Interpretacja indywidualna z dnia 23 sierpnia 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0115-KDWT.4011.68.2024.2.MJ

Możliwość opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową (opodatkowanie IP-BOX).

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

14 czerwca 2024 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie preferencyjnego opodatkowania dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej (tzw. IP Box). Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 23 lipca 2024 r. (data wpływu).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą, w ramach której świadczy usługi programistyczne. We wpisie do ewidencji CEIDG przeważającą działalnością przedsiębiorstwa Wnioskodawcy jest PKD 62.01.Z. - Działalność związana z oprogramowaniem. Wnioskodawca jest obecnie opodatkowany ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych i prowadzi ewidencję przychodów. Wnioskodawca objęty jest nieograniczonym obowiązkiem podatkowym w RP w świetle art. 3 ust. 1 oraz ust. 1a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: UPDOF).

Wnioskodawca w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej osiąga i będzie osiągać przychody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w postaci autorskich praw z programów komputerowych.

Przedmiotem wniosku jest zdarzenie przyszłe - Wnioskodawca od 1 stycznia 2025 r. planuje zmienić formę opodatkowania na podatek liniowy w wysokości 19% i rozliczać się na podstawie podatkowej księgi przychodów i rozchodów.

Podstawą osiągania przychodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w postaci autorskich praw z programów komputerowych będą umowy zawarte z różnymi kontrahentami.

Wnioskodawca nie będzie powiązany z żadnym z kontrahentów, również kontrahenci Wnioskodawcy nie będą ze sobą powiązani. Usługi świadczone przez Wnioskodawcę będą wykonywane wyłącznie w Polsce.

Od (…) 2022 r. do nadal Wnioskodawca jest związany umową m.in. z kontrahentem "X". Umowa ta będzie obowiązywać w okresie, którego dotyczy wniosek.

W ramach tej umowy Wnioskodawca świadczy i będzie świadczyć następujące usługi:

–aktywna współpraca w zespole projektowym, aby pomóc w rozwoju produktu, wykorzystując swoje doświadczenie, aby pomóc w prowadzeniu zespołu przez cały cykl rozwoju,

–planowanie, szacowania, wkład w architekturę, kodowanie, rozwój,

–refaktoryzacja i ciągłe doskonalenie baz kodu,

–koncentrowanie się na jakości oprogramowania i dostarczanie jakości przez cały proces,

–zapewnienie, że decyzje techniczne i informacje są przekazywane przez globalny zespół,

–budowanie wysoko wydajnych zespołów technicznie utalentowanych inżynierów.

W ramach zawartej umowy Wnioskodawca świadczy i będzie świadczyć usługi programistyczne polegające na tworzeniu nowych rozwiązań programistycznych na potrzeby własne jego Kontrahenta. Przykładem takich rozwiązań jest tworzenie od podstaw nowych programów (aplikacji) komputerowych albo rozwijanie już istniejących programów (aplikacji) komputerowych poprzez tworzenie nowych funkcjonalności tychże programów (aplikacji).

Kontrahent Wnioskodawcy udostępnia mu swoje własne oprogramowanie bez udzielenia licencji w celu wykonania na nim usługi programistycznej - ulepszenia tegoż oprogramowania lub dodania nowych funkcjonalności. Efektem pracy Wnioskodawcy - zarówno tworzenia nowych aplikacji, jak i tworzenia nowych funkcjonalności w aplikacjach już istniejących - jest kod źródłowy podlegający ochronie prawnoautorskiej, o której mowa w art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2018 r., poz. 1191, z późn. zm.).

Efekty pracy Wnioskodawcy będą zawsze utworami w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, będą zawsze odznaczać się rzeczywiście oryginalnym, twórczym charakterem, zawsze będą kreacją nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej.

Efekty pracy Wnioskodawcy nie będą efektem pracy, który wymaga do osiągnięcia rezultatu jedynie określonych umiejętności programistycznych i której rezultaty da się z góry określić i przewidzieć jako mające charakter powtarzalny. Efekty pracy nie będą jedynie "techniczną" realizacją szczegółowych projektów zlecanych Wnioskodawcy przez Kontrahenta.

W ramach zawartej umowy Wnioskodawca będzie przenosić na kontrahenta całość autorskich praw majątkowych do utworów wytworzonych w ramach zawartej umowy.

Wykonawca będzie świadczyć usługi wyłącznie samodzielnie, nie będzie korzystać z osób zatrudnionych ani podwykonawców. Wykonawca wykonując usługi będzie korzystać ze swojej wiedzy i doświadczenia oraz z własnego sprzętu i materiałów niezbędnych do świadczenia przedmiotowych usług. Wyjątkiem będzie udostępnianie programów/aplikacji należących do kontrahentów, na których przedmiotowe usługi będą wykonywane.

Za świadczone usługi Wnioskodawca będzie otrzymywać wynagrodzenie.

W przypadku, gdy Wnioskodawca rozwinie oprogramowanie lub jego części nie będzie ani właścicielem, ani współwłaścicielem tego oprogramowania, ani użytkownikiem posiadającym prawo do korzystania z tego oprogramowania na podstawie umowy licencyjnej.

Usługi zlecone Wnioskodawcy na podstawie opisanych wyżej umów nie będą wykonywane pod kierownictwem, a Wnioskodawca będzie wykonywać je w miejscu oraz czasie przez siebie wybranym. Wnioskodawca jako wykonujący opisane czynności będzie ponosić ryzyko gospodarcze związane z prowadzoną działalnością.

