Interpretacja indywidualna z dnia 23 sierpnia 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP1-2.4012.317.2024.2.GK

Zastosowania stawki 0% dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów w sytuacji, gdy towar wywożony będzie przy użyciu własnego środka transportu a Wnioskodawca posiadać będzie fakturę, zawierającą dane identyfikujące towar oraz potwierdzenie w formie oświadczenia.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

21 czerwca 2024 r. wpłynął za pośrednictwem platformy ePUAP Państwa wniosek z 21 czerwca 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług w prawa do zastosowania stawki 0% dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów w sytuacji, gdy towar wywożony będzie przy użyciu własnego środka transportu a Wnioskodawca posiadać będzie fakturę, zawierającą dane identyfikujące towar oraz potwierdzenie w formie oświadczenia. Uzupełnili go Państwo w odpowiedzi na wezwanie pismem z 30 lipca 2024 r. (data wpływu za pośrednictwem operatora pocztowego 5 sierpnia 2024 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Polska Spółka sprzedaje towary do podmiotu zarejestrowanego i prowadzącego działalność na terenie innego kraju UE. Obie firmy zarejestrowane są do transakcji unijnych, posiadają aktywny status podatnika VAT-UE. Sprzedawca wysyła towar do paczkomatu na terenie Polski przy granicy, a nabywca odbiera towar z paczkomatu i przewozi ten towar na terytorium innego kraju UE własnym transportem, na tę okoliczność jest potwierdzenie w formie oświadczenia zawierające:

a)specyfikację poszczególnych sztuk ładunku,

b)nazwę oraz adres siedziby działalności gospodarczej podatnika dokonującego wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz nabywcy tych towarów,

c)adres, pod który są przewożone nabyte towary,

d)potwierdzenie przyjęcia towarów przez nabywcę do miejsca, o którym mowa w pkt c znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju,

e)rodzaj oraz numer rejestracyjny środka transportu, którym są wywożone towary przez nabywcę.

W uzupełnieniu wniosku wskazali Państwo, że:

Faktura do zdarzenia, o którym mowa we wniosku zostanie wystawiona i będzie zawierała dane identyfikujące towary:

• Nazwę towaru,
• Kod towaru,
• Ilość towaru,
• Jednostkę miary towaru,
• Cenę jednostkową towaru,
• Wartość netto towaru.

Oświadczenie stanowi oddzielny dokument, o którym mowa w art. 42 ust. 3 pkt 3 ustawy, zawierający dane, o których mowa w art. 42 ust. 4 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2024 r. poz. 361 z dnia 13 marca 2024 r.) Oświadczenie jest sporządzane na okoliczność wywozu towaru czyli odbioru z paczkomatu przez nabywcę, przewozu i dostarczenia towaru środkiem transportu nabywcy na teren innego kraju Unii Europejskiej, poza teren Polski.

Pytanie

Czy zastosowanie stawki podatku VAT 0% do powyżej opisanej transakcji wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów jest prawidłowe?

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy

Zdaniem podatnika, warunki zastosowania stawki podatku VAT 0% wymagane ustawą z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (art. 13 i art. 42) są spełnione. Zastosowanie stawki podatku VAT 0% jest prawidłowe.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361), zwanej dalej ustawą:

Z regulacji tej wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają wymienione czynności, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia jest terytorium kraju.

W myśl definicji zawartej w art. 2 pkt 1 i 4 ustawy:

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy:

Jak stanowi art. 2 pkt 6 ustawy:

Według art. 13 ust. 1 ustawy:

Stosownie do art. 13 ust. 2 ustawy:

Na podstawie art. 13 ust. 6 ustawy:

Dla uznania danej czynności za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów musi zaistnieć wywóz towarów z terytorium kraju na terytorium innego państwa członkowskiego, w wyniku dokonania dostawy tych towarów (przeniesienia prawa do rozporządzania towarami jak właściciel).

Wskazać należy, że w kwestii dokumentacji uprawniającej do zastosowania stawki podatku w wysokości 0% dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów od 1 stycznia 2020 r. zastosowanie mają przepisy rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) 2018/1912 z 4 grudnia 2018 r. zmieniającego rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 282/2011 w odniesieniu do niektórych zwolnień związanych z transakcjami wewnątrzwspólnotowymi (Dz. Urz. UE L Nr 311 z 7.12.2018, s. 10), zwanego dalej rozporządzeniem 2018/1912. Rozporządzenie 2018/1912 ma zasięg ogólny, wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich. Rozporządzenie 2018/1912 wprowadza m.in. domniemania wzruszalne odnoszące się do dowodów wymaganych do zastosowania zwolnienia z prawem do odliczenia (stawki 0%) z tytułu wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów.

