Interpretacja indywidualna z dnia 13 sierpnia 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB3-3.4012.258.2024.1.MAZ

Rozpoznanie, czy wycofanie Nieruchomości z działalności gospodarczej nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, a Wnioskodawca nie będzie miał obowiązku dokonania korekty podatku naliczonego.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w zakresie podatku od towarów i usług (we wniosku pytania nr 3 i 4) jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

Pana wniosek z 14 czerwca 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, dotyczący rozpoznania, czy wycofanie Nieruchomości z działalności gospodarczej nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, a Wnioskodawca nie będzie miał obowiązku dokonania korekty podatku naliczonego, wpłynął 20 czerwca 2024 r. Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą na podstawie wpisu do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej pod firmą: (...), numer NIP: (...). Przeważająca działalność gospodarcza Wnioskodawcy sklasyfikowana jest pod kodem PKD (…). Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku VAT. Dochody uzyskiwane w ramach działalności gospodarczej Wnioskodawca opodatkowuje podatkiem liniowym. Wnioskodawca prowadzi księgi rachunkowe (dobrowolnie). Wnioskodawca jest polskim rezydentem podatkowym, podlegającym opodatkowaniu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej, Wnioskodawca posiada zezwolenie na prowadzenie składu podatkowego na czas oznaczony do (...) r. (Decyzja o zmianie zezwolenia na prowadzenie składu podatkowego wydana przez Naczelnika Urzędu Skarbowego z dnia (...) r., znak sprawy: …) oraz decyzję zwalniającą z obowiązku złożenia zabezpieczenia akcyzowego (Decyzja zwalniająca z obowiązku złożenia zabezpieczenia akcyzowego z dnia (…) r., znak sprawy: …).

Wnioskodawca zamierza dokonać przekształcenia swojej działalności gospodarczej w jednoosobową spółkę kapitałową na podstawie art. 551 § 5 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (t.j. Dz.U. z 2024 r. poz. 18; dalej jako: „Kodeks spółek handlowych” lub „k.s.h.”).

W trakcie prowadzenia działalności gospodarczej Wnioskodawca nabywał i wytworzył we własnym zakresie środki trwałe, w tym nieruchomości, przy których nabyciu oraz poniesionych kosztach wytworzenia przysługiwało mu prawo do odliczenia całości lub części podatku VAT. Nieruchomości zlokalizowane są na działkach gruntowych wpisanych do księgi wieczystej pod numerem: (...). Prawo własności gruntów zabudowanych Wnioskodawca nabył w drodze umowy darowizny od swoich rodziców. Kolejno Wnioskodawca dokonał ulepszenia budynku znajdującego się w obrębie przedmiotowej nieruchomości ponosząc wydatki, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a wysokość tych wydatków była wyższa niż 30 % wartości początkowej nieruchomości. Ponadto Wnioskodawca wytworzył we własnym zakresie nieruchomości zlokalizowane na działkach gruntowych opisanych powyżej. Od wydatków ponoszonych na wytworzenie nieruchomości Wnioskodawcy przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Łącznie na przedmiotowe nieruchomości składają się:

1. budynek produkcyjno-magazynowy (data przyjęcia: … r.; amortyzowany liniowo);

2. hala magazynowa (data przyjęcia: … r.; amortyzowana liniowo);

3. hala magazynowa (data przyjęcia: … r.; amortyzowana liniowo);

4. plac przy hali usługowej i budynku magazynowym (data przyjęcia: … r.; amortyzowany liniowo); oraz związane z nimi (stanowiące odrębne środki trwałe):

5. ogrodzenie żelbetowe przy budynku magazynowym (data przyjęcia: … r.; amortyzowane liniowo),

6. instalacja fotowoltaiczna (data przyjęcia: … [r.]; amortyzowana liniowo),

7. ogrodzenie przed budynkiem biurowym (data przyjęcia: … [r.]; amortyzowane liniowo; wszystkie łącznie dalej jako: „Nieruchomości”).

Nieruchomości opisane powyżej stanowią nieruchomości niemieszkalne, wykorzystywane wyłącznie na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej.

