Interpretacja indywidualna z dnia 5 sierpnia 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT1-3.4012.430.2024.1.MJ

Opodatkowanie podatkiem VAT darowizny stacji diagnostycznej na rzecz córki (przedsiębiorstwo).

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

7 czerwca 2024 r. wpłynął Pana wniosek z 4 czerwca 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy opodatkowania podatkiem VAT darowizny stacji diagnostycznej na rzecz córki. Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca, … prowadzi stację diagnostyczną pod nazwą „…”, NIP: …, od 30 lat.

Firma znajduje się w miejscowości … przy ul. ….

Stacja diagnostyczna świadczy usługi przeglądów technicznych pojazdów.

Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą, jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług oraz rozlicza się na podstawie podatkowej księgi przychodów i rozchodów.

Dwa miesiące temu zmarła żona Wnioskodawcy, co skłoniło go do podjęcia decyzji o przejściu na emeryturę i przekazaniu przedsiębiorstwa córce.

Wnioskodawca planuje przekazać całość swojego przedsiębiorstwa córce, tj. wszystkich wchodzących w skład majątku przedsiębiorstwa nieruchomości, maszyn, pracowników (art. 23 Kodeksu pracy) oraz zobowiązań i należności, co łącznie będzie stanowić przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55 Kodeksu cywilnego. Przekazane składniki przedsiębiorstwa pozwolą córce na w pełni samodzielne prowadzenie działalności gospodarczej. Aktywa będące przedmiotem nieodpłatnego przekazania są niezbędne i wystarczające do prowadzenia przez córkę Wnioskodawcy działalności gospodarczej. Nie będzie ona musiała angażować żadnych innych składników majątku, które nie wchodziłyby w zakres nieodpłatnego przekazania.

Wnioskodawca zamierza wycofać samochód osobowy … oraz kosiarkę samojezdną na cele osobiste, gdyż przedmioty te nie są niezbędne do funkcjonowania przedsiębiorstwa. Córka zamierza kontynuować działalność ojca w takim samym zakresie.

Zainteresowana przed aktem darowizny planuje założyć działalność gospodarczą w takim samym zakresie, co Wnioskodawca, tj. w zakresie diagnostyki i badań technicznych pojazdów mechanicznych z wykorzystaniem tych samych składników majątku.

Planuje uzyskać REGON i zgłosić do CEIDG konto bankowe.

Planuje także złożyć do właściwego Naczelnika urzędu skarbowego zgłoszenie VAT-R i zarejestrować się jako czynny podatnik VAT.

Planuje także rozliczać prowadzoną działalność gospodarczą na podstawie podatkowej księgi przychodów i rozchodów.

Działanie te mają na celu doprowadzenie do sytuacji, aby w momencie przekazania majątku móc bez dnia przerwy prowadzić działalność gospodarczą.

W okresie od otwarcia działalności do przekazania przedsiębiorstwa w firmie zainteresowanej będą podejmowane głównie czynności o charakterze administracyjno-technicznym.

Zainteresowana zamierza wejść w prawa i obowiązki wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz wynikających z innych stosunków prawnych, m.in. stosunku pracy, zobowiązań krótkoterminowych, tj. opłaty za energię elektryczną, gaz czy wodę, a także zobowiązań publiczno-prawnych związanych z działalnością gospodarczą.

Zainteresowana będzie kontynuować amortyzację środków trwałych, czyli przyjmie taką samą wartość początkową, jaka była ujęta w firmie ojca oraz uwzględni dotychczasowe odpisy amortyzacyjne.

