Czy komorniczy nakaz potrąceń z wynagrodzenia pracownika należy traktować jako zajęcie alimentacyjne czy niealimentacyjne, gdy obowiązek alimentacyjny wygasł

Spółka otrzymała komorniczy nakaz dokonywania potraceń z wynagrodzenia jednego z naszych pracowników na rzecz ZUS - likwidatora funduszu alimentacyjnego. Pracownikowi wygasł już obowiązek alimentacyjny (córki dorosłe mają już swoje rodziny). Pracownik pracuje na 1/2 etatu z wynagrodzeniem wynoszącym 2150 zł brutto. Czy wskazane zajęcie należy traktować jako zajęcie alimentacyjne zgodnie z art. 87 par. 3 pkt 1 Kodeksu Pracy, tj. 60% bez kwoty wolnej od potrąceń? Czy traktować jako inne zajęcie (niealimentacyjne) z art. 87 par. 3 pkt 2 tj. do 1/2 wynagrodzenia, przy czym najniższa krajowa jest wolna od potraceń? Komornik w zawiadomieniu o zajęciu wynagrodzenia nie wskazał w jakich granicach pracodawca ma dokonywać potrąceń. W drugim piśmie, czyli w wezwaniu do wyjaśnień doprecyzował, że zgodnie z zajęciem należy dokonywać potrącenia w wysokości 60% wynagrodzenia lub wierzytelności miesięcznie.