Interpretacja indywidualna z dnia 22 sierpnia 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP2-1.4010.234.2024.4.KW

W zakresie skorzystania z ulgi na ekspansję.

Interpretacja indywidualna - stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób prawnych w zakresie ustalenia:

• czy w przedstawionym stanie faktycznym urządzenia produkowane przez Spółkę to produkty wytworzone w rozumieniu art. 18eb ust. 2 ustawy o CIT - jest nieprawidłowe;
• czy w przedstawionym stanie faktycznym nowe urządzenia produkowane i sprzedawane przez Spółkę spełniają definicję produktów dotychczas nieoferowanych zgodnie z art. 18eb ust. 4 ustawy o CIT - jest nieprawidłowe;
• czy w przedstawionym stanie faktycznym preparaty produkowane przez Spółkę to produkty wytworzone w rozumieniu art. 18eb ust. 2 ustawy o CIT - jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

25 kwietnia 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z 5 kwietnia 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy ulgi na ekspansję.

Uzupełnili go Państwo - w odpowiedzi na wezwania - pismem z 18 czerwca 2024 r. (data wpływu 18 czerwca 2024 r.) oraz pismem z 22 lipca 2024 r. (data wpływu 22 lipca 2024 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

„(...)” spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w (…) (dalej także jako: „Wnioskodawca”, „Spółka”) jest spółką prawa handlowego, polskim rezydentem podatkowym, podlegającym opodatkowaniu w Polsce od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania.

Wnioskodawca jest podatnikiem podatku od towarów i usług zarejestrowanym jako podatnik VAT czynny.

Zgodnie z umową Spółki, Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą zaklasyfikowaną według następujących pozycji Polskiej Klasyfikacji Działalności (PKD):

38.21.Z Obróbka i usuwanie odpadów innych niż niebezpieczne;

33.20.Z Instalowanie maszyn przemysłowych, sprzętu i wyposażenia;

43.22.Z Wykonywanie instalacji wodnokanalizacyjnych, cieplnych, gazowych i klimatyzacyjnych;

43.99.Z Pozostałe specjalistyczne roboty budowlane, gdzie indziej niesklasyfikowane;

46.14.Z Działalność agentów zajmujących się sprzedażą maszyn, urządzeń przemysłowych, statków i samolotów;

46.18.Z Działalność agentów specjalizujących się w sprzedaży pozostałych określonych towarów;

46.12.Z Działalność agentów zajmujących się sprzedażą paliw, rud, metali i chemikaliów przemysłowych;

46.90.Z Sprzedaż hurtowa niewyspecjalizowana;

47.99.Z Pozostała sprzedaż detaliczna prowadzona poza siecią sklepową, straganami i targowiskami;

71.20.B Pozostałe badania i analizy technicznej

Prowadzona przez Spółkę działalność opiera się na kreowaniu dwóch typów innowacyjnych produktów tj. urządzeń i preparatów, które są nakierowane na przeciwdziałanie i neutralizację uciążliwości zapachowej, oczyszczanie powietrza z pyłów i unosu mikrobiologicznego oraz przyspieszanie biologicznego rozkładu zanieczyszczeń. Do produktów opracowywanych przez Spółkę należą m. in.: (...) oraz biodegradacji, filtry oraz urządzenia do (...).

[Urządzenia]

Wnioskodawca jest producentem urządzeń do (...), które różnią się od siebie w zależności od źródła zanieczyszczenia, typu emisji oraz wybranego typu bariery odorowej. W ramach działalności Spółki produkowane są stacjonarne instalacje (...) do wytwarzania barier antyodorowych i usuwania zapachów wokół obszarów, obiektów lub przy źródłach emisji kontrolowanej, wymagających zminimalizowania wpływu na środowisko zewnętrzne. Drugim produktem są mobilne (...) do wytwarzania bariery antyodorowej, wykorzystywane w przypadku występowania nad obszarem złowonnym zmiennych wiatrów w kierunku zabudowań lub przy incydentach odorowych i prowadzeniu prac, którym towarzyszy zapylenie.

Spółka wytwarza produkty według własnego projektu. Koncepcję rozwoju, wytwarzania produktów są opracowywane w Spółce. Każde urządzenie wprowadzone na rynek jest opracowywane oraz produkowane przez Spółkę we własnym zakresie. Tworzone przez Wnioskodawcę urządzenia spełniają specyficzne indywidualne oczekiwania klientów. Proces produkcji składa się z 6 etapów: weryfikacja potrzeb odbiorców, weryfikacja dokumentacji projektowej, wdrożenie zmian projektowych, produkcja, instalacja systemu, kontrola jakości i ewaluacja. Każdy z tych etapów jest realizowany lub nadzorowany przez pracowników Spółki.

Przykładowo w roku 2022 Spółka opracowała innowacyjne urządzenie - (...), który poprawia jakość powietrza, wykorzystując technologię (...). Produkt posiada cechy indywidualne, rodzajowo odmienne od innych produktów, opracowane i wdrożone przez Spółkę w celu ulepszenia kompatybilności projektu.

Wyprodukowane w 2022 r. urządzenie zostało wydzierżawione na rzecz klienta Spółki. Celem wydzierżawienia jest zidentyfikowanie mocnych i słabszych stron produktu podczas eksploatacji. Przekazane dane Spółka uwzględni podczas produkcji innowacyjnej wersji urządzenia na szeroką skalę, tworząc nowy, dotychczas nieoferowany produkt. W roku 2023 Spółka sprzeda co najmniej jedno urządzenie nowego typu. Produkt ten nie był wcześniej w ofercie sprzedaży Spółki.

[Preparaty]

W ramach prowadzonej działalności Spółka produkuje preparaty do dezodoryzacji oraz do biodegradacji. Preparaty do dezodoryzacji stanowią biologiczne oraz chemiczne środki do neutralizowania odorów z powietrza. Wykorzystują metody ekologiczne (...) w procesie reakcji chemicznych. Z kolei preparaty do biodegradacji zostały zaprojektowane do zastosowań w sektorach: komunalnym, przemysłowym, rolniczym związanych z oczyszczaniem ścieków i odpadów. Skład preparatów to głównie formy przetrwalnikowe bakterii saprofitycznych charakteryzujących się bardzo wysoką efektywnością rozkładu wszelkiego typu organicznych zanieczyszczeń środowiska oraz długim okresem przydatności. Działają w warunkach tlenowych jaki i beztlenowych.

Preparaty są głównie tworzone przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonego przedsiębiorstwa. Wnioskodawca pełni kluczową rolę w procesie produkcji preparatów angażując posiadane środki produkcji i zapewniając wszelki know-how. Wnioskodawca jest odpowiedzialny za projektowanie, rozwijanie receptur, kontrolę jakości, ogólny nadzór nad produkcją preparatów poprzez co proces formowania ulega finalizacji. Wnioskodawca podzleca niektóre elementy procesu produkcji podmiotom zewnętrznym, które wspierają wytwarzanie produktów na określonych etapach produkcji, w czasie których to cały czas Wnioskodawca jest głównym zarządcą i nadzorcą całego procesu, zapewniając spójność i zgodność z założeniami receptury oraz standardami jakości i pełniąc kontrolę nad etapami tworzenia i dostarczania swoich produktów na rynek. Podmioty zewnętrzne zajmują się dostawą surowców oraz zapewnianiem odpowiednich proporcji składników poszczególnych preparatów. Z kolei Wnioskodawca jest odpowiedzialny za projekt finalny oraz ponosi odpowiedzialność za jakość i skuteczność produktu względem odbiorców.

W celu wyższej ochrony tajemnic przedsiębiorstwa Spółki, w tym know-how i receptur preparatów, Spółka rozważa w przyszłości modyfikację procesu produkcyjnego. W miejsce zlecenia niektórych czynności podwykonawcom, Spółka rozważa dzierżawę linii produkcyjnych. W takim modelu, Spółka będzie dzierżawić linię produkcyjną na określony czas wraz z pracownikami obsługującymi tę linię. W ten sposób, cały proces produkcji preparatów realizowany będzie wyłącznie przez Spółkę, z wykorzystaniem zasobów posiadanych (w tym dzierżawionych) przez Spółkę.

[Koszty poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów]

Spółka prowadzi szerokie działania marketingowe nakierowane na zwiększanie ogólnej wartości sprzedaży produktów Spółki, promowanie asortymentu Spółki. Działania marketingowe Spółki mają na celu zwiększanie świadomości potencjalnych odbiorców produktów i urządzeń (konsumentów, przedsiębiorców, jednostek samorządu terytorialnego oraz podmiotów publicznych. Dodatkowo Spółka rozważa wprowadzanie nowych produktów do sprzedaży oraz wprowadzanie produktów na nowe rynki.

W związku z realizacją wyżej opisanych projektów Spółka w latach 2022 oraz 2023 poniosła koszty w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów. Spółka będzie ponosiła również tego rodzaju koszty w przyszłości. Katalog kosztów, które Spółka identyfikuje jako poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów obejmuje (dalej łącznie jako „Koszty ekspansji”):

1)uczestnictwo w targach poniesione na organizację miejsca wystawowego, zaprojektowanie i stworzenie stanowiska targowego oraz transport eksponatów, elementów składowych,

2)koszty związane z uczestnictwem pracownikach w targach obejmujące wyżywienie, noclegi, diety, transport lotniczy,

3)kampanie reklamowe w mediach społecznościowych oraz systemach reklamowych,

4)współprace dotyczące promocji produktów Spółki na stronach internetowych innych podmiotów, w tym sklepów internetowych,

5)współprace z influencerami w mediach społecznościowych,

6)stworzenie i aktualizację stron internetowych, przez które Spółka prowadzi sprzedaż,

7)pozycjonowanie strony internetowej Spółki oraz materiałów reklamujących ofertę Spółki i jej produkty,

8)wydatki na lokowanie produktów w programach telewizyjnych, internetowych i radiowych,

9)prowadzenie kont Spółki na mediach społecznościowych (m. in. (…), (…)),

10)zakup obrobionych fotografii,

11)lokowanie produktów na stacjach telewizyjnych,

12)reklamę w magazynach,

13)zakup artykułów promujących towary Spółki oraz prezentacja towarów na stronach internetowych,

14)zakup teczek, katalogów, ulotek, folderów, roll-upów promujących produkty Spółki,

15)inne działania promocyjne,

16)przygotowanie instrukcji, opakowań, ulotek w językach obcych, w tym koszty tłumaczeń,

17)certyfikację pozwalającą na dopuszczenie do obrotu preparatów Spółki i potwierdzających ich jakość i skuteczność, w tym również m.in. badania olfaktometryczne,

18)certyfikację pozwalającą na dopuszczenie do obrotu urządzeń Spółki i potwierdzających ich jakość i skuteczność.

Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu stanu faktycznego

1. Spółka nie korzysta ze zwolnienia podatkowego, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 lub 34a ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2023 r. poz. 2805) (dalej też jako: “ustawa o CIT”).

Tym samym Spółka nie uzyskuje dochodów z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz.U. z 2023 r. poz. 1604).

2. Koszty, o których mowa we wniosku, poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów, nie zostały Spółce zwrócone w jakiejkolwiek formie oraz nie zostały przez Spółkę odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym.

3. Spółka zamierza skorzystać z jednego lub więcej zwolnień wymienionych w przepisie art. 18eb ustawy o CIT, w zależności od tego, który z warunków zostanie spełniony w danym roku podatkowym.

4. Produkcja preparatów jest wieloetapowym procesem - jeden z jego etapów realizowany jest przez podmiot trzeci, na zlecenie Spółki. Najważniejsza część procesu, tj. współopracowanie z dostawcą składu preparatów, rozwijanie receptur, kontrola jakości oraz ogólny nadzór pozostaje po stronie Spółki. Podmiot trzeci jest jedynie wykonawcą, który zajmuje się fizycznym wytwarzaniem produktów na zlecenie i pod nadzorem Spółki. Nie posiada on know-how w zakresie produkcji.

Spółka pozostaje twórcą produkowanych przez siebie preparatów i opracowuje je we własnym zakresie. Spółka jest współautorem składu preparatów i posiada odpowiednie know-how do ich wytworzenia.

5. Spółka zajmuje się sprzedażą urządzeń opracowywanych we własnym zakresie, we własnym dziale technicznym, hali.

Z kolei w przypadku preparatów jeden z etapów produkcji realizowany jest przy udziale podmiotu trzeciego.

6. Ponoszone przez Spółkę wydatki będące przedmiotem wniosku dotyczą sprzedaży wyrobów produkowanych przez Spółkę - preparatów oraz urządzeń.

7. Wzrost przychodów ze sprzedaży dotyczy wyrobów wyprodukowanych przez Spółkę - preparatów oraz urządzeń.

8. Koszty określone we wniosku jako kampanie reklamowe w mediach społecznościowych oraz systemach reklamowych stanowią wydatki związane z promowaniem produktów za pośrednictwem platform takich jak …, …, …, …, …, …, oraz systemów reklamowych jak … czy …. Obejmują one różnorodne rodzaje wydatków, które różnią się w zależności od platformy, celu kampanii oraz strategii reklamowej.

Działania reklamowe prowadzone są przez pracowników Spółki, którzy odpowiadają za tworzenie kampanii reklamowych oraz następnie za ich optymalizację i dostosowanie, a także przez wyspecjalizowane podmioty, np. Agencje marketingowe.

Wydatki obejmują budżet reklamowy (opłaty naliczane za wyświetlenia reklamy lub interakcje z reklamą), koszty związane z tworzeniem treści reklamowych (w tym np. koszty produkcji grafik) oraz koszty zarządzania kampaniami reklamowymi, wynagrodzenie agencji reklamowej.

9. Koszty określone we wniosku jako współpraca dotycząca promocji produktów spółki na stronach internetowych innych podmiotów, w tym sklepów internetowych, obejmują różnorodne wydatki związane z umieszczaniem, zarządzaniem i optymalizacją reklam oraz promocyjnych treści na stronach internetowych innych podmiotów.

W skład tych kosztów wchodzą opłaty za miejsce reklamowe, czyli płatności za umieszczanie banerów, linków sponsorowanych i artykułów sponsorowanych na stronach internetowych partnerów.

Promocja produktów w sklepach internetowych wiąże się również z opłatami za listing produktów, czyli koszty związane z dodawaniem produktów do katalogów sklepów internetowych, oraz z kosztami sponsorowanych pozycji, które są opłatami za umieszczanie produktów w widocznych miejscach, takich jak strona główna sklepu czy wyniki wyszukiwania.

Działania polegające na przygotowywaniu materiałów promocyjnych i koordynacja promocji produktów na stronach internetowych innych podmiotów prowadzone są przez pracowników Spółki.

10. Koszty określone we wniosku jako współpraca z influencerami w mediach społecznościowych obejmują różnorodne wydatki związane z planowaniem, realizacją i optymalizacją kampanii promocyjnych prowadzonych przez wpływowych twórców treści na platformach takich jak …, …, …, …, czy ….

Prowadzone przez Spółkę działania polegają na angażowaniu influencerów do promowania produktów lub usług spółki poprzez ich kanały w mediach społecznościowych, co pozwala na dotarcie do szerokiej i zaangażowanej grupy odbiorców.

W ramach tych działań Spółka ponosi takie wydatki, jak honoraria wypłacane dla influencerów, koszty produkcji treści promocyjnych, koszty kampanii reklamowych.

11. Koszty określone we wniosku jako stworzenie i aktualizacja stron internetowych, przez które Spółka prowadzi sprzedaż, obejmują różnorodne wydatki konieczne do zaprojektowania, wdrożenia, utrzymania i regularnej aktualizacji tych stron, co umożliwia sprzedaż produktów oferowanych przez Spółkę.

Koszty te stanowią odpowiednio opłaty związane ze stworzeniem samej strony oraz jej późniejszą aktualizacją, związaną z poszerzaniem oferty Spółki o nowe produkty oraz ich sprzedażą.

Wydatki ponoszone przez Spółkę to m.in. opłaty za usługi projektantów i programistów, opłaty za hosting serwera i utrzymania domeny, koszty utrzymania i wsparcia technicznego.

Ponadto Spółka ponosi koszty tworzenia i aktualizacji treści na stronie jako wynagrodzenia pracowników zajmujących się tym procesem.

12. Koszty określone we wniosku jako pozycjonowanie strony internetowej Spółki oraz materiałów reklamujących ofertę Spółki i jej produkty obejmują wydatki związane z poprawą widoczności strony internetowej i promocyjnych treści w wynikach wyszukiwania oraz w różnych kanałach online. Te działania mają na celu zwiększenie ruchu na stronie, poprawę pozycji w wynikach wyszukiwarek oraz skuteczne dotarcie do potencjalnych klientów.

Wydatki te stanowią koszty tzw. optymalizacji SEO, czyli działań mających na celu poprawę pozycji strony internetowej w wynikach wyszukiwania.

Działania te realizowane są przez pracowników Spółki oraz agencje marketingowe.

13. Koszty określone we wniosku jako wydatki na lokowanie produktów w programach telewizyjnych, internetowych i radiowych obejmują wydatki związane z zamieszczaniem produktów w różnych formatach medialnych (np. programy telewizyjne, audycje radiowe, podcasty) celem zwiększenia zasięgu reklamy, co ma bezpośrednie przełożenie na zainteresowanie odbiorców produktem, a tym samym zwiększenie sprzedaży produktów.

Koszty obejmują przygotowanie do emisji materiałów dotyczących produktów (tekstów reklamowych, grafik, wideo) a także wydatki na samo lokowanie (np. wynagrodzenie dla podmiotu wyświetlającego reklamę).

Realizacja tych działań prowadzona jest przez pracowników Spółki oraz agencję marketingową.

14. Koszty określone we wniosku jako prowadzenie kont Spółki na mediach społecznościowych (m. in. …) obejmują różnorodne wydatki związane z tworzeniem, publikacją i zarządzaniem treściami oraz interakcją z użytkownikami na tych platformach.

Koszty te obejmują wynagrodzenia dla pracowników Spółki odpowiedzialnych za tworzenie treści, grafik i reklam, zarządzanie kontem, planowanie strategii oraz monitorowanie wyników, a także dla agencji marketingowej, której powierzono tożsamy zakres obowiązków.

Dodatkowo, koszty mogą obejmować opłaty za narzędzia i oprogramowanie do planowania treści, analizy danych i zarządzania społecznościami, a także opłaty za reklamy i promocję postów w celu zwiększenia zasięgu i zaangażowania.

15. Koszty określone we wniosku jako zakup obrobionych fotografii obejmują wydatki związane z nabyciem gotowych zdjęć, które zostały poddane obróbce graficznej lub edycji, aby uzyskać pożądany efekt wizualny.

Zdjęcia mogą przedstawiać różnorodną tematykę, w zależności od bieżących potrzeb Spółki. Fotografie następnie wykorzystywane będą w celach marketingowych, promocyjnych, komunikacyjnych.

Dla przykładu, mogą to być zdjęcia produktowe (produktów wytwarzanych przez Spółkę), ale także gotowe zdjęcia stockowe lub zdjęcia do publikacji (ilustrujące lub uzupełniające treść tekstu).

Działania realizowane są przez pracowników Spółki oraz zewnętrznych fotografów.

16. Koszty określone we wniosku jako lokowanie produktów na stacjach telewizyjnych obejmują wydatki związane z prowadzeniem reklamy produktów poprzez umieszczanie ich lub informacji o nich w programach telewizyjnych.

W ramach tych działań Spółka ponosi koszty związane z identyfikacją odpowiednich programów telewizyjnych, komunikacją z producentami, produkcją treści reklamowych oraz wynagrodzeniem należnym wydawcom. Koordynacją procesu zajmują się pracownicy Spółki, lokowaniem produktu zajmują się stacje telewizyjne.

17. Koszty określone we wniosku jako reklama w magazynach obejmują wydatki związane z umieszczaniem reklam produktów Spółki w wydawnictwach drukowanych, takich jak magazyny branżowe, czasopisma konsumenckie czy katalogi.

Koszty te obejmują opłaty za umieszczenie reklamy w magazynach oraz produkcję materiałów reklamowych (np. projekty graficzne, zdjęcia produktów, treści reklamowe). Odpowiedzialni za koordynację tego procesu są pracownicy Spółki.

18. Koszty określone we wniosku jako zakup artykułów promujących towary Spółki obejmują wydatki na gadżety reklamowe - np. koszulki, długopisy, teczki, torby, breloczki czy kubki.

Zamawiane gadżety reklamowe oznaczone są logotypem Spółki i promują markę, co bezpośrednio przyczynia się do zwiększenia rozpoznawalności i sprzedaży urządzeń i preparatów.

