Interpretacja
Interpretacja indywidualna z dnia 6 sierpnia 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT2-2.4011.406.2024.3.MK
Obowiązki płatnika - wypłata świadczeń zagranicznych.
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
25 kwietnia 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z 17 kwietnia 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika. Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 25 czerwca 2024 r. (wpływ 28 czerwca 2024 r.).
Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
Klient Wnioskodawcy – Banku … (dalej również: „Bank”), który ma stałe miejsce zamieszkania w Polsce i jest obywatelem Polski, otrzymał emeryturę zagraniczną ze Stanów Zjednoczonych z Social Security Administration. Według załączonego dokumentu, emerytura przesyłana na rachunek polski jest już kwotą po potrąceniu federalnego podatku dochodowego, dlatego Klient nie zgadza się ze stanowiskiem radcy prawnego Banku, że ma mieć potrącane zaliczki na podatek dochodowy od otrzymanej kwoty.
W uzupełnieniu wniosku wskazali Państwo, że klient Banku, przed pierwszym wpływem świadczenia zagranicznego o charakterze renty/emerytury, składa wypełniony formularz, w którym wpisuje swoje dane, określa rodzaj świadczenia oraz, z jakiego kraju to świadczenie będzie przesyłane. Wskazuje rezydencję podatkową.
Świadczenie, które otrzymuje Klient Banku, zostało przyznane w związku z przejściem na emeryturę poprzedzonym zatrudnieniem w Stanach Zjednoczonych, odprowadzaniem składek na ubezpieczenie społeczne z tytułu zatrudnienia oraz osiągnięciem wieku emerytalnego. Nie jest to świadczenie rodzinne.
W zakresie złożonego zapytania, Klient Banku ma stałe miejsce zamieszkania w Polsce i otrzymuje emeryturę ze Stanów Zjednoczonych z Social Security Administration. W celu nie naliczenia podatku Bank zażądał zaświadczenia z Konsulatu Amerykańskiego …, w którym Klient ma potwierdzone, że kwota stanowiąca 85% całkowitego świadczenia wypłacanego do Polski podlega w Stanach Zjednoczonych Ameryki opodatkowaniu federalnym podatkiem dochodowym w stawce 30%. W praktyce oznacza to automatyczne potrącanie 25,5% całkowitej kwoty świadczeń od każdorazowej wypłaty za bieżące miesiące.
Pytania
Czy w zakresie pobierania przez Wnioskodawcę zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych od kwot emerytury/renty USA jakie otrzymuje Klient Banku, przedłożone przez Klienta zaświadczenie z Konsulatu Amerykańskiego … jest wystarczające, aby Klientowi nie pobierać zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych? Czy jeśli powyższy dokument jest niewystarczający, to czy Bank musi wymagać dostarczenia zaświadczenia z amerykańskiego Urzędu Skarbowego (IRS) lub innego dokumentu, a jeśli tak to czy tylko takie zaświadczenie raz w roku czy przy każdej wpłacie na konto emerytury?
Państwa stanowisko w sprawie
Zdaniem Wnioskodawcy, należy pobierać zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych od każdej wpłaty emerytury/renty z USA.
Dochody uzyskane przez Klienta Banku z tytułu emerytury pobieranej ze Stanów Zjednoczonych, podlegają opodatkowaniu zarówno w Polsce, jak i w Stanach Zjednoczonych. Jednocześnie, w celu zapobieżeniu podwójnemu opodatkowaniu tego dochodu, w Polsce Bank stosuje metodę unikania podwójnego opodatkowania, czyli tzw. metodę proporcjonalnego odliczenia, dlatego Bank nie pobrał zaliczki na podatek.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z treścią art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.):
Osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).
W myśl art. 3 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:
1) posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub
2) przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.
W myśl art. 4a ww. ustawy:
Powołane wyżej przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.
W związku z otrzymywaniem przez Klienta Banku emerytury z USA, w przedmiotowej sprawie zastosowanie będzie miała Umowa z dnia 8 października 1974 r. między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Stanów Zjednoczonych Ameryki o uniknięciu podwójnego opodatkowania i zapobieżeniu uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu (Dz. U. z 1976 r., Nr 31, poz. 178).
