Interpretacja indywidualna z dnia 8 sierpnia 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB2-1.4010.290.2024.1.AS

Czy w świetle wyżej opisanego stanu faktycznego otrzymana przez Spółkę rekompensata stanowić będzie przychód, o którym mowa w art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT podlegający zwolnieniu na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 47 ustawy o CIT, jako dotacja otrzymana z budżetu jednostki samorządu terytorialnego. Czy w przypadku uznania pytania nr 1 za prawidłowe, dzień powstania przychodu Spółki z tytułu rekompensaty powstanie w momencie faktycznego otrzymania środków, czyli w dniu otrzymania środków (rat rekompensaty oraz dopłaty rekompensaty po audycie rocznym) na rachunek bankowy Wnioskodawcy, co w konsekwencji zobowiąże Wnioskodawcę do wykazania przychodu zwolnionego z opodatkowania w deklaracji CIT-8 dotyczącej roku podatkowego, w którym środki pieniężne wpłynęły na rachunek bankowy Wnioskodawcy.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

10 czerwca 2024 r. za pośrednictwem platformy ePUAP wpłynął Państwa wniosek z tego samego dnia o wydanie interpretacji indywidualnej, dotyczący podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia:

- czy otrzymana przez Spółkę rekompensata stanowić będzie przychód, o którym mowa w art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT podlegający zwolnieniu na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 47 ustawy o CIT, jako dotacja otrzymana z budżetu jednostki samorządu terytorialnego,

- w przypadku uznania stanowiska w tym zakresie za prawidłowe, czy dniem powstania przychodu Spółki z tytułu rekompensaty będzie dzień faktycznego otrzymania środków na Państwa rachunek bankowy, co w konsekwencji zobowiąże Państwa do wykazania przychodu zwolnionego z opodatkowania w deklaracji CIT-8 dotyczącej roku podatkowego, w którym środki pieniężne wpłynęły na Państwa rachunek.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

X sp. z o.o. (dalej jako: „Spółka”, „Wnioskodawca”, „Operator”) jest spółką prawa handlowego powstałą w wyniku przekształcenia przedsiębiorstwa komunalnego. Jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych (dalej: „CIT”) oraz jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Wyłącznym wspólnikiem Spółki i tym samym jej założycielem jest Gmina (…) (dalej jako: „Gmina”, „Organizator”), która posiada 100% udziałów.

Wiodący profil działalności Wnioskodawcy to wykonywanie zadań o charakterze użyteczności publicznej polegających na bieżącym i nieustannym zaspokajaniu zbiorowych potrzeb mieszkańców Gminy oraz na terenie gmin, z którymi Organizator posiada porozumienia w sprawie przejęcia zadań z zakresu lokalnego transportu zbiorowego. Przedmiotem tych zadań jest przewóz osób i bagażu środkami komunikacji miejskiej (lokalny transport zbiorowy w komunikacji miejskiej). Spółka posiada status podmiotu wewnętrznego w rozumieniu przepisów prawa wspólnotowego podlegającego kontroli miasta, identycznie jak do kontroli sprawowanej przez miasto nad własnymi komórkami wewnętrznymi.

Gmina przydzieliła Wnioskodawcy jej zadanie własne na podstawie zawartej między Stronami umowy, które ma polegać na świadczeniu usług publicznych w zakresie publicznego transportu zbiorowego mieszkańcom Gmin na mocy przepisów ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o publicznym transporcie zbiorowym (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2778, dalej jako: „ustawa o PTZ”) oraz warunkach określonych w umowie i załącznikach oraz zgodnie z obowiązującym prawodawstwem krajowym oraz wspólnotowym.

Z tytułu świadczonych usług, Organizator przekaże Operatorowi rekompensatę oznaczającą kwotę pieniężną lub inne przyznane korzyści w związku z realizacją przewozów, obliczaną i wypłacaną zgodnie z postanowieniami umowy oraz na zasadach określonych w rozporządzeniu (WE) nr 1370/2007 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 23 października 2007 r. dotyczącym usług publicznych w zakresie kolejowego i drogowego transportu pasażerskiego oraz uchylające rozporządzenia Rady (EWG) nr 1191/69 i (EWG) nr 1107/70 (Dz. U. UE L 315 z dnia 3 grudnia 2007 r., dalej jako: „rozporządzenie 1370/2007”) oraz innych powszechnie obowiązujących przepisach prawa. Rekompensata kalkulowana jest w oparciu o poniesione Koszty Przewozów, pomniejszone o wygenerowane podczas świadczenia Przewozów Przychody z uwzględnieniem Rozsądnego Zysku. Zatem, jest wypłacana na podstawie złożonego wniosku o jej przyznanie w wartości netto według zasady: (K-P)-/+A+RZ = wynik finansowy netto, gdzie: K - koszty poniesione w związku z realizacją przedmiotu umowy; P - dodatnie wpływy finansowe i przychody związane z realizacją przedmiotu umowy; A - wartość Rekompensaty za poprzedni rok rozliczeniowy podlegająca zwrotowi lub uzupełnieniu na podstawie rozliczenia; RZ - rozsądny zysk.

Kalkulacja ta zgodna jest z rozporządzeniem 1370/2007, ustawą o PTZ oraz Dyrektywą Komisji 2005/81/WE z dnia 28 listopada 2005 r. zmieniająca dyrektywę 80/723/EWG w sprawie przejrzystości stosunków finansowych między Państwami Członkowskimi a przedsiębiorstwami publicznymi oraz w sprawie przejrzystości finansowej wewnątrz określonych przedsiębiorstw (Dz. U. UE L 312 z dnia 29 listopada 2005 r.).