W momencie przekształcenia majątek przedsiębiorstwa stanie się majątkiem Spółki. Spółce będą przysługiwać wszystkie prawa i obowiązki przekształcanego przedsiębiorstwa Wnioskodawcy. Spółka z mocy prawa przejmie prawa własności wszystkich składników majątkowych wchodzących w skład dotychczasowego przedsiębiorstwa Wnioskodawcy, ponadto wstąpi również z mocy prawa we wszelkie prawa i obowiązki Wnioskodawcy. Spółka będzie kontynuować działalność Wnioskodawcy. Jednocześnie, w zakresie w jakim przedmiotowy wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej odnosi się do skutków podatkowych związanych z działalnością spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, Wnioskodawca występuje w charakterze osoby planującej utworzenie Spółki, o której mowa w art. 14n § 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa.

Wnioskodawca, przed dokonaniem przekształcenia, planuje wycofać z działalności gospodarczej Nieruchomości oraz związane z nimi środki trwałe do majątku osobistego, wskutek czego, nieruchomości opisane powyżej nie wejdą w skład majątku spółki przekształconej. Niezwłocznie po zarejestrowaniu przekształcenia i wpisie spółki powstałej w wyniku przekształcenia jednoosobowej działalności gospodarczej do rejestru przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego, Wnioskodawca odpłatnie odda w użytkowanie (wydzierżawi) wyżej opisane Nieruchomości do nowo powstałej spółki. Odpłatne udostępnienie nastąpi w ramach zarządu majątkiem prywatnym, tzw. najem prywatny lub w ramach nowo utworzonej działalności gospodarczej. Niezależnie od sposobu wynajmu, Wnioskodawca będzie wykonywał najem w charakterze czynnego podatnika podatku VAT. Wnioskodawca nie będzie spełniać warunków umożliwiających do skorzystania ze zwolnienia na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2022 r. poz. 931, z późn. zm.; dalej jako: „Ustawa o VAT”), a ponadto, ze względu na planowane przychody z tytułu dzierżawy, Wnioskodawca nie będzie korzystać w przyszłości z ww. zwolnienia z art. 113 ust. 1 Ustawy o VAT.

Pytania (we wniosku pytania nr 3 i 4)

 1. Czy wycofanie Nieruchomości z jednoosobowej działalności gospodarczej do majątku prywatnego Wnioskodawcy, w celu dalszego wykorzystywania tych Nieruchomości do działalności opodatkowanej podatkiem VAT, podlega opodatkowaniu podatkiem VAT?

 2. Czy w związku z wycofaniem Nieruchomości, Wnioskodawca będzie zobowiązany do dokonania korekty podatku naliczonego VAT, związanego z wydatkami poniesionymi na Nieruchomości?

Pana stanowisko w sprawie

Ad 1.

Zdaniem Wnioskodawcy wycofanie Nieruchomości z jednoosobowej działalności gospodarczej (przedsiębiorstwa Wnioskodawcy) do majątku osobistego nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 Ustawy o VAT:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają:

1) odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2) eksport towarów;

3) import towarów na terytorium kraju;

4) wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5) wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Zgodnie z art. 7 ust. 2 pkt 1 Ustawy o VAT:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia.

Ponadto, zgodnie z art. 8 ust. 2 Ustawy o VAT:

Za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

1) użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych;

2) nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.

Ustawa o VAT zawiera definicję działalności gospodarczej w art. 15 ust. 2, zgodnie z którym: Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zgodnie z art. 659 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks Cywilny (tekst jedn. Dz.U. z 2022 r. poz. 1360 z późn. zm.), przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz.

Tak więc najem jest umową dwustronnie obowiązującą i wzajemną; odpowiednikiem świadczenia wynajmującego, polegającego na oddaniu rzeczy do używania i pobierania pożytków, jest świadczenie najemcy, polegające na płaceniu umówionego czynszu. Zatem oddanie w ramach umowy najmu osobie trzeciej nieruchomości skutkuje uzyskiwaniem korzyści majątkowej po stronie podmiotu dokonującego wynajmu.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzeń wykonawczych do tej ustawy, przewidują dla niektórych towarów i usług zwolnienia od podatku. Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 Ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 36 Ustawy o VAT, zwalnia się od podatku usługi w zakresie wynajmowania lub wydzierżawiania nieruchomości o charakterze mieszkalnym lub części nieruchomości, na własny rachunek, wyłącznie na cele mieszkaniowe lub na rzecz społecznych agencji najmu, o których mowa w art. 22a ust. 1 ustawy z dnia 26 października 1995 r. o społecznych formach rozwoju mieszkalnictwa (Dz.U. z 2021 r. poz. 2224 oraz z 2022 r. poz. 807 i 1561).

