Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka

Interpretacja indywidualna z dnia 21 sierpnia 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP2-1.4010.372.2024.1.KS

Ustalenie czy Dochód wypłacany do Inwestora (będącego rzeczywistym właścicielem) za pośrednictwem domu maklerskiego będzie mógł zostać zwolniony w Polsce ze zryczałtowanego podatku dochodowego, o którym mowa w art. 22 ustawy o CIT na podstawie art. 10 ust. 2a lit. a UPO oraz czy dom maklerski jako płatnik nie będzie zobowiązany na podstawie art. 26 ust. 2c w zw. z ust. 1 ustawy o CIT do pobrania zryczałtowanego podatku dochodowego od wypłaty Dochodu na rzecz Inwestora (będącego rzeczywistym właścicielem).

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych - jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

2 lipca 2024 r. wpłynął Państwa wniosek wspólny z 1 lipca 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej,który dotyczy podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia:

  • czy w świetle opisanego zdarzenia przyszłego Dochód wypłacany do Inwestora (będącego rzeczywistym właścicielem) za pośrednictwem A. będzie mógł zostać zwolniony w Polsce ze zryczałtowanego podatku dochodowego, o którym mowa w art. 22 ustawy o CIT na podstawie art. 10 ust. 2a lit. a UPO.
  • czy prawidłowe jest stanowisko że, w przypadku pozytywnej odpowiedzi na pytanie 1 – A. jako płatnik nie będzie zobowiązana na podstawie art. 26 ust. 2c w zw. z ust. 1 ustawy o CIT do pobrania zryczałtowanego podatku dochodowego od wypłaty Dochodu na rzecz Inwestora (będącego rzeczywistym właścicielem).

Zainteresowani, którzy wystąpili z wnioskiem

1) Zainteresowany będący stroną postępowania:

B.

2) Zainteresowany niebędący stroną postępowania:

A.

Treść wniosku jest następująca.

Opis zdarzenia przyszłego

Inwestor jest spółką kapitałową (Aktiengesellschaft) posiadającą osobowość prawną z siedzibą w Szwajcarii, utworzoną i działającą na podstawie prawa szwajcarskiego, będącą szwajcarskim rezydentem podatkowym. Działalność Inwestora w Polsce nie jest i nie będzie prowadzona za pośrednictwem zakładu w rozumieniu ustawy o CIT oraz UPO.

C. Fundusz Inwestycyjny Zamknięty Aktywów Niepublicznych (dalej: “Fundusz”) jest osobą prawną (posiadającą osobowość prawną odrębną od Inwestora oraz posiadającą zarządcę w postaci towarzystwa funduszy inwestycyjnych), która została utworzona na podstawie przepisów ustawy z dnia 27 maja 2004 r. o funduszach inwestycyjnych i zarządzaniu alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi (tekst jedn.: Dz. U. z 2023 r. poz. 681; dalej: “ustawa o funduszach inwestycyjnych”) i działa na podstawie ustawy o funduszach inwestycyjnych oraz na podstawie postanowień statutu Funduszu (dalej: “Statut”). Fundusz jest polskim rezydentem podatkowym. Fundusz nie spełnia definicji spółki nieruchomościowej zawartej w art. 4a pkt 35 ustawy o CIT.

Fundusz pełni rolę podmiotu finansującego dla grupy D. (do której należy także Inwestor), inwestując w dłużne papiery wartościowe wyemitowane przez spółki z grupy D. W przyszłości Fundusz może inwestować w inne aktywa zgodnie ze Statutem oraz właściwymi przepisami prawa.

Fundusz został utworzony jako fundusz inwestycyjny zamknięty i jest formą wspólnego inwestowania polegającą na zbiorowym lokowaniu środków pieniężnych/aktywów wpłaconych/wniesionych przez uczestników tego funduszu, a jego wyłącznym przedmiotem działalności jest lokowanie zebranych środków/aktywów w określone w ustawie o funduszach inwestycyjnych aktywa, w tym dłużne papiery wartościowe, waluty, pod warunkiem, że są zbywalne oraz depozyty.

Obecnie Inwestor posiada wszystkie certyfikaty inwestycyjne wyemitowane przez Fundusz (dalej: “Certyfikaty”). W związku z uczestnictwem w Funduszu Inwestor będzie mógł otrzymywać wypłaty z Funduszu w związku z:

a)umorzeniem Certyfikatów (dalej: “Dochód z umorzenia Certyfikatów”), lub

b)wypłatami dochodu Funduszu bez wykupu i umorzenia certyfikatów przez Fundusz (dalej: “Dochód”).

W zakresie dotyczącym skutków podatkowych z pkt a powyżej, tj. Dochodu z umorzenia Certyfikatów, Inwestor - wraz Funduszem jako zainteresowanym - uzyskał interpretację indywidualną z dnia 6 lutego 2024 r. (sygn. 0114-KDIP2-1.4010.70.2024.2.MR1).

Stąd, niniejszy wniosek dotyczy wyłącznie wypłaty Dochodu.

Statut przewiduje możliwość wypłaty Dochodu do Inwestora. Zgodnie ze Statutem Dochód wypłacany jest uczestnikom Funduszu [tj. obecnie Inwestorowi], jeżeli zgromadzenie inwestorów Funduszu tak postanowi w drodze uchwały oraz spełnione zostaną warunki określone we właściwym artykule Statutu.

Uchwała Zgromadzenia Inwestorów o wypłacie Dochodu będzie podjęta, a Dochód wypłacony, pod warunkiem, że sprawozdanie finansowe Funduszu na koniec danego okresu sprawozdawczego wykaże wzrost wartości aktywów netto na Certyfikat w stosunku do poprzedniego okresu sprawozdawczego.

Wypłata Dochodu Funduszu będzie dokonywana bez wykupu i umorzenia Certyfikatów przez Fundusz.

Inwestor będzie posiadał w Funduszu 100% Certyfikatów przez nieprzerwany 24 miesięczny okres, w którym Fundusz dokona wypłaty Dochodu na rzecz Inwestora, o czym mowa poniżej.

