Interpretacja indywidualna z dnia 19 sierpnia 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP1-2.4012.260.2024.1.JO

Prawo do odliczenia z Faktury końcowej po otrzymaniu Faktury korygującej oraz okres rozliczeniowy, w którym powinni Państwo dokonać odliczenia podatku naliczonego z tej faktury.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego  zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

22 maja 2024 r. wpłynął za pośrednictwem ePUAP Państwa wniosek z 20 maja 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy prawa do odliczenia z Faktury końcowej nr 2 po otrzymaniu Faktury korygującej oraz okresu rozliczeniowego, w którym powinni Państwo dokonać odliczenia podatku naliczonego z tej faktury.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

A. Sp. z o.o. (dalej: „Wnioskodawca” lub „Spółka”) jest polską spółką prawa handlowego zarejestrowaną jako czynny podatnik VAT w Polsce, która jest operatorem logistycznym, świadczącym usługi logistyczne na rzecz szeregu różnych podmiotów. Na potrzeby świadczenia wspomnianych usług Wnioskodawca nabywa towary i usługi od licznych kontrahentów.

Jednym z kontrahentów, którzy dokonali sprzedaży na rzecz Wnioskodawcy, jest B., NIP: (…) (dalej: „B.” lub „Kontrahent”) będący spółką prawa handlowego posiadającą siedzibę działalności gospodarczej w Austrii, która jest również zarejestrowana dla potrzeb podatku VAT w Polsce.

W związku z tym, że Kontrahent jest (...) w marcu 2023 r. Kontrahent zrealizował na rzecz Spółki świadczenie w postaci zaplanowania, dostarczenia i zainstalowania systemu przenośników składającego się ze sprzętu i oprogramowania dla centrum logistycznego Polsce (automatyczny system logistyczny). Wnioskodawca i Kontrahent zakwalifikowali opisane świadczenie jako świadczenie kompleksowe (złożone). Jednocześnie dla Wnioskodawcy i Kontrahenta elementem dominującym tego świadczenia kompleksowego (złożonego) była dostawa towarów (w postaci dostawy z montażem). Przyjęte podejście zostało potwierdzone uzyskaną interpretacją indywidualną nr 0114-KDIP1-2.4012.486.2023.1.AGM z 10 stycznia 2024 r., wydana na wspólny wniosek Wnioskodawcy i Kontrahenta.

Z uwagi na podpisanie protokołu przekazania i finalną akceptacją w dniu 27 marca 2023 r., Kontrahent działając jako polski podatnik VAT wystawił w tym samym dniu i następnie przekazał na rzecz Wnioskodawcy fakturę na kwotę netto (…) EUR wraz z podatkiem VAT w kwocie (…) z przeliczeniem podatku VAT na PLN (dalej: „Faktura końcowa nr 1”). Faktura końcowa nr 1 zawiera odniesienia wraz z kwotami netto i VAT do Faktur nr 4, 5, 6 i 7. Dodatkowo Faktura końcowa nr 1 zawiera odniesienia do wcześniej otrzymanych płatności.

Dodatkowo w tym samym dniu, tj. 27 marca 2023 r., Kontrahent działając jako polski podatnik VAT wystawił i następnie przekazał na rzecz Wnioskodawcy fakturę na kwotę netto (…) EUR wraz z podatkiem VAT w kwocie (…) EUR z przeliczeniem podatku VAT na PLN (dalej: „Faktura końcowa nr 2”). Jednocześnie na Fakturze końcowej nr 2 zaznaczono, że do zapłaty pozostaje jedynie kwota podatku VAT. Kwota netto została już zapłacona wcześniej w ramach regulowania należności za wcześniejsze faktury (które dokumentowały otrzymanie przez Kontrahenta częściowego wynagrodzenia i były rozliczane w systemie odwrotnego obciążenia, gdyż otrzymane były przed rejestracją Kontrahenta do celów polskiego podatku VAT). Powyższe rozwiązanie związane z wystawieniem Faktury końcowej nr 2 zostało zastosowane przez Zainteresowanego ze względu na techniczne uwarunkowania wykorzystywanego systemu księgowego, którego konfiguracja uniemożliwiła w tym przypadku wystawienie jednej faktury końcowej.

Powyższa kwestia Faktury końcowej nr 1 i Faktury końcowej nr 2 była również przedmiotem rozstrzygnięcia w ramach wspomnianej już interpretacji indywidualnej nr 0114-KDIP1-2.4012.486.2023.1.AGM z 10 stycznia 2024 r.

Mianowicie w zakresie możliwości odliczenia podatku VAT naliczonego z ww. faktur uznano, że Spółce przysługuje prawo do odliczenia z Faktury końcowej nr 1 w przedstawionych okolicznościach.

