Wyrok NSA z dnia 20 czerwca 2024 r., sygn. I OSK 190/23
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Marek Stojanowski Sędziowie: Sędzia NSA Marian Wolanin Sędzia del. WSA Agnieszka Miernik (spr.) po rozpoznaniu w dniu 20 czerwca 2024 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej A. A. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 13 września 2022 r. sygn. akt IV SA/Wa 1346/22 w sprawie ze skargi B. B. i A. A. na decyzję Ministra Rozwoju i Technologii z dnia 29 marca 2022 r. nr DO3.7611.78.2020.AB w przedmiocie uchylenia decyzji i umorzenia postępowania administracyjnego oddala skargę kasacyjną.
Uzasadnienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z 13 września 2022 r. sygn. akt IV SA/Wa 1346/22 oddalił skargę B. B. i A. A. na decyzję Ministra Rozwoju i Technologii z 29 marca 2022 r. nr DO3.7611.78.2020.AB w przedmiocie uchylenia decyzji i umorzenia postępowania administracyjnego. Do orzeczenia zgłoszono zdanie odrębne.
Wyrok zapadł w następującym stanie faktycznym i prawnym sprawy:
Wojewoda Mazowiecki decyzją z 19 listopada 2020 r. nr 4135/2020 znak sprawy SPN.III.7534.2.10.2017.IT odmówił stwierdzenia nieważności decyzji Naczelnika Dzielnicy [...] z 21 maja 1977 r. nr T.V.632/581/75/77/L.Sz., orzekającej o ustaleniu odszkodowania za nieruchomość (grunt i nawożenie) położoną w Warszawie przy ul. [...] b.n. o pow. 2 547 m2, ozn. hip. "[...]" i przyznającej powyższe odszkodowanie na rzecz C. C. i D. D.
Minister Rozwoju i Technologii decyzją z 29 marca 2022 r. nr 4275/2020 znak sprawy DO3.7611.78.2020.AB, po rozpoznaniu odwołania B. B. i A. A., uchylił ww. decyzję Wojewody Mazowieckiego w całości i umorzył postępowanie pierwszej instancji w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji Naczelnika Dzielnicy [...].
Jak wskazał Minister Rozwoju i Technologii, 16 września 2021 r. weszły w życie przepisy ustawy z dnia 11 sierpnia 2021 r. o zmianie ustawy – Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2021 r. poz. 1491), powoływanej dalej jako "ustawa nowelizująca". Zgodnie z art. 156 § 2 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2021 r. poz. 735 ze zm.), powoływanej dalej jako "K.p.a.", w brzmieniu nadanym ustawą nowelizującą, "Nie stwierdza się nieważności decyzji z przyczyn wymienionych w § 1, jeżeli od dnia jej doręczenia lub ogłoszenia upłynęło dziesięć lat, a także gdy decyzja wywołała nieodwracalne skutki prawne.". Z kolei, zgodnie z art. 158 § 3 K.p.a., dodanym ustawą nowelizującą, "Jeżeli od dnia doręczenia lub ogłoszenia decyzji, o której mowa w art. 156 § 2, upłynęło trzydzieści lat, nie wszczyna się postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji.". Jednocześnie, w art. 2 ust. 1 ustawy nowelizującej przewidziano, że "Do postępowań administracyjnych w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji lub postanowienia, wszczętych i niezakończonych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy ostateczną decyzją lub postanowieniem, stosuje się przepisy ustawy zmienianej w art. 1 [to jest K.p.a. – przyp. NSA], w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą.". Ponadto, zgodnie z art. 2 ust. 2 ustawy nowelizującej, "Postępowania administracyjne w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji lub postanowienia, wszczęte po upływie trzydziestu lat od dnia doręczenia lub ogłoszenia decyzji lub postanowienia i niezakończone przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy ostateczną decyzją lub postanowieniem, umarza się z mocy prawa.".