Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Interpretacja

Interpretacja indywidualna z dnia 20 sierpnia 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB1-1.4010.350.2024.1.KM

Dotyczy ustalenia, czy opłaty wnoszone przez osoby posiadające tytuły prawne do lokali w zasobach Spółdzielni na podstawie przepisów art. 4 ust. 1-4 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych (a w szczególności opłaty za media, rozliczane „do zera” z użytkownikami lokali) mieszczą się w pojęciu „przychodu ze sprzedaży”, o którym mowa w art. 4a pkt 10 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, a który przesądza o statusie „małego podatnika” i w związku z tym o możliwości skorzystania przez Spółdzielnię z obniżonej do 9% stawki podatku dochodowego od osób prawnych. Czy w przypadku pozytywnej odpowiedzi na pytanie pierwsze, Spółdzielni przysługuje prawo do złożenia korekty deklaracji na podatek dochodowy od osób prawnych za 2023 r. z tytułu uzyskania statusu „małego podatnika”.

Interpretacja indywidualna – stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób prawnych jest w części prawidłowe i w części nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

26 czerwca 2024 r. za pomocą platformy ePUAP wpłynął Państwa wniosek z tego samego dnia o wydanie interpretacji indywidualnej, dotyczący podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy:

opłaty wnoszone przez osoby posiadające tytuły prawne do lokali w zasobach Spółdzielni na podstawie przepisów art. 4 ust. 1-4 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych (a w szczególności opłaty za media, rozliczane „do zera” z użytkownikami lokali) mieszczą się w pojęciu „przychodu ze sprzedaży”, o którym mowa w art. 4a pkt 10 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, a który przesądza o statusie „małego podatnika” i w związku z tym o możliwości skorzystania przez Spółdzielnię z obniżonej do 9% stawki podatku dochodowego od osób prawnych;

w przypadku pozytywnej odpowiedzi na pytanie pierwsze, Spółdzielni przysługuje prawo do złożenia korekty deklaracji na podatek dochodowy od osób prawnych za 2023 r. z tytułu uzyskania statusu „małego podatnika”.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Spółdzielnia Mieszkaniowa X (dalej: „Spółdzielnia”) prowadzi działalność na podstawie ustawy z 16 września 1982 r. Prawo Spółdzielcze (Dz.U. z 2023 r. poz. 1450), ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych (Dz.U. z 2023 r. poz. 438, 1463) i innych ustaw oraz w oparciu o postanowienia statutu.

Zgodnie z art. 1 ust. 3 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych, spółdzielnia zarządza nieruchomościami stanowiącymi jej mienie lub nabyte na podstawie ustawy mienie jej członków.

Spółdzielnia zarządza zasobami mieszkaniowymi, (…). Spółdzielnia w zakresie tej działalności nie osiąga zysku kosztem swoich członków. Prowadząc działalność statutową Spółdzielnia ustala dla osób posiadających tytuł prawny do lokalu opłaty zgodnie z art. 4 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych, które stanowią formę zaliczek na pokrycie kosztów utrzymania nieruchomości w częściach przypadających na ich lokale oraz na eksploatację i utrzymanie nieruchomości stanowiących mienie Spółdzielni. Ponadto Spółdzielnia ustala zaliczki i pobiera opłaty na pokrycie kosztów centralnego ogrzewania, wody i kanalizacji, ponoszonych przez Spółdzielnię na rzecz dostawców ww. mediów, jak i opłat za wywóz odpadów, uiszczanych na rzecz gminy.

Od chwili postawienia do dyspozycji lokali członkowie i osoby nie będące członkami uiszczają opłaty określone w art. 4 ust. 1-4 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych:

- członkowie spółdzielni, którym przysługują spółdzielcze prawa do lokali, są obowiązani uczestniczyć w pokrywaniu kosztów związanych z eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości w częściach przypadających na ich lokale, eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości stanowiących mienie spółdzielni przez uiszczanie opłat zgodnie z postanowieniami statutu,

- osoby niebędące członkami, którym przysługują spółdzielcze własnościowe prawa do lokali, są obowiązane uczestniczyć w pokrywaniu kosztów związanych z eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości w częściach przypadających na ich lokale, eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości stanowiących mienie spółdzielni przez uiszczanie opłat na takich samych zasadach jak członkowie spółdzielni,

