Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka

Interpretacja indywidualna z dnia 27 sierpnia 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP1-2.4012.334.2024.2.RM

Ustalenie miejsca opodatkowania transakcji oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego.

Interpretacja indywidualna - stanowisko w części prawidłowe oraz w części nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest:

  • prawidłowe w zakresie ustalenia, że opisana transakcja nie stanowi dostawy z montażem oraz w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego oraz
  • nieprawidłowe w zakresie ustalenia miejsca opodatkowania transakcji.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

21 czerwca 2024 r., za pośrednictwem e-Urząd Skarbowy, wpłynął Państwa wniosek z 21 czerwca 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy opodatkowania dostawy Części X oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego. Uzupełnili go Państwo - w odpowiedzi na wezwanie - pismem z 31 lipca 2024 r. (wpływ za pośrednictwem ePUAP 31 lipca 2024 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego

(...) Co., Ltd. (...) (dalej: „Dostawca” lub „Wnioskodawca”) jest spółką prawa koreańskiego z siedzibą w (...) w Korei Południowej. Wnioskodawca jest wiodącym podmiotem w branży produkcji (…). Przedmiot działalności Dostawcy obejmuje produkcję (…) dla obiektów przemysłowych. Wnioskodawca jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT w Polsce.

Wnioskodawca utworzył w Polsce oddział w rozumieniu ustawy z dnia 6 marca 2018 r. o zasadach uczestnictwa przedsiębiorców zagranicznych i innych osób zagranicznych w obrocie gospodarczym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 470) - (...) Co., Ltd. S.A. Oddział w Polsce (dalej: „Oddział”). Oddział został wpisany do Krajowego Rejestru Sądowego (KRS) w dniu 5 stycznia 2023 r. Oddział powstał m.in. w celu ułatwienia relacji biznesowych i rozwoju biznesu Dostawcy w Polsce.

(...) Sp. z o.o., (...) S.A. Sp. j. (dalej: „Nabywca”) jest spółką jawną prawa polskiego. Nabywca odpowiada za budowę głównych instalacji Kompleksu A. w ramach Projektu A. realizowanego w (...) przez (...) S.A.

Transakcje pomiędzy Dostawcą i Nabywcą

Dostawca i Nabywca zawarli umowę (dalej: „PO”) na dostawę części/składników, z których składają się (...) („Części X”). PO określa obowiązki Dostawcy, w szczególności:

  • PO zawiera listę Części X, tj. części/składników, które Dostawca powinien dostarczyć, na przykład: bęben, wentylator, konstrukcja stalowa,
  • PO zawiera dokumentację, którą Dostawca musi dostarczyć, na przykład rysunki i instrukcje dotyczące Części X,
  • Dostawca jest odpowiedzialny za inspekcję części - te działania są wykonywane przed dostarczeniem Części X na plac budowy w Polsce.

Ostatecznie, Części X będą dostarczone na plac budowy w (...), gdzie realizowany jest Projekt A.

Zgodnie z PO, dostawa będzie realizowana częściowo, co oznacza, że Części X są sukcesywnie dostarczane na plac budowy od (…) roku i dostawy te jeszcze się nie zakończyły. Faktury są wystawiane, a płatności są dokonywane zgodnie z harmonogramem wskazanym w PO. Faktura zawiera w szczególności: odniesienie do etapu harmonogramu, opis „Towary: (...)” oraz „zaliczka”.

Jednocześnie, Dostawca nie jest odpowiedzialny za instalację ani montaż Części X na terenie Polski (na placu budowy w (...)). W szczególności Dostawca nie będzie świadczył żadnych usług budowlanych ani montażowych w Polsce. Prace instalacyjne/montażowe będą wykonywane przez Nabywcę (lub zostaną zlecone przez Nabywcę innemu podmiotowi).

Na podstawie PO, Dostawca nie będzie świadczył na rzecz Nabywcy żadnych innych usług. Niemniej jednak, Dostawca może w przyszłości zawrzeć odrębną umowę dotyczącą dodatkowych usług świadczonych na rzecz Nabywcy np. usług wsparcia technicznego/nadzoru. To będzie wymagało odrębnego porozumienia między Dostawcą a Nabywcą, a takie porozumienie nie zostało dotychczas zawarte. Ponadto, będzie to odrębna usługa, która nie jest związana z dostawą Części X.

Zakupy od producentów znajdujących się poza Polską (np. w Chinach, Korei, Niemczech, Hiszpanii)

Główne Części X będą produkowane poza Polską (np. w Chinach, Korei, Niemczech, Hiszpanii). Zostaną na zlecenie Wnioskodawcy dostarczone bezpośrednio od producenta na plac budowy w Polsce (…). Należy rozróżnić dwa przypadki:

  • w przypadku producentów Części X znajdujących się w krajach trzecich (np. w Chinach lub Korei), zwykle stosuje się międzynarodowe warunki Incoterms FOB lub FCA do dostawy Części X. W związku z tym, producenci są odpowiedzialni za dostarczenie towarów do określonego miejsca przeznaczenia (np. wyznaczony port lotniczy lub terminal żeglugi morskiej) oraz za zgłoszenie eksportowe, podczas gdy Nabywca musi zorganizować transport oraz jest odpowiedzialny za kwestie celne związane z importem Części X. Niemniej jednak, może się zdarzyć, że Dostawca (działający przez Oddział) jest importerem Części X. W związku z tym, eksporterem Części X jest producent, podczas gdy Nabywca lub w niektórych przypadkach Dostawca są importerami. Dostawca nie ma żadnych obowiązków w zakresie wysyłki i eksportu Części X. Producenci Części X będą wystawiali faktury na rzecz Dostawcy. Dostawca będzie zgłaszać import towarów do celów VAT (ale tylko w tych przypadkach, gdy Dostawca jest importerem),
  • w przypadku producentów Części X znajdujących się w krajach UE, stosuje się międzynarodowe warunki Incoterms DAP do dostawy Części X. W związku z tym, producenci są odpowiedzialni za dostarczenie towarów na plac budowy w Polsce (…). Dostawca nie ma żadnych obowiązków w zakresie wysyłki Części X. Producenci Części X będą wystawiali faktury na rzecz Dostawcy.

Dostawca będzie deklarował w Polsce wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów.

Zakupy od producentów/dostawców znajdujących się w Polsce

Części X

Dostawca zakupi niektóre mniejsze Części X od polskich producentów (dalej: „Polscy Poddostawcy”). Polscy Poddostawcy są polskimi podatnikami VAT (podmiotami lub osobami zarejestrowanymi do celów VAT w Polsce). Polscy Poddostawcy dostarczą w szczególności następujące Części X:

  • (...),
  • (...),
  • (...),
  • (...).

Części X nabywane od Polskich Poddostawców będą produkowane w Polsce i dostarczane bezpośrednio od Polskich Poddostawców na plac budowy w Polsce (…). Polscy Poddostawcy są również odpowiedzialni za pakowanie, transport Części X oraz ich przechowywanie (jeśli Dostawca poprosi o odroczenie terminu dostawy). Zgodnie z umową, niektórzy z Polskich Poddostawców (np. Dostawca napędu (…)) mogą być zobowiązani do nadzorowania instalacji Części X, w szczególności w celu zapewnienia ich prawidłowego działania (jednak same prace związane z instalacją będą wykonywane przez Nabywcę).

Dostawy od Polskich Poddostawców będą fakturowane przez Polskich Poddostawców na Dostawcę. Dostawy będą podlegać polskiemu VAT i będą dokumentowane fakturami zawierającymi polski VAT.

