Interpretacja indywidualna z dnia 6 sierpnia 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB3-3.4012.238.2024.1.MAZ

Opisana transakcja stanowi dostawę towarów; Wnioskodawcy nie jest podmiotem ułatwiającym dostawę w rozumieniu art. 7a ust. 1 ustawy o VAT; określenie miejsca opodatkowania dostawy towarów, brak konieczności wliczania sprzedaży z tytułu opisanej dostawy towarów do limitu zwolnienia od podatku; prawo do odliczenia podatku naliczonego w przypadku rejestracji jako podatnik VAT czynny

Interpretacja indywidualna – stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w zakresie podatku od towarów i usług jest:

- prawidłowe w zakresie uznania czynności wykonywanych przez Wnioskodawcę na rzecz Klientów za odpłatną dostawę towarów (pytanie nr 1);

- nieprawidłowe w zakresie uznania Wnioskodawcy za podmiot ułatwiający dostawę w rozumieniu art. 7a ust. 1 ustawy o VAT (pytanie nr 2);

- prawidłowe w zakresie określenia miejsca opodatkowania opisanej dostawy towarów (pytanie nr 3);

- prawidłowe w zakresie braku konieczności wliczania sprzedaży z tytułu opisanej dostawy towarów do limitu zwolnienia od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy (pytanie nr 4);

- prawidłowe w zakresie prawa do odliczania podatku naliczonego od wydatków poniesionych w związku z opisaną sprzedażą opodatkowaną, w przypadku dobrowolnej rejestracji Wnioskodawcy jako czynnego podatnika VAT (pytanie nr 5).

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

Pana wniosek z 5 czerwca 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy uznania opisanej transakcji za dostawę towarów, uznania Wnioskodawcy za podmiot ułatwiający dostawę w rozumieniu art. 7a ust. 1 ustawy o VAT, określenia miejsca opodatkowania dostawy towarów, braku konieczności wliczania sprzedaży z tytułu opisanej dostawy towarów do limitu zwolnienia od podatku, prawa do odliczenia podatku naliczonego w przypadku rejestracji jako podatnik VAT czynny, wpłynął 5 czerwca 2024 r. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Pan … (dalej jako: „Wnioskodawca” lub „Pośrednik”) prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą, w której zajmuje się handlem internetowym w oparciu o model dropshippingu. Obecnie Wnioskodawca nie jest zarejestrowany jako podatnik VAT czynny, korzystając ze zwolnienia na podstawie art. 113 ustawy o VAT.

Wnioskodawca poprzez postawioną stronę internetową umożliwia osobom fizycznym nieprowadzącym działalności gospodarczej (dalej jako: „Klient”) zawarcie umowy pośrednictwa w zawarciu umowy sprzedaży w ich imieniu i na ich rzecz, produktu prezentowanego na stronie. Zatem działalność skupia się na świadczeniu usług pośrednictwa (na gruncie prawa cywilnego) w zamawianiu towarów oferowanych przez sprzedawców z krajów trzecich (przeważnie krajów azjatyckich; dalej jako: „Sprzedawca”) w zagranicznych serwisach sprzedażowych (dalej określanych także jako: „platforma sprzedażowa”) osobom fizycznym nieprowadzącym działalności gospodarczej.

Model sprzedawcy przedstawia się następująco.

Wnioskodawca wyszukuje towary oferowane przez Sprzedawców w serwisach sprzedażowych, takich jak np. (...), kierując się m.in. jakością oferowanych towarów oraz oceną ogólną sprzedawcy (bazującą na opiniach kupujących). Asortyment to głównie odzież/bielizna taka jak: kombinezony, kombinezony sportowe, biustonosze sportowe, topy i crop-topy, koszulki, bluzy, szorty, legginsy, spodnie dresowe, komplety bielizny, biustonosze, majtki, body, koszule nocne, szlafroki, piżamy, gorsety, stroje kąpielowe, pończochy i rajstopy. Informacje dotyczące towarów oferowanych w serwisie sprzedażowym (inaczej: treść ofert sprzedawców) są pobierane, modyfikowane i prezentowane na prowadzonej przez Wnioskodawcę stronie internetowej. Modyfikacja ofert sprzedawców polega m.in. na ich tłumaczeniu na język polski, dodawaniu spersonalizowanych opisów, edycji graficznej zdjęć produktowych – celem dostosowania do potrzeb odbiorcy. Wnioskodawca nie zawiera żadnych umów ze Sprzedawcami – jest to autonomiczne działanie. Klienci składają zamówienia na towary za pośrednictwem strony internetowej Wnioskodawcy. Przed złożeniem zamówienia klient jest zobligowany do zaakceptowania regulaminu strony internetowej, wypełnienia danych dostawy, które zostaną przekazane Sprzedawcy oraz do wpłacenia pieniędzy w wysokości zamówienia na rachunek bankowy Wnioskodawcy.

Z treści regulaminu strony internetowej oraz informacji tam zamieszczonych wynika m.in., że:

 a) W ramach świadczonej przez Wnioskodawcę jako Pośrednika usługi pośrednictwa, Pośrednik dokonuje w imieniu i na rzecz Klienta, na podstawie udzielonego mu pełnomocnictwa, zamówienia towaru od Sprzedawcy oraz uiszcza opłaty związane ze sprowadzeniem towaru do Klienta.

 b) Usługa pośrednictwa świadczona jest na podstawie konkretnych ustaleń pomiędzy stronami.

 c) Klient składając zamówienie tym samym oświadcza, że udziela Pośrednikowi pełnomocnictwa do dokonania w imieniu Klienta zamówienia towaru oraz do opłacenia w imieniu Klienta ceny i kosztów przesyłki towaru na adres Klienta.

Pośrednik uprawniony jest do działania wyłącznie w zakresie udzielonego mu pełnomocnictwa.

 d) Pośrednik oświadcza, że w związku ze świadczeniem przez niego usługi pośrednictwa w sprzedaży towarów od zagranicznych sprzedawców, Pośrednik przejmuje na siebie niektóre z obowiązków, wynikających z przepisów prawa polskiego, ciążących na Sprzedawcach towarów: udziela Klientowi niezbędnych informacji, jak również koordynuje proces w zakresie prawa do odstąpienia od umowy sprzedaży, przeprowadza i rozpoznaje postępowanie reklamacyjne dotyczące towaru, ponosi odpowiedzialność tytułem niezgodności towaru z umową, dostarcza na życzenie klienta instrukcję użytkowania towaru oraz wszelkie niezbędne dokumenty związane z towarem w języku polskim.

 e) Klient składa Pośrednikowi dyspozycję uruchomienia usługi pośrednictwa dotyczącego danego towaru poprzez stronę internetową Pośrednika lub formularz kontaktowy. Złożenie dyspozycji uruchomienia usługi pośrednictwa poczytuje się jako wyrażenie wyraźnej zgody Klienta na rozpoczęcie usługi pośrednictwa.

f) Pośrednik podaje Klientowi pełną informację dotyczącą ostatecznej ceny świadczenia, wraz z wszelkimi kosztami oraz opis głównych cech świadczenia. Informacje dostępne są na stronie internetowej Pośrednika.

 g) Zamówiony towar jest dostarczany na adres podany przez Klienta podczas składania dyspozycji uruchomienia usługi pośrednictwa.

 h) Pośrednik oświadcza, że dostawa zamówionego towaru zostanie dokonana przez Sprzedawcę w terminie 60 roboczych dni od dnia zawarcia umowy sprzedaży. Jeżeli Klient nie otrzyma towaru w wyznaczonym terminie, Pośrednik złoży ponowne zamówienie u Sprzedawcy lub zwróci środki.

i) Paczki wysyłane są spoza Unii Europejskiej przez Sprzedawcę, gównie z Chin. Klient jest importerem. To na Kliencie ciążą obowiązki podatkowe należne tytułem dokonania importu.

j) Konsument otrzymuje od Pośrednika informację o nadaniu paczki oraz numer jej nadania, który umożliwia jej śledzenie. Każda przesyłka jest przesyłką rejestrowaną.

k) Klient ma obowiązek zgłosić brak doręczenia paczki w terminie nie późniejszym niż 100 dni od daty wysłania paczki.

l) Płatność obejmująca wartość zamówienia dokonywana jest na zasadzie przedpłaty przed przystąpieniem przez Pośrednika do świadczenia usług.

 m) Płatność może być dokonana według wyboru Klienta przelewem na rachunek bankowy Pośrednika lub za pośrednictwem bramki płatnicze Tpay.

n) Na wartość zamówienia podaną każdorazowo przy towarze składa się kwota należna Sprzedawcy oraz Prowizja należna pośrednikowi.

o) w terminie 14 dni kalendarzowych od dnia otrzymania towaru Klient może złożyć Pośrednikowi oświadczenie o zwrocie towaru nabytego od Sprzedawcy, które jest równoznaczne z odstąpieniem od umowy. Każdorazowo po otrzymaniu takiego oświadczenia, Pośrednik potwierdzi Klientowi fakt otrzymania oświadczenia, jak również prawidłowość adresu Sprzedawcy.

 p) Pośrednik w ciągu 14 dni od dnia otrzymania oświadczenia o zwrocie towaru, jeśli w tym czasie otrzyma dowód potwierdzający jego odesłanie na adres Sprzedawcy lub gdy nastąpi już zwrotne otrzymanie towaru przez Sprzedawcę, zwróci Klientowi dokonane przez niego płatności, tj. sumę kwoty, która została przekazana Sprzedawcy oraz prowizji Pośrednika.

q) W celu ułatwienia Klientowi przeprowadzenia postępowania reklamacyjnego, Pośrednik przejmuje na siebie obowiązki związane z odpowiedzialnością Sprzedawcy z tytułu braku zgodności nabytego przez Klienta towaru z umową.