Rekompensata jest wyrównaniem ujemnego wyniku finansowego netto do poziomu poniesionych kosztów plus rozsądny zysk. Pokrywa ona straty poniesione w związku z prowadzoną działalnością publiczną. Uzyskane w ten sposób przez Spółkę środki wypłacane są z budżetu Gminy i nie są w umowie wprost zaklasyfikowane jako dotacja. Gmina ma również obowiązek monitorować, czy Wnioskodawca nie uzyska nadwyżki rekompensaty albo czy nie istnieje ryzyko uzyskania przez Spółkę nadmiernej rekompensaty. Kwota nadwyżki lub niedopłaty rekompensaty podlega zwrotowi lub uzupełnieniu przez Organizatora. Otrzymywana rekompensata pozostaje bez wpływu na cenę, jaką pasażer jest zobowiązany zapłacić za bilet. Zgodnie z ustaleniami umowy, wysokość opłat za przejazd ustala Gmina. Ustalone opłaty stanowią wpływy Spółki.

Wnioskodawca prowadzi również sprzedaż biletów komunikacji miejskiej, a wszelkie wpływy z tytułu pobierania opłat za przewóz stanowią jego wpływy i ujmowane są w rejestrach sprzedaży Spółki. Z uwagi na fakt, że Spółka osiąga również przychody z dodatkowej działalności oprócz powierzonych jej usług w zakresie transportu publicznego (wymaga podkreślenia, że przychody te nie wpływają na wysokość rekompensaty - jest to np. prowadzenie parkingu czy najem powierzchni), celem zwiększenia przejrzystości i uniknięcia subsydiowania skośnego księgi rachunkowe Wnioskodawcy prowadzone są w taki sposób, by przychody oraz koszty można było rozdzielić na obie działalności (tj. dla organizacji przewozów oraz innej działalności prowadzonej przez Operatora).

Umowa przewiduje również zasady dokonywania płatności i rozliczeń w ramach rekompensaty. Wynika z niej, że płatności w ramach Rekompensaty dokonywane są w ratach miesięcznych, a rozliczenia tych płatności dokonuje się na koniec każdego roku obowiązywania Umowy oraz z końcem okresu obowiązywania Umowy. Z dalszych postanowień umownych wynika również, że ostateczną wysokość rocznej Rekompensaty należnej Wnioskodawcy ustala się w drodze weryfikacji rzeczywistych Kosztów i Przychodów wygenerowanych przez Wnioskodawcę w związku ze świadczeniem Przewozów w danym roku kalendarzowym, przy uwzględnieniu Rozsądnego Zysku dla Wnioskodawcy. Na podstawie rocznego rozliczenia rekompensaty uwzględniającego wszelkie złożone przez Operatora w trakcie roku rozliczeniowego dokumenty i rozliczenia Gmina dokonuje również audytu rozliczeniowego rekompensaty przy pomocy niezależnego audytora w każdym roku obowiązywania umowy.

W Umowie wskazano, że weryfikacja przez Gminę wysokości rocznej Rekompensaty i zakończenie rocznego rozliczenia Rekompensaty powinno odbyć się w terminie nie dłuższym niż do 30 czerwca roku następnego po roku, którego roczne rozliczenie dotyczy. Ostateczna kwota rekompensaty znana jest po zakończeniu audytu (tym samym, powstać może np. niedopłata na rzecz Spółki podlegająca uzupełnieniu przez Organizatora).

Pytania

1.Czy w świetle wyżej opisanego stanu faktycznego otrzymana przez Spółkę rekompensata stanowić będzie przychód, o którym mowa w art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT podlegający zwolnieniu na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 47 ustawy o CIT, jako dotacja otrzymana z budżetu jednostki samorządu terytorialnego?

2.Czy w przypadku uznania pytania nr 1 za prawidłowe, dzień powstania przychodu Spółki z tytułu rekompensaty powstanie w momencie faktycznego otrzymania środków, czyli w dniu otrzymania środków (rat rekompensaty oraz dopłaty rekompensaty po audycie rocznym) na rachunek bankowy Wnioskodawcy, co w konsekwencji zobowiąże Wnioskodawcę do wykazania przychodu zwolnionego z opodatkowania w deklaracji CIT-8 dotyczącej roku podatkowego, w którym środki pieniężne wpłynęły na rachunek bankowy Wnioskodawcy?

Państwa stanowisko w sprawie

W ocenie Wnioskodawcy, otrzymana rekompensata będzie stanowiła dla niego przychód, o którym mowa w art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT, zwolniony z podatku na mocy przepisu art. 17 ust. 1 pkt 47 ustawy o CIT. Powstanie on, zgodnie z przepisem art. 12 ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 12 ust. 3e ustawy o CIT w dacie jej faktycznego otrzymania, czyli wpływu na rachunek Spółki. W związku z tym, Spółka będzie miała obowiązek wykazać przychód zwolniony z opodatkowania w deklaracji CIT-8 dotyczącej roku podatkowego, w którym środki pieniężne wpłynęły na rachunek bankowy Wnioskodawcy.

Uzasadnienie

W przepisie art. 12 ust. 1 ustawy o CIT prawodawca zakreśla krąg należności, które na gruncie niniejszej ustawy zaliczane są do przychodów, którego jednocześnie nie zawęża. Są nim m.in. otrzymane pieniądze, wartości pieniężne czy też wartość nieodpłatnych bądź częściowo odpłatnych świadczeń. Prowadzi to do wniosku, że w ślad za m.in. wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z 3 lutego 2015 r. sygn. II FSK 1780/13 co do zasady przychodem jest:

- każda wartość wchodząca do majątku podatnika, - powiększająca jego aktywa, - przyjmująca ostateczny charakter (definitywny), - otrzymaną wartością podatnik może rozporządzać jak własną.