Dokumentacja techniczna

Ponadto, Dostawca zlecił przygotowanie dokumentacji technicznej polskim dostawcom (dalej: „Dostawcy Dokumentacji”). Działanie to wynika w szczególności z faktu, że zgodnie z PO dokumentacja musi być dwujęzyczna (tzn. również w języku polskim). Usługi świadczone przez Dostawców Dokumentacji obejmują przygotowanie dokumentacji, w szczególności rysunków i instrukcji. Dokumentacja i rysunki są ściśle związane z dostawą Części X, ponieważ PO wymaga dostarczenia takiej dokumentacji Nabywcy. Dostawcy Dokumentacji są polskimi podatnikami VAT (podmiotami lub osobami zarejestrowanymi do celów VAT w Polsce).

Dostawy związane z przygotowaniem dokumentacji technicznej będą fakturowane przez Dostawców Dokumentacji na Dostawcę. Dostawy będą podlegać polskiemu VAT i będą dokumentowane fakturami zawierającymi polski VAT (prawdopodobnie dlatego, że Dostawcy Dokumentacji traktują to jako dostawę związaną z nieruchomością położoną w Polsce).

W uzupełnieniu wniosku, w odpowiedzi na pytania dotyczące wskazania:

1.od kiedy jesteście Państwo zarejestrowani jako czynny podatnik podatku VAT w Polsce oraz w związku z jakimi czynnościami, o których mowa w art. 5 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 poz. 361) dokonali Państwo tej rejestracji,

2.czy Oddział utworzony przez Państwa w Polsce uczestniczy w transakcjach będących przedmiotem zapytania, jeśli uczestniczy prosimy wskazać/opisać jaka jest rola Państwa Oddziału, jakie czynności wykonuje/nabywa itd.,

3.gdzie/na terytorium jakiego kraju nabywają Państwo prawo do rozporządzania jak właściciel towarami (Częściami X sprowadzanymi z innych niż Polska krajów członkowskich UE oraz państw trzecich),

4.gdzie/na terytorium jakiego kraju przenoszą Państwo prawo do rozporządzania jak właściciel na Nabywcę,

5.czy towar (Części X) transportowany jest bezpośrednio od producentów (z innych niż Polska państw członkowskich UE oraz z państw trzecich) do Nabywcy w Polsce, w ramach transportu o nieprzerwanym charakterze,

6.odnośnie transakcji nabycia Części X od podmiotów z państw trzecich prosimy precyzyjnie wskazać:

a)gdzie/na terytorium jakiego kraju dokonywana jest odprawa celna,

b)który uczestnik transakcji dokonuje zgłoszenia celnego,

c)który uczestnik transakcji jest podmiotem, na którym ciąży obowiązek uiszczenia cła, również w przypadku, gdy na podstawie przepisów celnych importowany towar jest zwolniony od cła albo cło na towar zostało zawieszone, w części lub w całości, albo zastosowano preferencyjną, obniżoną lub zerową stawkę celną (producent, Spółka czy Nabywca),

7.odnośnie transakcji nabycia Części X od podmiotów z innych niż Polska państw UE wskazali Państwo, że będą Państwo deklarowali w Polsce wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów – czy oznacza to, że producent rozliczy w swoim kraju wewnątrzwspólnotową dostawę towarów na Państwa rzecz,

wskazali Państwo, że:

Ad 1

Wnioskodawca wyjaśnia, że jest zarejestrowany jako czynny podatnik VAT od (…) 2023 r. Rejestracji dokonano w związku z wewnątrzwspólnotowym nabyciem towarów w krajach UE oraz dostawą towarów do (...) Sp. z o.o., (...) S.A. Sp. j. (dalej: „Nabywca”).

Ad 2

Oddział został założony m.in. dla ułatwienia relacji biznesowych, w tym m.in. w celu ułatwienia realizacji przedmiotowego projektu dotyczącego dostawy Części X. Obecnie w Polsce jest jedna osoba, która jest odpowiedzialna za reprezentowanie Oddziału oraz nadzór nad realizacją transakcji w zakresie dostawy Części X.

Oddział ponosi m.in. wydatki związane z: korzystaniem z biura na placu budowy w (...), opłatami administracyjnymi związanymi z biurem, usługami księgowymi, usługami konsultingowymi dotyczącymi dozoru technicznego (UDT/CLTD), należnościami celnymi i kosztami transportu importowanych materiałów.

Ad 3

Jak Wnioskodawca wyjaśnił we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej:

  • w przypadku producentów Części X znajdujących się w krajach trzecich (np. w Chinach lub Korei), Wnioskodawca zwykle stosuje międzynarodowe warunki Incoterms FOB lub FCA do dostawy Części X. W związku z tym, prawo do rozporządzania towarem jak właściciel przechodzi na Wnioskodawcę w określonym miejscu przeznaczenia (np. wyznaczony port lotniczy lub terminal żeglugi morskiej),
  • w przypadku producentów Części X znajdujących się w krajach UE, Wnioskodawca stosuje międzynarodowe warunki Incoterms DAP do dostawy Części X. W związku z tym, prawo do rozporządzania towarem jak właściciel przechodzi na Wnioskodawcę na terytorium Polski (tj. w (...), w miejscu położenia placu budowy).

Ad 4

Do przeniesienia prawa do rozporządzania towarem jak właściciel między Wnioskodawcą a Nabywcą dochodzi na terytorium Polski.

Ad 5

Towary (Części X) są bezpośrednio transportowane od producentów do Nabywcy w Polsce. Sporadycznie może zdarzyć się tak, że Wnioskodawca przekazuje producentowi materiał/element do wyprodukowania danej Części (...) (np. jeżeli producent nie dysponuje materiałem/elementem o określonych parametrach). Następnie Wnioskodawca nabywa od takiego producenta Części X, które zawierają materiał/element wcześniej dostarczony przez Wnioskodawcę.

Ad 6

Odprawa celna dokonywana jest na terytorium Polski.

Co do zasady Części X są importowane przez Nabywcę. W takim przypadku Nabywca dokonuje zgłoszenia celnego i na Nabywcy ciąży obowiązek uiszczenia cła.

Niemniej jednak, może się zdarzyć, że Wnioskodawca (działając przez Oddział) jest importerem Części X lub materiałów/elementów niezbędnych producentom to wyprodukowania Części X. W takim przypadku Wnioskodawca (działając przez Oddział) dokonuje zgłoszenia celnego i na Wnioskodawcy ciąży obowiązek uiszczenia cła.

Ad 7

Wnioskodawca nie ma pełnej wiedzy o tym, w jaki sposób kontrahent ostatecznie w swoim kraju potraktuje przedmiotowe dostawy dla celów podatku VAT. Niemniej jednak, Wnioskodawca przypuszcza, że producent rozliczy w swoim kraju wewnątrzwspólnotową dostawę towarów na rzecz Wnioskodawcy.

Pytania

 Wnioskodawca chciałby potwierdzić, że:

1)Dostawa Części X przez Dostawcę dla Nabywcy nie podlega opodatkowaniu polskim podatkiem VAT i w szczególności nie stanowi dostawy towarów z montażem/instalacją,

2)Dostawca ma prawo do odliczenia VAT naliczonego wynikającego z:

a)faktur wystawionych przez Polskich Poddostawców za dostawę Części X,

b)faktur wystawionych przez polskich Dostawców Dokumentacji z tytułu przygotowania dokumentacji technicznej.

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Spółki:

1)Dostawa Części X przez Wnioskodawcę na rzecz Nabywcy nie podlega opodatkowaniu polskim podatkiem VAT i w szczególności nie stanowi dostawy towarów z montażem/instalacją.