- członkowie spółdzielni będący właścicielami lokali są obowiązani uczestniczyć w pokrywaniu kosztów związanych z eksploatacją i utrzymaniem ich lokali, eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości wspólnych, eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości stanowiących mienie spółdzielni przez uiszczanie opat zgodnie z postanowieniami statutu,

- właściciele lokali niebędący członkami spółdzielni są obowiązani uczestniczyć w pokrywaniu kosztów związanych z eksploatacja i utrzymaniem ich lokali, eksploatacja i utrzymaniem nieruchomości wspólnych. Są oni również obowiązani uczestniczyć w wydatkach związanych z eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości stanowiących mienie spółdzielni, które są przeznaczone do wspólnego korzystania.

Spółdzielnia prowadzi odrębnie dla każdej nieruchomości ewidencję i rozliczenie wniesionych zaliczek – przychodów i poniesionych kosztów. Zaliczki te podlegają rozliczeniu na koniec okresu rozliczeniowego z osobami posiadającymi tytuł prawny do lokalu. Spółdzielnia rozlicza wniesione zaliczki z faktycznie poniesionymi kosztami, a powstałą różnicę rozlicza z osobami posiadającym tytuł prawny do lokalu poprzez zwiększenie bądź zmniejszenie nowych zaliczek na utrzymanie nieruchomości. W przypadku dostawy mediów: zimnej wody i odprowadzenia ścieków oraz ciepła przeznaczonego na podgrzanie wody użytkowej i centralne ogrzewanie lokali, umowy na ich dostawę podpisuje z danym dostawcą Spółdzielnia. Obowiązkiem Spółdzielni zgodnie z przepisami prawa jest rozliczenie zużycia tych mediów „do zera”, tj. jeśli po dokonaniu indywidualnego rozliczenia dostarczania mediów dla poszczególnych lokali powstanie w okresie rozliczeniowym niedobór lub nadwyżka, użytkownicy lokali pokrywają niedobór lub otrzymują zwrot nadwyżki. W przypadku opłat za wywóz odpadów, opłaty te są naliczane i pobierane przez Spółdzielnię od użytkowników lokali w wysokości zgodnej z ich deklaracjami, a następnie comiesięcznie przekazywane przez Spółdzielnię na rzecz gminy.

W powyższym zakresie Spółdzielnia nie osiąga zatem przychodów ze sprzedaży, o których mowa w art. 4a ust. 10 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Zgodnie bowiem z art. 1 ust. 1 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych, spółdzielnia nie może odnosić korzyści majątkowych kosztem swoich członków, może natomiast prowadzić inną działalność gospodarczą na zasadach określonych w odrębnych przepisach i statucie. Spółdzielnia prowadzi działalność gospodarczą, uzyskując dochody m.in. z tytułu wynajmu lokali, dzierżawy gruntów oraz zarządzania nieruchomościami nie należącymi do jej zasobów. Spółdzielnia płaci podstawową (19%) stawkę podatku dochodowego od osób prawnych. Główne źródło przychodów Spółdzielni stanowią jednak wnoszone przez członków i osoby nie będące członkami opłaty eksploatacyjne, w tym opłaty za media (zimną wodę i kanalizację, centralne ogrzewanie i podgrzanie wody, wywóz nieczystości) oraz zaliczki na fundusz remontowy.

Spółdzielnia osiąga przychód brutto w kwocie przekraczającej ustawowy limit decydujący o statusie „małego podatnika”, jednak znaczna część tego przychodu stanowią opisane wyżej zaliczki wnoszone przez osoby posiadające tytuły prawne do lokali, w myśl art. 4 ust. 1-4 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych. Spółdzielnia rozlicza się z wniesionych zaliczek do wysokości poniesionych kosztów.

Łączna wartość przychodów Spółdzielni w 2023 r. przekroczyła równowartość wyrażonej w złotych kwoty 2.000.000 euro, przeliczonej zgodnie z art. 19 ust. 1 pkt 2 ustawy. Równocześnie jednak wartość przychodów ze sprzedaży (wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług), nie obejmująca opłat z tytułu eksploatacji, mediów i funduszu remontowego wnoszonych przez osoby posiadające tytuł prawny do lokali, stanowiących formę zaliczek na pokrycie kosztów utrzymania nieruchomości, w 2023 r. nie przekroczyła równowartość wyrażonej w złotych kwoty 2.000.000 euro, przeliczonej zgodnie z art. 4a pkt 10 ustawy.