Sprzedawcami będą kontrahenci z Chin. Dostawy do Klientów są realizowane z terytorium państw trzecich (terytorium poza UE), głównie Chin. Klientami są wyłącznie osoby fizycznie nieprowadzące działalności gospodarczej, posiadające miejsce zamieszkania na terytorium Polski. Klientami nie będą podmioty z innych państw członkowskich Unii Europejskiej. Wnioskodawca nie ma/nie będzie miał fizycznego kontaktu z produktem, który będzie wysłany prosto do klienta. Klient jest informowany, że nabywa usługę pośrednictwa, a informacja ta będzie zawarta na stronie i w regulaminie świadczenia usług pośrednictwa, dostępnego na stronie internetowej Wnioskodawcy. Przed złożeniem zamówienia na stronie Wnioskodawcy, zapoznanie się i akceptacja regulaminu będzie obowiązkowa. Po złożeniu zamówienia przez klienta Wnioskodawca zamawia towar u sprzedawcy poprzez platformę sprzedażową, np. (...). Po otrzymaniu płatności za towar Sprzedawca zrealizuje jego wysyłkę bezpośrednio do Klienta. Zakupiony w ten sposób towar nigdy nie trafi do Wnioskodawcy jako pośrednika handlowego, lecz zawsze bezpośrednio do Klienta.

Zapłata obejmuje cenę uwzględniającą podatek VAT od towaru i koszty transportu, o ile jest on wyszczególniony przez sprzedawcę, z wyłączeniem cła. Wnioskodawca pragnie w tym miejscu zaznaczyć, że nie ma w zakresie naliczania podatku VAT przez Sprzedawców pełnej i pewnej wiedzy. Opiera się wyłącznie na informacjach umieszczonych na platformach sprzedażowych. To czy podatek VAT jest rzeczywiście naliczany i odprowadzany przez sprzedawcę, czy też inny podmiot i od jakich wartości, jest poza jego gestią.

W ramach realizowanych świadczeń Wnioskodawca nie występuje jako importer towaru. Klient składając zamówienie tym samym oświadcza, że udziela Wnioskodawcy pełnomocnictwa do dokonania w imieniu i na rzecz Klienta zamówienia towaru oraz do opłacenia w imieniu i na rzecz Klienta ceny i kosztów przesyłki towaru na adres Klienta. Wnioskodawca uprawniony jest do działania wyłącznie w zakresie udzielonego mu pełnomocnictwa. Płatność tytułem usługi pośrednictwa (obejmującej cenę towaru) oraz płatność tytułem kosztów transportu (za wyjątkiem cła) dokonywana jest na zasadzie przedpłaty, przed przystąpieniem przez Wnioskodawcę do świadczenia. Wartość świadczenia nie przekracza równowartości 150 euro. Zamawiając towar u Sprzedawcy Wnioskodawca wpisuje dane bezpośrednio klienta, a nie swoje, które są danymi dla Sprzedawcy do wysyłki nabytych towarów. Klient będzie nabywał prawo do rozporządzenia towarem w momencie złożenia przez Wnioskodawcę zamówienia u Sprzedawcy. Wnioskodawca dokonuje płatności za towar zamówiony przez Klienta środkami pieniężnymi wpłaconymi przez Klienta za pośrednictwem swojego rachunku bankowego. Sprzedawcy wysyłają nabyty przez klientów towar bezpośrednio na ich adres. Klient jest informowany o wysyłce towaru z kraju spoza UE. Wnioskodawca nie dokonuje zgłoszenia celnego ani nie występuje jako przedstawiciel Klienta (bezpośredni lub pośredni).

Wypełnienie formalności celnych związanych z importem towaru spoczywa na Kliencie (ostatecznym odbiorcy) albo na sprzedawcy (organizatorze transportu) lub platformie sprzedażowej.

W ramach informacji uzyskanych przez Wnioskodawcę z platform sprzedażowych, na których szuka produktów, są one zarejestrowane w systemie IOSS. Wnioskodawca opiera się wyłącznie na informacjach umieszczonych na platformach sprzedażowych. To czy podatek VAT jest rzeczywiście naliczany i odprowadzany przez Sprzedawcę, czy też inny podmiot i od jakich wartości, jest poza jego gestią. Wnioskodawca nie wyklucza, że klient (ewentualnie sprzedawca/platforma sprzedażowa) może korzystać z usług przedstawiciela, własnej agencji celnej lub współpracuje z agencją celną. Nie wyklucza również, że import towarów może podlegać zwolnieniu od podatku VAT. Zakupiony towar nie trafia do Wnioskodawcy, ale bezpośrednio do klienta, zgodnie z przekazanymi do Sprzedawcy informacjami.

Wnioskodawca nie uzyskuje od Sprzedawców faktur oraz rachunków potwierdzających zakup przez Klientów. Pakowaniem towarów i ich dostarczeniem do przewoźnika zajmuje się Sprzedawca.

Wnioskodawca nie zawiera pisemnych umów ze sprzedawcami. Sposób ustalania wynagrodzenia Wnioskodawcy i zakres świadczeń jest wynikiem zawiązania stosunku prawnego z Klientem (elementy stosunku prawnego określone są przez regulamin strony internetowej). Zawarcie umowy zakupu towaru w serwisie aukcyjnym następuje w imieniu Klienta za pośrednictwem konta Wnioskodawcy w tym serwisie.

W ocenie Wnioskodawcy ich treść jest zrozumiała i nie może budzić żadnych wątpliwości. Jednakże mogą występować sytuacje, że często nabywcy na różnych stronach dokonują akceptacji regulaminu bez zapoznania się z jego zapisami. W związku z tym mogą wystąpić sytuacje, w których Kupujący w wyniku swojego zaniedbania:

- nie będą mieli świadomości, że zamawiając towar na platformie zakupowej udzielają Wnioskodawcy pełnomocnictwa do zakupu w ich imieniu i na ich rzecz towarów od podmiotu trzeciego,

- nie będą mieli świadomości skąd wysyłany jest towar i kto jest faktycznym jego dostawcą, tzn. z kim zawierają umowę kupna.

Wnioskodawca sam nie jest i nie zamierza się zarejestrować w procedurze importu One-Stop Shop (IOSS).

Wartość towarów nabywanych przez Klientów nie przekroczy wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 150 euro, nawet jeśli do tej wartości towarów dodamy wartość uzyskanej [przez] Wnioskodawcę marży. Według najlepszej wiedzy Wnioskodawcy dopuszczenie do obrotu towarów zamawianych przez Klientów odbywa się każdorazowo wyłącznie w Polsce, tj. państwem importu będzie państwo zakończenia wysyłki lub transportu towarów do nabywcy, czyli Polska. W związku z tym, że przesyłka będzie nadawana przez sprzedawcę bezpośrednio na adres ostatecznego Klienta to on będzie importerem. Wnioskodawca nie jest i nie będzie importerem towaru.

Wnioskodawca tytułem uzupełnienia pragnie dodać, że w najbliższej przyszłości planuje również w tym samym modelu sprzedaż do konsumentów ze Stanów Zjednoczonych. To jednak pozostaje poza zakresem wniosku i wątpliwości Wnioskodawcy, gdyż w przypadku sytuacji, w której towar na żadnym etapie nie znajdzie się w Polsce, nie wystąpi podatek VAT w Polsce.

Pytania

1. Czy w przedstawionym stanie faktycznym czynności wykonywane przez Wnioskodawcę na rzecz Klientów należy uznać za odpłatną dostawę towarów czy też za odpłatne świadczenie usług?

2. Czy w przedstawionych okolicznościach Wnioskodawcę należy uznać za podmiot ułatwiający dostawę w rozumieniu art. 7a ust. 1 ustawy o VAT?

3. W przypadku uznania czynności dokonywanych przez Wnioskodawcę za odpłatną dostawę towarów, czy miejscem opodatkowania takiej dostawy będzie terytorium poza UE, tj. Chiny?

4. Czy w przypadku odpowiedzi twierdzącej na pytanie nr 3, czyli uznania dostawy na rzecz Klientów jako dostawy opodatkowanej poza terytorium Polski, Wnioskodawca powinien wliczać taką sprzedaż do limitu zwolnienia z art. 113 ust. 1 ustawy o VAT?

5. Czy w przypadku odpowiedzi twierdzącej na pytanie nr 3, czyli uznania dostawy na rzecz Klientów jako dostawy opodatkowanej poza terytorium Polski, Wnioskodawca będzie miał prawo do odliczenia podatku naliczonego od wydatków poniesionych w związku z taką sprzedażą w przypadku dobrowolnej rejestracji jako czynny podatnik podatku VAT?

Pana stanowisko w sprawie

Ad 1.

Zdaniem Wnioskodawcy, czynności dokonywane na rzecz Klientów wypełnianą zmamiona handlu towarem. Efektem wykonanych czynności (istotą zamówienia) jest konkretny towar w postaci produktu prezentowanego na stronie internetowej, który w takiej postaci jest dostarczany bezpośrednio Klientowi (ostatecznemu nabywcy). Czynności podejmowane [przez] Wnioskodawcę w celu zrealizowania zamówienia nie stanowią dla klientów celu samego w sobie, Klient jest zainteresowany nabyciem konkretnego produktu. W chwili złożenia zamówienia u Sprzedawcy, na Klienta zostaje przeniesione prawo do rozporządzania towarem jak właściciel. Zatem fakt przedstawienia Klientom regulaminu oraz informacji zamieszczonej na stronie internetowej, w treści którego Wnioskodawca określa siebie jako pośrednika dokonującego w imieniu i na rzecz Klienta zamówienia towaru i opłacenia ceny i kosztów przesyłki, w ramach udzielonego mu przez tego Klienta pełnomocnictwa, pozostają bez znaczenia na gruncie przepisów podatku od towarów i usług. Przepisy dotyczące podatku od towarów i usług nie uzależniają kwalifikacji danej dostawy/nabycia od treści zawartej przez strony umowy (regulaminu), lecz odnoszą się do rzeczywiście zaistniałych zdarzeń gospodarczych.

Przenosząc powyższe ustalenia na grunt niniejszej sprawy należy zatem stwierdzić, że w przypadku, w którym Wnioskodawca dokonuje zamówienia towaru na rzecz Klientów, dochodzi do dostawy towarów w rozumieniu przepisów ustawy o VAT.

Ad 2.