W ramach działalności gospodarczej Wnioskodawca będzie uzyskiwać wyłącznie przychody z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Na koszty bezpośrednio powiązane z wytworzeniem, ulepszeniem czy rozwojem oprogramowania ponoszone przez Wnioskodawcę będą się składać:

a)utrzymywanie serwerów,

b)odnawianie domen,

c)zakup telefonu oraz opłaty za telefon,

d)zakupy i naprawy sprzętu komputerowego,

e)zakupy akcesoriów komputerowych oraz nośników pamięci,

f)zakup drukarki oraz akcesoriów i materiałów eksploatacyjnych do drukarki,

g)zakupy licencji na oprogramowanie,

h)opłata za internet,

i)opłata za paliwo,

j)opłata za usługi księgowe,

k)opłaty za ubezpieczenie OC działalności gospodarczej,

l)opłaty za uczestnictwo w specjalistycznych konferencjach programistycznych i kursach doszkalających.

Wnioskodawca nie nabywa i nie będzie nabywać wyników prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez inne podmioty ani praw autorskich innych podmiotów.

Wnioskodawca będzie prowadzić księgowość w formie podatkowej księgi przychodów i rozchodów wobec czego wszystkie przychody, koszty i autorskie prawa majątkowe do opracowywanego programu komputerowego będą wykazywane w odrębnej ewidencji. Ewidencja ta wyodrębniać będzie przychody, koszty uzyskania przychodów i dochód (stratę), przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.

W ramach działalności Wnioskodawca nie prowadził, ani nie prowadzi i nie będzie prowadzić samodzielnie badań naukowych, o których mowa w art. 4 ust. 2 pkt 1 lub 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

W ramach działalności Wnioskodawca samodzielnie prowadzi i będzie prowadzić prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 2 pkt 1 lub 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Prace rozwojowe są prowadzone ciągle od momentu zawarcia umowy i polegają na nabywaniu, łączeniu, kształtowaniu i wykorzystywaniu dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

W zakres czynności wykonywanych przez Wnioskodawcę wchodzi uczestniczenie w spotkaniach (a czasem nawet ich organizowanie) z projektantami, specjalistami i decydentami mających na celu określenie jakie kroki będą wymagane do stworzenia konkretnego rozwiązania.

Stworzenie konkretnego rozwiązania obejmuje zarówno pisanie nowego kodu źródłowego, jak i naukę nowych technologii, czy też tworzenie prototypów.

Tworzenie, rozwijanie, ulepszanie przez Wnioskodawcę oprogramowania będzie stanowić przejaw działalności twórczej w postaci tworzenia nowych, nieistniejących wcześniej kodów źródłowych oraz zastępowania starych kodów nowymi w sytuacji, kiedy zmieniające się, niezależnie od Wnioskodawcy wymagania biznesowe (np. pod wypływem rynku) sprawiają, że stary kod staje się zbędny, bądź jego funkcjonalność w świetle nowych wymagań jest wybrakowana lub błędna. To, jakie wymagania stawia rynek i jakie decyzje podejmują analitycy biznesowi nie jest częścią pracy Wnioskodawcy, natomiast tworzenie i adaptowanie rozwiązań mających realizować postawione wymagania jest przez Wnioskodawcę wykonywane całkowicie indywidualnie, autonomicznie, w oparciu o wiedzę, doświadczenie i kreatywność Wnioskodawcy.

W stosunku do dotychczasowej działalności Wnioskodawcy wytwarzane produkty, przeprowadzane procesy lub wykonywane usługi będą miały nowy, bardziej innowacyjny, ulepszony charakter, który nie jest wynikiem działalności obejmującej wprowadzanie rutynowych i okresowych zmian do tych produktów, procesów lub usług.

Uzupełnienie wniosku

1)Prowadzona przez Wnioskodawcę działalność w zakresie tworzenia/rozwijania/ulepszania aplikacji/oprogramowania, obejmująca prace rozwojowe, jest/będzie podejmowana w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

2)Wnioskodawca zajmuje się głównie rozwijaniem bankowych aplikacji mobilnych na system (...). Wnioskodawca pracuje głównie nad wprowadzeniem i ulepszaniem funkcjonalności ww. aplikacji. (...).

3)W każdym przypadku efekty samodzielnych prac Wnioskodawcy były/są/będą odrębnymi programami komputerowymi, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

4)Zgodnie z wiążącą Wnioskodawcę umową wszelkie znaki towarowe, nazwy handlowe, usprawnienia, know-how oraz prawa autorskie do wszelkich utworów, przygotowane lub stworzone przez Wnioskodawcę w okresie obowiązywania umowy i powstałe na skutek usług świadczonych w ramach umowy, są własnością Kontrahenta. Dostarczenie utworu do Kontrahenta oznacza przeniesienie praw autorskich na Kontrahenta.

5)Przeniesienie każdego z majątkowych praw autorskich do programu komputerowego nastąpiło/następuje/będzie następować zgodnie z wymogami przewidzianymi w przepisach ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, w szczególności z zachowaniem art. 41 oraz art. 53 ww. ustawy.

6)Wnioskodawca wyjaśnia, że:

a)Wskazane przez Wnioskodawcę aplikacje stanowią program komputerowy.

b)W celu wytworzenia/rozwinięcia/ulepszenia programu komputerowego/aplikacji/modułu Wnioskodawca wykorzystywał /wykorzystuje/będzie wykorzystywał dostępną aktualnie wiedzę i umiejętności.

c)Wnioskodawca na mocy umowy łączącej go z Kontrahentem zobowiązany jest do zachowania w tajemnicy wszelkich informacji dotyczących w szczególności danych technologicznych, handlowych i organizacyjnych. Tytułem przykładu Wnioskodawca może wskazać, że głównym celem świadczonych przez niego usług jest ulepszanie wspomnianego wcześniej rozwiązania (…), poprzez implementacje nowych funkcjonalności / testowanie jak i dostosowanie aplikacji do działania na nowych rynkach (krajach). Innowacyjność programów komputerowych tworzonych przez Wnioskodawcę polega na tworzeniu rozwiązań dopasowanych każdorazowo do indywidualnych potrzeb Kontrahenta, który określa jakie są jego oczekiwania co do konkretnego produktu. Programy komputerowe, nawet te o podobnych funkcjach, różnią się od siebie, ponieważ nie istnieją gotowe rozwiązania, które mogłyby zostać wykorzystane przez Kontrahenta Wnioskodawcy. Wnioskodawca każdorazowo, w procesie tworzenia nowego kodu, podejmuje czynności takie jak: analiza i planowanie (zrozumienie biznesowych wymagań Kontrahenta dla określonej funkcjonalności, stworzenie planu projektu), projektowanie (stworzenie szkicu architektury programu komputerowego lub jego części, wybór stosownych technologii), implementacja (rozpoczęcie programowania, tworzenie kodu według zawartych w planie celów i wymagań), testowanie (przeprowadzania testów manualnych, aby upewnić się, że kod działa poprawnie i spełnia wszystkie wymagania), wdrożenie i utrzymanie.