Pytania

1.Czy opłaty wnoszone przez osoby posiadające tytuły prawne do lokali w zasobach Spółdzielni na podstawie przepisów art. 4 ust. 1-4 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych (a w szczególności opłaty za media, rozliczane „do zera” z użytkownikami lokali) mieszczą się w pojęciu „przychodu ze sprzedaży”, o którym mowa w art. 4a pkt 10 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, a który przesądza o statusie „małego podatnika” i w związku z tym o możliwości skorzystania przez Spółdzielnię z obniżonej do 9% stawki podatku dochodowego od osób prawnych?

2.Czy w przypadku pozytywnej odpowiedzi na pytanie pierwsze, Spółdzielni przysługuje prawo do złożenia korekty deklaracji na podatek dochodowy od osób prawnych za 2023 r. z tytułu uzyskania statusu „małego podatnika”?

Państwa stanowisko w sprawie

Ad. 1

Zdaniem Spółdzielni, przychody osiągane przez Spółdzielnię z tytułu opłat przeznaczonych na pokrycie kosztów eksploatacji i utrzymanie nieruchomości, w tym z tytułu zaliczek na media i fundusz remontowy, wnoszonych przez osoby posiadające tytuł prawny do lokali, na podstawie art. 4 ust. 1-4 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych, nie są przychodami ze sprzedaży, o których mowa w art. 4a pkt 10 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, decydującymi o statusie „małego podatnika”. Opłaty te stanowią bowiem wyłącznie zaliczki na pokrycie kosztów utrzymania nieruchomości, podlegające rozliczeniu z użytkownikami lokali na koniec okresu rozliczeniowego.

Powstała różnica z opłat na eksploatację zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych zwiększa odpowiednio przychody lub koszty eksploatacji i utrzymania nieruchomości w roku następnym, bądź jak w przypadku mediów jest zwracana osobom posiadającym tytuł prawny do lokalu albo stanowi zobowiązanie do zapłaty, więc nie jest przychodem Spółdzielni ze sprzedaży, o którym mowa w art. 4a pkt 10 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Definicja „małego podatnika” została zawarta w art. 4a pkt 10 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zgodnie z którą: ilekroć w ustawie jest mowa o małym podatniku - oznacza to podatnika, u którego wartość przychodu ze sprzedaży (wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług) nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 2 000 000 euro; przeliczenia kwot wyrażonych w euro dokonuje się według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października poprzedniego roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1 000 zł.

Wskazane w art. 4a pkt 10 ustawy o CIT sformułowanie „wartość przychodu ze sprzedaży” nie zostało zdefiniowane w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych. Nie należy tego pojęcia utożsamiać z pojęciem przychodu podatkowego. Przy obliczaniu powyższego limitu należy uwzględnić wszelkie przychody ze sprzedaży osiągnięte przez podatnika, w tym także zwolnione od podatku dochodowego, oraz przychody ze sprzedaży zaliczane do zysków kapitałowych, z wyłączeniem przychodów osiąganych z innego tytułu niż sprzedaż.

Przepisy ustawy o CIT nie zawierają definicji pojęcia przychodów i dla wyjaśnienia znaczenia tego pojęcia posługują się otwartym katalogiem kategorii stanowiących przychód dla potrzeb podatku dochodowego od osób prawnych.

Jedną z kategorii stanowiących przychód są, zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT, w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe.

Natomiast, zgodnie z art. 12 ust. 3 ustawy o CIT, za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, a także za przychody uzyskane z zysków kapitałowych, z wyłączeniem przychodów, o których mowa w art. 7b ust. 1 pkt 1, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

Ponadto, zgodnie z art. 12 ust. 4 pkt 1 ustawy o CIT, do przychodów nie zalicza się pobranych wpłat lub zarachowanych należności na poczet dostaw towarów i usług, które zostaną wykonane w następnych okresach sprawozdawczych, (…).