Zatem ze zwolnienia od podatku od towarów i usług korzysta wyłącznie świadczenie usług wynajmu nieruchomości na cele mieszkaniowe. Zastosowanie zwolnienia jest uzależnione od spełnienia przesłanek obiektywnych dotyczących charakteru wynajmowanego lokalu (lokal mieszkalny) oraz subiektywnych dotyczących przeznaczenia wynajmowanego lokalu (cel mieszkaniowy).

„Mając na uwadze powołane wyżej przepisy należy stwierdzić, że najem wypełnia określoną w art. 15 ust. 2 Ustawy o VAT definicję działalności gospodarczej, jeżeli wykonywany jest w sposób ciągły dla celów zarobkowych (zawierane umowy najmu mają zazwyczaj długotrwały charakter, a uzyskiwane korzyści z tego tytułu są w zasadzie stałe), bez względu na to, czy najem jest prowadzony w ramach działalności gospodarczej, czy jako odrębne źródło przychodu w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych” (interpretacja z dnia (…) r. Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, sygn.: (…)). Dalej: „Czynność polegająca na wycofaniu przez Wnioskodawczynię Nieruchomości komercyjnych, które w dalszym ciągu będą przez Wnioskodawczynię wykorzystywane na cele najmu, a więc do prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 Ustawy - nie będzie stanowić na gruncie ustawy o VAT dostawy towarów ani świadczenia usług, a co za tym idzie, nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT”.

Analizując powyżej przytoczone przepisy, w kontekście stanu faktycznego zdarzenia przyszłego, stwierdzić należy, że Wnioskodawca pomimo wycofania Nieruchomości z jednoosobowej działalności gospodarczej do majątku prywatnego, przeznaczy je na odpłatne udostępnianie w ramach najmu lub dzierżawy. Nieruchomości w dalszym ciągu będą wykorzystywane do prowadzenia działalności gospodarczej (w rozumieniu przepisów Ustawy o VAT), a nie do prywatnych celów Wnioskodawcy. Nie dojdzie zatem do przeznaczenia niektórych składników majątkowych na cele osobiste Wnioskodawcy. Nie dojdzie też do zmiany przeznaczenia składników majątkowych na gruncie ustawy o VAT, bowiem w dalszym ciągu będą one wykorzystywane na cele działalności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Mając wzgląd na powyższe, w ocenie Wnioskodawcy wycofanie Nieruchomości z jednoosobowej działalności gospodarczej (przedsiębiorstwa Wnioskodawcy) do majątku osobistego nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Podobne stanowiska wyrażone zostały m.in. w następujących interpretacjach podatkowych:

- pismo z dnia (…) r. Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, [znak:] (…);

- pismo z dnia (…) r. Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, [znak:] (…);

- pismo z dnia (…) r. Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, [znak:] (…).

Ad 2.

Zdaniem Wnioskodawcy, w związku z wycofaniem Nieruchomości Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do dokonania korekty podatku naliczonego VAT, związanego z wydatkami poniesionymi na Nieruchomości.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 Ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15. przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114. art. 119 ust. 4. art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Z powyższego wywieść można ogólną zasadę, że prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, w zakresie w jakim wydatki te, od których podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli takich, w których następstwie podatnik określa podatek VAT należny.

A contrario, zgodnie z powyższą zasadą, nie jest możliwe odliczanie podatku VAT naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli do czynności podlegających zwolnieniu z opodatkowania VAT oraz niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT.

W tym miejscu przytoczyć należy treść art. 91 Ustawy o VAT, który dotyczy sposobu i terminu dokonywania korekt podatku naliczonego oraz podmiotu zobowiązanego do ich dokonania.