Stosownie do art. 2 pkt 22b ustawy o VAT, ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o sprzedaży na odległość towarów importowanych (SOTI) - rozumie się przez to dostawę towarów wysyłanych lub transportowanych przez dostawcę lub na jego rzecz, w tym wtedy, gdy dostawca uczestniczy pośrednio w transporcie lub wysyłce towarów, z terytorium państwa trzeciego do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego, który jest:

 a) podatnikiem podatku od towarów i usług lub osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od towarów i usług, którzy nie mają obowiązku rozliczania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, o którym mowa w art. 9, lub

 b) podatnikiem podatku od wartości dodanej lub osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, którzy nie mają obowiązku rozliczania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów odpowiadającego wewnątrzwspólnotowemu nabyciu towarów, o którym mowa w art. 9, lub

 c) podmiotem niebędącym podatnikiem - pod warunkiem, że dostarczane towary nie są nowymi środkami transportu ani towarami, o których mowa w art. 22 ust. 1 pkt 2.

Zdaniem Wnioskodawcy uczestniczy on w transakcji, która spełnia warunki pozwalające na uznanie jej za sprzedaż na odległość towarów importowanych, ponieważ:

- towary są transportowane/wysyłane przez dostawcę (sprzedawcę z Chin), dostawa następuje z terytorium Państwa trzeciego (Chiny) na terytorium Polski (państwa członkowskiego UE),

- nabywcą jest konsument (podmiot niebędący podatnikiem VAT).

Jednocześnie art. 7a ust. 1 ustawy o VAT stanowi, że w przypadku, gdy podatnik ułatwia, poprzez użycie interfejsu elektronicznego, takiego jak platforma, platforma handlowa, portal lub podobne środki, zwanego dalej „interfejsem elektronicznym”, sprzedaż na odległość towarów importowanych w przesyłkach o wartości rzeczywistej nieprzekraczającej wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 150 euro, uznaje się, że podatnik ten samodzielnie otrzymał towary i dokonał ich dostawy.

Przepis ten przyjmuje pewnego rodzaju fikcję prawną, zgodnie z którą po spełnieniu wymienionych w nim warunków świadczenie podatnika ułatwiającego sprzedaż na odległość towarów importowanych, należy uznać za dostawę towarów.

Warunki te są spełnione, jeśli:

- podatnik przy pomocy interfejsu elektronicznego ułatwia sprzedaż na odległość towarów importowanych,

- wartość przesyłki w złotych polskich nie przekracza równowartości 150 euro.

Interfejs elektroniczny powinien być rozumiany jako szeroki koncept, który pozwala dwóm niezależnym systemom lub systemowi oraz użytkownikowi końcowemu komunikować się za pomocą urządzenia lub programu. Interfejs elektroniczny może obejmować stronę internetową, portal, bramę sieciową, sklep internetowy, interfejs programowania aplikacji (API) itp. Zatem strona internetowa prowadzona przez Wnioskodawcę powinna być uznana za interfejs elektroniczny.

Przez ułatwianie, o którym mowa w przepisie powyżej, rozumie się ułatwianie w rozumieniu art. 5b rozporządzenia 282/2011. Rozporządzenie wykonawcze Rady (UE) nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiające środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej, w art. 5b stanowi, że: Do celów stosowania art. 14a dyrektywy 2006/112/WE (odpowiednika art. 7a ust. 1 ustawy o VAT) termin „ułatwia” oznacza korzystanie z interfejsu elektronicznego w celu umożliwienia nawiązania kontaktu pomiędzy nabywcą a dostawcą, który oferuje towary na sprzedaż poprzez interfejs elektroniczny, co skutkuje dostawą towarów poprzez ten interfejs elektroniczny.

Powyższy przepis wprowadza fikcję prawną (wyłącznie na potrzeby podatku VAT), polegającą na przyjęciu, że podatnik ułatwiający za pomocą interfejsu elektronicznego wyżej wskazane dostawy towarów na rzecz konsumentów, dokonywane przez tzw. dostawców bazowych:

- samodzielnie otrzymał (nabył) te towary (fikcja prawna w postaci przyjęcia, że ma miejsce dostawa towarów B2B pomiędzy dostawcą bazowym a operatorem interfejsu elektronicznego) oraz

- dokonał dostawy tych towarów (fikcja prawna polegająca na przyjęciu, że dochodzi do dostawy towarów B2C pomiędzy operatorem interfejsu elektronicznego a ostatecznym nabywcą tych towarów, tj. konsumentem, który faktycznie nabywa te towary).

Jednakże podatnik nie ułatwia dostawy towarów, jeżeli spełnione są wszystkie następujące warunki:

a) podatnik ten nie określa, bezpośrednio ani pośrednio, żadnych warunków, na których dokonywana jest dostawa towarów;

b) podatnik ten nie bierze, bezpośrednio ani pośrednio, udziału w zatwierdzaniu obciążenia nabywcy w związku z dokonywaną płatnością;

c) podatnik ten nie bierze, bezpośrednio ani pośrednio, udziału w procesie zamawiania lub dostarczania towarów.

Artykuł 14a dyrektywy 2006/112/WE nie ma zastosowania do podatnika, który wykonuje tylko jedną z następujących czynności:

a) przetwarzanie płatności w związku z dostawą towarów;

b) oferowanie lub reklamowanie towarów;

c) przekierowywanie lub przenoszenie nabywców do innych interfejsów elektronicznych, poprzez które towary są oferowane na sprzedaż, bez jakiegokolwiek dalszego udziału w dostawie tych towarów.

Zdaniem Wnioskodawcy, z przedstawionego opisu wynika, że pośredniczy on w nawiązaniu kontaktu pomiędzy Klientem a Sprzedawcą. W tym celu Wnioskodawca:

- wystawia ofertę zakupu towaru od sprzedawcy z kraju trzeciego na własnej stronie internetowej,

- zajmuje się promocją i reklamą oferowanych towarów,

- przyjmuje zamówienie od Klienta, przetwarza i przekazuje płatność,

- przekazuje Sprzedawcy (za pośrednictwem platformy sprzedażowej) zamówienie oraz wszystkie dane Klienta niezbędne do wysyłki towaru,

- wartość przesyłki nie przekracza równowartości w złotych polskich kwoty 150 euro.

W związku z powyższym uznać należy, że Wnioskodawca jest podmiotem ułatwiającym, poprzez użycie interfejsu elektronicznego, sprzedaż na odległość towarów importowanych w przesyłkach o wartości rzeczywistej nieprzekraczającej wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 150 euro. W związku z tym, w wyniku przyjętej fikcji prawnej, Wnioskodawca będzie traktowany jako podatnik VAT, który dokonuje dostawy towarów na rzecz ostatecznego (faktycznego) nabywcy. Na potrzeby podatku VAT należy bowiem przyjąć, że Wnioskodawca nabędzie towary od właściwego (bazowego) dostawcy, a następnie sprzeda je nabywcy (konsumentowi). Ponadto ze względu na to, że ostateczny nabywca (konsument) składa zamówienie za pomocą strony internetowej Wnioskodawcy (a nie zagranicznych serwisów aukcyjnych, na których prezentowane są towary oferowane przez sprzedawców z krajów trzecich), należy przyjąć, że właśnie strona internetowa Wnioskodawcy będzie objęta tzw. reżimem uznanego dostawcy.

Zatem zdaniem Wnioskodawcy, będzie on podatnikiem ułatwiającym dokonanie dostawy towarów (sprzedaży na odległość towarów importowanych) poprzez użycie interfejsu elektronicznego, stosownie do art. 7a ust. 1 ustawy o VAT.

Analogicznie stanowisko zostało wyrażone w interpretacji Dyrektora KIS z dnia 4 kwietnia 2022 r., nr 0114-KDIP1-2.4012.54.2022.2.RM.

Ad 3.

Zdaniem Wnioskodawcy, dostawa towarów dokonywana na rzecz konsumentów nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT w Polsce.

Odnosząc się do ustalenia miejsca opodatkowania dokonywanych transakcji należy wskazać, że w przypadku sprzedaży na odległość towarów importowanych (SOTI), miejsce dostawy towarów uzależnione jest od miejsca dopuszczenia towarów do obrotu w Unii Europejskiej (państwa importu) oraz od miejsca przeznaczenia tych towarów.

Miejscem dostawy sprzedaży na odległość towarów importowanych jest miejsce zakończenia wysyłki lub transportu towarów (kraj przeznaczenia). Zasada ta ma zastosowanie w następujących przypadkach:

a) jeżeli towary są importowane na terytorium innego państwa członkowskiego UE niż to, w którym kończy się wysyłka lub transport towarów (art. 22 ust. 1 pkt 1b ustawy), czyli gdy państwo importu nie jest państwem przeznaczenia towarów;

b) jeżeli towary są importowane na terytorium państwa członkowskiego, w którym kończy się wysyłka lub transport towarów, pod warunkiem że podatek VAT należny z tytułu sprzedaży na odległość towarów importowanych ma zostać zadeklarowany w procedurze IOSS (art. 22 ust. 1 pkt 1c ustawy). Państwo importu jest równocześnie państwem przeznaczenia towarów.

Wnioskodawca nie jest i nie będzie zarejestrowany w procedurze importu One-Stop Shop (IOSS). Wartość towarów nabywanych przez Klientów nie przekroczy wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 150 euro. Przy tym państwem importu będzie państwo zakończenia wysyłki towarów, tj. Polska.

Zatem przepisy, o których mowa w art. 22 ust. 1 pkt 1b i 1c ustawy nie będą miały zastosowania w analizowanej sprawie, gdyż w tym przypadku kraj importu jest państwem przeznaczenia towarów, a podatek VAT nie będzie rozliczany przez Wnioskodawcę w szczególnej procedurze dotyczącej sprzedaży na odległość towarów importowanych IOSS.

