przypadku, o którym mowa w art. 33a;

4) wynikającej z otrzymanego dokumentu celnego, deklaracji importowej w przypadku, o którym mowa w art. 33b, oraz z decyzji, o których mowa w art. 33 ust. 2-3 oraz art. 34.

W myśl art. 2 pkt 34 ustawy:

ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o pojazdach samochodowych - rozumie się przez to pojazdy samochodowe w rozumieniu przepisów o ruchu drogowym o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony.

Na podstawie art. 86a ust. 2 ustawy:

do wydatków związanych z pojazdami samochodowymi, o których mowa w ust. 1, zalicza się wydatki dotyczące:

1) nabycia, importu lub wytworzenia tych pojazdów oraz nabycia lub importu ich części składowych;

2) używania tych pojazdów na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, związane z tą umową, inne niż wymienione w pkt 3;

3) nabycia lub importu paliw silnikowych, oleju napędowego i gazu, wykorzystywanych do napędu tych pojazdów, usług naprawy lub konserwacji tych pojazdów oraz innych towarów i usług związanych z eksploatacją lub używaniem tych pojazdów.

Stosownie do art. 86a ust. 3 ustawy:

przepis ust. 1 nie ma zastosowania:

1) w przypadku gdy pojazdy samochodowe są:

a) wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika lub

b) konstrukcyjnie przeznaczone do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą, jeżeli z dokumentów wydanych na podstawie przepisów o ruchu drogowym wynika takie przeznaczenie;

2) do towarów montowanych w pojazdach samochodowych i do związanych z tymi towarami usług montażu, naprawy i konserwacji, jeżeli przeznaczenie tych towarów wskazuje obiektywnie na możliwość ich wykorzystywania wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika.

W myśl art. 86a ust. 3 ustawy:

pojazdy samochodowe są uznawane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika, jeżeli:

1) sposób wykorzystywania tych pojazdów przez podatnika, zwłaszcza określony w ustalonych przez niego zasadach ich używania, dodatkowo potwierdzony prowadzoną przez podatnika dla tych pojazdów ewidencją przebiegu pojazdu, wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub

2) konstrukcja tych pojazdów wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub powoduje, że ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą jest nieistotne.

Zatem zgodnie z powyższymi regulacjami podatnikowi przysługuje ograniczone do 50% prawo do odliczenia podatku w odniesieniu do wszystkich wydatków związanych z pojazdami samochodowymi przeznaczonymi do użytku „mieszanego”.

Dla celów stosowania tego ograniczenia za wykorzystywanie „mieszane” należy rozumieć, że w odniesieniu do pojazdu wykorzystywanego w działalności gospodarczej istnieje możliwość jego użycia również do celów niezwiązanych z tą działalnością, np. do celów prywatnych. Przy czym przyjmuje się, że każdy pojazd samochodowy o dopuszczalnej masie całkowitej do 3,5 tony – ze względu na swoje cechy konstrukcyjne – służy co do zasady użytkowi „mieszanemu”, a zatem wszystkie wydatki z nim związane podlegają ograniczeniu w odliczaniu do 50%.

W analizowanej sprawie wątpliwości sprowadzają się do ustalenia, czy udostępnienie przez Państwa pracownikowi (Dyrektorowi) samochodu służbowego do celów prywatnych w ramach limitu kilometrów, tj. bez ponoszenia przez pracownika odpłatności podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 8 ust. 2 pkt 1 ustawy jako odpłatne świadczenie usług.

Z opisu sprawy wynika, że zakupili Państwo samochód osobowy o mocy 110 kW z przeznaczeniem na wykorzystywanie samochodu do celów służbowych przez Dyrektora A. Zgodnie z Zarządzeniem Dyrektora obowiązuje limit 300 km, w ramach których porusza się samochodem służbowym, zarówno w celach służbowych i prywatnych w obrębie Gminy Miejskiej (...). Wszystkie kilometry przekraczające limit oraz wyjazdy samochodem służbowym poza obręb Gminy Miejskiej (...), nie będące wyjazdem służbowym, skutkują obciążeniem pracownika (Dyrektora). Dyrektor A. po przekroczeniu sumy kwartalnego limitu kilometrów ponosi odpłatność za używanie samochodu służbowego do celów prywatnych.

