Interpretacja indywidualna z dnia 28 sierpnia 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT2-1.4011.505.2024.2.HJ

Możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z adopcją psa.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

24 czerwca 2024 r. wpłynął Pani wniosek z 24 czerwca 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z utrzymaniem psa. Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 5 sierpnia 2024 r. (wpływ 5 sierpnia 2024 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Prowadzi Pani jednoosobową działalność gospodarczą, w ramach której świadczy usługi księgowo-doradcze. Usługi te świadczy Pani, w zależności od potrzeb, w domu lub u klienta. Mieszka Pani w kamienicy, która w tej chwili nie posiada żadnego zabezpieczenia domofonem, a drzwi z klatki nie są w żaden sposób zamykane, dlatego też każdy może wejść na wspólną część posesji. W mieszkaniu nie posiada Pani również żadnego alarmu, ani monitoringu. Z racji wykonywanej działalności, w domu posiada Pani sprzęt niezbędny do pracy, jak i dokumenty. Oprócz Pani zasobów firmowych, weszła Pani w posiadanie sprzętu firmowego klienta (laptop) oraz dokumentów księgowych, które aktualnie są przez Panią rozliczane. W przyszłości, wraz z rozwojem firmy, ilość dokumentów będzie większa, a jeśli kolejny klient będzie chciał, aby pracowała Pani na jego sprzęcie firmowym, również będzie to trzymane w domu. Dla zwiększenia bezpieczeństwa posiadłości i przetrzymywanych zasobów firmowych w mieszkaniu, 31 maja 2024 r. postanowiła Pani zaadoptować psa ze schroniska w celach ochronnych. Pies to suka (mieszaniec), w typie pitbulla. Jest to średniej wielkości pies, którego chciałaby Pani wyszkolić do obrony mienia firmowego.

W uzupełnieniu wniosku wskazała Pani, że działalność prowadzi od 2 maja 2024 r. Pani działalność jest sklasyfikowana pod PKD 69.20.Z - Działalność rachunkowo-księgowa; doradztwo podatkowe. Jest Pani opodatkowana stawką VAT 23% i prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów, a dochody rozlicza w formie skali podatkowej.

Posiada Pani nieograniczony obowiązek podatkowy na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w myśl art. 3 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.).

Do kosztów utrzymania psa będzie Pani chciała zaliczyć koszty niezbędne do jego utrzymania i wpływu na jego zdrowie. Są to koszty związane z leczeniem i opieką weterynaryjną (weterynarz, lekarstwa i suplementy), wyspecjalizowanym szkoleniem, szczególnie skupionym na obronie majątku, wyżywieniem oraz akcesoriami dodatkowymi, tj. smycze, szelki, obroża, legowisko, materiały edukacyjne (różnego rodzaju zabawki pozwalające na właściwe ukierunkowanie zachowań psa) i miski.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za koszty uzyskania przychodu uznaje się koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, zachowania lub zabezpieczenia źródła tych przychodów. Obligatoryjnie do kosztów uzyskania przychodów nie można zaliczyć wydatków wymienionych w art. 23 ustawy. Wydatki na utrzymanie psa nie są wymienione w art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Pani zdaniem, wydatki poniesione na utrzymanie psa, którego głównym zadaniem będzie pilnowanie i strzeżenie zarówno majątku firmy, jak i dokumentów, sprzętu powierzonego przez klientów. Pies, samą swoją obecnością, odstrasza potencjalnych włamywaczy i zwiększa prawdopodobieństwo nienarażania Pani na utratę majątku, dokumentów klienta, a co za tym idzie wycieku danych wrażliwych klientów (RODO) i tajemnicy zawodowej. Dzięki temu nie naraża się Pani na kary finansowe za utratę dokumentów i danych wrażliwych, co przekłada się na pozytywny wizerunek firmy i zwiększa źródło dochodów.

Pytanie

Czy wydatki związane z utrzymaniem zaadoptowanego psa, może Pani zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów?

