Wyrok NSA z dnia 21 maja 2024 r., sygn. I OSK 44/23

Dnia 21 maja 2024 roku Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Piotr Niczyporuk Sędziowie: sędzia NSA Karol Kiczka sędzia del. WSA Arkadiusz Blewązka (spr.) po rozpoznaniu w dniu 21 maja 2024 roku na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z dnia 19 października 2022 r., sygn. akt II SA/Rz 622/22 w sprawie ze skargi M.Ł. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia [...] marca 2022 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia niedopuszczalności odwołania oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie wyrokiem z dnia 19 października 2022 r., II SA/Rz 622/22 w sprawie ze skargi M. Ł. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia [...] marca 2022 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia niedopuszczalności odwołania: uchylił zaskarżone postanowienie (pkt I.), oraz rozstrzygnął o kosztach postępowania sądowego (pkt II.).

Powyższy wyrok zapadł w następujących okolicznościach sprawy:

Decyzją z dnia [...] stycznia 2022 r. nr [...] Burmistrz Miasta i Gminy Z. odmówił zatwierdzenia na wniosek J. B. projektu podziału nieruchomości oznaczonej jako działka nr [...] w Z. na działki nr [...] i nr [...]. Powyższa decyzja została wysłana wnioskodawcy i odebrana przez jego siostrę M. Ł. w dniu [...] stycznia 2022 r. W dniu [...] lutego 2022 r. M. Ł. nadała w placówce pocztowej odwołanie od ww. decyzji Burmistrza Miasta i Gminy Z., podając, iż wnosi je jako następca prawny zmarłego brata – J. B. Podała także, że postępowanie spadkowe po zmarłym bracie jest w toku. Postanowieniem z dnia [...] marca 2022 r. nr [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze w K., działając na podstawie art. 134 k.p.a. stwierdziło niedopuszczalność ww. odwołania. Organ odwoławczy podał, że stosownie do art. 109 § 1 i § 2 k.p.a. o wprowadzeniu decyzji do obrotu prawnego i jej obowiązywaniu wobec strony można mówić – co do zasady – dopiero z chwilą jej doręczenia. J. B. zmarł 15 stycznia 2022 r., a decyzja organu I instancji wysłana na adres jego zamieszkania została odebrana przez skarżącą 24 stycznia 2022 r. Powyższe oznacza, że decyzja organu I instancji nie weszła do obrotu prawnego, bowiem nie została doręczona stronie, która zmarła po jej wydaniu, ale przed doręczeniem. W konsekwencji odwołanie M. Ł. uznać należało za niedopuszczalne z przyczyn przedmiotowych ponieważ brak jest przedmiotu zaskarżenia.