Z powołanych przepisów wynika, że do przychodów dla potrzeb podatku dochodowego od osób prawnych zalicza się tylko takie przychody, które w danym momencie są trwałe, definitywne i bezwarunkowe. Stanowisko to znajduje jednoznaczne potwierdzenie w doktrynie, stanowisku organów podatkowych oraz orzecznictwie.

W opracowaniu „Podatek dochodowy od osób prawnych. Komentarz.” (Wydawnictwo CH. Beck, wyd. 9, Warszawa 2021, str. 229) W. Dmoch wskazał, że: „Otrzymane pieniądze i wartości pieniężne są pierwszą kategorią wymienioną w katalogu przychodów. Istotne jest to, że aby pieniądze czy też wartości pieniężne zostały uznane za przychód dla potrzeb podatku dochodowego od osób prawnych, muszą spełniać jedną podstawową przesłankę, mianowicie muszą być otrzymane, co oznacza, że stają się definitywnie własnością podatnika, który je otrzymał. Wszelkie wpłaty pieniężne uzyskane przez podatnika tytułem kaucji, gwarancji itp., których otrzymanie ma charakter nieostateczny i warunkowy, nie stanowią przychodu dla podmiotu, który je uzyskał. Pieniądze te staną się przychodem dla podatnika dopiero w tym momencie, kiedy nastąpi zdarzenie skutkujące definitywnym otrzymaniem ich przez podatnika”.

W związku z powyższym, przy obliczeniu ustawowego limitu „przychodu ze sprzedaży” na potrzeby ustalenia statusu „małego podatnika”, nie powinno się brać pod uwagę wnoszonych przez użytkowników lokali na rzecz Spółdzielni opłat na pokrycie kosztów eksploatacji i mediów, które są zgodnie z ustawą o spółdzielniach mieszkaniowych przeznaczane w całości na pokrycie zdefiniowanych z góry kosztów i rozliczane z użytkownikami lokali. Nieuwzględnienie tych opłat w przychodach Spółdzielni pozwoli skorzystać jej z obniżonej 9% stawki podatku dochodowego od osób prawnych. Powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie w piśmie z dnia 7 lutego 2023 r. Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (Znak: 0111-KDIB1-1.4010.784.2022.2.RH).

Ad. 2

W związku z faktem, że przychód Spółdzielni ze sprzedaży w 2023 r. po odjęciu przychodów z tytułu wnoszonych przez użytkowników lokali opłat na pokrycie kosztów eksploatacji, zaliczek na zużycie mediów i zaliczek na fundusz remontowy nie przekroczył równowartości wyrażonej w złotych kwoty 2.000.000 euro, prawidłowa stawka podatku CIT za 2023 r. powinna dla Spółdzielni wynosić 9%. Tym samym zgodnie z art. 80 ust. 1 ustawy Ordynacja podatkowa Spółdzielnia uprawniona jest do złożenia korekty deklaracji i uzyskania zwrotu nadpłaty podatku CIT za 2023 r., uiszczonego w stawce 19%.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które Państwo przedstawili we wniosku jest w części prawidłowe i w części nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Działalność spółdzielni mieszkaniowych regulują przepisy ustawy z dnia 16 września 1982 r. Prawo Spółdzielcze (t.j. Dz.U. z 2024 r., poz. 593 ze zm.) oraz ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych (t.j. Dz.U. z 2024 r. poz. 558).

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych,

celem spółdzielni mieszkaniowej, zwanej dalej „spółdzielnią”, jest zaspokajanie potrzeb mieszkaniowych i innych potrzeb członków oraz ich rodzin, przez dostarczanie członkom samodzielnych lokali mieszkalnych lub domów jednorodzinnych, a także lokali o innym przeznaczeniu.

Stosownie do art. 1 ust. 2 ww. ustawy,

przedmiotem działalności spółdzielni może być:

1) budowanie lub nabywanie budynków w celu ustanowienia na rzecz członków spółdzielczych lokatorskich praw do znajdujących się w tych budynkach lokali mieszkalnych;

2) budowanie lub nabywanie budynków w celu ustanowienia na rzecz członków odrębnej własności znajdujących się w tych budynkach lokali mieszkalnych lub lokali o innym przeznaczeniu, a także ułamkowego udziału we współwłasności w garażach wielostanowiskowych;

3) budowanie lub nabywanie domów jednorodzinnych w celu przeniesienia na rzecz członków własności tych domów;

4) udzielanie pomocy członkom w budowie przez nich budynków mieszkalnych lub domów jednorodzinnych;

5) budowanie lub nabywanie budynków w celu wynajmowania lub sprzedaży znajdujących się w tych budynkach lokali mieszkalnych lub lokali o innym przeznaczeniu;

6) wykonywanie działalności jako obywatelska społeczność energetyczna w rozumieniu art. 3 pkt 13f ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne (Dz.U. z 2024 r. poz. 266).

