Interpretacja indywidualna z dnia 9 sierpnia 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT2-2.4011.430.2024.3.DA

Możliwość skorzystania z ulgi prorodzinnej na dzieci.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

15 maja 2024 r. wpłynął Pani wniosek z 17 kwietnia 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania z ulgi prorodzinnej. Uzupełniła go Pani pismem złożonym 12 czerwca 2024 r. oraz – w odpowiedzi na wezwanie – pismami, które wpłynęły 24 lipca 2024 r., 29 lipca 2024 r. i 7 sierpnia 2024 r.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Przedmiotowy wniosek dotyczy możliwości skorzystania z ulgi prorodzinnej w pełnej wysokości za 2020 r., 2021 r. oraz 2022 r.

W lipcu 2020 r. wraz z trójką dzieci (w tym jednym niepełnosprawnym) wyprowadziła się Pani od męża, który stosował wobec Pani przemoc psychiczną i ekonomiczną. Od tego czasu zamieszkała Pani wraz z dziećmi w wynajmowanym mieszkaniu. Ojciec dzieci utrzymywał sporadyczny kontakt z małoletnimi synami (w 2020 r. dzieci miały 7 lat, 7 lat oraz 10 lat).

W toku postępowania rozwodowego Sąd wydał postanowienie o zabezpieczeniu obowiązku alimentacyjnego wraz z określeniem kontaktów ojca z dziećmi (pierwszy i trzeci weekend miesiąca, począwszy od piątku od godz. 16 do niedzieli do godz. 16, a także każdy wtorek i czwartek od godz. 16 do godz. 20 poza miejscem zamieszkania dzieci) oraz wskazaniem, że miejsce zamieszkania dzieci każdorazowo znajduje się przy matce.

Od 2021 r. kontakty ojca z dziećmi nie były realizowane przez ojca. Ojciec dzieci poza systematycznym płaceniem alimentów zasądzonych przez Sąd Okręgowy nie realizuje obowiązków rodzicielskich, nie bierze udziału w wychowywaniu dzieci. Jeden z bliźniaków (…) jest dzieckiem z orzeczeniem o niepełnosprawności intelektualnej w stopniu lekkim, które występuje wraz ze sprzężeniem z autyzmem atypowym. Syn wymaga stałej opieki. Syn znajduje się pod opieką lekarza psychiatry dziecięcego. Do tego dochodzą takie dysfunkcje jak: zaburzenie przetwarzania słuchowego, zwiększone napięcie mięśniowe, astygmatyzm, problemy ze skupieniem uwagi oraz aktami złości i agresji. Ojciec dzieci nie interesuje się zdrowiem, rozwojem emocjonalnym czy duchowym dzieci. Nie utrzymuje kontaktu z synami od początku 2021 r.

Od 2020 r. to Pani jako matka wykonuje władzę rodzicielską wobec synów, zajmując się ich wychowaniem, dbając o ich zdrowie i bezpieczeństwo, troszcząc się o ich prawidłowy rozwój psychiczny i fizyczny, realizując obowiązek szkoły, uczestnicząc w ich życiu szkolnym i wspierając w codziennych problemach. Na dzień złożenia wniosku nie pozostaje Pani w związku małżeńskim.

W uzupełnieniu wniosku wskazała Pani, że w okresie, którego dotyczy wniosek podlegała Pani na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.

Separacja w Pani małżeństwie nigdy nie była orzeczona, Pani były mąż nie został pozbawiony praw rodzicielskich oraz nie odbywał kary pozbawienia wolności.

Pani małżeństwo zostało rozwiązane … grudnia 2023 r., uprawomocniło się … grudnia 2024 r.

Pani stan cywilny w 2020 r., 2021 r., 2022 r. oraz do grudnia 2023 r. to mężatka.

Postanowienie o zabezpieczeniu obowiązku alimentacyjnego, o którym mowa we wniosku zostało wydane 11 grudnia 2020 r.

Od lipca 2020 r. Pani wraz z synami nie mieszkają z ojcem dzieci.

W 2020 r. ojciec dzieci nieregularnie realizował kontakty z synami. Po wydaniu postanowienia o zabezpieczeniu alimentów kontakty ojca z dziećmi realizowane były we wtorki i czwartki, natomiast ojciec sporadycznie zabierał dzieci na weekend (jak zostało wskazane w postanowieniu ojciec dzieci miał obowiązek robić to w 1 i w 3 weekend każdego miesiąca).

W 2021 r. kontakty były nadal realizowane nieregularnie. Czasami ojciec zabierał dzieci we wtorki, a w czwartki już się z nimi nie kontaktował. W 2021 r. ojciec spędził z dziećmi 2 weekendy w ciągu całego roku.

Już w 2020 r. ojciec dzieci twierdził, że ma za dużo kontaktów z synami i sukcesywnie, na własną potrzebę je minimalizował.

Od początku 2022 r. kontakty ojca z dziećmi kształtowały się w następujący sposób:

Styczeń:

7-9 (weekend) - brak kontaktu,

13 - spotkanie odwołane przez ojca,

21-23 (weekend) - brak kontaktu;

Luty:

4-6 (weekend) - brak kontaktu,

17, 22, 24 - brak kontaktu,

18-20 (weekend) - brak kontaktu;

Marzec:

1, 5, 8, 10, 15, 17, 22, 29, 31 - brak kontaktu,

4-6 - brak wykonania obowiązku,

18-20- brak wykonania obowiązku;

Kwiecień:

5, 7, 14, 19, 21 - tylko syn …, 26, 28,

1-3 (weekend) - brak kontaktu,

15-17 (weekend) - brak kontaktu;

Maj:

3, 5, 10, 12, 17- odwołane spotkanie,

24,26 - odwołane spotkanie, 31,

6-8 (weekend) - brak kontaktu,

20-22 (weekend) - brak kontaktu;

Czerwiec:

3, 7, 9 - odwołane spotkanie,

3-5 (weekend) - brak kontaktu,

17-19 (weekend) - brak kontaktu;

Lipiec:

5, 7, 12, 14, 26,

od 31 lipca do 10 sierpnia (wakacje) − ojciec dzieci miał zapewnić synom 1 miesiąc wakacji i 1 tydzień ferii, i mimo ustaleń nie wywiązuje się z obowiązku.