d)Technologie, w oparciu o które Wnioskodawca wytworzył/rozwinął/ulepszył program komputerowy/aplikację oraz w oparciu o które będzie tworzył/rozwijał/ulepszał program komputerowy/aplikację: (...).

e)Implementacja funkcjonalności (...). Stosowanie odpowiednich narzędzi w zakresie tworzenia oprogramowania znacząco różnicuje tworzone lub modyfikowane oprogramowanie od istniejących rozwiązań. Nowoczesne technologie programistyczne, w tym tworzenie algorytmów, wprowadzają nowe funkcjonalności, poprawiają wydajność oprogramowania i rozszerzają jego możliwości.

7)Wnioskodawca tworzy samodzielnie algorytmy programu w ramach pracy zespołu projektowego tworzącego wspólnie oprogramowanie jako całość.

a)Efektem prac prowadzonych w ramach zespołu jest/będzie każdorazowo program komputerowy podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

b)Prawa autorskie do programu komputerowego/kodu stworzonego samodzielnie przez Wnioskodawcę przysługują tylko jemu do momentu dostarczenia utworu do Kontrahenta. W tym momencie, jak wspomniano wcześniej, wszelkie prawa autorskie do utworu przechodzą na Kontrahenta.

c)Efektem pracy Wnioskodawcy jest zawsze program komputerowy podlegający ochronie na podstawie art. 74 ww. ustawy. Każdy współtwórca związany jest z Kontrahentem odrębną umową i na podstawie tej umowy przenosi przysługujące mu prawa autorskie.

d)Autorskie prawo do programu komputerowego podlegające ochronie na podstawie art. 74 ww. ustawy przysługuje/będzie przysługiwać Wnioskodawcy w zakresie wytworzonej przez niego części kodu/tych funkcjonalności produktu, które sam stworzył.

e)Kod stworzony przez Wnioskodawcę stanowi co prawda fragment całości oprogramowania, ale sam w sobie jest pełnoprawną, samodzielną implementacją algorytmu, stanowiącą utwór w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, który można/trzeba zintegrować z już istniejącymi rozwiązaniami.

8)Pod nw. pojęciami należy rozumieć:

•zakupy i naprawy sprzętu komputerowego – zakup komputera stacjonarnego/laptopa/tabletu i naprawy tych urządzeń,

•zakupy akcesoriów komputerowych oraz nośników pamięci – router wifi, przewody sieciowe/zasilające, kamery spec., sprzęt, osprzęt i materiały to druku 3D, naprawa telefonu, zasilacze, wentylatory, adaptery sprzętowe, adaptery elektryczne i elektroniczne, abonament tel. i internetowy, karty rozszerzeń do komputera (np.: grafika, sieć), dyski twarde, przetwornica zasilająca, narzędzia, klimatyzator-chłodzenie sprzętu komputerowego, szafki i meble na sprzęt komputerowy, osprzęt elektroniczny do prototypowania rozwiązań techn., procesory, pamięć,

•zakup drukarki oraz akcesoriów i materiałów eksploatacyjnych do drukarki – zakup drukarek i urządzeń wielofunkcyjnych, kabli, tonerów, papieru,

•opłaty za uczestnictwo w specjalistycznych konferencjach programistycznych i kursach doszkalających – opłaty za wstęp na specjalistyczne konferencje programistyczne, opłaty za udział w kursach specjalistycznych dających możliwość rozwoju umiejętności programistycznych Wnioskodawcy.

9)Wnioskodawca wskazuje, że:

a)Wszystkie wskazane w pytaniu nr 2 wydatki będą poniesione dla potrzeb konkretnych prac rozwojowych.

b)Funkcjonalny związek poszczególnych wydatków:

•utrzymywanie serwerów i odnawianie domen – jest niezbędne w procesie wytwarzania oprogramowania, który wiąże się z nieustanną nauką. Część tego procesu nie może być wykonywana na infrastrukturze Kontrahenta. W takiej sytuacji zarządzanie własnymi serwerami i domenami pozwala na nabycie umiejętności oraz testowanie rozwiązań wymaganych do dostarczenia oprogramowania w sytuacji, w której Kontrahent nie chce ponosić bezpośrednio kosztów ani ryzyka związanego z nauką i weryfikacją hipotez,

•zakup i naprawy sprzętu komputerowego – wytwarzanie oprogramowania często wiąże się z weryfikowaniem hipotez na temat danego rozwiązania, nie jest realnie możliwe wykonanie ich wszystkich z wykorzystaniem kartki i długopisu, samo oprogramowanie również powstaje jako cyfrowe dane, przy pomocy komputera. Z tego powodu niezbędne jest posiadanie sprawnego sprzętu komputerowego, o specyfikacji wystarczającej do wykonywania pracy (np. budowania i lokalnego uruchamiania tworzonego oprogramowania),

•opłata za internet, zakup telefonu oraz opłacanie abonamentu – charakter usług Wnioskodawcy wymaga regularnych konsultacji ze zleceniodawcami w celu np. przesyłania wyników świadczonych usług, demonstrowania postępów i odbierania informacji zwrotnej. Internet stacjonarny jest najstabilniejszą i najszybszą opcją. Jednocześnie telefon pozwala na utrzymanie kontaktu, w szczególności pozwala na wykonywanie nieprzerwanej pracy, nawet w sytuacji, w której Wnioskodawca jest zmuszony pracować spoza swojej siedziby czy też podczas awarii zasilania bądź internetu,