Natomiast w odniesieniu do Faktury końcowej nr 2 uznano, że uprawnienie do odliczenia nie będzie miało miejsca, ponieważ ta faktura: „(…) nie dokumentuje żadnego zdarzenia gospodarczego, gdyż została wystawiona z powodów ograniczeń systemowych i tym samym nie został spełniony jeden z podstawowych warunków dający podatnikowi prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego.”

Ponadto zauważono, że „Tym samym, dla zachowania prawidłowości i zgodności wystawionego dokumentu z rzeczywistością, Zainteresowany powinien dokonać stosownej korekty wystawionych faktur końcowych tj. „Faktura końcowa nr 1” powinna zawierać nieuwzględnioną wcześniej kwotę podatku VAT należnego naliczoną od sumy wartości netto z faktur zaliczkowych nr 1a, 2a, nr 3, oraz tym samym korekcie powinna podlegać „Faktura końcowa nr 2”, która nie dokumentowała żadnego zdarzenia gospodarczego.”

W konsekwencji z powyższego wynika, że Spółce przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT z Faktury końcowej nr 1 oraz jednocześnie będzie ono przysługiwać również w przypadku otrzymania stosownej faktury korygującej od Kontrahenta.

Mając na uwadze powyższe, Kontrahent działając jako polski podatnik VAT rozważa wystawienie dokumentu będącego fakturą korygującą do Faktury końcowej nr 2 (dalej: „Faktura korygująca”) i przekazanie go na rzecz Spółki.

Wspomniana Faktura korygująca zawierałaby następujące dane:

1.Oznaczenie faktura korygująca ze wskazaniem, że odnosi się do Faktury końcowej nr 2 poprzez wskazanie daty wystawienia Faktury końcowej nr 2 oraz jej numeru,

2.Numer faktury korygującej,

3.Data wystawienia faktury korygującej,

4.Dane Kontrahenta jako sprzedawcy (nazwa, adres, NIP),

5.Dane Spółki jako nabywcy (nazwa, adres, NIP),

6.Oznaczenie zamówienia,

7.Waluta,

8.Pole zawierające treść brakującą na Fakturze końcowej nr 2, tj. oznaczenie, że dotyczy Faktury końcowej nr 1,

9.Pole wskazujące przyczynę korekty: brak wskazania na Fakturze końcowej nr 2, że dotyczy Faktury końcowej nr 1.

Należy podkreślić, iż planowana Faktura korygująca nie będzie zawierać żadnej kwoty podatku VAT ani też podstawy opodatkowania przed czy też po korekcie. Intencją sprzedającego jest bowiem jedynie zmiana typu dokumentu Faktury końcowej nr 2 na fakturę korygującą do Faktury końcowej nr 1.

Pytania:

1.Czy Wnioskodawcy będzie przysługiwać prawo do odliczenia podatku naliczonego na podstawie art. 86 ust. 1 i ust. 2 pkt 1 lit. a Ustawy o VAT z Faktury końcowej nr 2 po otrzymaniu Faktury korygującej?

2.Czy Wnioskodawcy będzie przysługiwać prawo do odliczenia podatku naliczonego na podstawie art. 86 ust. 10 i 10b pkt 1 Ustawy o VAT z Faktury końcowej nr 2 po otrzymaniu Faktury korygującej w okresie, w którym otrzymał on od Kontrahenta Fakturę końcową nr 2?

Państwa stanowisko w sprawie

W zakresie pytania nr 1:

W ocenie Wnioskodawcy, będzie mu przysługiwać prawo do odliczenia podatku naliczonego na podstawie art. 86 ust. 1 i ust. 2 pkt 1 lit. a Ustawy o VAT z Faktury końcowej nr 2 po otrzymaniu Faktury korygującej.

W zakresie pytania nr 2:

W ocenie Wnioskodawcy, będzie mu przysługiwać prawo do odliczenia podatku naliczonego na podstawie art. 86 ust. 10 i 10b pkt 1 Ustawy o VAT z Faktury końcowej nr 2 po otrzymaniu Faktury korygującej w okresie, w którym otrzymał on od Kontrahenta Fakturę końcową nr 2.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy

1.Prawo do odliczenia z Faktury końcowej nr 2 po otrzymaniu Faktury korygującej

Przesłanki prawa do odliczenia

Zgodnie z art. 86 ust. 1 Ustawy o VAT w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. Dodatkowo, zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a Ustawy o VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Jak wskazano, Kontrahentjest jednym z liderów światowego rynku zintegrowanych rozwiązań intralogistycznych i oferuje gotowe systemy w zakresie automatyzacji magazynu i logistyki magazynowej. W związku z tym w marcu 2023 r.Kontrahent zrealizował na rzecz Spółki świadczenie w postaci zaplanowania, dostarczenia i zainstalowania systemu przenośników składającego się ze sprzętu i oprogramowania dla centrum logistycznego Polsce (automatyczny system logistyczny).