Sierpień:

11, 16, 18, 21, 23, 25, 30 - brak kontaktu,

19-21 (weekend) - brak kontaktu;

Wrzesień:

6, 8, 13 - odwołane spotkanie,

20, 22, 27, 29 - odwołane spotkanie,

2-4 (weekend) - brak kontaktu,

16-18 (weekend) - brak kontaktu;

Październik:

13, 18 - odwołane spotkanie, 20,25,27,

7-9 (weekend) - brak kontaktu,

21-23 (weekend) - brak kontaktu;

Listopad:

1, 8, 10, 17, 22, 24, 29 - brak kontaktu,

4-6 (weekend) - brak kontaktu;

Grudzień:

15, 17, 22, 26, 27, 29,

2-4 (weekend) - brak kontaktu,

16-18 (weekend) - brak kontaktu.

Z zestawienia jednoznacznie wynika, że ojciec dzieci w 2022 r. spędził ze swoimi synami jeden weekend podczas wakacji.

Jeśli chodzi o 2023 r. to kontakt był telefoniczny − sporadyczny.

Ojciec dzieci nie utrzymuje osobistych kontaktów z synami. Zdarza się, że np. raz w miesiącu zadzwoni do najstarszego syna.

Obowiązek alimentacyjny ojca na rzecz dzieci jest regularny i należyty.

Zdarzyła się jedna sytuacja, kiedy to poprosiła Pani ojca dzieci o partycypowanie w kosztach założenia aparatu ortodontycznego dla syna … w 2021 r. Ojciec dzieci przekazał Pani kwotę 1 400 zł w 3 ratach (koszt całkowitego aparatu to 2 800 zł). Poza tym przypadkiem, ojciec dzieci nigdy nie dokładał się do dodatkowych wydatków na synów (np. kolonie, obozy, Komunia Święta, wyjazdy na ferie, badania, diagnozy – syn ….).

Pani synowie od 2020 r. uczęszczają do Szkoły Podstawowej … w …, ul. ….

W latach 2020-2022 Pani i ówczesny Pani mąż, posiadali i nadal posiadają pełną władzę rodzicielską nad dziećmi.

Od 2020 r. do dnia złożenia wniosku Pani synowie zamieszkują z Panią, są z Panią cały czas. Miejsce zamieszkania Pani synów było zawsze takie jak Pani miejsce zamieszkania.

W 2020 r. faktycznie wykonywała Pani władzę rodzicielską nad synami, troszcząc się o ich rozwój psychiczny i fizyczny, a także dbała o ich zdrowie, zabezpieczała potrzeby bytowe. Przekwalifikowała się Pani, aby zapewnić synom opiekę z uwagi na to, że ojciec dzieci nie zostawał z nimi podczas choroby, czy złego samopoczucia. Zmieniła Pani pracę na taką, która dała Pani możliwość sprawowania stałej opieki nad dziećmi.

W 2020 r., jak i w kolejnych latach, to wyłącznie Pani chodziła na zebrania, kontaktowała się ze szkołą, pilnowała szczepień chłopców, dbała o to, aby rozwijali swoje zainteresowania.

W 2021 r. faktycznie wykonywała Pani władzę rodzicielską nad synami, troszcząc się o ich rozwój psychiczny i fizyczny, a także dbała o ich zdrowie, zabezpieczała potrzeby bytowe. Przekwalifikowała się Pani, aby zapewnić synom opiekę z uwagi na to, że ojciec dzieci nie zostawał z nimi podczas choroby, czy złego samopoczucia. Zmieniła Pani pracę na taką, która dała Pani możliwość sprawowania stałej opieki nad dziećmi. W 2021 r., jak i w kolejnych latach, to wyłącznie Pani chodziła na zebrania, kontaktowała się ze szkołą, pilnowała szczepień chłopców, dbała o to, aby rozwijali swoje zainteresowania.

W 2022 r. wyłącznie Pani wychowywała dzieci, ojciec ograniczał się do płacenia alimentów. W 2022 r. dbała Pani o rozwój dzieci, zabezpieczała ich warunki bytowe, ponosiła wydatki związane z wypoczynkiem, ze zdiagnozowaniem syna … w zakresie niepełnosprawności intelektualnej oraz później autyzmu. Pilnowała Pani wizyt kontrolnych wszystkich trzech synów, z uwagi na wadę wzroku, regularnie co 6 tygodni odbywała Pani wizyty z synem … w celu wymiany gumek w aparacie ortodontycznym, zapewniała chłopcom czas podczas dni wolnych od szkoły, czy popołudniami. Chodziła Pani z dziećmi na próby przed Pierwszą Komunią Świętą, ponosiła koszty związane z wydatkami (alby, świece, ofiara dla kościoła, koszty dekoracji kościoła - 400 zł/os. - komunia bliźniaków).

W 2023 r. sytuacja wyglądała identycznie. Dbała Pani o prawidłowy rozwój psychiczny i fizyczny dzieci. Zawoziła Pani dzieci na zajęcia pozalekcyjne, jeździła z synem … na rehabilitację ze względu na jego niepełnosprawność. Ponosiła Pani koszty edukacyjne (wyprawka do szkoły), koszty wycieczek, kolonii, warsztatów, zabezpieczała Pani ich potrzeby emocjonalne związane z wejściem w życie nastolatków, pomagała rozwiązywać konflikty koleżeńskie. W 2023 r. chłopcy cały czas mieszkają z Panią i mają tylko Panią.

