Interpretacja indywidualna z dnia 20 sierpnia 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB1-3.4010.271.2024.3.DW

Dotyczy - możliwość i warunki zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z nabyciem, użytkowaniem i leasingowaniem samochodu osobowego

Interpretacja indywidualna – stanowisko w części prawidłowe, a w części nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest w części prawidłowe, a w części nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

14 maja 2024 r. wpłynął Państwa wniosek, z 10 maja 2024 r., o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy ustalenia, czy:

- Wnioskodawca jest uprawniony do zaliczania całości kosztów eksploatacyjnych, odpisów amortyzacyjnych i innych wydatków związanych z użytkowaniem Samochodu do kosztów uzyskania przychodu,

- Wnioskodawca w celu zaliczenia całości wydatków i odpisów związanych z użytkowaniem Samochodu do kosztów uzyskania przychodu jest zobowiązany do prowadzenia ewidencji przebiegu,

- w przypadku zbycia Samochodu Wnioskodawca będzie uprawniony do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu wydatków na nabycie Samochodu pomniejszonych o sumę odpisów amortyzacyjnych bez ograniczeń wynikających z art. 16 ust. 5i ustawy o CIT,

- w przypadku rozszerzenia działalności Wnioskodawca będzie uprawniony do zaliczania w całości kosztów leasingu operacyjnego lub finansowego samochodów osobowych, który następnie będą przekazywane do użytkowania osobom trzecim na podstawie umowy najmu,

- w przypadku nabywania kolejnych samochodów na własność w celu ich wynajmu lub przeznaczenia na potrzeby własne Wnioskodawcy (do celów działalności), gdy ich przewidywany okres używania nie będzie przekraczać 1 roku, Wnioskodawca będzie mieć prawo do jednorazowego zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu w miesiącu nabycia wydatków poniesionych na ich nabycie bez ograniczeń.

Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 18 lipca 2024 r. (data wpływu 18 lipca 2024 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

(…) (dalej: „Wnioskodawca”) podlega w Polsce obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów. Rokiem obrotowym Wnioskodawcy jest rok kalendarzowy. Wnioskodawca jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem VAT i korzysta z prawa do odliczenia podatku naliczonego.

Wnioskodawca prowadzi działalność między innymi w zakresie wynajmu i dzierżawy samochodów osobowych i furgonetek (PKD 77.11.Z).

Wnioskodawca w styczniu 2024 r. zakupił samochód osobowy o wartości przekraczającej 150.000 zł (dalej: „Samochód”) z przeznaczeniem do działalności gospodarczej (czynności opodatkowanych VAT) polegającej na wynajmie. Spółka zaprowadziła ewidencję przebiegu pojazdu, złożyła informację VAT-26 i odliczyła 100% VAT od zakupu. Obecnie spółka nie uzyskuje jeszcze przychodów z wynajmu - planuje rozpocząć oddawanie Samochodu do odpłatnego używania osobom trzecim po uzyskaniu interpretacji. Na ten moment Samochód jest przystosowywany do wynajmu. Spółka w chwili składania wniosku nie posiada innych pojazdów przeznaczonych do odpłatnego wynajmu, jednakże nie wyklucza rozszerzenia działalności w tym zakresie.

Każdy wynajem będzie odbywać się na podstawie umowy najmu, w której określony będzie m.in. czas trwania najmu. Czas trwania najmu może wynosić od jednego do kilku dni. Wynajem będzie odbywać się przede wszystkim na rzecz podmiotów niepowiązanych, choć Spółka nie wyklucza, iż zdarzą się przypadki wynajmu Samochodu do podmiotu powiązanego (na warunkach rynkowych). Za każdym razem wynajem będzie odpłatny, a Spółka będzie dokumentować transakcje fakturami VAT lub paragonami fiskalnymi.

Wszelkie koszty związane z eksploatacją pojazdu, takie jak: części zamienne, materiały eksploatacyjne, a także koszty ubezpieczenia Samochodu będzie ponosił Wnioskodawca. Wnioskodawca będzie również transportował Samochód w celu wykonania niezbędnych do prawidłowego użytkowania pojazdu usług serwisowych.

Ponadto, wynajem pojazdu będzie obejmować udostępnienie kierowcy, za wyjątkiem wynajmu pojazdu na wystawy targowe lub imprezy biznesowe, gdzie nie będą wykonywane jazdy, a co za tym idzie, udostępnienie kierowcy będzie bezcelowe. Udostępnienie kierowcy będzie za każdym razem wliczone w cenę najmu.

Samochód wykorzystywany jest i będzie jedynie do celów najmu oraz wyłącznie do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Wnioskodawca wyklucza tym samym użytkowanie Samochodu do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą w zakresie wynajmu pojazdów.

Wnioskodawca od momentu nabycia Samochodu zalicza do kosztów uzyskania przychodów bez ograniczeń i limitów odpisy amortyzacyjne, wydatki eksploatacyjne oraz składki ubezpieczeniowe związane z Samochodem. Samochód stanowi w działalności Spółki środek trwały objęty ewidencją środków trwałych.

Wskazać należy również, że Wnioskodawca w przypadku pojawienia się korzystnej oferty, nie wyklucza sprzedaży Samochodu, w tym przed upływem roku od nabycia. Podstawowym założeniem Wnioskodawcy jest jednak uzyskiwanie dochodów z wynajmu w okresie przekraczającym rok.

W przypadku rozszerzenia działalności w zakresie wynajmu samochodów, Wnioskodawca planuje nabywać samochody również w drodze leasingu operacyjnego lub finansowego i następnie wynajmować je osobom trzecim. W niektórych przypadkach samochody te mogą być jednak nabywane na własność.