Jednocześnie należy wskazać, że w analizowanym przypadku nie znajdą zastosowania przepisy art. 22 ust. 2-2d ustawy. Wskazane przepisy dotyczące alokacji transportu w dostawach łańcuchowych nie mają bowiem zastosowania do dostaw towarów objętych reżimem tzw. uznanego dostawcy określonym w art. 7a ust. 1 i 2 ustawy. Powyższe wynika z faktu, że do takich transakcji zastosowanie ma szczególna zasada przypisania transportu, zgodnie z którą wysyłka lub transport towarów są przyporządkowane dostawie dokonanej przez podatnika, który ułatwia dostawę towarów poprzez użycie interfejsu elektronicznego.

Mając na uwadze obowiązujące przepisy prawa oraz przedstawione okoliczności sprawy należy stwierdzić, że transakcje wskazane we wniosku nie podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT w Polsce. Miejscem dostawy towarów dokonywanych przez Wnioskodawcę jest terytorium poza UE.

Ad 4.

W związku z tym, że dostawy towarów dokonywane przez Wnioskodawcę nie podlegają opodatkowaniu VAT w Polsce, wartości takiej sprzedaży nie należy wliczać do limitu zwolnienia o którym mowa w art. 113 ustawy o VAT.

Powyższe wynika z tego, że zgodnie z art. 113 ust. 1 [ustawy o VAT] zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200 000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Z kolei stosownie do art. 2 pkt 22 [ustawy o VAT] przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów. Zatem skoro dostawa towarów dokonywana przez Wnioskodawcę nie jest dostawą towarów na terytorium kraju, nie wlicza się do limitu zwolnienia z VAT.

Reasumując, nawet osiągnięcie przez Wnioskodawcę obrotu ponad 200 000 zł nie spowoduje obowiązku rejestracji jako podatnik VAT czynny.

Ad 5.

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku dobrowolnej rejestracji jako podatnik VAT czynny, Wnioskodawca będzie miał prawo do odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z dokonywaną dostawą poza terytorium kraju.

Powyższe wynika z konstrukcji art. 86 ust. 8 ustawy o VAT, zgodnie z którym podatnik ma również prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, jeżeli importowane lub nabyte towary i usługi dotyczą:

 1. dostawy towarów lub świadczenia usług przez podatnika poza terytorium kraju, jeżeli kwoty te mogłyby być odliczone, gdyby czynności te były wykonywane na terytorium kraju, a podatnik posiada dokumenty, z których wynika związek odliczonego podatku z tymi czynnościami;

 2. (uchylony);

 3. dostawy towarów, o której mowa w art. 43 ust. 1 pkt 16.

Zatem podatnik zachowuje prawo do odliczenia w przypadku nabycia towarów i usług, które dotyczą dostaw towarów dokonanych poza terytorium kraju (pkt 1), gdyby te kwoty mogły być odliczone, gdyby czynności były dokonane na terytorium kraju. Przedmiotem dostawy towarów dokonywanych przez Wnioskodawcę jest odzież (bielizna; odzież sportowa), której dostawa w Polsce podlegałaby opodatkowaniu stawką 23%.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest:

- prawidłowe w zakresie uznania czynności wykonywanych przez Wnioskodawcę na rzecz Klientów za odpłatną dostawę towarów (pytanie nr 1);

- nieprawidłowe w zakresie uznania Wnioskodawcy za podmiot ułatwiający dostawę w rozumieniu art. 7a ust. 1 ustawy o VAT (pytanie nr 2);

- prawidłowe w zakresie określenia miejsca opodatkowania opisanej dostawy towarów (pytanie nr 3);

- prawidłowe w zakresie braku konieczności wliczania sprzedaży z tytułu opisanej dostawy towarów do limitu zwolnienia od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy (pytanie nr 4);

- prawidłowe w zakresie prawa do odliczania podatku naliczonego od wydatków poniesionych w związku z opisaną sprzedażą opodatkowaną, w przypadku dobrowolnej rejestracji Wnioskodawcy jako czynnego podatnika VAT (pytanie nr 5).

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2024 r. poz. 361; dalej jako: „ustawa” lub „ustawa o VAT”):

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają:

1) odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2) eksport towarów;

3) import towarów na terytorium kraju;

4) wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5) wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Z powyższego przepisu wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają wymienione czynności, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia (określanym na podstawie przepisów ustawy) jest terytorium kraju.

W myśl art. 2 pkt 1 ustawy:

Przez terytorium kraju rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a.

Stosownie do art. 2 pkt 3 ustawy:

Przez terytorium Unii Europejskiej rozumie się terytoria państw członkowskich Unii Europejskiej […].

Jak stanowi art. 2 pkt 5 ustawy:

Przez terytorium państwa trzeciego rozumie się terytorium państwa niewchodzące w skład terytorium Unii Europejskiej, z zastrzeżeniem art. 2a ust. 1 i 3.

W świetle art. 2 pkt 6 ustawy:

Towarami są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy,

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel […].

Należy zauważyć, że dostawa towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy, rozumiana jest przez ustawodawcę, jako przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. W określeniu „jak właściciel” zawiera się możliwość uznania za dostawę faktycznego przeniesienia władztwa nad rzeczą. W rozumieniu ustawy, „dostawa” oznacza wszelkiego rodzaju rozporządzanie towarem (sprzedaż, zamianę, darowiznę, oraz każdą inną czynność, która w aspekcie ekonomicznym będzie prowadziła do podobnego rezultatu). Przepis art. 7 ust. 1 ustawy, definiujący pojęcie „dostawa towarów” nie odwołuje się do cywilistycznych pojęć sprzedaży, czy też przeniesienia prawa własności, stąd też nie można utożsamiać dostawy towarów w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług z przeniesieniem prawa własności na gruncie prawa cywilnego. W konsekwencji pojęcie „dostawa towarów” oraz ekonomiczne aspekty transakcji, nie muszą wiązać się ze skutkami powstającymi na gruncie cywilistycznego prawa własności. Pozwala to na uznanie danej czynności za dostawę towarów, nawet w przypadkach nałożenia na nabywcę pewnych ograniczeń we władaniu towarem.

Pojęcie „przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel” – zawarte w art. 7 ust. 1 ustawy – dotyczy tego rodzaju czynności, która daje otrzymującemu towar prawo do postępowania z nim jak właściciel. Należy przy tym uznać, że chodzi tutaj przede wszystkim o możliwość faktycznego dysponowania rzeczą, a nie rozporządzania nią w sensie prawnym. Ponieważ istotą dostawy towarów nie jest przeniesienie prawa własności, zatem zwrotu „prawo do rozporządzania jak właściciel” nie można interpretować jako „prawa własności”. Co więcej, czynności przejścia własności ekonomicznej nie musi towarzyszyć przejście własności w sensie prawnym, ponieważ „dostawa towarów” nie ogranicza się wyłącznie do zbycia prawa własności rzeczy.

Natomiast w myśl art. 8 ust. 1 ustawy:

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1) przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

2) zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

3) świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Przez świadczenie usług należy zatem rozumieć każde zachowanie niebędące dostawą towarów i świadczone na rzecz innego podmiotu. Powołane przepisy wskazują, że pojęcie świadczenia usług ma bardzo szeroki zakres, gdyż nie obejmuje wyłącznie działań podatnika, lecz również zobowiązanie do powstrzymania się od dokonywania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji. Pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy). Należy jednak zaznaczyć, że nie każde powstrzymanie się od działania czy tolerowanie czynności lub sytuacji może zostać uznane za usługę w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

Z treści powołanego art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, jednoznacznie wynika, że świadczenie usług co do zasady podlega opodatkowaniu wówczas, gdy jest wykonywane odpłatnie. Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Przy czym przepisy ustawy nie określają postaci wynagrodzenia.

Przy określeniu, czy miała miejsce czynność podlegająca opodatkowaniu istotne jest zatem określenie, czy wykonywano świadczenie i czy wynagrodzenie z tytułu wykonywania tego świadczenia miało być wypłacone. Niemniej muszą być przy tym spełnione następujące warunki:

1) w następstwie zobowiązania, w wykonaniu którego usługa jest świadczona, druga strona (nabywca) jest bezpośrednim beneficjentem świadczenia,

2) świadczonej usłudze odpowiada świadczenie wzajemne ze strony nabywcy (wynagrodzenie).

Należy przy tym podkreślić, że oba ww. warunki powinny być spełnione łącznie, aby świadczenie podlegało – jako usługa – opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Dana usługa podlega więc opodatkowaniu podatkiem VAT wówczas, gdy istnieje bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą, a otrzymanym świadczeniem wzajemnym, w ten sposób, że zapłacone kwoty stanowią rzeczywiste wynagrodzenie za wyodrębnioną usługę świadczoną w ramach stosunku prawnego lub dochodzi do wymiany świadczeń wzajemnych.

Z kolei art. 2 pkt 7 ustawy stanowi, że:

Przez import towarów rozumie się przywóz towarów z terytorium państwa trzeciego na terytorium Unii Europejskiej.

Definicja ustawowa importu towarów kładzie nacisk przede wszystkim na czynność faktyczną, czyli przywóz towaru. Dla zaistnienia importu nie ma znaczenia cel przywozu, czy stosunek prawny, w ramach którego dokonano przywozu, gdyż jeżeli towar został faktycznie przywieziony, to ma miejsce import.

Na mocy przepisu art. 2 pkt 22 ustawy:

Przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Zgodnie z art. 2 pkt 22b ustawy:

Przez sprzedaż na odległość towarów importowanych rozumie się dostawę towarów wysyłanych lub transportowanych przez dostawcę lub na jego rzecz, w tym wtedy, gdy dostawca uczestniczy pośrednio w transporcie lub wysyłce towarów, z terytorium państwa trzeciego do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego, który jest:

a) podatnikiem podatku od towarów i usług lub osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od towarów i usług, którzy nie mają obowiązku rozliczania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, o którym mowa w art. 9, lub

b) podatnikiem podatku od wartości dodanej lub osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, którzy nie mają obowiązku rozliczania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów odpowiadającego wewnątrzwspólnotowemu nabyciu towarów, o którym mowa w art. 9, lub

c) podmiotem niebędącym podatnikiem

- pod warunkiem że dostarczane towary nie są nowymi środkami transportu ani towarami, o których mowa w art. 22 ust. 1 pkt 2.

