Interpretacja indywidualna z dnia 5 sierpnia 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDWPT.4011.136.2024.2.MH

Podatek dochodowy od osób fizycznych - otrzymanie zaległego uposażenia.

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

13 czerwca 2024 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem złożonym 22 lipca 2024 r.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Jest Pan osobą fizyczną podlegającą w Polsce obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy). Jest Pan funkcjonariuszem piastującym funkcję w (…).

Od 28 września 2020 r. był Pan zawieszony w czynnościach służbowych, zgodnie z rozkazem personalnym Komendanta (...) Policji w związku z toczącym się postępowaniem karnym przeciwko Panu. W związku z zakończeniem postępowania karnego toczącego się przeciwko Panu, zakończonym uniewinnieniem Pana prawomocnym wyrokiem Sądu Rejonowego w (…), zgodnie z rozkazem Komendanta (...) Policji z (...) 2024 r. wobec Pana wygasła decyzja o zawieszeniu w czynnościach służbowych (zgodnie z art. 39d ust. 1 pkt 2 Ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji).

W związku z zakończeniem postępowania karnego, będącego przyczyną zawieszenia, zakończonego uniewinnieniem Pana prawomocnym wyrokiem Sądu, otrzyma Pan zawieszoną część uposażenia oraz obligatoryjne podwyżki wprowadzone w okresie zawieszenia (art. 124 ust. 2 Ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji).

Aktualnie oczekuje Pan na wypłatę zawieszonego uposażenia za okres od września 2020 r. do dnia uprawomocnienia się wyroku uniewinniającego wydanego w 2024 r. W związku z tym, ma Pan wątpliwości co do skutków podatkowych wypłaty na Pana rzecz przez pracodawcę skumulowanego przez kilka lat uposażenia.

Uzupełnienie opisu zdarzenia przyszłego

W piśmie złożonym 22 lipca 2024 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku, udzielił Pan następujących odpowiedzi na zadane w wezwaniu pytania.

a)Jakie konkretnie ustalenia były zawarte w wyroku Sądu Rejonowego w (…)?

Odpowiedź: Sąd Rejonowy w (…) w wyroku prawomocnym uniewinnił Pana z zarzucanego Panu czynu karnego, co w konsekwencji skutkowało „odwieszeniem" w czynnościach służbowych i wypłatą zaległego uposażenia.

b) Czy wysokość i sposób ustalenia zaległego uposażenia wynika z wyroku Sądu Rejonowego w (…)?

Odpowiedź: Wyrok Sądu Rejonowego w (…) uniewinnia Pana od stawianego Panu czynu.

Wysokość i sposób wypłaty zaległego uposażenia określa Ustawa o Policji z dnia 6 kwietnia 1990 r. w art. 124 pkt 2, zgodnie z którym:

Po zakończeniu postępowania karnego lub dyscyplinarnego, będącego przyczyną zawieszenia w czynnościach służbowych, policjant otrzymuje zawieszoną część uposażenia oraz obligatoryjne podwyżki wprowadzone w okresie zawieszenia, jeżeli nie został skazany prawomocnym wyrokiem sądu lub ukarany karą dyscyplinarną wydalenia ze służby.

Zatem wysokość i sposób ustalenia zaległego uposażenia nie wynika z wyroku Sądu Rejonowego w (…).

c) Jaka jest data uprawomocnienia się ww. wyroku Sądu Rejonowego?

Odpowiedź: Wyrok uprawomocnił się dnia 19 marca 2024 r.

d) Kiedy zostanie dokonana wypłata przedmiotowego uposażenia?

Odpowiedź: Pracodawca dokonał wypłaty przedmiotowego uposażenia 21 czerwca i 26 czerwca 2024 r.

Pytania

1)Czy wypłacone Panu uposażenie przysługujące Panu za okres zawieszenia w czynnościach służbowych powinno być opodatkowane w okresie wypłaty zaległego uposażenia, tj. zgodnie z art. 11 ust. 1 ustawy o PIT, czy w okresie, za który uposażenie było Panu należne?

