Interpretacja indywidualna z dnia 20 sierpnia 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDWP.4011.56.2020.9.ŁZ

Opodatkowanie dochodów z najmu.

Interpretacja indywidualna po wyroku sądu

- stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie:

1)ponownie rozpatruję sprawę Pana wniosku z 14 kwietnia 2020 r. (data wpływu 22 kwietnia 2020 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej – uwzględniam przy tym wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z 4 lutego 2021 r. sygn. akt I SA/GI 1166/20 (data wpływu prawomocnego orzeczenia – 4 lipca 2024 r.),

2)stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

22 kwietnia 2020. wpłynął Pana wniosek z 14 kwietnia 2020 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawca od czterech lat mieszka w Szwajcarii i jest szwajcarskim rezydentem podatkowym, tam opłacającym podatki. Wnioskodawca pozostaje w związku małżeńskim z A.A., zamieszkującą razem z nim i ich wspólnym dzieckiem w Szwajcarii.

Tam też znajduje się ich centrum interesów życiowych w rozumieniu polsko-szwajcarskiej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Pomiędzy małżonkami obowiązuje ustrój małżeńskiej wspólności majątkowej. Wnioskodawca i jego żona nie prowadzą w Polsce żadnej działalności gospodarczej w rozumieniu przepisów polskiej ustawy Prawo przedsiębiorców.

W ciągu ostatnich dwóch lat Wnioskodawca i jego żona wynajmują nieruchomości (stanowiące lokale mieszkalne) w Polsce bezpośrednio (to jest bez udziału jakichkolwiek podnajemców) na rzecz osób fizycznych nie prowadzących działalności gospodarczej, wyłącznie na zaspokojenie potrzeb mieszkaniowych tych osób. Małżonkowie na koniec 2019 r. dysponowali trzema mieszkaniami wynajmowanymi w Polsce, a w 2020 r. wynajmują cztery mieszkania w Polsce. Wszystkie wynajmowane mieszkania zostały nabyte w trakcie trwania małżeństwa i wchodzą w skład majątku wspólnego. Najem został zgłoszony do opodatkowania w Polsce na zasadzie tzw. najmu prywatnego w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych.

Jako podatnik z tego tytułu został zgłoszony Wnioskodawca. W zakresie wynajmu Wnioskodawca wraz z żoną zawierają umowę z podmiotem zajmującym się pośrednictwem w wynajmie i zarządzaniem nieruchomościami. Podmiot ten znajduje konkretnego najemcę, a umowa najmu jest zawierana pomiędzy Wnioskodawcą i jego żoną (reprezentowanymi na podstawie pełnomocnictwa przez podmiot zarządzający) a poszczególnymi najemcami. Za kontakt z najemcą i obsługę najmu odpowiada podmiot zajmującym się pośrednictwem w wynajmie i zarządzaniem nieruchomościami.

Wynajmowane lokale mieszkalne zostały zakupione z własnych środków pieniężnych Wnioskodawcy i jego żony na rynku wtórnym. Lokale mieszkalne stanowią majątek prywatny Wnioskodawcy i jego żony. Lokale mieszkalne zostały nabyte do majątku wspólnego małżonków. Wnioskodawca i jego żona traktują zakup oraz wynajem lokali mieszkalnych jako inwestowanie posiadanych środków pieniężnych, którego celem jest zabezpieczenie sytuacji finansowej i mieszkaniowej rodziny. W związku z tym docelowo liczba lokali mieszkalnych wynajmowanych na imię i nazwisko Wnioskodawcy będzie ulegała zmniejszeniu z uwagi na przesuwanie poszczególnych lokali mieszkalnych darowiznami na rzecz członków najbliższej rodziny.

Najem prywatny nie jest traktowany jako stałe źródło utrzymania rodziny, ponieważ jako takie Wnioskodawca traktuje pracę zarobkową w Szwajcarii.

Pytanie

Czy Wnioskodawca - na gruncie opisanego powyżej stanu faktycznego - prawidłowo wybrał opodatkowanie przychodów z wynajmu lokali mieszkalnych zryczałtowanym podatkiem dochodowym (kod płatności PPE) na podstawie art. 2 ust. 1a ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (tekst jednolity Dz.U. z 2019 r. poz. 43 z późn. zm.)?

Pana stanowisko w sprawie

Zgodnie z art. 6 ust. 1 polsko-szwajcarskiej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania: ,,Dochód osiągany przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie z majątku nieruchomego (włączając dochody z eksploatacji gospodarstwa rolnego i leśnego), położonego w drugim Umawiającym się Państwie, może być opodatkowany w tym drugim Państwie”.