Gadżety reklamowe wykorzystywane są w sytuacjach związanych ze sprzedażą wytwarzanych produktów, np. mogą być rozdawane podczas wydarzeń firmowych, konferencji, targów branżowych czy spotkań biznesowych. Gadżety mogą być wykorzystywane jako część kampanii promocyjnych, np. jako nagrody lub prezenty dla partnerów biznesowych, stałych klientów czy influencerów.

Koszty określone we wniosku jako prezentacja towarów na stronach internetowych obejmują wydatki na działania mające na celu skuteczną i atrakcyjną prezentację na stronach internetowych, np. na portalach aukcyjnych. Będą to zatem np. wydatki na fotografie produktów, edycję zdjęć, tworzenie opisów produktów.

19. Zakupione teczki, katalogi, ulotki, foldery, roll-upy promujące produkty Spółki dotyczą zarówno towarów, o których mowa we wniosku (zawierają logo firmy oraz wskazanie konkretnego produktu wytwarzanego przez Spółkę, będącego przedmiotem reklamy), jak i całej marki (zawierają logotyp Spółki). Innymi słowy, niektóre gadżety promują konkretny produkt, a inne - całą markę.

Wymienione gadżety wykorzystywane są w sytuacjach związanych ze sprzedażą wytwarzanych produktów, np. mogą być rozdawane podczas wydarzeń firmowych, konferencji, targów branżowych czy spotkań biznesowych. Gadżety mogą być wykorzystywane jako część kampanii promocyjnych, np. Jako nagrody lub prezenty dla partnerów biznesowych, stałych klientów czy influencerów.

Z kolei rollupy stanowią część aranżacji stoiska wystawienniczego podczas targów.

20. Koszty określone we wniosku jako inne działania promocyjne obejmują różnorodne formy działań marketingowych i promocyjnych, które nie zostały wymienione w innych kategoriach, ale są istotne dla promocji produktów lub usług Spółki. Przykładem takich działań jest wysyłka newsletterów, polegająca na bezpośrednim dotarciu do odbiorców mailowo i utrzymywanie z nimi regularnego kontaktu. Spółka w celu wysyłki newsletterów ponosi koszt w postaci abonamentu na wysyłkę.

Działania podejmowane w tej kategorii obejmują również organizację wydarzeń promocyjnych, kampanie marketingowe offline, organizowanie programów partnerskich, sponsoring wydarzeń społecznych, działania public relations.

Działania te będą realizowane przez pracowników Spółki oraz podmioty zewnętrzne, takie jak agencje reklamowe czy eventowe.

Wydatki związane z tymi działaniami mogą obejmować koszty wynagrodzeń pracowników, opłaty dla agencji zewnętrznych, koszty produkcji treści, reklamy oraz inne wydatki operacyjne związane z realizacją działań promocyjnych.

21. Koszty określone we wniosku jako przygotowanie instrukcji, opakowań, ulotek w językach obcych, w tym koszty tłumaczeń odnoszą się do wydatków ponoszonych przez Spółkę na zapewnienie profesjonalnego przetłumaczenia materiałów marketingowych, instrukcji obsługi produktów oraz opakowań na inne języki niż język oryginalny.

Realizacja tych działa prowadzona jest zarówno przez pracowników Spółki, którzy zajmują się zarządzaniem projektem tłumaczenia oraz koordynacją zespołu tłumaczy, jak i przez podmioty zewnętrzne, takie jak agencje tłumaczeniowe lub niezależni tłumacze.

Koszty związane z tłumaczeniami i przygotowaniem materiałów w językach obcych mogą obejmować koszty tłumaczeń, edycji i korekty, koszty projektowania graficznego, koszty druku.

22. Przez stwierdzenie we wniosku „(...) w przypadku wydzierżawienia przez Spółkę linii produkcyjnych do celów produkcji preparatów opracowanych przez Spółkę” -pytanie to dotyczy hipotetycznego stanu faktycznego, w którym Spółka zdecyduje się na wydzierżawienie linii produkcyjnych (aktualnie posiadanych przez inny podmiot) wraz z pracownikami innego podmiotu w celu wytwarzania preparatów.

Wówczas wszystkie czynności dotyczące wytwarzania preparatów będą wykonywane z wykorzystaniem zasobów własnych Spółki, ponieważ w takiej sytuacji Spółka dysponowałaby zasobami produkcyjnym w postaci linii produkcyjnych oraz pracowników na podstawie umowy dzierżawy.

23. (...) jest urządzeniem mobilnym wyprodukowanym po raz pierwszy w działalności Spółki w 2022 r. W 2023 r. Spółka wyprodukowała kolejny (...), o innych cechach, funkcjach, parametrach i stopniu zaawansowania niż urządzenie z 2022 r.

24. Wszystkie opisane w stanie faktycznym „koszty ekspansji” należy uznać za koszty uzyskania przychodów poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży, o których mowa w art. 18eb ust. 7 pkt 1 ustawy o CIT. Są to koszty związane z prowadzoną działalnością gospodarczą i z przychodami ze sprzedaży preparatów i urządzeń.

25. Przygotowanie certyfikacji pozwalających na dopuszczenie do obrotu preparatów oraz urządzeń Spółki obejmuje szereg działań mających na celu potwierdzenie jakości, skuteczności oraz zgodności z obowiązującymi przepisami produktów oferowanych przez Spółkę.

W tym celu Spółka korzysta z usług profesjonalnych podmiotów zewnętrznych zajmujących się certyfikacją, w tym m.in. współpracuje ze specjalistycznymi laboratoriami dysponującymi odpowiednim sprzętem i zapleczem do przeprowadzania badań.

Do kosztów objętych ulgą na ekspansję Spółka zamierza zaliczyć: koszty przeprowadzenia badań laboratoryjnych i testów, opracowania dokumentacji technicznej, procesu certyfikacji, w tym kosztów przygotowania wniosków o certyfikację. Koszty te obejmują także koszty administracyjne związane z procesem certyfikacji i audytami.

26. Z tzw. ulgi na ekspansję Spółka zamierza skorzystać tylko w stosunku do przychodów z działalności operacyjnej.

27. Spółka zamierza w przypadku stwierdzenia stanowiska Spółki wyrażonego we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej odliczać od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18 ustawy o CIT, koszty uzyskania przychodów poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów do wysokości dochodu uzyskanego przez Państwa w roku podatkowym z przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych, nie więcej jednak niż 1 000 000 zł w roku podatkowym.

28. Zbycia produktów, o których mowa we wniosku, Spółka dokonuje do podmiotu niebędącego podmiotem powiązanym w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT.

Pismem z 22 lipca 2024 r. (data wpływu 22 lipca 2024 r.) doprecyzowali Państwo wniosek w zakresie sformułowanych pytań.

1.Spółka posiada własny dział techniczny, którego zadaniem jest stworzenie urządzenia gotowego do sprzedaży. Odbywa się to przy pomocy komponentów zakupionych od podmiotów trzecich. Jednakże zakupione części osobno nie tworzą gotowego produktu. W dziale technicznym następuje łączenie, instalacja i integracja, mające na celu stworzenie końcowego urządzenia. Zadaniem tego działu jest również montaż komponentów oraz końcowe testowanie urządzenia.

Poszczególne części i komponenty są tworzone przez podmioty zewnętrzne specjalnie na zamówienie Spółki, według projektu Spółki opracowanego w ramach prowadzonych prac badawczo-rozwojowych. Ponadto nie stanowią one gotowego produktu i nie mają funkcji ani cech, które posiada końcowe urządzenie wyprodukowane przez Spółkę.

Można wskazać następujące etapy tworzenia urządzeń w dziale technicznym Spółki:

1)Stworzenie wymagań technicznych i projektu urządzenia

Pierwszy z etapów polega na dokładnym zaplanowaniu urządzenia przez Spółkę oraz określeniu jego wymagań, parametrów. Na tym etapie powstają również prototypy, które są testowane w celu oceny ich zgodności z wymaganiami.

2)Zakup komponentów

Spółka identyfikuje niezbędne części i podzespoły, a następnie wybiera dostawców i negocjuje z nimi ceny. Każdy komponent jest wybierany na podstawie specyfikacji technicznych oraz wymagań jakościowych, które są niezbędne do stworzenia ostatecznego urządzenia.

3)Kontrola Jakości

Po otrzymaniu komponentów, dział techniczny przeprowadza dokładną kontrolę jakości, aby upewnić się, że wszystkie części spełniają określone standardy i są wolne od wad. Ewentualne niespełniające norm komponenty są odrzucane lub reklamowane u dostawcy.

4)Montaż

Dział techniczny przystępuje do procesu montażu, który polega na łączeniu i instalacji poszczególnych komponentów zgodnie z zaplanowaną sekwencją i technologią. Montaż może obejmować zarówno skomplikowane prace mechaniczne, jak i elektroniczne.

5)Integracja

Po złożeniu komponentów, urządzenie przechodzi przez etap integracji systemowej, gdzie wszystkie podzespoły są konfigurowane i synchronizowane w celu zapewnienia ich poprawnego współdziałania.

6)Testowanie:

Przed wysłaniem urządzenia do klienta, dział techniczny przeprowadza testy gotowego urządzenia. Testowanie ma na celu wykrycie wszelkich potencjalnych usterek lub problemów, które mogą wystąpić w trakcie użytkowania urządzenia przez klienta.

7)Pakowanie i logistyka:

Gotowe urządzenia są pakowane i transportowane do klienta.

Cały proces jest niezbędny do tego, aby zakupione od podmiotów trzecich komponenty przekształciły się w gotowy, funkcjonalny produkt, który spełnia wszystkie wymagania klientów oraz normy jakościowe i regulacyjne. Dział techniczny Spółki odgrywa zatem kluczową rolę w przekształceniu surowych komponentów w gotowe do sprzedaży urządzenia.

2.Wszystkie urządzenia wskazane przez Spółkę, także (...), są tworzone od początku do końca w dziale technicznym Spółki (z wykorzystaniem zakupionych podzespołów i części), wg schematu opisanego w odpowiedzi na pierwsze pytanie.

Z kolei wszystkie preparaty są częściowo produkowane na poszczególnych etapach przez podmioty zewnętrzne. Wnioskodawca pozostaje natomiast zarządcą całego procesu, zapewniając spójność i zgodność z założeniami receptury oraz standardami jakości i pełniąc kontrolę nad etapami tworzenia i dostarczania swoich produktów na rynek.

Pytania

1)Czy w przedstawionym stanie faktycznym urządzenia produkowane przez Wnioskodawcę to produkty wytworzone przez Wnioskodawcę w rozumieniu art. 18eb ust. 2 ustawy o CIT?