Nie wszystkie przychody, jakie podatnik rozpoznaje mają wpływ na podstawę opodatkowania. Zgodnie bowiem z przepisem art. 7 ust. 3 pkt 1 ustawy o CIT, przy ustalaniu dochodu nie uwzględnia się przychodów ze źródeł przychodów, jeżeli dochody z tych źródeł nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym albo są wolne od podatku.

Ustawodawca przepisem art. 17 ustawy o CIT wprowadził zwolnienia z opodatkowania podatkiem CIT o różnym charakterze (przedmiotowe albo podmiotowo-przedmiotowe). Jednym z nich są dotacje otrzymane z budżetu państwa lub budżetu jednostki samorządu terytorialnego, z wyjątkiem dopłat do oprocentowania kredytów bankowych w zakresie określonym w odrębnych ustawach (art. 17 ust. 1 pkt 47 ustawy o CIT). Zwolnienie to dotyczy dochodów z tytułu wszelkich dotacji, a dla zakresu zwolnienia nie jest istotny rodzaj dotacji, ich charakter i to, czy są określane jako dotacje podmiotowe, przedmiotowe, czy też celowe. W ramach przytoczonego wyżej zwolnienia nie ma znaczenia rodzaj, system przekazywania oraz rozliczania tych środków. Istotne znaczenie ma źródło pochodzenia środków, którym musi być budżet państwa lub budżet jednostki samorządu terytorialnego.

Same przepisy ustawy o CIT nie normują jednak definicji dotacji. Najczęściej jednak, co znajduje potwierdzenie w wydawanych dotychczas rozstrzygnięciach jej odzwierciedlenia należałoby szukać w przepisach ustawy z dnia ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1270 z późn. zm., dalej jako: „ustawa o finansach publicznych”). Stosownie do przepisu art. 126 ustawy o finansach publicznych, dotacje są to podlegające szczególnym zasadom rozliczania środki z budżetu państwa, budżetu jednostek samorządu terytorialnego oraz z państwowych funduszy celowych przeznaczone na podstawie niniejszej ustawy, odrębnych ustaw lub umów międzynarodowych, na finansowanie lub dofinansowanie realizacji zadań publicznych. Oprócz wyżej wskazanych elementów dotacji w doktrynie wskazuje się też dodatkowe elementy dotacji, którymi są jej bezzwrotność i nieodpłatność. Dotacja jest bezzwrotna wtedy, kiedy podmiot otrzymujący środki wykorzysta ją zgodnie z przeznaczeniem i prawidłowo rozliczy. Wtedy nie będzie musiał dokonywać jej zwrotu. Nieodpłatność zaś przejawia się w tym, że beneficjent nie świadczy w sensie cywilistycznym świadczenia wzajemnego. Tym samym, nie stanowi formy zapłaty z tytułu wykonywania określonych zadań.

Zgodnie z normą wyrażoną w art. 4 ust. 1 pkt 15 ustawy o PTZ, rekompensatą są środki pieniężne lub inne korzyści majątkowe przyznane operatorowi publicznego transportu zbiorowego w związku ze świadczeniem usług w zakresie publicznego transportu zbiorowego. Finansowanie przewozów o charakterze użyteczności publicznej może polegać m.in. na:

- pobieraniu przez operatora lub organizatora opłat w związku z realizacją usług świadczonych w zakresie publicznego transportu zbiorowego, lub

- przekazaniu operatorowi rekompensaty z tytułu:

a)utraconych przychodów w związku ze stosowaniem ustawowych uprawnień do ulgowych przejazdów w publicznym transporcie zbiorowym, lub

b)utraconych przychodów w związku ze stosowaniem uprawnień do ulgowych przejazdów w publicznym transporcie zbiorowym ustanowionych na obszarze właściwości danego organizatora, o ile zostały ustanowione, lub

c)poniesionych kosztów w związku ze świadczeniem przez operatora usług w zakresie publicznego transportu zbiorowego, lub

- udostępnianiu operatorowi przez organizatora środków transportu na realizację przewozów w zakresie publicznego transportu zbiorowego.

Źródłem finansowania powyższego mogą być w szczególności środki własne JST jako organizatora czy środki z budżetu państwa.

Również same przepisy ustawy o PTZ wskazują wprost, że operatorowi przysługuje rekompensata, jeżeli wykaże, że podstawą poniesionej straty z tytułu realizacji usług w zakresie publicznego transportu zbiorowego są utracone przychody i poniesione koszty (art. 50 ust. 1, art. 51 ust. 1 oraz art. 52 ust. 1 ustawy o PTZ). Ustawodawca w normie art. 55 ustawy o PTZ również wprost traktuje o tym, że w przypadku realizowania przez operatora usługi z zakresu publicznego transportu zbiorowego w transporcie kolejowym w międzywojewódzkich i międzynarodowych przewozach pasażerskich otrzymuje on rekompensatę w postaci dotacji z budżetu państwa. Spółka wskazuje jednak, że w żaden sposób przepis ten nie wyłącza wprost tej formy w stosunku do rekompensaty z budżetów JST - nie została jedynie wskazana wprost.