Wypłata Dochodu Inwestorowi nastąpi poprzez przekazanie przez Fundusz do dyspozycji Krajowego Depozytu Papierów Wartościowych (dalej: “KDPW”) kwoty środków pieniężnych przeznaczonych do wypłaty z tytułu wypłaty Dochodu. Środki pieniężne z tytułu wypłaty Dochodu przekazane zostaną na rachunek pieniężny, służący do obsługi rachunku papierów wartościowych lub rachunku zbiorczego w rozumieniu ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (Dz.U.2024.722 t. j. z dnia 2024.05.14; dalej: “ustawa o obrocie”) prowadzonego przez A. Środki pieniężne dla Inwestora, którego Certyfikaty zewidencjonowane są na rachunku prowadzonym przez A., zostaną przekazane na rachunek bankowy Inwestora, na podstawie pisemnej dyspozycji złożonej przez niego A.

A. jest polskim rezydentem podatkowym. A. jest domem maklerskim świadczącym usługi w zakresie doradztwa finansowego i transakcyjnego. A. oferuje także usługi brokerskie w obrocie papierami wartościowymi na rynku wtórnym dla krajowych i zagranicznych klientów instytucjonalnych. Tym samym wypłata Dochodu do Inwestora odbędzie się za pośrednictwem A.

Inwestor będzie rzeczywistym właścicielem wypłacanego Dochodu w rozumieniu art. 4a pkt 29 ustawy o CIT, tj.:

a)będzie otrzymywał Dochód dla własnej korzyści, w tym będzie decydował samodzielnie o jego przeznaczeniu i będzie ponosił ryzyko ekonomiczne związane z utratą tej należności lub jej części,

b)nie będzie pośrednikiem, przedstawicielem, powiernikiem lub innym podmiotem zobowiązanym do przekazania całości lub części Dochodu innemu podmiotowi,

c)będzie prowadził rzeczywistą działalność gospodarczą w kraju siedziby, a Dochód będzie uzyskiwany w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Ponadto w momencie wypłaty Dochodu będą spełnione wszystkie warunki formalne zastosowania preferencji na podstawie UPO oraz ustawy o CIT (tj. m.in. w zakresie posiadania ważnego certyfikatu rezydencji, dochowania należytej staranności itp., o których mowa w art. 26 ust.1 ustawy o CIT).

Nie mniej jednak, pomimo ustalenia rzeczywistego właściciela w stosunku do wypłacanego Dochodu, Wnioskodawca pragnie upewnić się, który przepis z UPO powinien mieć zastosowanie w opisanym zdarzeniu przyszłym.

Jednocześnie należy wskazać, że zastosowanie zwolnienia na podstawie UPO nie będzie głównym lub jednym z głównych celów dokonania wypłaty Dochodu, o którym mowa w Statucie oraz nie będzie sprzeczne w opisanych okolicznościach z przedmiotem lub celem stosowanych przepisów. Sposób działania Wnioskodawców przy wypłacie przedmiotowego dochodu nie będzie sztuczny.

Pytania

1.Czy w świetle opisanego zdarzenia przyszłego Dochód wypłacany do Inwestora (będącego rzeczywistym właścicielem) za pośrednictwem A. będzie mógł zostać zwolniony w Polsce ze zryczałtowanego podatku dochodowego, o którym mowa w art. 22 ustawy o CIT na podstawie art. 10 ust. 2a lit. a UPO?

2.Czy prawidłowe jest stanowisko że, w przypadku pozytywnej odpowiedzi na pytanie 1 – A. jako płatnik nie będzie zobowiązana na podstawie art. 26 ust. 2c w zw. z ust. 1 ustawy o CIT do pobrania zryczałtowanego podatku dochodowego od wypłaty Dochodu na rzecz Inwestora (będącego rzeczywistym właścicielem)?

Państwa stanowisko w sprawie

1. Dochód wypłacany do Inwestora (będącego rzeczywistym właścicielem) za pośrednictwem A. będzie mógł zostać zwolniony w Polsce ze zryczałtowanego podatku dochodowego, o którym mowa w art. 22 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2805 ze zm. dalej: „ustawa o CIT”), oraz na podstawie art. 10 ust. 2a lit. a Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Konfederacją Szwajcarską w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, sporządzonej w Bernie dnia 2 września 1991 r, (Dz. U. 1993 Nr 22 poz. 92) zmienionej Protokołem między Rzecząpospolitą Polską a Konfederacją Szwajcarską o zmianie Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Konfederacją Szwajcarską w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, sporządzonej w Bernie dnia 2 września 1991 r. oraz Protokołu, sporządzonego w Bernie dnia 2 września 1991 r., sporządzonym w Warszawie dnia 20 kwietnia 2010 r. (Dz. U. 2011 Nr 255, poz. 1533, dalej: UPO).

2. Prawidłowe jest stanowisko że, z uwagi na pozytywną odpowiedź na pytanie 1 – A. jako płatnik nie będzie zobowiązana na podstawie art. 26 ust. 2c w zw. z ust. 1 ustawy o CIT do pobrania zryczałtowanego podatku dochodowego od wypłaty Dochodu na rzecz Inwestora (będącego rzeczywistym właścicielem).

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawców w zakresie pytania nr. 1

1. Wstępna charakterystyka funduszy inwestycyjnych

Zgodnie z art. 3 ustawy o funduszach inwestycyjnych, fundusz inwestycyjny jest osobą prawną, której wyłącznym przedmiotem działalności jest lokowanie środków pieniężnych zebranych w drodze proponowania nabycia jednostek uczestnictwa albo certyfikatów inwestycyjnych.

Fundusz inwestycyjny może prowadzić działalność jako m.in. fundusz inwestycyjny zamknięty (będący jednym z rodzajów alternatywnego funduszu inwestycyjnego).

Zebrane przez fundusz środki będą mogły być inwestowane w papiery wartościowe, instrumenty rynku pieniężnego oraz inne prawa majątkowe określone w ustawie o funduszach inwestycyjnych.