2)Wnioskodawca jest uprawniony do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z:

a)faktur wystawionych przez Polskich Poddostawców za dostawę Części X, oraz

b)faktur wystawionych przez polskich Dostawców Dokumentacji z tytułu usług związanych ze sporządzeniem dokumentacji.

Uzasadnienie stanowiska w zakresie pytania nr 1:

Zgodnie z art. 5 ust. 1 Ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają:

1)odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2)eksport towarów;

3)import towarów na terytorium kraju;

4)wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5)wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Z powyższego przepisu wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają określone czynności, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia (określanym na podstawie przepisów Ustawy o VAT) jest terytorium kraju, przez które - stosownie do definicji zawartej w art. 2 pkt 1 Ustawy o VAT - rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a Ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 pkt 1 Ustawy o VAT, w przypadku towarów wysyłanych lub transportowanych przez dokonującego ich dostawy, ich nabywcę lub przez osobę trzecią miejscem świadczenia jest miejsce, w którym towary znajdują się w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu do nabywcy. Jednocześnie, według art. 22 ust. 1 pkt 2 Ustawy o VAT, w przypadku towarów, które są instalowane lub montowane, z próbnym uruchomieniem lub bez niego, przez dokonującego ich dostawy lub przez podmiot działający na jego rzecz miejscem świadczenia jest miejsce, w którym towary są instalowane lub montowane. Jednocześnie, nie uznaje się za instalację lub montaż prostych czynności umożliwiających funkcjonowanie montowanego lub instalowanego towaru zgodnie z jego przeznaczeniem.

Jednocześnie Wnioskodawca wskazuje, iż zgodnie z ugruntowanym podejściem wypracowanym przez orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości UE - jeżeli dwa lub więcej niż dwa świadczenia (czynności) dokonane przez podatnika na rzecz konsumenta są tak ściśle powiązane, że obiektywnie tworzą w aspekcie gospodarczym jedną całość, której rozdzielenie miałoby sztuczny charakter, to wszystkie te świadczenia lub czynności stanowią jednolite świadczenie dla celów podatku od wartości dodanej (por. np. wyrok w sprawie C-327/94, wyrok w sprawie C-349/96). Jednocześnie w przypadku jednej, złożonej transakcji dane świadczenie musi być uznane za pomocnicze względem świadczenia głównego, jeżeli nie stanowi dla klientów celu samego w sobie, lecz środek służący jak najlepszemu skorzystaniu ze świadczenia głównego (por. np. wyrok w sprawie C-41/04). Zdaniem Wnioskodawcy w przedmiotowym stanie faktycznym mamy do czynienia z jednym świadczeniem - dostawą towarów, dla której miejscem świadczenia (i miejscem opodatkowania podatkiem VAT) nie jest terytorium Polski.

W szczególności - zdaniem Wnioskodawcy - w przedmiotowym stanie faktycznym nie mamy do czynienia z dostawą z montażem. Ustawa o VAT nie zawiera definicji instalacji lub montażu, ale wskazuje na sytuacje, w których nie dojdzie do montażu lub instalacji. Za montaż lub instalację nie uznaje się prostych czynności umożliwiających funkcjonowanie montowanego lub instalowanego towaru zgodnie z jego przeznaczeniem. Zgodnie ze „Słownikiem języka polskiego PWN”, „montaż” to składanie maszyn, aparatów, urządzeń, itp. z gotowych części, zakładanie, instalowanie urządzeń technicznych. Z kolei „instalacja” to montowanie gdzieś urządzeń technicznych. Zgodnie ze stanowiskiem organów podatkowych jako „proste czynności” należy rozumieć działania, umożliwiające funkcjonowanie danego towaru/sprzętu, które potencjalny nabywca mógłby wykonać we własnym zakresie. Zatem, za montaż lub instalację należy uznać takie czynności, które wymagają specjalistycznej wiedzy i umiejętności znanych przede wszystkim dostawcy montowanego lub instalowanego towaru/sprzętu (por. np. interpretacja indywidualna z 13 kwietnia 2022 r., sygn. 0112-KDIL1-3.4012.12.2022.2.MR). Jednocześnie, za instalację lub montaż uznawane są czynności, które:

1)są pracochłonne (przykładowo, w sytuacji, kiedy czas poświęcony na montaż urządzenia przekracza standardowy czas potrzebny na wykonanie prostych czynności mających na celu uruchomienie tego urządzenia, takich jak podłączenie do sieci elektrycznej, podłączenie wody itd.) lub

2)mogą być wykonane wyłącznie przy użyciu specjalistycznych narzędzi lub wymagają specjalistycznej wiedzy i umiejętności, tj. gdy osoby montujące urządzenie posiadają odpowiednią wiedzę o urządzeniu, są dobrze wyszkolone i posiadają wystarczające doświadczenie do montażu tego urządzenia (por. interpretacja indywidualna z 17 lipca 2019 r., sygn. 0113-KDIPT1-2.4012.270.2019.2.IR).

Zgodnie z przedstawionym opisem stanu faktycznego, Wnioskodawca i Nabywca zawarli umowę (PO) na dostawę Części X. W PO wymienione są elementy, z których składają się (...) m.in. (…). Ponadto, zgodnie z postanowieniami PO, Wnioskodawca jest w szczególności odpowiedzialny za:

  • dokumentację, zawierającą rysunki i instrukcje,
  • inspekcję Przedmiotów - czynności te wykonywane są przed dostarczeniem Przedmiotów na plac budowy w Polsce.

Jednocześnie Wnioskodawca nie jest zobowiązany do instalacji lub montażu Przedmiotów na terytorium Polski. W szczególności Wnioskodawca nie będzie świadczył na terytorium Polski jakichkolwiek usług budowlano-montażowych.

Podsumowując, w ocenie Wnioskodawcy, dostawa Części X powinna być kwalifikowana jako dostawa towarów, dla której miejscem opodatkowania nie jest terytorium Polski. W konsekwencji dostawa ta nie podlega opodatkowaniu VAT na terytorium Polski.

Uzasadnienie stanowiska w zakresie pytania nr 2

Zgodnie z art. 86 ust. 1 Ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Fundamentalną zasadą VAT jest zasada jego neutralności dla podatników, zgodnie z którą podatnik nie powinien ponosić ciężaru ekonomicznego - podatek ten powinien obciążać konsumenta końcowego. Zasada neutralności realizowana jest poprzez umożliwienie podatnikowi pomniejszenia podatku należnego o kwotę podatku zapłaconego przy nabyciu towarów i usług związanych z jego działalnością gospodarczą. W konsekwencji podatek naliczony nie powinien obciążać podatników, niezależnie od tego, czy opodatkowane zakupy są dokonywane w tym samym kraju, w którym prowadzona jest opodatkowana VAT działalność gospodarcza, czy też nie. Prawo do odliczenia jest podstawowym elementem konstrukcyjnym podatku od wartości dodanej oraz polskiego podatku VAT, w szczególności nie może być postrzegane jako „przywilej” lub „ulga” podatkowa.