Jak stanowi art. 5a rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu od wartości dodanej (Dz.U. UE L 77 z 23 marca 2011, s. 1, ze zm.; dalej jako: „rozporządzenie 282/2011”):

Do celów stosowania art. 14 ust. 4 dyrektywy 2006/112/WE uznaje się, że towary zostały wysłane lub przetransportowane przez dostawcę lub na jego rzecz, w tym gdy dostawca uczestniczy pośrednio w wysyłce lub transporcie towarów, w szczególności w następujących przypadkach:

a) w przypadku gdy dostawca zleca podwykonanie wysyłki lub transportu towarów osobie trzeciej, która dostarcza towary nabywcy;

b) w przypadku gdy wysyłka lub transport towarów dokonywane są przez osobę trzecią, ale dostawca ponosi całkowitą lub częściową odpowiedzialność za dostarczenie towarów nabywcy;

c) w przypadku gdy dostawca wystawia fakturę i pobiera od nabywcy opłaty za transport lub wysyłkę, a następnie przekazuje je osobie trzeciej, która organizuje wysyłkę lub transport towarów;

d) w przypadku gdy dostawca zachęca nabywcę w dowolny sposób do skorzystania z usług w zakresie dostarczania towarów świadczonych przez osobę trzecią, umożliwia kontakt nabywcy i osoby trzeciej lub przekazuje w inny sposób tej osobie informacje niezbędne do dostarczenia towarów nabywcy.

Towarów nie uważa się jednak za wysłane lub przetransportowane przez dostawcę lub na jego rzecz, w przypadku gdy nabywca transportuje te towary samodzielnie lub z udziałem osoby trzeciej organizuje dostarczanie tych towarów, a dostawca nie bierze udziału bezpośrednio ani pośrednio w organizacji lub pomocy w organizacji wysyłki lub transportu tych towarów.

Jak wynika z art. 7a ustawy:

1. W przypadku gdy podatnik ułatwia, poprzez użycie interfejsu elektronicznego, takiego jak platforma, platforma handlowa, portal lub podobne środki, zwanego dalej „interfejsem elektronicznym”, sprzedaż na odległość towarów importowanych w przesyłkach o wartości rzeczywistej nieprzekraczającej wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 150 euro, uznaje się, że podatnik ten samodzielnie otrzymał towary i dokonał ich dostawy.

2. W przypadku gdy podatnik ułatwia, poprzez użycie interfejsu elektronicznego, dokonanie na terytorium Unii Europejskiej przez podatnika nieposiadającego siedziby działalności gospodarczej lub stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium Unii Europejskiej:

1) wewnątrzwspólnotowej sprzedaży towarów na odległość lub

2) dostawy towarów na rzecz podmiotu niebędącego podatnikiem

- uznaje się, że podatnik, który ułatwia tę dostawę, samodzielnie otrzymał towary i dokonał ich dostawy. 

3. Przez ułatwianie, o którym mowa w ust. 1 i 2, rozumie się ułatwianie w rozumieniu art. 5b rozporządzenia 282/2011.

Wart. 7a ust. 1 i 2 ustawy zaimplementowano swego rodzaju fikcję prawną, która w istocie prowadzi do przeniesienia odpowiedzialności za zobowiązanie VAT z tytułu określonych dostaw towarów na podatników prowadzących działalność gospodarczą związaną z posiadaniem, prowadzeniem czy zarządzaniem interfejsami elektronicznymi. Regulacje obejmują swoim zakresem operatorów interfejsów elektronicznych, którzy ułatwiają dokonywanie określonych dostaw towarów, niezależnie od tego czy posiadają oni siedzibę działalności gospodarczej lub stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium UE, czy na terytorium państwa trzeciego.

Powyższy przepis wprowadza fikcję prawną (wyłącznie na potrzeby podatku VAT), polegającą na przyjęciu, że podatnik ułatwiający za pomocą interfejsu elektronicznego wyżej wskazane dostawy towarów na rzecz konsumentów, dokonywane przez tzw. dostawców bazowych:

- samodzielnie otrzymał (nabył) te towary (fikcja prawna w postaci przyjęcia, że ma miejsce dostawa towarów B2B pomiędzy dostawcą bazowym a operatorem interfejsu elektronicznego) oraz

- dokonał dostawy tych towarów (fikcja prawna polegająca na przyjęciu, że dochodzi do dostawy towarów B2C pomiędzy operatorem interfejsu elektronicznego a ostatecznym nabywcą tych towarów, tj. konsumentem, który faktycznie nabywa te towary).

Jak wskazano w art. 5b rozporządzenia 282/2011:

Do celów stosowania art. 14a dyrektywy 2006/112/WE termin »ułatwia« oznacza korzystanie z interfejsu elektronicznego w celu umożliwienia nawiązania kontaktu pomiędzy nabywcą a dostawcą, który oferuje towary na sprzedaż poprzez interfejs elektroniczny, co skutkuje dostawą towarów poprzez ten interfejs elektroniczny.

Jednakże podatnik nie ułatwia dostawy towarów, jeżeli spełnione są wszystkie następujące warunki:

a) podatnik ten nie określa, bezpośrednio ani pośrednio, żadnych warunków, na których dokonywana jest dostawa towarów;

b) podatnik ten nie bierze, bezpośrednio ani pośrednio, udziału w zatwierdzaniu obciążenia nabywcy w związku z dokonywaną płatnością;

c) podatnik ten nie bierze, bezpośrednio ani pośrednio, udziału w procesie zamawiania lub dostarczania towarów.

Art. 14a dyrektywy 2006/112/WE nie ma zastosowania do podatnika, który wykonuje tylko jedną z następujących czynności:

a) przetwarzanie płatności w związku z dostawą towarów;

b) oferowanie lub reklamowanie towarów;

c) przekierowywanie lub przenoszenie nabywców do innych interfejsów elektronicznych, poprzez które towary są oferowane na sprzedaż, bez jakiegokolwiek dalszego udziału w dostawie tych towarów.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy:

Miejscem dostawy towarów jest w przypadku towarów wysyłanych lub transportowanych przez dokonującego ich dostawy, ich nabywcę lub przez osobę trzecią – miejsce, w którym towary znajdują się w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu do nabywcy.

Natomiast stosownie do art. 22 ust. 1 pkt 1b i 1c ustawy:

Miejscem dostawy towarów jest w przypadku:

1b) sprzedaży na odległość towarów importowanych na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego zakończenia wysyłki lub transportu towarów do nabywcy – miejsce, w którym towary znajdują się w momencie zakończenia wysyłki lub transportu do nabywcy;

1c) sprzedaży na odległość towarów importowanych na terytorium państwa członkowskiego zakończenia wysyłki lub transportu towarów do nabywcy – terytorium tego państwa członkowskiego, pod warunkiem że podatek lub podatek od wartości dodanej z tytułu dostawy tych towarów ma zostać zadeklarowany w procedurze szczególnej, o której mowa w dziale XII w rozdziale 9, lub na zasadach odpowiadających tym regulacjom.

Z kolei jak stanowi art. 22 ust. 2-2d ustawy:

2. W przypadku gdy te same towary są przedmiotem kolejnych dostaw oraz są wysyłane lub transportowane bezpośrednio od pierwszego dostawcy do ostatniego w kolejności nabywcy, wysyłkę lub transport przyporządkowuje się wyłącznie jednej dostawie.

2a. W przypadku towarów, o których mowa w ust. 2, które są wysyłane lub transportowane z terytorium kraju na terytorium państwa trzeciego przez nabywcę, który dokonuje również ich dostawy, przyjmuje się, że wysyłka lub transport są przyporządkowane dostawie dokonanej do tego nabywcy, chyba że z warunków dostawy wynika, że wysyłkę lub transport towarów należy przyporządkować jego dostawie.

2b. W przypadku towarów, o których mowa w ust. 2, które są wysyłane lub transportowane z terytorium jednego państwa członkowskiego na terytorium innego państwa członkowskiego, wysyłka lub transport tych towarów są przyporządkowane wyłącznie dostawie dokonanej do podmiotu pośredniczącego.

2c. W przypadku gdy podmiot pośredniczący przekazał swojemu dostawcy numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych nadany mu przez państwo członkowskie, z którego towary są wysyłane lub transportowane, wysyłkę lub transport przypisuje się wyłącznie dostawie dokonanej przez ten podmiot.

2d. Przez podmiot pośredniczący, o którym mowa w ust. 2b i 2c, rozumie się innego niż pierwszy w kolejności dostawcę towarów, który wysyła lub transportuje towar samodzielnie albo za pośrednictwem osoby trzeciej działającej na jego rzecz.

W świetle art. 22 ust. 2e ustawy:

W przypadku towarów, o których mowa w ust. 2, które są wysyłane lub transportowane z terytorium kraju na terytorium państwa trzeciego albo z terytorium jednego państwa członkowskiego na terytorium innego państwa członkowskiego przez:

1) pierwszego dostawcę - wysyłkę lub transport przyporządkowuje się jego dostawie;

2) ostatniego nabywcę - wysyłkę lub transport przyporządkowuje się dostawie dokonanej do tego nabywcy.

W myśl art. 22 ust. 3 ustawy:

W przypadkach, o których mowa w ust. 2-2c, dostawę towarów, która:

1) poprzedza wysyłkę lub transport towarów, uznaje się za dokonaną w miejscu rozpoczęcia wysyłki lub transportu towarów;

2) następuje po wysyłce lub transporcie towarów, uznaje się za dokonaną w miejscu zakończenia wysyłki lub transportu towarów.

Zgodnie z art. 22 ust. 3a ustawy:

W przypadku dostaw towarów, o których mowa w art. 7a ust. 1 i 2, wysyłka lub transport tych towarów są przyporządkowane dostawie towarów dokonanej przez podatnika, który ułatwia dostawę towarów.