Należy wskazać, iż stosownie do art. 1 ust. 1 ustawy o CIT reguluje ona opodatkowanie CIT dochodów osób prawnych i spółek kapitałowych w organizacji. Fundusz jako osoba prawna powinien być traktowany na potrzeby CIT jako podatnik podlegający opodatkowaniu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce ich osiągnięcia. Powyższe znajduje potwierdzenie w m.in. w interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (dalej: “DKIS”) z dnia 3 kwietnia 2024 r. wydanej dla Fundusz (sygn. 0114-KDIP2-1.4010.67.2024.2.MW).

Zgodnie z art. 18 ust. 2 pkt 13) ustawy o funduszach inwestycyjnych, gdy statut funduszu inwestycyjnego zamkniętego przewiduje wypłacanie dochodów, o których mowa w art. 21 ustawy o funduszach inwestycyjnych, statut ten określa szczegółowe zasady wypłacania uczestnikom funduszu inwestycyjnego zamkniętego dochodów funduszu.

2. Klasyfikacja wypłaty Dochodu na rzecz Inwestora w ramach ustawy o CIT

Zgodnie z art. 3 ust. 2 ustawy o CIT podatnicy niemający siedziby lub zarządu na terytorium Polski podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągną na terytorium Polski. W myśl art. 3 ust. 2 pkt 5 ustawy o CIT za dochody (przychody) osiągane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w ust. 2 (czyli takich jak Inwestor), uważa się w szczególności dochody (przychody) z tytułu należności regulowanych, w tym stawianych do dyspozycji, wypłacanych lub potrącanych, przez osoby fizyczne, osoby prawne albo jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, mające miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, niezależnie od miejsca zawarcia umowy i wykonania świadczenia. Z kolei zgodnie z art. 3 ust. 5 ustawy o CIT za dochody (przychody), o których mowa w art. 3 ust. 3 pkt 5 ustawy o CIT, uważa się przychody wymienione w art. 21 ust. 1 i art. 22 ust. 1, jeżeli nie stanowią dochodów (przychodów), o których mowa w ust. 3 pkt 1-4.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o CIT podatek dochodowy od określonych w art. 7b ust. 1 pkt 1 przychodów z dywidend oraz innych przychodów (dochodów) z tytułu udziału w zyskach osób prawnych mających siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej ustala się w wysokości 19% uzyskanego przychodu (dochodu).

Z powyższych przepisów wynika, że - co do zasady - opodatkowaniu 19% w Polsce podlegają należności wypłacane przez polskiego podatnika CIT za granicę z tytułu dywidend oraz innych przychodów (dochodów) z tytułu udziału w zyskach osób prawnych mających siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Przepis art. 7b ust. 1 ustawy o CIT odnosi się w dwóch odrębnych przepisach do dochodów (przychodów) otrzymywanych przez uczestników funduszy inwestycyjnych tj. w art. 7b ust. 1 pkt 1 lit. a) oraz w art. 7b ust. 1 pkt 6 lit. c) ustawy o CIT. W świetle powyższego należy ustalić czy Dochody, które mogą być wypłacone do Inwestora za pośrednictwem A. na podstawie Statutu stanowią tzw. inne przychody (dochody) z tytułu udziału w zyskach osób prawnych mających siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, o których mowa w art. 7b ust. 1 pkt 1 lit. a ustawy o CIT. Jeżeli tak to co do zasady A. na podstawie art. 26 ust. 2c ustawy o CIT byłaby zobowiązana do pobrania podatku u źródła z tytułu tej wypłaty w wysokości 19%.

Zgodnie z art. 7b ust. 1 pkt 1 lit. a ustawy o CIT przychody z udziału w zyskach osób prawnych, z zastrzeżeniem art. 12 ust. 1 pkt 4b, stanowiące przychody faktycznie uzyskane z tego udziału, stanowią m.in., dywidendy, nadwyżki bilansowe w spółdzielniach oraz otrzymane przez uczestników funduszy inwestycyjnych lub instytucji wspólnego inwestowania dochody tego funduszu lub tej instytucji, w przypadku gdy statut przewiduje wypłacanie tych dochodów bez odkupywania jednostek uczestnictwa albo wykupywania certyfikatów inwestycyjnych.

Z kolei zgodnie z art. 7b ust. 1 pkt 6 lit. c ustawy o CIT za przychody z zysków kapitałowych uważa się przychody z tytułu uczestnictwa w funduszach inwestycyjnych lub instytucjach wspólnego inwestowania.

Przepisy ustawy o CIT nie precyzują jakiego rodzaju świadczenia, czy też należności otrzymywane przez uczestników funduszy inwestycyjnych należy uznawać za dochody funduszu inwestycyjnego, w przypadku gdy statut funduszu inwestycyjnego przewiduje wypłacanie tych dochodów bez odkupywania certyfikatów inwestycyjnych, o których mowa w art. 7b ust. 1 pkt 1 lit. a ustawy o CIT. Ustawodawca nie zdefiniował również katalogu świadczeń czy też należności uważanych za przychód z tytułu uczestnictwa w funduszach inwestycyjnych, o których mowa w art. 7b ust. 1 pkt 6 lit. c ustawy o CIT.

Zgodnie z definicją zawartą w art. 21 ustawy o funduszach inwestycyjnych, dochodami funduszu są przychody z lokat netto funduszu inwestycyjnego lub zrealizowany zysk (strata) ze zbycia lokat. Zgodnie z komentarzem do ustawy o funduszach inwestycyjnych "Przychodami z lokat netto funduszu są przychody z posiadanych lokat (rozumianych szeroko, jako aktywa inwestycyjne) pomniejszone o koszty działania funduszu związane bezpośrednio z tymi lokatami oraz o część kosztów działania funduszu przypadającą na takie lokaty proporcjonalnie do ich wartości w stosunku do wartości portfela inwestycyjnego funduszu. Przykładem mogą być dywidendy od posiadanych akcji, odsetki od obligacji itp.” (R. Mroczkowski [w:] G. Borowski, A. Michór, T. Nieborak, P. Petasz, P. Stanisławiszyn, P. W. Zawadzka, R. Mroczkowski, Ustawa o funduszach inwestycyjnych. Komentarz, Warszawa 2014, art. 21. (...)).