Art. 91 [Ustawy o VAT]:

 1. Po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1. jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust 2-10a lub 10c-10g, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6, 10, 10a lub 10c-10g lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11 i 12, dla zakończonego roku podatkowego.

1a.Podatnik może nie dokonywać korekty, o której mowa w ust. 1, jeżeli różnica między proporcją ustaloną zgodnie z art. 90 ust. 2-10a lub 10c-10g a proporcją ustaloną dla zakończonego roku podatkowego nie przekracza dwóch punktów procentowych.

1b.W przypadku gdy proporcja ustalona dla zakończonego roku podatkowego jest mniejsza niż proporcja ustalona zgodnie z art. 90 ust. 2-10a lub 10c-10g, przepis ust. 1a stosuje się pod warunkiem, że kwota podatku naliczonego niepodlegająca odliczeniu wynikająca z:

1) różnicy między ustalonymi proporcjami oraz

2) korekty, o której mowa w ust. 2, z wyłączeniem korekty środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł

- nie przekracza 10 000 zł.

2. W przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1. podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat. a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - w ciągu 10 lat. licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, z tym że korekty dokonuje się po zakończeniu roku, w którym zostały oddane do użytkowania.

2a.Obowiązek dokonywania korekt w ciągu 10 lat, o którym mowa w ust. 2. nie dotyczy opłat rocznych pobieranych z tytułu oddania gruntu w użytkowanie wieczyste; w przypadku tych opłat przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio.

3. Korekty, o której mowa w ust. 1 i 2, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za pierwszy okres rozliczeniowy roku następującego po roku podatkowym, za który dokonuje się korekty, a w przypadku zakończenia działalności gospodarczej - w deklaracji podatkowej za ostatni okres rozliczeniowy.

4. W przypadku gdy w okresie korekty, o której mowa w ust. 2. nastąpi sprzedaż towarów lub usług, o których mowa w ust. 2. lub towary te zostaną opodatkowane zgodnie z art. 14, uważa się. że te towary lub usługi są nadal wykorzystywane na potrzeby czynności podlegających opodatkowaniu u tego podatnika, aż do końca okresu korekty.

5. W przypadku, o którym mowa w ust. 4, korekta powinna być dokonana jednorazowo w odniesieniu do całego pozostałego okresu korekty. Korekty dokonuje się w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym nastąpiła sprzedaż, a w przypadku opodatkowania towarów zgodnie z art. 14 - w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym w stosunku do tych towarów powstał obowiązek podatkowy.

6. W przypadku gdy towary lub usługi, o których mowa w ust. 4, zostaną:

1) opodatkowane - w celu dokonania korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru lub usługi jest związane z czynnościami opodatkowanymi;

2) zwolnione od podatku lub nie podlegały opodatkowaniu - w celu dokonania korekty przyjmuje się. że dalsze wykorzystanie tego towaru lub usługi jest związane wyłącznie z czynnościami zwolnionymi od podatku lub niepodlegającymi opodatkowaniu.

7. Przepisy ust. 1-6 stosuje się odpowiednio w przypadku, gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwot podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, albo nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi.

7a.W przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartość niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkową me przekracza 15 000 zł. korekty, o której mowa w ust. 7. dokonuje się na zasadach określonych w ust. 2 zdanie pierwsze i drugie oraz ust. 3. Korekty tej dokonuje się przy każdej kolejnej zmianie prawa do odliczeń, jeżeli zmiana ta następuje w okresie korekty.

7b.W przypadku towarów i usług innych niż wymienione w ust. 7a, wykorzystywanych przez podatnika do działalność gospodarczej, korekty, o której mowa w ust 7, dokonuje się na zasadach określonych w ust. 1, ust. 2 zdanie trzecie i ust. 3, z zastrzeżeniem ust. 7c.

7c.Jeżeli zmiana prawa do obniżenia podatku należnego wynika z przeznaczenia towarów lub usług, o których mowa w ust. 7b, wyłącznie do wykonywania czynności, w stosunku do których nie przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego, lub wyłącznie do czynności, w stosunku do których takie prawo przysługuje - korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za okres rozliczeniowy, w którym wystąpiła ta zmiana. Korekty tej nie dokonuje się, jeżeli od końca okresu rozliczeniowego, w którym wydano towary lub usługi do użytkowania, upłynęło 12 miesięcy.

