Interpretacja
Interpretacja indywidualna z dnia 8 sierpnia 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL2-1.4011.522.2024.1.KF
Obowiązki płatnika w związku z udostępnieniem Prezesowi samochodu służbowego do celów służbowych, w tym w celu dojazdu z miejsca zamieszkania do miejsca wykonywania obowiązków służbowych i z powrotem.
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
28 czerwca 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z 26 czerwca 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy obowiązków płatnika w związku z udostępnieniem Prezesowi samochodu służbowego do celów służbowych, w tym w celu dojazdu z miejsca zamieszkania do miejsca wykonywania obowiązków służbowych i z powrotem.
Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
Są Państwo spółką zarejestrowaną w Krajowym Rejestrze Sądowym, będącą czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Państwa założycielem oraz jedynym udziałowcem jest (…).
Głównie zajmują się Państwo świadczeniem usług (…). Przedmiotem Państwa działalności jest: (…).
Jednym z Państwa organów jest Zarząd, który zarządza Spółką i reprezentuje ją na zewnątrz. Zarząd Spółki tworzy Prezes Zarządu – jednoosobowo.
Udostępniają Państwo Prezesowi Zarządu (dalej jako: „Prezes”) samochód służbowy. Prezes realizuje czynności na podstawie umowy cywilnoprawnej o świadczenie usług zarządzania. Samochód służbowy jest wykorzystywany do celów służbowych, tj. do czynności związanych z Państwa działalnością. Ponoszą Państwo koszty związane z eksploatacją samochodu służbowego takie jak: koszty paliwa, eksploatacji i ubezpieczenia.
Prezes to osoba fizyczna, której miejscem zamieszkania jest terytorium Polski i podlega on nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w podatku dochodowym od osób fizycznych. Prezes nie prowadzi jednoosobowej działalności gospodarczej.
Zakres obowiązków i uprawnień Prezesa określają m.in. przepisy prawa, postanowienia Umowy Spółki, Regulamin Zarządu, Uchwały organów Spółki i inne dokumenty, a od 2024 r. kontrakt menedżerski.
Zgodnie z umową miejscem wykonywania obowiązków Prezesa jest Państwa siedziba, jak i inne miejsca, w których zasadne jest podjęcie czynności w celu realizacji obowiązków Prezesa Zarządu. Prezes nie zamieszkuje w miejscowości, w której zlokalizowana jest Państwa siedziba. Odległość między miejscem zamieszkania a Państwa siedzibą wynosi (…) km.
Charakter pełnionych funkcji i wykonywanych czynności wymaga od Prezesa stałej mobilności i stałej dyspozycyjności bez względu na porę dnia (również poza ustalonymi godzinami pracy). W związku z tym, w celu realizacji obowiązków służbowych (ułatwienia wykonywania dedykowanych obowiązków, które wymagają stałej gotowości i dyspozycyjności), Prezesowi powierzony został samochód służbowy. Udostępnienie samochodu umożliwia szybkie i sprawne przemieszczanie się przez Prezesa pomiędzy różnymi lokalizacjami, w których wykonuje on obowiązki służbowe. Posiadanie przez Prezesa samochodu służbowego zapewnia jego stałą mobilność oraz oszczędność czasową.
Zasady korzystania z samochodu określa Regulamin używania pojazdów samochodowych wykorzystywanych wyłącznie do działalności gospodarczej (dalej jako: „Regulamin”).
Zgodnie z postanowieniami Regulaminu, samochód służbowy jest wykorzystywany przez użytkownika wyłącznie do celów związanych z wykonywaniem obowiązków wynikających z umowy o pracę lub innej umowy zawartej z Państwem, a także do celów związanych z Państwa działalnością gospodarczą.