W myśl postanowień art. 5 ust. 1 ww. Umowy:
Osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie może być opodatkowana przez drugie Umawiające się Państwo z tytułu dochodu pochodzącego ze źródeł drugiego Umawiającego się Państwa i tylko z tytułu takiego dochodu, zgodnie ze wszystkimi ograniczeniami zawartymi w niniejszej Umowie.
Jednocześnie, stosownie do art. 5 ust. 2 ww. Umowy:
Postanowienia Umowy nie będą w żaden sposób stwarzały ograniczenia wobec wyłączeń, zwolnień, zmniejszeń, zaliczeń lub innych przywilejów, przyznanych obecnie lub w przyszłości przez:
a)prawo jednego z Umawiających się Państw przy określeniu podatków pobieranych przez to Umawiające się Państwo lub
b)przez każdą inną umowę zawartą pomiędzy Umawiającymi się Państwami.
Zgodnie z art. 5 ust. 3 ww. Umowy:
Bez względu na postanowienia Umowy, z wyłączeniem ustępu 4, Umawiające się Państwo może opodatkować obywatela tego Umawiającego się Państwa lub osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w tym Umawiającym się Państwie (zgodnie z zasadami artykułu 4), tak jakby Umowa nie weszła w życie.
Zgodnie z przepisem art. 19 ust. 1 ww. Umowy:
Płace, wynagrodzenia i podobne świadczenia, włączając emerytury i renty lub podobne dochody, wypłacane z funduszy publicznych jednego z Umawiających się Państw obywatelowi tego Umawiającego się Państwa z tytułu pracy lub osobiście świadczonych usług jako pracownikowi Rządu tego Umawiającego się Państwa lub jakiejkolwiek jego agendy w związku z pełnionymi funkcjami rządowymi, będą zwolnione od opodatkowania przez drugie Umawiające się Państwo.
Z przywołanych powyżej przepisów wynika, że Polska - za wyjątkiem wskazanym w art. 19 ust. 1 Umowy, który jednak nie ma zastosowania w przedmiotowej sprawie - ma prawo opodatkować dochód uzyskany z tytułu świadczenia emerytalnego wypłacanego ze Stanów Zjednoczonych osobie mającej miejsce zamieszkania na terytorium Polski. Prawo to wynika z zapisu art. 5 ust. 3 Umowy, zgodnie z którym państwu rezydencji przysługuje pełne prawo do opodatkowania dochodów, w tym m.in. świadczenia emerytalnego, osoby mającej na jego terytorium miejsce zamieszkania.
Zapis w Umowie, że danego rodzaju dochód osoby mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie „może być opodatkowany przez drugie Umawiające się Państwo” (w państwie źródła) wskazuje, że państwo źródła ma prawo opodatkować dany dochód, bez względu na to, czy dochód ten podlegać będzie opodatkowaniu w drugim państwie (państwie rezydencji).
Zatem, emerytury i renty wypłacane ze Stanów Zjednoczonych Ameryki, z wyjątkiem wskazanym w art. 19 ust. 1 umowy, podlegają opodatkowaniu zarówno w Polsce, jak i Stanach Zjednoczonych Ameryki. Oznacza to, że emerytury i renty wypłacane z USA osobie mającej miejsce zamieszkania w Polsce podlegają opodatkowaniu najpierw w USA, a następnie podlegają opodatkowaniu w Polsce.
W konsekwencji, Polska ma prawo opodatkować dochód uzyskany z tytułu świadczenia emerytalnego wypłacanego ze Stanów Zjednoczonych Ameryki osobie mającej miejsce zamieszkania na terytorium Polski.
Jednocześnie art. 20 ust. 1 powołanej Umowy wskazuje sposób unikania podwójnego opodatkowania dochodów. W myśl tego przepisu, zgodnie z postanowieniami prawa polskiego i z zachowaniem przewidzianych w nim ograniczeń (z uwzględnieniem dokonywanych zmian bez naruszenia podstawowych zasad) Polska zezwoli osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce na zaliczenie na poczet należnych w Polsce podatków odpowiednich kwot podatków, zapłaconych w Stanach Zjednoczonych.