Przedsiębiorstwo obejmuje środki trwałe, takie jak :

1. nieruchomości

-budynek stacji diagnostycznej w … przy ul. …;

-modernizację budynku usługowo-handlowego;

2. urządzenia diagnostyczne obejmujące

-przyrząd ...;

-przyrząd do pomiaru hałasu;

-urządzenie mechaniczne hydrauliczne;

-zestaw do diagnostyki pojazdów;

-modernizację zestawu do diagnostyki pojazdów;

-przyrząd do badania hamulca najazdowego przyczep;

-przyrząd ...;

-przyrząd do kontroli złącza elektrycznego;

-instalację wodno-kanalizacyjną;

-czytnik diagnostyczny;

 -dźwignik kanałowy;

3. pojazdy obejmujące

-samochód osobowy …, nr rej. …;

-kosiarkę samojezdną;

Przejęcie przedsiębiorstwa obejmuje również kontynuację zatrudnienia obecnego pracownika zgodnie z art. 23¹ Kodeksu pracy oraz zatrudnienie męża córki, posiadającego uprawnienia diagnosty.

Pytanie

Czy przekazanie całego przedsiębiorstwa na rzecz córki może skorzystać ze zwolnienia z podatku VAT?

Pana stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, przekazanie całego przedsiębiorstwa spełnia definicję przekazania przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 6 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. II. z 2023 r. poz. 1570, z późn. zm.), a zatem nie podlega opodatkowaniu VAT.

Zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług - przepisów tej ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Zatem charakter przedmiotowej czynności prawnej wyłączony ze stosowania ustawy o VAT skutkował będzie tym, że będzie to czynność zwolniona z VAT.

Zgodnie z odesłaniem umieszczonym w ustawie z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (art. 5a pkt 3) do przepisów kodeksu cywilnego (art. 551) - przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności:

1)oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa),

2)własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości,

3)prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych,

4)wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne,

5)koncesje, licencje i zezwolenia,

6)patenty i inne prawa własności przemysłowej, majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne,

7)tajemnice przedsiębiorstwa,

8)księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Zauważyć przy tym należy, że katalog składników (elementów) przedsiębiorstwa, o których mowa w ww. przepisie, nie ma charakteru zamkniętego, o czym świadczy użycie sformułowania „w szczególności”. W związku z powyższym w skład przedsiębiorstwa w rozumieniu Kodeksu cywilnego mogą wchodzić także inne składniki majątkowe, niewymienione w cyt. wyżej przepisie, np. zobowiązania wynikające z prowadzonej w ramach tego przedsiębiorstwa pozarolniczej działalności gospodarczej.

Czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych (art. 552 k.c.).

Przy przekazaniu całego przedsiębiorstwa zastosowanie znajdzie art. 6 pkt 1 u.p.t.u. Według takiego, przepisów u.p.t.u. nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Zdaniem Wnioskodawcy mamy bezsprzecznie do czynienia z przeniesieniem całego przedsiębiorstwa, tj. wszystkich wchodzących w skład majątku przedsiębiorstwa nieruchomości, maszyn produkcyjnych, pracowników oraz zobowiązań i należności, o których mowa w opisie stanu przyszłego.

Na podstawie art. 6 pkt 1 u.p.t.u. przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa.

Przy ocenie, czy składniki majątku powinny być uznane za przedsiębiorstwo, o którym mowa w art. 6 pkt 1 ustawy, czy zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy uwzględnić ponadto należy następujące okoliczności:

1.zamiar kontynuowania przez nabywcę działalności prowadzonej dotychczas przez zbywcę przy pomocy składników majątkowych będących przedmiotem transakcji oraz

2.faktyczną możliwość kontynuowania tej działalności w oparciu o składniki będące przedmiotem transakcji.

Obie te okoliczności zostały w opisie stanu faktycznego wykazane.

W związku z powyższym nie podlega opodatkowaniu VAT przekazanie przez ojca córce przedsiębiorstwa - będzie to czynność neutralna w aspekcie obciążeń podatkowych.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej ustawą:

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy:

Jednocześnie na mocy art. 6 pkt 1 ustawy:

Zatem, w przypadku, gdy przedmiotem transakcji jest zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa, czynność ta nie podlega przepisom ustawy o podatku od towarów i usług.

Pojęcie „transakcja zbycia” należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu „dostawy towarów” w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. „zbycie” obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu.