W myśl art. 1 ust. 3 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych,

spółdzielnia ma obowiązek zarządzania nieruchomościami stanowiącymi jej mienie lub nabyte na podstawie ustawy mienie jej członków.

Natomiast, zgodnie z art. 1 ust. 4 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych,

statut spółdzielni określa, którą działalność spośród wymienionych w ust. 2 i 3, prowadzi spółdzielnia.

W kwestiach podatku dochodowego spółdzielnia mieszkaniowa, jako podmiot posiadający osobowość prawną, podlega ogólnym regułom przewidzianym w ustawie z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 2805 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”). Jednocześnie, spółdzielnie nie zostały wymienione przez ustawodawcę w treści art. 6 ust. 1 ustawy o CIT, jako podmioty zwolnione z opodatkowania.

Stosownie do art. 7 ust. 1 i 2 ustawy o CIT,

1. Przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód stanowiący sumę dochodu osiągniętego z zysków kapitałowych oraz dochodu osiągniętego z innych źródeł przychodów. W przypadkach, o których mowa w art. 21, art. 22 i art. 24b, przedmiotem opodatkowania jest przychód.

2. Dochodem ze źródła przychodów, z zastrzeżeniem art. 11c, art. 11i, art. 24a, art. 24b, art. 24ca, art. 24d i art. 24f, jest nadwyżka sumy przychodów uzyskanych z tego źródła przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Na mocy ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (t.j. Dz.U. z 2018 r. poz. 2159) od 1 stycznia 2019 r. wprowadzone zostały zmiany dotyczące art. 19 ustawy o CIT. Od tego okresu istnieje możliwość stosowania obniżonej stawki podatku dochodowego od osób prawnych wynoszącej 9%.

Zgodnie z treścią znowelizowanego art. 19 ust. 1 ustawy o CIT,

podatek, z zastrzeżeniem art. 21, art. 22, art. 24a, art. 24b, art. 24ca, art. 24d i art. 24f, wynosi:

1) 19% podstawy opodatkowania;

2) 9% podstawy opodatkowania od przychodów (dochodów) innych niż z zysków kapitałowych - w przypadku podatników, u których przychody osiągnięte w roku podatkowym nie przekroczyły wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 2 000 000 euro przeliczonej według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1000 zł.

Obniżona stawka podatku 9% jest stosowana w odniesieniu do przychodów (dochodów) innych niż z zysków kapitałowych i ma zastosowanie wyłącznie do małych podatników oraz podatników rozpoczynających działalność, z zastrzeżeniem ust. 1a-1e ww. ustawy, u których przychody osiągnięte w roku podatkowym nie przekroczyły równowartości 2 000 000 euro. Po przekroczeniu tego limitu podatnik traci prawo do obniżonej stawki podatku.

W myśl art. 19 ust. 1d ustawy o CIT,

podatnicy, o których mowa w ust. 1 pkt 2, stosują stawkę podatku, o której mowa w tym przepisie, jeżeli posiadają status małego podatnika.

Definicja „małego podatnika” została zawarta w art. 4a pkt 10 ustawy o CIT, zgodnie z którą

ilekroć w ustawie jest mowa o małym podatniku - oznacza to podatnika, u którego wartość przychodu ze sprzedaży (wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług) nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 2 000 000 euro; przeliczenia kwot wyrażonych w euro dokonuje się według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października poprzedniego roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1000 zł.

Wskazane w art. 4a pkt 10 ustawy o CIT, sformułowanie „wartość przychodu ze sprzedaży” nie zostało zdefiniowane w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych. Nie należy tego pojęcia utożsamiać z pojęciem przychodu podatkowego.