Biorąc pod uwagę powyższe, przez dochody funduszu inwestycyjnego rozumie się zysk funduszu inwestycyjnego będący wynikiem korzystnego zarządzania i rozporządzania aktywami inwestycyjnymi funduszu, czy korzystnego oprocentowania posiadanych przez fundusz aktywów inwestycyjnych.

Zatem, w ocenie Wnioskodawcy za przychody z zysków kapitałowych, o których mowa w art. 7b ust. 1 pkt 1 lit. a ustawy o CIT powinno się uznawać wszelkie kwoty otrzymywane przez Inwestora, jeżeli:

  • ich otrzymanie jest ściśle związane z osiągnięciem przez Fundusz dochodu (zysku) z obrotu aktywami inwestycyjnymi oraz jednocześnie;
  • taka wypłata następuje bez wykupywania certyfikatów inwestycyjnych.

Jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego Statut przewiduje możliwość wypłaty Inwestorowi Dochodu bez wykupywania Certyfikatów. W tym celu konieczne jest podjęcie odpowiedniej uchwały przez zgromadzenie inwestorów, przy czym wypłata Dochodu jest możliwa jeżeli sprawozdanie finansowe Funduszu na koniec danego okresu sprawozdawczego wykaże wzrost wartości aktywów netto na Certyfikat w stosunku do poprzedniego okresu sprawozdawczego. Innymi słowy jeżeli Fundusz nie wykaże wzrostu wartości aktywów netto na Certyfikat w stosunku do poprzedniego okresu sprawozdawczego (tj. nie wykaże zysku powstałego z tytułu posiadania lokat) wówczas wypłata Dochodu nie będzie możliwa. W konsekwencji z uwagi na powiązanie pomiędzy osiągnięciem zysku (wzrost wartości aktywów netto funduszu) przez Fundusz z możliwością wypłaty Dochodu, przedmiotowa wypłata dokonana bez wykupywania Certyfikatów powinna zostać uznana za przychody, o których mowa w art. 7b ust. 1 pkt 1 lit. a ustawy o CIT - tj. za inne przychody (dochody) z tytułu udziału w zyskach osób prawnych. Powyższe potwierdza pośrednio interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (dalej: “DKIS”) z dnia 14 lutego 2019 r. (sygn. 0114-KDIP2-1.4010.520.2018.1.AJ)

Za przychody, o których mowa art. 7b ust. 1 pkt 6 lit. c ustawy o CIT należy zdaniem Wnioskodawców uznać wszelkie kwoty wypłacane przez Fundusz, które nie mieszczą się w art. 7b ust. 1 pkt 1 lit. a ustawy o CIT, tj. takie przy których dochodzi do odkupywania certyfikatów inwestycyjnych (jednostek uczestnictwa) oraz ich wypłata nie jest uzależniona od osiągnięcia przez Fundusz dochodu. Przykładem takiej płatności może być wynagrodzenie wypłacane przez Fundusz w przypadku umorzenia certyfikatów inwestycyjnych, w wyniku wykupu (odkupu) Certyfikatów przez Fundusz.

Tym samym, wypłata Dochodu na rzecz Inwestora bez wykupywania Certyfikatów, zdaniem Wnioskodawcy mieści się w art. 7b ust. 1 pkt 1 lit. a ustawy o CIT i co do zasady podlega opodatkowaniu w Polsce na podstawie art. 22 ust. 1 ustawy o CIT.

Zastosowanie UPO

Zgodnie z art. 22a ustawy o CIT przepisy art. 20-22 stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Stosowanie do art. 10 ust. 1 UPO dywidendy wypłacane przez spółkę mającą siedzibę w umawiającym się państwie (tu: w Polsce) osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim umawiającym się państwie (tu: w Szwajcarii) mogą być opodatkowane w tym drugim państwie.

Zgodnie z art. 10 ust. 2 UPO dywidendy te mogą być jednak opodatkowane także w tym umawiającym się państwie i według prawa tego państwa (tu: Polski), w którym spółka wypłacająca dywidendy ma swoją siedzibę, ale - jeżeli osoba uprawniona do dywidend ma miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim umawiającym się państwie (tu: w Szwajcarii) - podatek w ten sposób ustalony nie może przekroczyć 15 procent kwoty dywidendy brutto.

Z kolei w myśl art. 10 ust. 2a lit. a UPO bez względu na postanowienia ustępu 2, dywidendy wypłacane przez spółkę mającą siedzibę w umawiającym się państwie (tu: w Polsce) osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim umawiającym się państwie (tu: w Szwajcarii) podlegają opodatkowaniu tylko w tym drugim państwie (tu: w Szwajcarii) jeżeli osobą uprawnioną do dywidend jest spółka (nie będąca spółką osobową) mająca siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, której bezpośredni udział w kapitale spółki wypłacającej dywidendy wynosi, w chwili wypłacania tych dywidend, przynajmniej 10 procent udziałów (akcji) i która posiada lub będzie posiadała te udziały (akcje) przez nieprzerwany 24 miesięczny okres, w którym dokonano wypłaty.

Tym samym - przy założeniu spełnienia wszystkich warunków formalnych z art. 26 ust. 1 ustawy o CIT (w tym posiadania przez Inwestora statusu rzeczywistego właściciela Dochodu) - należy rozważyć czy do wypłaty Dochodu, o którym mowa w Statucie będzie miał zastosowanie art. 10 ust. 2a lit. a UPO, tj. czy Inwestor będzie mógł skorzystać z preferencji w zakresie opodatkowania podatkiem u źródła wynikającym z przedmiotowego artykułu UPO.

3.1. Fundusz jako osoba na gruncie UPO

Zgodnie z art. 1 UPO jej postanowienia mają zastosowanie do osób które mają miejsce zamieszkania lub siedzibę w jednym lub w obu umawiających się państwach (tj. w Polsce i w Szwajcarii).

W myśl art. 3 ust. 2 UPO, przy stosowaniu UPO, jeżeli z treści przepisu nie wynika inaczej, każde określenie nie zdefiniowane będzie miało takie znaczenie, jakie przyjmuje się według prawa danego państwa w zakresie podatków, do których ma zastosowanie niniejsza konwencja.