Wnioskodawca zakłada również nabywanie samochodów osobowych w celu wykorzystania ich do działalności innej niż odpłatny najem (potrzeby własne Wnioskodawcy). Niektóre z tych samochodów będą nabywane z myślą o ich odsprzedaży przed upływem 12 miesięcy od nabycia (przewidywany okres używania poniżej roku). Odsprzedaż nie będzie jednak wyłącznym przeznaczeniem samochodu, do momentu sprzedaży będzie on wykorzystywany przez Wnioskodawcę w ramach bieżącej działalności (do celów najmu lub potrzeb własnych Wnioskodawcy).

W uzupełnieniu wniosku z 18 lipca 2024 r., Spółka wskazała:

1)Prosimy o wskazanie rodzaju samochodu osobowego oraz jego numeru rejestracyjnego, którego dotyczy wniosek z 10 maja 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej?

Samochód wskazany we wniosku posiada numer rejestracyjny (…). Rodzaj pojazdu wskazany w dowodzie rejestracyjnym: samochód osobowy. Samochód jest tzw. hybrydą (tj. posiada zarówno silnik spalinowy, jak i elektryczny).

2)Jaki prowadzą Państwo rodzaj działalności gospodarczej opodatkowanej podatkiem od towarów i usług (podatkiem VAT)?

Główna działalność Wnioskodawcy opodatkowana VAT koncentruje się na usługach związanych z transportem. Natomiast, Samochód będzie wykorzystywany do nowego rodzaju działalności opodatkowanej prowadzonej przez Wnioskodawcę, tj. do odpłatnego wynajmu pojazdów.

3)Zatem, należy wskazać jakie czynności opodatkowane podatkiem VAT dawały Państwu uprawnienia do odliczenia kwoty podatku od wydatków związanych z zakupem tego „Samochodu”?

Spółka odliczyła kwotę podatku od wydatków związanych z nabyciem Samochodu z uwagi na jego przeznaczenie wyłącznie do odpłatnego wynajmu. Dla bezpieczeństwa jednak złożyła VAT-26 i zaprowadziła ewidencję przebiegu pojazdu.

4)Czy wynagrodzenie z tytułu zawartej umowy najmu tego „Samochodu” pomiędzy Państwem a podmiotem trzecim zostanie ustalone na poziomie wartości rynkowej?

Każdorazowe wynagrodzenie z tytułu umów najmu zawieranych przez Wnioskodawcę z podmiotami trzecimi (a także podmiotami powiązanymi) będzie ustalane na poziomie rynkowym.

5)Jak jest lub będzie wykorzystywany „Samochód” po zakończeniu umowy najmu a przed podpisaniem kolejnej umowy?

Pomiędzy umowami najmu Samochód będzie garażowany w zabezpieczonym garażu, użytkowanym przez Wnioskodawcę na podstawie umowy najmu.

6)Czy „Samochód”, o którym mowa we wniosku, od momentu jego nabycia był przeznaczony przez Państwa wyłącznie do oddania w odpłatne używanie na podstawie umowy najmu?

Tak, jak Wnioskodawca wskazał we wniosku, od momentu nabycia Samochód był przeznaczony wyłącznie do oddania w odpłatne używanie na podstawie umowy najmu.

7)Gdzie był i gdzie będzie garażowany?

Samochód od momentu nabycia był, jest i będzie garażowany w zabezpieczonym garażu, użytkowanym przez Wnioskodawcę na podstawie umowy najmu.

8)Czy prowadzą (będą prowadzić) Państwo Regulamin użytkowania tego „Samochodu”, który wyklucza jego użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą, proszę opisać wprowadzone zasady użytkowania tego „Samochodu”?

Wnioskodawca posiada regulamin użytkowania Samochodu, który wyklucza używanie go do celów innych niż odpłatny wynajem, a w szczególności do celów prywatnych pracowników lub osób trzecich. W okresach, gdy nie jest zawarta żadna umowa najmu Samochodu, może być on tylko używany w celu jego dotankowania, serwisu lub przeglądu technicznego. Regulamin określa osoby uprawnione do ww. czynności pomiędzy umowami najmu. Regulamin określa, że pomiędzy umowami najmu Samochód jest garażowany w przeznaczonym do tego miejscu.

9)W jaki sposób był wykorzystywany w Państwa firmie „Samochód”?

a.czy po zakupie „Samochód” był lub będzie wykorzystywany tylko do działalności gospodarczej, jakiej?

b.czy „Samochód” będzie służył Państwa celom prywatnym?

Tak jak Wnioskodawca wskazał we wniosku, od momentu zakupu Samochód jest przeznaczony wyłącznie do działalności gospodarczej w zakresie najmu i nie jest wykorzystywany do celów prywatnych. Nie jest i nie będzie także wykorzystywany do działalności gospodarczej innej niż najem.

10)Czy zatrudniają Państwo pracowników, jeżeli tak to proszę wyjaśnić:

a.czy „Samochód” był lub będzie wykorzystywany przez pracowników do celów innych niż działalność opodatkowana?

Wnioskodawca zatrudnia pracowników, natomiast Samochód nie będzie przez nich wykorzystywany do celów innych niż działalność opodatkowana.

11)Czy będą istniały inne obiektywne okoliczności potwierdzające brak wykorzystania „Samochodu” wyłącznie do użytku prywatnego przez pracowników lub osoby trzecie, jeśli tak, to należy szczegółowo wskazać jakie są to okoliczności?

Oprócz posiadanego regulaminu użytkowania Wnioskodawca zabezpiecza klucze do Samochodu przed nieautoryzowanym użyciem poprzez zamknięcie ich w sejfie.