Jak wskazuje powyższy przepis, w przypadku dostaw towarów, o których mowa w art. 7a ust. 1 i 2 ustawy, wysyłka lub transport tych towarów są przyporządkowane dostawie towarów dokonanej przez podatnika, który ułatwia poprzez użycie interfejsu elektronicznego dostawę towarów. Oznacza to, że tzw. dostawa ruchoma jest przypisana do „fikcyjnej” dostawy dokonywanej przez operatora interfejsu elektronicznego na rzecz finalnego odbiorcy towarów (transakcje pomiędzy podmiotami gospodarczymi a klientami indywidualnymi; dalej jako: „B2C”). W konsekwencji „fikcyjna” dostawa dokonywana przez dostawcę bazowego na rzecz operatora interfejsu elektronicznego (transakcje pomiędzy podmiotami gospodarczymi; dalej jako: „B2B”) będzie dostawą „nieruchomą”, podlegającą opodatkowaniu w miejscu, w którym towary znajdują się w momencie dostawy. A zatem w przypadku gdy platforma ułatwia sprzedaż na odległość towarów importowanych (dalej jako: „SOTI”) w przesyłkach o wartości rzeczywistej nieprzekraczającej 150 euro, „fikcyjna” dostawa B2B nie będzie podlegała VAT w UE, gdyż w momencie dostawy towary będące przedmiotem tej dostawy znajdują się w państwie trzecim lub na terytorium trzecim, z którego są wysyłane/transportowane do nabywcy w UE.

Jednocześnie w myśl art. 22 ust. 3b ustawy:

Przepisy ust. 2-2e nie mają zastosowania do dostaw towarów, o których mowa w art. 7a ust. 1 i 2, dokonywanych na rzecz podatnika ułatwiającego dostawy towarów oraz przez tego podatnika.

Przy tym stosownie do art. 22 ust. 4 ustawy:

W przypadku gdy miejscem rozpoczęcia wysyłki lub transportu towarów jest terytorium państwa trzeciego, dostawę towarów dokonywaną przez podatnika lub podatnika podatku od wartości dodanej, który jest również podatnikiem z tytułu importu albo zaimportowania tych towarów, uważa się za dokonaną na terytorium państwa członkowskiego importu albo zaimportowania tych towarów.

Jednocześnie w myśl art. 26a ust. 1 ustawy:

Miejscem importu towarów jest terytorium państwa członkowskiego, na którym towary znajdują się w momencie ich wprowadzenia na terytorium Unii Europejskiej.

Przedstawiony model działania Wnioskodawcy przedstawia się następująco:

1. Wnioskodawca wyszukuje towary oferowane przez Sprzedawców w serwisach sprzedażowych, takich jak np. (...), kierując się m.in. jakością oferowanych towarów oraz oceną ogólną sprzedawcy (bazującą na opiniach kupujących). Informacje dotyczące towarów oferowanych w serwisie sprzedażowym są pobierane, modyfikowane i prezentowane na prowadzonej przez Wnioskodawcę stronie internetowej. Modyfikacja ofert sprzedawców polega m.in. na ich tłumaczeniu na język polski, dodawaniu spersonalizowanych opisów, edycji graficznej zdjęć produktowych – celem dostosowania do potrzeb odbiorcy. Wnioskodawca nie zawiera żadnych umów ze Sprzedawcami – jest to autonomiczne działanie. Klienci składają zamówienia na towary za pośrednictwem strony internetowej Wnioskodawcy. Przed złożeniem zamówienia klient jest zobligowany do zaakceptowania regulaminu strony internetowej, wypełnienia danych dostawy, które zostaną przekazane Sprzedawcy oraz do wpłacenia pieniędzy w wysokości zamówienia na rachunek bankowy Wnioskodawcy.

2. Z treści regulaminu strony internetowej oraz informacji tam zamieszczonych wynika m.in., że:

 a) W ramach świadczonej przez Wnioskodawcę jako Pośrednika usługi pośrednictwa, Pośrednik dokonuje w imieniu i na rzecz Klienta, na podstawie udzielonego mu pełnomocnictwa, zamówienia towaru od Sprzedawcy oraz uiszcza opłaty związane ze sprowadzeniem towaru do Klienta.

 b) Usługa pośrednictwa świadczona jest na podstawie konkretnych ustaleń pomiędzy stronami.

 c) Klient składając zamówienie tym samym oświadcza, że udziela Pośrednikowi pełnomocnictwa do dokonania w imieniu Klienta zamówienia towaru oraz do opłacenia w imieniu Klienta ceny i kosztów przesyłki towaru na adres Klienta.

 d) Pośrednik uprawniony jest do działania wyłącznie w zakresie udzielonego mu pełnomocnictwa.

 e) Pośrednik oświadcza, że w związku ze świadczeniem przez niego usługi pośrednictwa w sprzedaży towarów od zagranicznych sprzedawców, Pośrednik przejmuje na siebie niektóre z obowiązków, wynikających z przepisów prawa polskiego, ciążących na Sprzedawcach towarów: udziela Klientowi niezbędnych informacji, jak również koordynuje proces w zakresie prawa do odstąpienia od umowy sprzedaży, przeprowadza i rozpoznaje postępowanie reklamacyjne dotyczące towaru, ponosi odpowiedzialność tytułem niezgodności towaru z umową, dostarcza na życzenie klienta instrukcję użytkowania towaru oraz wszelkie niezbędne dokumenty związane z towarem w języku polskim.

f) Klient składa Pośrednikowi dyspozycję uruchomienia usługi pośrednictwa dotyczącego danego towaru poprzez stronę internetową Pośrednika lub formularz kontaktowy. Złożenie dyspozycji uruchomienia usługi pośrednictwa poczytuje się jako wyrażenie wyraźnej zgody Klienta na rozpoczęcie usługi pośrednictwa.

g) Pośrednik podaje Klientowi pełną informację dotyczącą ostatecznej ceny świadczenia, wraz z wszelkimi kosztami oraz opis głównych cech świadczenia. Informacje dostępne są na stronie internetowej Pośrednika.

h) Zamówiony towar jest dostarczany na adres podany przez Klienta podczas składania dyspozycji uruchomienia usługi pośrednictwa.

i) Pośrednik oświadcza, że dostawa zamówionego towaru zostanie dokonana przez Sprzedawcę w terminie 60 roboczych dni od dnia zawarcia umowy sprzedaży. Jeżeli Klient nie otrzyma towaru w wyznaczonym terminie, Pośrednik złoży ponowne zamówienie u Sprzedawcy lub zwróci środki.

j) Paczki wysyłane są spoza Unii Europejskiej przez Sprzedawcę, gównie z Chin. Klient jest importerem. To na Kliencie ciążą obowiązki podatkowe należne tytułem dokonania importu.

k) Konsument otrzymuje od Pośrednika informację o nadaniu paczki oraz numer jej nadania, który umożliwia jej śledzenie. Każda przesyłka jest przesyłką rejestrowaną.

l) Klient ma obowiązek zgłosić brak doręczenia paczki w terminie nie późniejszym niż 100 dni od daty wysłania paczki.

 m) Płatność obejmująca wartość zamówienia dokonywana jest na zasadzie przedpłaty przed przystąpieniem przez Pośrednika do świadczenia usług.

n) Płatność może być dokonana według wyboru Klienta przelewem na rachunek bankowy Pośrednika lub za pośrednictwem bramki płatnicze Tpay.

o) Na wartość zamówienia podaną każdorazowo przy towarze składa się kwota należna Sprzedawcy oraz Prowizja należna pośrednikowi.

p) w terminie 14 dni kalendarzowych od dnia otrzymania towaru Klient może złożyć Pośrednikowi oświadczenie o zwrocie towaru nabytego od Sprzedawcy, które jest równoznaczne z odstąpieniem od umowy. Każdorazowo po otrzymaniu takiego oświadczenia, Pośrednik potwierdzi Klientowi fakt otrzymania oświadczenia, jak również prawidłowość adresu Sprzedawcy.

q) Pośrednik w ciągu 14 dni od dnia otrzymania oświadczenia o zwrocie towaru, jeśli w tym czasie otrzyma dowód potwierdzający jego odesłanie na adres Sprzedawcy lub gdy nastąpi już zwrotne otrzymanie towaru przez Sprzedawcę, zwróci Klientowi dokonane przez niego płatności, tj. sumę kwoty, która została przekazana Sprzedawcy oraz prowizji Pośrednika.

r) W celu ułatwienia Klientowi przeprowadzenia postępowania reklamacyjnego, Pośrednik przejmuje na siebie obowiązki związane z odpowiedzialnością Sprzedawcy z tytułu braku zgodności nabytego przez Klienta towaru z umową.

3. Sprzedawcami będą kontrahenci z Chin. Dostawy do Klientów są realizowane z terytorium państw trzecich (terytorium poza UE), głównie Chin.

4. Klientami są wyłącznie osoby fizycznie nieprowadzące działalności gospodarczej, posiadające miejsce zamieszkania na terytorium Polski. Klientami nie będą podmioty z innych państw członkowskich Unii Europejskiej.

5. Wnioskodawca nie ma/nie będzie miał fizycznego kontaktu z produktem, który będzie wysłany prosto do klienta. Klient jest informowany, że nabywa usługę pośrednictwa, a informacja ta będzie zawarta na stronie i w regulaminie świadczenia usług pośrednictwa, dostępnego na stronie internetowej Wnioskodawcy. Przed złożeniem zamówienia na stronie Wnioskodawcy, zapoznanie się i akceptacja regulaminu będzie obowiązkowa. Po złożeniu zamówienia przez klienta Wnioskodawca zamawia towar u sprzedawcy poprzez platformę sprzedażową, np. (...). Po otrzymaniu płatności za towar Sprzedawca zrealizuje jego wysyłkę bezpośrednio do Klienta. Zakupiony w ten sposób towar nigdy nie trafi do Wnioskodawcy jako pośrednika handlowego, lecz zawsze bezpośrednio do Klienta.