W myśl art. 4 ust. 1 UPO określenie "osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie" oznacza każdą osobę, która według ustawodawstwa tego Państwa podlega tam opodatkowaniu ze względu na jej miejsce zamieszkania, miejsce stałego pobytu, siedzibę zarządu albo inne kryterium o podobnym charakterze, i obejmuje również to Państwo oraz każdą jednostkę jego podziału terytorialnego lub organ władzy lokalnej. Jednakże, określenie to nie obejmuje żadnej osoby, która podlega opodatkowaniu w tym Państwie tylko ze względu na dochód jaki osiąga ona ze źródeł położonych w tym Państwie lub z tytułu majątku położonego w tym Państwie.

Stosownie do art. 3 ust. 1 lit. c UPO określenie "osoba" obejmuje osobę fizyczną, spółkę oraz każde inne zrzeszenie osób.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 lit. d UPO określenie "spółka" oznacza osobę prawną lub każdą jednostkę, którą dla celów podatkowych traktuje się jako osobę prawną.

W celu sprawdzenia, czy Fundusz można uznać za "spółkę" w rozumieniu UPO, a w konsekwencji za "osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w umawiającym się państwie" (tu: w Polsce), mogącą skorzystać z przywilejów wynikających z UPO, niezbędne jest ustalenie statusu Funduszu dla polskich celów podatkowych.

Jak zostało zaznaczone powyżej, Fundusz posiada osobowość prawną na podstawie ustawy o funduszach inwestycyjnych i należy traktować go jako podatnika dla celów podatkowych na podstawie ustawy o CIT. To z kolei oznacza, że Fundusz jest rezydentem podatkowym w Polsce w rozumieniu UPO.

Można podsumować, że jeżeli Fundusz, założony i funkcjonujący zgodnie z ustawą o funduszach inwestycyjnych, jest w Polsce osobą prawną, to powinien zostać uznany za "spółkę" w rozumieniu UPO. W konsekwencji Fundusz będzie spełniać definicję "osoby mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Polski" w rozumieniu UPO. W związku z tym Fundusz może korzystać z przywilejów wynikających z UPO.

Co więcej, ponieważ Fundusz posiada siedzibę w Polsce, może on uzyskać certyfikat rezydencji podatkowej potwierdzający rezydencję podatkową na potrzeby UPO.

Powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie w interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (dalej: „DKIS”) wydanej dla Funduszu na gruncie umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania pomiędzy Polską a Stanami Zjednoczonymi (sygn. 0114-KDIP2-1.4010.67.2024.2.MW).

3.2. Wypłata Dochodu Funduszu jako dywidenda na gruncie UPO

W tym miejscu należy ustalić, czy wypłata Dochodu może zostać uznana za dywidendę w rozumieniu UPO.

Zgodnie z art. 10 ust. 3 UPO użyte w tym artykule określenie "dywidendy" oznacza dochód z akcji, akcji gratisowych lub prawa do pobierania korzyści, akcji w kopalnictwie, akcji członków założycieli lub innych praw, z wyjątkiem wierzytelności, do udziału w zyskach, jak również dochód z innych praw spółki (tu: Funduszu), które według prawa podatkowego Państwa, w którym spółka wydzielająca dywidendy ma siedzibę, zrównane są z wpływami z akcji.

Z powyższego przepisu wynika, iż dywidendy w rozumieniu UPO oznaczają m.in. dochód z innych praw spółki (tu: Funduszu) niż akcje, akcje gratisowe lub prawa do pobierania korzyści, akcje w kopalnictwie, akcje członków założycieli lub innych praw, z wyjątkiem wierzytelności, do udziału w zyskach, które według prawa podatkowego Państwa, w którym spółka (tu: Fundusz) wypłacająca dywidendy ma siedzibę, zrównane są z wpływami z akcji. Jak wskazano powyżej:

i. Fundusz mieści się w zakresie definicji “spółki” w rozumieniu UPO,

ii. wypłata Dochodu do Inwestora została przez polskiego ustawodawcę na gruncie ustawy o CIT \ zrównana z „klasyczną” dywidendą przysługującą posiadaczowi akcji lub udziałów w polskich spółkach kapitałowych (art.22 w zw. art. 7b ust. 1 pkt 1 lit. a ustawy o CIT).

W efekcie należy uznać, iż wypłata Dochodu (inna niż z tytułu umorzenia Certyfikatów) powinna zostać uznana za dywidendę w rozumieniu UPO.

3.3. Zwolnienie z podatku u źródła na podstawie UPO

Z uwagi, że w zakresie definicji dywidendy na gruncie UPO mieści się Dochód należy rozważyć czy możliwe będzie zastosowanie preferencji w stosunku do wypłacanego Dochodu na podstawie UPO. Należy podkreślić, iż celem niniejszego wniosku jest ustalenie właściwej wykładni przepisów UPO, tj. art. art. 10 ust. 2a lit. a UPO.

Ze wskazanych powyżej przepisów UPO (w szczególności z art. 10 ust. 2a lit. a UPO) wynika, iż możliwe jest zastosowania preferencji wynikającej z UPO w postaci braku opodatkowania w Polsce podatkiem u źródła Dochodu wypłacanego do Inwestora za pośrednictwem A. jeżeli spełnione zostaną następujące warunki:

  • Inwestor nie będzie spółką osobową;
  • Inwestor będzie rzeczywistym właścicielem dochodu wypłacanego przez Fundusz;
  • Bezpośredni udział Inwestora w kapitale Funduszu wyniesie przynajmniej 10 procent udziałów (akcji) i Inwestor posiada lub będzie posiadał te udziały (akcje) przez nieprzerwany 24 miesięczny okres, w którym dokonana zostanie wypłata Dochodu;
  • Dodatkowo muszą być spełnione warunki formalne takie jak posiadanie przez A. certyfikatu rezydencji Inwestora czy dochowanie należytej staranności przy weryfikowaniu stosowania preferencji na podstawie UPO.

Niewątpliwie pierwsza z ww. przesłanek będzie spełniona z uwagi na fakt, iż - jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego - Inwestor jest spółką kapitałową (niem. Aktiengesellschaft) posiadającą osobowość prawną - tym samym nie może zostać uznany za spółkę osobową.