•nośniki pamięci pozwalają Wnioskodawcy dokonywać archiwizacji oraz tworzyć kopie zapasowe wyników pracy Wnioskodawcy, na wypadek awarii sprzętowej bądź kradzieży,

•drukarka i akcesoria komputerowe pozwalają na zwiększenie wydajności pracy (np. myszki komputerowe, klawiatury i monitory jako dodatki do laptopa) bądź też jej wykonywanie w ogóle (np. zasilacze, przejściówki),

•zakupy licencji na oprogramowanie pozwalają Wnioskodawcy świadczyć usługi na wymaganym poziomie jakości, zwłaszcza w sytuacji kiedy darmowe odpowiedniki są niewystarczające, np. licencje na programy do łączenia się, do baz danych i zarządzania nimi. Profesjonalne oprogramowanie znacząco przyspiesza świadczenie usług i pozwala szybciej analizować ich bieżącą strukturę,

•opłata za paliwo – stanowi koszt pośredni działalności badawczo-rozwojowej w sytuacji, gdy do wykonania usług niezbędny jest dojazd do siedziby Kontrahenta lub w inne miejsce przez niego wskazane,

•opłata za usługi księgowe – stanowi koszt pośredni działalności badawczo-rozwojowej, odpowiednie prowadzenie księgowości, bieżące ewidencjonowanie wydatków stanowi podstawę do nabycia prawa do stosowania ulgi IP BOX,

•opłaty za ubezpieczenie OC działalności gospodarczej – Wnioskodawca jest zobowiązany do zawarcia umowy ubezpieczeniowej OC na podstawie zawartych umów dotyczących tworzenia/rozwoju oprogramowania. W związku z tym, koszt tego ubezpieczenia jest bezpośrednio związany z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością badawczo-rozwojową,

•opłaty za uczestnictwo w specjalistycznych konferencjach programistycznych i kursach doszkalających – proces wytwarzania oprogramowania wiąże się z nieustanną nauką i postępem, dlatego dla prawidłowego wykonywania swoich usług Wnioskodawca zobowiązany jest do ciągłego poszerzania swojej wiedzy i zdobywania nowych kwalifikacji i umiejętności.

c)Jeśli dany koszt jest poniesiony w związku z wykonywaniem tej działalności, to jest zaliczony do wydatków związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej. Według tego kryterium przyporządkowywane są wszystkie wydatki. Wydatki ponoszone w związku ze sprzedażą niezwiązaną z ww. działalnością nie są uwzględniane we wskaźniku nexus.

d)Wszystkie wymienione w pytaniu nr 2 wydatki zostały faktycznie poniesione przez Wnioskodawcę i są bezpośrednio związane z działalnością gospodarczą związaną z wytwarzaniem i rozwijaniem, ulepszaniem programów komputerowych/aplikacji, tj. kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, o którym mowa we wniosku.

10)Opisane i wyeksponowane we wniosku oraz jego uzupełnieniu informacje/dane/warunki będą obowiązywać również w przyszłości.

Pytania

1.Czy w opisanym wyżej zdarzeniu przyszłym Wnioskodawca będzie mógł skorzystać z 5% preferencyjnej stawki podatku od dochodu uzyskiwanego w roku 2025 i w latach następnych z tytułu kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, tj. autorskiego prawa do programu komputerowego zgodnie z art. 30ca ust. 1 i ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

2.Czy wymienione w opisanym wyżej zdarzeniu koszty, które będą ponoszone przez Wnioskodawcę na:

a)utrzymywanie serwerów,

b)odnawianie domen,

c)zakup telefonu oraz opłaty za telefon,

d)zakupy i naprawy sprzętu komputerowego,

e)zakupy akcesoriów komputerowych oraz nośników pamięci,

f)zakup drukarki oraz akcesoriów i materiałów eksploatacyjnych do drukarki,

g)zakupy licencji na oprogramowanie,

h)opłaty za internet,

i)paliwo,

j)usługi księgowe oraz

k)ubezpieczenie OC działalności gospodarczej,

l)opłaty za uczestnictwo w specjalistycznych konferencjach programistycznych i kursach doszkalających,

–będą stanowić koszty, o których mowa w lit. a wzoru z art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. koszty poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej?

Pana stanowisko (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku)

Zdaniem Wnioskodawcy, spełnia on wszystkie wymagania ustawowe dotyczące możliwości skorzystania z preferencyjnej stawki opodatkowania w wysokości 5% od dochodu osiągniętego z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Stosownie do art. 30ca UPDOF, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania. Kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej jest określone w art. 30ca ust. 1 pkt 8) m.in.: autorskie prawo do programu komputerowego podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Zgodnie z art. 30ca ust. 3 UPDOF podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym. Natomiast wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru, określonego w art. 30ca ust. 4 UPDOF.

Do kosztów, o których mowa w ust. 4 nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami (art. 30ca ust. 5).

W przypadku gdy wartość wskaźnika, o którym mowa w ust. 4, jest większa od 1 przyjmuje się, że wartość ta wynosi 1 (ust. 6 ww. przepisu).

Dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

–z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

–ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,

–z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi,

–z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu (ust. 7 ww. przepisu).

Podatnicy korzystający z opodatkowania zgodnie z art. 30ca ust. 1 są obowiązani do wykazania dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w zeznaniu za rok podatkowy, w którym osiągnięto ten dochód (poniesiono stratę) (ust. 11 ww. przepisu).

Ponadto zgodnie z art. 30cb ust. 1 UPDOF, podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

–wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;

–prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

–wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;

–dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;

–dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług - w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji (ust. 2 ww. przepisu).