6. Zapłata obejmuje cenę uwzględniającą podatek VAT od towaru i koszty transportu, o ile jest on wyszczególniony przez sprzedawcę, z wyłączeniem cła. Wnioskodawca pragnie w tym miejscu zaznaczyć, że nie ma w zakresie naliczania podatku VAT przez Sprzedawców pełnej i pewnej wiedzy. Opiera się wyłącznie na informacjach umieszczonych na platformach sprzedażowych. To czy podatek VAT jest rzeczywiście naliczany i odprowadzany przez sprzedawcę, czy też inny podmiot i od jakich wartości, jest poza jego gestią.

7. W ramach realizowanych świadczeń Wnioskodawca nie występuje jako importer towaru. Klient składając zamówienie tym samym oświadcza, że udziela Wnioskodawcy pełnomocnictwa do dokonania w imieniu i na rzecz Klienta zamówienia towaru oraz do opłacenia w imieniu i na rzecz Klienta ceny i kosztów przesyłki towaru na adres Klienta. Wnioskodawca uprawniony jest do działania wyłącznie w zakresie udzielonego mu pełnomocnictwa. Płatność tytułem usługi pośrednictwa (obejmującej cenę towaru) oraz płatność tytułem kosztów transportu (za wyjątkiem cła) dokonywana jest na zasadzie przedpłaty, przed przystąpieniem przez Wnioskodawcę do świadczenia.

8. Wartość świadczenia nie przekracza równowartości 150 euro.

9. Zamawiając towar u Sprzedawcy Wnioskodawca wpisuje dane bezpośrednio klienta, a nie swoje, które są danymi dla Sprzedawcy do wysyłki nabytych towarów.

10. Klient będzie nabywał prawo do rozporządzenia towarem w momencie złożenia przez Wnioskodawcę zamówienia u Sprzedawcy. Wnioskodawca dokonuje płatności za towar zamówiony przez Klienta środkami pieniężnymi wpłaconymi przez Klienta za pośrednictwem swojego rachunku bankowego. Sprzedawcy wysyłają nabyty przez klientów towar bezpośrednio na ich adres. Klient jest informowany o wysyłce towaru z kraju spoza UE.

11. Wnioskodawca nie dokonuje zgłoszenia celnego ani nie występuje jako przedstawiciel Klienta (bezpośredni lub pośredni). Wypełnienie formalności celnych związanych z importem towaru spoczywa na Kliencie (ostatecznym odbiorcy) albo na sprzedawcy (organizatorze transportu) lub platformie sprzedażowej. Wnioskodawca nie wyklucza, że klient (ewentualnie sprzedawca/platforma sprzedażowa) może korzystać z usług przedstawiciela, własnej agencji celnej lub współpracuje z agencją celną. Nie wyklucza również, że import towarów może podlegać zwolnieniu od podatku VAT.

12. Wnioskodawca nie uzyskuje od Sprzedawców faktur oraz rachunków potwierdzających zakup przez Klientów. Pakowaniem towarów i ich dostarczeniem do przewoźnika zajmuje się Sprzedawca. Wnioskodawca nie zawiera pisemnych umów ze sprzedawcami. Sposób ustalania wynagrodzenia Wnioskodawcy i zakres świadczeń jest wynikiem zawiązania stosunku prawnego z Klientem (elementy stosunku prawnego określone są przez regulamin strony internetowej). Zawarcie umowy zakupu towaru w serwisie aukcyjnym następuje w imieniu Klienta za pośrednictwem konta Wnioskodawcy w tym serwisie.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą:

- uznania czynności wykonywanych przez Wnioskodawcę na rzecz Klientów za odpłatną dostawę towarów (pytanie nr 1),

- uznania Wnioskodawcy za podmiot ułatwiający dostawę w rozumieniu art. 7a ust. 1 ustawy o VAT (pytanie nr 2),

- określenia miejsca opodatkowania opisanej dostawy towarów (pytanie nr 3),

- konieczności wliczania sprzedaży z tytułu opisanej dostawy towarów do limitu zwolnienia od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy (pytanie nr 4),

- prawa do odliczania podatku naliczonego od wydatków poniesionych w związku z opisaną sprzedażą opodatkowaną, w przypadku dobrowolnej rejestracji Wnioskodawcy jako czynnego podatnika VAT (pytanie nr 5).

Zadaniem Organu transakcja opisana przez Pana stanowi dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy. Pomimo zamieszczenia w regulaminie strony internetowej Pana firmy informacji o pośrednictwie w handlu i działaniu na podstawie pełnomocnictwa, z pewnością transakcja, o której mowa we wniosku nie stanowi świadczenia usług. Czynności wykonywane przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności wypełniają znamiona handlu towarami, a nie świadczenia usług. Przedmiotem nabycia przez klientów są towary oferowane przez sprzedawców z Chin, wybierane przez Wnioskodawcę, następnie oferowane na stronie internetowej (informacje o towarach będą pobierane, modyfikowane i prezentowane). Płatność w formie przedpłaty jest dokonywana przez klientów na rzecz Wnioskodawcy. Płatność obejmuje wartość zamówienia, na którą składa się kwota należna sprzedawcy oraz kwota należna Wnioskodawcy. Klient składając zamówienie udziela Wnioskodawcy pełnomocnictwa do dokonania w jego imieniu i na jego rzecz zamówienia towaru oraz opłacenia ceny i kosztów przesyłki. Zamówiony towar dostarczany jest na adres klienta, podawany podczas składania dyspozycji Wnioskodawcy. Opisana sekwencja czynności podejmowanych przez Wnioskodawcę w relacji z klientem składającym zamówienie wskazuje, że Wnioskodawcanabywa prawo do rozporządzania towarem jak właściciel, a prawo to przechodzi na klienta w momencie złożenia zamówienia u sprzedawcy. Kluczowy jest fakt przeniesienia przez Wnioskodawcę prawa do dysponowania towarem jak właściciel oraz zasadniczy cel nabycia świadczenia – jak wynika z opisu sprawy, klienci zainteresowani są nabyciem konkretnego towaru oferowanego na stronie internetowej Wnioskodawcy.

Wnioskodawca podał, że przejmuje na siebie niektóre z obowiązków, wynikających z przepisów prawa polskiego, ciążących na sprzedawcach towarów: udziela klientowi niezbędnych informacji, jak również koordynuje proces w zakresie prawa do odstąpienia od umowy sprzedaży, przeprowadza i rozpoznaje postępowanie reklamacyjne dotyczące towaru, ponosi odpowiedzialność tytułem niezgodności towaru z umową, dostarcza na życzenie klienta instrukcję użytkowania towaru oraz wszelkie niezbędne dokumenty związane z towarem w języku polskim. Ponadto w przypadku zwrotu towaru przez klienta (w terminie 14 dni od dnia otrzymania towaru), oświadczenie w tym względzie składa klient Wnioskodawcy, a nie sprzedawcy. Po potwierdzeniu, że klient odesłał towar do sprzedawcy, to Wnioskodawca zwraca klientowi dokonane przez niego płatności.

Zauważyć należy, że – co do zasady – to na sprzedawcy ciąży odpowiedzialność z tytułu rękojmi za wady, a nie na podmiocie pośredniczącym. Tak więc zaangażowanie Wnioskodawcy w postępowanie reklamacyjne lub dotyczące zwrotu towaru, również wskazuje, że to Wnioskodawca pełni rolę sprzedawcy, który przenosi prawo do rozporządzania towarem jak właściciel na klienta. Wzajemne relacje między sprzedawcą z Chin a Wnioskodawcą nie pozwalają uznać Wnioskodawcy za podmiot ułatwiający sprzedaż, tylko podmiot, który dokonuje dostawy towarów w myśl art. 7 ust. 1 ustawy.

Mając na względzie okoliczności niniejszej sprawy w tym fakt, że efektem wykonanych czynności (istotą zamówienia) jest konkretny towar w postaci produktu prezentowanego na stronie internetowej, który w takiej postaci jest dostarczany klientowi (ostatecznemu nabywcy), a Wnioskodawca przenosi na klienta prawo do dysponowania towarem jak właściciel, świadczenie stanowi dostawę towarów dla celów podatku od towarów i usług. Czynności podejmowane przez Wnioskodawcę w celu zrealizowania zamówienia nie stanowią dla klienta celu samego w sobie – klient jest zainteresowany nabyciem konkretnego produktu. W tym kontekście nie można mówić o sprzedaży przez Wnioskodawcę usługi pośrednictwa w zakupie.

W tym miejscu wskazać należy, że w prawodawstwie polskim obowiązuje zasada swobody umów, w ramach której strony mogą dowolnie kształtować treść umowy w granicach wyznaczonych przez prawo. Zasada ta ma również zastosowanie na gruncie prawa podatkowego. Oznacza to, że ustawodawca nie ingeruje w sferę podejmowanych przez podatników decyzji w zakresie konstruowania umów cywilnoprawnych, jednakże umowy te nie mogą zmieniać obowiązków jakie wynikają z prawa podatkowego. Kwestia sformułowania umowy (regulaminu) z klientem, określenia rodzaju wykonywanych czynności, ustalenia sposobu wynagrodzenia za wszystkie przewidziane umową (regulaminem) i wykonane czynności, nie może wywoływać skutków na gruncie podatkowym.

Zatem fakt przedstawienia przez Wnioskodawcę klientowi regulaminu strony internetowej do akceptacji, w treści którego Wnioskodawca określa siebie jako pośrednika dokonującego czynności w imieniu klienta, pozostaje bez znaczenia na gruncie przepisów podatku od towarów i usług. Przepisy dotyczące podatku od towarów i usług nie uzależniają kwalifikacji danej dostawy/nabycia od treści zawartej przez strony umowy (regulaminu), lecz odnoszą się do rzeczywiście zaistniałych zdarzeń gospodarczych.

Przenosząc powyższe ustalenia na grunt niniejszej sprawy należy stwierdzić, że w przypadku, w którym Spółka dokonuje zamówienia towaru na rzecz klientów, dochodzi do odpłatnej dostawy towarów, w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy.

Tym samym Pana stanowisko w zakresie pytania nr 1 należy uznać za prawidłowe.