2)Czy wypłacone Panu uposażenie przysługujące Panu za okres zawieszenia w czynnościach służbowych stanowi przychód podlegający zwolnieniu od podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o PIT?

Pana stanowisko w sprawie

Ad. 1

Stoi Pan na stanowisku, że wypłacone Panu uposażenie przysługujące Panu za okres zawieszenia w czynnościach służbowych powinno być opodatkowane w okresie, za który uposażenie było Panu należne.

Ad. 2

Stoi Pan na stanowisku, że wypłacone Panu uposażenie przysługujące Panu za okres zawieszenia w czynnościach służbowych stanowi przychód podlegający zwolnieniu od podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o PIT.

Uzasadnienie

Ad. 1

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o PIT:

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W oparciu o powyższy przepis opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają wszelkiego rodzaju dochody uzyskane przez podatnika z wyjątkiem tych, które zostały enumeratywnie wymienione w katalogu zwolnień przedmiotowych zawartym w ww. ustawie, bądź od których zaniechano poboru podatku.

Przepis art. 10 ustawy o PIT zawiera katalog źródeł przychodów podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 1 wskazanej ustawy:

Źródłem przychodów jest stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta.

Na podstawie art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: Przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Natomiast w myśl art. 12 ust. 1 powołanej ustawy:

Za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Użyty powyżej zwrot „w szczególności” oznacza, że wymienione kategorie przychodów zostały wskazane jedynie przykładowo. Przychodem ze stosunku pracy i stosunków pokrewnych, są więc wszelkiego rodzaju wypłaty i świadczenia skutkujące u podatnika powstaniem przysporzenia majątkowego, mające swoje źródło w łączącym pracownika z pracodawcą stosunku pracy.

Ponadto treść komentowanego art. 12 ust. 1 omawianej ustawy wskazuje, że do przychodów pracownika zaliczyć należy nie tylko wynagrodzenia, czyli świadczenia wprost wynikające z zawartej umowy o pracę, ale również wszystkie inne przychody (świadczenia), niezależnie od podstawy ich wypłaty, jeżeli w jakikolwiek sposób wiążą się z faktem wykonywania pracy. Oznacza to, że do przychodów pracownika ustawodawca zaliczył nie tylko pieniądze, ale także wartość świadczeń w naturze, czy świadczeń nieodpłatnych otrzymanych od pracodawcy.

Artykuł 12 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że:

Za pracownika w rozumieniu ustawy uważa się osobę pozostającą w stosunku służbowym, stosunku pracy, stosunku pracy nakładczej lub spółdzielczym stosunku pracy.

Zgodnie z art. 124 ust. 1 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji, policjantowi zawieszonemu w czynnościach służbowych zawiesza się od najbliższego terminu płatności 50% ostatnio należnego uposażenia.

Zgodnie z ust. 2 ww. artykułu: po zakończeniu postępowania karnego lub dyscyplinarnego, będącego przyczyną zawieszenia w czynnościach służbowych, policjant otrzymuje zawieszoną część uposażenia oraz obligatoryjne podwyżki wprowadzone w okresie zawieszenia, jeżeli nie został skazany prawomocnym wyrokiem sądu lub ukarany karą dyscyplinarną wydalenia ze służby.

W Pana ocenie, przedstawione zdarzenie przyszłe należy rozumieć w ten sposób, że w następstwie wydanego wyroku przez Sąd Rejonowy (prawomocny), w dniu 16 maja 2024 r. wygasła decyzja o zawieszeniu w czynnościach służbowych - zgodnie z rozkazem Komendanta Centralnego Biura Śledczego Policji. Oznacza to, że Pan od początku trwania postępowania pozostawał niewinny. W związku z powyższym na podstawie art. 124 ust. 2 ustawy o Policji otrzyma Pan wypłatę zawieszonego uposażenia. Zauważyć należy, że gdyby nie zawieszono Pana w czynnościach służbowych, to otrzymywałby Pan pełne uposażenie i byłoby ono wypłacone w okresach, za które było należne. Nie byłoby wówczas potrzeby kumulowania uposażenia i wypłacania go jednorazowo w jednym okresie.