7d.W przypadku zmiany prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony od towarów i usług, innych niż wymienione w ust. 7a i 7b, w szczególności towarów handlowych lub surowców i materiałów, nabytych z zamiarem wykorzystania ich do czynności, w stosunku do których przysługuje pełne prawo do obniżenia podatku należnego lub do czynności, w stosunku do których prawo do obniżenia podatku należnego nie przysługuje, i niewykorzystanych zgodnie z takim zamiarem do dnia tej zmiany, korekty podatku naliczonego dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za okresy rozliczeniowe, w których wystąpiła ta zmiana.

7e.Podatnik, który ponownie skorzysta ze zwolnień, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 3 albo art. 113 ust. 1, może dokonać korekty podatku naliczonego za pozostający okres korekty w deklaracji podatkowej składanej za ostatni okres rozliczeniowy, w którym podatnik był podatnikiem VAT czynnym.

8. Korekty, o której mowa w ust. 5-7, dokonuje się również, jeżeli towary i usługi nabyte do wytworzenia towaru, o którym mowa w ust. 2, zostały zbyte lub zmieniono ich przeznaczenie przed oddaniem tego towaru do użytkowania.

9. W przypadku transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa korekta określona w ust. 1-8 jest dokonywana przez nabywcę przedsiębiorstwa lub nabywcę zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

10. Minister właściwy do spraw finansów publicznych może określić, w drodze rozporządzenia, dla grupy podatników, inne niż wymienione w ust. 1-9, warunki dokonywania korekt związanych z odliczeniem kwoty podatku naliczonego oraz zwolnić niektóre grupy podatników od dokonywania korekt, uwzględniając:

1) specyfikę wykonywania niektórych czynności.

2) uwarunkowania obrotu gospodarczego niektórymi towarami i usługami.

3) konieczność zapewnienia prawidłowego odliczenia kwoty podatku naliczonego.

Ponadto zacytować należy również treść art. 90a Ustawy o VAT:

1. W przypadku, o którym mowa w art. 86 ust. 7b, gdy w ciągu 120 miesięcy, licząc od miesiąca, w którym nieruchomość stanowiąca część przedsiębiorstwa podatnika została przez niego oddana do użytkowania, nastąpi zmiana w stopniu wykorzystania tej nieruchomości do celów działalności gospodarczej, dokonuje się korekty podatku naliczonego odliczonego przy jej nabyciu lub wytworzeniu. Korekty, o której mowa w zdaniu pierwszym, dokonuje się w deklaracji za okres rozliczeniowy, w którym nastąpiła ta zmiana, w kwocie proporcjonalnej do pozostałego okresu korekty. Jeżeli podatnik wykorzystuje tę nieruchomość w działalność gospodarczej również do czynności zwolnionych od podatku bez prawa do odliczeń, korekta powinna uwzględniać proporcję określoną w art 90 ust. 3-10a i 10c-10g, zastosowaną przy odliczeniu.

2. W przypadku, o którym mowa w ust 1. przepisu art. 8 ust. 2 nie stosuje się.

Analiza powyższych przepisów wskazuje na konieczność dokonania korekty podatku naliczonego w sytuacji, gdy dochodzi do zmiany przeznaczenia środków trwałych.

Przenosząc powyższe na grunt pytania Wnioskodawcy, wskazać należy, że Wnioskodawca nie będzie obowiązany do dokonania korekty. Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą, jest czynnym podatnikiem podatku VAT. Planowane działania Wnioskodawcy, tj. wycofanie Nieruchomości do majątku prywatnego oraz przekształcenie jednoosobowej działalność gospodarczej w spółkę kapitałową nie spowoduje utraty statusu podatnika VAT czynnego. Wnioskodawca w dalszym ciągu będzie podejmować działania w charakterze czynnego podatnika podatku od towarów i usług, polegające na wynajmowaniu/wydzierżawianiu nieruchomości o charakterze niemieszkalnym na rzecz podmiotu prowadzącego działalność gospodarczą, wykorzystywanych wyłącznie do celów związanych z tą działalnością gospodarczą.