12)Jak jest obecnie wykorzystywany „Samochód”?

Obecnie Samochód jest garażowany w zabezpieczonym garażu użytkowanym przez Wnioskodawcę na podstawie umowy najmu. Jedyne dotychczasowe użycie samochodu nastąpiło w celu przeprowadzenia prac serwisowych i utrzymaniowych.

13)Czy samochody osobowe których dotyczą zadane we wniosku pytania stanowią samochody osobowe o których mowa w art. 4a pkt 9a ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2805 ze zm.)?

Wskazane samochody będą samochodami osobowymi w rozumieniu art. 4a pkt 9a ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2805 ze zm.).

14)Co rozumiecie Państwo pod pojęciem „potrzeby własne Wnioskodawcy”? Do jakich konkretnie celów będą wykorzystywane te samochody osobowe?

Samochody będą wykorzystywane do celów działalności gospodarczej, w szczególności do podróży służbowych.

Pytania

1. Czy Wnioskodawca jest uprawniony do zaliczania całości kosztów eksploatacyjnych, odpisów amortyzacyjnych i innych wydatków związanych z użytkowaniem Samochodu do kosztów uzyskania przychodu?

2. Czy Wnioskodawca w celu zaliczenia całości wydatków i odpisów związanych z użytkowaniem Samochodu do kosztów uzyskania przychodu jest zobowiązany do prowadzenia ewidencji przebiegu?

3. Czy w przypadku zbycia Samochodu Wnioskodawca będzie uprawniony do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu wydatków na nabycie Samochodu pomniejszonych o sumę odpisów amortyzacyjnych bez ograniczeń wynikających z art. 16 ust. 5i ustawy o CIT?

4. Czy w przypadku rozszerzenia działalności Wnioskodawca będzie uprawniony do zaliczania w całości kosztów leasingu operacyjnego lub finansowego samochodów osobowych, który następnie będą przekazywane do użytkowania osobom trzecim na podstawie umowy najmu?

5. Czy w przypadku nabywania kolejnych samochodów na własność w celu ich wynajmu lub przeznaczenia na potrzeby własne Wnioskodawcy (do celów działalności), gdy ich przewidywany okres używania nie będzie przekraczać 1 roku, Wnioskodawca będzie mieć prawo do jednorazowego zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu w miesiącu nabycia wydatków poniesionych na ich nabycie bez ograniczeń?

Państwa stanowisko w sprawie

Ad. 1

Art. 15 ust. 1 ustawy o CIT (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2805 ze zm.) wskazuje, że kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia ich źródła za wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy CIT.

Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów z tytułu zużycia samochodu osobowego, dokonywanych według zasad określonych w art. 16a-16m, w części ustalonej od wartości samochodu przewyższającej kwotę:

a) 225 000 zł - w przypadku samochodu osobowego będącego pojazdem elektrycznym w rozumieniu art. 2 pkt 12 ustawy z dnia 11 stycznia 2018 r. o elektromobilności i paliwach alternatywnych (Dz. U. z 2023 r. poz. 875, 1394, 1506 i 1681) oraz w przypadku samochodu osobowego będącego pojazdem napędzanym wodorem w rozumieniu art. 2 pkt 15 tej ustawy,

b) 150 000 zł - w przypadku pozostałych samochodów osobowych.

W art. 16 ust. 1 pkt 51 ustawy o CIT wskazano, że do kosztów uzyskania przychodu nie zalicza się 25% wydatków poniesionych, z zastrzeżeniem pkt 30, z tytułu kosztów używania samochodu osobowego na potrzeby działalności gospodarczej - jeżeli samochód osobowy jest wykorzystywany również do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą prowadzoną przez podatnika.

Z kolei, zgodnie z art. 16 ust. 5f ustawy o CIT, w przypadku nieprowadzenia przez podatnika ewidencji, o której mowa w art. 86a ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług samochód osobowy jest wykorzystywany również do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą podatnika.

W myśl jednak art. 16 ust. 5g ustawy o CIT, przepisu ust. 5f nie stosuje się, jeżeli podatnik na podstawie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług nie jest obowiązany do prowadzenia takiej ewidencji, z wyjątkiem przypadku, gdy brak tego obowiązku wynika z art. 86a ust. 5 pkt 2 lit. a ustawy o podatku od towarów i usług.

W art. 86a ust. 5 pkt 1 ustawy o VAT (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361), ustawodawca zamieścił przepis, w myśl którego warunku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu nie stosuje się w przypadku pojazdów samochodowych:

1)przeznaczonych wyłącznie do:

a)odprzedaży,

b)sprzedaży, w przypadku pojazdów wytworzonych przez podatnika,

c)oddania w odpłatne używanie na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze

- jeżeli odprzedaż, sprzedaż lub oddanie w odpłatne używanie tych pojazdów stanowi przedmiot działalności podatnika.

Jednocześnie z art. 16 ust. 5b ustawy o CIT wynika, że przepisu ust. 1 pkt 4 nie stosuje się do odpisów z tytułu zużycia samochodu osobowego, jeżeli ten samochód został oddany przez podatnika do odpłatnego używania na podstawie umowy leasingu, o której mowa w art. 17a pkt 1, umowy najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze, a oddawanie w odpłatne używanie na podstawie takiej umowy stanowi przedmiot działalności podatnika.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą związaną z wynajmem i dzierżawą samochodów osobowych i furgonetek. Wnioskodawca nabył Samochód w celu oddawania go do odpłatnego użytkowania (wynajem) oraz dodatkowo będzie ponosił koszty eksploatacyjne związane z prawidłowym funkcjonowaniem pojazdu. Samochód przeznaczony jest jedynie do celów odpłatnego wynajmu oraz nie jest i nie będzie wykorzystywany do innych celów.