2)Czy w przedstawionym stanie faktycznym nowe urządzenia produkowane i sprzedawane przez Wnioskodawcę spełniają definicję produktów dotychczas nieoferowanych zgodnie z art. 18eb ust. 4 ustawy o CIT?

3)Czy w przedstawionym stanie faktycznym preparaty produkowane przez Wnioskodawcę to produkty wytworzone przez Wnioskodawcę w rozumieniu art. 18eb ust. 2 ustawy o CIT?

4)Czy wyprodukowane przez Spółkę preparaty, z wykorzystaniem wydzierżawionych linii produkcyjnych, będą stanowiły produkty wytworzone przez Wnioskodawcę zgodnie z art. 18eb ust. 2 ustawy o CIT?

5)Czy opisane w stanie faktycznym Koszty ekspansji należy uznać za koszty uzyskania przychodów poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży, o których mowa w art. 18eb ust. 7 ustawy o CIT?

6)Czy określony w art. 18eb ust. 4 ustawy o CIT, warunek dotyczący osiągnięcia przychodów ze sprzedaży produktów dotychczas nieoferowanych przez 2 kolejno następujących po sobie lat podatkowych nakłada obowiązek spełnienia go w jednym z dwóch lat podatkowych w tym dwuletnim okresie, czy spełnienia go w dwóch latach z rzędu w tym dwuletnim okresie, czy też spełnienia go łącznie w tym okresie?

Ta interpretacja stanowi odpowiedź na pytania nr 1-3 oraz 5-6.

Odnośnie pytania nr 4, wydane zostanie odrębne rozstrzygnięcie.

Państwa stanowisko w sprawie

1. Zdaniem Wnioskodawcy urządzenia produkowane przez Spółkę stanowią produkty wytworzone przez Spółkę w rozumieniu art. 18eb ust. 2 ustawy o CIT.

2. Zdaniem Wnioskodawcy nowe urządzenia produkowane przez Spółkę spełniają definicję produktów dotychczas nieoferowanych zgodnie z art. 18eb ust. 4 ustawy o CIT.

3. Zdaniem Wnioskodawcy preparaty produkowane przez Spółkę to produkty wytworzone przez Wnioskodawcę w rozumieniu art. 18eb ust. 2 ustawy o CIT

4. Zdaniem Wnioskodawcy wyprodukowane przez Spółkę preparaty, z wykorzystaniem wydzierżawionych linii produkcyjnych, będą stanowiły produkty wytworzone przez Wnioskodawcę zgodnie z art. 18eb ust. 2 ustawy o CIT.

5. Zdaniem Wnioskodawcy opisane w stanie faktycznym Koszty ekspansji należy uznać za koszty uzyskania przychodów poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży, o których mowa w art. 18eb ust. 7 ustawy o CIT.

6. Zdaniem Wnioskodawcy określony w art. 18eb ust. 4 ustawy o CIT, warunek dotyczący osiągnięcia przychodów ze sprzedaży produktów dotychczas nieoferowanych przez 2 kolejno następujących po sobie lat podatkowych nakłada obowiązek spełnienia go w jednym z dwóch lat podatkowych w tym dwuletnim okresie.

Ad 1

Zgodnie z art. 18eb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej też jako: „ustawa o CIT”), podatnik uzyskujący przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych odlicza od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18, koszty uzyskania przychodów poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów do wysokości dochodu uzyskanego przez podatnika w roku podatkowym z przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych, nie więcej jednak niż 1 000 000 zł w roku podatkowym.

Zgodnie z art. 18eb ust. 2 ustawy o CIT, przez produkty rozumie się rzeczy wytworzone przez podatnika.

Z powyżej przywołanych przepisów wynika, że przesłanką konieczną do skorzystania z ulgi na ekspansję jest poniesienie przez podatnika kosztów uzyskania przychodów w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów.

Zgodnie z definicją z art. 18eb ust. 2 ustawy o CIT, produktem są rzeczy wytworzone przez podatnika. Przepisy ustawy o CIT nie przewidują definicji pojęcia rzeczy oraz rzeczy wytworzonych przez podatnika.

W ślad za definicją z Kodeksu Cywilnego należy stwierdzić, że rzeczami są przedmioty materialne.

Jednocześnie, system prawa nie przewiduje definicji pojęcia wytworzenia przez danym podmiot, w związku z czym należy dokonać wykładni językowej tego pojęcia.

Mając na uwadze kontekst analizowanych przepisów, stwierdzić należy, że przez wytworzenie należy rozumieć wyprodukowanie, zrobienie lub przerobienie czegoś. W każdym procesie produkcyjnym uwzględniony jest proces pozyskiwania lub nabywania surowców, a także nabywania półproduktów lub elementów składowych produktu finalnego.

Uwzględnienie kontekstu językowego wskazuje więc, że mianem produktu wytworzonego przez podatnika można określić jedynie taką rzecz, tj. materialny obiekt przyrody, którego produkcja odbyła się w ramach przedsiębiorstwa podatnika. Produktem wytworzonym przez podatnika w rozumieniu przepisów o uldze na ekspansję są przedmioty materialne (rzeczy) powstałe na skutek zaangażowania posiadanych przez podatnika środków produkcji, których proces formowania uległ finalizacji.

Wykładnia językowa przepisów nie prowadzi do wniosku, że z zakresu zastosowania ulgi na ekspansję wykluczono podatników wykorzystujących w procesie produkcji zakupione surowce lub komponenty, które poddawane są obróbce prowadzącej do uzyskania finalnej postaci produktu. Jak już wyżej wskazano, każdy proces produkcyjny wykorzystuje surowce i komponenty. Analogicznie walor produktu wytworzonego przez podatnika będzie miał produkt, którego częścią składową są komponenty zakupione od innych producentów, zakładając, że działalność wytwórcza nie sprowadza się wówczas jedynie do scalenia w jeden produkt pozyskanych z zewnątrz podzespołów.

Jednocześnie przymiotu samodzielności produkcji nie pozbawia subsydiarne skorzystanie ze usług podwykonawców, o ile w dalszym ciągu przeważająca część produkcji odbywa w ramach przedsiębiorstwa podatnika, a więc bez posiłkowana się wsparciem kontrahentów zewnętrznych. Ustalenie, że przeważająca cześć produkcji dokonywana jest bezpośrednio przez podatnika każdorazowo powinno odbywać się na tle okoliczności konkretnego procesu produkcyjnego z uwzględnieniem jego indywidualnych cech.

Przez producenta danego produktu należy rozumieć ten podmiot, który pełni wiodącą rolę w procesie produkcyjnym.

Zgodnie z przedstawionym stanem faktycznym, Spółka opracowuje we własnym zakresie urządzenia, które służą celom likwidacji zanieczyszczeń występujących w powietrzu lub w wodzie.

W toku produkcji, Spółka wykorzystuje podzespoły i surowce zakupione od innych podmiotów, ale urządzenie stanowi efekt pracy podejmowanej przede wszystkim przez Spółkę, jako odpowiedzialną za stworzenie koncepcji urządzenia, jej wdrożenie oraz instalację urządzenia u klienta końcowego. Spółka korzysta z elementów dostarczanych przez podmioty zewnętrzne, ale jedynym podmiotem, który może wykorzystać te elementy w celu stworzenia jest Spółka, jako autor projektu, posiadający odpowiednie know-how oraz personel pozwalający na stworzenie funkcjonującego urządzenia w środowisku klienta.

W rezultacie, to Spółka jest jedynym podmiotem, któremu w toku tworzenia urządzenia można przyznać walor twórcy lub producenta urządzenia. Dostawcy surowców i podzespołów tworzą bowiem inne produkty, niż urządzenie będące efektem prac produkcyjnych Spółki.

Mając na uwadze powyższe, urządzenia produkowane przez Spółkę stanowią produkty wytworzone przez Spółkę zgodnie z art. 18eb ust. 2 ustawy o CIT.

Ad 2

Zgodnie z art. 18eb ust. 1 ustawy o CIT, podatnik jest uprawniony do skorzystania z odliczenia pod warunkiem, że w okresie 2 kolejno następujących po sobie lat podatkowych, licząc od roku podatkowego, w którym poniósł koszty zwiększenia przychodów, o których mowa w ust. 1, zwiększył przychody ze sprzedaży produktów w stosunku do przychodów z tego tytułu ustalonych na ostatni dzień roku podatkowego poprzedzającego rok poniesienia tych kosztów lub osiągnął przychody ze sprzedaży produktów dotychczas nieoferowanych, lub osiągnął przychody ze sprzedaży produktów dotychczas nieoferowanych w danym kraju.

Wymóg osiągnięcia przychodu ze sprzedaży produktu dotychczas nieoferowanego należy rozumieć jako konieczność wprowadzenia do oferty przedsiębiorstwa dobra materialnego, które różniłoby się od dotychczas oferowanego asortymentu w stopniu pozwalającym uznać, że przedsiębiorca rozszerza działalność na nowy segment rynku.

Z produktem dotychczas nieoferowanym będziemy mieli więc do czynienia, w przypadku gdy skala zmian bądź usprawnień względem dotychczas oferowanych przez podatnika produktów uzasadnia przekonanie, że mamy do czynienia z nowym produktem w ujęciu rodzajowym.

Działalność badawczo-rozwojowa Spółki obejmuje m.in. prace związane z opracowywaniem nowych urządzeń. Urządzenia Spółki odróżniają się w sposób istotny od urządzeń poprzednich generacji, jako że odpowiadają na nowe zapotrzebowania rynkowe wynikające z konieczności ograniczania emisji zanieczyszczeń wszelkiego rodzaju.

Zgodnie z przedstawionym stanem faktycznym, Spółka wprowadziła w roku 2022 do oferty produkt dotychczas nieoferowany - w postaci (...). Produkt ten znacząco różni się pod kątem specyfikacji technicznej na tle dotychczasowej oferty Spółki.

W roku 2022 Spółka dzierżawiła jedną maszynę tego rodzaju, a w roku 2023 dokona sprzedaży definitywnej tego rodzaju urządzenia na rzecz klienta końcowego.

W rezultacie, w roku 2023 Spółka osiągnęła w ocenie Wnioskodawcy przychód z tytułu sprzedaży produktu dotychczas nieoferowanego.