Również druga oraz ostatnia z przesłanek będzie spełniona, gdyż jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego Inwestor będzie rzeczywistym właścicielem wypłacanego Dochodu, a ponadto w momencie wypłaty będą spełnione przez Fundusz wszystkie warunki formalne zastosowania preferencji na podstawie UPO oraz ustawy o CIT (tj. określonych w art. 26 ust. 1 ustawy o CIT).

Co do warunku trzeciego, analizy wymaga użycie w polskiej wersji językowej zwrotu: udział w kapitale spółki wypłacającej dywidendy [...] wynosi przynajmniej 10 procent udziałów (akcji).

Celem ustalenia rzeczywistego znaczenia fragmentu ww. przepisu, tj. udział w kapitale spółki wypłacającej dywidendy wynosi, w chwili wypłacania tych dywidend, przynajmniej 10 procent udziałów (akcji), należy w pierwszej kolejności ustalić znaczenie słowa “kapitał” a następnie odnieść je do procentowego progu 10%.

Należy wskazać, iż zgodnie z art. 33 Konwencji wiedeńskiej jeżeli tekst traktatu został ustalony jako autentyczny w dwóch lub więcej językach, ma jednakową moc w każdym z nich, chyba że traktat postanawia lub strony uzgodniły, iż w przypadku rozbieżności określony tekst jest rozstrzygający.

Należy podkreślić, iż UPO została sporządzona w językach polskim, niemieckim i angielskim, przy czym wszystkie teksty są jednakowo autentyczne. W przypadku rozbieżności w interpretacji pomiędzy tekstami w językach polskim i niemieckim tekst angielski uważany będzie za rozstrzygający. Powyższa zasada dotyczy również protokołu do UPO (Dz.U.255. poz. 1533) zmieniającego art. 10 UPO m.in. poprzez dodanie ust. 2a do art. 10 UPO pozwalającego na zwolnienie dywidend z podatku u źródła w państwie źródła.

Wnioskodawcy zauważają, że na gruncie analizowanej UPO każda wersja językowa jest autentyczna (ma jednakową moc), a w przypadku rozbieżności w interpretacji pomiędzy polską i niemiecką wersją UPO - rozumianych jako zastosowanie w ww. wersjach nierównoważnych zwrotów językowych - rozstrzygająca jest wersja angielska. W efekcie należy ustalić czy pomiędzy polską i niemiecką wersją językową istnieją “rozbieżności w interpretacji”.

Polska wersja językowa UPO w zakresie omawianego przepisu może sugerować, że pozwala on na zastosowanie zwolnienia z UPO jedynie gdy wypłacającym świadczenie są spółki kapitałowe (spółka akcyjna / spółka z o. o.) ze względu na odniesienie się w dalszej części przepisu do “udziałów (akcji)”.

Przy czym należy wskazać, iż taka interpretacja omawianych zapisów UPO stawiałaby Inwestora w sytuacji, w której z jednej strony Dochód Inwestora zostaje zrównany z klasycznymi dywidendami na gruncie ustawy o CIT i jednocześnie nie może korzystać ze zwolnienia dla dywidend na gruncie UPO przez co Dochód ten podlega podwójnemu opodatkowaniu. Taka interpretacja UPO niweczyłaby podstawowy cel UPO jakim jest zapobieganie podwójnemu opodatkowaniu.

W polskiej wersji językowej UPO art. 10 ust. 2a lit. a UPO ma następujące brzmienie:

“2a. Bez względu na postanowienia ustępu 2, dywidendy wypłacane przez spółkę mającą siedzibę w umawiającym się państwie osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim umawiającym się państwie podlegają opodatkowaniu tylko w tym drugim państwie jeżeli osobą uprawnioną do dywidend jest:

a) spółka (nie będąca spółką osobową) mająca siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, której bezpośredni udział w kapitale spółki wypłacającej dywidendy wynosi, w chwili wypłacania tych dywidend, przynajmniej 10 procent udziałów (akcji) i która posiada lub będzie posiadała te udziały (akcje) przez nieprzerwany 24 miesięczny okres, w którym dokonano wypłaty”.

Zgodnie z niemiecką wersją językową UPO art. 10 ust. 2a lit. a UPO brzmienie prezentuje się następująco:

“2a. Ungeachtet des Absatzes 2 konnen Dividenden, die eine in einem Vertragsstaat ansdssige Gesellschaft an eine im anderen Vertragstaat ansdssige Person zahlt, nur in diesem anderen Staat besteuert werden, wenn der Nutzungsberechtigte:

a) eine Gesellschaft (jedoch keine Personengesellschaft) ist, die anldsslich der Dividendenzahlung direkt mindestens 10 Prozent des Kapitals der die Dividenden zahlenden Gesellschaft verfilgt und diese Beteiligung uber einen ununterbrochenen Zeitraum von 24 Monaten, in welcher der Zeitpunkt der Dividendenzahlung fdllt, hdlt oder halten wird”.

Należy wskazać, iż kluczowy w kontekście prezentowanych rozważań jest fragment:

„10 Prozent des Kapitals der die Dividenden zahlenden Gesellschaft diese Beteiligung uber einen ununterbrochenen Zeitraum von 24 Monaten, in welcher der Zeitpunkt der Dividendenzahlung fdllt, hdlt oder halten wird”

który można przetłumaczyć jako:

„10 procent kapitału spółki wypłacającej dywidendę i posiada lub będzie posiadał ten udział przez nieprzerwany okres 24 miesięcy, w którym nastąpi wypłata dywidendy”.

Z powyższego wynika, że w niemieckiej wersji językowej:

  • “10 Prozent des Kapitals” oznacza 10% kapitału oraz
  • “ Beteiligung” oznacza “ten udział”, tj. ww. 10% udział w kapitale bez zawężania pojęcia kapitału do spółek kapitałowych poprzez brak zwrotu “udziałów (akcji)”.