Pani stanowisko w sprawie (doprecyzowane w uzupełnieniu wniosku)

Z racji tego, że najbardziej zależy Pani na obronie majątku firmowego, nie zależało Pani na drogim rasowym psie, stąd decyzja o adopcji psa ze schroniska. Pani celem jest rozwój firmy, co będzie wiązało się z czasem z zakupem nowszego i droższego sprzętu komputerowego i oprogramowania. Ubezpieczenie mieszkania od kradzieży, które Pani posiada w żadnym przypadku nie gwarantuje bezpieczeństwa dla posiadanego przez Panią obecnie sprzętu komputerowego oraz ważnej dokumentacji służbowej. Pies zostałby przyjęty jako inwentarz żywy do prowadzonej przez Panią działalności gospodarczej.

Znalazła Pani podobną interpretację skarbową osoby, która prowadzi podobną działalność gospodarczą, z tym wyjątkiem, że mieszka w domu, a nie w mieszkaniu, jest to interpretacja Nr 0113-KDIPT2-1.4011.757.2021.2.ISL.

Pani zdaniem, ponoszone przez Panią wydatki związane ze szkoleniem oraz zagwarantowaniem podstawowych warunków życia i funkcjonowania psa są ponoszone w celu osiągnięcia przychodu poprzez zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za koszty uzyskania przychodu uznaje się koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, zachowania lub zabezpieczenia źródła tych przychodów, w przypadku źródła przychodów, jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza, należy przyjąć, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie przychodów, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów.

Obligatoryjnie do kosztów uzyskania przychodów nie można zaliczyć wydatków wymienionych w art. 23 ustawy. Warunkiem uznania wydatku poniesionego przez podatnika za koszt uzyskania przychodów, jest łączne spełnienie następujących przesłanek:

• został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),
• jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
• pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
• poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,
• został właściwie udokumentowany,
• nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 23 ust. 1 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

W związku z powyższym należy stwierdzić, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów, które nie są wymienione w art. 23 ust. 1 ustawy podatkowej. Koszty ponoszone przez podatnika należy oceniać pod kątem ich celowości, a więc dążenia do uzyskania przychodów.

Koszty poniesione na zachowanie źródła przychodu to koszty, które poniesione zostały, aby przychody z danego źródła przychodów w dalszym ciągu uzyskiwano oraz aby takie źródło w ogóle dalej istniało. Natomiast za koszty służące zabezpieczeniu źródła przychodów należy uznać koszty poniesione na ochronę istniejącego źródła przychodów, w sposób, gwarantujący bezpieczne funkcjonowanie tego źródła. Istotą tego rodzaju kosztów jest więc ich obligatoryjne poniesienie w celu niedopuszczenia do utraty źródła przychodu w przyszłości.

Biorąc pod uwagę, że omawiane wydatki nie są ujęte w katalogu kosztów nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, to mogą być uwzględnione w kosztach podatkowych, o ile istnieje związek tych wydatków, chociażby pośredni, z możliwością uzyskania przychodów lub zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodów.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 22 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.):

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera wykazu wydatków, który przesądzałby o ich zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów, zatem przyjmuje się, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością, których celem jest osiągnięcie przychodów lub zabezpieczenie albo zachowanie źródła przychodów tak, aby to źródło przynosiło przychody także w przyszłości. W takim ujęciu kosztami tymi będą zarówno wydatki pozostające w bezpośrednim związku z uzyskanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu uzyskania przychodów (w tym dla zagwarantowania funkcjonowania źródła przychodów), nawet wówczas gdyby z obiektywnych powodów przychód nie został osiągnięty.

Wyrażenie „w celu osiągnięcia przychodów” zawarte we wskazanym art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oznacza, że nie wszystkie wydatki ponoszone przez podatnika w związku z osiąganiem przychodów podlegają odliczeniu od podstawy opodatkowania. Należy zauważyć, że przez sformułowanie „w celu” należy rozumieć dążenie do osiągnięcia jakiegoś stanu rzeczy (przychodu), a dążenie podatnika ma przymiot „celowości”, jeżeli na podstawie dostępnej wiedzy o związkach przyczynowo-skutkowych można zasadnie uznać, że poniesiony koszt może przynieść oczekiwane następstwo (przychód).