W 2020 r. ojciec dzieci sporadycznie sprawował opiekę nad nimi. Od lipca 2020 r. kontakt był znikomy, ograniczał się do nieregularnych spotkań z dziećmi (w tym czasie dzieci były u dziadków, czasami wybierali się na wycieczkę). W 2020 r. miała miejsce Komunia Święta syna … - ojciec nie był na ani jednym spotkaniu, nie towarzyszył dziecku w próbach, ani razu nie pojawił się na białym tygodniu. Jednocześnie nie ponosił kosztów związanych z tym wydarzeniem.

W 2021 r. kontakt ojca z dziećmi był coraz mniejszy i nieregularny. Ojciec dzieci nigdy nie interesował się zdrowiem synów. Mąż zabronił Pani zdiagnozować syna … w kontekście jego niepełnosprawności intelektualnej, ponieważ był to dla niego wstyd. W tym okresie ojciec dzieci nie spędzał z nimi czasu zgodnie z ww. postanowieniem Sądu. Nie interesował się stanem zdrowia dzieci, nie znał ich kolegów, nie wiedział czym się dzieci w tamtym czasie interesowały. Nie zapewniał im również wypoczynku.

W 2022 r. ojciec dzieci nie wykonywał obowiązków wobec synów − tak jak wcześniej wskazała Pani − nie brał udziału w ich życiu i wychowaniu, a do tego utrudniał np. wyjazd syna … z jego przyjacielem i ojcem przyjaciela na wakacje. Z roku na rok kontakty ojca z dziećmi są znikome, nie można tutaj w żaden sposób mówić o wychowywaniu, czy sprawowaniu faktycznej władzy nad dziećmi. Co więcej, podczas rozmowy telefonicznej ojciec pyta dzieci do której chodzą klasy.

W 2023 r. ojciec dzieci nie brał udziału w ich wychowaniu, nie pojawił się nawet na ich rocznicy Komunii. Ojciec nie składa dzieciom życzeń urodzinowych, nie pamięta o ich świętach, nie spędza z nimi świąt.

Od 2020 r. do 2023 r. ojciec dzieci nie brał udziału w wychowaniu synów, nie wykonywał względem nich władzy rodzicielskiej, nie zapewniał ich prawidłowego rozwoju duchowego, czy fizycznego. Ojciec dzieci nie interesuje się dziećmi ani ich zdrowiem psychicznym, ani ich problemami. Nie dba również o ich warunki bytowe, nie dba o ich rozwój edukacyjny, nie zabezpiecza ich potrzeb emocjonalnych czy zdrowotnych.

W okresie, którego dotyczy wniosek (w latach 2020-2022) Pani dzieci nie zostały na podstawie orzeczenia umieszczone w instytucji zapewniającej całodobowe utrzymanie w rozumieniu przepisów o świadczeniach rodzinnych.

Nigdy nie zawierała Pani z ojcem dzieci porozumienia dotyczącego sposobu korzystania z ulgi na dzieci.

Nie jest Pani matką ani opiekunem innych dzieci niż wymienionych w treści wniosku - …, … i …, i wyłącznie wobec nich wykonywała Pani w latach 2020-2022 władzę rodzicielską.

W latach 2020-2022 osiągnęła Pani dochody opodatkowane wg skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W okresie 2020 r. pełniła Pani służbę w … w … jako … i do 2022 r. uzyskiwała Pani z tego tytułu uposażenie. Dochody te opodatkowane były podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

W latach 2020-2022 nie prowadziła Pani działalności gospodarczej.

W latach 2020-2022 Pani dzieci nie osiągały dochodów.

W latach 2020-2022 w stosunku do Pani ani do Pani dzieci nie miały zastosowania przepisy art. 30c ustawy o podatku dochodowym os osób fizycznych, ani przepisy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym lub ustawy z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych.

W latach 2020-2022 Pani dzieci nie otrzymywały zasiłku pielęgnacyjnego ani renty socjalnej.

Ponadto wskazała Pani, że w 2020 r. (tj. w okresie od stycznia do lipca) Pani ówczesny mąż nie sprawował osobistej opieki nad dziećmi. Pani osobiście zajmowała się dziećmi poprzez zaprowadzanie dzieci do szkoły, odbieranie chłopców o różnych godzinach ze szkoły, wspieranie dzieci w wykonywaniu zadań domowych, w ćwiczeniu czytania i liczenia. Ojciec dzieci po powrocie do domu z pracy wychodził na spotkania lub leżał na kanapie. Obowiązki związane z dziećmi takie jak: uczęszczanie na wywiadówki, zebrania, angażowanie się w życie szkoły realizowała wyłącznie Pani. W tym czasie w zachowaniu syna … nastąpiła zmiana. Ojciec dzieci zabronił Pani zdiagnozować syna w poradni psychologiczno-pedagogicznej. Swoją decyzję uzasadniał tym: „co ludzie powiedzą?”. Tym samym, zaniedbywał zdrowie syna …, jak i pozostałych synów. Bez względu na opór, zdiagnozowała Pani syna, który ma niepełnosprawność intelektualną w stopniu lekkim. Ojciec dzieci w okresie od stycznia 2020 r. do lipca 2020 r. nie dbał o rozwój duchowy i intelektualny chłopców, nie zabierał ich do kościoła, nie poświęcał im czasu spędzając wspólnie wolne chwile. Przygotowywanie dzieci do szkoły w tym okresie było wyłącznie Pani obowiązkiem, tj. przygotowanie ubrania do szkoły, śniadania, spakowanie plecaków itd. W tym czasie to Pani opłacała obiady w szkole, wycieczki szkolne, półkolonie zimowe i letnie. Korzystała Pani ze zwolnienia lekarskiego w celu sprawowania osobistej opieki nad dziećmi podczas gdy chorowały. To Pani zapewniała dzieciom czas w dni wolne od szkoły. Ponadto, pilnowała Pani i chodziła z chłopcami na szczepienia obowiązkowe, na wizyty okulistyczne i ortodontyczne. W czasie choroby chłopców to Pani kontaktowała się z lekarzami, podawała leki w chorobie. Podczas wspólnego zamieszkiwania z ojcem dzieci (ze względu na to, że nie byli Państwo jeszcze po rozwodzie), opłaty za korzystanie z mediów ponosił wówczas Pani mąż, Pani natomiast ponosiła koszty wyżywienia oraz finansowała bieżące potrzeby związane ze szkołą, leczeniem, zapewnieniem rozrywki, urodzinami kolegów, na które chłopcy byli zapraszani. Wszystkie koszty związane z organizacją życia, czyli: środki czystości, organizację pokojów dzieci, przygotowanie synom miejsca do nauki, finansowanie kosztów diagnozy syna …, wizyty okulistyczne całej trójki dzieci, zakup odzieży, finansowała Pani. Na co dzień pomagała Pani dzieciom w radzeniu sobie z trudnymi sytuacjami i emocjami, takimi jak konflikty w szkole czy trudności w relacjach z kolegami. Ojciec ograniczał się w tym czasie do opłacania rachunków za prąd, wodę i gaz.

