Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka

Interpretacja indywidualna z dnia 8 sierpnia 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0115-KDST2-1.4011.303.2024.2.MR

Możliwość opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową (opodatkowanie IP-BOX).

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

29 maja 2024 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy preferencyjnego opodatkowania dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 17 lipca 2024 r. (data wpływu).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

Prowadzi Pan pozarolniczą działalność gospodarczą pod kodem PKD: 62.01.Z. Przedmiotowa działalność dotyczy tworzenia, ulepszania i modyfikacji programów komputerowych lub ich części, które według ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t. j. Dz. U. 2018 r. poz. 1191 z późn. zm., dalej zwanej „ustawą o PAIPP”) są utworami. Jest Pan obywatelem polskim i ma nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce w rozumieniu art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2020 r. poz. 1426 z późn. zm., dalej zwana „ustawą o PIT”). Nie posiada Pan statusu centrum badawczo-rozwojowego określonego w ustawie z dnia 30 maja 2008 r. o niektórych formach wspierania działalności innowacyjnej (t. j. Dz. U. z 2019 r. poz. 1402).

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej świadczy Pan usługi na rzecz kontrahenta krajowego (dalej zwany „Kontrahent”). Kontrahent (...) – prowadzi swoją działalność w szeroko pojętej branży IT, specjalizującą się w wytwarzaniu oprogramowania. Na podstawie umowy między Panem a Kontrahentem świadczone są usługi tworzenia oprogramowania komputerowego na podstawie uprzednio wykonanej analizy wymagań – dalej zwanej jako „usługi programistyczne”, w wyniku których sprzedawane są prawa autorskie do programu komputerowego. W ramach usług programistycznych wytwarza Pan oprogramowanie na (...). Oprogramowanie pozwala na (...).

Powyższe zadania wykonywane są poprzez:

programowanie nowych funkcjonalności i modułów systemu w języku programowania (...),

programowanie interfejsów systemu z innymi modułami i systemami w językach programowania (...),

wykonywanie prac wspierających wdrożenie nowych funkcjonalności i modułów systemu na środowisko produkcyjne, m.in. pisanie testów w językach programowania (...),

pisanie skryptów w językach skryptowych (...) do programów testujących do napisanego kodu w (...).

Świadczenie usług programistycznych jest związane zarówno z wytwarzaniem programów komputerowych, jak również z rozwijaniem i ulepszaniem programów komputerowych.

W wyniku prowadzonych prac powstają autorskie prawa do programów komputerowych, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawa z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t. j. Dz. U. z 2019 r. poz. 1231 z późn. zm.; dalej jako „PAIPP”) i stanowią jedną z form wyrażenia kwalifikowanego prawa własności intelektualnej według art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT. Wytwarzane przez Pana programy komputerowe lub ich części opierają się na indywidualnych, autorskich pomysłach i obejmują m.in. zaprojektowanie algorytmu, czynność programowania (tworzenia kodu źródłowego) oraz weryfikację, modyfikację i udoskonalanie dostępnych rozwiązań programistycznych.

Działania te prowadzone są w ułożony, metodyczny sposób, czego wymaga specyfika tworzenia programu komputerowego, tj. określenie celu jaki ma on spełniać, ustalenia sposobu dojścia do danego celu (dobór odpowiednich rozwiązań programistycznych oraz technologii), zaplanowanie prac, weryfikację, zakończenie. Program komputerowy bądź części programu komputerowego stworzone na rzecz Kontrahenta powodują stworzenie nowych funkcjonalności. Pana twórczą działalność odnosić należy nie do praktyki gospodarczej sensu largo, a do praktyki gospodarczej danego podmiotu, jak wskazano w Objaśnieniu Ministerstwa Finansów z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczącym preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej (IP BOX). Wobec czego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej na rzecz Kontrahenta opracowuje Pan nowe i ulepsza istniejące już funkcjonalności, czyniąc to z wykorzystaniem aktualnie posiadanej wiedzy i umiejętności.

Nie świadczy Pan usług polegających na wprowadzaniu okresowych i rutynowych zmian do tworzonego programu komputerowego, jednak w razie wystąpienia błędów lub usterek w powstałym na podstawie umowy z danym Kontrahentem Oprogramowaniu lub jego części, jest Pan odpowiedzialny za naprawienie tych błędów i zdanie produktów odpowiadających pierwotnym wymaganiom określonego Zleceniodawcy.

W ramach świadczenia usług programistycznych, na podstawie umowy między Panem a Kontrahentem, ogół autorskich praw majątkowych do wytworzonych przez Pana programów komputerowych lub ich części przechodzi na Kontrahenta. Prawa autorskie do programu komputerowego lub jego części przechodzą w momencie ich ustalenia.

Co miesiąc otrzymuje Pan wynagrodzenie za świadczone usługi. Wynagrodzenie rozliczane jest według stawki miesięcznej za prawidłowo świadczone usługi. Prowadzi Pan również ewidencję czasu świadczenia usług dla Kontrahenta.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej ponosi Pan następujące koszty:

1)składki ZUS na ubezpieczenie społeczne,

2)doradztwo prawne,

3)sprzęt komputerowy oraz płatne licencje na oprogramowanie,

4)komponenty oraz urządzenia elektroniczne/elektryczne wymagane do uruchamiania, testowania i wytwarzania oprogramowania,

5)paliwo, leasing i koszty serwisowe służbowego auta,

6)usługi telekomunikacyjne (Internet, telefon).

Prowadzi Pan odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów, szczegółową ewidencję w sposób zapewniający wyodrębnienie poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej oraz ustalenie przychodu, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz w sposób pozwalający na wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu, a bardziej precyzyjnie prowadzi Pan odrębną ewidencję, w której uwzględnia informacje o: zbywanym w danym okresie prawie własności intelektualnej, tj. określonym programie komputerowym (dokładny opis stworzonego programu komputerowego); przychodach uzyskiwanych ze zbycia programu komputerowego lub jego części w danym okresie, tj. wynagrodzeniu za przeniesienie autorskich praw majątkowych do programu komputerowego; kosztach faktycznie poniesionych w danym okresie na prowadzoną bezpośrednio przez Pana działalność związaną z wytworzeniem programu komputerowego; dochodzie ze zbycia programu komputerowego obliczonym jako różnica pomiędzy przychodami i kosztami opisanymi powyżej.

W przypadku braku możliwości alokowania konkretnego kosztu poniesionego w ramach działalności gospodarczej do przychodów ze zbycia programu komputerowego, przyporządkowuje Pan wydatki do przychodów ze zbycia programu komputerowego według proporcji. Proporcja ustalana jest jako stosunek przychodów ze zbycia programu komputerowego do Pana przychodów ogółem z prowadzonej działalności gospodarczej w danym okresie.