W związku z powyższym, kosztem uzyskania przychodu są wszelkie wydatki, których poniesienie pozostaje w związku przyczynowo-skutkowym z uzyskaniem przychodu z danego źródła, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodu i nie są wymienione w art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle powyższego uznać więc należy, że aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

• został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),
• jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
• pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
• poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,
• został właściwie udokumentowany,
• nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 23 ust. 1 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Należy również podkreślić, że o tym co jest celowe i potrzebne w prowadzonej działalności, decyduje podmiot prowadzący tę działalność, a nie organ podatkowy. Na podatniku spoczywa zatem obowiązek wykazania związku poniesionych kosztów z prowadzoną działalnością, w tym okoliczności, że ich poniesienie ma wpływ na wysokość osiągniętych przychodów.

Przy czym związek przyczynowy między poniesieniem wydatku a osiągnięciem przychodu, bądź zachowaniem lub zabezpieczeniem jego źródła należy oceniać indywidualnie w stosunku do każdego wydatku. Z oceny tego związku powinno wynikać, że poniesiony wydatek obiektywnie może przyczynić się do osiągnięcia przychodu, bądź służyć zachowaniu lub zabezpieczeniu źródła przychodów.

Koszty uzyskania przychodów nie są kosztami uzyskania jakichkolwiek przychodów, lecz zawsze związane są z uzyskaniem przychodu z konkretnego źródła. Koszty uzyskania przychodu z danego źródła pomniejszają przychody z tego właśnie źródła. Koszty te są zatem ściśle i funkcjonalnie przyporządkowane do danego źródła przychodów.

Co warte podkreślenia w kontekście niniejszej sprawy, jednym z warunków zaliczenia danego wydatku do kosztów uzyskania przychodu jest poniesienie go w celu uzyskania przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu w związku z wykonywaną działalnością gospodarczą.

Wskazane przez Panią wydatki związane z utrzymaniem psa nie zostały wprost wymienione w art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w katalogu wydatków wyłączonych z kosztów uzyskania przychodów. Jednak fakt, że dany wydatek nie został ujęty w art. 23 ust. 1 tej ustawy, nie uprawnia do automatycznego przyjęcia domniemania, że wszystkie pozostałe koszty, które nie są wymienione w tym przepisie, mogą być uznane za koszty uzyskania przychodów.

Zgodnie z wyrokiem NSA z 4 kwietnia 2017 r. sygn. akt II FSK 3526/16: „Niezmiennie trzeba mieć na uwadze zasadniczy kwalifikator, jakim jest wpływ wydatku na wielkość osiągniętego przychodu, zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu. Wystąpienie tego wpływu (związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy wydatkiem a przychodem) należy oceniać (badać) ad casum.”

W konsekwencji, kwestia kwalifikacji poniesionych wydatków do kosztów uzależniona jest od wykazania przez podatnika związku przyczynowo-skutkowego, czyli udowodnienia, że wydatek został poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła tego przychodu.

Do wskazanego związku przyczynowo-skutkowego NSA odniósł się także w wyroku z 8 sierpnia 2017 r. sygn. akt II FSK 1859/15, gdzie stwierdził, że: „Kryterium celowości nie wyznacza wsposobu ostry granicy pozwalającej odróżnić wydatki, które można uznać za koszy uzyskania przychodów, od tych które już nimi nie są. Niemniej jednak kryterium to nie może służyć rekomendowaniu otwartego ciągu zdarzeń, tworząc w ten sposób niekończący się związek skutkowo-przyczynowy.”