Regulamin dopuszcza korzystanie przez Prezesa z samochodu służbowego w celu dojazdu z miejsca zamieszkania do Państwa siedziby, lub innego miejsca wynikającego z aktualnie wykonywanych obowiązków służbowych. Przejazd samochodem odbywa się najkrótszą drogą, chyba że okoliczności wymagają szybkiego działania to podróż powinna odbyć się najszybszą drogą. Ponadto Regulamin nakłada obowiązek ewidencjonowania wykorzystywania samochodu służbowego poprzez prowadzenie ewidencji przebiegu pojazdu.
Użytkownicy upoważnieni do kierowania samochodem służbowym, przed udaniem się na urlop, zwolnienie lekarskie lub nieobecnością w pracy z innego powodu, zdają kluczyki, dowód rejestracyjny samochodu, dokument potwierdzający zawarcie ubezpieczenia i ewidencję przebiegu pojazdu do działu mającego w dyspozycji dany samochód służbowy.
Samochód nie może być udostępniony osobom trzecim chyba, że za zgodą kierownika. Niedozwolone jest używanie samochodu służbowego do celów prywatnych. Użycie pojazdu do celów prywatnych może być podstawą zwolnienia w trybie dyscyplinarnym, rozwiązania umowy w trybie natychmiastowym, pełnej odpowiedzialności materialnej użytkownika jeżeli użycie samochodu do celów prywatnych będzie podstawą Państwa odpowiedzialności karno-skarbowej.
Prezes oświadczył, że zobowiązuje się korzystać z udostępnionego samochodu służbowego wyłącznie w celach związanych z Państwa działalnością gospodarczą lub realizacją obowiązków wynikających z umowy zawartej z Państwem. Dodatkowo zobowiązał się do prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu w systemie miesięcznym. Ewidencja zawiera informacje o poszczególnych przejazdach – ich dacie i trasie – wraz ze wskazaniem celu danego przejazdu, początkowym stanie licznika, końcowym stanie licznika oraz liczbie przejechanych kilometrów (do poszczególnych pozycji oraz sumarycznie w całym miesiącu). Na koniec każdego miesiąca Prezes dostarcza ewidencję przebiegu pojazdu do działu nadzorującego korzystanie z samochodu służbowego.
Pytanie
Czy Prezes Zarządu, któremu powierzony został samochód służbowy w celu należytego wywiązywania się z obowiązków służbowych, w tym w celu dojazdu z miejsca zamieszkania do miejsca wykonywania obowiązków służbowych i z powrotem, uzyska przychód z tytułu nieodpłatnych świadczeń podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, w odniesieniu do którego będą Państwo musieli wypełnić obowiązki płatnika tego podatku?
Państwa stanowisko w sprawie
W Państwa ocenie, Prezes Zarządu, któremu powierzony został samochód służbowy w celu należytego wywiązania się z obowiązków służbowych, w tym w celu dojazdu z miejsca zamieszkania do miejsca wykonywania obowiązków służbowych i z powrotem, nie uzyska przychodu z tytułu nieodpłatnych świadczeń podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, a tym samym na Państwu nie ciążą obowiązki płatnika.
Uzasadnienie Państwa stanowiska w sprawie
Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. 2024 poz. 226 t.j. 9 lutego 2024 r.; dalej jako: „ustawa o PIT”), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
Powyższy przepis wyraźnie wskazuje, że opodatkowaniu PIT podlegają wszelkiego rodzaju dochody uzyskane przez podatnika, z wyjątkiem tych, które zostały odpowiednio wymienione w katalogu zwolnień przedmiotowych zawartym w ustawie o PIT, bądź, od których zaniechano poboru podatku.
Jak zostało wskazane w art. 10 ust. 1 pkt 2 ustawy o PIT, źródłami przychodów są działalność wykonywana osobiście.
Na podstawie art. 13 pkt 7 ustawy o PIT, za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody otrzymywane przez osoby, niezależnie od sposobu ich powoływania, należące do składu zarządów, rad nadzorczych, komisji lub innych organów stanowiących osób prawnych.