W odniesieniu do przyszłych okresów rozliczeniowych, stwierdzić należy, że urządzenia opracowywane przez Spółkę w ramach prac badawczo-rozwojowych, które będą się różniły od produktów obecnie produkowanych przez Spółkę również będą stanowiły przychód z tytułu sprzedaży produktu dotychczas nieoferowanego. Wynika to ze specyfiki prac badawczo- rozwojowych prowadzonych przez Spółkę - ich celem jest bowiem stworzenie nowych produktów, odróżniających się od produktów aktualnie oferowanych przez Spółkę, innowacyjnych na skalę gospodarki lub co najmniej samego przedsiębiorstwa Spółki.

Dlatego też, w ocenie Wnioskodawcy, urządzenia produkowane przez Spółkę spełniają definicję produktów dotychczas nieoferowanych zgodnie z art. 18eb ust. 4 ustawy o CIT.

Ad 3

Zgodnie z art. 18eb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej też jako: „ustawa o CIT”), podatnik uzyskujący przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych odlicza od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18, koszty uzyskania przychodów poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów do wysokości dochodu uzyskanego przez podatnika w roku podatkowym z przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych, nie więcej jednak niż 1 000 000 zł w roku podatkowym.

Zgodnie z art. 18eb ust. 2 ustawy o CIT, przez produkty rozumie się rzeczy wytworzone podatnika.

Definicje dotyczące pojęć produktu oraz pojęcia produktu wytworzonego przez podatnika zostały omówione w uzasadnieniu Wnioskodawcy do pytania nr 1.

W odniesieniu do preparatów wskazać należy, że ich skład opracowywany jest przez Spółkę w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej. To Spółka odpowiada za opracowanie receptury preparatu, wdrożenie jego zastosowań oraz uzyskanie odpowiednich certyfikatów pozwalających na wprowadzenie preparatów na rynek. Opracowane preparaty stanowią mieszaninę chemicznych i biologicznych surowców. Spółka w ramach prac B+R określa optymalne proporcje mieszaniny oraz określa wymagania dotyczące jakości surowców stanowiących składniki preparatów.

Na podstawie receptury opracowanej przez Spółkę projektowany jest proces produkcyjny - ustalane są dostawy surowców oraz proces weryfikacji jakości. Składniki preparatów są mieszane i konfekcjonowane na rzecz Spółki w wyspecjalizowanych i atestowanych laboratoriach. Przy czym, cały proces produkcji nadzorowany jest przez Spółkę, w celu osiągnięcia odpowiednich parametrów jakościowych produktów.

Ponownie wskazać należy, że przymiotu samodzielności produkcji nie pozbawia subsydiarne skorzystanie ze usług podwykonawców, o ile w dalszym ciągu przeważająca część produkcji odbywa w ramach przedsiębiorstwa podatnika. Mając na uwadze, że to Spółka dysponuje know-how, recepturami, certyfikacją, znajomością procesu produkcji oraz zasobami pozwalającymi na przeprowadzenie procesu produkcji, stwierdzić należy, że preparaty stanowią produkty wytworzone przez Spółkę. Żaden inny podmiot nie może zostać bowiem uznany za producenta preparatów.

W rezultacie, w przedstawionym stanie faktycznym preparaty produkowane przez Wnioskodawcę to produkty wytworzone przez Wnioskodawcę zgodnie z art. 18eb ust. 2 ustawy o CIT.

Ad 5

Zgodnie z art. 18eb ust. 7 ustawy o CIT, za koszty uzyskania przychodów poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów uznaje się koszty:

1. uczestnictwa w targach poniesione na:

a. organizację miejsca wystawowego,

b. zakup biletów lotniczych dla pracowników,

c. zakwaterowanie i wyżywienie dla pracowników (grupa I kosztów)

2. działań promocyjno-informacyjnych, w tym zakupu przestrzeni reklamowych, przygotowania strony internetowej, publikacji prasowych, broszur, katalogów informacyjnych i ulotek, dotyczących produktów (grupa II kosztów);

3. dostosowania opakowań produktów do wymagań kontrahentów (grupa III kosztów);

4. przygotowania dokumentacji umożliwiającej sprzedaż produktów, w szczególności dotyczącej certyfikacji towarów oraz rejestracji znaków towarowych (grupa IV kosztów);

5. przygotowania dokumentacji niezbędnej do przystąpienia do przetargu, a także w celu składania ofert innym podmiotom (grupa V kosztów).

W ocenie Wnioskodawcy, wszystkie wymienione w stanie faktycznym Koszty ekspansji mieszczą się w katalogu wymienionym w art. 18eb ust. 7 ustawy o CIT. Przypisując poszczególne Koszty ekspansji do ww. grup, kwalifikacja wygląda następująco:

1)uczestnictwo w targach poniesione na organizację miejsca wystawowego, zaprojektowanie i stworzenie stanowiska targowego oraz transport eksponatów, elementów składowych - grupa I

2)koszty związane z uczestnictwem pracownikach w targach obejmujące wyżywienie, noclegi, diety, transport lotniczy - grupa I

3)kampanie reklamowe w mediach społecznościowych oraz systemach reklamowych - grupa II

4)współprace dotyczące promocji produktów Spółki na stronach internetowych innych podmiotów, w tym sklepów internetowych - grupa II

5)współprace z influencerami w mediach społecznościowych - grupa II

6)stworzenie i aktualizację stron internetowych, przez które Spółka prowadzi sprzedaż - grupa II

7)pozycjonowanie strony internetowej Spółki oraz materiałów reklamujących ofertę Spółki i jej produkty - grupa II

8)wydatki na lokowanie produktów w programach telewizyjnych, internetowych i radiowych - grupa II

9)prowadzenie kont Spółki na mediach społecznościowych (m. in. …) – grupa II

10)zakup obrobionych fotografii - grupa II

11)lokowanie produktów na stacjach telewizyjnych - grupa II

12)reklamę w magazynach - grupa II

13)zakup artykułów promujących towary Spółki oraz prezentacja towarów na stronach internetowych - grupa II

14)zakup teczek, katalogów, ulotek, folderów, roll-upów promujących produkty Spółki - grupa II

15)inne działania promocyjne - grupa II

16)przygotowanie instrukcji, opakowań, ulotek w językach obcych, w tym koszty tłumaczeń - grupa III

17)certyfikację pozwalającą na dopuszczenie do obrotu preparatów Spółki i potwierdzających ich jakość i skuteczność, w tym również m.in. badania olfaktometryczne - grupa IV

18)certyfikację pozwalającą na dopuszczenie do obrotu urządzeń Spółki i potwierdzających ich jakość i skuteczność - grupa IV.

Wyżej wymienione Koszty ekspansji, Spółka ponosi w ramach promocji urządzeń i preparatów oraz samej marki Spółki. W odniesieniu do ww. wydatków nie jest możliwe ustalenie, jaka część wydatków przypada na promocję preparatów, a jaka na promocję urządzeń.

W przypadku uznania, że jedna z kategorii towarów sprzedawanych przez Spółkę (tj. odpowiednio preparaty lub urządzenia) nie stanowią produktów wytworzonych przez Spółkę w rozumieniu art. 18eb ustawy o CIT, Spółka w ramach ulgi na ekspansję odliczy od podstawy opodatkowania 50% Kosztów ekspansji poniesionych w danym roku podatkowym.

Ad 6

Zgodnie z art. 18eb ust 3 ustawy o CIT przez zwiększenie przychodów ze sprzedaży produktów, o których mowa w ust. 1, rozumie się odpłatne zbycie produktów do podmiotu niebędącego podmiotem powiązanym w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4.

Zgodnie z art. 18eb ust 4 ustawy o CIT, podatnik jest uprawniony do skorzystania z odliczenia pod warunkiem, że w okresie 2 kolejno następujących po sobie lat podatkowych, licząc od roku podatkowego, w którym poniósł koszty zwiększenia przychodów, o których mowa w ust. 1, zwiększył przychody ze sprzedaży produktów w stosunku do przychodów z tego tytułu ustalonych na ostatni dzień roku podatkowego poprzedzającego rok poniesienia tych kosztów lub osiągnął przychody ze sprzedaży produktów dotychczas nieoferowanych, lub osiągnął przychody ze sprzedaży produktów dotychczas nieoferowanych w danym kraju.

Przepis dotyczący warunku zwiększenia przychodów w okresie 2 kolejno następujących po sobie lat podatkowych jest niejednoznaczny z punktu widzenia wykładni językowej.

W ocenie Wnioskodawcy, prawidłowa interpretacja, zgodnie z którą omawiany wymóg zostanie spełniony jedynie w razie osiągnięcia przez podatnika wzrostu przychodów w każdym (tj. zarówno jednym jak i drugim) roku podatkowym z dwuletniego okresu przewidzianego dla badania przesłanki wzrostu przychodów.

Również wykładnia systemowa przemawia za uznaniem warunku wzrostu przychodów za spełniony, w przypadku osiągnięcia przez podatnika w którymkolwiek z dwóch lat podatkowych większej kwoty przychodów względem tej ustalonej na koniec roku podatkowego poprzedzającego rok poniesienia kosztów kwalifikowanych, wskazanych w art. 18eb ust. 7 ustawy CIT.

Przyjęcie założenia o konieczności realizacji zarówno w jednym jak i drugim roku podatkowym przesłanek wytworzenia produktów dotychczas nieoferowanych byłoby więc równoznaczne z zobowiązaniem podatnika do wytworzenia dwóch odrębnych dotychczas nieoferowanych produktów rok po roku. Wynika to z faktu, że produkt, który zasil ofertę podatnika w danym roku nie byłby produktem dotychczas nieoferowanym w roku kolejnym. Przedstawiona interpretacja stałoby w sprzeczności z konstrukcją normatywną i istotą ulgi na ekspansję.

Przedstawiony sposób interpretacji znajduje swoje uzasadnienie biorąc pod uwagę wymogi płynące z fundamentalnej dla procesu wykładni przepisów podatkowych, mającej także umocowanie konstytucyjne, zasady rozstrzygania wątpliwości na korzyść podatnika (in dubio pro tributario).

Zasada ta, będąca regułą wykładni funkcjonalnej, rodzi powinność odtworzenia normy prawnej, która uwzględnia interes podatnika, jeśli w toku wykładni doszło do stwierdzenia nieusuwalnej wieloznaczności regulacji prawnych. W ramach zidentyfikowanych powyżej, równorzędnych wariantów interpretacyjnych, najbardziej korzystnym dla podatnika jest respektowanie prawa do skorzystania z ulgi w sytuacji, gdy warunek wzrostu przychodów został spełniony w którymkolwiek z dwóch lat podatkowych wskazanych w treści analizowanych przepisów.