Biorąc powyższe pod uwagę, zdaniem Wnioskodawcy, ma on prawo do zaliczania do kosztów uzyskania przychodów:

- odpisów amortyzacyjnych od Samochodu w pełnej wysokości, co wynika z art. 16 ust. 5b ustawy o CIT, gdyż Samochód jest przeznaczony wyłącznie do oddawania w odpłatny najem a wynajem samochodów stanowi przedmiot działalności Wnioskodawcy;

- kosztów eksploatacyjnych i innych wydatków związanych z Samochodem w pełnej wysokości, co wynika a contrario z art. 16 ust. 1 pkt 51 ustawy o CIT, gdyż Samochód jest wykorzystywany wyłącznie do celów związanych z działalnością gospodarczą prowadzoną przez Wnioskodawcę.

Ad. 2

Jak już Wnioskodawca wskazał w stanowisku do pytania 1, zgodnie z art. 86a ust. 5 ustawy o VAT, warunku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu nie stosuje się m.in. w przypadku pojazdów przeznaczonych wyłącznie do oddania w odpłatne używanie na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnych charakterze, jeżeli oddanie w odpłatne używanie stanowi przedmiot działalności podatnika.

Ustawa o CIT niejako powiela zasady prowadzenia ewidencji przebiegu przewidziane w ustawie o VAT. Wyjątkiem są tu przypadki opisane w art. 86a ust. 5 pkt 2 lit. a ustawy o VAT, który to jednak przepis nie ma zastosowania w stanie faktycznym będącym przedmiotem wniosku.

Skoro zatem Wnioskodawca wykorzystuje nabyty Samochód wyłącznie w celu oddania go w odpłatne używanie na podstawie umowy najmu, a najem taki jest przedmiotem działalności Wnioskodawcy, to nie jest on obowiązany do prowadzenia ewidencji przebiegu, by można było uznać, że Samochód jest wykorzystywany wyłącznie do celów działalności gospodarczej. Tym samym, zdaniem Wnioskodawcy, nie znajduje w tej sprawie zastosowania ograniczenie zaliczenia do KUP wydatków związanych z użytkowaniem samochodu, o którym mowa w art. 16 ust. 1 pkt 51 ustawy o CIT. Wnioskodawca może zatem zaprzestać prowadzenia ewidencji przebiegu i wciąż zaliczać do KUP całość takich wydatków.

Ad. 3

Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na:

[...]

a)nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie innych niż wymienione w lit. a środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym również wchodzących w skład nabytego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanych części,

[...]

- wydatki te, zaktualizowane zgodnie z odrębnymi przepisami, pomniejszone o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16h ust. 1 pkt 1, są jednak kosztem uzyskania przychodów, w przypadku odpłatnego zbycia środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na czas ich poniesienia.

Zgodnie natomiast z art. 16 ust. 5i ustawy o CIT, kosztem uzyskania przychodów z odpłatnego zbycia nabytego uprzednio samochodu osobowego będącego środkiem trwałym są wydatki na jego nabycie, zaktualizowane zgodnie z odrębnymi przepisami, w części nieprzekraczającej odpowiednio kwot, o których mowa w ust. 1 pkt 4, po pomniejszeniu tych wydatków o sumę odpisów amortyzacyjnych z tytułu zużycia tego samochodu zaliczonych do kosztów uzyskania przychodów.

Jednakże zgodnie z art. 16 ust. 5j ustawy o CIT, przepis ust. 5i nie ma zastosowania przy ustalaniu kosztu uzyskania przychodów z odpłatnego zbycia samochodu osobowego, jeżeli ten samochód został uprzednio oddany przez podatnika do odpłatnego używania na podstawie umowy leasingu, o której mowa w art. 17a pkt 1, umowy najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze, a oddawanie w odpłatne używanie na podstawie takiej umowy stanowi przedmiot działalności podatnika.

Wnioskodawca nabył Samochód w celu przeznaczenia go wyłącznie do oddania w odpłatne używanie osobom trzecim na podstawie umowy najmu. Najem samochodów jest jednocześnie przedmiotem działalności podatnika. Tym samym, zdaniem Wnioskodawcy, w opisywanym przypadku znajdzie zastosowanie art. 16 ust. 5j ustawy o CIT, na podstawie którego przy ewentualnej sprzedaży Samochodu Wnioskodawca ma prawo zaliczyć do KUP całą niezamortyzowaną kwotę wydatku na nabycie Samochodu bez ograniczeń, o których mowa w art. 16 ust. 5i i art. 16 ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT.

Ad. 4

Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 49a ustawy o CIT, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów dotyczących samochodu osobowego opłat wynikających z umowy leasingu, o której mowa w art. 17a pkt 1, umowy najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze, z wyjątkiem opłat z tytułu składek na ubezpieczenie samochodu osobowego, w wysokości przekraczającej ich część ustaloną w takiej proporcji, w jakiej kwota 150 000 zł pozostaje do wartości samochodu osobowego będącego przedmiotem tej umowy.

W myśl art. 16 ust. 5c ustawy o CIT, w przypadku samochodu osobowego oddanego do używania na podstawie umowy leasingu, o której mowa w art. 17a pkt 1, ograniczenie, o którym mowa w ust. 1 pkt 49a, stosuje się do tej części opłaty, która stanowi spłatę wartości samochodu osobowego.