W doktrynie wskazuje się, że zwrot „w celu uzyskania przychodu” nie powinien być interpretowany zbyt szeroko. Możność uzyskania przychodu przez dokonanie danego wydatku powinna być oceniana z uwzględnieniem zasad doświadczenia życiowego i praktyki obrotu gospodarczego. Nie jest bowiem wykluczone, że dany wydatek teoretycznie może się przyczynić do uzyskania przychodu, niemniej jednak faktycznie jest on obojętny dla uzyskiwania przychodu. W praktyce występują bowiem sytuacje, w których podatnicy zaliczają do kosztów uzyskania przychodów wydatki, które przeznaczone są na realizację ich potrzeb osobistych, a ich możność przyczynienia się do powstania przychodu jest czysto teoretyczna.

Skoro zatem jednym z warunków zaliczenia danego wydatku do kosztów uzyskania przychodu jest poniesienie go w celu uzyskania przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu, kryterium uznania danego wydatku za koszt uzyskania przychodu sprowadza się w istocie do ustalenia, czy mógł się on potencjalnie przyczynić do osiągnięcia przychodów lub zabezpieczenia źródła przychodów bez względu na to, czy ów skutek się ziści. Wykazywany związek przyczynowo-skutkowy powinien mieć charakter obiektywny.

Z opisu wniosku wynika, że prowadzi Pani jednoosobową działalność gospodarczą, w ramach której świadczy usługi księgowo-doradcze. Usługi te świadczy Pani, w zależności od potrzeb, w domu lub u klienta. Mieszka Pani w kamienicy, która w tej chwili nie posiada żadnego zabezpieczenia domofonem, a drzwi z klatki nie są w żaden sposób zamykane, dlatego też każdy może wejść na wspólną część posesji. W mieszkaniu nie posiada Pani również żadnego alarmu, ani monitoringu. Z racji wykonywanej działalności, w domu posiada Pani sprzęt niezbędny do pracy, jak i dokumenty. Oprócz Pani zasobów firmowych, weszła Pani w posiadanie sprzętu firmowego klienta (laptop) oraz dokumentów księgowych, które aktualnie są przez Panią rozliczane. W przyszłości, wraz z rozwojem firmy, ilość dokumentów będzie większa, a jeśli kolejny klient będzie chciał, aby pracowała Pani na jego sprzęcie firmowym, również będzie to trzymane w domu. Dla zwiększenia bezpieczeństwa posiadłości i przetrzymywanych zasobów firmowych w mieszkaniu, 31 maja 2024 r. postanowiła Pani zaadoptować psa ze schroniska w celach ochronnych. Pies to suka (mieszaniec), w typie pitbulla. Jest to średniej wielkości pies, którego chciałaby Pani wyszkolić do obrony mienia firmowego. Działalność prowadzi Pani od 2 maja2024 r. Pani działalność jest sklasyfikowana pod PKD 69.20.Z - Działalność rachunkowo-księgowa; doradztwo podatkowe. Prowadzi Pani podatkową księgę przychodów i rozchodów, a dochody rozlicza w formie skali podatkowej.

Do kosztów utrzymania psa zamierza Pani zaliczyć koszty niezbędne do jego utrzymania i wpływu na jego zdrowie. Są to koszty związane z leczeniem i opieką weterynaryjną (weterynarz, lekarstwa i suplementy), wyspecjalizowanym szkoleniem, szczególnie skupionym na obronie majątku, wyżywieniem oraz akcesoriami dodatkowymi, tj. smycze, szelki, obroża, legowisko, materiały edukacyjne (różnego rodzaju zabawki pozwalające na właściwe ukierunkowanie zachowań psa) i miski.

Pani zdaniem, wydatki poniesione na utrzymanie psa, którego głównym zadaniem będzie pilnowanie i strzeżenie zarówno majątku firmy, jak i dokumentów, sprzętu powierzonego przez klientów. Pies, samą swoją obecnością, odstrasza potencjalnych włamywaczy i zwiększa prawdopodobieństwo nienarażania Pani na utratę majątku, dokumentów klienta, a co za tym idzie wycieku danych wrażliwych klientów (RODO) i tajemnicy zawodowej. Dzięki temu nie naraża się Pani na kary finansowe za utratę dokumentów i danych wrażliwych, co przekłada się na pozytywny wizerunek firmy i zwiększa źródło dochodów.