Podsumowując, warunek wzrostu przychodów powinien być odnoszony do któregokolwiek z dwóch lat podatkowych przewidzianych dla badania realizacji wzrostu przychodów.

W rezultacie, Spółka uprawniona będzie do odliczenia od podstawy opodatkowania Kosztów ekspansji poniesionych w latach 2022-2023, jeśli:

1. poniosła w roku 2022 Koszty ekspansji,

2. poniosła w roku 2023 Koszty ekspansji,

3. uzyskała w roku 2023 przychód ze sprzedaży produktu nieoferowanego (produktu, który nie był oferowany przez Spółkę w roku 2022 ani w latach wcześniejszych).

Analogicznie, korzystając w kolejnych okresach rozliczeniowych z ulgi na ekspansję, Spółka zobowiązana będzie badać, czy spełniła warunki dot. zwiększenia sprzedaży w perspektywie okresów dwuletnich.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Ustawą z dnia 29 października 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2021 r. poz. 2105 ze zm.), która weszła w życie 1 stycznia 2022 r., wprowadzono przepisy mające zdynamizować rozwój gospodarczy kraju poprzez system ulg podatkowych. Jedną z form wsparcia przedsiębiorców w ramach Polskiego Ładu jest ulga na zwiększenie przychodów ze sprzedaży produktów, czyli tzw. „ulga na ekspansję”. Celem ulgi jest zachęcenie przedsiębiorców do rozwoju swojej działalności i rozszerzania działalności nie tylko na rynek krajowy, ale także na zagraniczne rynki zbytu.

Regulacje dotyczące tej ulgi zawiera dodany do ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2023 r. poz. 2805 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”) art. 18eb, który w ust. 1 stanowi, że:

Podatnik uzyskujący przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych odlicza od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18, koszty uzyskania przychodów poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów do wysokości dochodu uzyskanego przez podatnika w roku podatkowym z przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych, nie więcej jednak niż 1 000 000 zł w roku podatkowym.

Zgodnie z art. 18eb ust. 2 ustawy o CIT:

Przez produkty rozumie się rzeczy wytworzone przez podatnika.

W świetle art. 18eb ust. 3 ww. ustawy:

Przez zwiększenie przychodów ze sprzedaży produktów, o których mowa w ust. 1, rozumie się odpłatne zbycie produktów do podmiotu niebędącego podmiotem powiązanym w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4.

W myśl art. 18eb ust. 4 ustawy o CIT:

Podatnik jest uprawniony do skorzystania z odliczenia pod warunkiem, że w okresie 2 kolejno następujących po sobie lat podatkowych, licząc od roku podatkowego, w którym poniósł koszty zwiększenia przychodów, o których mowa w ust. 1, zwiększył przychody ze sprzedaży produktów w stosunku do przychodów z tego tytułu ustalonych na ostatni dzień roku podatkowego poprzedzającego rok poniesienia tych kosztów lub osiągnął przychody ze sprzedaży produktów dotychczas nieoferowanych lub osiągnął przychody ze sprzedaży produktów dotychczas nieoferowanych w danym kraju.

Zgodnie z art. 18eb ust. 6 ustawy o CIT:

w przypadku gdy podatnik, który skorzystał z odliczenia, nie spełni warunku, o którym mowa w ust. 4, jest obowiązany w zeznaniu składanym za rok podatkowy, w którym upłynął termin do osiągnięcia przychodów ze sprzedaży produktów, do odpowiedniego doliczenia kwoty uprzednio odliczonej.

Zgodnie natomiast z art. 18eb ust. 7 ustawy o CIT:

Za koszty uzyskania przychodów poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów uznaje się koszty:

1)uczestnictwa w targach poniesione na:

a)organizację miejsca wystawowego,

b)zakup biletów lotniczych dla pracowników,

c)zakwaterowanie i wyżywienie dla pracowników;

2)działań promocyjno-informacyjnych, w tym zakupu przestrzeni reklamowych, przygotowania strony internetowej, publikacji prasowych, broszur, katalogów informacyjnych i ulotek, dotyczących produktów;

3)dostosowania opakowań produktów do wymagań kontrahentów;

4)przygotowania dokumentacji umożliwiającej sprzedaż produktów, w szczególności dotyczącej certyfikacji towarów oraz rejestracji znaków towarowych;

5)przygotowania dokumentacji niezbędnej do przystąpienia do przetargu, a także w celu składania ofert innym podmiotom.

Należy zauważyć, że powyższy katalog kosztów ponoszonych w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów uprawniający do ulgi ma charakter zamknięty. Ocena, czy dany wydatek mieszczący się w powyższym katalogu może być uznany za podlegający odliczeniu, powinna być dokonywana w każdym przypadku indywidualnie.

Zgodnie z art. 18eb ust. 8 ustawy o CIT:

podatnikowi, który w roku podatkowym korzysta ze zwolnień podatkowych, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 lub 34a, prawo do odliczenia przysługuje jedynie w odniesieniu do kosztów uzyskania przychodów poniesionych w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów, które nie są przez podatnika uwzględniane w kalkulacji dochodu zwolnionego z podatku na podstawie tych przepisów.

W myśl art. 18eb ust. 9 ustawy o CIT:

odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono koszty w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów. W przypadku gdy podatnik poniósł za rok podatkowy stratę albo wielkość dochodu podatnika jest niższa od kwoty przysługujących mu odliczeń, odliczenia - odpowiednio w całej kwocie lub w pozostałej części - dokonuje się w zeznaniach za kolejno następujące po sobie sześć lat podatkowych następujących bezpośrednio po roku, w którym podatnik skorzystał lub miał prawo skorzystać z odliczenia.

Zgodnie z art. 18eb ust. 10 ustawy o CIT:

Koszty uzyskania przychodów poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów podlegają odliczeniu, jeżeli nie zostały podatnikowi zwrócone w jakiejkolwiek formie lub nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym.

Ulga na ekspansję polega na odliczeniu od podstawy opodatkowania kosztów poniesionych w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów bezpośrednio wytworzonych przez podatnika i zbywanych na rzecz podmiotów niepowiązanych. Ulga umożliwia odliczenie wydatków dwa razy - zarówno jako koszty uzyskania przychodów, jak i w ramach samej ulgi (do kwoty 1 mln zł).

Podatnik będzie mógł zatem odliczyć wskazane poniżej koszty od podstawy opodatkowania, jeżeli po skorzystaniu z ulgi, w okresie 2 następujących po sobie lat podatkowych, począwszy od roku, w którym poniesione zostały koszty zwiększenia przychodów (dokonano odliczenia):

• zwiększył przychody ze sprzedaży produktów w stosunku do przychodów z tego tytułu ustalonych na ostatni dzień roku podatkowego poprzedzającego rok poniesienia tych kosztów lub
• osiągnął przychody ze sprzedaży produktów dotychczas nieoferowanych lub
• osiągnął przychody ze sprzedaży produktów dotychczas nieoferowanych w danym kraju.

Z uwagi na obowiązującą w polskim systemie podatkowym zasadę powszechności opodatkowania, przepisy dotyczące ulg i preferencje w opodatkowaniu należy interpretować ściśle, zgodnie z zasadami wykładni językowej i w granicach tej wykładni.

Ad 1, 2 i 3

Państwa wątpliwości w zakresie pytania nr 1 i 3 budzi ustalenie czy:

• w przedstawionym stanie faktycznym urządzenia produkowane przez Spółkę to produkty wytworzone w rozumieniu art. 18eb ust. 2 ustawy o CIT;
• w przedstawionym stanie faktycznym preparaty produkowane przez Spółkę to produkty wytworzone w rozumieniu art. 18eb ust. 2 ustawy o CIT.

Biorąc pod uwagę przedstawiony opis sprawy oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa podatkowego należy jeszcze raz podkreslić, że z tzw. „ulgi na ekspansję”, o której mowa w przepisach art. 18eb ustawy o CIT, mogą skorzystać podatnicy, którzy wytworzyli produkty w ramach swojej działalności gospodarczej.

Zgodnie bowiem z art. 18eb ust. 2 updop przez „produkty” rozumie się rzeczy wytworzone przez podatnika. Wsparciem w ramach ulgi, w świetle art. 18eb ust. 3 updop objęte zostało odpłatne zbycie produktów wytworzonych przez podatnika, do podmiotu niebędącego podmiotem powiązanym w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4 updop.

Dlatego też, aby ocenić, czy do Spółki mają zastosowanie przepisy art. 18eb ustawy o CIT, dotyczące ulgi na ekspansję, w pierwszej kolejność należy ocenić czy Spółka wytwarza rzeczy (produkty) w prowadzonej działalności gospodarczej.

W przepisach dotyczących ulgi na ekspansję, jak i w pozostałych przepisach ustawy o CIT nie zostało zdefiniowane wyrażenie „wytworzyć rzecz”. Szukając definicji ww. wyrażenia należy odnieść się przede wszystkim do jej rozumienia słownikowego, np. w Słowniku PWN słowo „wytworzyć” oznacza „zrobić, wyprodukować coś”, „wytwórca”.

Kolejną definicję słowa wytworzyć możemy znaleźć także w Wielkim słowniku języka polskiego Instytutu Języka Polskiego PAN, gdzie definiuje się „wytworzyć” jako: „spowodować powstanie czegoś”.

Wskazać należy, że pojęcie „rzeczy” należy odnieść do definicji zawartej w art. 45 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks Cywilny (Dz.U. z 2023 poz. 1610 ze zm.) w świetle, którego:

rzeczami w rozumieniu niniejszego kodeksu są tylko przedmioty materialne.

Mając na uwadze powyższe definicje, stwierdzić zatem należy, że wyrażenie „wytworzyć rzecz” przez podatnika oznacza wyprodukować różnego rodzaju przedmioty materialne przez tego podatnika.

Uwzględnienie kontekstu językowego wskazuje więc, że mianem produktu wytworzonego przez podatnika można określić jedynie taką rzecz, tj. materialny obiekt, którego produkcja odbyła się w ramach przedsiębiorstwa podatnika. Zgodnie z powyższym, produktem wytworzonym przez podatnika w rozumieniu przepisów o uldze na ekspansję będą przedmioty materialne (rzeczy) powstałe na skutek zaangażowania posiadanych przez podatnika środków produkcji, których proces formowania uległ finalizacji, w efekcie czego produkty te zasiliły ofertę i mogą być przeznaczone do sprzedaży.