Z kolei zgodnie z art. 13 pkt 9 ustawy o PIT, za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody uzyskane na podstawie umów o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktów menedżerskich lub umów o podobnym charakterze, w tym przychody z tego rodzaju umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej – z wyjątkiem przychodów, o których mowa w pkt 7.
Art. 11 ust. 1 ustawy o PIT stanowi, że przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.
W myśl art. 11 ust. 2 ustawy o PIT, wartość pieniężną świadczeń w naturze, z zastrzeżeniem ust. 2c oraz art. 12 ust. 2-2c, określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca ich uzyskania.
Według art. 11 ust. 2a ustawy o PIT, wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń ustala się:
1)jeżeli przedmiotem świadczenia są usługi wchodzące w zakres działalności gospodarczej dokonującego świadczenia – według cen stosowanych wobec innych odbiorców;
2)jeżeli przedmiotem świadczeń są usługi zakupione – według cen zakupu;
3)jeżeli przedmiotem świadczeń jest udostępnienie lokalu lub budynku – według równowartości czynszu, jaki przysługiwałby w razie zawarcia umowy najmu tego lokalu lub budynku;
4)w pozostałych przypadkach – na podstawie cen rynkowych stosowanych przy świadczeniu usług lub udostępnianiu rzeczy lub praw tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca udostępnienia.
Biorąc powyższe pod uwagę, dla celów podatkowych uznaje się, że nieodpłatne świadczenie obejmuje wszelkie działania lub zaniechania na rzecz innej osoby, a także wszelkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, które prowadzą do uzyskania korzyści kosztem innego podmiotu, bądź też wszystkie zdarzenia prawne i gospodarcze w działalności podmiotów, skutkujące przysporzeniem majątku innej osobie o konkretnym wymiarze finansowym.
Jak zostało wskazane w art. 41 ust. 1 ustawy o PIT, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.
W myśl art. 42 ust. 1 ustawy o PIT, płatnicy, o których mowa w art. 41, przekazują kwoty pobranych zaliczek na podatek oraz kwoty zryczałtowanego podatku w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki (podatek) – na rachunek urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika wykonuje swoje zadania, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby. Jednakże w przypadku gdy podatek został pobrany zgodnie z art. 30a ust. 2a, płatnicy, o których mowa w art. 41 ust. 10, przekazują kwotę tego podatku na rachunek urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania.
Zasady użytkowania samochodu przez Prezesa zostały precyzyjnie uregulowane. W związku z pełnioną funkcją do obowiązków Prezesa należy prowadzenie Państwa spraw i interesów. Charakter pełnionej funkcji i wykonywanych czynności wymaga od Prezesa stałej mobilności i dyspozycyjności bez względu na porę dnia (również poza ustalonymi godzinami pracy). Samochód służbowy jest mu powierzony, w celu ułatwienia wykonywania dedykowanych obowiązków, które wymagają stałej gotowości i dyspozycyjności. Samochód służbowy wykorzystywany będzie głównie w celu dojazdu przez Prezesa z miejsca zamieszkania do Państwa siedziby lub innego miejsca wynikającego z aktualnie wykonywanych obowiązków służbowych. Udostępnienie samochodu umożliwiać będzie szybkie i sprawne przemieszczanie się przez Prezesa pomiędzy różnymi lokalizacjami, w których będzie on wykonywał obowiązki służbowe.
Samochód służbowy będzie wykorzystywany przez Prezesa w celu wykonywania obowiązków służbowych oraz zadań służbowych powierzonych mu przez Państwa. Prezes nie otrzyma żadnej korzyści majątkowej Państwa kosztem, korzystanie przez niego z samochodu służbowego nie można uznać za nieodpłatne świadczenie.
Państwa zdaniem brak jest podstaw do uznania, że po stronie Prezesa powstanie przychód z nieodpłatnych świadczeń w rozumieniu art. 11 ust. 1 ustawy o PIT, w związku z dojazdem samochodem służbowym z miejsca zamieszkania do miejsca wykonywania powierzonych mu przez Państwa zadań i z powrotem.