Wnioskodawca bierze pod uwagę rozszerzenie działalności polegającej na wynajmie samochodów osobowych. Kolejne samochody osobowe mogą być nabywane przez Wnioskodawcę nie tylko na własność, ale także w drodze umów leasingu operacyjnego lub finansowego. Samochody te następnie przekazywane będą do użytku osobom trzecim na podstawie odpłatnych umów najmu. Samochody te nie będą wykorzystywane do celów innych niż oddanie w odpłatny najem.

W przypadku leasingu finansowego, Wnioskodawca będzie zaliczać do kosztów uzyskania przychodu odpisy amortyzacyjne od wartości początkowej samochodu, część odsetkową rat leasingowych oraz wszelkie inne wydatki eksploatacyjne.

Biorąc pod uwagę przepisy przytoczone przez Wnioskodawcę we wcześniejszych częściach wniosku, należy uznać, że w takiej sytuacji Wnioskodawca będzie mógł zaliczać do KUP 100% odpisów, rat odsetkowych i innych wydatków związanych z samochodem. W szczególności nie znajdzie zastosowania ograniczenie z art. 16 ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT dotyczące odpisów amortyzacyjnych, gdyż spełniona będzie przesłanka z art. 16 ust. 5b ustawy o CIT, a także ograniczenie z art. 16 ust. 1 pkt 51 ustawy o CIT.

W przypadku leasingu operacyjnego, Wnioskodawca będzie natomiast zaliczać do kosztów uzyskania przychodu raty leasingowe i inne wydatki związane z użytkowaniem samochodu. W leasingu operacyjnym nie wystąpią odpisy amortyzacyjne po stronie Wnioskodawcy, gdyż takie samochody nie będą stanowić składników majątku Wnioskodawcy.

Zatem, w przypadku leasingu operacyjnego potencjalne ograniczenie w zaliczeniu wydatków do kosztów wynikałoby z art. 16 ust. 1 pkt 49a i pkt 51 ustawy o CIT.

Ustawodawca nie przewidział w ustawie o CIT sytuacji, w której wyłączone może być stosowanie ograniczenia z art. 16 ust. 1 pkt 49a ustawy o CIT. W związku z tym, nawet w przypadku przeznaczenia samochodów wyłącznie do oddania w odpłatne użytkowanie osobom trzecim, Wnioskodawca będzie mógł zaliczyć do KUP jedynie część rat leasingowych - w takiej proporcji, w jakiej kwota 150.000 zł pozostaje do wartości samochodu. Ograniczenie to będzie mieć jednak zastosowanie wyłącznie do części kapitałowej rat leasingowych, podczas gdy część odsetkowa będzie stanowić KUP bez ograniczeń.

W tej sytuacji nie znajdzie zastosowania również ograniczenie z art. 16 ust. 1 pkt 51 ustawy o CIT, gdyż samochody takie będą wykorzystywane wyłącznie do celów działalności gospodarczej Wnioskodawcy.

Podsumowując, zdaniem Wnioskodawcy, będzie mógł on zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu:

- w przypadku leasingu finansowego - całość odpisów amortyzacyjnych, rat odsetkowych i innych wydatków związanych z użytkowaniem samochodów;

- w przypadku leasingu operacyjnego - część rat kapitałowych (proporcjonalnie do wartości samochodu) oraz całość rat odsetkowych i innych wydatków związanych z użytkowaniem samochodów.

Ad. 5

Zgodnie z art. 16a ust. 1 ustawy o CIT, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

1)budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,

2)maszyny, urządzenia i środki transportu,

3)inne przedmioty,

- o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Z powyższego przepisu wynika, iż jednym z warunków zaliczenia składników majątku, w tym samochodów osobowych, do środków trwałych podlegających amortyzacji jest ich przewidywany okres używania dłuższy niż rok. Oznacza to, że jeżeli przewidywany okres używania danego samochodu nie przekracza roku, to nie stanowi on środka trwałego i nie podlega amortyzacji. W konsekwencji, wydatki na nabycie takiego samochodu stanowią koszt uzyskania przychodu „na bieżąco” tj. w miesiącu nabycia.

Z uwagi na niezaliczenie takiego samochodu do środków trwałych, nie mogą mieć do niego zastosowania ograniczenia wynikające z art. 16 ust. 1 pkt 4, art. 16 ust. 5b oraz art. 16 ust. 5i ustawy o CIT.

Dopiero gdyby faktyczny okres używania samochodu przekroczył rok, Wnioskodawca byłby zobowiązany do dokonania odpowiednich korekt na podstawie art. 16e ustawy o CIT.

Podsumowując, zdaniem Wnioskodawcy, będzie mieć on prawo do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu, bez ograniczeń, wydatków na nabycie samochodów osobowych o przewidywanym okresie używania nieprzekraczającym roku. Zaliczenie do kosztów będzie mogło nastąpić jednorazowo w miesiącu nabycia.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest w części prawidłowe, a w części nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2805 ze zm. dalej: „ustawa o CIT”),

Z niniejszej regulacji wynika, że zasadniczo wszystkie poniesione wydatki, a więc bezpośrednio i pośrednio związane z uzyskiwaniem przychodów, po wyłączeniu wydatków wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT, stanowić mogą koszty uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami, w tym służą zachowaniu albo zabezpieczeniu funkcjonowania źródła przychodów.

Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach należy natomiast zbadać istnienie związku przyczynowego pomiędzy poniesieniem kosztu, a powstaniem przychodu lub realną szansą powstania przychodów podatkowych, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania. Innymi słowy oznacza to, że dla kwalifikacji prawnej danego kosztu istotne znaczenie ma cel, w jakim został poniesiony. Wydatek zostanie uznany za koszt uzyskania przychodów, jeżeli pomiędzy jego poniesieniem, a powstaniem, zwiększeniem bądź też możliwością powstania przychodu istnieje związek przyczynowy.