W opinii Wnioskodawców przez rozbieżności w interpretacji na gruncie umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, należy rozumieć taką sytuację, w której „chodzi o rzeczywistą rozbieżność w sposobie wyrażenia. Przykładowo A. Rust wskazuje na przypadki nierównoważnych zwrotów użytych w różnych wersjach językowych i w tym właśnie widzi rozbieżność w wersjach językowych” (I. Krzemińska, W. Majkowski, Problematyka stosowania właściwej wersji językowej przepisów na przykładzie umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku pomiędzy Polską a Szwecją. Glosa do wyroku NSA z dnia 27 kwietnia 2018 r., II FSK 1370/16, PP 2019, nr 5, s. 48-55. (...)).

Z powyższego porównania wynika, że niemiecka wersja językowa UPO posługuje się ogólnym pojęciem “kapitału” bez ograniczenia jego zakresu do kapitału w spółkach kapitałowych wyrażonego w udziałach (akcjach). W przeciwieństwie do wersji niemieckiej, wersja polska - jak wskazano powyżej - ogranicza pojęcie kapitału jedynie do kapitału w spółkach kapitałowych poprzez użycie pojęcia “udziały (akcje)”. W świetle powyższego, w opinii Wnioskodawców, dochodzi do rozbieżności w interpretacji poprzez użycie nierównoważnych zwrotów w polskiej i niemieckiej wersji językowej - w polskiej wersji “kapitał” pokrywa mniejszy zakres desygnatów niż “kapitał” z wersji niemiecka.

Wnioskodawcy przypominają, że na gruncie analizowanej UPO każda wersja językowa jest autentyczna (ma jednakową moc), a w przypadku rozbieżności w interpretacji pomiędzy polską i niemiecką wersją UPO - rozumianych jako zastosowanie w ww. wersjach nierównoważnych zwrotów językowych - rozstrzygająca jest wersja angielska.

Jak zauważono powyżej wersja polska oraz wersja niemiecka zawierają nierównoważne zwroty występujące w art. 10 ust. 2a lit. a) UPO powodujące rozbieżności w interpretacji.

W opinii Wnioskodawców w przypadku Funduszu - będącego spółką na potrzeby UPO - omawiane wyrażenia kapitału/udziału w kapitale należy rozumieć szeroko jako sumę wszystkich wkładów do Funduszu, które są uwzględniane przy podziale zysku Funduszu a nie jako konkretne prawa udziałowe określone w prawie handlowym. W przypadku Funduszu suma wkładów uwzględniana w podziale zysku jest odzwierciedlona w ilości Certyfikatów przyznanych Inwestorowi w zamian za wniesiony wkład do Funduszu.

Niemiecka wersja nie posługuje się zwrotem „akcji (udziałów)” tylko posługuje się szerokim pojęciem kapitału i udziału w tym kapitale, tj. “ten udział” (niem. diese Beteiligung).

Analizowana rozbieżność na gruncie art. 10 ust. 2a lit. a UPO jest tym bardziej widoczna jeśli dokonamy porównania treści polskiej oraz niemieckiej wersji art. 13 ust. 3a UPO:

Wersja polska - „Zyski osiągane przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie, z tytułu przeniesienia własności akcji (udziałów) w spółce, której aktywa majątkowe składają w więcej niż 50 procentach bezpośrednio lub pośrednio z majątku nieruchomego, położonego w drugim Umawiającym się Państwie mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie”.

oraz

Wersja niemiecka - „Gewinne, die eine in einem Vertragsstaat ansassige Person aus der Verdusserung von Anteilen bezieht, deren Wert zu mehr als 50 Prozent unmittelbar oder mittelbar auf unbeweglichem Vermogen beruht, das im anderen Vertragsstaat liegt, konnen im anderen Staat besteuert werden”.

Z powyższego zestawienia dwóch wersji językowych wynika, że „akcje (udziały)” tym razem odpowiadają niemieckiemu słowu „Anteilen” oznaczającemu udziały. Tym samym, w art. 10 ust. 2a lit. a UPO „udziały (akcje)” z polskiej wersji UPO są zestawione ze słowami „des Kapitals” oraz „diese Beteiligung” (“ten udział”) w wersji niemieckiej i jednocześnie w innym przepisie UPO „akcje (udziały)” z polskiej wersji są zestawione ze słowem „Anteilen” w wersji niemieckiej. Powyższa konstatacja dodatkowo wskazuje, że gdyby zwroty użyte w art. 10 ust. 2a lit. a UPO miałyby być równoważne w wersji polskiej i niemieckiej wówczas w wersji niemieckiej art. 10 ust. 2a lit. a UPO powinno zostać użyte słowo „Anteilen” .

Powyższy stan w opinii Wnioskodawców prowadzi do rozbieżności w interpretacji zapisów UPO, w tym w szczególności art. 10 ust. 2a lit. a UPO poprzez zastosowanie nierównoważnych zwrotów w polskiej oraz niemieckiej wersji UPO. W związku z tymi rozbieżnościami, nie jest możliwe na podstawie art. 3 ust. 2 UPO odwołanie się do definicji udziałów/ akcji w prawie krajowym i zgodnie z ww. zasadami interpretacji UPO należy odwołać się do wersji angielskiej.

Art. 10 ust. 2a lit a UPO w wersji angielskiej przybiera następującą formę:

“2a. Notwithstanding the provisions ofparagraph 2, dividends paid by a company which is a resident of a Contracting State to a resident ofthe Other Contracting State shall be taxable only in that other State if the beneficial owner is:

a) A company (other than a partnership) which holds directly at least 10 per cent ofthe capital of the company paying the dividends on the date the dividends are paid and has done so or will have done sofor an uninterrupted 24-month period in which that datefalls”

Angielska wersja językowa UPO w zakresie art. 10 ust. 2a lit. a posługuje się wyłącznie zwrotem 10% kapitału spółki (tu: Funduszu) (ang. 10 per cent ofthe capital ofthe company) bez odnoszenia się do udziałów/akcji w rozumieniu prawa handlowego tak jak czyni to polska wersja UPO.