Pytanie

Czy w przedstawionym stanie faktycznym przysługuje Pani prawo do odliczenia ulgi z tytułu wychowywania dzieci (trzech synów) w pełnej wysokości w latach podatkowych 2020, 2021 oraz 2022, zgodnie z art. 27f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Pani stanowisko w sprawie

W Pani ocenie, z uwagi na zamieszkiwanie wraz z dziećmi oraz rzeczywiste sprawowanie nad nimi władzy rodzicielskiej, przysługuje Pani prawo do odliczenia ulgi na dzieci w pełnej wysokości za lata 2020, 2021 oraz 2022.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

W myśl art. 27f ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2020 r. poz. 1426 ze zm.; t. j. Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.; t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.), w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2021 r.:

Zgodnie z art. 27f ust. 1 ww. ustawy, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2022 r., nadanym ustawą z dnia 29 października 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2021 r. poz. 2105 ze zm.) i mającym zastosowanie do dochodów (przychodów) uzyskanych od 1 stycznia 2022 r. (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.):

Natomiast, zgodnie z art. 27f ust. 2 ww. ustawy, w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2021 r.:

W myśl art. 27f ust. 2 ww. ustawy, w brzmieniu nadanym ustawą o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz niektórych innych ustaw z dnia 9 czerwca 2022 r. (Dz. U. z 2022 r. poz. 1265) i mającym zastosowaniedo dochodów (przychodów) uzyskanych od 1 stycznia 2022 r.:

Stosownie do art. 27f ust. 2a ww. ustawy, w brzmieniu mającym zastosowanie do dochodów uzyskanych do 31 grudnia 2021 r.:

Na podstawie art. 27f ust. 2a ww. ustawy, w brzmieniu mającym zastosowanie do dochodów uzyskanych od 1 stycznia 2022 r.:

Art. 27f ust. 2b ustawy podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że:

W myśl art. 27f ust. 2c ww. ustawy:

Jak stanowi art. 27f ust. 2d ww. ustawy:

W świetle art. 27f ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Z przepisu art. 27f ust. 4 ww. ustawy, w brzmieniu mającym zastosowanie do dochodów (przychodów) uzyskanych do 31 grudnia 2020 r.:

Na mocy art. 27f ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2022 r., nadanym ustawą z dnia 29 października 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (t. j. Dz. U. z 2021 r. poz. 2105) i mającym zastosowanie do dochodów (przychodów) uzyskanych od 1 stycznia 2021 r.:

Stąd, w przypadku braku porozumienia między podatnikami, którzy zgodnie z rozstrzygnięciem sądu wspólnie wykonują władzę rodzicielską nad małoletnim dzieckiem po rozwodzie lub w trakcie separacji (piecza naprzemienna), lub gdy miejsce zamieszkania dziecka jest takie samo jak miejsce zamieszkania obojga rodziców – kwotę tę podatnicy odliczają w częściach równych.

W pozostałych przypadkach (czyli innych niż naprzemienna opieka lub wspólne zamieszkiwanie rodziców i dziecka połączone ze wspólnym wykonywaniem pieczy nad dzieckiem) odliczenie w wysokości 100% stosuje podatnik, u którego dziecko ma miejsce zamieszkania w rozumieniu ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1610 ze zm.).

W myśl art. 25 ustawy Kodeks cywilny:

Stosownie natomiast do art. 26 ustawy Kodeks cywilny:

Na podstawie art. 27f ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Natomiast, zgodnie z art. 27f ust. 7 ww. ustawy, w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2021 r.:

Zgodnie z art. 6 ust. 8 ww. ustawy, w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2021 r.:

Na podstawie art. 6 ust. 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, obowiązującego do 31 grudnia 2021 r.:

Stosownie natomiast do treści art. 6 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2022 r. i mającym zastosowanie do dochodów (przychodów) uzyskanych od 1 stycznia 2021 r.:

Zgodnie zatem z ogólną zasadą wynikającą z art. 27f ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnikom, jeżeli wykonują władzę rodzicielską, przysługuje ulga na dzieci małoletnie.

W związku z tym wyjaśnienia wymaga, że stosownie do art. 92 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2809 ze zm.):

Na gruncie art. 93 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego:

Z art. 95 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego wynika, że:

W myśl art. 96 § 1 ww. Kodeksu:

Wedle art. 97 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego:

Natomiast w art. 106 ww. Kodeksu wskazano, że:

Zgodnie zaś z treścią art. 107 § 1 ww. Kodeksu:

W myśl art. 107 § 2 ww. Kodeksu:

Jak wynika z art. 27f ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ulga na małoletnie dzieci przysługuje rodzicom, jeżeli wykonują władzę rodzicielską.