Aby wydatek poniesiony przez podatnika mógł stanowić koszt uzyskania przychodów, muszą zaistnieć łącznie następujące przesłanki:

-został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika,

-jest definitywny, a więc bezzwrotny,

-pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

-poniesiony został w celu uzyskania przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów,

-nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ustawy o CIT, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów,

-został właściwie udokumentowany.

Na podstawie art. 15 ust. 6 ustawy o CIT,

Jak wynika z art. 16a ust. 1 ustawy o CIT:

W myśl art. 16 ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT,

Jak wynika z art. 16 ust. 1 pkt 49 ustawy o CIT,

Natomiast, art. 16 ust. 1 pkt 49a stanowi, że

Na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 51 ustawy o CIT,

Jednocześnie, z art. 16 ust. 5b ustawy o CIT wynika, że

W myśl art. 16 ust. 5c ustawy o CIT,

Zgodnie z art. 16 ust. 5f ustawy o CIT,

Stosownie do art. 16 ust. 5g ustawy o CIT,

Ad. 1)

Odnosząc się do kwestii objętej pytaniem nr 1 tj. ustalenia, czy są Państwo uprawnieni do zaliczania całości kosztów eksploatacyjnych oraz odpisów amortyzacyjnych związanych z użytkowaniem samochodu do kosztów uzyskania przychodu należy zauważyć, że z literalnego brzmienia art. 16 ust. 5b ustawy o CIT wynika, że ograniczenie, o którym mowa w art. 16 ust. 1 pkt 4 ustawy CIT, nie znajdzie zastosowania w przypadku, gdy przedmiotem działalności prowadzonej przez podatnika jest oddawanie samochodu osobowego w odpłatne używanie na podstawie np. umowy leasingu. Istotne znaczenie w tej kwestii ma zatem rodzaj oraz przedmiot prowadzonej działalności gospodarczej.

Z opisu sprawy wynika m.in., że Wnioskodawca w styczniu 2024 r. zakupił samochód osobowy o wartości przekraczającej 150.000 zł z przeznaczeniem do działalności gospodarczej (czynności opodatkowanych VAT) polegającej na wynajmie. Wnioskodawca wyklucza użytkowanie samochodu do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą w zakresie wynajmu pojazdów.

Mając na uwadze powyższe, zastosowanie w rozpatrywanej sprawie znajdzie art. 16 ust. 5b ustawy CIT, w związku z czym Wnioskodawca jest uprawniony do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych dokonanych od samochodu osobowego, bez względu na jego wartość początkową, wprowadzoną do ewidencji środków trwałych, jak również kosztów eksploatacyjnych bez stosowania ograniczeń, o których mowa w art. 16 ust. 1 pkt 4 ustawy CIT.

Odnosząc się natomiast do kosztów ubezpieczenia Samochodu należy wskazać na treść art. 16 ust. 1 pkt 49 ustawy o CIT, zgodnie z którym

Ustalone w ww. przepisie ograniczenie kosztów dotyczy wyłącznie składek na te ubezpieczenia, których wysokość jest ustalana w oparciu o wartość samochodu osobowego przyjętą dla celów ubezpieczenia.

Mając na uwadze powyższe, należy zauważyć, że ponoszone koszty z tytułu ubezpieczenia samochodu osobowego, którego wartość przekracza 150.000 zł będą objęte limitowaniem na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 49 updop. Dotyczy to, jak już wyżej wskazano, tych składek na ubezpieczenie, których wysokość jest zależna od wartości samochodu.

W konsekwencji należało więc stwierdzić, że stanowisko Spółki w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów całej kwoty ubezpieczenia samochodu jest nieprawidłowe.

Odnosząc się natomiast do pytania nr 2 dotyczącego obowiązku prowadzenia przez Państwa ewidencji przebiegu pojazdu należy wskazać, że w interpretacji 0111-KDIB3-1.4012.271.2024.5.ICZ z dnia 20 sierpnia 2024 r., w odpowiedzi na pytanie nr 6 dotyczące podatku od towarów i usług wskazałem, że nie będą Państwo zobowiązani do prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdów, który to wymóg wynika z przepisu art. 86a ust. 4 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz.U. z 2024 r., poz. 361 ze zm.), gdyż znajdzie zastosowanie art. 86a ust. 5 pkt 1 ustawy.

Zatem, zastosowanie w sprawie znajdzie cytowany powyżej art. 16 ust. 5g updop.

Wobec powyższego należy zgodzić się z Wnioskodawcą, że Spółka nie będzie zobowiązana stosować ograniczeń, o których mowa w art. 16 ust. 1 pkt 51 updop, w zaliczaniu do kosztów uzyskania przychodów wydatków eksploatacyjnych dotyczących Samochodu osobowego przekazywanego do używania na podstawie umów najmu. Spółka nie użytkuje bowiem Samochodu na cele mieszane, lecz na cele związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, polegającą na wynajmie Samochodu.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Ad. 3

Przechodząc do odpowiedzi na pytanie nr 3 tj. czy w przypadku zbycia Samochodu Wnioskodawca będzie uprawniony do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu wydatków na nabycie samochodu pomniejszonych o sumę odpisów amortyzacyjnych bez ograniczeń wynikających z art. 16 ust. 5i ustawy o CIT, należy wskazać, że według art. 16 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT,

Zgodnie z art. 16 ust. 5i ustawy o CIT,

Jak stanowi art. 16 ust. 5j ustawy o CIT,

Jak wynika z opisu sprawy, Wnioskodawca nabył samochód osobowy w celu przeznaczenia go wyłącznie do oddania w odpłatne używanie osobom trzecim na podstawie umowy najmu. Najem samochodów jest jednocześnie przedmiotem działalności podatnika.

