Wyrok NSA z dnia 11 lipca 2024 r., sygn. II FSK 1264/21
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Jan Rudowski, Sędziowie Sędzia NSA Maciej Jaśniewicz, Sędzia WSA (del.) Alicja Polańska (sprawozdawca), Protokolant Oktawian Nogaj, po rozpoznaniu w dniu 11 lipca 2024 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej H. S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 30 czerwca 2021 r., sygn. akt I SA/Gd 309/21 w sprawie ze skargi H. S. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Gdańsku z dnia 7 stycznia 2021 r., nr 2201-IOD-1.4102.45.2020 w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2013 r. 1) uchyla zaskarżony wyrok w całości i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Gdańsku, 2) zasądza od Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Gdańsku na rzecz H. S. kwotę 5150 (pięć tysięcy sto pięćdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
Wyrokiem z dnia 30 czerwca 2021 r. sygn. akt I SA/Gd 309/21 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku oddalił skargę H. S. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Gdańsku z dnia 7 stycznia 2021 r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych z działalności gospodarczej za 2013 r.
Wskazany wyrok (podobnie jak pozostałe powołane w uzasadnieniu orzeczenia) jest dostępny w Centralnej Bazie Orzeczeń Sądów Administracyjnych pod adresem http://orzeczenia.nsa.gov.pl.
Z uzasadnienia wyroku sądu pierwszej instancji wynika, że Naczelnik Urzędu Skarbowego w S. postanowieniem z dnia 16 września 2019 r. wszczął w stosunku do H. S. postępowanie podatkowe w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych z prowadzonej działalności gospodarczej za 2013 r., a następnie decyzją z dnia 7 sierpnia 2020 r. określił podatniczce zobowiązanie w podatku dochodowym od osób fizycznych z działalności gospodarczej za 2013 r. w kwocie 122.833 zł. Organ stwierdził, że brak jest podstaw do zaliczenia w ciężar kosztów uzyskania przychodu wydatków udokumentowanych fakturami, w których jako wystawcy widnieli: Z. R., B. N., J. I. oraz R. D., gdyż faktury te nie dokumentują rzeczywistych transakcji gospodarczych.