W odniesieniu do Nieruchomości Wnioskodawca wskazuje, że następujące przekazanie Nieruchomości z jednoosobowej działalności gospodarczej do majątku prywatnego, w celu ich dalszego wynajmu, nie stanowi zmiany w sposobie ich wykorzystywania, w szczególności nie będzie to stanowić czynności zwolnionych z opodatkowania podatkiem VAT. Ponadto przedmiotowe Nieruchomości będą wykorzystywane do działalności gospodarczej w rozumieniu przepisu art. 15 ust. 2 Ustawy o VAT – do czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Podobnie uznano w interpretacji z dnia (…) r. Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. (…), w której podkreślono że: „W świetle powyższych okoliczności, wycofanie z działalności gospodarczej nieruchomości, w przypadku gdy w związku z wydatkami inwestycyjnymi na przedmiotową nieruchomość Wnioskodawca odliczył podatek VAT nie spowoduje, że trzeba będzie naliczyć podatek należny od wycofanego majątku. W związku z czym Wnioskodawca nie będzie musiał korygować odliczonego wcześniej podatku VAT w sytuacji, gdy ten najem prywatny będzie nadal czynnością opodatkowaną podatkiem VAT”.

Podobne stanowisko wyrażone zostało m.in. w piśmie z dnia (…) r. Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. (…).

Podsumowując, w ocenie Wnioskodawcy, w związku z wycofaniem Nieruchomości. Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do dokonania korekty podatku naliczonego VAT, związanego z wydatkami poniesionymi na Nieruchomości.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan w zakresie podatku od towarów i usług (we wniosku pytania nr 3 i 4) jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Stosownie do art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2024 r. poz. 361; dalej jako: „ustawa” lub „ustawa o VAT”):

Zgodnie z art. 2 pkt 6 ustawy:

Jak wynika z art. 2 pkt 22 ustawy:

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy:

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy:

Uznanie danego świadczenia za odpłatne wymaga, aby istniał stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi zatem istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.

W powyższym przepisie przyjęto generalną zasadę, że usługami są wszelkie odpłatne świadczenia, niebędące dostawą towarów. Stąd też stwierdzić należy, że definicja „świadczenia usług” ma charakter dopełniający definicję „dostawy towarów” i jest wyrazem realizacji zasady powszechności opodatkowania podatkiem od towarów i usług transakcji wykonywanych przez podatników w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

W przytoczonych przepisach została zrealizowana zasada powszechności opodatkowania wyrażona w art. 1 dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 z 11.12.2016, str. 1 ze zm.). Definicja świadczenia usług stanowi dopełnienie definicji dostawy towarów i tym samym opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają wszystkie czynności odpłatnego obrotu profesjonalnego.

Z treści zacytowanego przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy jednoznacznie wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług, co do zasady podlegają opodatkowaniu VAT jedynie wówczas, gdy czynności te są wykonywane odpłatnie (za wynagrodzeniem). Jednocześnie ustawodawca zrównał niektóre dostawy towarów i świadczenie usług wykonywane nieodpłatnie z odpłatną dostawą towarów i odpłatnym świadczeniem usług, a więc z czynnościami, które podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT.

Jak stanowi art. 7 ust. 2 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1) przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,

2) wszelkie inne darowizny

- jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Z przytoczonego przepisu wynika zatem, że opodatkowaniu VAT podlega generalnie każde nieodpłatne przekazanie towaru należącego do przedsiębiorstwa, z którym wiąże się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, o ile podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów, ich imporcie lub wytworzeniu tych towarów lub ich części składowych. Natomiast zużycie towarów podlega opodatkowaniu tylko wówczas, gdy dokonywane jest na rzecz podmiotów i na cele wymienione w art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy, pod warunkiem, że przysługiwało prawo do odliczania podatku naliczonego.

Jeżeli natomiast podatnik nie miał prawa do odliczenia kwoty podatku naliczonego, to wszelkie przekazanie lub zużycie towarów bez wynagrodzenia (nieodpłatne przekazania), pozostaje neutralne podatkowo (podatnik nie musi dokonać ich opodatkowania).

Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę towarów w rozumieniu art. 5 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem musi być wykonana przez podatnika.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy:

Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy:

W myśl art. 659 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz.U. z 2024 r. poz. 1061):

Najem jest więc umową dwustronnie zobowiązującą i wzajemną, odpowiednikiem świadczenia wynajmującego, polegającego na oddaniu rzeczy do używania, jest świadczenie najemcy, polegające na płaceniu umówionego czynszu. Zatem oddanie nieruchomości w ramach umowy najmu osobie trzeciej, skutkuje uzyskiwaniem korzyści majątkowej po stronie podmiotu dokonującego wynajmu. Na gruncie podatku VAT najem nieruchomości stanowi odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy i podlega opodatkowaniu tym podatkiem na mocy przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą rozpoznania:

- czy wycofanie Nieruchomości z działalności gospodarczej, w celu ich wykorzystania na potrzeby wynajmu w działalności opodatkowanej, będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?

- czy w związku z wycofaniem Nieruchomości z działalności gospodarczej, w celu ich wykorzystania na potrzeby wynajmu, Wnioskodawca będzie miał obowiązek dokonania korekty podatku naliczonego, związanego z wydatkami poniesionymi na Nieruchomość?

Z opisu zdarzenia przyszłego wynika, że planuje Pan przekształcić prowadzona jednoosobową działalność gospodarczą w jednoosobową spółkę kapitałową. Przed dokonaniem przekształcenia zamierza Pan wycofać z działalności gospodarczej grunty wraz ze znajdującymi się na nich budynkami i budowlami (łącznie określone jako: „Nieruchomości”), stanowiącymi środki trwałe przedsiębiorstwa Wnioskodawcy. Nieruchomości stanowią nieruchomości niemieszkalne. Nieruchomości te zostaną wycofane do Pana majątku osobistego. Wnioskodawca w stosunku do Nieruchomości posiadał przy ich nabyciu, wybudowaniu lub ulepszeniu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Po dokonanym przekształceniu i zarejestrowaniu powstałej spółki, zamierza Pan oddać spółce w użytkowanie, w ramach najmu, prowadzonego w ramach najmu prywatnego lub jako działalność gospodarcza. Wnioskodawca będzie wykonywał najem w charakterze czynnego podatnika podatku VAT. Wnioskodawca nie będzie korzystał ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy.

Wskazać należy, że Wnioskodawca oddając w najem Nieruchomości nie utraci statusu podatnika podatku VAT w tym zakresie. Wynika to z faktu, że oddanie Nieruchomości w najem prowadzone będzie w ramach działalności gospodarczej, rozumianej zgodnie z definicją zawartą w art. 15 ust. 2 ustawy. Będzie to czynność podlegająca opodatkowaniu (czynsz z tytułu najmu), określona w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy. Tym samym przedmiotowe „wycofanie” Nieruchomości z działalności gospodarczej, nie będzie stanowiło czynności, o której mowa w art. 7 ust. 2 ustawy.

W konsekwencji czynność polegająca na, jak to Pan ujął, wycofaniu Nieruchomości z działalności gospodarczej do majątku prywatnego, z przeznaczeniem do prowadzenia działalności opodatkowanej w zakresie wynajmu tych Nieruchomości, nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. W istocie nie będzie to bowiem przekazanie Nieruchomości na cele prywatne (osobiste) w rozumieniu ustawy o VAT. Nieruchomości będą bowiem nadal wykorzystywany do czynności opodatkowanych, polegających na świadczeniu usług najmu.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1 (we wniosku pytanie nr 3) należy uznać za prawidłowe.

Wątpliwość Pana dotyczy również ustalenia, czy wycofując z działalności gospodarczej Nieruchomości, aby następnie je wykorzystywać do działalności opodatkowanej (wynajmować), będzie Pan zobowiązany do korekty podatku naliczonego VAT, związanego z wydatkami poniesionymi na Nieruchomości. Wskazana wątpliwość wynika z faktu, że Wnioskodawca posiada w stosunku do Nieruchomości prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z ich nabyciem, wybudowaniem lub ulepszeniem.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy:

Stosownie do przywołanego przepisu, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego). Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Zasady dotyczące sposobu i terminu dokonywania korekt podatku naliczonego oraz podmiotu zobowiązanego do ich dokonania zostały określone w art. 91 ustawy.