Nie istnieje zatem, w ocenie Spółki, powód dla którego miałaby zostać potraktowania inaczej. Oba podmioty publiczne finansują świadczenie usług, mających charakter użyteczności publicznej, na co wskazuje przepis art. 51 ustawy o PTZ. Przepis art. 2 lit. g) rozporządzenia 1370/2007 określa rekompensatę z tytułu świadczenia usług publicznych jako każdą korzyść, zwłaszcza finansową, przyznaną bezpośrednio lub pośrednio przez właściwy organ z funduszy publicznych w okresie realizacji zobowiązania z tytułu świadczenia usług publicznych lub powiązaną z tym okresem. W załączniku do ww. dokumentu punkt 2 określa, że wysokość rekompensaty nie może przekroczyć kwoty odpowiadającej wynikowi finansowemu netto, który równoważny jest sumie wpływów, pozytywnych czy negatywnych, jakie wypełnianie zobowiązania z tytułu świadczenia usług publicznych wywiera na koszty i przychody podmiotu je realizującego. Wpływ ten ocenia się przez porównanie stanu, w którym zobowiązanie z tytułu świadczenia usług publicznych jest wypełniane, ze stanem, jaki istniałby w przypadku jego niewypełniania z tytułu wskazanych usług.

W ocenie Spółki, rekompensata w tak przedstawionym stanie faktycznym nosi znamiona dotacji. Otrzymane środki w sposób wyczerpujący wypełniają jej elementy. Źródłem finansowania rekompensaty z tytułu poniesionych kosztów w związku ze świadczeniem przez Operatora usług w zakresie publicznego transportu zbiorowego jest bowiem dotacja otrzymana z budżetu jednostki samorządu terytorialnego. Otrzymane środki stanowiące, w ocenie Spółki, dotację nie dotyczą w żaden sposób sprzedaży towaru, wykonania usługi czy sprzedaży praw majątkowych.

Jak wspomniano w przedstawionym stanie faktycznym, rekompensata pokrywa koszty, straty poniesione w związku z prowadzoną działalnością publiczną. Nie ulega również wątpliwości, że otrzymywana rekompensata uwarunkowana jest szczególnymi zasadami rozliczania wskazanym w przedstawionym stanie faktycznym. Dodatkowo, na Spółce ciąży obowiązek prowadzenia oddzielnej rachunkowości oraz posiadania odpowiednich dokumentów dla prawidłowego jej rozliczenia. Powyższy pogląd wraz z rozważaniami na temat poprawności w rozumieniu rekompensaty jako dotacji został zaprezentowany m.in. w:

- wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z 28 kwietnia 2017 r. sygn. II FSK 862/15 „Sporny w sprawie problem dotyczy w istocie sposobu określenia podstawy opodatkowania w podatku dochodowym od osób prawnych, po otrzymaniu przez Spółkę dotacji (rekompensat) dotyczących wydatków poniesionych uprzednio w związku ze świadczeniem usług transportu zbiorowego, zwolnionych z opodatkowania na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 47 u.p.d.o.p. oraz dofinansowania wcześniej poniesionych wydatków na modernizację lub zakup środków trwałych, zwolnionego z opodatkowania na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 52 u.p.d.o.p. (...) Niesporne jest, że przekazane Spółce środki finansowe należy odpowiednio rozpoznawać jako dotacje, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 47 u.p.d.o.p. oraz dofinansowanie w rozumieniu art. 17 ust. 1 pkt 52 u.p.d.o.p. W świetle tych przepisów przekazane Spółce środki finansowe stanowią wprawdzie przychód podatkowy w rozumieniu art. 12 ust. 1 pkt 1 u.p.d.o.p., lecz korzystający ze zwolnienia podatkowego”;

- wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z 8 lutego 2024 r. sygn. I SA/Wr 771/23 gdzie czytamy, że „W ocenie Sądu, treść przepisu art. 17 ust. 1 pkt 47 ustawy o CIT wskazuje, że (...) dla zakresu omawianego zwolnienia nie ma znaczenia, ani rodzaj dotacji ani system jej przekazywania czy rozliczania. Nie są więc skuteczne w realiach niniejszej sprawy próby DKIS czynienia rozróżnienia na tym tle pomiędzy pomocą, rekompensatą a dotacją. Z punktu widzenia ustawodawcy istotne jest tylko źródło pochodzenia środków pomocy publicznej, którym musi być budżet państwa lub budżet jednostki samorządu terytorialnego. To kryterium sporna pomoc wypełnia bez reszty, co zresztą przyznaje sam organ, że pomoc będzie stanowiła świadczenie publicznoprawne z budżetu państwa.”

Momentem powstania przychodu jest z reguły dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi albo częściowego jej wykonania, nie później jednak niż dzień:

- wystawienia faktury albo

- uregulowania należności.

Jeśli strony ustalą, że świadczona usługa rozliczona będzie w okresach rozliczeniowych, przychód powstaje w ostatnim dniu okresu rozliczeniowego określonego w umowie albo wystawionej fakturze, nie rzadziej niż raz w roku (art. 12 ust. 3a i 3c ustawy o CIT). Jeżeli podatnik otrzyma przychód, do którego nie stosuje się przepisów z art. 12 ust. 3 ustawy o CIT oraz norm szczególnych, za datę jego powstania przyjmuje się dzień otrzymania zapłaty, o czym mówi przepis art. 12 ust. 3e ustawy o CIT.