Z uwagi na to, że Wnioskodawca jest polską spółką prawa handlowego zarejestrowaną jako czynny podatnik VAT w Polsce, która jest operatorem logistycznym, świadczącym usługi logistyczne na rzecz szeregu różnych podmiotów, na potrzeby świadczenia wspomnianych usług Wnioskodawca nabywa towary i usługi od licznych kontrahentów, w tym od Kontrahenta.

Mając na uwadze powyższe należy uznać, że towary i usługi (automatyczny system logistyczny) nabywane przez Wnioskodawcę są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. W związku z tym Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia wykazanego podatku VAT na fakturach wystawianych przez Kontrahentaw ww. zakresie.

Dodatkowo należy wskazać, że kwestia ta zostawała potwierdzona uzyskaną interpretacją indywidualną nr 0114-KDIP1-2.4012.486.2023.1.AGM z 10 stycznia 2024 r., wydaną na wspólny wniosek Wnioskodawcy i Kontrahenta.

Zasady wystawiania faktur korygujących

Zgodnie z art. 106j ust. 1 Ustawy o VAT w przypadku gdy po wystawieniu faktury:

1)podstawa opodatkowania lub kwota podatku wskazana w fakturze uległa zmianie,

2)(uchylony),

3)dokonano zwrotu podatnikowi towarów i opakowań,

4)dokonano zwrotu nabywcy całości lub części zapłaty, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4,

5)stwierdzono pomyłkę w jakiejkolwiek pozycji faktury, podatnik wystawia fakturę korygującą.

Dodatkowo, w myśl art. 106j ust. 2 Ustawy o VAT, faktura korygująca powinna zawierać:

1)(uchylony);

2)numer kolejny oraz datę jej wystawienia;

2a) numer identyfikujący w Krajowym Systemie e-Faktur fakturę, której dotyczy faktura korygująca, z wyjątkiem faktur korygujących wystawianych do faktur, dla których nie został nadany numer identyfikujący w Krajowym Systemie e-Faktur;

3)dane zawarte w fakturze, której dotyczy faktura korygująca:

a)określone w art. 106e ust. 1 pkt 1-5,

b)nazwę (rodzaj) towaru lub usługi objętych korektą;

4)(uchylony);

5)jeżeli korekta wpływa na zmianę podstawy opodatkowania lub kwoty podatku należnego - odpowiednio kwotę korekty podstawy opodatkowania lub kwotę korekty podatku należnego z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku i sprzedaży zwolnionej;

6)w przypadkach innych niż wskazane w pkt 5 - prawidłową treść korygowanych pozycji.

Ponadto, na podstawie art. 106j ust. 2a Ustawy o VAT, faktura korygująca może zawierać:

1)wyrazy „FAKTURA KORYGUJĄCA” albo „KOREKTA”;

2)przyczynę korekty.

Ze względu na uzyskaną interpretację indywidualną nr 0114-KDIP1-2.4012.486.2023.1.AGM z 10 stycznia 2024 r. wydaną na wspólny wniosek Wnioskodawcy i Kontrahenta(odmawiającą Wnioskodawcy prawa do odliczenia podatku naliczonego z Faktury końcowej nr 2 jako dokumentu wadliwie wystawionego), koniecznym stało się wystawienie faktury korygującej przez Kontrahenta.

Jak już wskazano, ze wspomnianej interpretacji indywidualnej wynika, że: „Tym samym, dla zachowania prawidłowości i zgodności wystawionego dokumentu z rzeczywistością, Zainteresowany powinien dokonać stosownej korekty wystawionych faktur końcowych tj. „Faktura końcowa nr 1” powinna zawierać nieuwzględnioną wcześniej kwotę podatku VAT należnego naliczoną od sumy wartości netto z faktur zaliczkowych nr 1a, 2a, nr 3, oraz tym samy korekcie powinna podlegać „Faktura końcowa nr 2”, która nie dokumentowała żadnego zdarzenia gospodarczego.”.

Z uwagi na przedstawione okoliczności Spółka otrzymała informację, że mając na uwadze m.in. powyższy fragment interpretacji indywidualnej, jak również przytoczone przepisy Ustawy o VAT dotyczące wystawiania faktur korygujących, w szczególności art. 106j ust. 1 pkt 1 i 5 Ustawy o VAT, Kontrahent działając jako polski podatnik VAT rozważa wystawienie dokumentu (Faktury korygującej) będącego fakturą korygującą do Faktury końcowej nr 2 i przekazanie go na rzecz Spółki.

Wspomniana Faktura korygująca będzie zawierała dane wskazane w opisie zdarzenia przyszłego.

W konsekwencji, zdaniem Spółki, wystawiona przez Kontrahenta Faktura korygująca doprowadziłaby do zmiany Faktury końcowej nr 2 w fakturę korygującą do Faktury końcowej nr 1, zwiększającą wykazaną wartość podstawy opodatkowania i kwotę podatku VAT.