Wniosek dotyczy roku podatkowego 2024 oraz następnych lat podatkowych.

Uzupełnienie

Wskazał Pan, że konkretne „Oprogramowanie lub jego części”, będące przedmiotem wniosku to – (...) – program komputerowy pisany w językach oprogramowania (...). Oprogramowanie jest dedykowane na (...), który uruchamiany jest na wirtualnych serwerach klienta w różnych miejscach na świecie. Program jest odpowiedzialny za (...).

Opisując twórczy charakter działalności opisanej we wniosku w odniesieniu do „Oprogramowania lub jego części”, wskazał Pan, że w pierwszej fazie uzyskuje brzegowe informacje od swojego Zleceniodawcy o zapotrzebowaniu. Dalej ustala Pan czy jest w stanie w oparciu o aktualne rozwiązania w dziedzinie oprogramowania stworzyć dane rozwiązanie.

Tworzy/rozwija/ulepsza Pan oprogramowanie lub jego części głównie w oparciu o technologie, takie jak: (...) oraz innych podobnych i powiązanych. Każdorazowo przy zgłoszonym zapotrzebowaniu na dedykowane rozwiązanie, które zgłasza Zleceniodawca, niezbędne jest napisanie nowego kodu/oprogramowania, które będzie realizowało wymaganą funkcjonalność. Ponadto, trzeba zawsze dodać kod integrujący nowe części, z tymi, które występują już w unikatowym systemie klienta, aby zapewnić stabilne i bezproblemowe działania całego oprogramowania. Każde „Oprogramowanie lub jego części” będące wynikiem takiego działania są unikalne oraz oryginalne, wymagają indywidualnego podejścia oraz nie jest możliwe wykorzystanie istniejących już rozwiązań – w przeciwnym wypadku, nie nastąpiłoby zgłoszenie zapotrzebowania na nowe rozwiązanie przez Zleceniodawcę.

Jako technologie (rozwiązania, narzędzia), które powodują, że „Oprogramowanie lub jego części” po wytworzeniu różnią się od rozwiązań już funkcjonujących, wskazał Pan na: (...). Unikatowa kombinacja tych narzędzi tworzy bardzo szybkie i wydajne oprogramowanie, które jest skrojone na miarę potrzeb kontrahenta.

Działalność, w ramach której tworzy Pan „Oprogramowanie lub jego części” podejmowana jest w sposób uporządkowany, zaplanowany, metodyczny, według pewnego systemu, na podstawie przygotowanego harmonogramu prac z przyjęciem określonych celów do osiągnięcia.

Wyjaśnił Pan, że systematyczność w działaniach polega na pracy w sposób uporządkowany według pewnego systemu opracowanego przez Pana. Działa Pan w sposób uporządkowany według zaplanowanego harmonogramu, a każde Pana działanie ma określone cele.

Pana cele zawsze są takie same – stworzenie programu komputerowego, który będzie działał sprawnie, bezbłędnie i będzie zawierał wszelkie zaplanowane funkcjonalności.

Prace rozpoczęły się (...) 2024 r., przy każdym dotychczas wytworzonym „Oprogramowaniu lub jego części” zostały osiągnięte te same cele, czyli stworzenie programów komputerowych, które działają sprawnie, bezbłędnie i zawierają wszelkie zaplanowane funkcjonalności. Stworzył je Pan samodzielnie, dysponując jedynie swoją wiedzą i doświadczeniem.

Każde „Oprogramowanie lub jego części” posiada swój harmonogram prac. Prace rozpoczęły się (...) 2024 r. Dotychczas zrealizowane harmonogramy dotyczą zrealizowanego dotychczas „oprogramowania lub jego części” posiadającego następujące nowe funkcjonalności:

(...);

obsługa (...).

Zasobami wiedzy, którymi dysponował Pan przed rozpoczęciem realizacji poszczególnego „Oprogramowania lub jego części” są:

ukończone studia na kierunku (...) na (...) w (...) z tytułem Magistra Inżyniera,

ukończone studia na kierunku (...) na (...) w (...) z tytułem Inżyniera,

doświadczenie zdobyte poprzez prowadzenie działalności gospodarczej od (...) 2017 r. do obecnie, związanej z (...),

doświadczenie zawodowe zdobyte w trakcie pracy na umowę o pracę od (...) 2013 r. do (...) 2017 r. jako (...).

Rozwija i wykorzystuje Pan wiedzę i umiejętności w zakresie technologii informatycznych, programowania i elektroniki, czyli wiedzę o oprogramowaniu i narzędziach informatycznych, występujących zarówno w ogólnym stanie nauki, jak i w środowisku, w którym funkcjonować ma program wytworzony przez Pana. Wiedza z zakresu elektrotechniki i elektroniki jest niezbędna do zrozumienia zagadnień związanych z urządzeniami wbudowanymi. Wskazał Pan, że poszczególne innowacyjne rozwiązania powstają przy użyciu następujących technologii: (...). Unikatowa kombinacja tych narzędzi tworzy bardzo szybkie i wydajne oprogramowanie, które jest skrojone na miarę potrzeb kontrahenta.

Produkty, usługi, procesy, które dotychczas oferował Pan w swojej działalności to:

tworzenie oprogramowania na (...), przy pomocy języków oprogramowania do (...),

tworzenie oprogramowania dla systemów (...), które służą do (...),

tworzenie oprogramowanie dla (...) do (...),

tworzenie oprogramowania dla (...) służących do (...),

tworzenie oprogramowania (...),

tworzenie oprogramowania (...), które pozwala na (...).

Wskazał Pan, że te produkty, procesy usługi oparł na następujących rozwiązaniach:

językach programowania: (...).;

wiedzy z zakresu znajomości technologii i narzędzi: (...);

wiedzy z zakresu znajomości branży: (...);

wiedzy z zakresu znajomości systemów operacyjnych (...).

Wyjaśniając, w jaki sposób realizował Pan zaplanowane przedsięwzięcie wskazał Pan, że podejmuje czynności tworzenia kodu źródłowego pozwalającego na wytworzenie oprogramowania spełniającego poszczególne funkcjonalności dla wcześniej wspomnianego systemu w postaci (...) napisanych w językach (...). Biblioteki są ładowane przez programy wykonywalne podczas ich działania na docelowym serwerze klienta. Zadaniem pisanego oprogramowania jest umożliwienie sprawnego i szybkiego połączenia użytkowników w sieć wirtualną. Użytkownicy włączeni do sieci mają możliwość współdzielenia lokalnych zasobów. Administratorzy sieci mają możliwość nadawania oraz ograniczania uprawnień poszczególnych użytkowników, dzięki czemu jest możliwość kontroli wyświetlanych treści na komputerach korporacyjnych użytkowników.