Warunkiem niezbędnym do zastosowania ulgi na dzieci w stosunku do małoletniego dziecka jest wykonywanie władzy rodzicielskiej (a nie samo jej posiadanie). Nie można utożsamiać pojęcia „wykonywanie władzy rodzicielskiej” z pojęciem „przysługiwanie władzy rodzicielskiej”. Należy mieć na uwadze, że do nabycia prawa do odliczenia ulgi prorodzinnej konieczne jest zarówno posiadanie przez rodzica władzy rodzicielskiej nad małoletnim dzieckiem, jak i jej faktyczne wykonywanie w danym roku podatkowym. Należy przy tym odróżnić treść władzy rodzicielskiej od jej wykonywania, gdyż samo posiadanie władzy rodzicielskiej nie oznacza jej wykonywania.

Władza rodzicielska obejmuje w szczególności obowiązek i prawo rodziców do wykonywania pieczy nad osobą i majątkiem dziecka oraz do wychowania dziecka. Przy czym przez wychowywanie należy rozumieć zapewnianie stałej opieki, prowadzącej do uzyskania pełnego rozwoju fizycznego i psychicznego. Chodzi zatem o aktywne uczestniczenie w wychowywaniu dziecka i realny wpływ na rozwój jego osobowości. Realizacja prawa wykonywania władzy rodzicielskiej może następować przykładowo poprzez osobiste kontakty z nauczycielami, interesowanie się stanem zdrowia dziecka i pomoc w jego leczeniu, zapewnianie wsparcia w nauce, interesowanie się sposobem spędzania wolnego czasu.

Co istotne, samo tylko uiszczanie alimentów na rzecz dziecka nie wypełnia tak rozumianego określenia „wykonywanie władzy rodzicielskiej”. W konsekwencji, wykonywanie obowiązku alimentacyjnego, czyli fakt płacenia alimentów na dzieci, nie jest rozstrzygający dla uznania, że rodzic wykonuje władzę rodzicielską. Obowiązek alimentacyjny jest bowiem niezależny od władzy rodzicielskiej, a wiec spoczywa także na rodzicach, którzy zostali pozbawieni tej władzy.

Stąd, ulga na dzieci przysługuje tym rodzicom, którzy faktycznie sprawują pieczę nad osobą i majątkiem dziecka. Jeżeli władza rodzicielska przysługuje formalnie obojgu rodzicom, a tylko jeden z rodziców faktycznie ją wykonuje, to z odliczenia całości kwoty może skorzystać tylko ten rodzic. Jeżeli rodzic dziecka pomimo posiadania praw rodzicielskich nie zajmuje się dzieckiem albo jego kontakty są sporadyczne należy uznać, że nie wykonuje władzy rodzicielskiej i w związku z tym nie ma prawa do ulgi.

Powyższe potwierdza Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z dnia 27 lipca 2016 r., sygn. akt II FSK 2378/15, stwierdzając: „(…) dla nabycia prawa do odliczenia ulgi prorodzinnej, konieczne jest łączne spełnienie dwóch przesłanek, to jest posiadanie władzy rodzicielskiej (nawet ograniczonej na podstawie wyroku sądowego) i jej faktyczne wykonywanie w danym roku podatkowym. Czym innym jest bowiem posiadanie władzy a czym innym jej wykonywanie, a to oznacza, że utożsamianie ich na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie znajduje uzasadnienia. W celu nabycia prawa do przedmiotowej ulgi podatnik powinien wykazać zatem, że w danym roku podatkowym wykonywał, a nie tylko posiadał władzę rodzicielską (…).”

Zatem, o wykonywaniu władzy rodzicielskiej nie świadczy tylko sam fakt jej posiadania, czy spełniania obowiązku alimentacyjnego, ani sporadyczne kontakty z dzieckiem. Wykonywanie władzy rodzicielskiej polega na sprawowaniu faktycznej pieczy nad małoletnim dzieckiem w sposób zapewniający jego prawidłowy rozwój, a w szczególności podejmowanie przez rodzica (rodziców) obowiązków w zakresie zaspokojenia potrzeb fizycznych, edukacyjnych i duchowych dziecka. Wykonywanie władzy rodzicielskiej należy zatem odnieść do konkretnych okoliczności faktycznych, w oparciu o zachowania i konkretną aktywność rodziców wobec dziecka.

Zatem, samo posiadanie władzy rodzicielskiej (bez jej faktycznego wykonywania), podobnie jak alimentacja nie wystarcza do zastosowania przedmiotowego odliczenia. W sytuacji, gdy tylko jeden z rodziców wykonuje władzę rodzicielską w stosunku do małoletniego dziecka, nie ma zastosowania zasada, zgodnie z którą przysługującą rodzicom kwotę ulgi na dziecko rodzice dziecka mogą odliczyć w częściach równych lub w dowolnej proporcji przez nich ustalonej. Sposób podziału ulgi pomiędzy rodziców dziecka jest bowiem zagadnieniem wtórnym wobec samego prawa do ulgi.

W konsekwencji, przysługiwanie odliczenia obojgu rodzicom w kwotach równych lub dowolnej proporcji przez nich ustalonej może mieć miejsce tylko wówczas, gdy oboje rodzice wykonują władzę rodzicielską.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że ma Pani trzech małoletnich synów, którzy od 2020 r. uczęszczają do Szkoły Podstawowej. W lipcu 2020 r. wraz z trójką dzieci (w tym jednym niepełnosprawnym) wyprowadziła się Pani od męża, który stosował wobec Pani przemoc psychiczną i ekonomiczną. Od tego czasu zamieszkała Pani wraz z dziećmi w wynajmowanym mieszkaniu. W toku postępowania rozwodowego w dniu 11 grudnia 2020 r. Sąd wydał postanowienie o zabezpieczeniu obowiązku alimentacyjnego wraz z określeniem kontaktów ojca z dziećmi (pierwszy i trzeci weekend miesiąca, począwszy od piątku od godz. 16 do niedzieli do godz. 16, a także każdy wtorek i czwartek od godz. 16 do godz. 20 poza miejscem zamieszkania dzieci) oraz wskazaniem, że miejsce zamieszkania dzieci każdorazowo znajduje się przy matce. Pani małżeństwo zostało rozwiązane wyrokiem … grudnia 2023 r., który uprawomocnił się … grudnia 2024 r. Na dzień złożenia wniosku nie pozostaje Pani w związku małżeńskim.