Jak stanowi art. 86 ust. 8 pkt 1 Ustawy o VAT, podatnik ma również prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, jeżeli importowane lub nabyte towary i usługi dotyczą dostawy towarów lub świadczenia usług przez podatnika poza terytorium kraju, jeżeli kwoty te mogłyby być odliczone, gdyby czynności te były wykonywane na terytorium kraju, a podatnik posiada dokumenty, z których wynika związek odliczonego podatku z tymi czynnościami. W konsekwencji prawo do odliczenia dotyczy również podatku naliczonego związanego z zakupami towarów i usług dokonywanymi na terytorium kraju, które służą docelowo wykonywaniu opodatkowanej działalności podatnika, podlegającej obcej jurysdykcji podatkowej. Przepis ten upoważnia do odliczenia podatku naliczonego w sytuacji, gdy podatnik dokonuje dostawy towarów lub świadczenia usług, które z uwagi na przepisy dotyczące miejsca świadczenia opodatkowane są poza terytorium kraju. Jednocześnie dla odliczenia podatku naliczonego od towarów i usług związanych z usługami świadczonymi poza terytorium kraju powinny być łącznie spełnione następujące warunki:

  • w przypadku świadczenia takich samych usług w kraju podatnikowi przysługiwałoby prawo do odliczenia podatku naliczonego (co do zasady zatem świadczenie usług poza terytorium kraju powinno mieć charakter sprzedaży opodatkowanej),
  • podatnik posiada dokumenty, z których wynika związek odliczonego podatku z czynnościami wykonywanymi poza terytorium kraju.

Jak zostało wskazane w opisie stanu faktycznego, Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem zarejestrowanym dla celów podatku VAT w Polsce. Wnioskodawca dokona na rzecz Nabywcy dostawy Części X. Jednocześnie Wnioskodawca zakupi niektóre mniejsze Części X od Polskich Poddostawców i nabędzie usługi związane z przygotowaniem dokumentacji od polskich Dostawców Dokumentacji. Jednocześnie zarówno dostawa niektórych mniejszych Części X od Polskich Poddostawców jak i nabycie usług od polskich Dostawców Dokumentacji są ściśle związane z dostawą Części X dokonywaną przez Dostawcę na rzecz Nabywcy. Dostawca będzie również w posiadaniu dokumentów, z których wynika związek zakupów wynikających z faktur wystawionych przez Polskich Poddostawców oraz polskich Dostawców Dokumentacji z dostawą Części X.

Mając powyższe na uwadze, Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z:

  • faktur wystawionych przez Polskich Poddostawców za dostawę Części X, oraz
  • faktur wystawionych przez polskich Dostawców Dokumentacji z tytułu usług związanych ze sporządzeniem dokumentacji.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest w części prawidłowe oraz w części nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.) - zwanej dalej ustawą:

Opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

1.odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2.eksport towarów;

3.import towarów na terytorium kraju;

4.wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5.wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Z powołanego przepisu wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają wymienione czynności, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia jest terytorium kraju.

W myśl art. 2 pkt 1 ustawy:

Przez terytorium kraju rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a.

Według art. 2 pkt 22 ustawy:

Przez sprzedaż - rozumie się przez to odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy:

 Przez towary - rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Jak stanowi art. 2 pkt 7 ustawy:

Przez import towarów rozumie się przywóz towarów z terytorium państwa trzeciego na terytorium Unii Europejskiej.

Natomiast zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy:

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy:

Przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

Na podstawie art. 9 ust. 2 ustawy:

Przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że:

1)nabywcą towarów jest:

a) podatnik, o którym mowa w art. 15, lub podatnik podatku od wartości dodanej, a nabywane towary mają służyć działalności gospodarczej podatnika,

b) osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w lit. a

- z zastrzeżeniem art. 10;

2)dokonujący dostawy towarów jest podatnikiem, o którym mowa w pkt 1 lit. a.

Zatem przy spełnieniu warunków dotyczących podmiotów biorących udział w transakcji, wewnątrzwspólnotowe nabycie towaru, o którym mowa w art. 9 ust. 1 ustawy ma miejsce wówczas, gdy w wyniku dostawy, w ramach której dochodzi do przeniesienia prawa do rozporządzania towarami jak właściciel towary są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki.

W myśl art. 25 ust. 1 ustawy:

Wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów uznaje się za dokonane na terytorium państwa członkowskiego, na którym towary znajdują się w momencie zakończenia ich wysyłki lub transportu.

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 3 lit. b) ustawy:

Wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 9, nie występuje w przypadku, gdy dostawa towarów, w wyniku której ma miejsce wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów na terytorium kraju stanowiłaby dostawę towarów, o której mowa w art. 22 ust. 1 pkt 2.

Według art. 15 ust. 1 ustawy:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do art. 15 ust. 2 ustawy:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 1 ustawy:

Podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, na których ciąży obowiązek uiszczenia cła, również w przypadku, gdy na podstawie przepisów celnych importowany towar jest zwolniony od cła albo cło na towar zostało zawieszone, w części lub w całości, albo zastosowano preferencyjną, obniżoną lub zerową stawkę celną.

W myśl art. 17 ust. 1 pkt 3 ustawy:

Podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne dokonujące wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów.

Na podstawie art. 22 ust. 1 pkt 1 i 3 ustawy:

Miejscem dostawy towarów jest w przypadku towarów wysyłanych lub transportowanych przez dokonującego ich dostawy, ich nabywcę lub przez osobę trzecią - miejsce, w którym towary znajdują się w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu do nabywcy.

Miejscem dostawy towarów jest w przypadku towarów niewysyłanych ani nietransportowanych - miejsce, w którym towary znajdują się w momencie dostawy.

Według art. 22 ust. 1 pkt 2 ustawy:

Miejscem dostawy towarów jest w przypadku towarów, które są instalowane lub montowane, z próbnym uruchomieniem lub bez niego, przez dokonującego ich dostawy lub przez podmiot działający na jego rzecz - miejsce, w którym towary są instalowane lub montowane; nie uznaje się za instalację lub montaż prostych czynności umożliwiających funkcjonowanie montowanego lub instalowanego towaru zgodnie z jego przeznaczeniem.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie definiują pojęć „montaż lub instalacja”, niemniej jednak stosownie do cytowanego art. 22 ust. 1 pkt 2 ustawy, do instalacji lub montażu nie zalicza się prostych czynności umożliwiających funkcjonowanie montowanego lub instalowanego towaru zgodnie z jego przeznaczeniem. Jako „proste czynności” należy rozumieć działania, umożliwiające funkcjonowanie danego towaru/sprzętu, które potencjalny nabywca mógłby wykonać we własnym zakresie. Za montaż lub instalację należy uznać takie czynności, które wymagają specjalistycznej wiedzy i umiejętności znanych przede wszystkim dostawcy montowanego lub instalowanego towaru/sprzętu. Jeżeli więc montaż jest skomplikowany, złożony i wymaga specjalistycznej wiedzy, którą posiada jedynie dostawca, mamy do czynienia z dostawą z montażem, w rozumieniu art. 22 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Na podstawie art. 22 ust. 2 ustawy:

W przypadku gdy te same towary są przedmiotem kolejnych dostaw oraz są wysyłane lub transportowane bezpośrednio od pierwszego dostawcy do ostatniego w kolejności nabywcy, wysyłkę lub transport przyporządkowuje się wyłącznie jednej dostawie.

Zatem, kiedy ten sam towar jest przedmiotem kolejnych dostaw, lecz faktycznie jest przemieszczany od pierwszego dostawcy do finalnego nabywcy, przyjmuje się, że ma miejsce tylko jedna wysyłka (transport). Z uwagi na to, że dokonywane jest tylko jedno przemieszczenie towarów, to tylko jedna dostawa może być uznana za dostawę „ruchomą”, natomiast pozostałe są dostawami „nieruchomymi”.

Według art. 22 ust. 2b ustawy:

W przypadku towarów, o których mowa w ust. 2, które są wysyłane lub transportowane z terytorium jednego państwa członkowskiego na terytorium innego państwa członkowskiego, wysyłka lub transport tych towarów są przyporządkowane wyłącznie dostawie dokonanej do podmiotu pośredniczącego.