Wynikiem Pana działań jest wytworzenie nowych produktów, tj. programów komputerowych oferowanych Kontrahentowi, które posiadają dotychczas następujące nowe funkcjonalności:

(...);

obsługa (...).

Efekty Pana pracy zawsze są utworami w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Zawsze odznaczają się rzeczywiście oryginalnym, twórczym charakterem, zawsze są kreacją nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej. Nie są i nie będą efektem pracy, która wymaga do osiągnięcia rezultatu jedynie określonych umiejętności programistycznych i której rezultaty da się z góry określić i przewidzieć jako mające charakter powtarzalny oraz nie są i nie będą jedynie „techniczną”, a „twórczą” realizacją szczegółowych projektów zlecanych przez Kontrahenta.

Potwierdził Pan, że w każdym przypadku, tj. zarówno w przypadku tworzenia, jak i w przypadku rozwijania i ulepszania Oprogramowania lub jego części – efekty Pana prac są odrębnymi programami komputerowymi, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Przysługują Panu majątkowe prawa autorskie do tego Oprogramowania lub jego części.

Zaznaczył Pan, że we wniosku zostało zawarte dokładnie sformułowanie: „Program komputerowy bądź części programu komputerowego stworzone na rzecz Kontrahenta powodują stworzenie nowych funkcjonalności”.

Wyjaśnił Pan, że pod pojęciem „część programu komputerowego” rozumie Pan kod źródłowy, który jest częścią większego programu lub systemu komputerowego i do osiągnięcia pełnej funkcjonalności konieczne jest połączenie go z dalszym elementem tego programu lub systemu (kodem źródłowym), jednak taki kod stanowi również program komputerowy, według ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych i objęty jest ochroną prawną przewidzianą w tej ustawie. W przypadku tworzenia części programu komputerowego jest Pan odpowiedzialny za daną część/fragment/element danego programu lub systemu komputerowego, który/która w połączeniu z pozostałymi częściami/fragmentami/elementami programu lub systemu komputerowego (kodu źródłowego) Kontrahenta osiąga pełną funkcjonalność.

Doprecyzował Pan, że osiąga dochód z tytułu odsprzedania prawa majątkowego do części/fragmentu/elementu, który powstał w efekcie Pana pracy twórczej. Część programu komputerowego, którą Pan stworzył w efekcie pracy twórczej jest odrębnym programem komputerowym, podlegającym ochronie określnej w art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Potwierdził Pan, że przeniesienie każdego z majątkowych praw autorskich do programu komputerowego lub jego części, każdorazowo (zarówno w przypadku tworzenia, jak i w przypadku rozwijania/ulepszania utworów) następuje zgodnie z wymogami przewidzianymi w przepisach ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, w szczególności z zachowaniem art. 41 oraz art. 53 ww. ustawy.

Wyjaśnił Pan, że prawa autorskie wytworzone w danym okresie rozliczeniowym przechodzą w momencie utrwalenia kodu źródłowego w danym okresie rozliczeniowym. Po wytworzeniu kodu źródłowego wysyła go Pan Kontrahentowi do jego oprogramowania odbiorczego, a Kontrahent potwierdza odbiór kodu źródłowego.

Otrzymuje Pan wynagrodzenie za wyświadczenie usługi, w którym uwzględnione jest wynagrodzenie za przeniesienie praw autorskich do wytworzonego programu komputerowego.

Wynagrodzenie z tytułu przeniesienia przez Pana praw autorskich jest wliczone w ogólną cenę za wyświadczoną przez Pana usługę. Na podstawie wyświadczonych przez Pana liczby godzin oraz na podstawie prowadzonej ewidencji jest Pan w stanie wyodrębnić, jaka jest wysokość wynagrodzenia dotyczącego wyłącznie przeniesienia praw autorskich. Faktura wystawiona przez Pana nie zawiera w pozycji „przeniesienie praw autorskich”. Przedmiotowa ewidencja jest przedkładana kontrahentowi.

Wskazał Pan funkcjonalny związek poniesionych wydatków z tworzonym/ rozwijanym/ulepszanym „Oprogramowaniem lub jego częściami”:

składki na ubezpieczenie społeczne – niniejsze obciążenia są obowiązkowe, aby móc prowadzić legalnie jednoosobową działalność gospodarczą w Polsce, co w Pana przypadku przekłada się na możliwość świadczenia usług programistycznych; istotą uiszczania wymienionych jest zapewnienie środków pieniężnych w razie niemożności wykonywania działalności przez Pana, co w dłuższej perspektywie wydłuży Pana zdolność zawodową, więc będzie mógł Pan sprawniej wytwarzać lub ulepszać programy komputerowe;

doradztwo prawne – koszty poniesione na usługi doradcze dotyczą możliwości skorzystania z Ulgi IP Box (zasięgnięcie porady prawnej), jak i samego złożenie wniosku o interpretację, w tym kontekście będzie Pan miał możliwość otrzymania odpowiedzi czy Pana działalność gospodarcza spełnia cechy działalności badawczo-rozwojowej;

sprzęt komputerowy jest niezbędny, gdyż oprogramowanie wytwarzane jest przy pomocy komputera, zapisywane w jego pamięci i bez wykorzystania tego rodzaju sprzętu niemożliwe byłoby w ogóle jego zapisanie i odtworzenie, jednak nie jest on wystarczający dla sprawnego tworzenia programu komputerowego przy pomocy nowoczesnych, wysokopoziomowych języków oprogramowania, stąd też konsekwentnie usprawnia Pan posiadane urządzenia poprzez zakup stosownego sprzętu elektronicznego, akcesoriów elektronicznych oraz peryferii komputerowych; niekorzystanie przez Pana z nowoczesnych rozwiązań technologicznych prowadziłoby efektywnie do spadku wydajności Pana pracy;

koszty związane z zakupem płatnych licencji na oprogramowanie – prowadząc prace programistyczne zmuszony jest Pan ponosić koszty związane m.in. z oprogramowaniem, pluginami, subskrypcjami programistycznymi, dzięki czemu działania podejmowane przez Pana mogą być bardziej wydajne i efektywne, co finalnie przekłada się na zyski prowadzonej działalności gospodarczej; z tego powodu należy uznać owe wydatki za koszty związane z tworzeniem programów komputerowych;

komponenty oraz urządzenia elektroniczne/elektryczne wymagane do uruchamiania, testowania i wytwarzania oprogramowania – zmuszony jest Pan do posiadania infrastruktury technicznej, która pozwala na zaimplementowanie powstałych programów komputerowych na urządzenia testowe, które pozwalają odzwierciedlić środowisko końcowych urządzeń, na których ma funkcjonować wytworzony program komputerowy, a dzięki tym czynnościom możliwe jest zweryfikowanie poprawności działania wytworzonych programów komputerowych;

paliwo, leasing i koszty serwisowe służbowego auta – wydatki te pozwalają na przejazdy do siedziby Kontrahenta, gdzie omawiane są zakresy poszczególnych prac oraz weryfikowane są dotychczasowe osiągniecia poszczególnych prac;

usługi telekomunikacyjne (Internet, telefon) – wydatki te pozwalają na komunikację z Kontrahentem, przysyłanie mu poszczególnych kodów źródłowych oraz zdobywanie wiedzy do prowadzenia poszczególnych prac rozwojowych.