W 2020 r. (tj. w okresie od stycznia do lipca) Pani ówczesny mąż nie sprawował osobistej opieki nad dziećmi. Pani osobiście zajmowała się dziećmi poprzez zaprowadzanie dzieci do szkoły, odbieranie chłopców o różnych godzinach ze szkoły, wspieranie dzieci w wykonywaniu zadań domowych, w ćwiczeniu czytania i liczenia. Ojciec dzieci po powrocie do domu z pracy wychodził na spotkania lub leżał na kanapie. Obowiązki związane z dziećmi takie jak: uczęszczanie na wywiadówki, zebrania, angażowanie się w życie szkoły realizowała wyłącznie Pani. Ojciec dzieci w okresie od stycznia 2020 r. do lipca 2020 r. nie dbał o zdrowie ani rozwój duchowy i intelektualny dzieci, nie zabierał ich do kościoła, nie poświęcał im czasu spędzając wspólnie wolne chwile. Przygotowywanie dzieci do szkoły w tym okresie było wyłącznie Pani obowiązkiem, tj. przygotowanie ubrania do szkoły, śniadania, spakowanie plecaków itd. W tym czasie to Pani opłacała obiady w szkole, wycieczki szkolne, półkolonie zimowe i letnie. Korzystała Pani ze zwolnienia lekarskiego w celu sprawowania osobistej opieki nad dziećmi podczas gdy chorowały. To Pani zapewniała dzieciom czas w dni wolne od szkoły. Ponadto, pilnowała Pani i chodziła z dziećmi na szczepienia obowiązkowe, na wizyty okulistyczne i ortodontyczne. W czasie choroby synów to Pani kontaktowała się z lekarzami, podawała leki w chorobie. Podczas wspólnego zamieszkiwania z ojcem dzieci (ze względu na to, że nie byli Państwo jeszcze po rozwodzie), opłaty za korzystanie z mediów ponosił wówczas Pani mąż, Pani natomiast ponosiła koszty wyżywienia oraz finansowała bieżące potrzeby związane ze szkołą, leczeniem, zapewnieniem rozrywki, urodzinami kolegów, na które chłopcy byli zapraszani. Wszystkie koszty związane z organizacją życia, czyli: środki czystości, organizację pokojów dzieci, przygotowanie synom miejsca do nauki, finansowanie kosztów diagnozy syna …, wizyty okulistyczne całej trójki dzieci, zakup odzieży, finansowała Pani. Na co dzień pomagała Pani dzieciom w radzeniu sobie z trudnymi sytuacjami i emocjami, takimi jak konflikty w szkole czy trudności w relacjach z kolegami. Ojciec ograniczał się w tym czasie do opłacania rachunków za prąd, wodę i gaz.

W 2020 r. ojciec dzieci nieregularnie realizował kontakty z synami. Po wydaniu postanowienia o zabezpieczeniu alimentów kontakty ojca z dziećmi realizowane były we wtorki i czwartki, natomiast w weekendy ojciec sporadycznie zabierał dzieci. W 2021 r. kontakty były nadal realizowane nieregularnie. Czasami ojciec zabierał dzieci we wtorki, a w czwartki już się z nimi nie kontaktował. W 2021 r. ojciec spędził z dziećmi 2 weekendy w ciągu całego roku. Ojciec dzieci nie interesuje się zdrowiem, rozwojem emocjonalnym czy duchowym dzieci. Nie utrzymuje kontaktu z synami od początku 2021 r.

Od początku 2022 r. kontakty ojca z dziećmi kształtowały się w następujący sposób:

Styczeń:

7-9 (weekend) - brak kontaktu,

13 - spotkanie odwołane przez ojca,

21-23 (weekend) - brak kontaktu;

Luty:

4-6 (weekend) - brak kontaktu,

17, 22, 24 - brak kontaktu,

18-20 (weekend) - brak kontaktu;

Marzec:

1, 5, 8, 10, 15, 17, 22, 29, 31 - brak kontaktu,

4-6 - brak wykonania obowiązku,

18-20- brak wykonania obowiązku;

Kwiecień:

5, 7, 14, 19, 21 - tylko syn …, 26, 28,

1-3 (weekend) - brak kontaktu,

15-17 (weekend) - brak kontaktu;

Maj:

3, 5, 10, 12, 17- odwołane spotkanie,

24,26 - odwołane spotkanie, 31,

6-8 (weekend) - brak kontaktu,

20-22 (weekend) - brak kontaktu;

Czerwiec:

3, 7, 9 - odwołane spotkanie,

3-5 (weekend) - brak kontaktu,

17-19 (weekend) - brak kontaktu;

Lipiec:

5, 7, 12, 14, 26,

od 31 lipca do 10 sierpnia (wakacje) − ojciec dzieci miał zapewnić synom 1 miesiąc wakacji i 1 tydzień ferii, i mimo ustaleń nie wywiązuje się z obowiązku.