Stoi Pan na stanowisku, że skutki podatkowe zawieszenia Pana w czynnościach służbowych powinny być rozpatrywane z perspektywy okresu, za który uposażenie było należne, bowiem przesłanka zawieszająca Pana w czynnościach służbowych nigdy nie istniała, ponieważ został Pan uznany za niewinnego stawianych Panu zarzutów. Nie może Pan ponosić negatywnych konsekwencji podatkowych uzyskania przychodu z tytułu wypłaty na Pana rzecz jednorazowo skumulowanego uposażenia za okres zawieszenia.

Ad. 2

Na gruncie art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o PIT:

Wolne od podatku dochodowego są otrzymane odszkodowania lub zadośćuczynienia, jeżeli ich wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z przepisów odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw lub aktów administracyjnych wydanych na podstawie tych przepisów, oraz otrzymane odszkodowania lub zadośćuczynienia, jeżeli ich wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z postanowień układów zbiorowych pracy, innych opartych na ustawie porozumień zbiorowych, regulaminów lub statutów, o których mowa w art. 9 § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (Dz. U. z 2020 r. poz. 1320), z wyjątkiem:

a)określonych w prawie pracy odpraw i odszkodowań z tytułu skrócenia okresu wypowiedzenia umowy o pracę,

b)odpraw pieniężnych wypłacanych na podstawie przepisów o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników,

c)odpraw i odszkodowań z tytułu skrócenia okresu wypowiedzenia funkcjonariuszom pozostającym w stosunku służbowym,

d)odszkodowań przyznanych na podstawie przepisów o zakazie konkurencji,

e)odszkodowań za szkody dotyczące składników majątku związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą,

f)odszkodowań za szkody dotyczące składników majątku związanych z prowadzeniem działów specjalnych produkcji rolnej, z których dochody są opodatkowane według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1, lub na zasadach, o których mowa w art. 30c,

g)odszkodowań wynikających z zawartych umów lub ugód innych niż ugody sądowe.

W ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych ustawodawca nie zdefiniował pojęcia odszkodowania, tym nie mniej jego rozumienie nie może odbiegać od znaczenia przyjętego w systemie prawa cywilnego.

Stoi Pan na stanowisku, że wypłacone uposażenie ma charakter odszkodowawczy.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.):

Z treści powyższego przepisu wynika, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają wszelkiego rodzaju dochody uzyskane przez podatnika, z wyjątkiem tych, które zostały enumeratywnie wymienione w katalogu zwolnień przedmiotowych, zawartym w ww. ustawie, bądź od których zaniechano poboru podatku.

Wyszczególnienia źródeł przychodów osiągniętych przez osoby fizyczne ustawodawca dokonał w art. 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z treścią art. 10 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy:

Przepis art. 11 ust. 1 ww. ustawy, stanowi, że:

W myśl art. 12 ust. 1 ww. ustawy:

Przy czym, w myśl art. 12 ust. 4 ww. ustawy:

Użyty w art. 12 ust. 1 ww. ustawy zwrot „w szczególności” oznacza, że wymienione kategorie przychodów zostały wskazane jedynie przykładowo. Przychodem ze stosunku pracy i stosunków pokrewnych są więc wszelkiego rodzaju wypłaty i świadczenia skutkujące u podatnika powstaniem przysporzenia majątkowego, mające swoje źródło w łączącym pracownika z pracodawcą stosunku pracy lub stosunku pokrewnym. Ponadto treść tego przepisu wskazuje, że do przychodów pracownika zaliczyć należy praktycznie wszystkie otrzymane przez niego świadczenia, które mógł on otrzymać od pracodawcy. Są nimi bowiem nie tylko wynagrodzenia, czyli świadczenia wprost wynikające z zawartej umowy o pracę, ale również wszystkie inne przychody (świadczenia), niezależnie od podstawy ich wypłaty, jeżeli w jakiekolwiek sposób wiążą się z faktem wykonywania pracy.