W doktrynie wskazuje się, że „Podatnicy otrzymują czasami nietypowe i nieoczekiwane przychody. Z reguły nie są one otrzymywane za wykonane czynności, takie jak sprzedaż towarów, praw majątkowych lub wykonanie usługi. Zatem nie stosuje się do nich zasad powstawania przychodu w sposób opisany powyżej. W takiej sytuacji zastosowanie ma art. 12 ust. 3e u.p.d.o.p., stanowiący, że w przypadku otrzymania przychodu, do którego nie stosuje się opisanych wcześniej zasad, za datę jego powstania uznaje się dzień otrzymania zapłaty. Do takich przychodów zalicza się m.in. otrzymane odszkodowania, dotacje, refundacje lub dopłaty” (za: P. Małecki, M. Mazurkiewicz (w:) CIT. Komentarz. Podatki i rachunkowość, wydanie XIV, red. P. Małecki, M. Mazurkiewicz, red. WKP 2023, komentarz do art. 12).

Mając powyższe na uwadze, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że moment powstania przychodu z tytułu dotacji wypłaconej w drodze rekompensaty nie powstanie na zasadach ogólnych, lecz z chwilą otrzymania środków stosownie do dyspozycji wskazanej w przepisie art. 12 ust. 3e ustawy o CIT. Chwilą tą jest dzień uznania rachunku bankowego Spółki. Prowadzi to do konkluzji, iż otrzymane w ten sposób środki powinny być rozliczone metodą kasową.

Wskazana wyżej teza znajduje swoje potwierdzenie m.in. w interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 30 października 2019 r. nr 0111-KDIB2-1.4010.409.2019.1.AR gdzie czytamy, że: „Mając powyższe na uwadze stwierdzić należy, że Spółka powinna wykazać całą kwotę otrzymanej dotacji w zeznaniu podatkowym CIT-8 i załączniku CIT-8/O za rok, w którym otrzymała dotację bowiem jak wskazano powyżej dotacja stanowi przychód w momencie jej otrzymania.”

Podobne stanowisko zajął również Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji indywidualnej z 12 listopada 2013 r. nr ITPB3/423-366b/13/PST.

Zbliżony stan faktyczny jak u Wnioskodawcy został poddany ocenie przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z 12 marca 2020 r. nr 0111-KDIB1-2.4010.523.2019.4.DP. W niniejszej sprawie spółka prawa handlowego powstała w wyniku połączenia spółek akcyjnych oraz spółek z o.o. ze 100% udziałem województwa, z którym to województwem zawarła umowę o świadczenie usług publicznych w zakresie publicznego transportu zbiorowego w przewozach autobusowych o charakterze użyteczności publicznej w trybie i na zasadach określonych przepisami ustawy o PTZ oraz rozporządzenia dot. usług publicznych w zakresie transportu pasażerskiego. Z tytułu tych usług województwo wypłaca spółce rekompensatę obliczaną i wypłacaną zgodnie z postanowieniami umowy i kalkulowaną zgodnie z ww. przepisami przy uwzględnieniu poniesionych kosztów, uzyskanych przychodów oraz rozsądnego zysku. Jest ona rozliczana na podstawie wniosku o jej przyznanie i stanowi wyrównanie ujemnego wyniku finansowego netto do poziomu poniesionych kosztów plus rozsądny zysk. Środki pieniężne nie były w umowie formalnie klasyfikowane jako dotacja. W tym stanie faktycznym, przychody z tytułu sprzedaży biletów oraz innych opłat dodatkowych pobieranych od pasażerów stanowią przychód spółki, sprzedaż biletów jest prowadzona przez spółkę i ujmowana w jej rejestrach sprzedaży. Wskazano również, iż istotą rekompensaty otrzymanej na pokrycie kosztów związanych z wykonywaniem usług w zakresie publicznego transportu zbiorowego, jest zrównoważenie kosztów działalności w związku ze świadczeniem usługi publicznej. Wówczas organ zgodził się ze stanowiskiem wyrażonym przez wnioskodawcę, zgodnie z którym „W świetle powyższego, otrzymywana przez Wnioskodawcę rekompensata w związku z realizacją obowiązku świadczenia usług przewozowych na warunkach określonych przez Województwo A. będzie, zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 u.p.d.o.p., stanowiła przychód Wnioskodawcy w dacie jej otrzymania (art. 12 ust. 3e u.p.d.o.p.), wolny od podatku na mocy art. 17 ust. 1 pkt 47 ww. ustawy.”

Podobna kwestia została również rozpatrzona w interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 4 lipca 2018 r. nr 0111-KDIB2-3.4010.167.2018.1.APA. Wnioskodawca był spółką kapitałową niepowiązaną kapitałowo ani osobowo z jednostką samorządu terytorialnego (JST), lecz rozważał możliwość zawierania umów o świadczenie usług w zakresie publicznego transportu drogowego przewidujących przekazywanie mu rekompensaty. Wówczas występowałby on w charakterze Operatora, a drugą stroną umowy byłby Organizator (organizator publicznego transportu zbiorowego), czyli JST lub związek JST. Rekompensata ta przysługiwałaby w przypadku realizacji usług, w ramach których poniesione koszty świadczenia usług w ww. zakresie przewyższałyby przychody (dodatnie przepływy pieniężne) powiększone lub niepowiększone o rozsądny zysk. Uzasadnienie dla istoty rekompensaty zostało wskazane analogicznie jak w wyżej przytoczonej interpretacji. W odniesieniu do nienazwania rekompensaty dotacją w przepisach ustawy o PTZ uznano, że nie pozbawia jej takiego charakteru (dotacji) w odniesieniu do rekompensaty z budżetu jednostki samorządu terytorialnego. Stąd też w przytoczonej interpretacji wskazano, iż „Mając na względzie powyższe, należy stwierdzić, że w przedstawionym stanie faktycznym, z uwagi na charakter analizowanej należności i jej związek z działalnością gospodarczą prowadzoną przez Spółkę, datą powstania przychodu w postaci rekompensaty jest moment jej otrzymania przez Spółkę (art. 12 ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 12 ust. 3e Ustawy CIT). Wnioskodawca powinien zatem rozpoznawać rekompensatę jako przychód podatkowy w dacie wpływu tych środków na Jego rachunek bankowy.” Stanowi ona tym samym przychód zwolniony od podatku zgodnie z przepisem art. 17 ust. 1 pkt 47 ustawy o CIT.