W zakresie poniesionych kosztów, doprecyzował Pan, że:

1.pod pojęciem kosztu zakupu sprzętu komputerowego należy rozumieć wydatki na zakup nośnika danych (...); koszt ten został poniesiony w (...) 2024 r.;

2.pod pojęciem kosztu zakupu płatnych licencji na oprogramowanie należy rozumieć wydatki na zakup programów komputerowych:

(...), koszt ten został poniesiony w (...) 2024 r.,

(...), koszt ten jest ponoszony w każdym miesiącu;

3.pod pojęciem komponentów oraz urządzeń elektronicznych/elektrycznych wymaganych do uruchamiania, testowania i wytwarzania oprogramowania należy rozumieć wydatki na zakup komputera (...) oraz (...); koszty ten został poniesiony w (...) 2024 r.;

4.pod pojęciem kosztów serwisowych służbowego auta należy rozumieć wydatki na koszty eksploatacyjne/naprawcze, tj. wymiany filtrów oleju, wymiany kół/ogumienia, wymiany akumulatora, wymiany klocków hamulcowych; koszty te zostały poniesione w (...) 2024 r. oraz mogą zostać poniesione również w przyszłości.

Powyższe koszty nie zostały poniesione dla potrzeb konkretnych prac rozwojowych, a poniesione są/będą dla potrzeb wielu projektów.

Wskazał Pan, że wniosek dotyczy poniższych licencji na programy komputerowe:

(...),

(...).

Zakupione licencje na programy komputerowe nie stanowią wartości niematerialnych i prawnych w prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej. Powyższe programy komputerowe są zainstalowane w celu poprawnego działania komputera oraz w celu tworzenia „Programów komputerowych” będących przedmiotem wniosku. Zakupione licencje na programy komputerowe nie stanowią nabycia, o których mowa w lit. b, c i d wskaźnika nexus.

Wskazał Pan, że prowadzi odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, o której mowa w art. 30cb ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych od (...) 2024 r.

Pana pytania

1)Czy podejmowana przez Pana działalność polegająca na tworzeniu programu komputerowego lub jego części (Oprogramowania) stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 30ca ust. 2 w zw. z art. 5a pkt 38-40 ustawy o PIT?

2)Czy prawo autorskie do programu komputerowego lub jego części (Oprogramowania) wytwarzanych samodzielnie przez Pana jest kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT?

3)Czy wydatki na:

a)składki ZUS na ubezpieczenie społeczne,

b)doradztwo prawne,

c)sprzęt komputerowy oraz płatne licencje na oprogramowanie,

d)komponenty oraz urządzenia elektroniczne/elektryczne wymagane do uruchamiania, testowania i wytwarzania oprogramowania,

e)paliwo, leasing i koszty serwisowe służbowego auta,

f)usługi telekomunikacyjne (Internet, telefon),

– w części, w jakiej będą proporcjonalnie przypisane do przychodów przypadających ze zbycia programu komputerowego lub jego części (Oprogramowania), gdzie proporcja zostanie ustalona jako stosunek przychodów ze zbycia programu komputerowego lub jego części (Oprogramowania) do Pana przychodów ogółem z prowadzonej działalności gospodarczej w danym okresie, można uznać za koszty prowadzonej bezpośrednio działalności badawczo-rozwojowej związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

4)Czy wynagrodzenie ze zbycia prawa autorskiego do programu komputerowego lub jego części (Oprogramowania) jest kwalifikowanym dochodem w rozumieniu art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o PIT?

5)Czy w przedstawionym powyżej stanie faktycznym oraz Pana stanowiskach do pytań 1-4 możliwe jest zastosowanie stawki opodatkowania 5% od dochodu osiągniętego z kwalifikowanych praw własności intelektualnej?

Pana stanowisko w sprawie

Stanowisko w zakresie pytania nr 1

Artykuł 5a pkt 38 ustawy o PIT normuje działalność badawczo-rozwojową jako działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Badaniami naukowymi są więc: badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce – rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowanych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne, badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce – rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o PIT pojęcie prace rozwojowe oznacza prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, czyli działalność obejmująca nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. Biorąc pod uwagę powyższe przepisy, niezbędne jest wyodrębnienie pewnych cech dotyczących możliwości zakwalifikowania przedmiotowego oprogramowania tworzonego przez Pana jako prac badawczo-rozwojowych.

Odnosząc się do interpretacji indywidualnej o sygnaturze 0114-KDIP3-1.4011.318.2019.3.MG i Pana stanowiska, które zostało w niej przedstawione i zaaprobowane przez organ podatkowy, działalność badawczo-rozwojowa powinna: obejmować badania naukowe lub prace rozwojowe, mieć twórczy charakter, być podejmowana w sposób systematyczny, oraz być podejmowana w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Oprócz tego, w Objaśnieniu podatkowym z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczącym preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej – IP Box w definiowaniu działalności B+R następuje odniesienie do kryteriów z tzw. Podręcznika Frascati (OECD (2018), Podręcznik Frascati 2015: Zalecenia dotyczące pozyskiwania i prezentowania danych z zakresu działalności badawczej i rozwojowej, Pomiar działalności naukowo-technicznej i innowacyjnej, OECD Publishing, Paris/GUS, Warsaw, https://doi.org/10.1787/9788388718977-pl).

Według podręcznika działalność badawczo-rozwojowa musi być: nowatorska, twórcza, nieprzewidywalna, metodyczna, możliwa do przeniesienia lub odtworzenia. Działalność podejmowana przez Pana polega na tworzeniu nowego Oprogramowania komputerowego w odpowiedzi na zapotrzebowanie biznesowe Kontrahenta. Działania te stanowią prace rozwojowe w rozumieniu przedmiotowych ustaw. Polegają one bowiem na wykorzystaniu nowej i istniejącej wiedzy, tj. wiedzy i narzędzi programistycznych, języków programowania, znanych algorytmów, do zaprojektowania nowych rozwiązań.