Z cytowanych powyżej przepisów wynika, że jednym z istotnych warunków koniecznych do zastosowania 5% stawki podatku z przychodów osiągniętych z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w postaci praw autorskich do programu komputerowego jest prowadzenie działalności badawczo-rozwojowej.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera definicji legalnej pojęcia - program komputerowy. Nie zawierają jej również Objaśnienia Ministra Finansów z 15 lipca 2019 r. dotyczące preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej (IP Box). Definicję programu komputerowego zawiera art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Zgodnie z art. 74 ust. 2 ww. ustawy, ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, nie podlegają ochronie. Zgodnie z przyjętą praktyką pojęcie "program komputerowy" nie powinno być rozumiane wąsko lecz szeroko, w szczególności obejmując interfejs, gdy ten spełnia warunek interoperacyjności programu komputerowego z oprogramowaniem i sprzętem komputerowym, co musi być ustalone w każdym przypadku oddzielnie na podstawie rzeczywistych ustaleń, a nie tylko formalnych postanowień, na przykład umownych. Holistycznie i funkcjonalnie, program komputerowy obejmuje więc jego funkcjonalne części składowe, takie jak kod źródłowy, opis procedur operacyjnych, zestawienie danych w informacjach konwersacyjnych i dialogowych oraz kod wynikowy i interfejs. Uwzględnienie autorskiego prawa do programu komputerowego w szerokim rozumieniu (funkcjonalnie) - jako oprogramowanie.

Zdaniem Wnioskodawcy tworzone, ulepszane czy też rozwijane przez Wnioskodawcę w przyszłości oprogramowanie w pełni wyczerpuje definicję programu komputerowego, o którym mowa w tym przepisie i w art. 74 ustawy o prawach autorskich i prawach pokrewnych.

Wnioskodawca podkreśla, że podstawą wszystkich programów komputerowych jest ich kod źródłowy, a więc zapis programu komputerowego przy pomocy określonego języka programowania, opisujący operacje, jakie powinien wykonać komputer (bądź inne urządzenie, w tym w szczególności urządzenie mobilne) na zgromadzonych lub otrzymanych danych. Wytworzone bądź ulepszone przez Wnioskodawcę programy komputerowe są objęte prawno-autorską ochroną, bowiem stanowią utwór w rozumieniu przepisów o prawie autorskim.

Ponadto kwalifikowane prawo własności intelektualnej musi zostać wytworzone, rozwinięte lub ulepszone w ramach prowadzonej przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej.

Zgodnie z art. 5a pkt 38 UPDOF działalność badawczo-rozwojowa oznacza działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Pierwszym i zarazem najszerszym kryterium uznania działalności Wnioskodawcy za działalność badawczo-rozwojową, jest jej twórczy charakter. Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność - zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy - mający na celu tworzenie, tworzyć - powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia. Zdaniem Wnioskodawcy twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących.

Kolejnym kryterium działalności badawczo-rozwojowej jest prowadzenie tej działalności w sposób systematyczny. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu, też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo "systematyczny" występuje w sformułowaniu "podejmowaną działalność w sposób systematyczny", a więc odnosi się do "działalności", czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej.

Powyżej omówione dwa kryteria działalności badawczo-rozwojowej dotyczą charakteru i organizacji prowadzenia tej działalności, podczas gdy ostatnie, trzecie kryterium, dotyczy rezultatu prowadzenia tej działalności, tj. zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W konsekwencji, głównym zadaniem dla zarządzającego projektem badawczo-rozwojowym jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych: zasobów w ujęciu funkcjonalnym i celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwym i właściwym do wykorzystania zwiększonej wiedzy do nowych zastosowań. Lokalizacja i identyfikacja wiedzy obejmuje szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu projektu. Prowadząc działalność badawczo-rozwojową przedsiębiorca rozwija specjalistyczną wiedzę oraz umiejętności, które może wykorzystać w ramach bieżących albo przyszłych projektów. W świetle konstrukcji definicji badawczo-rozwojowej należy uznać, że "zwiększenie zasobów wiedzy" odnosi się przede wszystkim do prowadzenia badań naukowych, natomiast "wykorzystanie już istniejącej lub zwiększonej wiedzy do tworzenia nowych zastosowań" dotyczy przede wszystkim prac rozwojowych. Innymi słowy, działalność badawczo-rozwojowa to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia, w tym badań naukowych (nakierowanych na nową wiedzę i umiejętności oraz prac rozwojowych (nakierowanych na wykorzystanie dostępnej wiedzy i umiejętności) w celu zwiększenia zasobów wiedzy do tworzenia nowych, zmienionych lub usprawnionych produktów, procesów lub usług (również w formie nowych technologii).

Definicja działalności badawczo-rozwojowej wymaga, aby działania jakie podejmuje podatnik poprzez badania naukowe zwiększały zasoby wiedzy, natomiast w efekcie prac rozwojowych wystarczy, by podatnik zdobył i wykorzystał aktualnie dostępną wiedzę i umiejętności w celu planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia nowych, zmienionych czy usprawnionych produktów, procesów lub usług.

W ocenie Wnioskodawcy świadczone w przyszłości usługi programistyczne na rzecz jego kontrahentów w postaci pisania kodów źródłowych stanowić będą działalność badawczo-rozwojową albowiem:

–będzie twórcza (Wnioskodawca będzie od podstaw tworzyć autorskie programy komputerowe bądź nowe funkcjonalności już istniejących programów komputerowych),

–będzie wykonywana systematycznie (usługi będą świadczone stale przez dłuższe okresy czasu w ramach podpisanej umowy),

–w jej efekcie Wnioskodawca będzie wykorzystywać swoją dotychczasową wiedzę i umiejętności jako programista ale również będzie pogłębiać i rozwijać swoją wiedzę oraz odkrywać nowe możliwości.

Wobec powyższego Wnioskodawca ma prawo opodatkować 5% stawką podatku dochodowego przychody z kwalifikowanego IP osiągnięte w 2025 roku i w latach następnych.