W myśl art. 22 ust. 2d ustawy:

Przez podmiot pośredniczący, o którym mowa w ust. 2b i 2c, rozumie się innego niż pierwszy w kolejności dostawcę towarów, który wysyła lub transportuje towar samodzielnie albo za pośrednictwem osoby trzeciej działającej na jego rzecz.

Przy czym, stosownie do art. 22 ust. 2c ustawy:

W przypadku gdy podmiot pośredniczący przekazał swojemu dostawcy numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych nadany mu przez państwo członkowskie, z którego towary są wysyłane lub transportowane, wysyłkę lub transport przypisuje się wyłącznie dostawie dokonanej przez ten podmiot.

Powołany art. 22 ust. 2b ustawy wprowadza domniemanie, że w przypadku gdy towar jest wysyłany lub transportowany z terytorium jednego państwa członkowskiego na terytorium innego państwa członkowskiego UE, przy czym towar jest przemieszczany od pierwszego dostawcy do ostatniego w kolejności nabywcy, wówczas transakcją „ruchomą” jest dostawa dokonana na rzecz podmiotu pośredniczącego. Przez podmiot pośredniczący, rozumie się innego niż pierwszy w kolejności dostawcę towarów, który wysyła lub transportuje towar samodzielnie albo za pośrednictwem osoby trzeciej działającej na jego rzecz. Jeżeli jednak podmiot pośredniczący przekazuje swojemu dostawcy numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych nadany mu przez państwo członkowskie, z którego towary są wysyłane lub transportowane, wysyłkę lub transport przypisuje się wyłącznie dostawie dokonanej przez podmiot pośredniczący.

Zgodnie z art. 22 ust. 2e ustawy:

W przypadku towarów, o których mowa w ust. 2, które są wysyłane lub transportowane z terytorium kraju na terytorium państwa trzeciego albo z terytorium jednego państwa członkowskiego na terytorium innego państwa członkowskiego przez:

1)pierwszego dostawcę - wysyłkę lub transport przyporządkowuje się jego dostawie;

2)ostatniego nabywcę - wysyłkę lub transport przyporządkowuje się dostawie dokonanej do tego nabywcy.

Z kolei art. 22 ust. 3 ustawy wskazuje, że:

W przypadkach, o których mowa w ust. 2-2c i 2e, dostawę towarów, która:

1)poprzedza wysyłkę lub transport towarów, uznaje się za dokonaną w miejscu rozpoczęcia wysyłki lub transportu towarów;

2)następuje po wysyłce lub transporcie towarów, uznaje się za dokonaną w miejscu zakończenia wysyłki lub transportu towarów.

W myśl tego przepisu wszystkie transakcje realizowane przed dostawą ruchomą (do której przypisano wysyłkę lub transport towaru) będą opodatkowane w państwie, z którego towar jest wysyłany lub transportowany. Natomiast wszystkie dostawy mające miejsce po transakcji ruchomej będą opodatkowane w państwie przeznaczenia towaru. Oznacza to, że w przypadku gdy w transakcji łańcuchowej biorą udział trzy podmioty, a towar transportowany jest pomiędzy państwami członkowskimi Unii Europejskiej i transakcją ruchomą jest transakcja pomiędzy pierwszym i drugim podmiotem w łańcuchu dostaw, wówczas pierwszy dostawca (pierwszy podmiot w łańcuchu dostaw) zobowiązany jest do wykazania wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów na terytorium państwa, w którym rozpoczyna się transport towaru, natomiast nabywca tych towarów (drugi w kolejności podatnik) zobowiązany jest do rozliczenia podatku VAT z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów i w konsekwencji do dokonania rejestracji w państwie zakończenia transportu towarów. Kolejna dostawa towarów dokonana pomiędzy drugim i trzecim podatnikiem w łańcuchu dostaw stanowi dostawę krajową w kraju zakończenia transportu towarów, która co do zasady powinna być opodatkowana przez tego dostawcę (drugiego uczestnika transakcji) wg przepisów obowiązujących w tym kraju.

Natomiast w sytuacji, gdy towar transportowany jest przez pierwszego dostawcę lub ostatecznego nabywcę, transport należy przyporządkować odpowiednio pierwszej lub ostatniej dostawie. Jeśli więc za transport towarów odpowiedzialny jest pierwszy dostawca, transport towarów należy przyporządkować dostawie towarów dokonywanej przez tego dostawcę (pierwszej dostawie w ramach łańcucha dostaw). Z kolei gdy za transport odpowiedzialny jest ostatni nabywca, transport towarów należy przyporządkować dostawie dokonanej dla tego nabywcy (ostatniej dostawie w łańcuchu).

Natomiast zgodnie z art. 22 ust. 4 ustawy:

W przypadku gdy miejscem rozpoczęcia wysyłki lub transportu towarów jest terytorium państwa trzeciego, dostawę towarów dokonywaną przez podatnika lub podatnika podatku od wartości dodanej, który jest również podatnikiem z tytułu importu albo zaimportowania tych towarów, uważa się za dokonaną na terytorium państwa członkowskiego importu albo zaimportowania tych towarów.

Zgodnie z art. 26a ust. 1 ustawy:

Miejscem importu towarów jest terytorium państwa członkowskiego, na którym towary znajdują się w momencie ich wprowadzenia na terytorium Unii Europejskiej.

W myśl art. 26a ust. 2 ustawy:

W przypadku gdy towary zostaną objęte z momentem ich wprowadzenia na terytorium Unii Europejskiej jedną z następujących procedur:

1.uszlachetniania czynnego,

2.odprawy czasowej z całkowitym zwolnieniem od należności celnych przywozowych,

3.składowania celnego,

4.tranzytu, w tym także składowaniem czasowym przed objęciem towarów jedną z procedur celnych,

5.wolnego obszaru celnego

- miejscem importu takich towarów jest terytorium państwa członkowskiego, na którym towary te przestaną podlegać tym procedurom.

Ponadto, według art. 5 pkt 15, 18, 19, 23 i 24 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 z dnia 9 października 2013 r. ustanawiającego Unijny Kodeks Celny (Dz. Urz. UE L 269 z 10 października 2013 r. str. 1 ze zm.) - zwanym dalej UKC:

- „zgłaszający” oznacza osobę, która składa zgłoszenie celne, deklarację do czasowego składowania, przywozową deklarację skróconą, wywozową deklarację skróconą, zgłoszenie do powrotnego wywozu lub powiadomienie o powrotnym wywozie we własnym imieniu, albo osobę, w której imieniu takie zgłoszenie, deklaracja lub powiadomienie są składane;

- „dług celny” oznacza nałożony na określoną osobę obowiązek zapłaty stosownej kwoty należności celnych przywozowych lub wywozowych, określonej dla danych towarów na mocy obowiązujących przepisów prawa celnego;

- „dłużnik” oznacza każdą osobę odpowiedzialną za dług celny.

- „towary unijne” oznaczają towary należące do jednej z następujących kategorii:

a) towary całkowicie uzyskane na obszarze celnym Unii i w których skład nie wchodzą towary przywiezione z krajów lub terytoriów znajdujących się poza obszarem celnym Unii;

b) towary wprowadzone na obszar celny Unii z krajów lub terytoriów znajdujących się poza tym obszarem i dopuszczone do obrotu;

c) towary uzyskane lub wyprodukowane na obszarze celnym Unii wyłącznie z towarów, o których mowa w lit. b), lub z towarów, o których mowa w lit. a) i b);

- „towary nieunijne” oznaczają towary inne niż te, o których mowa w pkt 23), lub takie, które utraciły unijny status celny.