Pana zdaniem, biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny, jak i kryteria niezbędne do uznania działalności za działalność badawczo-rozwojową, jego działalność spełnia cechy takowej:

a)nowatorskość i twórczość: tworzy Pan oprogramowanie od podstaw, jak i modyfikuje poprzez dodawanie nowych funkcjonalności stare oprogramowanie w zależności od potrzeb Kontrahenta,

b)nieprzewidywalność: Kontrahent, z którym Pan współpracuje, oczekuje od Pana wykonywania prac, których skutek co prawda jest określony, natomiast proces tworzenia danych rozwiązań (oprogramowania), pomimo korzystania z istniejących metod informatycznych i języków programistycznych, powoduje wytworzenie całkowicie nowego rozwiązania lub znaczną modyfikację archaicznych rozwiązań,

c)metodyczność: jest Pan zobowiązany w ramach umowy z Kontrahentem do ścisłej, zgodnej z harmonogramem współpracy, którą zobowiązany jest należycie udokumentować i wykonywać zgodnie z oczekiwaniami Kontrahenta i przedstawionym przez Kontrahenta planem,

d)możliwość przeniesienia lub odtworzenia: Pana celem w ramach wykonywanej działalności na rzecz Kontrahenta jest przeniesienie autorskich praw majątkowych „z oprogramowania na Kontrahenta”, co nierozerwalnie wiąże się z koniecznością jego odtworzenia przez Kontrahenta.

Biorąc powyższe pod uwagę, Pana zdaniem, tworzenie Oprogramowania spełnia kryteria działalności badawczo-rozwojowej zawarte w Podręczniku Frascati oraz w art. 5a pkt 38-40 ustawy o PIT.

Stanowisko w zakresie pytania nr 2

Artykuł 30ca ust. 2 ustawy o PIT wskazuje zamknięty katalog praw własności intelektualnych, z których dochód może zostać objęty preferencyjnym opodatkowaniem. Autorskie prawo do programu komputerowego stanowi jedno z praw własności intelektualnych wskazanych w artykule w ust. 2 pkt 8. Przy czym, by można było mówić o „kwalifikowanym” prawie własności intelektualnej przepis ten wymaga również, by spełnione zostały dwa kryteria: przedmiot ochrony jest wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej oraz prawo własności intelektualnej podlega ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska. Należy uznać, że oprogramowanie komputerowe lub jego część stanowią przedmiot ochrony praw autorskich.

Artykuł 1 ust. 2 pkt 1 ustawy o PAIPP kwalifikuje programy komputerowe jako utwory będące przedmiotem jego ochrony i to już z momentem ich wytworzenia, bez konieczności spełnienia jakichkolwiek wymogów formalnych. Jedynym warunkiem objęcia ochroną utworu na podstawie PAIPP jest obywatelstwo autora, gdyż zgodnie z art. 5 pkt 1 PAIPP przepisy ustawy (w tym ochrona utworów wynikających z przepisów ustawy) stosuje się do utworów, których twórca jest obywatelem polskim. Biorąc pod uwagę przedstawiony przez Pana stan faktyczny, można stwierdzić, że przedmiotem ochrony prawa autorskiego jest oprogramowanie wytwarzane przez Pana w ramach umów o współpracy pomiędzy Panem a Kontrahentem.

Pana zdaniem, prawo autorskie do Oprogramowania wytwarzanego samodzielnie w ramach prowadzonej działalności gospodarczej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w kontekście przedstawionej działalności na rzecz Kontrahenta, zalicza się do kwalifikowanych praw własności w rozumieniu art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT, gdyż jest ono wymienione w zamkniętym katalogu praw własności intelektualnych sprecyzowanych w tym przepisie, podlega ochronie na podstawie ustawy o PAIPP, a jego przedmiot został wytworzony przez Pana w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej.

Stanowisko w zakresie pytania nr 3

Zgodnie z art. 30ca ust. 4 i 5 ustawy o PIT wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru: (a+b) x 1,3/(a+b+c+d), w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na: prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego, nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego, nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Do powyższych kosztów nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.

Przedmiotem wykonywanej przez Pana działalności gospodarczej jest w przeważającym zakresie tworzenie programów komputerowych, do których prawa autorskie są następnie przenoszone w wykonaniu Umowy na rzecz Kontrahenta. Za świadczone usługi otrzymuje Pan ustalone wynagrodzenie, które obejmuje również wynagrodzenie za przeniesienie autorskich praw majątkowych.

W związku z wykonywaną działalnością badawczo-rozwojową ponosi Pan wydatki na:

1)składki ZUS na ubezpieczenie społeczne dotyczące Pana,

2)doradztwo prawne,

3)sprzęt komputerowy oraz płatne licencje na oprogramowanie

4)komponenty oraz urządzenia elektroniczne/elektryczne wymagane do uruchamiania, testowania i wytwarzania oprogramowania,

5)paliwo, leasing i koszty serwisowe służbowego auta,

6)usługi telekomunikacyjne (Internet, telefon).

Powyższe wydatki są również kosztami w rozumieniu art. 22 ustawy o PIT i mają na celu osiągnięcie przychodów lub zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów, tj. prowadzonej przez Pana pozarolniczej działalności gospodarczej. W przypadku braku możliwości alokowania konkretnego kosztu poniesionego przez Pana w ramach działalności gospodarczej do przychodów ze zbycia Oprogramowania, ustali Pan faktyczny koszt poniesiony w danym okresie na prowadzoną bezpośrednio przez Pana działalność związaną z wytworzeniem Oprogramowania według odpowiedniej proporcji. Proporcja zostanie ustalona jako stosunek przychodów ze zbycia Oprogramowania do Pana przychodów ogółem z prowadzonej działalności gospodarczej w danym okresie.

Podsumowując, Pana zdaniem, ponoszone wydatki w zakresie, w jakim przeznaczane są na wytworzenie Oprogramowania, w tym obliczone według powyższej proporcji przychodów ze zbycia Oprogramowania do przychodów ogółem, należy uznać za koszty prowadzonej bezpośrednio działalności badawczo-rozwojowej związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT.

Stanowisko w zakresie pytania nr 4

W myśl art. 30ca ust. 3 ustawy o PIT podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym.

Zgodnie z art. 30ca ust. 7 ustawy o PIT dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1)z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

2)ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

3)z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

4)z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Według art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika określonego w tym przepisie.

Wskaźnik obliczany jest według wzoru:

(a + b) * 1,3/a +b +c +d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a – prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego,

c – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego,

d – nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Zgodnie z art. 30ca ust. 6 ustawy o PIT w przypadku gdy wartość wskaźnika, o którym mowa powyżej, jest większa od 1, przyjmuje się, że wartość ta wynosi 1.

Zgodnie z postanowieniami umowy, prawa autorskie do wytworzonych w trakcie świadczenia usługi programów komputerowych lub ich części, są z chwilą ustalenia tychże utworów przenoszone na Kontrahenta. Jak wskazano w opisie stanu faktycznego, w zamian za wykonane usługi otrzymuje Pan umówione wynagrodzenie. Strony umowy uzgodniły, że wynagrodzenie płatne jest miesięcznie. Powyższe wynagrodzenie obejmuje wynagrodzenie za przeniesienie autorskich praw majątkowych do Oprogramowania.