Zgodnie z treścią art. 45a wprowadzonego rozporządzeniem 2018/1912:

Jednakże wskazać należy, że niespełnienie warunków wprowadzonych ww. rozporządzeniem nie oznacza, że stawka 0% nie będzie miała zastosowania. W takiej sytuacji dostawca będzie musiał udowodnić w inny sposób, zgodnie z dotychczasowymi przepisami ustawy, że warunki zastosowania stawki 0% zostały spełnione.

W myśl art. 41 ust. 3 ustawy:

Stosownie do art. 42 ust. 1 ustawy:

Warunki te muszą być spełnione łącznie. Spełnienie pierwszego z nich ma zagwarantować, że czynność zostanie potraktowana jako wewnątrzwspólnotowe nabycie w kraju odbiorcy i zostanie tam faktycznie opodatkowana, a drugi wskazuje, że istotnie nastąpił wywóz towarów z jednego państwa członkowskiego (z kraju) i jego transport (przemieszczenie) do innego państwa członkowskiego. Istotą transakcji wewnątrzwspólnotowych jest faktyczne opodatkowanie dostawy towaru w państwie przeznaczenia (do którego towar jest docelowo przemieszczany). Dostawa, która następuje na terytorium państwa dostawcy towarów, jest opodatkowana stawką 0%, a w państwie nabywcy następuje opodatkowanie tej dostawy według stawki podatku tam właściwej. Transakcja opodatkowana w ten sposób ma na celu uniknięcie zakłócania konkurencji, powodowanego podwójnym opodatkowaniem lub brakiem opodatkowania. Jednak zastosowanie stawki 0% przy wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów uzależnione jest także od zarejestrowania podatnika jako podatnika VAT UE, najpóźniej w momencie składania deklaracji uwzględniającej daną dostawę.

W myśl art. 42 ust. 1a ustawy:

Podstawowe znaczenie dla udokumentowania wywozu towarów w ramach wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, realizowanej z udziałem przewoźnika lub spedytora odpowiedzialnego za wywóz towarów z terytorium kraju, mają dokumenty wymienione w art. 42 ust. 3 ustawy.

Zgodnie z art. 42 ust. 3 ustawy:

Jak stanowi art. 42 ust. 4 ustawy

Jednak w myśl art. 42 ust. 11 ustawy:

Należy wskazać, że jeżeli wywóz towarów następuje w wyniku dokonania transakcji z ustalonym nabywcą, w celu dostawy, tj. przeniesienia na konkretny podmiot prawa do rozporządzania wywożonym towarem jak właściciel, zachodzi wówczas wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów, której po stronie nabywcy odpowiada wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów w zakupie. Podkreślić należy, że zakwalifikowanie danej transakcji jako dostawy wewnątrzwspólnotowej, na podstawie art. 13 ust. 1 ustawy, wymaga czasowego i materialnego związku pomiędzy dostawą danego towaru i jego transportem.

Brzmienie art. 42 ust. 3 ustawy wskazuje na podstawowy katalog dokumentów, potwierdzających dokonanie wywozu towarów i ich dostawę do nabywcy na terytorium innego państwa członkowskiego, który może być uzupełniony dodatkowymi dokumentami określonymi w art. 42 ust. 11 ustawy. Ponadto zgodnie z art. 42 ust. 4 ustawy o VAT, w przypadku wywozu towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów bezpośrednio przez podatnika dokonującego takiej dostawy lub przez ich nabywcę, przy użyciu własnego środka transportu podatnika lub nabywcy, podatnik powinien posiadać ponadto dokument inny niż wskazany w ust. 3 pkt 3 powoływanego przepisu.

Nie oznacza to jednak, że dla potwierdzenia tej okoliczności wymagane jest „łączne” posiadanie wszystkich typów dokumentów wymienionych w powyższych przepisach, o ile posiadane dokumenty jednoznacznie potwierdzają dostarczenie nabywcy towarów na terytorium innego państwa członkowskiego. Przepisy te określają rodzaje dokumentów, których posiadanie gwarantuje podatnikom bezpieczne stosowanie stawki preferencyjnej w dostawach wewnątrzwspólnotowych. Istotne jest aby dokumenty zawierały informacje, z których wynika, że określony towar został faktycznie dostarczony nabywcy do innego państwa członkowskiego niż terytorium kraju. Dokumenty mają łącznie potwierdzać określony fakt, co oznacza, że zebrane razem mają dać jednoznaczną informację, że określony towar został faktycznie dostarczony nabywcy do innego państwa członkowskiego niż terytorium kraju.

Ponadto wskazać należy, że faktura sprzedaży wypełnia znamiona specyfikacji, tj. zawiera dane dotyczące w szczególności nazwy i ilości towarów będącego przedmiotem dostawy, umożliwiając jego identyfikację.