Ponadto Wnioskodawca wskazuje, iż podobne stanowisko w sprawie zostało zaprezentowane w interpretacji indywidualnej z dnia: z dnia 7 kwietnia 2021 r. znak: 0113‑KDIPT2-3.4011.35.2021.1.SJ, z dnia 13 kwietnia 2021 r. znak: 0115‑KDIT1.4011.991.2020.2.MN oraz z dnia z dnia 13 kwietnia 2021 r. znak: 0115‑KDIT1.4011.16.2021.2.JG, a także z dnia 14 kwietnia 2021 r. znak: 0115‑KDIT1.4011.994.2020.2. JG.

Na potrzeby ustalenia kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej Wnioskodawca będzie obliczać wskaźnik Nexus, o którym mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zdaniem Wnioskodawcy koszty ponoszone na:

a)utrzymywanie serwerów,

b)odnawianie domen,

c)zakup telefonu oraz opłaty za telefon,

d)zakupy i naprawy sprzętu komputerowego,

e)zakupy akcesoriów komputerowych oraz nośników pamięci,

f)zakup drukarki oraz akcesoriów i materiałów eksploatacyjnych do drukarki,

g)zakupy licencji na oprogramowanie,

h)opłaty za internet,

i)paliwo,

j)usługi księgowe oraz

k)ubezpieczenie OC działalności gospodarczej,

l)opłaty za uczestnictwo w specjalistycznych konferencjach programistycznych i kursach doszkalających,

- będą stanowić koszty, o których mowa w lit. a wzoru z art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. koszty poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej. Wszystkie wymienione powyżej koszty będą bezpośrednio powiązane z wytworzeniem, ulepszeniem czy rozwojem oprogramowania czyli z prowadzeniem działalności badawczo-rozwojowej. Wymienione koszty nie spełniają przesłanki negatywnej, o której mowa w art. 30ca ust. 5, natomiast spełniają przesłankę pozytywną, o której mowa w art. 22 ust. 1 UPDOF czyli są to koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art 23. Wobec powyższego koszty ponoszone przez Wnioskodawcę będą stanowiły koszty uzyskania z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.) stanowi, że:

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W myśl art. 5a pkt 39 ww. ustawy:

Ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych - oznacza to:

a)badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2023 r. poz. 742 ze zm.),

b)badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że:

Ilekroć w ustawie jest mowa pracach rozwojowych - oznacza to prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 742 ze zm.):

Badania naukowe są działalnością obejmującą:

1)badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;

2)badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Natomiast stosownie do art. 4 ust. 3 ww. ustawy:

Prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy:

Kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1)patent,

2)prawo ochronne na wzór użytkowy,

3)prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,

4)prawo z rejestracji topografii układu scalonego,

5)dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,

6)prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,

7)wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2021 r. poz. 213),

8)autorskie prawo do programu komputerowego

–podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Autorskie prawo do programu komputerowego objęte jest ochroną na mocy art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2509).

Zgodnie z art. 74 ust. 2 powołanej ustawy:

Ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie.

W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Na mocy art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym.

Stosownie natomiast do art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

(a + b) x 1,3

a + b + c + d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a – prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,

c – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,

d – nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Na podstawie art. 30ca ust. 5 ww. ustawy:

Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.

Artykuł 30ca ust. 6 tej ustawy stanowi:

W przypadku gdy wartość wskaźnika, o którym mowa w ust. 4, jest większa od 1, przyjmuje się, że wartość ta wynosi 1.

Stosownie natomiast do treści art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy:

Dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1)z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

2)ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

3)z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

4)z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

W myśl art. 30ca ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Do ustalenia dochodów (strat), o których mowa w ust. 7 pkt 3, przepis art. 23o i art. 23p stosuje się odpowiednio.

W myśl art. 30ca ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatnicy korzystający z opodatkowania zgodnie z ust. 1 są obowiązani do wykazania dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w zeznaniu za rok podatkowy, w którym osiągnięto ten dochód (poniesiono stratę).

Na podstawie art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1)wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;

2)prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

3)wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;

4)dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;

5)dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług - w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Stosownie do treści art. 30cb ust. 2 ww. ustawy:

Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji.

Zgodnie z art. 30cb ust. 3 powołanej ustawy:

W przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Zatem, podatnik, który osiągnął w ciągu roku dochód z kwalifikowanego IP i decyduje, że wobec tego dochodu będzie stosował 5% stawkę podatku, jest zobowiązany do wykazania tego dochodu w zeznaniu rocznym składanym za rok, w którym ten dochód został osiągnięty. Podatnik ma prawo stosować 5% stawkę podatkową do dochodu z tego konkretnego kwalifikowanego IP w okresie, w którym kwalifikowane IP posiada ochronę prawną.

Ponadto należy wskazać, że podatnik, który chce skorzystać z ww. preferencji jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Przepisy o IP BOX nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP Box.

W treści wniosku i jego uzupełnienia podał Pan, że:

•prowadzi Pan działalność gospodarczą, w ramach której świadczy Pan usługi programistyczne, m.in. tworzy Pan i rozwija już istniejące programy (aplikacje) komputerowe;

•od 1 stycznia 2025 r. planuje Pan zmienić formę opodatkowania na podatek liniowy i rozliczać się na podstawie podatkowej księgi przychodów i rozchodów;

•w ramach zawartej umowy świadczy Pan i będzie świadczyć usługi programistyczne polegające na tworzeniu nowych rozwiązań programistycznych na potrzeby własne Pana Kontrahenta. Przykładem takich rozwiązań jest tworzenie od podstaw nowych programów (aplikacji) komputerowych albo rozwijanie już istniejących programów (aplikacji) komputerowych poprzez tworzenie nowych funkcjonalności tychże programów (aplikacji);

•głównym celem świadczonych przez Pana usług jest ulepszanie rozwiązania (…), poprzez implementacje nowych funkcjonalności/testowanie jak i dostosowanie aplikacji do działania na nowych rynkach (krajach);