Zgodnie z art. 27 ust. 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Jeżeli podatnik, o którym mowa w art. 3 ust. 1, osiąga również dochody z tytułu działalności wykonywanej poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub ze źródeł przychodów znajdujących się poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania nie stanowi o zastosowaniu metody określonej w ust. 8, lub z państwem, w którym dochody są osiągane, Rzeczpospolita Polska nie zawarła umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, dochody te łączy się z dochodami ze źródeł przychodów położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. W tym przypadku od podatku obliczonego od łącznej sumy dochodów odlicza się kwotę równą podatkowi dochodowemu zapłaconemu w obcym państwie. Odliczenie to nie może jednak przekroczyć tej części podatku obliczonego przed dokonaniem odliczenia, która proporcjonalnie przypada na dochód uzyskany w państwie obcym.
W świetle art. 27 ust. 9a ustawy:
W przypadku podatnika, o którym mowa w art. 3 ust. 1, uzyskującego wyłącznie dochody z tytułu działalności wykonywanej poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub ze źródeł przychodów znajdujących się poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, które nie są zwolnione od podatku na podstawie umów o unikaniu podwójnego opodatkowania lub z państwem, w którym dochody są osiągane, Rzeczpospolita Polska nie zawarła umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, zasady określone w ust. 9 stosuje się odpowiednio.
Zgodnie z art. 27 ust. 9 i 9a ww. ustawy, podatnik ma prawo od podatku obliczonego od łącznej sumy dochodów odliczyć kwotę równą podatkowi dochodowemu zapłaconemu w obcym państwie. Odliczenie to nie może jednak przekroczyć tej części podatku obliczonego przed dokonaniem odliczenia, która proporcjonalnie przypada na dochód uzyskany w państwie obcym.
Powyższe oznacza, że Bank jako płatnik jest zobowiązany do poboru zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych od dokonywanej wypłaty emerytury zagranicznej zgodnie z zasadami wskazanymi w art. 35 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
W świetle art. 35 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Do poboru zaliczek miesięcznych jako płatnicy są obowiązane osoby prawne i ich jednostki organizacyjne - od wypłacanych przez nie emerytur i rent z zagranicy.
Zgodnie z art. 35 ust. 2 tej ustawy:
Zaliczki, o których mowa w ust. 1 pkt 1-4, za miesiące od stycznia do grudnia ustala się w sposób określony w art. 32 ust. 2 albo 3, z tym że w przypadku poboru zaliczek od emerytur i rent z zagranicy stosuje się postanowienia umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, zawartej z państwem, z którego pochodzą te emerytury i renty.
Jak wynika z art. 35 ust. 3 ustawy:
Podatnik przy odbiorze emerytury lub renty, o której mowa w ust. 2, może wpłacić płatnikowi ustaloną zaliczkę w złotych. Wpłatę tę uznaje się za zaliczkę potrąconą przez płatnika.
Na mocy art. 38 ust. 1 ustawy:
Płatnicy, o których mowa w art. 32–35, przekazują, z zastrzeżeniem ust. 2 i 2a, kwoty pobranych zaliczek na podatek w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki, na rachunek urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika wykonuje swoje zadania, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby. Jeżeli między kwotą potrąconego podatku a kwotą wpłaconego podatku występuje różnica, należy ją wyjaśnić w deklaracji, o której mowa w ust. 1a.
Artykuł 39 ust. 1 tej ustawy, stanowi, że:
Płatnicy, o których mowa w art. 32, art. 33 i art. 35, są obowiązani przesłać podatnikowi i urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika wykonuje swoje zadania, a w przypadku podatnika, o którym mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania, imienne informacje sporządzone według ustalonego wzoru (PIT-11). Informację, o której mowa w zdaniu pierwszym, sporządza się również w przypadku dokonywania wypłaty świadczeń określonych w art. 21 ust. 1 pkt 46, 74, 148 i 152–154. W informacji tej wykazuje się również dochody zwolnione od podatku na podstawie umów o unikaniu podwójnego opodatkowania lub innych umów międzynarodowych.