Zatem, przy obliczaniu powyższego limitu należy uwzględnić wszelkie przychody ze sprzedaży osiągnięty przez danego podatnika, w tym także zwolnione od podatku dochodowego oraz przychody ze sprzedaży zaliczane do zysków kapitałowych z wyłączeniem przychodów osiąganych z innego tytułu niż sprzedaż.

Przepisy ustawy o CIT, nie zawierają definicji pojęcia przychodów i dla wyjaśnienia znaczenia tego pojęcia posługują się otwartym katalogiem kategorii stanowiących przychód dla potrzeb podatku dochodowego od osób prawnych.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT,

przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe.

Natomiast, zgodnie z art. 12 ust. 3 ustawy o CIT,

za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, a także za przychody uzyskane z zysków kapitałowych, z wyłączeniem przychodów, o których mowa w art. 7b ust. 1 pkt 1, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

Ponadto, zgodnie z art. 12 ust. 4 pkt 1 ustawy o CIT,

do przychodów nie zalicza się pobranych wpłat lub zarachowanych należności na poczet dostaw towarów i usług, które zostaną wykonane w następnych okresach sprawozdawczych, a także otrzymanych lub zwróconych pożyczek (kredytów), w tym również uregulowanych w naturze, z wyjątkiem skapitalizowanych odsetek od tych pożyczek (kredytów).

Z powołanych przepisów wynika, że do przychodów dla potrzeb podatku dochodowego od osób prawnych zalicza się tylko takie przychody, które w danym momencie są trwałe, definitywne i bezwarunkowe.

Stanowisko to znajduje jednoznaczne potwierdzenie w doktrynie, stanowisku organów podatkowych oraz orzecznictwie. W opracowaniu „Podatek dochodowy od osób prawnych. Komentarz.” (Wydawnictwo CH. Beck, wyd. 9, Warszawa 2021, str. 229) W. Dmoch wskazał, że: „Otrzymane pieniądze i wartości pieniężne są pierwszą kategorią wymienioną w katalogu przychodów. Istotne jest to, że aby pieniądze czy też wartości pieniężne zostały uznane za przychód dla potrzeb PDOPrU, muszą spełniać jedną podstawową przesłankę, mianowicie muszą być otrzymane, co oznacza, że stają się definitywnie własnością podatnika, który je otrzymał. Wszelkie wpłaty pieniężne uzyskane przez podatnika tytułem kaucji, gwarancji itp., których otrzymanie ma charakter nieostateczny i warunkowy, nie stanowią przychodu dla podmiotu, który je uzyskał. Pieniądze te staną się przychodem dla podatnika dopiero w tym momencie, kiedy nastąpi zdarzenie skutkujące definitywnym otrzymaniem ich przezpodatnika”.

Z opisu sprawy wynika, że Państwa Spółdzielnia zarządza zasobami mieszkaniowymi, (…). Spółdzielnia w zakresie tej działalności nie osiąga zysku kosztem swoich członków. Prowadząc działalność statutową Spółdzielnia ustala dla osób posiadających tytuł prawny do lokalu opłaty zgodnie z art. 4 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych, które stanowią formę zaliczek na pokrycie kosztów utrzymania nieruchomości w częściach przypadających na ich lokale oraz na eksploatację i utrzymanie nieruchomości stanowiących mienie Spółdzielni. Ponadto Spółdzielnia ustala zaliczki i pobiera opłaty na pokrycie kosztów centralnego ogrzewania, wody i kanalizacji, ponoszonych przez Spółdzielnię na rzecz dostawców ww. mediów, jak i opłat za wywóz odpadów, uiszczanych na rzecz gminy. Spółdzielnia nie osiąga zatem przychodów ze sprzedaży, o których mowa w art. 4a ust. 10 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Spółdzielnia prowadzi działalność gospodarczą, uzyskując dochody m.in. z tytułu wynajmu lokali, dzierżawy gruntów oraz zarządzania nieruchomościami nie należącymi do jej zasobów. Spółdzielnia płaci podstawową (19%) stawkę podatku dochodowego od osób prawnych. Główne źródło przychodów Spółdzielni stanowią jednak wnoszone przez członków i osoby nie będące członkami opłaty eksploatacyjne, w tym opłaty za media (zimną wodę i kanalizację, centralne ogrzewanie i podgrzanie wody, wywóz nieczystości) oraz zaliczki na fundusz remontowy.