Sierpień:

11, 16, 18, 21, 23, 25, 30 - brak kontaktu,

19-21 (weekend) - brak kontaktu;

Wrzesień:

6, 8, 13 - odwołane spotkanie,

20, 22, 27, 29 - odwołane spotkanie,

2-4 (weekend) - brak kontaktu,

16-18 (weekend) - brak kontaktu;

Październik:

13, 18 - odwołane spotkanie, 20,25,27,

7-9 (weekend) - brak kontaktu,

21-23 (weekend) - brak kontaktu;

Listopad:

1, 8, 10, 17, 22, 24, 29 - brak kontaktu,

4-6 (weekend) - brak kontaktu;

Grudzień:

15, 17, 22, 26, 27, 29,

2-4 (weekend) - brak kontaktu,

16-18 (weekend) - brak kontaktu.

Z powyższego zestawienia wynika, że ojciec dzieci w 2022 r. spędził ze swoimi synami jeden weekend podczas wakacji, a miał obowiązek to robić (zgodnie z postanowieniem Sądu) w pierwszy i w trzeci weekend każdego miesiąca.

Ojciec dzieci poza systematycznym płaceniem alimentów zasądzonych przez Sąd nie realizuje obowiązków rodzicielskich, nie bierze udziału w wychowywaniu dzieci, nie utrzymuje osobistych kontaktów z synami, zdarza się, że np. raz w miesiącu zadzwoni do najstarszego syna. Raz zdarzyła się sytuacja, kiedy to poprosiła Pani ojca dzieci o partycypowanie w kosztach założenia aparatu ortodontycznego dla syna … w 2021 r. Ojciec dzieci przekazał Pani kwotę 1 400 zł w 3 ratach (koszt całkowitego aparatu to 2 800 zł). Poza tym przypadkiem, ojciec dzieci nigdy nie dokładał się do dodatkowych wydatków na synów, np. kolonie, obozy, Komunia Święta, wyjazdy na ferie, badania, diagnozy syna …, który jest dzieckiem z orzeczeniem o niepełnosprawności intelektualnej w stopniu lekkim, które występuje wraz ze sprzężeniem z autyzmem atypowym. Syn wymaga stałej opieki, znajduje się pod opieką lekarza psychiatry dziecięcego. Do tego dochodzą takie dysfunkcje jak: zaburzenie przetwarzania słuchowego, zwiększone napięcie mięśniowe, astygmatyzm, problemy ze skupieniem uwagi oraz aktami złości i agresji.

W latach 2020-2022 Pani i ówczesny Pani mąż, posiadali i nadal posiadają pełną władzę rodzicielską nad dziećmi, ale to Pani jako matka od 2020 r. wykonuje władzę rodzicielską wobec synów, zajmując się ich wychowaniem, dbając o ich zdrowie i bezpieczeństwo, troszcząc się o ich prawidłowy rozwój psychiczny i fizyczny, realizując obowiązek szkoły, uczestnicząc w ich życiu szkolnym i wspierając w codziennych problemach. Od 2020 r. do dnia złożenia wniosku Pani synowie zamieszkują z Panią. Miejsce zamieszkania Pani synów było zawsze takie jak Pani miejsce zamieszkania.

Wykonywanie władzy rodzicielskiej przez Panią i ojca dzieci w poszczególnych latach, których dotyczy wniosek, przedstawiało się w następujący sposób. W 2020 r. Pani faktycznie wykonywała władzę rodzicielską nad synami, troszcząc się o ich rozwój psychiczny i fizyczny, a także dbała o ich zdrowie, zabezpieczała potrzeby bytowe. Przekwalifikowała się Pani, aby zapewnić synom opiekę z uwagi na to, że ojciec dzieci nie zostawał z nimi podczas choroby, czy złego samopoczucia. Zmieniła Pani pracę na taką, która dała Pani możliwość sprawowania stałej opieki nad dziećmi. W 2020 r., jak i w kolejnych latach, to wyłącznie Pani chodziła na zebrania, kontaktowała się ze szkołą, pilnowała szczepień dzieci, dbała o to, aby rozwijali swoje zainteresowania. W 2021 r. Pani faktycznie wykonywała władzę rodzicielską nad synami, troszcząc się o ich rozwój psychiczny i fizyczny, a także dbała o ich zdrowie, zabezpieczała potrzeby bytowe. W 2022 r. wyłącznie Pani wychowywała dzieci, ojciec ograniczał się do płacenia alimentów. W 2022 r. dbała Pani o rozwój dzieci, zabezpieczała ich warunki bytowe, ponosiła wydatki związane z wypoczynkiem, ze zdiagnozowaniem syna … w zakresie niepełnosprawności intelektualnej oraz później autyzmu. Pilnowała Pani wizyt kontrolnych wszystkich trzech synów, z uwagi na wadę wzroku, regularnie co 6 tygodni odbywała Pani wizyty z synem … w celu wymiany gumek w aparacie ortodontycznym, zapewniała chłopcom czas podczas dni wolnych od szkoły, czy popołudniami. Chodziła Pani z dziećmi na próby przed Pierwszą Komunią Świętą, ponosiła koszty związane z wydatkami (alby, świece, ofiara dla kościoła, koszty dekoracji kościoła – 400 zł/os. - komunia bliźniaków).