W wyniku wprowadzenia takiej Faktury korygującej, w ocenie Spółki, Wnioskodawca posiadając Fakturę końcową nr 2 wraz z Fakturą korygującą będzie miał prawo do odliczenia podatku VAT w kwocie podatku VAT wykazanej w Fakturze końcowej nr 2.

Jednocześnie Spółka podkreśla, że żaden przepis Ustawy o VAT nie zabrania wystawiania faktur korygujących, w wyniku czego faktura pierwotna (w tym przypadku Faktura końcowa nr 2) staje się fakturą korygującą do innej faktury (w tym przypadku Faktura końcowa nr 1 i jako takie doprowadza do wykonania oceny prawnej przedstawionej w interpretacji indywidualnej nr 0114-KDIP1-2.4012.486.2023.1.AGM z 10 stycznia 2024 r.)

Brak uregulowania kwestii możliwości wystawienia faktury korygującej zmieniającej fakturę pierwotną w fakturę korygującą nie może prowadzić do negacji takiej faktury korygującej z perspektywy podatku naliczonego o ile z wystawionych dokumentów wiadomo jaki był przedmiot świadczenia i jaka kwota podatku naliczonego ostatecznie podlega odliczeniu.

Spółka zwraca uwagę na wyrok Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 29 września 2022 r. w sprawie C-235/21 (Raiffeisen Leasing), w którym to wskazano w punkcie 38, że: „(…) podstawowa zasada neutralności VAT wymaga, by prawo do odliczenia naliczonego VAT zostało przyznane w razie spełnienia przesłanek materialnych, nawet jeśli podatnicy nie spełnili niektórych wymagań formalnych. W konsekwencji, jeżeli organy podatkowe posiadają informacje niezbędne do ustalenia, że spełnione są przesłanki materialne, to nie mogą one wprowadzać w odniesieniu do przysługującego podatnikowi prawa do odliczenia tego podatku dodatkowych warunków, które mogłyby w efekcie praktycznie uniemożliwić wykonanie tego prawa (wyrok z dnia 15 września 2016 r., Barlis 06 – Investimentos Imobiliários e Turísticos, C‑516/14, EU:C:2016:690, pkt 42 i przytoczone tam orzecznictwo).”

Co więcej, w tym samym wyroku w punktach 40 i 41 zauważono, że: „Prawdą jest, że stosunek między, z jednej strony, istnieniem i prawidłowością faktury a, z drugiej strony, prawem do odliczenia VAT nie jest automatyczny w tym znaczeniu, że, po pierwsze, prawo to jest co do zasady związane z rzeczywistą realizacją dostawy towarów lub świadczenia usług, a po drugie, skorzystanie z prawa do odliczenia nie rozciąga się na podatek, który jest należny tylko dlatego, że wykazano go na fakturze (zob. podobnie postanowienie z dnia 4 lipca 2013 r., Menidzherski biznes reshenia, C‑572/11, niepublikowane, EU:C:2013:456, pkt 19, 20). Jednakże z uwagi na to, że – jak wynika z orzecznictwa, o którym mowa w pkt 36 niniejszego wyroku i jak zauważył w istocie rzecznik generalny w pkt 41 i 45 opinii – celem art. 203 dyrektywy 2006/112 jest eliminacja ryzyka uszczuplenia wpływów podatkowych, ryzyka tego można uniknąć, w przypadku gdy organ podatkowy dysponuje informacjami niezbędnymi do ustalenia, czy materialne przesłanki prawa do odliczenia VAT zostały spełnione, niezależnie od tego, czy VAT wskazano w dokumencie noszącym tytuł „Faktura”, czy w innym dokumencie, takim jak umowa zawarta przez strony.”

Skoro więc TSUE dopuszcza możliwość odliczenia podatku naliczonego nawet bez formalnie wystawionej faktury to tym bardziej prawo takie będzie przysługiwało w oparciu o dokumenty opisane w zdarzeniu przyszłym. Wszystkie dokumenty czytane łącznie tj. Faktura korygująca, Faktura końcowa nr 2 i Faktura końcowa nr 1 stanowić będą prawidłowe potwierdzenie rzeczywistych zdarzeń gospodarczych.

Nawet gdyby uznać, że Faktura korygująca nie spełnia wymogów stawianych przez Ustawę o VAT z uwagi na fakt, iż z Faktury końcowej nr 2, tworzy fakturę korygującą do Faktury końcowej nr 1, to nie powinno to wpływać na prawo do odliczenia.