W przedstawionym stanie faktycznym ocenie podlega, czy zachodzi bezsporny i oczywisty związek wydatków na utrzymanie psa, z prowadzoną przez Panią działalnością gospodarczą, w której świadczy Pani usługi księgowo-doradcze.

Zauważyć należy, że istnieje grupa zakupów, które nie mogą być uznane za związane z działalnością gospodarczą, gdyż ponoszą je osoby fizyczne niezależnie od tego, czy prowadzą działalność gospodarczą, czy też takiej działalności nie prowadzą. Każdy, niezależnie od tego jaki wykonuje zawód, dokonuje zakupu różnego rodzaju towarów, rzeczy, czy zwierząt.

Zgodnie z wyrokiem NSA z 16 października 2012 r. sygn. akt II FSK 430/11: „Wydatek należy oceniać mając na uwadze racjonalność określonego działania dla osiągnięcia przychodu. Poniesienie wydatku musi zatem być powiązane z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą, ukierunkowaną na uzyskanie przychodów; wydatek powinien, przynajmniej potencjalnie, wpływać na wielkość uzyskiwanych lub spodziewanych przychodów z tej działalności. Kosztowa kwalifikacja konkretnego wydatku u konkretnego podatnika musi więc uwzględniać charakter i profil prowadzonej działalności gospodarczej oraz ekonomiczną racjonalność poniesionego wydatku.”

W opisie sprawy wskazała Pani, że pies będzie pełnił w działalności gospodarczej funkcje stróżujące. Będzie chronił sprzęt oraz dokumentację wykorzystywaną w działalności gospodarczej. Pies, samą swoją obecnością, odstrasza potencjalnych włamywaczy i zwiększa prawdopodobieństwo nienarażania Pani na utratę majątku, dokumentów klienta, a co za tym idzie wycieku danych wrażliwych klientów (RODO) i tajemnicy zawodowej. Dzięki temu nie naraża się Pani na kary finansowe za utratę dokumentów i danych wrażliwych, co przekłada się na pozytywny wizerunek firmy i zwiększa źródło dochodów.

Mając na uwadze powyższe okoliczności wynikające z powołanych przepisów prawa, w świetle zaprezentowanego opisu stanu faktycznego, ze względu na to, że pies będzie pilnował mieszkania, w którym prowadzi Pani działalność gospodarczą - czyli będzie ochraniał majątek związany z działalnością gospodarczą, to za koszt uzyskania przychodu można uznać wydatki związane z utrzymaniem psa w związku z pełnieniem przez niego funkcji stróżujących (zapobieganie kradzieży sprzętu lub dokumentacji) - czyli wydatki związane z zabezpieczeniem źródła przychodu z działalności gospodarczej.

Ponadto, pamiętać należy, że to na Pani, jako odnoszącej korzyść z faktu zaliczenia wskazanych we wniosku wydatków do kosztów uzyskania przychodu, ciąży obowiązek wykazania w jakiej części wydatki te mają związek z prowadzoną przez Panią pozarolniczą działalnością gospodarczą oraz obowiązek ich właściwego udokumentowania.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Panią i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Przy wydawaniu niniejszej interpretacji dokonałem wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny jest zgodny ze stanem rzeczywistym. W ramach postępowania o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego nie przeprowadzam postępowania dowodowego, lecz opieram się jedynie na stanie faktycznym przedstawionym we wniosku. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

W odniesieniu do powołanej przez Panią interpretacji indywidualnej zaznaczam, że została ona wydana w indywidualnej sprawie innego podmiotu i nie ma zastosowania w sprawie będącej przedmiotem Pani wniosku.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pani do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA),

albo

• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).