•efekty Pana pracy będą zawsze utworami w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, będą zawsze odznaczać się rzeczywiście oryginalnym, twórczym charakterem, zawsze będą kreacją nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej;

•tworzenie, rozwijanie, ulepszanie przez Pana oprogramowania będzie stanowić przejaw działalności twórczej w postaci tworzenia nowych, nieistniejących wcześniej kodów źródłowych oraz zastępowania starych kodów nowymi;

•w stosunku do dotychczasowej Pana działalności wytwarzane produkty, przeprowadzane procesy lub wykonywane usługi będą miały nowy, bardziej innowacyjny, ulepszony charakter, który nie jest wynikiem działalności obejmującej wprowadzanie rutynowych i okresowych zmian do tych produktów, procesów lub usług;

•innowacyjność programów komputerowych tworzonych przez Pana polega na tworzeniu rozwiązań dopasowanych każdorazowo do indywidualnych potrzeb Kontrahenta, który określa jakie są jego oczekiwania co do konkretnego produktu;

•stosowanie odpowiednich narzędzi w zakresie tworzenia oprogramowania znacząco różnicuje tworzone lub modyfikowane oprogramowanie od istniejących rozwiązań. Nowoczesne technologie programistyczne, w tym tworzenie algorytmów, wprowadzają nowe funkcjonalności, poprawiają wydajność oprogramowania i rozszerzają jego możliwości;

•prowadzona przez Pana działalność w zakresie tworzenia/rozwijania/ulepszania aplikacji/oprogramowania, obejmująca prace rozwojowe, jest/będzie podejmowana w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań;

•wytworzył/rozwinął/ulepszył Pan program komputerowy/aplikację oraz będzie Pan tworzył/rozwijał/ulepszał program komputerowy/aplikację w oparciu o technologie: (...).

Z opisu sprawy wynika zatem, że Pana działalność w zakresie tworzenia prac programistycznych w opisanym we wniosku zakresie jest działalnością badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, bowiem spełnione są następujące cechy:

–działalność ta ma charakter twórczy,

–prace rozwojowe są prowadzone ciągle od momentu zawarcia umowy i polegają na nabywaniu, łączeniu, kształtowaniu i wykorzystywaniu dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

–jest/będzie podejmowana w sposób systematyczny, w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania takich zasobów do tworzenia nowych zastosowań.

Tym samym, mając na uwadze brzmienie analizowanego przepisu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce uznać należy, że przedstawione przez Pana we wniosku działania mieszczą się w definicji działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jednakże podkreślenia wymaga, że działalnością badawczo-rozwojową nie będzie całość świadczonych przez Pana usług ani też całość prowadzonej działalności programistycznej, ale wyłącznie te działania, które ściśle dotyczą tworzenia innowacyjnych rozwiązań służących stworzeniu nowego produktu.

Z opisu sprawy wynika, że efekty Pana pracy będą zawsze utworami w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych.W każdym przypadku efekty Pana samodzielnych prac były/są/będą odrębnymi programami komputerowymi, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Każdy współtwórca związany jest z Kontrahentem odrębną umową i na podstawie tej umowy przenosi przysługujące mu prawa autorskie. Przeniesienie każdego z majątkowych praw autorskich do programu komputerowego nastąpiło/następuje/będzie następować zgodnie z wymogami przewidzianymi w przepisach ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, w szczególności z zachowaniem art. 41 oraz art. 53 ww. ustawy. W ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej osiąga i będzie Pan osiągać przychody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w postaci autorskich praw z programów komputerowych.

Ponadto wskazuje Pan, że będzie prowadzić księgowość w formie podatkowej księgi przychodów i rozchodów wobec czego wszystkie przychody, koszty i autorskie prawa majątkowe do opracowywanego programu komputerowego będą wykazywane w odrębnej ewidencji. Ewidencja ta wyodrębniać będzie przychody, koszty uzyskania przychodów i dochód (stratę), przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.

Należy także wskazać, że oprogramowanie – definiowane, jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2509 dalej: „ustawa o PAIPP”).

Stąd oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP, w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Zgodnie z art. 74 ust. 2 ustawy o PAIPP:

Ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie.

Z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej będziemy mieli do czynienia przy spełnieniu łącznie trzech warunków:

a)przedmiot ochrony jest wytworzony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej, oraz;

b)należy do jednej z kategorii wymienionych w katalogu w art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT;

c)podlega ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska.

Mając powyższe na uwadze, autorskie prawa do programów komputerowych, wytwarzanych przez Pana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej – w zakresie, w jakim stanowią nowe i indywidualne rozwiązania będące bezpośrednim efektem Pana działalności badawczo-rozwojowej – są kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Reasumując, mając na uwadze powołane wyżej przepisy prawa oraz przedstawiony we wniosku opis zdarzenia przyszłego należy stwierdzić, że na podstawie art. 30ca ust. 1 ww. ustawy, będzie mógł Pan zastosować stawkę opodatkowania 5% kwalifikowanego dochodu osiągniętego z kwalifikowanych praw własności intelektualnej począwszy od 1 stycznia 2025 r. i w latach kolejnych, o ile nie ulegnie zmianie przedstawiony stan faktyczny i obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa.

Zaznaczyć należy w tym miejscu, że o ile podstawą opodatkowania preferencyjną 5% stawką podatkową jest suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym, to wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika nexus obliczonego według specjalnego wzoru określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wątpliwość Pana budzi również kwestia uznania kosztów poniesionych na:

1)utrzymywanie serwerów,

2)odnawianie domen,

3)zakup telefonu oraz opłaty za telefon,

4)zakupy i naprawy sprzętu komputerowego,

5)zakupy akcesoriów komputerowych oraz nośników pamięci,

6)zakup drukarki oraz akcesoriów i materiałów eksploatacyjnych do drukarki,

7)zakupy licencji na oprogramowanie,

8)opłaty za internet,

9)paliwo,

10)usługi księgowe oraz

11)ubezpieczenie OC działalności gospodarczej,

12)opłaty za uczestnictwo w specjalistycznych konferencjach programistycznych i kursach doszkalających,

za koszty prowadzonej bezpośrednio przez Pana działalności badawczo-rozwojowej związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej.