Powyższe regulacje oznaczają w sposób niewątpliwy, że intencją ustawodawcy przy projektowaniu przepisów art. 18eb ustawy o CIT, było objęcie przedmiotową ulgą wyłącznie produktów stanowiących rzeczy (a zatem przedmioty materialne) wytworzone przez podatnika.

Podatnik, który zleca podmiotom trzecim produkcję wyrobów sprzedawanych pod swoją marką samodzielnie (bezpośrednio) „nie robi” ani „nie produkuje” tych wyrobów. Działania podatnika nie można więc uznać za wytworzenie produktów, w rozumieniu art. 18eb ust. 2 ustawy o CIT.

Zaznaczenia w tym miejscu wymaga, że w doktrynie i orzecznictwie przyjmuje się pierwszeństwo wykładni językowej nad pozostałymi rodzajami wykładni, tj. systemową i celowościową. Tylko w wyjątkowych sytuacjach wolno odstąpić od literalnego brzmienia przepisu, w szczególności, gdy językowe dyrektywy interpretacyjne nie pozwalają z danego tekstu prawnego wyinterpretować jednoznacznej normy postępowania lub gdy wykładnia językowa pozostaje w oczywistej sprzeczności z treścią innych norm. Jak podkreślił Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 11 kwietnia 2014 r., II FSK 1077/12, wykładnia językowa konkretnego przepisu prawa jest nie tylko punktem wyjścia wykładni prawa, ale także zakreśla jej granice. Próba dokonania wykładni, która byłaby sprzeczna z językowym znaczeniem przepisu prawa byłaby naruszeniem zasady praworządności. Językowe znaczenie przepisu prawa wyznacza bowiem granice dopuszczalnej wykładni, gdyż „formuła słowna jest (...) granicą wszelkiego dopuszczalnego sensu, jakiego możemy poszukiwać w tekście przepisów prawa” (zob. wyrok NSA z dnia 18 grudnia 2000 r., III SA 3055/09, „Monitor Podatkowy” 2001, nr 4; również R. Mastalski, Wprowadzenie do prawa podatkowego, Warszawa 1995, s. 101-102). Nie ma w szczególności konieczności potrzeby sięgania po argumenty celowościowe wtedy, gdy już po zastosowaniu reguł znaczeniowych albo metody językowej i dyrektyw systemowych uda się osiągnąć właściwy wynik wykładni, to jest ustalić pozbawione cech niedorzeczności znaczenie interpretowanej normy (por. uchwała składu siedmiu sędziów Sądu Najwyższego z dnia 1 marca 2007 r., III CZP 94/06, OSNC 2007, nr 7-8, poz. 95 i wyrok Sądu Najwyższego z dnia 8 maja 1998 r., I CKN 664/97, OSNC 1999, nr 1, poz. 7). Jeżeli przepis prawa jest jednoznaczny w swej warstwie językowej, nie zachodzi potrzeba, ani możliwość, stosowania innych metod wykładni. W innych przypadkach ustalenie treści normy prawnej zawartej w gramatycznym sformułowaniu przepisu prawa może wymagać odwołania się do dalszych metod wykładni, np. wykładni systemowej wewnętrznej lub zewnętrznej. Metodami wykładni systemowej czy celowościowej nie można wykroczyć poza ramy możliwych znaczeń interpretowanego przepisu wynikające z jego wykładni gramatycznej. Wykładnia przepisu dokonana z naruszeniem tej zasady stanowi już wykładnię contra legem, a więc prowadzi do naruszenia przepisu podlegającego interpretacji.

Odnosząc się do Państwa wątpliwości w zakresie pytania nr 1, zdaniem organu, walor produktu wytworzonego przez podatnika będzie miał produkt, którego częścią składową są komponenty zakupione od innych producentów, zakładając, że działalność wytwórcza nie sprowadza się wówczas jedynie do scalenia w jeden produkt pozyskanych z zewnątrz podzespołów. Jednocześnie, przymiotu samodzielności produkcji nie pozbawia subsydiarne skorzystanie z usług podwykonawców, o ile w dalszym ciągu przeważająca część produkcji odbywa w ramach przedsiębiorstwa podatnika, a więc bez posiłkowana się wsparciem kontrahentów zewnętrznych.

Ustalenie, że przeważająca cześć produkcji dokonywana jest bezpośrednio przez podatnika każdorazowo powinno odbywać się na tle okoliczności konkretnego procesu produkcyjnego z uwzględnieniem jego indywidualnych cech.

W sprawie będącej przedmiotem wniosku, Spółka opiera swoją działalność na kreowaniu dwóch typów innowacyjnych produktów tj. urządzeń i preparatów, które są nakierowane na przeciwdziałanie i neutralizację uciążliwości zapachowej, oczyszczanie powietrza z pyłów i unosu mikrobiologicznego oraz przyspieszanie biologicznego rozkładu zanieczyszczeń. Spółka jest producentem urządzeń do(...), które różnią się od siebie w zależności od źródła zanieczyszczenia, typu emisji oraz wybranego typu bariery odorowej. W ramach działalności Spółki produkowane są stacjonarne instalacje (...) do wytwarzania barier antyodorowych i usuwania zapachów wokół obszarów, obiektów lub przy źródłach emisji kontrolowanej, wymagających zminimalizowania wpływu na środowisko zewnętrzne. Drugim produktem są mobilne (...) do wytwarzania bariery antyodorowej, wykorzystywane w przypadku występowania nad obszarem złowonnym zmiennych wiatrów w kierunku zabudowań lub przy incydentach odorowych i prowadzeniu prac, którym towarzyszy zapylenie. Spółka wytwarza produkty według własnego projektu. Koncepcję rozwoju, wytwarzania produktów są opracowywane w Spółce. Każde urządzenie wprowadzone na rynek jest opracowywane oraz produkowane przez Spółkę we własnym zakresie. Tworzone przez Wnioskodawcę urządzenia spełniają specyficzne indywidualne oczekiwania klientów. Proces produkcji składa się z 6 etapów: weryfikacja potrzeb odbiorców, weryfikacja dokumentacji projektowej, wdrożenie zmian projektowych, produkcja, instalacja systemu, kontrola jakości i ewaluacja. Każdy z tych etapów jest realizowany lub nadzorowany przez pracowników Spółki. Przykładowo w roku 2022 Spółka opracowała innowacyjne urządzenie - (...), który poprawia jakość powietrza, wykorzystując technologię (...). Produkt posiada cechy indywidualne, rodzajowo odmienne od innych produktów, opracowane i wdrożone przez Spółkę w celu ulepszenia kompatybilności projektu. Wyprodukowane w 2022 r. urządzenie zostało wydzierżawione na rzecz klienta Spółki. Celem wydzierżawienia jest zidentyfikowanie mocnych i słabszych stron produktu podczas eksploatacji. Przekazane dane Spółka uwzględni podczas produkcji innowacyjnej wersji urządzenia na szeroką skalę, tworząc nowy, dotychczas nieoferowany produkt. W roku 2023 Spółka sprzeda co najmniej jedno urządzenie nowego typu. Produkt ten nie był wcześniej w ofercie sprzedaży Spółki.

W uzupełnieniu wniosku wskazali Państwo, że (...) jest urządzeniem mobilnym wyprodukowanym po raz pierwszy w działalności Spółki w 2022 r. W 2023 r. Spółka wyprodukowała kolejny (...), o innych cechach, funkcjach, parametrach i stopniu zaawansowania niż urządzenie z 2022 r. Ponadto, wskazali Państwo , że Spółka posiada własny dział techniczny, którego zadaniem jest stworzenie urządzenia gotowego do sprzedaży. Odbywa się to przy pomocy komponentów zakupionych od podmiotów trzecich. Jednakże zakupione części osobno nie tworzą gotowego produktu. W dziale technicznym następuje łączenie, instalacja i integracja, mające na celu stworzenie końcowego urządzenia. Zadaniem tego działu jest również montaż komponentów oraz końcowe testowanie urządzenia. Poszczególne części i komponenty są tworzone przez podmioty zewnętrzne specjalnie na zamówienie Spółki, według projektu Spółki opracowanego w ramach prowadzonych prac badawczo-rozwojowych. Spółka identyfikuje niezbędne części i podzespoły, a następnie wybiera dostawców i negocjuje z nimi ceny. Dział techniczny przystępuje do procesu montażu, który polega na łączeniu i instalacji poszczególnych komponentów zgodnie z zaplanowaną sekwencją i technologią.

Mając na uwadze powyższe należy wskazać, że Państwa działalność sprowadza się wyłącznie do scalania w jeden produkt zakupionych gotowych elementów wyprodukowanych przez innych wykonawców. Nabytych gotowych komponentów nie łączą Państwo z komponentami wytwarzanymi przez Państwa Spółkę, lecz tylko scalają je w jeden gotowy produkt. W związku z tym, nie można uznać, że urządzenia wytworzone we wskazany we wniosku sposób stanowią produkty, o których mowa w art. 18eb ustawy o CIT. Tym samym, w stosunku do ww. produktu nie mogą Państwo skorzystać z tzw. „ulgi na ekspansję” uregulowanej w art. 18eb ustawy o CIT.

Zatem, Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 1 należało uznać za nieprawidłowe.

Odnosząc się natomiast do pytania nr 3 będącego przedmiotem wniosku, tj. czy w przedstawionym stanie faktycznym preparaty produkowane przez Spółkę to produkty wytworzone przez Spółkę w rozumieniu art. 18eb ust. 2 ustawy o CIT należy wskazać, że nie może pozostać bez znaczenia fakt skorzystania przez Spółkę z usług podmiotów trzecich przy produkcji sprzedawanego produktu.

Zlecanie fizycznej produkcji podwykonawcom, dostawa surowców oraz zapewnienie odpowiednich proporcji składników poszczególnych preparatów przez podwykonawców (jak ma to miejsce w analizowanej sprawie), niezależnie od tego czy recepturę przygotowali Państwo, służy w istocie wytwarzaniu określonych produktów nie przez Spółkę ale przez podmiot trzeci.