Potwierdzeniem tej konstatacji może być treść wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z 10 stycznia 2023 r. w sprawie I SA/Bd 592/22, w którym to podniesiono, że: „Mając na względzie zasadę neutralności podatku VAT wskazać należy na prymat warunków materialnoprawnych przy realizacji prawa do odliczenia podatku naliczonego nad wymogami formalnymi. Trybunał podkreśla, że ta podstawowa zasada wymaga, aby prawo do odliczenia podatku naliczonego zostało przyznane w razie spełnienia przesłanek materialnych, nawet jeśli podatnicy nie spełnili niektórych wymagań formalnych, w szczególności jeśli organy dysponują informacjami, że spełnione są materialne przesłanki do realizacji tego prawa. Ograniczenie prawa do odliczenia, o którym mowa w art. 86 ust. 1 u.p.t.u. gdy podatnik naruszył wymogi formalne, wynikające z przepisów tej ustawy, może wystąpić wówczas gdy te naruszenia uniemożliwiają dostarczenie dowodów na spełnienie wymagań materialnych do przyznania prawa do odliczenia. Nie może natomiast stanowić dodatkowej sankcji w sytuacji gdy organy nie negują wystąpienia transakcji opodatkowanych u kontrahentów podatnika, ani nie stawiają podatnikowi zarzutów uczestniczenia w oszustwie, czy nadużyciu prawa.”

W związku z powyższym Spółka stoi na stanowisku, że skoro w istocie w marcu 2023 r. Kontrahentzrealizował na rzecz Spółki świadczenie w postaci zaplanowania, dostarczenia i zainstalowania systemu przenośników składającego się ze sprzętu i oprogramowania dla centrum logistycznego w Polsce (automatyczny system logistyczny), to Spółce powinno przysługiwać prawo do odliczenia zapłaconego podatku VAT w oparciu o Fakturę końcową nr 2 wraz z Fakturą korygującą, a obowiązek wystawienia Faktury korygującej wynikał jedynie z treści interpretacji indywidualnej nr 0114-KDIP1-2.4012.486.2023.1.AGM z 10 stycznia 2024 r., wydanej na wspólny wniosek Wnioskodawcy i Kontrahenta.

Podsumowanie

Reasumując, Wnioskodawcy będzie przysługiwać prawo do odliczenia podatku naliczonego na podstawie art. 86 ust. 1 i ust. 2 pkt 1 lit. a Ustawy o VAT z Faktury końcowej nr 2 wraz z Fakturą korygującą.

2.Moment powstania prawa do odliczenia z Faktury końcowej nr 2 po otrzymaniu Faktury korygującej

Moment powstania prawa do odliczenia

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a Ustawy o VAT kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Dodatkowo, w myśl art. 86 ust. 10 Ustawy o VAT, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych lub importowanych przez podatnika towarów i usług powstał obowiązek podatkowy.

Ponadto, na podstawie art. 86 ust. 10b pkt 1 Ustawy o VAT, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w przypadkach, o których mowa w ust. 2 pkt 1 oraz pkt 2 lit. a, powstaje nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę lub dokument celny.

W okolicznościach przedstawionych w niniejszej sprawie Wnioskodawca stoi na stanowisku, że moment otrzymania przez niego Faktury korygującej do Faktury końcowej nr 2 dopiero umożliwi mu skorzystanie z prawa do odliczenia, przy czym prawo do odliczenia powstało w miesiącu otrzymania Faktury końcowej nr 2 i może być zrealizowane poprzez korektę deklaracji składanej za miesiąc otrzymania Faktury końcowej nr 2 lub za jeden z trzech kolejnych okresów rozliczeniowych. Wnioskodawca stoi bowiem na stanowisku, że prawo do odliczenia mogło zostać zrealizowane w oparciu o dokument stanowiący Fakturę końcową nr 2 a uprawnienie to zostało zawieszone do czasu naprawienia nieprawidłowości formalnych wskazanych w interpretacji indywidualnej nr 0114-KDIP1-2.4012.486.2023.1.AGM z 10 stycznia 2024 r., wydanej na wspólny wniosek Wnioskodawcy i Kontrahenta.

Podsumowanie

Reasumując, Wnioskodawcy będzie przysługiwać prawo do odliczenia podatku naliczonego na podstawie art. 86 ust. 10 i 10b pkt 1 Ustawy o VAT z Faktury końcowej nr 2 wraz z Fakturą korygującą w okresie, w którym otrzymał on od KontrahentaFakturę końcową nr 2 lub w jednym z trzech kolejnych miesięcznych rozliczeń pod warunkiem uzyskania Faktury korygującej opisanej w zdarzeniu przyszłym.