Tak szerokie zdefiniowanie pojęcia przychodu pracownika wskazuje, że w każdym przypadku, w którym uzyska on realną korzyść, będzie to rodzić obowiązek zwiększenia jego przychodu, z wyjątkiem świadczeń określonych w katalogu zwolnień przedmiotowych, zawartych w art. 21, 52, 52a i 52c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że od 28 września 2020 r. był Pan zawieszony w czynnościach służbowych, zgodnie z rozkazem personalnym Komendanta (...) Policji w związku z toczącym się postępowaniem karnym przeciwko Panu. W związku z zakończeniem postępowania karnego toczącego się przeciwko Panu, zakończonym uniewinnieniem Pana prawomocnym wyrokiem Sądu Rejonowego, zgodnie z rozkazem Komendanta (...) Policji z (...) 2024 r. wobec Pana wygasła decyzja o zawieszeniu w czynnościach służbowych (zgodnie z art. 39d ust. 1 pkt 2 Ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji). W związku zakończeniem postępowania karnego, będącego przyczyną zawieszenia, zakończonego uniewinnieniem Pana prawomocnym wyrokiem Sądu, otrzyma Pan zawieszoną część uposażenia oraz obligatoryjne podwyżki wprowadzone w okresie zawieszenia (art. 124 ust. 2 Ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji). Pracodawca dokonał wypłaty przedmiotowego uposażenia 21 czerwca i 26 czerwca 2024 r.

Zgodnie z art. 124 ust. 1 ww. ustawy:

W myśl art. 124 ust. 2 ww. ustawy:

Zgodnie z art. 39d ust. 1 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji (tj. Dz. U. z 2024 r. poz. 145):

Powziął Pan wątpliwość czy wypłacone Panu uposażenie wypłacone na podstawie ww. przepisów i przysługujące Panu za okres zawieszenia w czynnościach służbowych powinno być opodatkowane w okresie wypłaty zaległego uposażenia, tj. zgodnie z art. 11 ust. 1 ustawy o PIT, czy w okresie, za który uposażenie było Panu należne.

Z ogólnej definicji przychodów zawartej w ww. art. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że przychodami są w szczególności otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne. Dlatego też przychód stanowią otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika pieniądze i wartości pieniężne.

Należy zauważyć, że językowa wykładnia przytoczonego art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jednoznacznie wskazuje, że momentem przesądzającym o powstaniu przychodu jest moment jego uzyskania, tj. chwila kiedy podatnik otrzymał (lub postawiono do jego dyspozycji) pieniądze, albo otrzymał świadczenia w naturze bądź inne nieodpłatne świadczenia. Do tego typu świadczeń nie mają bowiem zastosowania przewidziane w ustawie o podatku dochodowym przepisy szczególne.

Przez pojęcie „otrzymane” – zgodnie ze Słownikiem Języka Polskiego – należy rozumieć takie pieniądze i wartości pieniężne, które zostały podatnikowi dane. Natomiast „postawionymi do dyspozycji” są takie pieniądze i wartości pieniężne, które podatnik – wykazując określoną aktywność – ma możliwość włączyć do swojego władztwa. Innymi słowy, podatnik ma możliwość skorzystania z tychże pieniędzy, a nie jest to uzależnione od dodatkowej zgody osoby stawiającej określone środki do dyspozycji (vide: Komentarz do art. 11 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, [w:] A. Bartosiewicz, R. Kubacki, PIT. Komentarz, Lex, 2013, wyd. III, pkt 6).