Jak Pan wskazał w opisie stanu faktycznego, nie ponosi innych kosztów wymienionych w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT niż koszty faktycznie poniesione na prowadzoną bezpośrednio działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej wskazanym powyżej (oznaczony jako lit. a we wskaźniku z art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT).

Reasumując, Pana zdaniem, wynagrodzenie otrzymane ze zbycia Oprogramowania w ramach świadczenia usług na podstawie umowy z Kontrahentem stanowi kwalifikowany dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 7 ustawy o PIT. Stanowi on bowiem wynagrodzenie za Oprogramowanie będące kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, wyliczony zgodnie z formułą wyrażoną w ustawie o PIT.

Stanowisko w zakresie pytania nr 5

Jak Pan wskazał, spełnia wszystkie wymagania ustawowe dotyczące możliwości skorzystania z preferencyjnej stawki opodatkowania w wysokości 5% od dochodu osiągniętego z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. W myśl art. 30ca ust. 2 ustawy kwalifikowanym prawem własności intelektualnej jest autorskie prawo do programu komputerowego (podlegające ochronie prawnej). Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym ustalona jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej i obliczanego wg wzoru z art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tj. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.):

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 5a pkt 6 tejże ustawy:

Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej oznacza to działalność zarobkową:

a)wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,

b)polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,

c)polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ww. ustawy:

Za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

a)odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności;

b)są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności;

c)wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.

Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W myśl art. 5a pkt 39 ww. ustawy:

Ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych oznacza to:

a)badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz.U. z 2023 r. poz. 742, z późn. zm.),

b)badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że oznaczają one:

prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce:

Badania naukowe są działalnością obejmującą:

1)badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;

2)badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Natomiast zgodnie art. 4 ust. 3 ww. ustawy – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce:

Prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Z okoliczności przedstawionych we wniosku wynika, że w ramach prowadzonej działalności gospodarczej świadczy Pan usługi na rzecz kontrahenta krajowego.Kontrahent (...) – prowadzi swoją działalność w szeroko pojętej branży IT, specjalizującą się w wytwarzaniu oprogramowania. Na podstawie umowy między Panem a Kontrahentem świadczone są usługi tworzenia oprogramowania komputerowego na podstawie uprzednio wykonanej analizy wymagań – dalej zwanej jako „usługi programistyczne”, w wyniku których sprzedawane są prawa autorskie do programu komputerowego. W ramach usług programistycznych wytwarza Pan oprogramowanie na (...). Oprogramowanie pozwala na (...).

Wskazał Pan, że konkretne „Oprogramowanie lub jego części”, będące przedmiotem wniosku to – (...) – program komputerowy pisany w językach oprogramowania (...). Oprogramowanie jest dedykowane na (...), który uruchamiany jest na wirtualnych serwerach klienta w różnych miejscach na świecie. Program jest odpowiedzialny za (...).

Na wstępie trzeba podkreślić, że z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszenia istniejących produktów/usług. Wobec powyższego ocena czy prowadzone przez Pana prace programistyczne stanowią działalność badawczo-rozwojową dokonana zostanie w kontekście wskazanych przez Pana w treści wniosku oraz jego uzupełnieniu efektów tych prac, tj. ww. programów komputerowych.

Z ustawowej definicji zawartej w regulacjach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi mieć charakter twórczy. Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność – zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy – mający na celu tworzenie, tworzyć – powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”. Zatem twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

Tworzy/rozwija/ulepsza Pan oprogramowanie lub jego części głównie w oparciu o technologie, takie jak: (...) oraz innych podobnych i powiązanych. Każdorazowo przy zgłoszonym zapotrzebowaniu na dedykowane rozwiązanie, które zgłasza Zleceniodawca, niezbędne jest napisanie nowego kodu/oprogramowania, które będzie realizowało wymaganą funkcjonalność. Ponadto, trzeba zawsze dodać kod integrujący nowe części, z tymi, które występują już w unikatowym systemie klienta, aby zapewnić stabilne i bezproblemowe działania całego oprogramowania. Każde „Oprogramowanie lub jego części” będące wynikiem takiego działania są unikalne oraz oryginalne, wymagają indywidualnego podejścia oraz nie jest możliwe wykorzystanie istniejących już rozwiązań – w przeciwnym wypadku, nie nastąpiłoby zgłoszenie zapotrzebowania na nowe rozwiązanie przez Zleceniodawcę.

Efekty Pana pracy zawsze są utworami w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Zawsze odznaczają się rzeczywiście oryginalnym, twórczym charakterem, zawsze są kreacją nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej. Nie są i nie będą efektem pracy, która wymaga do osiągnięcia rezultatu jedynie określonych umiejętności programistycznych i której rezultaty da się z góry określić i przewidzieć jako mające charakter powtarzalny oraz nie są i nie będą jedynie „techniczną”, a „twórczą” realizacją szczegółowych projektów zlecanych przez Kontrahenta.

Zatem prowadzona przez Pana działalność w zakresie tworzenia wymienionych programów komputerowych ma twórczy charakter.

Kolejnym kryterium działalności badawczo-rozwojowej jest prowadzenie tej działalności w sposób systematyczny. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN, słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Działalność, w ramach której tworzy Pan „Oprogramowanie lub jego części” podejmowana jest w sposób uporządkowany, zaplanowany, metodyczny, według pewnego systemu, na podstawie przygotowanego harmonogramu prac z przyjęciem określonych celów do osiągnięcia.

Działania te prowadzone są w ułożony, metodyczny sposób, czego wymaga specyfika tworzenia programu komputerowego, tj. określenie celu jaki ma on spełniać, ustalenia sposobu dojścia do danego celu (dobór odpowiednich rozwiązań programistycznych oraz technologii), zaplanowanie prac, weryfikację, zakończenie.

Systematyczność w działaniach polega na pracy w sposób uporządkowany według pewnego systemu opracowanego przez Pana. Działa Pan w sposób uporządkowany według zaplanowanego harmonogramu, a każde Pana działanie ma określone cele.

Pana cele zawsze są takie same – stworzenie programu komputerowego, który będzie działał sprawnie, bezbłędnie i będzie zawierał wszelkie zaplanowane funkcjonalności.

Wskazał Pan, że prace rozpoczęły się (...) 2024 r., przy każdym dotychczas wytworzonym „Oprogramowaniu lub jego części” zostały osiągnięte te same cele, czyli stworzenie programów komputerowych, które działają sprawnie, bezbłędnie i zawierają wszelkie zaplanowane funkcjonalności. Stworzył je Pan samodzielnie, dysponując jedynie swoją wiedzą i doświadczeniem.