Podsumowując, Państwa zdaniem, Prezes Zarządu, któremu powierzony został samochód służbowy w celu należytego wywiązania się z obowiązków służbowych, w tym w celu dojazdu z miejsca zamieszkania do miejsca wykonywania obowiązków służbowych i z powrotem, nie uzyska przychodu z tytułu nieodpłatnych świadczeń. Nie będą Państwo obowiązani do obliczenia, pobrania i odprowadzania zaliczek na podatek z tego tytułu.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.):
Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
Treść powyższego przepisu wskazuje, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają wszelkiego rodzaju dochody uzyskane przez podatnika, z wyjątkiem tych, które zostały enumeratywnie wymienione w katalogu zwolnień przedmiotowych zawartym w powyższej ustawie, bądź od których zaniechano poboru podatku.
W myśl art. 11 ust. 1 ww. ustawy:
Przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.
Za przychody należy zatem uznać każdą formę przysporzenia majątkowego, zarówno formę pieniężną, jak i niepieniężną, w tym nieodpłatne świadczenia otrzymane przez podatnika. Dla celów podatkowych przyjmuje się, że nieodpłatne świadczenie obejmuje każde działanie lub zaniechanie na rzecz innej osoby oraz wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu, lub te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze w działalności podmiotów, których skutkiem jest nieodpłatne, tj. niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu, przysporzenie majątku innej osobie, mające konkretny wymiar finansowy.
Z kolei zgodnie z art. 11 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń ustala się:
1)jeżeli przedmiotem świadczenia są usługi wchodzące w zakres działalności gospodarczej dokonującego świadczenia – według cen stosowanych wobec innych odbiorców;
2)jeżeli przedmiotem świadczeń są usługi zakupione – według cen zakupu;
3)jeżeli przedmiotem świadczeń jest udostępnienie lokalu lub budynku – według równowartości czynszu, jaki przysługiwałby w razie zawarcia umowy najmu tego lokalu lub budynku;
4)w pozostałych przypadkach – na podstawie cen rynkowych stosowanych przy świadczeniu usług lub udostępnianiu rzeczy lub praw tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca udostępnienia.
Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wyraźnie rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł. Stosownie do przepisów tej ustawy, odrębnym źródłem przychodów jest określona w art. 10 ust. 1 pkt 2 działalność wykonywana osobiście.
Natomiast poszczególne kategorie przychodów z działalności wykonywanej osobiście wymienione zostały przez ustawodawcę w art. 13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Zgodnie z art. 13 pkt 7 ww. ustawy:
Za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody otrzymywane przez osoby, niezależnie od sposobu ich powoływania, należące do składu zarządów, rad nadzorczych, komisji lub innych organów stanowiących osób prawnych.
Natomiast w myśl art. 13 pkt 9 ww. ustawy:
Za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody uzyskane na podstawie umów o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktów menedżerskich lub umów o podobnym charakterze, w tym przychody z tego rodzaju umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej – z wyjątkiem przychodów, o których mowa w pkt 7.
Z uwagi na fakt, że w przypadku zawarcia umowy powierzającej zarząd przedsiębiorstwem występuje duża dowolność nazewnictwa, przepis art. 13 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dotyczy nie tylko przychodów uzyskanych na podstawie umów o zarządzanie, kontraktu menadżerskiego, lecz wszelkich umów o podobnym charakterze, z których wynika, że podatnikowi, w drodze umowy cywilnoprawnej, zostało zlecone sprawowanie zarządu przedsiębiorstwem, spółką, czy instytucją. Natomiast wyjątek, o którym mowa w powołanym przepisie dotyczy sytuacji, gdy podatnik powołany został np. do składu zarządu, rady nadzorczej, komisji lub innych organów stanowiących osoby prawnej, w takiej sytuacji uzyskane przez niego przychody będą przychodami w rozumieniu art. 13 pkt 7, a nie art. 13 pkt 9 ww. ustawy.