Zgodnie z art. 6 ust. 2 umowy: Określenie „majątek nieruchomy” ma takie znaczenie, jakie przyjmuje się według prawa tego Państwa, w którym majątek ten jest położony. Określenie to obejmuje w każdym przypadku mienie należące do majątku nieruchomego, żywy i martwy inwentarz gospodarstw rolnych i leśnych, prawa, do których zastosowanie mają przepisy prawa powszechnego, dotyczące własności ziemi, prawa użytkowania majątku nieruchomego, jak również prawa do zmiennych lub stałych świadczeń z tytułu eksploatacji lub prawa do eksploatacji pokładów mineralnych, źródeł i innych zasobów naturalnych; statki, barki oraz samoloty nie stanowią majątku nieruchomego”. Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 3 umowy: ,,Postanowienia ustępu 1 stosuje się do dochodów z bezpośredniego użytkowania, najmu, jak również każdego innego rodzaju użytkowania majątku nieruchomego”.

Na podstawie cytowanych przepisów należy stwierdzić, że dochody osiągane przez szwajcarskiego rezydenta podatkowego z majątku nieruchomego położonego w Polsce są opodatkowane w Polsce. Dochodem z majątku nieruchomego położonego w Polsce są w szczególności dochody z wynajmu nieruchomości położonych w Polsce.

W związku z tym dochody Wnioskodawcy z tytułu wynajmu lokali mieszkalnych położonych w Polsce będą opodatkowane w Polsce.

Zgodnie z art. 2 ust. 1a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (dalej: ustawa o ryczałcie): ,,Osoby fizyczne osiągające przychody z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, jeżeli umowy te nie są zawierane w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, mogą opłacać ryczałt od przychodów ewidencjonowanych”.

Zgodnie z art. 4 ust. 1 pkt 12 ustawy o ryczałcie: pozarolnicza działalność gospodarcza oznacza ,,pozarolniczą działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym”.

Zgodnie z art. 6 ust. 1a ustawy o ryczałcie: ,,Opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają również otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umowo podobnym charakterze. Dla ustalenia wartości otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułu tych umów, stosuje się art. 11 ust. 2-2b ustawy o podatku dochodowym”.

Zgodnie z art. 9 ust. 4 ustawy o ryczałcie: ,,W przypadku osiągania przychodów, o których mowa w art. 6 ust. 1a, za równoznaczne z dokonaniem wyboru opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych na dany rok podatkowy uznaje się pierwszą w roku podatkowym wpłatę na ryczałt od przychodów ewidencjonowanych z tego tytułu, a jeżeli pierwszy taki przychód podatnik osiągnął w grudniu roku podatkowego - złożenie zeznania, o którym mowa w art. 21 ust. 2 pkt 2”.

Zgodnie z art. 12 ust. 5 ustawy o ryczałcie: ,,Przychody z udziału w spółce w odniesieniu do każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku. W razie braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku są równe”.

Natomiast zgodnie z art. 12 ust. 6 ustawy o ryczałcie: ,,Zasada, o której mowa w ust. 5, ma również zastosowanie do małżonków, między którymi istnieje wspólność majątkowa, osiągających przychody, o których mowa w art. 6 ust. 1a, chyba że złożą pisemne oświadczenie o opodatkowaniu całości przychodu przez jednego z nich”.

Z przytoczonych przepisów wynika, że przychody z wynajmu lokali mieszkalnych mogą być opodatkowane zryczałtowanym podatkiem dochodowym, ale pod warunkiem że umowy wynajmu lokali mieszkalnych nie będą zawierane w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej. Pozarolniczą działalnością gospodarczą jest pozarolnicza działalność gospodarcza w rozumieniu art. 5a pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: ustawa o PIT).

Pozarolnicza działalność gospodarcza cechuje się zarobkowym, zorganizowanym i ciągłym charakterem. Prowadzenie działalności w celu zarobkowym oznacza, że zamiarem jej podjęcia jest osiąganie zysków. Działalność gospodarcza jest prowadzona w sposób zorganizowany, gdy cechuje się pewnym profesjonalizmem oraz wykonywaniem zespołu celowych i uporządkowanych czynności typowych dla podmiotów zawodowo wykonujących określone czynności. Działalność gospodarcza prowadzona w sposób zorganizowany wykracza poza czynności zwyczajowo podejmowane w ramach zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Przez prowadzenie działalności gospodarczej w sposób ciągły należy rozumieć stałość, powtarzalność, regularność i stabilność działań.