W myśl art. 77 UKC:

1)Dług celny w przywozie powstaje w wyniku objęcia towarów nieunijnych podlegających należnościom celnym przywozowym jedną z następujących procedur celnych:

a) dopuszczenia do obrotu, w tym na mocy przepisów o końcowym przeznaczeniu;

b) odprawy czasowej z częściowym zwolnieniem z należności celnych przywozowych.

2)Dług celny powstaje w chwili przyjęcia zgłoszenia celnego.

3)Dłużnikiem jest zgłaszający. W przypadku przedstawicielstwa pośredniego dłużnikiem jest również osoba, na której rzecz dokonuje się zgłoszenia celnego. (...)

Należy również wskazać, że co do zasady każde świadczenie dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług powinno być traktowane jako odrębne i niezależne, jednak w sytuacji, gdy jedno świadczenie obejmuje z ekonomicznego punktu widzenia kilka świadczeń, świadczenie to nie powinno być sztucznie dzielone dla celów podatkowych. Jeżeli dwa lub więcej niż dwa świadczenia (czynności) dokonane przez podatnika na rzecz konsumenta są tak ściśle związane, że obiektywnie tworzą w aspekcie gospodarczym jedną całość, której rozdzielenie miałoby sztuczny charakter, to wszystkie te świadczenia lub czynności należy uznać za jednolite świadczenie do celów stosowania przepisów ustawy. Na świadczenie złożone składa się więc kombinacja różnych czynności, prowadzących do realizacji określonego celu.

Pojedyncze świadczenie traktowane jest jako element świadczenia kompleksowego wówczas, gdy nie stanowi ono celu samego w sobie, lecz jest środkiem do pełnego zrealizowania lub wykorzystania świadczenia zasadniczego i nie można wykonać lub wykorzystać świadczenia głównego bez świadczenia pomocniczego. Jeżeli jednak w skład realizowanego świadczenia wchodzą czynności, które nie służą wyłącznie wykonaniu czynności głównej, zasadniczej, lecz mogą mieć również charakter samoistny, to wówczas nie ma podstaw dla traktowania ich jako elementu świadczenia kompleksowego.

Natomiast o tym, czy mamy do czynienia z kompleksową dostawą towarów, czy też kompleksowym świadczeniem usług, powinien przesądzić element, który w ramach danego świadczenia ma charakter dominujący (np. wyroki TSUE: z 2 maja 1996 r. w sprawie C-231/94, Faaborg - Gelting Linien; z 25 lutego 1999 r. w sprawie C-349/96 Card Protection Plan Ltd p-ko Commissioners of Custom and Excise; z 27 października 2005 r. w sprawie C-41/04, Levob Verzekeringen BV i OV Bank NV v Staatssecretaris van Financien, z glosą P. Selera, opubl. Lex/el. 2010). Jeżeli elementem dominującym w ramach danej transakcji jest wydanie towaru w celu przeniesienia prawa do rozporządzania nim jak właściciel, zaś pozostałe czynności mają charakter pomocniczy lub uboczny, wówczas transakcja powinna być traktowana jako dostawa towarów. Natomiast w przypadku, gdy istotą transakcji są inne czynności, to mimo, że w ramach takiej transakcji może także wystąpić wydanie towaru, powinna być ona traktowana jako świadczenie usług.

W konsekwencji, w przypadku świadczeń o charakterze złożonym o sposobie opodatkowania, decyduje to, czy w danych okolicznościach mamy do czynienia z jednym świadczeniem kompleksowym czy też z szeregiem jednostkowych świadczeń. Świadczenie o charakterze złożonym podlega opodatkowaniu według jednolitych zasad właściwych dla świadczenia głównego.

Z wniosku wynika, że Wnioskodawca (Dostawca, Spółka) - spółka z siedzibą w Korei Południowej, zajmuje się produkcją X dla obiektów przemysłowych. W celu rozwoju biznesu w Polsce i ułatwienia relacji biznesowych, w 2023 roku Wnioskodawca utworzył w Polsce Oddział, w którym obecnie przebywa jedna osoba odpowiedzialna za reprezentowanie Oddziału oraz za nadzór nad realizacją dostawy Części X. Wnioskodawca zawarł umowę z polską spółką - (...) Sp. z o.o., (...) S.A. Sp. j. (Nabywca), która odpowiada za budowę głównych instalacji Kompleksu A., realizowanego w (...) przez (...) S.A. Umowa dotyczy dostawy części, z których składają się (...) (Części X). Zgodnie z umową, Wnioskodawca odpowiada za dostarczenie części (np. (…)), dokumentacji (np. rysunków i instrukcji dotyczących Części X), oraz za inspekcję części przed dostarczeniem na plac budowy. Części X są sukcesywnie dostarczane na plac budowy od (…) roku. Wnioskodawca nabywa Części X od producentów z krajów trzecich (np. Chin, Korei), z innych niż Polska państw członkowskich UE (np. Niemcy, Hiszpania) a także od polskich producentów (Polscy Poddostawcy). Umowa wymaga również od Wnioskodawcy dostarczenia dokumentacji związanej z dostawą Części X. Przygotowanie dokumentacji technicznej, tj. rysunków i instrukcji ściśle związanych z dostawą Części X, Wnioskodawca zlecił polskim dostawcom (Dostawcy Dokumentacji).

Ad 1

Państwa wątpliwości dotyczą m.in. ustalenia, czy dostawa Części X dokonywana na rzecz Nabywcy podlega opodatkowaniu podatkiem VAT w Polsce.

Państwa zdaniem, dostawa Części X nie stanowi dostawy z montażem lecz świadczenie kompleksowe - dostawę towarów, dla której miejscem świadczenia i opodatkowania podatkiem VAT nie jest terytorium Polski.

Odnosząc się do przedstawionych wątpliwości, w pierwszej kolejności należy zauważyć, że art. 22 ust. 1 pkt 2 ustawy, ma co do zasady zastosowanie w sytuacji gdy towar jest przemieszczany z terytorium jednego kraju (zazwyczaj w częściach) na terytorium innego kraju, w którym jest montowany lub instalowany w sposób na tyle skomplikowany, że montażu może dokonać wyłącznie dostawca lub podmiot działający na jego rzecz, a nie nabywca. Wówczas, usługi montażu/instalacji powiększają podstawę opodatkowania sprzedawanego towaru. Ponieważ przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel przechodzi na nabywcę dopiero po montażu lub instalacji, która ma miejsce w innym kraju niż kraj, z którego przemieszczono towar, to miejsce opodatkowania ustala się na podstawie art. 22 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Uznanie, że transakcja stanowi dostawę z montażem, w rozumieniu art. 22 ust. 1 pkt 2 ustawy powoduje, że taka dostawa jest opodatkowana w kraju, w którym towary są instalowane lub montowane. W takim przypadku samo przemieszczenie towaru do Polski z innego kraju UE, nie stanowi wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów w Polsce.