Ze względu na szczególny charakter przepisu art. 6 pkt 1 ustawy, powinien on być interpretowany ściśle, co oznacza, że ma zastosowanie wyłącznie w przypadku zbycia (a zatem wszelkich czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel) przedsiębiorstwa (w rozumieniu Kodeksu cywilnego) lub zorganizowanej jego części, zdefiniowanej w art. 2 pkt 27e ustawy.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie zawierają definicji „przedsiębiorstwa”, zatem dla potrzeb przepisów podatkowych należy stosować definicję zawartą w art. 55¹ ustawy z 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1610 ze zm.), zwanej dalej Kodeksem cywilnym.

W myśl art. 55¹ Kodeksu cywilnego:

Sformułowanie zawarte w zacytowanym art. 55¹ Kodeksu cywilnego „obejmuje ono w szczególności”, pozwala uznać, że definicja wymienia tylko przykładowe elementy przedsiębiorstwa. W rezultacie przedsiębiorstwo może obejmować także inne, niewymienione w tym przepisie składniki, jak również może składać się z niektórych tylko elementów wyliczenia zawartego w art. 55¹ Kodeksu cywilnego.

Kluczowym dla uznania, że przedmiot transakcji stanowi przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55¹ Kodeksu cywilnego (a co za tym idzie, ustawy o podatku od towarów i usług) jest więc to, że stanowi on „zespół” składników materialnych i niematerialnych o cechach „zorganizowania” oraz „przeznaczenia do prowadzenia działalności gospodarczej”.

Potwierdza to art. 55² Kodeksu cywilnego, zgodnie z którym:

Przedsiębiorstwo jest nie tylko sumą składników materialnych i niematerialnych, lecz ich zorganizowanym zespołem, tzn. składniki te powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w ten sposób, że można mówić o nich jako o zespole, a nie tylko o zbiorze pewnych elementów. „Czynnikiem konstytuującym przedsiębiorstwo w znaczeniu przedmiotowym jest występowanie elementu organizacji oraz funkcjonalnego powiązania różnorodnych jego składników, umożliwiających traktowanie przedsiębiorstwa jako pewnej całości” – wyrok NSA z 27 marca 2013 r. (sygn. akt II FSK 1896/11).

Przy ocenie, czy składniki majątku powinny być uznane za przedsiębiorstwo, o którym mowa w art. 6 pkt 1 ustawy, lub zorganizowaną część przedsiębiorstwa, w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy, uwzględnić ponadto należy następujące okoliczności:

-zamiar kontynuowania przez nabywcę działalności prowadzonej dotychczas przez zbywcę przy pomocy składników majątkowych będących przedmiotem transakcji oraz

-faktyczną możliwość kontynuowania tej działalności w oparciu o składniki będące przedmiotem transakcji.

Wskazanej oceny należy dokonać na moment przeprowadzenia transakcji.

O tym, czy nastąpiło zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa decydują każdorazowo okoliczności faktyczne związane z konkretną transakcją. Podatnik obowiązany jest do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z koniecznością prawidłowego zdefiniowania dokonywanej czynności. Aby zatem ocenić, czy w danej, konkretnej sytuacji mamy do czynienia ze zbyciem przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części, należy dokładnie przeanalizować zarówno to jakie składniki majątku będą przedmiotem transakcji, ale także czy istniejące między nimi funkcjonalne zależności pozwolą na kontynuowanie działalności zbywanego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części. Przy dokonaniu tej analizy pomocne, a czasami nawet niezbędne mogą okazać się orzeczenia TSUE.