Przykładowe, pozostałe interpretacje w zbliżonym stanie faktycznym o tym samym stanowisku zostały również wyrażone przez:

- Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z 4 lipca 2018 r. nr 0111-KDIB2-3.4010.168.2018.1.APA;

- Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 4 lipca 2018 r. nr 0111-KDIB2-3.4010.85. 2018.4.APA;

- Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z 15 stycznia 2015 r. nr IBPBI/2/423-1304/14/MO;

- Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z 1 lipca 2013 r. nr IBPBI/2/423-399/13/PP;

- Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z 1 marca 2013 r. nr ILPB3/423-514/12-2/KS;

- Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi w interpretacji indywidualnej z 19 lipca 2011 r. nr IPTPB3/423-38/11-2/KJ;

- Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z 7 kwietnia 2011 r. nr ILPB3/423-14/11-4/EK.

Podsumowując powyższe, Wnioskodawca w zakresie pytania nr 1 i 2 stoi na stanowisku, iż otrzymana rekompensata będzie stanowiła dla niego przychód, o którym mowa w art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT, zwolniony z podatku na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 47 ustawy o CIT. Moment powstania obowiązku podatkowego nastąpi w dacie jej faktycznego otrzymania, tak więc w dniu otrzymania środków (rat rekompensaty oraz dopłaty rekompensaty po audycie rocznym) na rachunek bankowy Wnioskodawcy. Skutkiem tego, Wnioskodawca będzie miał obowiązek wykazać przychód zwolniony z opodatkowania w deklaracji CIT-8 dotyczącej roku podatkowego, w którym środki pieniężne wpłynęły na rachunek bankowy Spółki.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które Państwo przedstawili we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 7 ust. 1 i ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2805 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”):

Natomiast zgodnie z art. 7 ust. 3 pkt 1-3 ustawy o CIT:

Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie zawiera legalnej definicji przychodu podatkowego. Ustawodawca ograniczył się w tym zakresie do wskazania w art. 12 ust. 1 ustawy o CIT przykładowych przysporzeń, zaliczanych do tej kategorii.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT:

Zgodnie z art. 12 ust. 3 ustawy o CIT:

Natomiast zgodnie z art. 12 ust. 3e ustawy o CIT:

Nie wszystkie przychody rozpoznawane przez podatnika wpływają na podstawę opodatkowania. Zgodnie bowiem z przywołanym art. 7 ust. 3 pkt 1 ustawy o CIT, przy ustalaniu dochodu nie uwzględnia się przychodów ze źródeł przychodów, jeżeli dochody z tych źródeł nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym albo są wolne od podatku.

Na mocy art. 17 ust. 1 pkt 47 ustawy o CIT:

W tym miejscu zauważyć należy, iż przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie definiują pojęcia „dotacja”. Brak ustawowej definicji pojęcia „dotacja” nie uprawnia jednak do dowolnego określenia jego zakresu znaczeniowego.

Mając powyższe na względzie, uprawnionym jest odwołanie się do ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (t. j. Dz. U. 2023 r. poz. 1270 ze zm.) w zakresie rozumienia sformułowania „dotacja” zawartego w przepisach podatkowych. I tak, stosownie do art. 126 ustawy o finansach publicznych:

Zwolnienie ustanowione w art. 17 ust. 1 pkt 47 ustawy o CIT dotyczy wszelkich dotacji udzielanych ze środków budżetu państwa lub budżetów jednostek samorządu terytorialnego, z wyjątkiem jednej kategorii – dopłat do oprocentowania kredytów bankowych. Z zastrzeżeniem ww. dopłat, dla zakresu omawianego zwolnienia nie ma znaczenia rodzaj dotacji ani system jej przekazywania i rozliczania. Istotne pozostaje natomiast źródło pochodzenia środków, którym musi być budżet państwa lub budżet jednostki samorządu terytorialnego.

Objęcie dotacji z budżetu państwa i budżetów jednostek samorządu terytorialnego zwolnieniem powoduje przy tym konsekwencje w zakresie kwalifikacji wydatków finansowanych z tych środków. Zgodnie bowiem z art. 16 ust. 1 pkt 58 ustawy o CIT:

Ratio legis powołanego przepisu jest związane z tym, że podatnik nie finansuje wydatków własnymi środkami finansowymi, lecz z wolnych od podatku środków przyznanych mu ze źródeł zewnętrznych. Umożliwienie zaliczenia sfinansowanych w ten sposób wydatków w ciężar kosztów podatkowych prowadziłoby do podwójnego uprzywilejowania podatnika.

Jak wskazali Państwo w opisie stanu faktycznego, posiadają Państwo status podmiotu wewnętrznego, w rozumieniu przepisów prawa wspólnotowego, podlegającego kontroli miasta. Gmina przydzieliła Państwu jej zadanie własne na podstawie zawartej między Stronami umowy, które ma polegać na świadczeniu usług publicznych w zakresie publicznego transportu zbiorowego mieszkańcom Gmin, na mocy przepisów ustawy z 16 grudnia 2010 r. o publicznym transporcie zbiorowym oraz na warunkach określonych w umowie i załącznikach oraz zgodnie z obowiązującym prawodawstwem krajowym i wspólnotowym. Z tytułu świadczonych usług Gmina przekaże Państwu rekompensatę oznaczającą kwotę pieniężną lub inne przyznane korzyści w związku z realizacją przewozów. Rekompensata jest wyrównaniem ujemnego wyniku finansowego netto do poziomu poniesionych kosztów plus rozsądny zysk. Pokrywa ona straty poniesione w związku z prowadzoną działalnością publiczną.