Każde „Oprogramowanie lub jego części” posiada swój harmonogram prac. Prace rozpoczęły się (...) 2024 r. Dotychczas zrealizowane harmonogramy dotyczą zrealizowanego dotychczas „oprogramowania lub jego części” posiadającego następujące nowe funkcjonalności:

(...);

obsługa (...).

Zatem kolejne kryterium definicji działalności badawczo-rozwojowej, tj. prowadzenie działalności w sposób systematyczny, w odniesieniu do wskazanych przez Pana programów komputerowych jest spełnione.

Powyżej omówione dwa kryteria działalności badawczo-rozwojowej dotyczą charakteru i organizacji prowadzenia tej działalności, podczas gdy ostatnie, trzecie kryterium, dotyczy rezultatu prowadzenia tej działalności, tj. zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W konsekwencji – głównym zadaniem dla zarządzającego projektem badawczo-rozwojowym jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych; zasobów w ujęciu funkcjonalnym i celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwym i właściwym do wykorzystania zwiększonej wiedzy do nowych zastosowań. Lokalizacja i identyfikacja wiedzy obejmuje szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu projektu.

Z opisu sprawy wynika, że rozwija i wykorzystuje Pan wiedzę i umiejętności w zakresie technologii informatycznych, programowania i elektroniki, czyli wiedzę o oprogramowaniu i narzędziach informatycznych, występujących zarówno w ogólnym stanie nauki, jak i w środowisku, w którym funkcjonować ma program przez Pana wytworzony. Wiedza z zakresu elektrotechniki i elektroniki jest niezbędna do zrozumienia zagadnień związanych z urządzeniami wbudowanymi.

Pana cele zawsze są takie same – stworzenie programu komputerowego, który będzie działał sprawnie, bezbłędnie i będzie zawierał wszelkie zaplanowane funkcjonalności.

Podejmuje Pan czynności tworzenia kodu źródłowego pozwalającego na wytworzenie oprogramowania spełniającego poszczególne funkcjonalności dla wcześniej wspomnianego systemu w postaci (...) napisanych w językach (...). Biblioteki są ładowane przez programy wykonywalne podczas ich działania na docelowym urządzeniu klienta. Zadaniem pisanego oprogramowania jest (...).

Wynikiem Pana działań jest wytworzenie nowych produktów, tj. programów komputerowych oferowanych Kontrahentowi, które posiadają dotychczas następujące nowe funkcjonalności:

(...);

obsługa (...).

Zatem powyższe pozwala uznać, że wykorzystuje Pan istniejące zasoby wiedzy w celu tworzenia nowych zastosowań.

Kluczowe jest również zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności, tj.:

badania podstawowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz

prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 tej ustawy.

Prace rozwojowe polegają na nabywaniu, łączeniu, kształtowaniu i wykorzystywaniu dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności – przy czym użyty przez ustawodawcę spójnik „i” wskazuje, że aby uznać działania za prace rozwojowe konieczne jest zaistnienie wszystkich tych czynności, tj.:

nabycia dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;

łączenia dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;

kształtowania dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;

wykorzystania dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności.

Prace rozwojowe bazują zatem na dostępnej wiedzy – w zależności od celów, jakie przyjęto dla prowadzenia prac, będzie to wiedza z określonej dziedziny lub dziedzin. Prace te obejmują kolejno:

nabycie wiedzy i umiejętności, czyli pozyskanie wiedzy/umiejętności, zapoznanie się z wiedzą, zrozumienie jej;

łączenie wiedzy i umiejętności, czyli znalezienie takich zależności pomiędzy wiedzą z różnych zakresów, dziedzin lub wiedzy wynikającej z różnych badań naukowych oraz pomiędzy umiejętnościami, które są istotne z punktu widzenia postawionych celów badań rozwojowych;

kształtowanie wiedzy i umiejętności, czyli takie „ułożenie” efektów nabywania i łączenia wiedzy i umiejętności lub takie sformułowanie wniosków płynących z tych procesów, aby można je było wykorzystać dla realizacji postawionych celów prac rozwojowych;

wykorzystanie wiedzy i umiejętności, czyli ich użycie, posłużenie się nimi dla osiągnięcia celów prac rozwojowych.

Co istotne, całość ww. czynności służy:

planowaniu produkcji oraz

projektowaniu i tworzeniu zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług.

Chodzi przy tym o konkretne produkty, konkretne procesy lub konkretne usługi albo konkretne rodzaje produktów, procesów lub usług. Podmiot prowadzący prace rozwojowe organizuje je z uwzględnieniem specyfiki konkretnych produktów, procesów lub usług – od niej zależą potrzeby prowadzenia prac rozwojowych i ich zakres.

Jednocześnie ustawodawca wyłączył z definicji prac rozwojowych działalność obejmującą rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do produktów, procesów lub usług, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. O tym, jakie zmiany do produktów, procesów lub usług mają charakter rutynowy (wykonywany często i niemal automatycznie) i okresowy (powtarzający się, występujący co pewien czas) będzie każdorazowo decydował charakter konkretnych produktów, procesów bądź usług.

Wskazał Pan, że działania prowadzi w ułożony, metodyczny sposób, czego wymaga specyfika tworzenia programu komputerowego, tj. określenie celu jaki ma on spełniać, ustalenia sposobu dojścia do danego celu (dobór odpowiednich rozwiązań programistycznych oraz technologii), zaplanowanie prac, weryfikację, zakończenie.

Program komputerowy bądź części programu komputerowego stworzone na rzecz Kontrahenta powodują stworzenie nowych funkcjonalności. Nie świadczy Pan usług polegających na wprowadzaniu okresowych i rutynowych zmian do tworzonego programu komputerowego, jednak w razie wystąpienia błędów lub usterek w powstałym na podstawie umowy z danym Kontrahentem Oprogramowaniu lub jego części, jest Pan odpowiedzialny za naprawienie tych błędów i zdanie produktów odpowiadających pierwotnym wymaganiom określonego Zleceniodawcy.

Zatem powyższe pozwala uznać, że opisana działalność w zakresie tworzenia wymienionych programów spełnia warunki do uznania jej za prace rozwojowe.

W konsekwencji, mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis sprawy, Pana działalność polegająca na tworzeniu programów komputerowych spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Należy przy tym podkreślić, że działalnością badawczo-rozwojową nie jest całość usług świadczonych przez Pana ani też całość prowadzonej przez Pana działalności programistycznej, ale wyłącznie te działania, które ściśle dotyczą tworzenia innowacyjnych rozwiązań służących stworzeniu nowego produktu – takich jak te, które zostały wymienione we wniosku i w warunkach działalności opisanych we wniosku i jego uzupełnieniu.

Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy:

Kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1)patent,

2)prawo ochronne na wzór użytkowy,

3)prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,

4)prawo z rejestracji topografii układu scalonego,

5)dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,

6)prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,

7)wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2021 r. poz. 213),

8)autorskie prawo do programu komputerowego

- podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Na mocy art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym.

Należy przyjąć, że dochody z kwalifikowanego IP mogą być opodatkowane na preferencyjnych zasadach w takim zakresie, w jakim kwalifikowane IP wytwarza dochody w efekcie prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez podatnika. Innymi słowy, skorzystanie z preferencji IP Box jest możliwe w sytuacji występowania związku między dochodem kwalifikującym się do preferencji a kosztami faktycznie poniesionymi w celu jego uzyskania.

Stosownie natomiast do art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

(a + b) x 1,3

a + b + c + d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a – prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,

c – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,

d – nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Na podstawie art. 30ca ust. 5 ww. ustawy:

Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.

Stosownie natomiast do treści art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy:

Dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1)z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

2)ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

3)z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

4)z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Na mocy art. 30ca ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatnicy korzystający z opodatkowania zgodnie z ust. 1 tego artykułu są obowiązani do wykazania dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w zeznaniu za rok podatkowy, w których osiągnięto ten dochód (poniesiono stratę).

Na podstawie art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1)wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;

2)prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

3)wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;

4)dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;

5)dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Stosownie do treści art. 30cb ust. 2 ww. ustawy:

Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji.

Zgodnie z art. 30cb ust. 3 powołanej ustawy:

W przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Zatem, podatnik, który osiągnął w ciągu roku dochód z kwalifikowanego IP i decyduje, że wobec tego dochodu będzie stosował 5% stawkę podatku, jest zobowiązany do wykazania tego dochodu w zeznaniu rocznym składanym za rok, w którym ten dochód został osiągnięty. Podatnik ma prawo stosować 5% stawkę podatkową do kwalifikowanego dochodu z tego konkretnego kwalifikowanego IP w okresie, w którym kwalifikowane IP posiada ochronę prawną.

Ponadto należy wskazać, że podatnik, który ma zamiar skorzystać z ww. preferencji jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Jak wcześniej rozstrzygnięto, Pana działalność w zakresie tworzenia programów komputerowych spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej, o której mowa w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W każdym przypadku, tj. zarówno w przypadku tworzenia, jak i w przypadku rozwijania i ulepszania Oprogramowania lub jego części efekty Pana prac są odrębnymi programami komputerowymi, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Przysługują Panu majątkowe prawa autorskie do tego Oprogramowania lub jego części.

Przeniesienie każdego z majątkowych praw autorskich do programu komputerowego lub jego części, każdorazowo (zarówno w przypadku tworzenia, jak i w przypadku rozwijania/ulepszania utworów) następuje zgodnie z wymogami przewidzianymi w przepisach ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, w szczególności z zachowaniem art. 41 oraz art. 53 ww. ustawy.

Otrzymuje Pan wynagrodzenie za wyświadczenie usługi, w którym uwzględnione jest wynagrodzenie za przeniesienie praw autorskich do wytworzonego programu komputerowego.

Wskazał Pan, że prowadzi odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, o której mowa w art. 30cb ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych od (...) 2024 r.

Zamierza Pan skorzystać z preferencyjnego opodatkowania stawką 5% w odniesieniu do kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej (IP Box), uregulowanego w art. 30ca ustawy o PIT za rok 2024 oraz lata następne.

Należy także wskazać, że oprogramowanie – definiowane, jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2059 ze zm.) dalej: „ustawa o PAIPP”.

Stąd oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP, w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Zgodnie z art. 74 ust. 2 ustawy o PAIPP:

Ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie.

Mając powyższe na uwadze, autorskie prawo do programu komputerowego, wytwarzanego samodzielnie przez Pana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jest kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przychody z tytułu przenoszenia autorskich praw majątkowych do programów komputerowych na zleceniodawcę mieszczą się w kategorii przychodów ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, które są podstawą do ustalenia dochodu z kwalifikowanego IP (art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy).

Tym samym, na podstawie art. 30ca ust. 1 ww. ustawy, może Pan zastosować stawkę opodatkowania 5% do kwalifikowanego dochodu osiągniętego z kwalifikowanych praw własności intelektualnej za rok 2024 oraz lata następne, jeżeli nie ulegną zmianie przestawione okoliczności sprawy oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa.

Należy podkreślić, że wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego IP ustala się jako iloczyn:

dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym i

wskaźnika nexus obliczonego według specjalnego wzoru określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przechodząc do Pana wątpliwości dotyczących uznania ponoszonych przez Pana wydatków za koszty konieczne do wyliczenia wskaźnika, o którym mowa w art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy zauważyć, że istotne jest to, aby ze wskaźnika nexus wykluczyć koszty, które nie są lub ze swej natury nie mogą być, bezpośrednio związane z wytworzeniem, rozwinięciem lub ulepszeniem konkretnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ustalając wskaźnik nexus, należy pamiętać, aby istniał związek między:

wydatkami poniesionymi przez podatnika w związku z wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,

kwalifikowanym prawem własności intelektualnej oraz

dochodami uzyskiwanymi z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ta szczególna metoda ujmowania kosztów we wskaźniku ma zastosowanie jedynie dla celu, jakim jest kalkulacja tego wskaźnika.

Należy również pamiętać, że wskaźnik nexus jest obliczany oddzielnie dla dochodów z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W związku z tym powinien Pan również ustalić odrębnie koszty faktycznie poniesione na działalność badawczo-rozwojową związaną z danym prawem.

Przyjąć należy zatem, że jeżeli podatnik poniósł rzeczywiście wydatki, które kwalifikują się jako koszty prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej, to wydatki związane z wytworzeniem w ramach tej działalności kwalifikowanego IP należy uznać za koszty faktycznie poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez niego działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, z zastrzeżeniem art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wobec powyższego, wydatki wskazane w opisie sprawy, przy zachowaniu właściwej proporcji, mogą stanowić koszty, o których mowa w literze „a” wzoru z art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, uwzględnione przy wyliczaniu wskaźnika nexus dla poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej, w zakresie, w jakim będą służyć prowadzeniu działalności badawczo-rozwojowej, której efektem będzie powstanie kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy:

stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia, oraz

zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Niniejszą interpretację wydano w oparciu o opis zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez wnioskodawcę. Jeżeli w toku ewentualnego postępowania organ uzna, że zdarzenie opisane we wniosku różni się od zdarzenia występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie Pana chroniła.

W odniesieniu do powołanej przez Pana interpretacji należy stwierdzić, że zapadła ona w indywidualnej sprawie i nie jest wiążąca dla organu wydającego niniejszą interpretację.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935) dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00