Mając na uwadze obowiązujące przepisy prawa oraz przedstawione okoliczności sprawy należy zgodzić się z Państwem, że transakcja pomiędzy Państwem i Nabywcą nie stanowi dostawy z montażem, o której mowa w art. 22 ust. 1 pkt 2 ustawy. Wskazali Państwo, że zawarli Państwo umowę z Nabywcą na dostawę Części X. Zgodnie z Umową, Spółka zobowiązana jest do dostarczenia Części X, dokumentacji związanej z Częściami X oraz do dokonania inspekcji części - przed ich dostarczeniem na plac budowy. W celu realizacji ww. umowy Spółka nabywa części w krajach trzecich, w innych niż Polska krajach członkowskich UE oraz w Polsce (mniejsze części). Towary dostarczane są bezpośrednio od producenta na plac budowy w Polsce. Przy tym, jak Państwo jednoznacznie wskazują, Spółka nie jest odpowiedzialna za instalację ani montaż Części X na placu budowy, w szczególności nie będzie świadczyła żadnych usług budowlanych ani montażowych w Polsce. Prace instalacyjne/montażowe będą wykonywane przez Nabywcę lub przez podmiot trzeci działający na zlecenie Nabywcy. Zatem, skoro przedmiotem umowy łączącej Państwa z Nabywcą jest sprzedaż towaru, tj. Części X i jednocześnie nie wykonują Państwo usług montażu tego urządzenia w miejscu docelowym, należy uznać, że dostawa Części X dokonywana przez Spółkę na rzecz Nabywcy nie stanowi dostawy z montażem, o której mowa w art. 22 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Wskazali Państwo, że umowa zawarta z Nabywcą nakłada na Państwa również obowiązek dostarczenia dokumentacji np. przykład rysunków i instrukcji dotyczących Części X. Dokumentacja i rysunki są ściśle związane z dostawą Części X. Ponadto, umowa zobowiązuje Państwa do przeprowadzenia inspekcji części przed dostarczeniem Części X na plac budowy w Polsce. Przedstawione okoliczności wskazują, że czynności wykonywane przez Spółkę są ze sobą powiązane i współzależne. Zatem, transakcję dokonywaną pomiędzy Spółką i Nabywcą należy uznać za świadczenie kompleksowe, na które składa się dostawa Części X, dostarczenie dokumentacji zawierającej rysunki i instrukcje oraz inspekcja części przed ich dostarczeniem na plac budowy w Polsce i które należy opodatkować wg zasad właściwych dla dostawy towarów.

Przechodząc do ustalenia miejsca opodatkowania dostawy Części X dokonywanej przez Państwa na rzecz Nabywcy należy wskazać, że dostawy Części X zakupionych przez Spółkę od producentów z UE, dostawy Części X zakupionych przez Spółkę w Polsce od Polskich Poddostawców a także dostawy Części X zakupionych przez Spółkę od producentów z krajów trzecich - w przypadku, gdy Spółka jest importerem - będą podlegały opodatkowaniu w Polsce.

Z wniosku wynika, że w przypadku gdy Spółka nabywa Części X od producentów z UE, strony transakcji stosują reguły Incoterms DAP. Za dostarczenie towarów na plac budowy w Polsce odpowiadają producenci z UE. Nabycie towarów od Producenta z UE, Wnioskodawca w Polsce rozlicza jako wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów.

Opisana transakcja stanowi więc transakcję łańcuchową, w której uczestniczy producent z UE, Spółka i Nabywca. Towary (Części X) są bezpośrednio transportowane od producentów do Nabywcy w Polsce. Przy tym, podmiotem odpowiedzialnym za transport towarów z kraju UE do Polski jest pierwszy podmiot w łańcuchu dostaw, tj. producent (Spółka nie ma żadnych obowiązków w zakresie wysyłki Części X). Oznacza to, że w tym przypadku transport towaru powinien być przyporządkowany dostawie dokonanej przez producenta z UE na rzecz Spółki. Tym samym, stosownie do art. 22 ust. 2e pkt 1 ustawy, pierwszą transakcję w łańcuchu dostaw (dokonywaną pomiędzy producentem i Spółką), należy traktować jako dostawę transgraniczną („ruchomą”), dokonaną i podlegającą opodatkowaniu w miejscu rozpoczęcia transportu, tj. na terytorium innego niż Polska państwa członkowskiego UE. Natomiast kolejną dostawę towarów dokonaną pomiędzy Państwem i Nabywcą należy uznać - stosownie do art. 22 ust. 3 pkt 2 ustawy - za dokonaną i opodatkowaną w miejscu zakończenia transportu, tj. na terytorium Polski.

Niektóre części nabywają Państwo od Polskich Poddostawców ((...), (...), (...) oraz (...)). Części te będą produkowane w Polsce i dostarczane bezpośrednio od Polskich Poddostawców na plac budowy w Polsce. Polscy Poddostawcy są również odpowiedzialni za pakowanie, transport Części X oraz ich przechowywanie (jeśli Wnioskodawca poprosi o odroczenie terminu dostawy).

Mając na uwadze obowiązujące przepisy prawa oraz przedstawione okoliczności sprawy należy uznać, że dostawa Części X zakupionych przez Spółkę od Polskich Poddostawców na terytorium Polski, dokonywana na rzecz Nabywcy stanowi krajową dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy. Dostawa ta podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów usług na terytorium Polski, na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 22 ust. 1 pkt 3 ustawy, zgodnie z którym miejscem dostawy towarów niewysyłanych ani nietransportowanych jest miejsce, w którym towary znajdują się w momencie dostawy.

Odnośnie dostaw Części X dokonywanych na rzecz Wnioskodawcy przez producentów z krajów trzecich, wskazali Państwo, że są one realizowane wg reguł Incoterms FOB lub FCA. W takim przypadku, producenci odpowiadają za dostarczenie towarów do określonego miejsca przeznaczenia (np. wyznaczony port lotniczy lub terminal żeglugi morskiej) oraz za zgłoszenie eksportowe. Z kolei Nabywca organizuje transport oraz jest odpowiedzialny za kwestie celne związane z importem Części X. Spółka nie ma żadnych obowiązków w zakresie wysyłki i eksportu Części X.

W analizowanym przypadku, towar jest transportowany z kraju trzeciego do Polski. Zatem skoro następuje przywóz towaru z terytorium państwa trzeciego na terytorium Unii Europejskiej, to tym samym dochodzi do importu towarów, o którym mowa w art. 2 pkt 7 ustawy.

W tej sytuacji istotne jest, który uczestnik transakcji jest podatnikiem z tytułu importu towarów. Zgodnie bowiem, z powołanym art. 22 ust. 4 ustawy, dostawę towarów wysyłanych z państwa trzeciego uważa się za dokonaną na terytorium państwa członkowskiego importu albo zaimportowania tych towarów, gdy dostawa ta jest dokonywana przez podatnika, który jest również podatnikiem z tytułu importu albo zaimportowania tych towarów. Zatem, w przypadku importu towarów, pierwszą dostawą, która podlega opodatkowaniu podatkiem VAT w Polsce jest dostawa towarów dokonywana przez podmiot, który jest podatnikiem z tytułu importu towarów w kraju importu lub zaimportowania tych towarów. Natomiast dostawa towarów, której przedmiotem jest towar niedopuszczony do obrotu na terytorium UE, nie może zostać potraktowana jako transakcja podlegająca opodatkowaniu VAT w Polsce. Z uwagi na to, że dostawy tej nie dokonuje importer towaru, taka transakcja podlega wyłączeniu z katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zawartego w art. 5 ust. 1 ustawy.

Wskazali Państwo, że co do zasady, Części X są importowane przez Nabywcę. W takim przypadku Nabywca dokonuje zgłoszenia celnego i na Nabywcy ciąży obowiązek uiszczenia cła. Może się jednak zdarzyć, że importerem Części X jest Wnioskodawca działający przez Oddział (Wnioskodawca będzie zgłaszać import towarów do celów VAT). Odprawa celna dokonywana jest na terytorium Polski.