Konsekwencją zakwalifikowania tych przychodów jako przychodów z działalności wykonywanej osobiście jest ich opodatkowanie za pośrednictwem płatnika – na zasadach określonych w art. 41 i art. 42 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
W myśl art. 41 ust. 1 ww. ustawy:
Osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.
Stosownie do art. 42 ust. 1 ww. ustawy:
Płatnicy, o których mowa w art. 41, przekazują kwoty pobranych zaliczek na podatek oraz kwoty zryczałtowanego podatku w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki (podatek) - na rachunek urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika wykonuje swoje zadania, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby. Jednakże w przypadku gdy podatek został pobrany zgodnie z art. 30a ust. 2a, płatnicy, o których mowa w art. 41 ust. 10, przekazują kwotę tego podatku na rachunek urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania.
Z informacji przedstawionych w stanie faktycznym wynika, że udostępniają Państwo Prezesowi Zarządu samochód służbowy. Zasady korzystania z samochodu zostały precyzyjnie określone w przyjętym Regulaminie. W związku z pełnioną funkcją do obowiązków Prezesa należy prowadzenie Państwa spraw i interesów. Charakter pełnionej funkcji i wykonywanych czynności wymaga od Prezesa stałej mobilności i stałej dyspozycyjności bez względu na porę dnia (również poza ustalonymi godzinami pracy). Samochód służbowy został powierzony Prezesowi w celu ułatwienia wykonywania dedykowanych obowiązków, które wymagają od niego stałej gotowości i dyspozycyjności. Udostępnienie samochodu umożliwia szybkie i sprawne przemieszczanie się przez Prezesa pomiędzy różnymi lokalizacjami, w których wykonuje on obowiązki służbowe. Posiadanie przez Prezesa samochodu służbowego ma zapewnić jego stałą mobilność oraz oszczędność czasową. Regulamin dopuszcza korzystanie przez Prezesa z samochodu służbowego w celu dojazdu z miejsca zamieszkania do Państwa siedziby, lub innego miejsca wynikającego z aktualnie wykonywanych obowiązków służbowych. Niedozwolone jest używanie samochodu służbowego do celów prywatnych.
Jak wskazują Państwo we wniosku, używanie samochodu służbowego służyć będzie Prezesowi w celach związanych z wykonywaniem powierzonych obowiązków (wykonywaniem zadań służbowych). W przedmiotowej sprawie nie otrzyma on zatem żadnej korzyści majątkowej Państwa kosztem. Korzystanie bowiem z samochodu służbowego przez Prezesa, wobec którego ze względu na specyfikę wykonywanych zadań, oczekują Państwo stałej gotowości, dyspozycyjności i mobilności, nie może zostać uznane za nieodpłatne świadczenie. Istotne jest także, że Regulamin wprost wskazuje, że samochód może być używany wyłącznie do celów związanych z wykonywaniem obowiązków wynikających z umowy o pracę lub innej umowy zawartej z Państwem lub do celów związanych z Państwa działalnością gospodarczą. Wykorzystanie samochodu np. dla celów prywatnych, zgodnie z postanowieniami Regulaminu, jest zatem niedopuszczalne.
Mając na uwadze powyższe, należy stwierdzić, że powierzenie Prezesowi samochodu służbowego dla celów należytego wywiązania się z obowiązków służbowych, w tym w celu dojazdu z miejsca zamieszkania do miejsca wykonywania obowiązków służbowych i z powrotem, nie spowoduje powstania po stronie Prezesa przychodu z tytułu nieodpłatnego świadczenia, o którym mowa w art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zatem, nie mają Państwo z tego tytułu obowiązku ustalenia przychodu po stronie Prezesa oraz obliczania, pobrania i odprowadzenia zaliczek na podatek dochodowy, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right