We wniosku wskazali Państwo, że w ramach prowadzonej działalności Spółka produkuje preparaty do dezodoryzacji oraz do biodegradacji. Preparaty są głównie tworzone przez Spółkę w ramach prowadzonego przedsiębiorstwa. Spółka pełni kluczową rolę w procesie produkcji preparatów angażując posiadane środki produkcji i zapewniając wszelki know-how. Spółka jest odpowiedzialna za projektowanie, rozwijanie receptur, kontrolę jakości, ogólny nadzór nad produkcją preparatów poprzez co proces formowania ulega finalizacji. Spółka podzleca niektóre elementy procesu produkcji podmiotom zewnętrznym, które wspierają wytwarzanie produktów na określonych etapach produkcji, w czasie których to cały czas Spółka jest głównym zarządcą i nadzorcą całego procesu, zapewniając spójność i zgodność z założeniami receptury oraz standardami jakości i pełniąc kontrolę nad etapami tworzenia i dostarczania swoich produktów na rynek. Podmioty zewnętrzne zajmują się dostawą surowców oraz zapewnianiem odpowiednich proporcji składników poszczególnych preparatów. Z kolei Spółka jest odpowiedzialna za projekt finalny oraz ponosi odpowiedzialność za jakość i skuteczność produktu względem odbiorców.

Z kolei w uzupełnieniu wniosku wskazali Państwo, że: „Produkcja preparatów jest wieloetapowym procesem - jeden z jego etapów realizowany jest przez podmiot trzeci, na zlecenie Spółki.” „Podmiot trzeci jest jedynie wykonawcą, który zajmuje się fizycznym wytwarzaniem produktów na zlecenie i pod nadzorem Spółki”. „W przypadku preparatów jeden z etapów produkcji realizowany jest przy udziale podmiotu trzeciego.” „Z kolei wszystkie preparaty są częściowo produkowane na poszczególnych etapach przez podmioty zewnętrzne. Wnioskodawca pozostaje natomiast zarządcą całego procesu, zapewniając spójność i zgodność z założeniami receptury oraz standardami jakości i pełniąc kontrolę nad etapami tworzenia i dostarczania swoich produktów na rynek.”

Przedstawiony opis sprawy prowadzi więc do wniosku, że Spółka nie wykonuje działalności produkcyjnej, lecz działalność handlową lub dystrybucyjną i zajmuje się sprzedażą gotowego już towaru handlowego a nie wytworzeniem preparatu.

Zatem, Spółka nie wytwarza produktu, lecz dokonuje sprzedaży gotowego produktu pod własną nazwą lub znakiem towarowym.

Jak wskazano powyżej, intencją ustawodawcy przy projektowaniu przepisów art. 18eb ustawy o CIT, było objęcie przedmiotową ulgą wyłącznie produktów stanowiących rzeczy (przedmioty materialne) wytworzone przez podatnika.

Preparaty, które zostały wytworzone przez podwykonawców, gdzie Państwa Spółka tylko jest odpowiedzialna za projektowanie, rozwijanie receptur, kontrolę jakości, ogólny nadzór nad produkcją preparatów, nie można uznać za wytworzone bezpośrednio przez Państwa Spółkę. W związku z powyższym, w stosunku do wytworzonych preparatów nie mogą Państwo skorzystać z uregulowań zawartych w art. 18eb ustawy o CIT.

Wobec powyższego, Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 3 należało uznać za nieprawidłowe.

Państwa wątpliwości dotyczą również uznania/nieuznania produktów wymienionych we wniosku za produkty dotychczas nieoferowane w rozumieniu art. 18eb ust. 4 ustawy o CIT (pyt. nr 2 wniosku).

Ustawodawca nie dokonał na potrzeby ulgi na ekspansję, zdefiniowania - występującego w art. 18eb ust. 4 ustawy o CIT - pojęcia „produktów dotychczas nieoferowanych”. Posługując się językowym rozumieniem tego zwrotu, należy uznać, że do oferty przedsiębiorstwa produkcyjnego powinno zostać wprowadzone dobro materialne (zgodnie z definicją z art. 18eb ust. 2 ustawy - rzecz wytworzona przez podatnika), które różniłoby się od dotychczas oferowanego asortymentu w stopniu pozwalającym uznać, że przedsiębiorca rozszerza działalność na nowy segment rynku. Z produktem dotychczas nieoferowanym będziemy mieli więc do czynienia, w przypadku gdy skala zmian bądź usprawnień względem dotychczas oferowanych przez podatnika produktów uzasadnia przekonanie, że mamy do czynienia z nowym produktem w ujęciu rodzajowym. W konsekwencji wszelkie zmiany bądź usprawnienia, w tym opracowanie nowych technologii zaangażowanych w proces produkcji, które nie skutkują powstaniem nowego rodzaju produktu (nawet znacząco różniącego się pod kątem specyfikacji technicznej na tle dotychczasowej oferty przedsiębiorcy) należy zakwalifikować jedynie jako innowacje w obrębie dotychczas wytwarzanego produktu.

Powyższe potwierdza także projekt Objaśnień podatkowych w zakresie przepisów dotyczących tzw. ulgi na ekspansję (ulgi prowzrostowej) z 26 czerwca 2023 roku.

• produktem dotychczas nieoferowanym nie będą kolejne modele laptopów lub sprzętu komputerowego różniące się zastosowanymi zespołami. Tytułem do zastosowania ulgi będzie jednak rozpoczęcie przez przedsiębiorcę produkcji konsol do gier, w sytuacji gdy do tej pory zajmował się on produkcją laptopów lub jednostek stacjonarnych komputerów;
• podobnie z ulgi na ekspansję z powołaniem na warunek wytworzenia produktów dotychczas nieoferowanych nie jest uprawniony skorzystać przedsiębiorca prowadzący działalność w branży spożywczej, jeśli kolejne produkty będą różniły się od siebie jedynie gramaturą, składem, opakowaniem, nawet jeśli będą sygnowane oddzielną marką;
• natomiast walor produktu dotychczas nieoferowanego mogą mieć nowowprowadzone do oferty danego przedsiębiorstwa jogurty, jeżeli przedsiębiorca działający w branży mleczarskiej zajmował się dotąd wyłącznie produkcją serów.

Wobec powyższego nie sposób zgodzić się z Państwem, że „Spółka wyprodukowała kolejny (...), o innych cechach, funkcjach, parametrach i stopniu zaawansowania niż urządzenie z 2022 r.”.

Jak wynika z wniosku Spółka jest producentem urządzeń do (...). Jako „Nowe Urządzenia”, które Państwo chcą uznać za produkty dotychczas nieoferowane w rozumieniu przepisów dotyczących ulgi wskazują Państwo „Spółka opracowała innowacyjne urządzenie - (...), który poprawia jakość powietrza, wykorzystując technologię (...). Produkt posiada cechy indywidualne, rodzajowo odmienne od innych produktów, opracowane i wdrożone przez Spółkę w celu ulepszenia kompatybilności projektu (…)”, „(…) o innych cechach, funkcjach, parametrach i stopniu zaawansowania niż urządzenie z 2022 r.”

Zdaniem Organu mamy więc do czynienia z sytuacją, w której Spółka dotychczas produkowała produkty jakimi są urządzeń do (...) i nadal będzie produkował te same produkty tj. urządzenia do (...), tyle tylko, że w odróżnieniu od dotychczas produkowanych będą o innych cechach, funkcjach, parametrach i stopniu zaawansowania niż urządzenie z 2022 r. Taka zmiana nie może być uznana za wytworzenie/wyprodukowanie produktu dotychczas nieoferowanego, podobnie jak oznaczenie ich nowym indeksem produktowym, który służy dla identyfikacji produktu dla celów magazynowych, handlowych i innych. Powyższe nie oznacza, że mamy do czynienia z produktem dotychczas nieoferowanym.

Ponadto, jak już wyżej wskazano, nie można uznać, że urządzenia są wyprodukowane przez Państwa Spółkę, gdyż zakupione od podmiotów trzecich komponenty są tylko montowane, tj. łączone przez Państwa dział techniczny zgodnie z zaplanowaną sekwencją i technologią.

Nabytych gotowych komponentów nie łączą Państwo z komponentami wytwarzanymi przez Państwa Spółkę, lecz tylko scalają je w jeden gotowy produkt.

Za nieprawidłowenależy więc uznać stanowisko Państwa w zakresie pytania nr 2, tj. uznania określonych we wniosku mianem Nowych Urządzeń za produkty dotychczas nieoferowane w rozumieniu art. 18eb ust. 4 ustawy o CIT.

Podsumowując, w związku z tym, że urządzenia wytworzone przez Państwa oraz preparaty nie stanowią produktów, o których mowa w art. 18eb ust. 2 ustawy o CIT oraz Nowych urządzeń, o których mowa we wniosku uznać nie można za produkty dotychczas nieoferowane, tym samym Spółka nie ma prawa do skorzystania z tzw. „ulgi na ekspansję” w świetle przepisów art. 18eb ustawy o CIT.

Reasumując, Państwa stanowisko, w zakresie ustalenia czy:

• w przedstawionym stanie faktycznym urządzenia produkowane przez Spółkę to produkty wytworzone w rozumieniu art. 18eb ust. 2 ustawy o CIT;
• w przedstawionym stanie faktycznym preparaty produkowane przez Spółkę to produkty wytworzone w rozumieniu art. 18eb ust. 2 ustawy o CIT;
• w przedstawionym stanie faktycznym nowe urządzenia produkowane i sprzedawane przez Spółkę spełniają definicję produktów dotychczas nieoferowanych zgodnie z art. 18eb ust. 4 ustawy o CIT;

- jest nieprawidłowe.

Ad 5 i 6

W związku z faktem, że w odpowiedzi na pytania nr 1, 2 i 3 organ wskazał, że urządzenia wytworzone przez Państwa oraz preparaty nie stanowią produktów, o których mowa w art. 18eb ust. 2 ustawy o CIT oraz Nowych urządzeń, o których mowa we wniosku uznać nie można za produkty dotychczas nieoferowane i Spółka nie ma prawa do skorzystania z tzw. „ulgi na ekspansję”, to rozpatrywanie:

• czy opisane w stanie faktycznym Koszty ekspansji należy uznać za koszty uzyskania przychodów poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży, o których mowa w art. 18eb ust. 7 ustawy o CIT;
• czy określony w art. 18eb ust. 4 ustawy o CIT, warunek dotyczący osiągnięcia przychodów ze sprzedaży produktów dotychczas nieoferowanych przez 2 kolejno następujących po sobie lat podatkowych nakłada obowiązek spełnienia go w jednym z dwóch lat podatkowych w tym dwuletnim okresie, czy spełnienia go w dwóch latach z rzędu w tym dwuletnim okresie, czy też spełnienia go łącznie w tym okresie;

 - jest niezasadne.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy Ordynacja podatkowa. Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Państwa sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosują się Państwo do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2024 r. poz. 935 dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA) albo

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).