Transakcja dostawy od sprzedawcy z Chin do Pana firmy ma charakter relacji właściwej dla podmiotu prowadzącego działalność gospodarczą, który sprzedaje na rzecz innego podatnika (B2B), a stroną transakcji jest Pana firma a nie Pana klient. Zamówienie towarów u sprzedawcy z Chin składa Pan, a nie klient Pana firmy. Zatem te wzajemne relacje nie pozwalają uznać Wnioskodawcy za podmiot ułatwiający sprzedaż, tylko za podmiot, który dokonuje sprzedaży w myśl art. 7 ust. 1 ustawy.

Mając na uwadze wskazania zawarte przez Organ w ocenie stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1, zauważyć należy, że w przedstawionym stanie faktycznym nie znajdą zastosowania przepisy wynikające z art. 7a ustawy. Zatem Wnioskodawcy nie można uznać za podmiot ułatwiający dostawę towarów poprzez użycie interfejsu elektronicznego, w rozumieniu art. 7a ust. 1 ustawy o VAT.

Tym samym Pana stanowisko w zakresie pytania nr 2 należy uznać za nieprawidłowe.

Z kolei odnosząc się do wątpliwości wyrażonych w pytaniu nr 3, dotyczących ustalenia miejsca opodatkowania dokonanej transakcji (w sytuacji, gdy wartość towarów nie przekracza 150 euro) należy wskazać, że w przypadku sprzedaży na odległość towarów importowanych (SOTI), miejsce dostawy towarów uzależnione jest od miejsca dopuszczenia towarów do obrotu w Unii Europejskiej (państwa importu) oraz od miejsca przeznaczenia tych towarów.

Miejscem dostawy przy sprzedaży na odległość towarów importowanych jest miejsce zakończenia wysyłki lub transportu towarów (kraj przeznaczenia). Zasada ta ma zastosowanie w następujących przypadkach:

a) jeżeli towary są importowane na terytorium innego państwa członkowskiego UE niż to, w którym kończy się wysyłka lub transport towarów (art. 22 ust. 1 pkt 1b ustawy), czyli gdy państwo importu nie jest państwem przeznaczenia towarów;

b) jeżeli towary są importowane na terytorium państwa członkowskiego, w którym kończy się wysyłka lub transport towarów, pod warunkiem, że podatek VAT należny z tytułu sprzedaży na odległość towarów importowanych ma zostać zadeklarowany w procedurze IOSS (art. 22 ust. 1 pkt 1c ustawy). Państwo importu jest równocześnie państwem przeznaczenia towarów.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca nie jest zarejestrowany do procedury szczególnej IOSS i nie będzie dokonywać odprawy celnej na terytorium Polski. To na odbiorcy końcowym (kliencie) lub na sprzedawcy (organizatorze transportu), lub platformie sprzedażowej spoczywać będzie obowiązek wypełnienia formalności celnych związanych z importem towaru. Zatem przepisy, o których mowa w art. 22 ust. 1 pkt 1b i 1c, nie będą miały zastosowania, gdyż w takim przypadku kraj importu jest państwem przeznaczenia, a podatek VAT nie jest rozliczany przez Wnioskodawcę w szczególnej procedurze dotyczącej sprzedaży na odległość towarów importowanych, tzn. IOSS. Wypełnienie formalności celnych związanych z importem towarów spoczywać będzie na kliencie (ostatecznym odbiorcy) lub sprzedawcy (organizatorze transportu) lub platformie sprzedażowej. Klient i jednocześnie importer towarów, nabywać będzie przedmiotowe towary od Wnioskodawcy, z tym, że towary trafią bezpośrednio z kraju trzeciego (Chiny). W takim przypadku transakcję dostawy przez Wnioskodawcę towarów na rzecz klienta, który jest równocześnie importerem tych towarów, należy uznać – zgodnie z art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy – za dokonaną i opodatkowaną w miejscu rozpoczęcia wysyłki, a zatem na terytorium państwa trzeciego.

Mając na uwadze przedstawione okoliczności sprawy, w związku z obowiązującymi przepisami prawa należy stwierdzić, że transakcja objęta zapytaniem nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na terytorium Polski. Miejscem opodatkowania w tym wypadku będzie terytorium poza Unią Europejską, tj. Chiny.

Zatem Pana stanowisko w zakresie pytania nr 3 jest prawidłowe.

Wątpliwości Wnioskodawcy wyrażone w pytaniu nr 4 dotyczą rozstrzygnięcia, czy opisana we wniosku dostawa towarów, opodatkowana poza terytorium Polski, powinna zostać wliczona przez Wnioskodawcę do limitu zwolnienia od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o VAT.

W myśl art. 113 ust. 1 ustawy:

Zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200 000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Z kolei w myśl art. 113 ust. 2 pkt 1a ustawy:

Do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się sprzedaży na odległość towarów importowanych, która nie podlega opodatkowaniu podatkiem na terytorium kraju.

Podstawowym elementem dla prawidłowego opodatkowania podatkiem VAT oraz konsekwencji wliczania wartości danych czynności do limitu sprzedaży, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy, jest zgodne z przepisami prawa ustalenie miejsca opodatkowania transakcji. Jeżeli miejsce opodatkowania transakcji zostanie określone na terytorium Polski, do transakcji tej mają zastosowanie przepisy ustawy o podatku od towarów i usług, a wówczas sprzedaż będzie wliczana do limitu zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy. Jeżeli natomiast miejscem opodatkowania jest inne państwo, do opodatkowania tej transakcji ma zasadniczo zastosowanie reżim podatkowy obowiązujący w tym innym państwie i tej sprzedaży podatnik nie uwzględnia w ww. limicie. Powyższe odnosi się także do sprzedaży na odległość towarów importowanych i w przypadku, gdy sprzedaż ta nie podlega opodatkowaniu podatkiem na terytorium kraju, to wartości sprzedaży na odległość towarów importowanych nie wlicza się do limitu sprzedaży wskazanego w art. 113 ust. 1, co wynika z art. 113 ust. 2 pkt 1a ustawy.

Skoro więc miejscem opodatkowania transakcji dostawy przez Pana towarów na rzecz klientów nie jest Polska, to tej sprzedaży (wartości sprzedaży wynikającej z dostawy towarów na rzecz tych klientów) nie uwzględnia Pan w limicie zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy. Zatem w przypadku, gdy sprzedaż, w związku z transakcjami będącymi przedmiotem wniosku, przekroczy limit, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy, nie będzie Pan zobowiązany do rejestracji jako podatnik VAT czynny, zgodnie z art. 96 ust. 5 pkt 2 ustawy.

Tym samym Pana stanowisko w zakresie pytania nr 4 jest prawidłowe.

Wątpliwości wyrażone przez Pana w pytaniu nr 5 dotyczą prawa do odliczenia podatku naliczonego w przypadku wydatków poniesionych w związku z opisaną sprzedażą, gdy dokona Pan dobrowolnej rejestracji jako podatnik VAT czynny.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy:

W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy:

Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

a) nabycia towarów i usług,

b) dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Z cytowanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego.

Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, to jest m.in. tego, że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Na podstawie art. 86 ust. 8 ustawy:

Podatnik ma również prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, jeżeli importowane lub nabyte towary i usługi dotyczą dostawy towarów lub świadczenia usług przez podatnika poza terytorium kraju, jeżeli kwoty te mogłyby być odliczone, gdyby czynności te były wykonywane na terytorium kraju, a podatnik posiada dokumenty, z których wynika związek odliczonego podatku z tymi czynnościami.

Natomiast uprawnienie wynikające z powyższego przepisu odnosi się do podatników, którzy dokonują dostaw towarów lub świadczenia usług opodatkowanych poza terytorium kraju, a zakupy, jakich dokonują, są związane właśnie z tymi czynnościami. Warunkiem do odliczenia podatku naliczonego związanego z czynnościami dokonywanymi poza terytorium kraju jest, aby – hipotetycznie – w przypadku wykonywania tych samych czynności w kraju podatnikowi przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego. Powołany przepis wymaga ponadto, aby podatnik posiadał dokumenty, z których wynikać będzie związek odliczonego podatku z czynnościami wykonywanymi poza terytorium kraju. Powinny to być przede wszystkim dokumenty potwierdzające dokonanie określonych czynności poza terytorium kraju, które będą jednocześnie opisywać te czynności.

Przedstawione okoliczności sprawy wskazują, że opisana we wniosku transakcja dostawy towarów będzie opodatkowana poza terytorium kraju. W tej sytuacji, gdy Wnioskodawca dokona dobrowolnej rejestracji jako podatnik VAT czynny, będzie miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, jeżeli importowane lub nabyte towary i usługi dotyczą dostawy towarów poza terytorium kraju, a Wnioskodawca posiada dokumenty, z których wynika związek odliczonego podatku z tymi czynnościami.

Tym samym Pana stanowisko w zakresie pytania nr 5 jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zadanych pytań) Wnioskodawcy, w odniesieniu do opisanego stanu faktycznego. Zauważyć bowiem należy, że to wyłącznie Wnioskodawca, w treści składanego wniosku, kształtuje jego zakres przedmiotowy. Zatem kwestie, które nie zostały objęte pytaniami wskazanymi we wniosku, nie mogą być rozpatrzone – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Odnosząc się do faktu, że na poparcie własnej argumentacji Wnioskodawca powołał się na funkcjonującą w obrocie prawnym interpretację indywidualną, Organ pragnie zauważyć, że została ona wydana w indywidualnej sprawie i odnosi się wyłącznie do okoliczności przedstawionych w inicjującym tę sprawę wniosku. Podkreślenia w tym miejscu bowiem wymaga, że interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są w indywidualnych sprawach podatników i niewątpliwie kształtują sytuację prawną tych podmiotów w wyniku rozstrzygnięć, dotyczących konkretnych stanów faktycznych/zdarzeń przyszłych. Interpretacje indywidualne nie mają mocy prawa powszechnie obowiązującego, co oznacza, że należy je traktować indywidualnie (por. prawomocny wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 27 marca 2015 r., sygn. akt III SA/Łd 109/15).

Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu sprawy. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy lub stanu prawnego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność. Równocześnie w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 2383, ze zm.; dalej jako: „Ordynacja podatkowa”). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pan do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako: „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacja podatkowa.