Państwa wątpliwości w pierwszej kolejności dotyczą kwestii ustalenia, czy opłaty wnoszone przez osoby posiadające tytuły prawne do lokali w zasobach Spółdzielni na podstawie przepisów art. 4 ust. 1-4 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych (a w szczególności opłaty za media, rozliczane „do zera” z użytkownikami lokali) mieszczą się w pojęciu „przychodu ze sprzedaży”, o którym mowa w art. 4a pkt 10 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, a który przesądza o statusie „małego podatnika” i w związku z tym o możliwości skorzystania przez Spółdzielnię z obniżonej do 9% stawki podatku dochodowego od osób prawnych.

W świetle powyższych przepisów należy zauważyć, że przychodami Spółdzielni mieszkaniowej – zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe. Należy przyjąć, że znaczna część przychodów Spółdzielni ustalana jest na zasadzie kasowej, tj. przychodem podatkowym są wartości faktycznie otrzymane. Rozumienie pojęcia „otrzymane” oznacza, że momentem powstania przychodu pieniężnego, jest moment otrzymania czyli wpływu bezpośredniego do majątku podatnika względnie na jego rachunek określonych środków pieniężnych, skutkujący po stronie podatnika możliwością faktycznego dysponowania tymi środkami. Dotyczy to w szczególności otrzymanych kwot zaliczek uiszczanych przez właścicieli lokali w formie bieżących opłat. Nie ulega zatem wątpliwości, że opłaty wnoszone przez osoby posiadające tytuły prawne do lokali są faktycznym – w momencie wpływu – otrzymaniem przez Spółdzielnię określonych środków pieniężnych. Zatem, stosownie do art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT, opłaty na pokrycie kosztów związanych z eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości, wpłacane przez osoby posiadające tytuł prawny do lokali w Spółdzielni, jako otrzymane pieniądze, są przychodem z chwilą ich faktycznego otrzymania, tj. w dniu, w którym środki te wpływają na rachunek bankowy Spółdzielni.

Odnosząc zatem powołane uregulowania prawne oraz przedstawione wyjaśnienia do opisanego we wniosku stanu faktycznego, należy stwierdzić, że Państwa Spółdzielnia Mieszkaniowa uzyska przychód z opłat wnoszonych przez osoby posiadające tytuł prawne do lokali w Spółdzielni, w myśl art. 4 ust. 1-4 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych, który nie stanowi przychodu ze sprzedaży, o którym mowa w art. 4a pkt 10 ustawy o CIT, decydującym o statusie „małego podatnika” i w związku z tym decydującym o możliwości skorzystania przez Spółdzielnię z obniżonej 9% stawki podatku dochodowego od osób prawnych.

Tym samym, Państwa stanowisko w zakresie pytania Nr 1 należało uznać za prawidłowe.

Kolejną Państwa wątpliwość budzi kwestia ustalenia, czy w przypadku pozytywnej odpowiedzi na pytanie pierwsze, Spółdzielni przysługuje prawo do złożenia korekty deklaracji na podatek dochodowy od osób prawnych za 2023 r. z tytułu uzyskania statusu „małego podatnika”.

Ponownie wskazać należy na przepis znowelizowanego art. 19 ust. 1 ustawy o CIT, z którego wynika, że:

podatek, z zastrzeżeniem art. 21, art. 22, art. 24a, art. 24b, art. 24ca, art. 24d i art. 24f, wynosi:

1) 19% podstawy opodatkowania;

2) 9% podstawy opodatkowania od przychodów (dochodów) innych niż z zysków kapitałowych - w przypadku podatników, u których przychody osiągnięte w roku podatkowym nie przekroczyły wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 2 000 000 euro przeliczonej według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1000 zł.

Stawka 9% podstawy opodatkowania ma jednak zastosowanie wyłącznie do podatników, u których przychody osiągnięte w roku podatkowym nie przekroczyły równowartości 2.000.000 euro. Po przekroczeniu tego limitu podatnik traci prawo do obniżonej stawki podatku.