W 2020 r. ojciec dzieci sporadycznie sprawował opiekę nad synami. Od lipca 2020 r. kontakt był znikomy, ograniczał się do nieregularnych spotkań z dziećmi (w tym czasie dzieci były u dziadków, czasami wybierali się na wycieczkę). W 2020 r. miała miejsce Komunia Święta syna … - ojciec nie był na ani jednym spotkaniu, nie towarzyszył dziecku w próbach, ani razu nie pojawił się na białym tygodniu. Jednocześnie nie ponosił kosztów związanych z tym wydarzeniem. W 2021 r. kontakt ojca z dziećmi był coraz mniejszy i nieregularny. Ojciec dzieci nigdy nie interesował się zdrowiem synów. Mąż zabronił Pani zdiagnozować syna … w kontekście jego niepełnosprawności intelektualnej, ponieważ był to dla niego wstyd. W tym okresie ojciec dzieci nie spędzał z synami czasu zgodnie z ww. postanowieniem Sądu, nie interesował się stanem zdrowia dzieci, nie znał ich kolegów, nie wiedział czym się dzieci w tamtym czasie interesowały, nie zapewniał im również wypoczynku. W 2022 r. ojciec dzieci nie wykonywał obowiązków wobec synów, tj. nie brał udziału w ich życiu i wychowaniu, a do tego utrudniał np. wyjazd syna … z jego przyjacielem i ojcem przyjaciela na wakacje. Z roku na rok kontakty ojca z dziećmi są znikome. Ojciec nie składa dzieciom życzeń urodzinowych, nie pamięta o ich świętach, nie spędza z nimi świąt. Od 2020 r. ojciec dzieci nie brał udziału w wychowaniu synów, nie wykonywał względem nich władzy rodzicielskiej, nie zapewniał ich prawidłowego rozwoju duchowego, czy fizycznego. Ojciec dzieci nie interesuje się dziećmi ani ich zdrowiem psychicznym, ani ich problemami. Nie dba również o ich warunki bytowe, nie dba o ich rozwój edukacyjny, nie zabezpiecza ich potrzeb emocjonalnych czy zdrowotnych.

W okresie, którego dotyczy wniosek (w latach 2020-2022) Pani dzieci nie zostały na podstawie orzeczenia umieszczone w instytucji zapewniającej całodobowe utrzymanie w rozumieniu przepisów o świadczeniach rodzinnych. Nigdy nie zawierała Pani z ojcem dzieci porozumienia dotyczącego sposobu korzystania z ulgi na dzieci. W latach 2020-2022 osiągnęła Pani dochody opodatkowane wg skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W latach 2020-2022 nie prowadziła Pani działalności gospodarczej. W latach 2020-2022 Pani dzieci nie osiągały dochodów, nie otrzymywały zasiłku pielęgnacyjnego ani renty socjalnej. W latach 2020-2022 w stosunku do Pani ani do Pani dzieci nie miały zastosowania przepisy art. 30c ustawy o podatku dochodowym os osób fizycznych, ani przepisy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym lub ustawy z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych.

Przystępując do analizy przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego podkreślić należy, że korzystanie z każdej preferencji podatkowej, w tym ulgi przewidzianej w art. 27f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, uzależnione jest od spełnienia wszystkich ustawowych przesłanek wymaganych do jej zastosowania.

Jak wynika z powyższych uregulowań prawnych, aby móc skorzystać z ulgi, o której mowa w art. 27f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy m.in. wykonywać władzę rodzicielską w stosunku do małoletniego dziecka, uczącego się w szkołach ściśle przez ustawę określonych, które w roku podatkowym nie uzyskało dochodów, z wyjątkiem renty rodzinnej, podlegających opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 lub art. 30b lub przychodów, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 148 - w łącznej wysokości przekraczającej kwotę stanowiącą iloraz kwoty zmniejszającej podatek określonej w art. 27 ust. 1b pkt 1 oraz stawki podatku, określonej w pierwszym przedziale skali, o której mowa w art. 27 ust. 1, z wyjątkiem renty rodzinnej.

Biorąc pod uwagę przedstawiony opis sprawy oraz powołane wyżej przepisy prawa uznać należy, że skoro w latach 2020-2022 to wyłącznie Pani sprawowała faktycznie stałą władzę rodzicielską nad małoletnimi dziećmi, tj. zajmowała się Pani ich wychowaniem i utrzymaniem, troszczyła się o rozwój fizyczny i psychiczny, zabezpieczała potrzeby bytowe, edukacyjne i zdrowotne (przekwalifikowała się Pani, aby zapewnić synom opiekę podczas choroby, chodziła z dziećmi do lekarzy, na badania, szczepienia), ponosiła wydatki związane z wypoczynkiem (opłacała wycieczki szkolne, kolonie, obozy), finansowała wyprawkę szkolną, pomagała w edukacji szkolnej (wspierała dzieci w ćwiczeniu czytania i liczenia), zaprowadzała dzieci do szkoły i je odbierała, uczęszczała na zebrania do szkoły, chodziła z dziećmi na próby przed Pierwszą Komunią Świętą oraz ponosiła związane z tym wydatki (alby, świece, ofiara dla kościoła, koszty dekoracji kościoła), dbała o to, aby synowie rozwijali swoje zainteresowania (warsztaty), w czasie wolnym od szkoły zapewniała dzieciom opiekę i rozrywkę, wspierała w codziennych problemach, zabezpieczała potrzeby emocjonalne dzieci związane z wejściem w życie nastolatków, pomagała rozwiązywać konflikty koleżeńskie, podczas gdy ojciec dzieci sporadycznie kontaktował się z małoletnimi synami, nie spędzał z nimi czasu zgodnie z postanowieniem Sądu, nie brał udziału w ich wychowaniu i opiece, nie interesował się ich stanem zdrowia, nie uczestniczył w życiu szkolnym i pozaszkolnym dzieci (nie znał ich kolegów i zainteresowań dzieci), nie dbał o ich rozwój edukacyjny, nie zabezpieczał potrzeb emocjonalnych, nie uczestniczył w wydarzeniu takim jak Pierwsza Komunia Święta dzieci, nie składał dzieciom życzeń urodzinowych, nie pamiętał o ich świętach, nie spędzał z nimi świąt, nie zapewniał im również wypoczynku, nie ponosił żadnych kosztów związanych z utrzymaniem synów oprócz zasądzonych alimentów (raz sfinansował w połowie koszt aparatu ortodontycznego syna), to Pani przysługiwało za lata 2020-2022 r. wyłączne prawo do dokonania odliczeń w ramach ulgi prorodzinnej, wynikającej z art. 27f ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. 100% kwoty ustalonej zgodnie z art. 27f ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych na troje małoletnich dzieci.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Organ podkreśla, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.) jest sam przepis prawa. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego …. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).