W zakresie braku obowiązku opodatkowania czynności zbycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części wypowiedział się Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w wyroku z 27 listopada 2003 r., sprawa C-497/01 Zita Modes Sarl, w którym stwierdził, że celem ww. opcji jest uproszczenie rozliczeń związanych z przeniesieniem majątku przedsiębiorstwa lub jego części, bądź wniesieniem ich aportem. W wyroku tym przyjęto, że jeżeli państwo członkowskie wprowadziło do swojego systemu VAT opcję zawartą w pierwszym zdaniu art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy uznając, że w przypadku wydania całości majątku nie ma miejsca dostawa towarów w rozumieniu regulacji VAT, to zasada ta ma zastosowanie – nie wyłączając możliwości ograniczenia jej stosowania do okoliczności zawartych w zdaniu drugim tego samego paragrafu – do każdego wydania przedsiębiorstwa lub samodzielnej części przedsiębiorstwa, włączając składniki materialne i niematerialne, które łącznie stanowią przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa, mogącego samodzielnie prowadzić działalność gospodarczą. Nabywca musi jednak wyrazić zamiar dalszego prowadzenia nabytego przedsiębiorstwa lub jego części, a nie jego bezpośredniej likwidacji i sprzedaży zapasów. TSUE wskazał, że biorąc pod uwagę cel dyrektywy, pojęcia w niej użyte powinny być interpretowane w sposób jednolity i niezależny (autonomiczny), uwzględniając kontekst i cel regulacji. W wyroku tym, dokonując wykładni funkcjonalnej art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy, TSUE uznał, że celem wyłączenia zbycia przedsiębiorstwa z opodatkowania jest zapewnienie neutralności podatkowej takiej czynności, która obciążając stronę istotnym zobowiązaniem podatkowym i tak rodziłaby prawo do odliczenia lub zwrotu podatku naliczonego. Trybunał podkreślił, że przeniesienie, o jakim mowa w art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE, dotyczy między innymi części przedsiębiorstwa, a istotne znaczenie ma funkcjonalne powiązanie składników majątkowych umożliwiające realizację określonego zadania gospodarczego.

W wyroku z 10 listopada 2011 r., w sprawie C-444/10 Finanzamt Ludenscheid przeciwko Christel Schriever, TSUE wywiódł, że regulacja art. 5 (8) VI Dyrektywy Rady (obecnie art. 19 Dyrektywy 112) obejmuje przekazanie przedsiębiorstwa lub jego samodzielnej części, w tym składników materialnych i ewentualnie niematerialnych, łącznie składających się na przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa zdolną prowadzić samodzielną działalność gospodarczą, nie obejmuje natomiast samego zbycia towarów, jak sprzedaż zapasu produktów. Jak wskazuje Trybunał, stwierdzenie, że nastąpiło przekazanie przedsiębiorstwa lub jego samodzielnej części w rozumieniu art. 19 Dyrektywy 112, wymaga, by całość przekazanych składników pozwalała na prowadzenie samodzielnej działalności gospodarczej. W wyroku tym Trybunał wywiódł, że jeżeli działalność gospodarcza tego nie wymaga, przedmiotem zbycia nie muszą być wszystkie składniki z nią związane, aby czynność ta wyłączona była z opodatkowania na podstawie art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy.

Z treści wniosku wynika, że prowadzi Pan stację diagnostyczną. Jest Pan czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Podjął Pan decyzję o przekazaniu całości swojego przedsiębiorstwa córce, tj. wszystkich wchodzących w skład majątku przedsiębiorstwa nieruchomości, maszyn, pracowników (art. 23 Kodeksu pracy) oraz zobowiązań i należności. Przekazane składniki przedsiębiorstwa pozwolą córce na w pełni samodzielne prowadzenie działalności gospodarczej. Aktywa będące przedmiotem nieodpłatnego przekazania są niezbędne i wystarczające do prowadzenia przez Pana córkę działalności gospodarczej. Nie będzie ona musiała angażować żadnych innych składników majątku, które nie wchodziłyby w zakres nieodpłatnego przekazania. Córka zamierza kontynuować Pana działalność w takim samym zakresie. Pana córka przed aktem darowizny planuje założyć działalność gospodarczą w takim samym zakresie, co Pan, tj. w zakresie diagnostyki i badań technicznych pojazdów mechanicznych z wykorzystaniem tych samych składników majątku. Pana córka zamierza wejść w prawa i obowiązki wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz wynikających z innych stosunków prawnych, m.in. stosunku pracy, zobowiązań krótkoterminowych, tj. opłaty za energię elektryczną, gaz czy wodę, a także zobowiązań publiczno-prawnych związanych z działalnością gospodarczą. Pana córka będzie kontynuować amortyzację środków trwałych, czyli przyjmie taką samą wartość początkową, jaka była ujęta w Pana firmie oraz uwzględni dotychczasowe odpisy amortyzacyjne. Przedsiębiorstwo obejmuje środki trwałe, takie jak :