Jak stanowi art. 91 ust. 1 ustawy:

W myśl art. 91 ust. 2 ustawy:

Stosownie do art. 91 ust. 3 ustawy:

Zgodnie z art. 91 ust. 4 ustawy:

Natomiast w myśl art. 91 ust. 5 ustawy:

W świetle art. 91 ust. 6 ustawy:

Jak stanowi art. 91 ust. 7 ustawy:

Stosownie do art. 91 ust. 7a ustawy:

Mając na uwadze przywołane przepisy oraz przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe należy zauważyć, że Wnioskodawca nie będzie miał obowiązku dokonania korekty podatku naliczonego w odniesieniu do Nieruchomości, ponieważ:

- przekazanie opisanych we wniosku Nieruchomości z działalności gospodarczej do majątku prywatnego Wnioskodawcy, w celu ich wynajmu, nie będzie stanowiło zmiany w sposobie ich wykorzystania, w szczególności nie będzie stanowiło wykonywania czynności zwolnionej od podatku;

- przedmiotowe Nieruchomości nadal będą wykorzystywane przez Wnioskodawcę do działalności gospodarczej, do czynności opodatkowanych, tj. wynajmu.

Nie nastąpi więc w tym przypadku zmiana przeznaczenia Nieruchomości.

W świetle powyższych okoliczności wycofanie z działalności gospodarczej Nieruchomości – w przypadku, gdy w związku z wydatkami na ich nabycie, wybudowanie lub ulepszenie Wnioskodawca odliczył podatek VAT – nie spowoduje, że trzeba będzie naliczyć podatek należny od wycofanego majątku. W związku z tym Wnioskodawca nie będzie musiał korygować odliczonego wcześniej podatku VAT w sytuacji, gdy ten wynajem Nieruchomości będzie nadal czynnością opodatkowaną podatkiem VAT.

Podsumowując – wycofanie Nieruchomości z działalności gospodarczej i przekazanie ich do majątku prywatnego Wnioskodawcy w celu wykonywania działalności w zakresie ich wynajmu, nie spowoduje obowiązku – wynikającego z art. 91 ust. 2 ustawy – skorygowania podatku VAT naliczonego, związanego z wydatkami poniesionymi na Nieruchomości.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2 (we wniosku pytanie nr 4) należy uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

W zakresie podatku akcyzowego (we wniosku pytania nr 1 i 2) oraz podatku dochodowego od osób fizycznych (we wniosku pytanie nr 5) wydane zostaną odrębne rozstrzygnięcia.

Ponadto Organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zadanych we wniosku pytań nr 3 i 4 w zakresie podatku od towarów i usług) Wnioskodawcy, w odniesieniu do opisanego zdarzenia przyszłego. Zauważyć bowiem należy, że to wyłącznie Wnioskodawca, w treści składanego wniosku, kształtuje jego zakres przedmiotowy. Zatem kwestie, które nie zostały objęte pytaniami wskazanymi we wniosku, nie mogą być rozpatrzone – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Odnosząc się do faktu, że na poparcie własnej argumentacji Wnioskodawca powołał się na funkcjonujące w obrocie prawnym interpretacje indywidualne, Organ pragnie zauważyć, że zostały one wydana w indywidualnych sprawach i odnoszą się wyłącznie do okoliczności przedstawionych w inicjujących tę sprawę wnioskach. Podkreślenia w tym miejscu bowiem wymaga, że interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są w indywidualnych sprawach podatników i niewątpliwie kształtują sytuację prawną tych podmiotów w wyniku rozstrzygnięć, dotyczących konkretnych stanów faktycznych/zdarzeń przyszłych. Interpretacje indywidualne nie mają mocy prawa powszechnie obowiązującego, co oznacza, że należy je traktować indywidualnie (por. prawomocny wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 27 marca 2015 r., sygn. akt III SA/Łd 109/15).

Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu sprawy. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem podanym przez wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy lub stanu prawnego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność. Równocześnie w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 2383, ze zm.; dalej jako: „Ordynacja podatkowa”). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako: „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.