Państwa wątpliwości dotyczą kwestii ustalenia, czy otrzymana przez Państwa rekompensata stanowić będzie przychód, o którym mowa w art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT podlegający zwolnieniu na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 47 ustawy o CIT, jako dotacja otrzymana z budżetu jednostki samorządu terytorialnego, a w przypadku uznania Państwa stanowiska w tym zakresie za prawidłowe, czy dniem powstania przychodu Spółki z tytułu rekompensaty będzie dzień faktycznego otrzymania środków na Państwa rachunek bankowy, co w konsekwencji zobowiąże Państwa do wykazania przychodu zwolnionego z opodatkowania w deklaracji CIT-8 dotyczącej roku podatkowego, w którym środki pieniężne wpłynęły na Państwa rachunek.

Odnosząc się do Państwa wątpliwości należy mieć na uwadze, że zasady przyznawania rekompensat określone zostały w załączniku do rozporządzenia (WE) nr 1370/2007 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 23 października 2007 r. dotyczącego usług publicznych w zakresie kolejowego i drogowego transportu pasażerskiego oraz uchylającego rozporządzenia Rady (EWG) nr 1191/69 i (EWG) nr 1107/70.

W myśl tego rozporządzenia, „rekompensata z tytułu świadczenia usług publicznych” oznacza każdą korzyść, zwłaszcza finansową, przyznaną bezpośrednio lub pośrednio przez właściwy organ z funduszy publicznych w okresie realizacji zobowiązania z tytułu świadczenia usług publicznych lub powiązaną z tym okresem. Wysokość rekompensaty nie może przekroczyć kwoty odpowiadającej wynikowi finansowemu netto, który równoważny jest sumie wpływów, pozytywnych czy negatywnych, jakie wypełnianie zobowiązania z tytułu świadczenia usług publicznych wywiera na koszty i przychody podmiotu świadczącego usługi publiczne. Wpływ ten oceniany jest przez porównanie stanu, w którym zobowiązanie z tytułu świadczenia usług publicznych jest wypełniane, ze stanem, jaki istniałby w przypadku niewypełniania zobowiązania z tytułu świadczenia usług publicznych.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 609 ze zm.):

Ponadto, zasady organizacji i funkcjonowania regularnego przewozu osób w publicznym transporcie zbiorowym realizowanego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz w strefie transgranicznej, w transporcie drogowym, kolejowym, innym szynowym, linowym, linowo-terenowym, morskim oraz w żegludze śródlądowej regulują przepisy ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o publicznym transporcie zbiorowym (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2778, dalej: „Ustawa PTZ”) – art. 1 ust. 1.

Art. 1 ust. 2 ww. ustawy stanowi, że:

Stosownie do art. 15 ust. 1 pkt 9 Ustawy PTZ:

W myśl art. 4 ust. 1 pkt 24 Ustawy PTZ, przez umowę o świadczenie usług w zakresie publicznego transportu zbiorowego należy rozumieć umowę między organizatorem publicznego transportu zbiorowego a operatorem publicznego transportu zbiorowego, która przyznaje temu operatorowi prawo i zobowiązuje go do wykonywania określonych usług związanych z wykonywaniem przewozu o charakterze użyteczności publicznej.

Na podstawie art. 22 ust. 1 pkt 2 Ustawy PTZ:

Zasady finansowania przewozów określa art. 50 Ustawy PTZ.

I tak, zgodnie z art. 50 ust. 1 Ustawy PTZ:

Z kolei, stosownie do art. 51 ust. 1 ww. ustawy:

Ponadto, na podstawie art. 52 ust. 1 Ustawy PTZ:

Natomiast w myśl art. 52 ust. 2 Ustawy PTZ:

W myśl art. 4 ust. 1 pkt 15 Ustawy PTZ:

Definicja rekompensaty, zawarta w ww. przepisie jest bardzo szeroka, dlatego w odniesieniu do środków finansowych pochodzących z budżetu państwa lub budżetów jednostek samorządu terytorialnego, należy przenieść ją na grunt finansów publicznych, których rygorom podlegają jednostki zaliczane do sektora finansów publicznych i opierając się na tych przepisach przyporządkować rekompensacie odpowiednią „kategorię” z ustawy o finansach publicznych. Biorąc pod uwagę całość przepisów finansowych zawartych w Dziale II Rozdziale 6 Ustawy PTZ, tą kategorią w odniesieniu do budżetów jednostek samorządu terytorialnego na płaszczyźnie finansów publicznych, może być tylko dotacja.

Operatorem publicznego transportu zbiorowego jest przy tym samorządowy zakład budżetowy oraz przedsiębiorca uprawniony do prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie przewozu osób, który zawarł z organizatorem publicznego transportu zbiorowego umowę o świadczenie usług w zakresie publicznego transportu zbiorowego, na linii komunikacyjnej określonej w umowie. Organizatorem publicznego transportu zbiorowego jest właściwa jednostka samorządu terytorialnego albo minister właściwy do spraw transportu, zapewniający funkcjonowanie publicznego transportu zbiorowego na danym obszarze; organizator publicznego transportu zbiorowego jest „właściwym organem”, o którym mowa w przepisach rozporządzenia (WE) nr 1370/2007 (art. 4 ust. 1 pkt 8 i 9 Ustawy PTZ).

