Wyrok NSA z dnia 10 lipca 2024 r., sygn. III OSK 1898/23

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Ewa Kwiecińska (spr.) Sędziowie sędzia NSA Małgorzata Masternak-Kubiak sędzia del. WSA Maciej Kobak po rozpoznaniu w dniu 10 lipca 2024 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Komendanta Wojewódzkiego Policji w [...] od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 30 marca 2023 r., sygn. akt III SA/Kr 1660/22 w sprawie ze skargi K. W. na decyzję Komendanta Wojewódzkiego Policji w [...] z dnia [...] września 2022 r., nr [...] w przedmiocie odmowy wypłaty wyrównania ekwiwalentu pieniężnego za niewykorzystane urlopy oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie (dalej: ‘’Sąd pierwszej instancji’’) wyrokiem z 30 marca 2023 r., sygn. akt III SA/Kr 1660/22, po rozpoznaniu skargi K. W. (dalej: ‘’skarżący’’), uchylił zaskarżoną decyzję Komendanta Wojewódzkiego Policji w [...] (dalej także jako: ‘’organ’’) z [...] września 2022 r., nr [...], oraz poprzedzającą ją decyzję Komendanta Miejskiego Policji w [...] z [...] sierpnia 2022 r., nr [...], w przedmiocie odmowy wypłaty skarżącemu wyrównania ekwiwalentu pieniężnego za niewykorzystane urlopy wypoczynkowe i dodatkowe, w związku ze zwolnieniem ze służby w Policji.

Skargę kasacyjną od powyższego wyroku do Naczelnego Sądu Administracyjnego wniósł Komendant Wojewódzki Policji w [....], zaskarżając ten wyrok w całości i zarzucając naruszenie prawa materialnego, tj.:

1. art. 145 § 1 pkt 1 lit. a) ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tj. Dz. U. z 2023 r., poz. 259, dalej: ‘’p.p.s.a.’’) w zw. z art. 115a ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji (tj. Dz. U. z 2021 r., poz. 1882 ze zm.) w zw. z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 14 sierpnia 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach dotyczących wsparcia służb mundurowych nadzorowanych przez ministra właściwego do spraw wewnętrznych, o zmianie ustawy o Służbie Więziennej oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2020 r., poz. 1610, dalej: ustawa nowelizująca) poprzez błędną wykładnię, polegającą na uznaniu, że w stanie prawnym określonym cytowanymi przepisami na dzień wydania zaskarżonej decyzji, organ był zobowiązany do wyrównania świadczenia należnego skarżącemu na podstawie art. 114 ust. 1 pkt 2 ustawy o Policji, podczas gdy z mocy ustawy ekwiwalent pieniężny za niewykorzystany urlop wypoczynkowy i dodatkowy nabyty przed dniem 6 listopada 2018 r. winien być ustalany na zasadach wynikających z przepisów ustawy o Policji w brzmieniu obowiązującym przed dniem 6 listopada 2018 r., a to w odniesieniu do skarżącego zostało zrealizowane poprzez wypłatę ekwiwalentu w wysokości określonej przepisem art. 115a ustawy o Policji w brzmieniu wówczas obowiązującym;