Wnioskodawca wnosi o potwierdzenie prawidłowości stanowiska przedstawionego w opisanej powyżej sprawie.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Podstawowe zasady dotyczące odliczenia podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”. W myśl tego przepisu:

Stosownie do treści art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy:

Stosownie do cytowanych przepisów prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Ten ostatni przepis określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

I tak zgodnie z art. 88 ust. 3a ustawy:

Jednocześnie, jak stanowi art. 2 pkt 31 ustawy:

Na podstawie art. 106b ust. 1 ustawy:

W świetle przepisów dotyczących podatku od towarów i usług, faktury są dokumentami potwierdzającymi rzeczywiste transakcje gospodarcze dokonywane przez podatnika. Faktura pełni szczególną rolę dowodową w prawidłowym wymiarze podatku VAT, dlatego też niezwykle istotne jest prawidłowe oznaczenie wszystkich elementów faktury.

Faktura jest dokumentem potwierdzającym zaistnienie zdarzenia gospodarczego (potwierdzeniem nabycia określonych towarów i usług). Wystawienie faktury należy rozumieć jako sporządzenie ww. dokumentu oraz jego przekazanie innemu podmiotowi (nabywcy), a przez to wprowadzenie faktury do obrotu prawnego.

Zasady dotyczące wystawiania faktur zostały określone w przepisach ustawy o podatku od towarów i usług. Elementy, jakie powinna zawierać faktura, zostały wymienione w art. 106e ustawy.

W świetle art. 106j ust. 2 ustawy:

Z powołanych przepisów wynika, że faktura dokumentuje sprzedaż. Podatnik dokonujący sprzedaży zobowiązany jest do udokumentowania tej czynności poprzez wystawienie faktury. Faktura jest zatem dokumentem (dowodem) potwierdzającym zaistnienie zdarzenia gospodarczego dokonanego przez podatnika VAT.

Jeżeli po wystawieniu faktury wystąpią zdarzenia mające wpływ na treść wystawionej faktury lub okaże się, że wystawiona faktura zawiera błędy, podatnik wystawia w takim przypadku fakturę korygującą. Zatem faktura korygująca wystawiana jest w celu podania właściwych, prawidłowych i zgodnych z rzeczywistością kwot i danych decydujących o prawidłowości wystawionego dokumentu. Przy czym fakturę korygującą wystawić może jedynie podatnik, który wystawił fakturę wymagającą korekty, jak również korekty faktur można dokonać wyłącznie do momentu upływu okresu przedawnienia zobowiązania podatkowego.

Z opisu sprawy wynika, że w marcu 2023 r. Państwa Kontrahent (…) zrealizował na rzecz Spółki świadczenie w postaci zaplanowania, dostarczenia i zainstalowania systemu przenośników składającego się ze sprzętu i oprogramowania dla centrum logistycznego Polsce (automatyczny system logistyczny). Zakwalifikowaliście Państwo opisane świadczenie jako świadczenie kompleksowe (złożone), którego elementem dominującym była dostawa towarów (w postaci dostawy z montażem), potwierdzone uzyskaną interpretacją indywidualną nr 0114-KDIP1-2.4012.486.2023.1.AGM z 10 stycznia 2024 r.

Z uwagi na podpisanie protokołu przekazania i finalną akceptacją w dniu 27 marca 2023 r., Kontrahent działając jako polski podatnik VAT wystawił w tym samym dniu i następnie przekazał na rzecz Państwa Fakturę końcową nr 1, która zawiera odniesienia wraz z kwotami netto i VAT do Faktur nr 4, 5, 6 i 7. Dodatkowo Faktura końcowa nr 1 zawiera odniesienia do wcześniej otrzymanych płatności. Dodatkowo w tym samym dniu, tj. 27 marca 2023 r., Kontrahentdziałając jako polski podatnik VAT wystawił i następnie przekazał na rzecz Wnioskodawcy Fakturę końcową nr 2, na której zaznaczono, że do zapłaty pozostaje jedynie kwota podatku VAT. Kwota netto została już zapłacona wcześniej w ramach regulowania należności za wcześniejsze faktury (które dokumentowały otrzymanie przez Kontrahentaczęściowego wynagrodzenia i były rozliczane w systemie odwrotnego obciążenia, gdyż otrzymane były przed rejestracją Kontrahenta do celów polskiego podatku VAT). Powyższe rozwiązanie związane z wystawieniem Faktury końcowej nr 2 zostało zastosowane przez Kontrahentaze względu na techniczne uwarunkowania wykorzystywanego systemu księgowego, którego konfiguracja uniemożliwiła w tym przypadku wystawienie jednej faktury końcowej.

Powyższa kwestia Faktury końcowej nr 1 i Faktury końcowej nr 2 była również przedmiotem rozstrzygnięcia w ramach interpretacji indywidualnej nr 0114-KDIP1-2.4012.486.2023.1.AGM z 10 stycznia 2024 r., w której uznano, że Spółce przysługuje prawo do odliczenia z Faktury końcowej nr 1 w przedstawionych okolicznościach. Natomiast w odniesieniu do Faktury końcowej nr 2 uprawnienie do odliczenia nie będzie miało miejsca, ponieważ ta faktura: „(…) nie dokumentuje żadnego zdarzenia gospodarczego, gdyż została wystawiona z powodów ograniczeń systemowych i tym samym nie został spełniony jeden z podstawowych warunków dający podatnikowi prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego.”