Jak stanowi art. 55 ust. 1 Ustawy PTZ:

Natomiast zgodnie z art. 55 ust. 2 Ustawy PTZ:

Ustawodawca w art. 55 Ustawy PTZ, w przypadku realizowania przez operatora usługi z zakresu publicznego transportu zbiorowego w transporcie kolejowym w międzywojewódzkich i międzynarodowych przewozach pasażerskich, określił rekompensatę z budżetu państwa wprost jako dotację z budżetu państwa. Nie wyłączył jednakże ani wprost ani w sposób dorozumiany tej formy w stosunku do rekompensaty z budżetów jednostek samorządu terytorialnego, a jedynie nie nazwał jej wyraźnie, co nie powoduje automatycznego wykluczenia stosowania tej formy prawnej. W sposób dorozumiany odwołuje się natomiast do definicji dotacji, określonej przepisami ustawy o finansach publicznych. Nie ma bowiem powodów, aby w sposób odmienny traktować rekompensatę z budżetu państwa i budżetów jednostek samorządu terytorialnego, bowiem oba te podmioty publiczne finansują świadczenie usług, mających charakter użyteczności publicznej (art. 51 ustawy o publicznym transporcie zbiorowym).

Jednocześnie w myśl art. 56 ust. 1 Ustawy PTZ:

Treść ww. art. 55 i art. 56 Ustawy PTZ, określających formę rekompensaty, nie obejmuje swym zakresem sytuacji będącej przedmiotem wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej, w związku z czym przyjąć należy, iż źródłem finansowania przewozów o charakterze użyteczności publicznej polegającej na przekazaniu Państwu rekompensaty z tytułu poniesionych kosztów w związku ze świadczeniem przez Państwa usług w zakresie publicznego transportu zbiorowego są środki własne jednostki samorządu terytorialnego będącej organizatorem (art. 51 ust. 1 pkt 1 ustawy).

Istotą rekompensaty, którą otrzymuje operator na pokrycie kosztów związanych z wykonywaniem usług w zakresie publicznego transportu zbiorowego, jest zrównoważenie kosztów działalności w związku ze świadczeniem usługi publicznej, w sensie ekonomicznym posiada więc cechy dotacji. Nienazwanie wprost w ustawie o publicznym transporcie zbiorowym „rekompensaty” „dotacją” nie pozbawia jej takiego charakteru w odniesieniu do rekompensaty z budżetu jednostki samorządu terytorialnego, a posiłkując się definicją z ustawy o finansach publicznych pozwala na przypisanie rekompensacie cech dotacji.

Mając powyższe na uwadze, można zdefiniować rodzaj świadczenia jakim jest rekompensata pieniężna, jako dotacja poprzez elementy składowe takiego świadczenia, pozwalające na przypisanie takiemu świadczeniu cech dotacji, zgodnie z definicją dotacji zawartą w art. 126 ustawy o finansach publicznych.

Źródłem finansowania rekompensaty z tytułu poniesionych kosztów w związku ze świadczeniem przez operatora usług w zakresie publicznego transportu zbiorowego – jak wynika z analizy regulacji ustawy o publicznym transporcie zbiorowym i ustawy o finansach publicznych – jest dotacja otrzymana z budżetu jednostki samorządu terytorialnego. Przedmiotowa rekompensata jest zatem wolna od podatku dochodowego na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 47 ustawy o CIT. Jak już wcześniej wskazano, przepis ten zawiera stwierdzenie, iż wolne od podatku są dotacje otrzymane z budżetu państwa lub budżetu jednostki samorządu terytorialnego, a więc zwolnienie to dotyczy dochodów z tytułu wszelkich dotacji, udzielanych z budżetu państwa lub budżetów samorządowych, z wyjątkiem dotacji na nieobjęte zwolnieniem dopłaty do oprocentowania kredytów bankowych. Dla zakresu tego zwolnienia nie jest więc istotny rodzaj dotacji, ich charakter i to, czy są określane jako dotacje podmiotowe, przedmiotowe czy też celowe. Również nie ma znaczenia sposób wykorzystania tych dotacji (o tym rozstrzyga ustawa o finansach publicznych). Ważne jest natomiast źródło ich pochodzenia, którym musi być budżet państwa lub budżet jednostki samorządu terytorialnego.

Mając na uwadze powyższe, stwierdzić należy, iż źródłem finansowania rekompensaty z tytułu poniesionych kosztów w związku ze świadczeniem przez operatora usług w zakresie publicznego transportu zbiorowego jest dotacja otrzymana z budżetu jednostki samorządu terytorialnego.

W świetle powyższego, otrzymywana przez Państwa kwota odpowiadająca rekompensacie w związku z realizacją obowiązku świadczenia usług przewozowych na warunkach określonych przez Gminę będzie, zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT, stanowiła przychód Spółki w dacie jej otrzymania, tj. wpływu na rachunek Spółki (art. 12 ust. 3e ustawy o CIT). Jednocześnie dochód z tego tytułu wolny będzie od podatku na mocy art. 17 ust. 1 pkt 47 ww. ustawy. Tym samym Spółka będzie miała obowiązek wykazać przychód zwolniony z opodatkowania w deklaracji CIT-8 dotyczącej roku podatkowego, w którym środki pieniężne wpłynęły na Państwa rachunek bankowy.

Tym samym Państwa stanowisko należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanego przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).