W ocenie Wnioskodawcy wykonywany przez niego wynajem lokali mieszkalnych nie posiada wszystkich cech pozarolniczej działalności gospodarczej. Wynajem lokali mieszkalnych jest naturalnie działalnością o charakterze zarobkowym oraz ciągłym. Wynajem lokali mieszkalnych nie jest jednak działalnością o charakterze zorganizowanym, ponieważ wnioskodawca nie podejmuje czynności typowych dla podmiotów zawodowo wykonujących określone czynności. Wnioskodawca podejmuje jedynie typowe dla najmu prywatnego czynności związane z poszukiwaniem najemców, zawarciem umów najmu oraz obsługą najmu - firma zarządzająca jest nieodzowna z uwagi na odległość geograficzną pomiędzy miejscem stałego zamieszkania Wnioskodawcy, a miejscem położenia wynajmowanych lokali.

Zatem, działania związane z wynajmem lokali mieszkalnych mieszczą się w czynnościach zwyczajowo podejmowanych w ramach zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Co więcej aktualna liczba wynajmowanych przez Wnioskodawcę lokali mieszkalnych zgodnie z planem nie będzie zwiększana, a wręcz zmniejszana. Należy wskazać, że skoro czynności związane z najmem lokali mieszkalnych nie są podejmowane w sposób przesądzający o prowadzeniu pozarolniczej działalności gospodarczej, to w takiej sytuacji przychody z tego najmu można zakwalifikować do źródła przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy PIT, czyli jako tzw. najem prywatny.

Podsumowując, zdaniem Wnioskodawcy wynajem lokali mieszkalnych nie jest wykonywany w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej. W konsekwencji wybór opodatkowania tzw. najmu prywatnego ryczałtem ewidencjonowanym na podstawie art. 2 ust. 1a w związku z art. 6 ust. 1 a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne - jest prawidłowy.

Interpretacja indywidualna

Rozpatrzyłem Pana wniosek – 21 lipca 2020 r. wydałem interpretację indywidualną znak 0114-KDWP.4011.56.2020.1.KP, w której uznałem Pana stanowisko za nieprawidłowe.

Interpretację doręczono Panu 29 lipca 2020 r.

Skarga na interpretację indywidualną

12 sierpnia 2020 r. wniósł Pan skargę na tę interpretację do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach. Skarga wpłynęła do mnie 18 sierpnia 2020 r.

Wniósł Pan o:

• uchylenie zaskarżonej interpretacji indywidualnej w całości,
• zasądzenie kosztów postępowania sądowego według norm przepisanych

Postępowanie przed sądem administracyjnym

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach uchylił skarżoną interpretację w całości – wyrokiem z 4 lutego 2021 r. sygn. akt I SA/GI 1166/20.

Wniosłem skargę kasacyjną od tego wyroku do Naczelnego Sądu Administracyjnego.

Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie – wyrokiem z 22 marca 2024 r. sygn. akt II FSK 828/12 – oddalił skargę kasacyjną.

Wyrok, który uchylił interpretację indywidualną stał się prawomocny od 22 marca 2024 r.

Ponowne rozpatrzenie wniosku – wykonanie wyroku

Zgodnie z art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2020 r. poz. 935 ze zm.).

Wykonuję obowiązek, który wynika z tego przepisu, tj.:

• uwzględniam ocenę prawną i wskazania dotyczące postępowania, które wyraził Wojewódzki Sąd Administracyjny w ww. wyroku;
• ponownie rozpatruję Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej – stwierdzam, że stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. 2022 r. poz. 1426 ze zm.):

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wyraźnie rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł.

Zgodnie z przepisem art. 10 ust. 1 pkt 3 i 6 ww. ustawy:

Pojęcie działalności gospodarczej zostało zdefiniowane w art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym:

Ponadto, zgodnie z art. 5b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Z powyższych przepisów wynika, że aby dane przychody zostały zaliczone do źródła, jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza, muszą być łącznie spełnione trzy podstawowe warunki, tj.:

• zaistnienie przesłanek pozytywnych, o których mowa w art. 5a pkt 6 ustawy pozwalających na stwierdzenie, że mamy do czynienia z działalnością gospodarczą,
• brak wystąpienia przesłanek negatywnych z art. 5b ust. 1 ustawy, oraz
• wykluczenie, że uzyskane przychody są zaliczane do jednego z pozostałych źródeł przychodów wymienionych w art. 10 ust. 1 ustawy podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stosownie do art. 14 ust. 2 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Wyżej wymieniony przepis koreluje z brzmieniem art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dotyczącym źródła przychodów, jakim jest najem, wykluczając z tego katalogu składniki majątku związane z działalnością gospodarczą.