-nieruchomości (budynek stacji diagnostycznej; modernizację budynku usługowo-handlowego);

-urządzenia diagnostyczne obejmujące przyrząd ...; przyrząd do pomiaru hałasu; urządzenie mechaniczne hydrauliczne; zestaw do diagnostyki pojazdów; modernizację zestawu do diagnostyki pojazdów; przyrząd do badania hamulca najazdowego przyczep; przyrząd ...; przyrząd do kontroli złącza elektrycznego; instalację wodno-kanalizacyjną; czytnik diagnostyczny; dźwignik kanałowy.

-pojazdy obejmujące samochód osobowy oraz kosiarkę samojezdną.

Przejęcie przedsiębiorstwa obejmuje również kontynuację zatrudnienia obecnego pracownika oraz zatrudnienie męża Pana córki, posiadającego uprawnienia diagnosty. Zamierza Pan wycofać samochód osobowy oraz kosiarkę samojezdną na cele osobiste, gdyż przedmioty te nie są niezbędne do funkcjonowania przedsiębiorstwa.

Jak wskazano wyżej, zbycie przedsiębiorstwa ma miejsce wówczas, gdy cały majątek przedsiębiorstwa przechodzi na własność jednego nabywcy, który kontynuuje działalność gospodarczą zbywcy. O tym, czy doszło do wyodrębnienia przedsiębiorstwa, decyduje zakres zbywanego majątku, zakres praw i zobowiązań; ponadto, decydujące jest to, aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami, umożliwiające kontynuowanie określonej działalności gospodarczej.

Jak Pan wskazał w opisie sprawy, z majątku przedsiębiorstwa zamierza Pan wycofać samochód osobowy oraz kosiarkę samojezdną na cele osobiste, gdyż przedmioty te nie są niezbędne do funkcjonowania przedsiębiorstwa.

W tym miejscu należy zaznaczyć, że sam fakt wyłączenia określonych składników z przedsiębiorstwa nie pozbawia automatycznie przekazywanego kompleksu majątkowego cech przedsiębiorstwa.

Analiza opisanego zdarzenia przyszłego oraz treści powołanych przepisów prawa, prowadzi do stwierdzenia, że planowana transakcja darowizny na rzecz córki wszystkich wchodzących w skład majątku przedsiębiorstwa nieruchomości, maszyn, pracowników oraz zobowiązań i należności, które pozwolą Pana córce na w pełni samodzielne prowadzenie działalności gospodarczej, o której mowa we wniosku, będzie wyłączona spod zakresu ustawy na mocy art. 6 pkt 1 ustawy, jako zbycie przedsiębiorstwa.

Jak bowiem wskazano we wniosku, zamierza Pan przekazać w formie darowizny stację diagnostyczną wraz z nieruchomościami i urządzeniami diagnostycznymi.Jest to przedsiębiorstwo kompletne w pełni samodzielnie i wyczerpuje wymogi określone art. 55¹ kc. Przedsiębiorstwo nadaje się do prowadzenia działalności. Pana córka będzie kontynuować Pana działalność w takim samym zakresie.

Kierując się zatem przedstawionym powyżej opisem sprawy stwierdzić należy, że w rozpatrywanym przypadku zostaną spełnione wszystkie wskazane powyżej przesłanki do uznania planowanej przez Pana czynności darowizny na rzecz córkistacji diagnostycznej za transakcję, o której mowa w art. 6 pkt 1 ustawy i w związku z tym czynność ta nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT.

Wobec powyższego pana stanowisko uznałem za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Zaznacza się, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku zdarzeniem przyszłym. Ponosi Pan ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu zdarzenia przyszłego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze zdarzeniem przyszłym przedstawionym przez Pana w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA),

albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).