Przechodząc do kwestii, które z wydatków są/będą ponoszone przez Pana w ramach prowadzonej działalności gospodarczej są kosztami uzyskania przychodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, tutejszy Organ wyjaśnia, co następuje.

Należy przede wszystkim podkreślić, że wysokość dochodu z kwalifikowanego IP ustala się jako iloczyn:

–dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym i

–wskaźnika nexus obliczonego według specjalnego wzoru określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem, dla potrzeb obliczenia podstawy opodatkowania podlegającej preferencyjnemu opodatkowaniu stawką 5% podatnik jest zobowiązany do wyliczenia dwóch podstawowych wartości:

–dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym oraz

–wskaźnika, którym zostanie przemnożony powyższy dochód.

Z objaśnień podatkowych z 15 lipca 2019 r. wynika bowiem, że „Obliczając wysokość dochodu z kwalifikowanego IP, który w dalszej kolejności zostanie przemnożony przez wskaźnik nexus w celu obliczenia końcowego dochodu podlegającego 5% stawce podatku, niezbędne jest określenie związanych z kwalifikowanym IP przychodów oraz kosztów. Konieczne jest więc wskazanie przez podatnika przychodów osiąganych z danego kwalifikowanego IP oraz alokowanie do tych przychodów funkcjonalnie związanych z nimi kosztów, które w sposób bezpośredni i pośredni przyczyniły się do powstania tego przychodu. Zatem, dochodem z kwalifikowanego IP jest nadwyżka sumy przychodów osiągnięta z tego kwalifikowanego IP nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą z kwalifikowanego IP”.

Należy zauważyć, że istotne jest to, aby ze wskaźnika nexus wykluczyć te koszty, które nie są lub ze swej natury nie mogą być, bezpośrednio związane z wytworzeniem, rozwinięciem lub ulepszeniem konkretnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ustalając wskaźnik nexus, należy pamiętać, aby istniał związek między:

•wydatkami poniesionymi przez podatnika w związku z wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,

•kwalifikowanym prawem własności intelektualnej oraz

•dochodami uzyskiwanymi z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ta szczególna metoda ujmowania kosztów we wskaźniku ma zastosowanie jedynie dla celu, jakim jest kalkulacja tego wskaźnika.

Należy również pamiętać, że wskaźnik nexus jest obliczany oddzielnie dla dochodów z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W związku z tym powinien Pan również ustalić odrębnie koszty faktycznie poniesione na działalność badawczo‑rozwojową związaną z danym prawem.

Należy zatem przyjąć, że jeżeli podatnik poniósł rzeczywiście wydatki, które kwalifikują się jako koszty prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej, to wydatki związane z wytworzeniem w ramach tej działalności kwalifikowanego IP należy uznać za koszty faktyczne poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez niego działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, z zastrzeżeniem art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jak wskazuje Minister Finansów w objaśnieniach z 15 lipca 2019 r., zgodnie z akapitem 39 Raportu OECD BEPS Plan Działania nr 5 koszty kwalifikowane winny być uwzględniane we wskaźniku niezależnie od metody ich ujmowania w kosztach podatkowych, zgodnie z ogólnymi zasadami podatkowymi. Dlatego też koszty dla celów kalkulacji wskaźnika należy rozumieć szerzej (funkcjonalnie w kontekście ww. Raportu OECD), niż w odniesieniu do ustalania kosztów uzyskania przychodów na gruncie pozostałych przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Należy także wspomnieć, że wskaźnik nexus „(…) służy do określania tej części dochodu z kwalifikowanego IP, która podlega preferencyjnej 5% stawce podatkowej, powinien być liczony kumulatywnie na przestrzeni lat. Oprócz właściwych przepisów o IP BOX, potwierdzają to wytyczne przedstawione przez OECD w Raporcie BEPS Działanie nr 5 (akapit 45 Raportu OECD BEPS Plan Działania nr 5)”.

Wobec tego wskazane w opisie sprawy wydatki, które zostaną poniesione na:

1)utrzymywanie serwerów,

2)odnawianie domen,

3)zakup telefonu oraz opłaty za telefon,

4)zakupy i naprawy sprzętu komputerowego,

5)zakupy akcesoriów komputerowych oraz nośników pamięci,

6)zakup drukarki oraz akcesoriów i materiałów eksploatacyjnych do drukarki,

7)zakupy licencji na oprogramowanie,

8)opłaty za internet,

9)paliwo,

10)usługi księgowe oraz

11)ubezpieczenie OC działalności gospodarczej,

12)opłaty za uczestnictwo w specjalistycznych konferencjach programistycznych i kursach doszkalających,

– przy zachowaniu właściwej proporcji – należy uznać za koszty, o których mowa w lit. a wzoru do obliczenia wskaźnika nexus z art. 30ca ust. 4 w związku z art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, na potrzeby wyliczenia kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, w zakresie, w jakim służą prowadzeniu działalności badawczo-rozwojowej, której efektem jest powstanie kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Dodatkowo informujemy, że interpretacja indywidualna dotyczy wyłącznie sprawy będącej przedmiotem wniosku w kontekście sformułowanych pytań interpretacyjnych, natomiast nie rozstrzyga innych kwestii opisanych we wniosku.

Odnosząc się do przywołanych przez Pana interpretacji indywidualnych – zauważyć należy, że interpretacje indywidualne stanowią rozstrzygnięcia w konkretnych sprawach, osadzonych w określonych stanach faktycznych oraz prawnych i tylko do nich się odnoszą, w związku z tym nie mają mocy powszechnie obowiązującego prawa. W konsekwencji, nie mogą wpływać na ocenę prawidłowości przedmiotowej kwestii.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

•Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pan do interpretacji.

•Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

•Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

•w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

•w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).