Z cytowanych powyżej przepisów wynika zatem, że najem dla celów podatkowych może być traktowany jako pozarolnicza działalność gospodarcza lub jako odrębne źródło przychodów, określone w art. 10 ust. 1 pkt 6 omawianej ustawy podatkowej.

Umowa najmu została zdefiniowana w art. 659 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2020 r. poz. 1740 ze zm.), zgodnie z którym:

Stronami umowy najmu są wynajmujący oraz najemca. Do zawarcia umowy najmu dochodzi wówczas, gdy strony uzgodnią istotne jej składniki, do jakich należą przedmiot najmu i czynsz. Na podstawie umowy najmu najemca uzyskuje prawo do używania cudzej rzeczy w zamian za zapłatę czynszu.

Najem może być zawarty na czas oznaczony albo na czas nieoznaczony. Zawarcie umowy na czas oznaczony może polegać na wskazaniu daty kalendarzowej zakończenia najmu, określeniu czasu jego trwania w dniach, tygodniach, bądź innym oznaczeniu jego momentu końcowego. Jeśli w umowie czas nie został w ten sposób określony, ani też nie wynika w sposób dostateczny z okoliczności, uważa się, że została ona zawarta na czas nieoznaczony.

Tak więc podatnicy mogą osiągać przychody z najmu niestanowiącego przedmiotu pozarolniczej działalności gospodarczej, jak i z najmu w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej. W obydwu przypadkach przychód jest osiągnięty na podstawie tego samego rodzaju stosunku cywilnoprawnego łączącego strony, jakim jest umowa najmu.

Na tle przedstawionych regulacji prawnych stwierdzam, że najem stanowi odrębne od działalności gospodarczej źródło przychodów (art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych), choć może także istnieć najem, który prowadzony jest w ramach działalności gospodarczej (art. 10 ust. 1 pkt 3 tej ustawy).

Przychody z najmu zaliczane są zatem bez ograniczeń do źródła przychodów wymienionego w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, chyba że przedmiot najmu stanowi składnik majątkowy związany z wykonywaną działalnością gospodarczą.

Aby daną działalność uznać za działalność gospodarczą, musi ona być prowadzona we własnym imieniu i łącznie spełniać warunki:

• celu zarobkowego,
• ciągłości,
• zorganizowanego charakteru.

Działalność zarobkowa to działalność taka, która daje możliwość wygenerowania zysku i ma na celu zapewnienie określonego dochodu. Jednak nawet ewentualna strata będąca wynikiem działalności nastawionej na zysk nie pozbawia jej takiego charakteru, gdyż istotny jest tu sam zamiar osiągnięcia dochodu. Zarobkowego charakteru nie mają natomiast czynności nastawione wyłącznie na zaspokojenie własnych potrzeb osoby, która je podejmuje.

Ciągłość w wykonywaniu działalności gospodarczej oznacza względnie stały zamiar jej wykonywania. Wiąże się z planowym charakterem działań i realizacją w sposób ciągły zamierzeń ukierunkowanych na osiąganie i zwiększanie zysków. Przesłanki ciągłości nie należy rozumieć jako konieczności wykonywania działalności bez przerwy – do jej zachowania wystarczające jest, aby z całokształtu okoliczności sprawy wynikała intencja powtarzania określonego zespołu konkretnych czynności w celu osiągnięcia efektu w postaci zarobku.

Prowadzenie działalności w sposób zorganizowany oznacza działanie metodyczne, systematyczne, uporządkowane, przebiegające według planu, przy udziale specjalnie dobranych środków, służących uzyskaniu dochodu. O takim zorganizowaniu mogą świadczyć (chociaż nie są decydujące) także niektóre czynności, jak na przykład wyodrębnienie pewnych składników materialnych lub niematerialnych służących danej działalności, dopełnienie obowiązków formalnych w zakresie zarejestrowania przedsiębiorcy, współpraca z podmiotami profesjonalnymi, świadczenie dodatkowych usług.