Tym samym, należy przyznać słuszność Państwu stanowisku, zgodnie z którym w opisywanym przypadku znajdzie zastosowanie art. 16 ust. 5j ustawy o CIT, na podstawie którego przy ewentualnej sprzedaży samochodu Wnioskodawca ma prawo zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów całą niezamortyzowaną kwotę wydatku na nabycie samochodu bez ograniczeń, o których mowa w art. 16 ust. 5i i art. 16 ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT.

Zatem, Państwa stanowisko w zakresie pyt. 3 jest prawidłowe.

Ad. 4

Odnosząc się natomiast do pytania nr 4 w zakresie ustalenia, czy w przypadku rozszerzenia działalności Wnioskodawca będzie uprawniony do zaliczania w całości kosztów leasingu operacyjnego lub finansowego samochodów osobowych, które następnie będą przekazywane do użytkowania osobom trzecim na podstawie umowy najmu, należy zauważyć, że zgodnie z powołanymi przepisami, w przypadku samochodów osobowych oddanych do użytkowania na podstawie umowy leasingu, o której mowa w art. 17a pkt 1 ustawy o CIT, ograniczenie, o którym mowa w art. 16 ust. 1 pkt 49a ustawy o CIT, stosuje się do tej części opłaty, która stanowi spłatę wartości samochodu osobowego.

Zawarcie umów leasingu operacyjnego, której przedmiotem jest samochód osobowy skutkuje tym, że Wnioskodawca do kosztów uzyskania przychodów może zaliczyć tą część opłaty wstępnej i każdej miesięcznej raty (w części dotyczącej spłaty wartości samochodu), która proporcjonalnie do ceny samochodu nie przekracza 150.000 zł. Zatem, jeżeli wartość samochodu będącego przedmiotem leasingu przekracza 150.000 zł, to ww. wydatki nie będą kosztem w wysokości przekraczającej ich część ustaloną w takiej proporcji, w jakiej kwota 150.000 zł pozostaje do wartości samochodu osobowego, będącego przedmiotem tej umowy. Zatem, powyższy limit 150.000 zł ma zastosowanie do tej części opłaty, która stanowi spłatę wartości samochodu osobowego – części kapitałowej raty leasingowej. Natomiast limit ten nie będzie dotyczył części odsetkowej takiej opłaty, która będzie kosztem w całości bez ograniczenia kwotowego.

Wnioskodawca na podstawie zawartej umowy leasingu finansowego, jako dokonujący odpisów amortyzacyjnych, zobowiązany jest do stosowania ograniczenia kosztów, o którym mowa w art. 16 ust. 1 pkt 4 ustawy. Jednocześnie spełniając warunki, o których mowa w treści art. 16 ust. 5b ustawy, tj. oddając taki samochód osobowy do dalszego odpłatnego używania na podstawie m.in. umów najmu, w ramach prowadzonej przez siebie działalności, uprawniony będzie do niestosowania ograniczenia kosztów na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 4 updop.

Zatem, Wnioskodawca będzie mógł zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów:

- w przypadku leasingu finansowego - całość odpisów amortyzacyjnych, rat odsetkowych i innych wydatków związanych z użytkowaniem samochodów;

- w przypadku leasingu operacyjnego - część rat kapitałowych (proporcjonalnie do wartości samochodu) oraz całość rat odsetkowych i innych wydatków związanych z użytkowaniem samochodów.

W konsekwencji, stanowisko Spółki w zakresie pytania nr 4 jest prawidłowe.

Ad. 5

Państwa pytanie nr 5 dotyczy możliwości jednorazowego zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z nabyciem samochodów osobowych, gdy ich przewidywany okres używania nie będzie przekraczać 1 roku.

Według art. 16a ust. 1 ustawy o CIT,

Zgodnie z przedstawionymi przepisami, składniki majątku trwałego mogą zostać zaliczone do środków trwałych, jeżeli łącznie zostaną spełnione następujące warunki:

- stanowią własność lub współwłasność podatnika,

- zostały nabyte lub wytworzone we własnym zakresie,

- są kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania - ustawodawca nie określił bliżej tych warunków, jednakże należy stwierdzić, iż warunki te spełnia składnik majątku, który jest wyposażony we wszystkie elementy konstrukcyjne pozwalające na jego funkcjonowanie zgodnie z przeznaczeniem, ponadto sprawne technicznie i zalegalizowane prawnie w formie stosownych uprawnień, homologacji i pozwoleń na użytkowanie,

- przewidywany okres ich używania jest dłuższy niż rok,

- składniki te są wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo zostały oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy leasingu.

Według wskazanych przepisów, składnik majątku którego przewidywany okres używania nie jest dłuższy niż rok, nie może zostać zakwalifikowany jako środek trwały i podlegać amortyzacji. W tym zakresie Państwa stanowisko jest prawidłowe.

Odnosząc się natomiast do kwestii określenia momentu potrącenia kosztu wskazać należy, że regulacje dotyczące potrącalności kosztów bezpośrednio związanych z przychodami zawarte zostały w art. 15 ust. 4, 4b i 4c ustawy o CIT, zaś kosztów innych niż bezpośrednio związanych z przychodami określone zostały w art. 15 ust. 4d oraz art. 15 ust. 4e ustawy o CIT.

Zgodnie z art. 15 ust. 4 ustawy o CIT:

Stosownie zaś do art. 15 ust. 4b ustawy o CIT:

Zgodnie z art. 15 ust. 4c ustawy o CIT:

Stosownie do treści art. 15 ust. 4d ustawy o CIT:

W myśl art. 15 ust. 4e ustawy o CIT:

Dla ustalenia momentu zaliczenia wydatków w ciężar kosztów uzyskania przychodów, podatnik powinien rozpoznać rodzaj powiązania kosztów z przychodami.