Za możliwością uznania, iż faktura stanowi specyfikację poszczególnych sztuk ładunku, przemawia ugruntowana w tym zakresie praktyka organów podatkowych oraz sądów administracyjnych. Dla przykładu, w wyroku z 9 grudnia 2009 r. o sygn. I FSK 1388/08, Naczelny Sąd Administracyjny wskazał, iż: „(...) nie wydaje się, by podatnik był zmuszony do posiadania w swej dokumentacji odrębnej specyfikacji dostarczanych w ramach VAT towarów, jeśli specyfikacja taka została zawarta w fakturze VAT. (...). Jeżeli na fakturze wskazano dane, jakie powinna zawierać specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku (tj. m.in. nazwę i ilość towarów), faktura taka w istocie stanowi specyfikację poszczególnych sztuk ładunku. (...) posiadanie w takim przypadku odrębnej od faktury specyfikacji poszczególnych sztuk ładunku nie jest konieczne do zastosowania 0% VAT w przypadku WDT (...)”.

Zatem posiadanie przez dostawcę dokumentów, o których mowa w art. 42 ust. 4 i 11 ustawy uprawnia do zastosowania stawki podatku w wysokości 0% dla wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów.

W przedmiotowej sprawie Spółka sprzedaje towary do podmiotu zarejestrowanego i prowadzącego działalność na terenie innego kraju UE. Obie firmy zarejestrowane są do transakcji unijnych, posiadają aktywny status podatnika VAT-UE. Sprzedawca wysyła towar do paczkomatu na terenie Polski przy granicy, a nabywca odbiera towar z paczkomatu i przewozi ten towar na terytorium innego kraju UE własnym transportem. Dla udokumentowania wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów Spółka będzie posiadała fakturę, która będzie zawierała dane identyfikujące towar: nazwę towaru, kod towaru, ilość towaru, jednostkę miary towaru, cenę jednostkową towaru, wartość netto towaru oraz potwierdzenie w formie oświadczenia zawierające: specyfikację poszczególnych sztuk ładunku, nazwę oraz adres siedziby działalności gospodarczej podatnika dokonującego wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz nabywcy tych towarów, adres, pod który są przewożone nabyte towary, potwierdzenie przyjęcia towarów przez nabywcę do miejsca, o którym mowa w pkt c znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, rodzaj oraz numer rejestracyjny środka transportu, którym są wywożone towary przez nabywcę. Oświadczenie jest sporządzane na okoliczność wywozu towaru czyli odbioru z paczkomatu przez nabywcę, przewozu i dostarczenia towaru środkiem transportu nabywcy na teren innego kraju Unii Europejskiej, poza teren Polski.

Na tle tak przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego Państwa wątpliwości dotyczą określenia czy Spółka może zastosować stawkę podatku VAT 0% do transakcji wewnątrzwspólnotowej na podstawie posiadanych dokumentów.

Odnosząc się do Państwa wątpliwości należy zauważyć, że w przypadku opisanym we wniosku zastosowanie znajdzie przepis art. 42 ust. 4 ustawy, wskazujący dokumenty, jakie powinien posiadać podatnik w przypadku wywozu towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów bezpośrednio przez nabywcę przy użyciu własnego środka transportu.

Uwzględniając powołane przepisy prawa oraz okoliczności sprawy stwierdzić należy, że posiadane przez Spółkę ww. dokumenty, tj. faktura zawierająca dane identyfikujące towar oraz potwierdzenie w formie oświadczenia zawierające elementy wymagane przepisem art. 42 ust. 4 ustawy, stanowić będą dowody dokonania dostawy wewnątrzwspólnotowej, które zgodnie z art. 42 ust. 4 ustawy, potwierdzać będą dostarczenie towarów do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju. Tym samym, w opisanym zdarzeniu przyszłym, gdy towar wywożony będzie przez nabywcę przy użyciu własnego środka transportu, a Spółka będzie dysponowała ww. dokumentami, o których mowa w art. 42 ust. 4 ustawy, to Spółka (przy spełnieniu pozostałych warunków zawartych w art. 42 ust. 1 ustawy) będzie miała prawo zastosowania dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów stawki podatku w wysokości 0%.

Zatem Państwa stanowisko należy uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Informujemy, że wydając interpretację nie przeprowadzamy postępowania dowodowego i opieramy się wyłącznie na elementach zdarzenia przedstawionych we wniosku. Wszystkie gromadzone dokumenty na okoliczność przemieszczania towarów z Polski do innego kraju mogą być przedmiotem postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej, przeprowadzanej przez właściwy organ podatkowy.

Ponadto należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu zdarzenia przyszłego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”). Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).