Ponadto zauważono, że „Tym samym, dla zachowania prawidłowości i zgodności wystawionego dokumentu z rzeczywistością, Zainteresowany powinien dokonać stosownej korekty wystawionych faktur końcowych tj. „Faktura końcowa nr 1” powinna zawierać nieuwzględnioną wcześniej kwotę podatku VAT należnego naliczoną od sumy wartości netto z faktur zaliczkowych nr 1a, 2a, nr 3, oraz tym samym korekcie powinna podlegać „Faktura końcowa nr 2”, która nie dokumentowała żadnego zdarzenia gospodarczego.”

Kontrahent działając jako polski podatnik VAT rozważa wystawienie dokumentu będącego fakturą korygującą do Faktury końcowej nr 2 („Faktura korygująca”) i przekazanie go na rzecz Spółki.

Wspomniana Faktura korygująca zawierałaby następujące dane:

1.Oznaczenie faktura korygująca ze wskazaniem, że odnosi się do Faktury końcowej nr 2 poprzez wskazanie daty wystawienia Faktury końcowej nr 2 oraz jej numeru,

2.Numer faktury korygującej,

3.Data wystawienia faktury korygującej,

4.Dane Kontrahentajako sprzedawcy (nazwa, adres, NIP),

5.Dane Spółki jako nabywcy (nazwa, adres, NIP),

6.Oznaczenie zamówienia,

7.Waluta,

8.Pole zawierające treść brakującą na Fakturze końcowej nr 2, tj. oznaczenie, że dotyczy Faktury końcowej nr 1,

9.Pole wskazujące przyczynę korekty: brak wskazania na Fakturze końcowej nr 2, że dotyczy Faktury końcowej nr 1.

Planowana Faktura korygująca nie będzie zawierać żadnej kwoty podatku VAT ani też podstawy opodatkowania przed czy też po korekcie. Intencją sprzedającego jest bowiem jedynie zmiana typu dokumentu Faktury końcowej nr 2 na fakturę korygującą do Faktury końcowej nr 1.

Państwa wątpliwości dotyczą prawa do odliczenia podatku naliczonego z Faktury końcowej nr 2 po otrzymaniu Faktury korygującej.

W odniesieniu do Państwa wątpliwości należy wskazać, że zarówno z analizy przywołanych regulacji prawnych, jak i całokształtu przepisów ustawy wynika, że podatek od towarów i usług ze względu na jego konstrukcję, tzn. opodatkowanie wartości dodanej na poszczególnych etapach obrotu gospodarczego, jest podatkiem sformalizowanym i prawo do odliczenia podatku naliczonego jest ograniczone. Podstawę do odliczenia podatku naliczonego mogą stanowić bowiem wyłącznie dokumenty wymienione w ustawie, przy czym dokumenty te muszą spełniać wymogi określone w ustawie i rozporządzeniu wykonawczym do niej.

Podstawowym dokumentem wystawianym, zgodnie z art. 106b ustawy, przez podatników podatku od towarów i usług są faktury VAT. Są one dokumentami, którymi czynni podatnicy tego podatku dokumentują swoją sprzedaż, przez którą stosownie do art. 2 pkt 22 ustawy rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony nie jest jednak związane tylko z otrzymaniem faktury, choćby od strony formalnej poprawnej, bowiem przysługuje ono w związku z nabyciem towarów i usług. Uprawnienie to może dotyczyć wyłącznie tych czynności, które faktycznie zostały dokonane. Samo posiadanie faktury nie tworzy bowiem prawa do odliczenia podatku na niej wykazanego. Przysługuje ono wyłącznie wówczas, gdy doszło do rzeczywistego nabycia towaru/wyświadczenia usługi oraz gdy podatek naliczony związany jest z faktycznie dokonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Rozpatrując powyższą kwestię przy uwzględnieniu powołanych przepisów prawa oraz przedstawionego we wniosku opisu sprawy stwierdzić należy, że Państwu przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT z Faktury końcowej nr 2. Wskazać bowiem należy, że zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług oraz dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi. Zatem jednym z warunków podstawowych umożliwiających odliczenie podatku w związku z nabyciem od Kontrahenta automatycznego systemu logistycznego jest otrzymanie przez Państwa faktury zawierającej podatek VAT dokumentującej ww. transakcje.

Jak Państwo wskazali w opisie zdarzenia przyszłego Kontrahent rozważa wystawienie stosownej Faktury korygującej do Faktury końcowej nr 2, która zgodnie z opisem przedstawionym we wniosku będzie zawierać nieuwzględnioną wcześniej kwotę podatku VAT (a wykazaną na Fakturze końcowej nr 2), gdyż intencją Kontrahenta (…) jest zmiana typu dokumentu Faktury końcowej nr 2 na fakturę korygującą do Faktury końcowej nr 1.