Jak Państwo wskazali w opisie sprawy, Spółdzielnia osiąga przychód brutto w kwocie przekraczającej ustawowy limit decydujący o statusie „małego podatnika”, jednak znaczna część tego przychodu stanowią opisane wyżej zaliczki wnoszone przez osoby posiadające tytuły prawne do lokali, w myśl art. 4 ust. 1-4 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych. Spółdzielnia rozlicza się z wniesionych zaliczek do wysokości poniesionych kosztów. Łączna wartość przychodów Spółdzielni w 2023 r. przekroczyła równowartość wyrażonej w złotych kwoty 2.000.000 euro, przeliczonej zgodnie z art. 19 ust. 1 pkt 2 ustawy. Równocześnie jednak wartość przychodów ze sprzedaży (wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług), nie obejmująca opłat z tytułu eksploatacji, mediów i funduszu remontowego wnoszonych przez osoby posiadające tytuł prawny do lokali, stanowiących formę zaliczek na pokrycie kosztów utrzymania nieruchomości, w 2023 r. nie przekroczyła równowartość wyrażonej w złotych kwoty 2.000.000 euro, przeliczonej zgodnie z art. 4a pkt 10 ustawy.

Odnosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy wskazać należy, że z literalnego brzmienia art. 19 ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT, regulującego możliwość zastosowania preferencyjnej 9% stawki podatku, wynika warunek nieprzekroczenia przez podatnika – wskazanej w przepisie wartości przychodów osiągniętych w roku podatkowym, tj. równowartości 2.000.000 euro. Po przekroczeniu tej kwoty podatnik traci prawo do obniżonej 9% stawki podatku.

Z powołanego art. 19 ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT wynika zatem, że prawo do zastosowania za rok podatkowy stawki 9% przysługuje jedynie w sytuacji, gdy przychody osiągnięte w roku podatkowym nie przekroczyły 2.000.000 euro. Jeśli wskazane przychody w danym roku podatkowym przekroczą tą wartość, to podatek za cały rok podatkowy wyniesie 19% podstawy opodatkowania.

Mając powyższe na uwadze stwierdzić należy, że nie będą Państwo uprawnieni do zastosowania preferencyjnej 9% stawki podatku dochodowego od osób prawnych.

O powyższym przesądza fakt, że – jak wskazują Państwo we wniosku – łączna wartość przychodów Spółdzielni w 2023 r. przekroczyła równowartość wyrażonej w złotych kwoty 2.000.000 euro, przeliczonej zgodnie z art. 19 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Należy przy tym mieć na uwadze przepis art. 81 § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Ordynacji podatkowej (t.j. Dz.U. z 2023 r., poz. 2383 ze zm.), zgodnie z którym

jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej, podatnicy, płatnicy i inkasenci mogą skorygować uprzednio złożoną deklarację.

Zgodnie z art. 81 § 2 Ordynacji podatkowej,

skorygowanie deklaracji następuje przez złożenie korygującej deklaracji.

W myśl art. 75 § 1 Ordynacji podatkowej,

jeżeli podatnik kwestionuje zasadność pobrania przez płatnika podatku albo wysokość pobranego podatku, może złożyć wniosek o stwierdzenie nadpłaty podatku.

Stosownie do treści art. 75 § 3 Ordynacji podatkowej,

jeżeli z przepisów prawa podatkowego wynika obowiązek złożenia zeznania (deklaracji), to podatnik, płatnik lub inkasent równocześnie z wnioskiem o stwierdzenie nadpłaty jest obowiązany złożyć skorygowane zeznanie (deklarację).

Ponadto, zgodnie z art. 70 § 1 Ordynacji podatkowej,

zobowiązanie podatkowe przedawnia się z upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku.

Mając powyższe na uwadze, stwierdzić należy, że nie będą Państwo uprawnieni do skorygowania zastosowanej stawki podatku (złożenia korekt deklaracji dotyczących podatku dochodowego za rok 2023, poprzez zmianę wysokości stawki podatku dochodowego od osób prawnych z 19% na 9%).

O powyższym przesądza fakt, że łączna wartość przychodów Spółdzielni w 2023 r. przekroczyła równowartość wyrażonej w złotych kwoty 2.000.000 euro, przeliczonej zgodnie z art. 19 ust. 1 pkt 2 ustawy, a zatem nie byli Państwo uprawnieni do korzystania z obniżonej stawki podatku w wysokości 9%.

Wobec powyższego, Państwa stanowisko w zakresie pytania Nr 2 należało uznać za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – (t.j. Dz.U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00