W świetle ww. przepisów płatnikiem zaliczek na podatek dochodowy są osoby prawne i ich jednostki organizacyjne, które dokonują wypłaty emerytur i rent z zagranicy. W tym przypadku dochodami, od których odprowadzane są zaliczki na podatek są wypłacane emerytury i renty zagraniczne, z uwzględnieniem właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania.
Z postanowień Umowy między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Stanów Zjednoczonych Ameryki o unikaniu podwójnego opodatkowania i zapobieżeniu uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu wynika, że do emerytury ze Stanów Zjednoczonych ma zastosowanie metoda unikania podwójnego opodatkowania, w postaci proporcjonalnego zaliczenia (odliczenia podatku zapłaconego za granicą), o której mowa w art. 27 ust. 9 i ust. 9a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Z opisu sprawy wynika, że Klient Banku ma stałe miejsce zamieszkania w Polsce i jest obywatelem Polski, otrzymał emeryturę zagraniczną z USA. Według załączonego dokumentu, emerytura przesyłana na rachunek polski jest już kwotą po potrąceniu federalnego podatku dochodowego, dlatego Klient nie zgadza się ze stanowiskiem radcy prawnego Banku, że ma mieć potrącane zaliczki na podatek dochodowy od otrzymanej kwoty. Klient Banku, przed pierwszym wpływem świadczenia zagranicznego o charakterze renty/emerytury, składa wypełniony formularz, w którym wpisuje swoje dane, określa rodzaj świadczenia oraz, z jakiego kraju to świadczenie będzie przesyłane. Wskazuje rezydencję podatkową. Świadczenie, które otrzymuje Klient Banku, zostało przyznane w związku z przejściem na emeryturę poprzedzonym zatrudnieniem w Stanach Zjednoczonych, odprowadzaniem składek na ubezpieczenie społeczne z tytułu zatrudnienia oraz osiągnięciem wieku emerytalnego. Nie jest to świadczenie rodzinne. Bank zażądał zaświadczenia z Konsulatu Amerykańskiego …, w którym Klient ma potwierdzone, że kwota stanowiąca 85% całkowitego świadczenia wypłacanego do Polski podlega w Stanach Zjednoczonych Ameryki opodatkowaniu federalnym podatkiem dochodowym w stawce 30%. W praktyce oznacza to automatyczne potrącanie 25,5% całkowitej kwoty świadczeń od każdorazowej wypłaty za bieżące miesiące.
Reasumując, Polska ma prawo opodatkować dochód uzyskany z tytułu świadczenia emerytalnego wypłacanego ze Stanów Zjednoczonych osobie mającej miejsce zamieszkania na terytorium Polski. Wnioskodawca (Bank) wypłacający ww. świadczenie emerytalne, po przedstawieniu przez podatnika informacji o obciążeniu emerytury podatkiem w państwie wypłaty (np. decyzji o przyznaniu świadczenia lub zaświadczenia właściwych organów potwierdzającego zapłatę podatku dochodowego od przyznanego świadczenia), powinien stosownie do art. 35 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych potrącać – z podatku ustalonego w Polsce od tej emerytury – podatek pobrany w Stanach Zjednoczonych od tego świadczenia. Powyższe odliczenie będzie miało miejsce, gdy Bank otrzyma od świadczeniobiorcy właściwy dokument o wysokości pobranego podatku w Stanach Zjednoczonych. Jeżeli podatnik nie przedstawi ww. informacji, płatnik jest obowiązany potrącać podatek w pełnej wysokości, tj. 12% lub 32%
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy przedstawionego przez Państwa stanu faktycznego i stanu prawnego obowiązującegow dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.
Organ podkreśla, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Postępowanie w sprawie wydania interpretacji indywidualnej ma na celu wyjaśnienie wątpliwości co do sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego materialnego do określonego stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.) jest sam przepis prawa. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. Stąd niniejsza interpretacja indywidualna nie stanowi oceny dowodowej opisanego w stanie faktycznym zaświadczenia wskazującego na zapłatę podatku dochodowego od zagranicznej emerytury.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right