Zatem w sytuacji, kiedy Kontrahent wystawi Fakturę korygującą do Faktury końcowej nr 2  dokumentującą transakcję dostawy z montażem automatycznego systemu logistycznego na Państwa rzecz, pod warunkiem, że będzie zawierała wszystkie niezbędne elementy dla faktury korygującej, o których mowa w art. 106j ust. 2 ustawy, spełnione będą wszystkie wcześniej wymienione przesłanki prawa do odliczenia VAT przez Spółkę. Jak wynika z opisu sprawy jesteście Państwo zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT, nabycie to związane jest z wykonywaniem przez Spółkę czynności opodatkowanych polegających na świadczeniu usług logistycznych, powstanie obowiązek podatkowy po stronie sprzedającego a Państwo otrzymają prawidłowo wystawioną przez Kontrahenta fakturę dokumentującą przedmiotową transakcję dostawy z montażem na Państwa rzecz. Tym samym będzie Państwu przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego wynikającego z prawidłowo wystawionej przez Kontrahenta Faktury końcowej nr 2 po otrzymaniu Faktury korygującej, tj. faktury dokumentującej dostawę z montażem automatycznego systemu logistycznego na Państwa rzecz. Przy czym prawo to będzie przysługiwać pod warunkiem, że nie wystąpią wyłączenia od prawa do odliczenia podatku naliczonego wskazane w ww. art. 88 ust. 3a ustawy.

Ponadto Państwa wątpliwości dotyczą również kwestii, czy prawo do odliczenia podatku naliczonego z Faktury końcowej nr 2 po otrzymaniu Faktury korygującej będzie następowało w okresie, w którym Spółka otrzyma od Kontrahenta Fakturę końcową nr 2.

Terminy odliczenia podatku VAT naliczonego z otrzymanych faktur zostały określone w art. 86 ust. 10-13 ustawy.

Należy mieć na uwadze art. 86 ust. 10 ustawy, zgodnie z którym:

Jak stanowi art. 86 ust. 10b pkt 1 ustawy:

Oznacza to, że z odliczenia podatku na podstawie art. 86 ust. 10 i 10b pkt 1 ustawy, można skorzystać dopiero w rozliczeniu za okres, w którym spełnione są łącznie następujące przesłanki:

• powstał obowiązek podatkowy w odniesieniu do nabywanych towarów i usług,
• doszło do faktycznego nabycia tych towarów i usług,
• podatnik jest w posiadaniu faktury dokumentującej tę transakcję.

W myśl art. 86 ust. 11 ustawy:

Na podstawie art. 86 ust. 13 ustawy:

Prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wynikający z faktur dokumentujących zakupy związane z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą, wynika z samej konstrukcji podatku od towarów i usług i zapewnia neutralność tego podatku dla czynnych podatników VAT. Podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych lub importowanych towarów i usług powstał obowiązek podatkowy, nie wcześniej jednak niż w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę lub dokument celny.

Z cytowanych wyżej przepisów wnika, że Państwa Spółce przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony, wynikający z Faktury końcowej nr 2 wystawionej z tytułu realizacji transakcji dostawy z montażem w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do ww. transakcji powstał obowiązek podatkowy, jednak nie wcześniej niż w miesiącu, w którym otrzymacie Państwo Fakturę korygującą, lub za jeden z trzech następnych okresów rozliczeniowych. Tym samym, aby Państwo mogli odliczyć podatek VAT z Faktury końcowej nr 2 z tytułu nabycia automatycznego systemu logistycznego, który będzie wykorzystywany do czynności opodatkowanych muszą być Państwo w posiadaniu Faktury korygującej wystawionej przez Kontrahenta, zmieniającej typ dokumentu Faktury końcowej nr 2 na fakturę korygującą do Faktury końcowej nr 1.

Prawo to będzie przysługiwać pod warunkiem niezaistnienia przesłanek negatywnych, o których mowa w art. 88 ustawy.

W konsekwencji stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy, z uwagi na związek z wykonywaniem czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, Państwo (zarejestrowany podatnik podatku od towarów i usług) będziecie mieć prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego z wystawionej i rozliczonej przez Kontrahenta (stosownie do art. 86 ust. 10 ustawy) Faktury korygującej do Faktury końcowej nr 2 dokumentującej realizację przedmiotowej transakcji dostawy z montażem, w okresie rozliczeniowym, w którym otrzymacie Państwo Fakturę korygującą (w myśl art. 86 ust. 10b pkt 1 ustawy).

Tym samym Państwa stanowisko jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Jednocześnie wskazuję, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).