Za tzw. koszty bezpośrednie uznaje się te wydatki, których poniesienie wpływa bezpośrednio na uzyskanie przychodu z danego źródła i są one niezbędne dla osiągnięcia przychodu (tj. są ponoszone w celu osiągnięcia przychodów).

Natomiast, koszty pośrednie stanowią te wydatki, które ponoszone są w celu zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów, tj. wydatki na funkcjonowanie przedsiębiorstwa, związane z całokształtem działalności. Co do zasady, kosztów takich nie można przypisać konkretnym przychodom, jak również ocenić szczegółowo stopnia ich wpływu na uzyskanie przychodów.

Wskazać należy, że ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie zawiera definicji kosztu „bezpośrednio związanego z przychodami” oraz kosztu „innego niż bezpośrednio związanego z przychodami” – brak takiej definicji związany jest z nieokreślonością tych pojęć i brakiem stałych, niezmiennych kryteriów oceny wystąpienia bezpośredniego lub jedynie pośredniego związku takich kosztów z przychodami osoby prawnej w konkretnym przypadku. W efekcie te same wydatki mogą być w danych warunkach bezpośrednimi, zaś w innych jedynie pośrednimi kosztami uzyskania przychodu.

Ocena tej kwestii musi być więc dokonywana w każdym przypadku na tle określonej sytuacji, przy uwzględnieniu indywidualnych cech działalności podatnika, w warunkach której wydatki te są ponoszone. Przy czym, jeżeli określone wydatki można powiązać z osiąganiem konkretnego przychodu, to bez względu na możliwość jednoczesnego wywiedzenia pośredniego związku tych wydatków z ewentualnymi innymi przychodami, zaliczenie ich do kosztów uzyskania przychodów ocenić należy w kontekście tego przychodu, z którym wydatki te są bezpośrednio związane.

Zgodnie z ugruntowanym poglądem, do kosztów innych niż bezpośrednio związanych z przychodami zalicza się wydatki, które nie mają bezpośredniego odzwierciedlenia w osiąganych przychodach, a więc takie, którym nie można przypisać konkretnego przychodu, jakkolwiek ich ponoszenie warunkuje ich uzyskanie. Tego rodzaju koszty, chociaż niewątpliwie związane są z osiąganymi przychodami, nie pozostają w uchwytnym związku z konkretnymi przychodami. Tym samym, nie jest możliwe ustalenie, w którym okresie bądź roku podatkowym wystąpi przychód uzasadniający potrącenie takich kosztów.

Biorąc pod uwagę powołane przepisy prawa podatkowego i przedstawiony sprawy stwierdzić należy, że wydatki ponoszone na zakup kolejnych samochodów w celu ich wynajmu lub do celów prowadzenia działalności gospodarczej, gdy ich przewidywany okres używania nie będzie przekraczać roku, stanowić będą koszty uzyskania przychodów inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami. Koszty te będą związane z działalnością prowadzoną przez Państwa i przyczyniają się w sposób ogólny do osiągania przez Państwa przychodów z działalności gospodarczej.

Odnosząc się do momentu ujęcia wydatków w kosztach uzyskania przychodu wskazać należy, że będą Państwo uprawnieni do rozpoznania ich w kosztach podatkowych w dacie poniesienia, tj. pod którą dany wydatek zostanie ujęty w księgach rachunkowych bez względu na rodzaj konta, na jakim zostanie dokonany zapis księgowy, z wyjątkiem sytuacji, gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów (art. 15 ust. 4e ustawy o CIT).

W konsekwencji Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 5 należało uznać za prawidłowe.

Reasumując, Państwa stanowisko w zakresie ustalenia, czy:

- Wnioskodawca jest uprawniony do zaliczania całości kosztów eksploatacyjnych, odpisów amortyzacyjnych i innych wydatków związanych z użytkowaniem samochodu do kosztów uzyskania przychodu:

-w części dotyczącej ubezpieczenia samochodu - jest nieprawidłowe,

-w pozostałej części – jest prawidłowe,

- Wnioskodawca w celu zaliczenia całości wydatków i odpisów związanych z użytkowaniem Samochodu do kosztów uzyskania przychodu jest zobowiązany do prowadzenia ewidencji przebiegu – jest prawidłowe,

- w przypadku zbycia Samochodu Wnioskodawca będzie uprawniony do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu wydatków na nabycie Samochodu pomniejszonych o sumę odpisów amortyzacyjnych bez ograniczeń wynikających z art. 16 ust. 5i ustawy o CIT – jest prawidłowe,

- w przypadku rozszerzenia działalności Wnioskodawca będzie uprawniony do zaliczania w całości kosztów leasingu operacyjnego lub finansowego samochodów osobowych, który następnie będą przekazywane do użytkowania osobom trzecim na podstawie umowy najmu – jest prawidłowe,

- w przypadku nabywania kolejnych samochodów na własność w celu ich wynajmu lub przeznaczenia na potrzeby własne Wnioskodawcy (do celów działalności), gdy ich przewidywany okres używania nie będzie przekraczać 1 roku, Wnioskodawca będzie mieć prawo do jednorazowego zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu w miesiącu nabycia wydatków poniesionych na ich nabycie bez ograniczeń – jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Niniejsza interpretacja dotyczy rozstrzygnięcia w zakresie pytań oznaczonych nr 1-5. W zakresie pytania nr 6 dotyczącego podatku od towarów i usług zostało/zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Państwa i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935, dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA),

albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).