Należy przy tym podkreślić, że nie ma podstaw, aby kwalifikować do pozarolniczej działalności gospodarczej w rozumieniu art. 5a pkt 6 powoływanej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podejmowane przez podatnika czynności, które mieszczą się w zwykłym zarządzie własnym majątkiem, tzn. mają na celu zwyczajowe gospodarowanie tym majątkiem oraz zaspokajanie potrzeb osobistych podatnika lub jego rodziny. Działań  z zachowaniem normalnych, zwyczajowo przyjętych w takich przypadkach reguł gospodarności nie należy utożsamiać z działalnością gospodarczą.

Wskazane wyżej przesłanki w każdym przypadku należy rozważyć indywidualnie, mając na względzie całokształt okoliczności faktycznych danej sprawy, a więc wszystkie działania podejmowane przez podatnika, a nie tylko poszczególne czynności, pojedyncze elementy stanu faktycznego. Przy tym decydującego znaczenia nie ma tu subiektywne przekonanie podatnika o właściwej, jego zdaniem, kwalifikacji przychodów do danego źródła, ale to, czy w okolicznościach faktycznych danej sprawy omawiane kryteria zostały rzeczywiście spełnione.

Stosownie do art. 9a ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym do końca 2021 r.:

W myśl art. 1 pkt 1 i 2 ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne  (t. j. Dz. U. z 2020 r. poz. 1905 ze zm.) w brzmieniu obowiązującym do końca 2021 r.:

Według art. 2 ust. 1a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w brzmieniu obowiązującym do końca 2021 r.:

Zgodnie z art. 6 ust. 1a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w brzmieniu obowiązującym do końca 2021 r.:

W myśl art. 12 ust. 1 pkt 3 lit. a) ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne :

Z przepisu art. 12 ust. 6 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne:

Zgodnie z ust. 7 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne:

Z art. 12 ust. 8 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne:

Zgodnie z art. 12 ust. 8a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne:

W myśl ust. 8c tego artykułu oświadczenie, o którym mowa w ust. 6, oraz zawiadomienie, o którym mowa w ust. 8a, mogą być podpisane przez jednego z małżonków. Podpisanie oświadczenia lub zawiadomienia przez jednego z małżonków traktuje się na równi ze złożeniem przez niego oświadczenia o upoważnieniu go przez jego współmałżonka do złożenia oświadczenia lub zawiadomienia w imieniu obojga małżonków. Oświadczenie to składa się pod rygorem odpowiedzialności karnej za fałszywe zeznania.

Z opisu sprawy wynika, że w ciągu ostatnich dwóch lat Pan i Pana żona wynajmują nieruchomości (stanowiące lokale mieszkalne) w Polsce bezpośrednio (to jest bez udziału jakichkolwiek podnajemców) na rzecz osób fizycznych nie prowadzących działalności gospodarczej, wyłącznie na zaspokojenie potrzeb mieszkaniowych tych osób.

Na koniec 2019 r. dysponowali Państwo trzema mieszkaniami wynajmowanymi w Polsce, a w 2020 r. wynajmują cztery mieszkania w Polsce.

Lokale mieszkalne stanowią majątek prywatny Pana i Pana żony. Lokale mieszkalne zostały nabyte do majątku wspólnego małżonków. Traktują Państwo zakup oraz wynajem lokali mieszkalnych jako inwestowanie posiadanych środków pieniężnych, którego celem jest zabezpieczenie sytuacji finansowej i mieszkaniowej rodziny. W związku z tym docelowo liczba lokali mieszkalnych wynajmowanych na Pana imię i nazwisko będzie ulegała zmniejszeniu z uwagi na przesuwanie poszczególnych lokali mieszkalnych darowiznami na rzecz członków najbliższej rodziny.

Mając na uwadze zaprezentowane przepisy prawa podatkowego oraz opisany stan faktyczny stwierdzić należy, że skoro, lokale mieszkalne stanowią majątek prywatny Pana i Pana żony. Zakup oraz wynajem lokali mieszkalnych stanowi dla Pana inwestowanie posiadanych środków pieniężnych, którego celem jest zabezpieczenie sytuacji finansowej i mieszkaniowej rodziny, to wykonywany przez Pana najem nie będzie spełniał przesłanek działalności gospodarczej określonych w art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, uzyskiwane przez Pana przychody z tytułu zawarcia umów najmu mogą zostać zaliczone do przychodów, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy  o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przychody osiągnięte z tytułu wynajmu przedmiotowych nieruchomości na zasadach najmu prywatnego, należy opodatkować ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych, stosownie do art. 2 ust. 1a w zw. z art. 6 ust. 1a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.

Zatem Pana stanowisko należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe wyłącznie wobec Pana tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Pana w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (....). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA) albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z  29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).