Mając na uwadze obowiązujące przepisy prawa oraz przedstawione okoliczności sprawy należy uznać, że w przypadku, gdy Spółka nie jest podatnikiem z tytułu importu towarów, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 1 ustawy (podatnikiem z tytułu importu towarów jest Nabywca), to transakcja dokonana pomiędzy Spółką a Nabywcą nie wpisuje się w dyspozycję art. 22 ust. 4 ustawy. W związku z tym, dostawę towarów dokonaną przez Państwa na rzecz Nabywcy należy uznać - stosownie do art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy - za dokonaną, a tym samym opodatkowaną, w miejscu rozpoczęcia wysyłki, tj. na terytorium państwa trzeciego. W tym przypadku, dokonywana przez Spółkę dostawa Części X wysyłanych do Nabywcy w Polsce z terytorium państwa trzeciego nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług przez Spółkę na terytorium kraju.

Natomiast w przypadku gdy Spółka jest podatnikiem z tytułu importu towarów, w rozumieniu art. 17 ust. 1 pkt 1 ustawy, do dostawy towarów dokonanej przez Spółkę na rzecz Nabywcy znajdzie zastosowanie art. 22 ust. 4 ustawy. W konsekwencji, dostawa Części X wysyłanych z terytorium państwa trzeciego do Nabywcy będzie podlegała opodatkowaniu VAT w Polsce, na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 7 ust. 1 ustawy.

Podsumowując, należy wskazać, że dostawa Części X zakupionych przez Spółkę od Polskich Poddostawców, od producentów z UE oraz od producentów z państw trzecich (w przypadku gdy Wnioskodawca jest importerem) podlega opodatkowaniu podatkiem VAT w Polsce. Natomiast dostawa Części X zakupionych od producentów z państw trzecich (w przypadku gdy importerem jest Nabywca) nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT w Polsce.

Zatem oceniając całościowo stanowisko w zakresie pytania 1 należy uznać je za nieprawidłowe.

Ad 2

Państwa wątpliwości dotyczą również prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur wystawionych przez Polskich Poddostawców za dostawę Części X, oraz z faktur wystawionych przez polskich Dostawców Dokumentacji z tytułu przygotowania dokumentacji technicznej.

Odnosząc się do przedstawionych wątpliwości należy wskazać, że zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy:

W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Natomiast art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) stanowi, że:

Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje zatem wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego. Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Przy tym, ustawodawca przyznał podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zgodnie z art. 88 ust. 3a ustawy:

Nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy:

1)sprzedaż została udokumentowana fakturami lub fakturami korygującymi:

a) wystawionymi przez podmiot nieistniejący,

b) (uchylona)

2)transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku;

3)(uchylony)

4)wystawione faktury, faktury korygujące lub dokumenty celne:

a) stwierdzają czynności, które nie zostały dokonane - w części dotyczącej tych czynności,

b) podają kwoty niezgodne z rzeczywistością - w części dotyczącej tych pozycji, dla których podane zostały kwoty niezgodne z rzeczywistością,

c) potwierdzają czynności, do których mają zastosowanie przepisy art. 58 i 83 Kodeksu cywilnego - w części dotyczącej tych czynności;

5)faktury, faktury korygujące wystawione przez nabywcę zgodnie z odrębnymi przepisami nie zostały zaakceptowane przez sprzedającego;

6)(uchylony)

7)wystawiono faktury, w których została wykazana kwota podatku w stosunku do czynności opodatkowanych, dla których nie wykazuje się kwoty podatku na fakturze - w części dotyczącej tych czynności.

W myśl art. 88 ust. 4 ustawy:

Obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Jednocześnie, zgodnie z art. 86 ust. 8 pkt 1 ustawy:

Podatnik ma również prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, jeżeli importowane lub nabyte towary i usługi dotyczą dostawy towarów lub świadczenia usług przez podatnika poza terytorium kraju, jeżeli kwoty te mogłyby być odliczone, gdyby czynności te były wykonywane na terytorium kraju, a podatnik posiada dokumenty, z których wynika związek odliczonego podatku z tymi czynnościami.

Uprawnienie wynikające z powyższego przepisu odnosi się do podatników prowadzących działalność gospodarczą na terytorium kraju, którzy dokonują dostaw towarów bądź świadczenia usług opodatkowanych poza terytorium kraju, a zakupy, jakich dokonują, są związane właśnie z tymi czynnościami. Warunkiem do odliczenia podatku naliczonego związanego z czynnościami dokonywanymi poza terytorium kraju jest to, aby - hipotetycznie - w przypadku wykonywania tych samych czynności w kraju, podatnikowi przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego. Powołany przepis wymaga ponadto, aby podatnik posiadał dokumenty, z których wynikać będzie związek odliczonego podatku z czynnościami wykonywanymi poza terytorium kraju. Powinny to być przede wszystkim dokumenty potwierdzające dokonanie określonych czynności poza terytorium kraju, które będą jednocześnie opisywać te czynności.

Spółka jest czynnym podatnikiem podatku VAT (od (…) 2023 r.). Polscy Poddostawcy oraz Dostawcy Dokumentacji również są polskimi podatnikami VAT (podmiotami lub osobami zarejestrowanymi do celów VAT w Polsce). Z okoliczności sprawy wynika, że dostawy towarów (Części X) dokonywane przez Polskich Poddostawców na Państwa rzecz oraz sprzedaż dokumentacji technicznej przez Dostawców Dokumentacji będą podlegać opodatkowaniu VAT w Polsce i będą dokumentowane fakturami zawierającymi polski VAT. Przy tym, z przyjętego rozstrzygnięcia wynika, że dokumentacja techniczna jest elementem świadczenia kompleksowego świadczonego przez Spółkę na rzecz Nabywcy i podlega opodatkowaniu na zasadach właściwych dla dostawy towarów. Przy tym, jak stwierdzono w tej interpretacji, dostawa Części X zakupionych uprzednio od Polskich Poddostawców, dostawa Części X zakupionych od producentów z UE oraz od producentów z państw trzecich (w przypadku gdy Wnioskodawca jest importerem) podlega opodatkowaniu podatkiem VAT w Polsce. Zatem, towar nabywany w Polsce od Polskich Poddostawców jest przez Państwa wykorzystywany do czynności opodatkowanych na terytorium kraju (sprzedaż). W związku z tym, mają Państwo prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur wystawionych przez Polskich Poddostawców i Dostawców Dokumentacji, na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy.

Jednocześnie, co również wynika z tej interpretacji, dostawa Części X zakupionych od producentów z państw trzecich (w przypadku gdy importerem jest Nabywca) nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT w Polsce, lecz w kraju trzecim. Gdyby dostawa była realizowana na terytorium Polski, byłaby opodatkowana podatkiem VAT, jako odpłatna dostawa towarów na terytorium kraju, w rozumieniu art. 5 ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 7 ust. 1 ustawy.

Jeśli towary nabywane w Polsce są wykorzystywane przez Państwa do czynności opodatkowanych poza terytorium kraju (opodatkowana sprzedaż na rzecz Nabywcy w kraju trzecim) i jednocześnie gdyby były one sprzedawane w Polsce to sprzedaż ta byłaby opodatkowana podatkiem VAT, należy uznać, że mają Państwo prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur wystawionych przez Polskich Poddostawców i Dostawców Dokumentacji, na podstawie art. 86 ust. 8 pkt 1 ustawy, przy założeniu że posiadają Państwo dokumenty, z których wynika związek odliczonego podatku z czynnościami wykonywanymi poza terytorium kraju.

Tym samym Państwa stanowisko w zakresie pytania 2, z którego wynika, że Spółka ma prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur wystawionych przez Polskich Poddostawców za dostawę Części X, oraz z faktur wystawionych przez polskich Dostawców Dokumentacji z tytułu usług związanych ze sporządzeniem dokumentacji jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

  • Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
  • Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

  • Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935.; dalej jako „PPSA”). Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

  • w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
  • w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00