Z definicji pojęcia przychodu jako świadczenia otrzymanego czy też postawionego do dyspozycji wnosić można również o momencie jego uzyskania. Określenie momentu uzyskania przychodu ma bardzo istotne znaczenie, przede wszystkim z tego powodu, że podatek dochodowy od osób fizycznych rozliczany jest w danym czasie. Konieczne jest zatem określenie momentu uzyskania przychodu, by przyporządkować przychód do danego okresu rozliczeniowego – roku podatkowego, a w niektórych przypadkach również – miesiąca (w przypadku zaliczkowego rozliczania podatku).

O powstaniu przychodu można zatem mówić nie tylko w sytuacji, w której podatnik faktycznie otrzyma określoną ilość środków pieniężnych, ale też wtedy gdy zostaną mu one udostępnione w ten sposób, że będzie mógł nimi rozporządzać.

Odnosząc powyższe uregulowania prawne na grunt rozpatrywanej sprawy stwierdzić należy, że przychód z tytułu zaległego uposażenia jest przychodem roku, w którym nastąpiło przekazanie ww. kwot na Pana rzecz, zatem w przedmiotowej sprawie – przychodem uzyskanym w czerwcu 2024 r.

Okoliczność, że kwoty otrzymane z tytułu wypłaty zaległego uposażenia były należne za lata wcześniejsze nie ma wpływu na moment uzyskania przychodu i jego opodatkowania.

Odnosząc się z kolei do Pana wątpliwości dotyczących prawa do zwolnienia ww. przychodu wyjaśnić należy, że zgodnie z treścią art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Należy podkreślić, że zwolnieniem określonym w art. 21 ust. 1 pkt 3 cyt. ustawy objęte są tylko te odszkodowania, których wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z przepisów odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że otrzymał Pan zawieszoną część uposażenia oraz obligatoryjne podwyżki wprowadzone w okresie zawieszenia zgodnie z art. 124 ust. 2 Ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji.

Wskazane w art. 124 ust. 2 ustawy o Policji „uposażenie” nie jest ani odszkodowaniem ani też zadośćuczynieniem. Gdyby ustawodawca, z założenia będący racjonalnym, chciał aby niniejsza kwota była odszkodowaniem lub zadośćuczynieniem, to tak by ją właśnie określił konstruując omawiany artykuł. Skoro jednak ustawodawca tego nie uczynił, określając tę kwotę jako „uposażenie”, to właśnie z tego względu aby nie utożsamiano tej kwoty z instytucjami zadośćuczynienia i odszkodowania. Podkreślić bowiem należy, że do uznania określonego świadczenia za „odszkodowanie” lub „zadośćuczynienie” nie wystarczy takie nazwanie tego świadczenia przez świadczeniobiorcę lub świadczeniodawcę, lecz konieczne jest, aby świadczenie było w taki właśnie sposób nazwane przez ustawę i następowało w wykonywaniu ustawowego uprawnienia do tego rodzaju świadczenia (tutaj – „odszkodowania/zadośćuczynienia”).

W konsekwencji, w związku z tym, że art. 124 ust. 2 ustawy o Policji nie traktuje opisanego w nim świadczenia pieniężnego jako odszkodowania lub zadośćuczynienia nie może ono korzystać ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż przepis ten zwalnia z opodatkowania jedynie odszkodowania lub zadośćuczynienia a nie jakiekolwiek świadczenia pieniężne.

Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz powołane wyżej przepisy prawa należy stwierdzić, iż wypłacone Panu zaległe uposażenie za okres zawieszenia w czynnościach służbowych stanowi w rzeczywistości wypłatę zaległego wynagrodzenia (uposażenia). Świadczenie to, jako związane ze stosunkiem służbowym należy zakwalifikować do przychodów określonych w przepisie art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jako przychód ze stosunku służbowego i opodatkować w momencie, kiedy uposażenie zostało Panu wypłacone (postawione do dyspozycji).

Ponadto, wypłacone Panu zaległe uposażenie nie korzysta ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż przepis ten zwalnia z opodatkowania jedynie odszkodowania lub zadośćuczynienia, a nie jakiekolwiek świadczenia pieniężne.

Wobec powyższego Pana stanowisko należało uznać za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…).

Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).