Powyższą interpretację potwierdza także angielska wersja art. 13 ust. 3a UPO, zgodnie z którą: „Gains derived by a resident ofa Contracting State from the alienation of shares deriving more than 50 per cent of their value directly or indirectly from immovable property situated in the other Contracting State may be taxed in that other State”

Jak wynika z powyższego w art. 13 ust. 3a UPO wersja angielska używa pojęcia „shares” co może zostać uznane za zbieżne z pojęciem „akcje (udziały)” na gruncie polskiej UPO. Tym samym jeżeli w jednym miejscu UPO w rozstrzygającej wersji angielskiej, tj. w art. 10 ust. 2a lit. a UPO stosuje się pojęcie kapitału (ang. capital) a w innym udziałów (ang. shares) nie sposób uznać, iż znaczą one to samo. Powyższe stanowisko potwierdza Komentarz do Modelowej Konwencji OECD w wersji z 2014 r. (dalej: „Komentarz OECD”) w pkt 15 lit. e) do art. 10 Modelowej Konwencji OECD (odnosi się wprost do sytuacji jak należy rozumieć słowo „capital” w odniesieniu do podmiotów niebędących podmiotami prawa handlowego (tym samym nie mających kapitału w rozumieniu prawa handlowego):

“In the case of bodies which do not have a capital within the meaning of company law, capital for the purpose of subparagraph a) is to be taken as meaning the total ofall contributions to the body which are taken into accountfor the purpose of distributing profits” ,

co można przetłumaczyć w następujący sposób:

„W przypadku jednostek nieposiadających kapitału w rozumieniu ustawodawstwa o spółkach, za kapitał w rozumieniu postanowień punktu a [w naszym przypadku należy odnieść to do art. 10 ust. 2a lit a UPO - przypis Wnioskodawców] należy rozumieć całokształt wkładów do takiej jednostki, które są uwzględniane przy podziale zysków”.

Jak wynika z ww. fragmentu Komentarza OECD do objęcia zakresem pojęcia “capital” w przypadku podmiotów takich jak Fundusz (a więc nie posiadających kapitału w rozumieniu prawa handlowego) wystarczające jest aby wkłady do Funduszu wyrażone w ilości przyznanych Certyfikatów uprawniały Inwestora do uzyskania wypłacanego Dochodu. Innymi słowy musi istnieć związek pomiędzy ilością uzyskiwanego Dochodu przez Inwestora a ilością posiadanych Certyfikatów przez Inwestora. Jak wynika ze Statutu Dochód w całości lub części ma być wypłacany Inwestorowi proporcjonalnie do liczby posiadanych przez nich, w dniu ustalenia prawa do Dochodu Funduszu, Certyfikatów .

Z powyższego fragmentu Komentarza OECD wynika niezbicie, że pojęcie „capital” użyte w art. 10 Modelowej Konwencji OECD jest pojęciem szerokim i należy odczytać jego zakres w odniesieniu do pojęcia “spółka” która swoim zakresem obejmuje nie tylko jednostki będące spółkami w rozumieniu krajowego prawa spółek ale również inne jednostki organizacyjne będące osobą prawną, takie jak Fundusz. Jednocześnie oznacza to, że pojęcie “capital” (“kapitał”) ma szerszy zakres znaczeniowy od nieprawidłowo użytego w kontekście kapitału pojęcia “udziałów (akcji)” użytego w polskiej wersji językowej art. 10 ust. 2a lit. a UPO.

Podsumowując powyższe rozważania w przypadku Funduszu przez kapitał należy rozumieć równowartość wkładów do Funduszu w zamian za Certyfikaty, które są uwzględniane przy podziale zysku Funduszu, co wynika ze Statutu. Innymi słowy Certyfikaty są swego rodzaju miernikiem udziału Inwestora w kapitale Funduszu. Tym samym udział Inwestora w Funduszu powinien być ustalany poprzez ilość posiadanych przez niego Certyfikatów w Funduszu.

W konsekwencji:

  • Inwestor jest osoba prawną i tym samym nie jest spółką osobową,
  • Inwestor będzie rzeczywistym właścicielem wypłacanych dochodów Funduszu,
  • Inwestor w momencie wypłaty będzie posiadał przynajmniej 10% Certyfikatów przez nieprzerwany 24 miesięczny okres, w którym dokonano wypłaty,
  • Inwestor będzie spełniał wymogi formalne do zastosowania zwolnienia, tj. będzie posiadał certyfikat rezydencji, dochowa należytej staranności o której mowa w art. 26 ust. 1 ustawy o CIT.

W efekcie w przedmiotowej sprawie będzie mógł znaleźć zastosowanie art. 10 ust. 2a lit. a UPO i tym samym wypłaty Dochodu Funduszu na rzecz Inwestora nie będą podlegały opodatkowaniu w Polsce zryczałtowanym podatkiem, o którym mowa w art. 22 ustawy o CIT.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawców w zakresie pytania nr. 2

Mając na uwadze, że prawidłowe jest stanowisko przedstawione w pytaniu nr. 1 A. jako płatnik (tj. podmiot pośredniczący w wypłacie Dochodu oraz prowadzący rachunek papierów wartościowych na których zapisane są Certyfikaty Inwestora) nie będzie zobowiązana na podstawie art. 26 ust. 2c w zw. z art. 26 ust. 1 ustawy o CIT do pobrania zryczałtowanego podatku dochodowego od wypłaty dochodu Funduszu na rzecz Inwestora.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Odstępuję od uzasadnienia prawnego tej oceny.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które przedstawili Państwo i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanego przez Państwa w złożonym wniosku. W przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swoją aktualność.

Końcowo odnosząc się do powołanych przez Państwa interpretacji indywidualnych, wskazać należy, że dotyczą one konkretnych, indywidualnych spraw podatnika. Zostały wydane w określonym stanie faktycznym i w tych sprawach rozstrzygnięcia w nich zawarte są wiążące. Nie mogą one zatem przesądzać o niniejszym rozstrzygnięciu. Natomiast organy podatkowe mimo, że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkują się wydanymi rozstrzygnięciami sądów i innych organów podatkowych, to nie mają możliwości zastosowania ich wprost, z tego powodu, że nie stanowią materialnego prawa podatkowego. Każdą sprawę Organ jest zobowiązany rozpatrywać indywidualnie.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

  • Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
  • Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

  • Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

B. (jako Zainteresowany będący stroną postępowania) – art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) ma prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz.935; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

  • w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
  • w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 i art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).

Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji jest art. 14c § 1 w zw. z art. 14r § 5 Ordynacji podatkowej.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00