Przy czym, wskazali Państwo, że pytanie dotyczy przypadku opodatkowania używania samochodu służbowego do celów prywatnych w ramach limitu kilometrów, tj. bez ponoszenia odpłatności.

Ponadto, w odpowiedzi na pytanie: czy przysługiwało Państwu – w całości lub w części – prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, obliczoną zgodnie z art. 86a ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, z tytułu nabycia opisanego we wniosku samochodu służbowego, wskazali Państwo, że zakupili samochód służbowy w celu używania go do działalności gospodarczej. W związku z powyższym w myśl art. 86a ust. 1 ustawy o od towarów i usług – jako podatnik podatku VAT – obniżyli Państwo kwotę podatku należnego o kwotę podatku naliczonego zgodnie ze strukturą.

Zatem mając na uwadze obowiązujące przepisy prawa podatkowego należy stwierdzić, że w przypadku gdy użyczają Państwo (udostępniają nieodpłatnie) pracownikowi (Dyrektorowi) samochód służbowy stanowiący Państwa własność do celów prywatnych tego pracownika, co do zasady, czynność ta stanowi usługę uznaną za odpłatną w rozumieniu art. 8 ust. 2 pkt 1 ustawy, która podlega opodatkowaniu.

Jednakże powyższą regułę wyłącza spełnienie warunków wskazanych w art. 8 ust. 5 ustawy. Na mocy tego przepisu, użycie pojazdu samochodowego do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą nie podlega opodatkowaniu w sytuacji, gdy podatnikowi przysługiwało ograniczone prawo do odliczenia podatku VAT od wydatków związanych z nabyciem tego pojazdu lub jego części składowych.

Tym samym należy stwierdzić, że skoro w analizowanym przypadku nie dokonali Państwo pełnego odliczenia podatku naliczonego w związku z nabyciem samochodu służbowego, lecz obniżyli kwotę podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, obliczoną zgodnie z art. 86a ust. 1 ustawy, to używanie tego samochodu służbowego przez pracownika (Dyrektora) do celów prywatnych (w ramach limitu kilometrów, tj. bez ponoszenia przez pracownika odpłatności) podlega jako całość wyłączeniu z opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

W rozpatrywanej sprawie znajdzie zastosowanie art. 8 ust. 5 ustawy, zgodnie z którym w przypadku użycia przez podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza pojazdu samochodowego, od którego przy nabyciu przysługiwało ograniczone prawo do odliczenia podatku naliczonego (zgodnie z art. 86a ust. 1 ustawy) nie stosuje się przepisu art. 8 ust. 2 pkt 1 ustawy pod warunkiem, że użycie tego samochodu przyjmuje formę nieodpłatnego użycia towaru.

W konsekwencji, udostępnienie przez Państwa pracownikowi (Dyrektorowi) samochodu służbowego do celów prywatnych w ramach limitu kilometrów, tj. bez ponoszenia przez pracownika odpłatności, w sytuacji gdy przysługiwało Państwu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, obliczoną zgodnie z art. 86a ust. 1 ustawy, nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, na podstawie art. 8 ust. 2 pkt 1 ustawy w związku z art. 8 ust. 5 ustawy.

Tym samym nie są Państwo zobowiązani do opodatkowania świadczenia polegającego na nieodpłatnym użyciu przez pracownika (Dyrektora) samochodu służbowego do celów prywatnych oraz nie spoczywa na Państwu obowiązek naliczenia podatku VAT należnego z tytułu tego nieopłatnego świadczenia.

Zatem Państwa stanowisko należało uznać za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Niniejsza interpretacja indywidualna dotyczy wyłącznie podatku od towarów i usług, w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych zostało wydane odrębne rozstrzygniecie.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

  • Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosują się Państwo do interpretacji.
  • Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

  • Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

  • w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
  • w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00