Interpretacja
Interpretacja indywidualna z dnia 2 sierpnia 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDSL1-1.4011.321.2024.2.JB
Preferencyjne opodatkowanie dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej (tzw. IP BOX).
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowny Panie,
stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanych stanów faktycznych oraz zdarzeń przyszłych w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
3 czerwca 2024 r. wpłynął Pana wniosek z 3 czerwca 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy preferencyjnego opodatkowania dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej (tzw. IP Box). Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem 17 lipca 2024 r. (wpływ 17 lipca 2024 r.). Treść wniosku jest następująca:
Opis stanów faktycznych i zdarzeń przyszłych
Wnioskodawca od dnia 10 września 2019 r. prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą zarejestrowaną w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej pod firmą X. Wnioskodawca posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczony obowiązek podatkowy w świetle art. 3 ust. 1 oraz ust. 1a ustawy z dnia 26.07.1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: ustawa o PIT).
Wnioskodawca w okresie od 15 września 2019 r. do 31 grudnia 2021 r. oraz ponownie od 1 stycznia 2024 r. rozlicza się na podstawie podatkowej księgi przychodów i rozchodów, a wybrana przez niego forma opodatkowania to podatek liniowy 19%. W okresie od 1 stycznia 2022 r. do 31 grudnia 2023 r. Wnioskodawca prowadząc działalność jako informatyk/programista korzysta ze stawki ryczałtowej z art. 12 ust. 1 pkt 5 lit. a ustawy o ryczałcie.
W ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej i od 16 września 2019 r. świadczy usługi na rzecz F – dalej jako „Spółka”, na podstawie umowy o świadczeniu usług.
Na podstawie przedmiotowej umowy Spółka zleca, a Wnioskodawca zobowiązany jest do świadczenia następujących usług:
1.tworzenia oprogramowania zgodnie z określonymi wymaganiami i obowiązującymi standardami;
2.tworzenie wkładów i wymagań do dokumentacji projektowej;
3.współpraca z architektami rozwiązań;
4.współpraca z zespołem QA;
5.analizy przyczyn i naprawy błędów w oprogramowaniu produktu.
W praktyce, Wnioskodawca jest programistą w zespole programistów. Wnioskodawca osobiście i samodzielnie projektuje architekturę i ją implementuje. W zespole programistów, każdy (w tym Wnioskodawca) jest odpowiedzialny za swoje zadania. Wnioskodawca jest odpowiedzialny za tworzenie kodu wymaganego do ukończenia systemu. System, nad którym pracuje Wnioskodawca razem z zespołem, jest oparty o architekturę mikroserwisową, co oznacza, że każdy pojedynczy serwis może być projektowany i implementowany przez oddzielnego programistę – i tak odbywa się to w rzeczywistości. Wnioskodawca jest twórcą pojedynczych serwisów. Prowadzi również integrację oprogramowania z innymi systemami oraz wsparcie wdrożenia aktualizacji systemu – Wnioskodawca pracuje również nad kompatybilnością wytworzonego programu z różnymi systemami zewnętrznego odbiorcy, a wraz z dalszym rozwojem funkcjonalności związanych z oprogramowaniem wymagane jest dostosowanie każdej aktualizacji do różnych systemów. Wnioskodawca tworzy zupełnie nowy system rozproszony, który służy do zdalnego zarządzania i konfiguracji urządzeń poprzez sieć internetową. Dodatkowo Wnioskodawca jest odpowiedzialny za pisanie automatycznych testów do wcześniej wspomnianych urządzeń prototypowych, których jeszcze nie ma na rynku. Obecnie produkt jest w ciągłym rozwoju, więc cały czas dodawane są nowe funkcjonalności i aktualizacje. Jest to system innowacyjny, a na rynku nie istnieje jeszcze rozwiązanie tego rodzaju.
W konsekwencji, Wnioskodawca samodzielnie i w ramach prowadzonej bezpośrednio przez niego działalności gospodarczej wytwarza kody źródłowe, które następnie implementowane są do istniejącego systemu, który w ten sposób jest rozwijany.
Prowadzona bezpośrednio przez Wnioskodawcę indywidualna działalność obejmuje nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, albowiem Wnioskodawca nieustanie, przy codziennym świadczeniu usług zdobywa nową wiedzę z zakresu narzędzi informatycznych i oprogramowania, pogłębia ją, a następnie wykorzystuje do wytwarzania programów komputerowych (kodów źródłowych). Powstałe programy komputerowe są efektem jego własnej, samodzielnej działalności twórczej, wynikiem zdobytej wcześniej i wykorzystanej wiedzy w tej dziedzinie. Dzięki powyższemu procesowi powstaje nowy produkt. Podstawą do stwierdzenia powyższego są faktycznie wykonywane przez Wnioskodawcę czynności, proces myślowy i efekt tego procesu.
Wytwarzane przez Wnioskodawcę programy komputerowe są to osobne utwory, algorytmy w językach programowania, a więc utwory chronione w rozumieniu art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. W tym miejscu podkreślić należy, iż zgodnie z objaśnieniami Ministerstwa pojęcie programu komputerowego należy rozumieć szeroko, a więc „programem komputerowym” jest każdy kod źródłowy, interfejs czy algorytm w języku programowania.
Czynności polegające na wytwarzaniu nowych programów komputerowych przez Wnioskodawcę (kodów źródłowych, interfejsów, algorytmów) odbywają się na podstawie umowy zawartej ze Spółką, co do których autorskie prawa majątkowe są następnie przenoszone na Spółkę.
Zgodnie z umową zawartą ze Spółką, Wnioskodawca przenosi na Spółkę, a Spółka nabywa wszelkie autorskie prawa majątkowe do utworów stworzonych w wyniku wykonania usług. Powyższe następuje w chwili ustalenia utworu. Przeniesienie autorskich praw majątkowych następuje na polach eksploatacji wyraźnie wskazanych w umowie. Z chwilą nabycia przez Spółkę autorskich praw majątkowych, Wnioskodawca przenosi na Spółkę, a Spółka nabywa wyłączne prawo do zezwalania na wykonywanie autorskiego prawa zależnego w odniesieniu do każdego utworu. Wynagrodzenie z tytułu należytego wykonania usług stanowi również wynagrodzenie za udzielenie przez Wnioskodawcę praw autorskich majątkowych. Wnioskodawca zatem uzyskuje dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej uwzględnione w cenie sprzedaży usługi zgodnie z art. 30ca ust. 7 pkt 3 ustawy o PIT. Wynagrodzenie uzyskiwane przez Wnioskodawcę od kontrahenta jest przy tym wynagrodzeniem za całość usług wykonywanych na podstawie umowy. Wynagrodzenie za przeniesienie autorskich praw majątkowych jest uwzględnione w wynagrodzeniu za wykonanie tych usług.
Wnioskodawca w prowadzonej na potrzeby ulgi IP BOX ewidencji wyodrębnia wynagrodzenie za przeniesienie autorskich praw majątkowych do wytworzonych przez niego programów komputerowych.
Wnioskodawca tworząc programy komputerowe dla Spółki, wykonuje (i wykonywał) prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, a to z poniższych względów.
Wnioskodawca w ramach swojej działalności wytwarza programy komputerowe dla Zleceniodawcy – Spółki bezpośrednio przez działalność o charakterze twórczym, prowadzoną w sposób systematyczny, tj. metodyczny i uporządkowany, stale poszerzając zasoby swojej wiedzy bądź też bazując na wiedzy dotychczasowej do tworzenia nowych zastosowań.
Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności nabywa, łączy, kształtuje i wykorzystuje dostępną aktualnie wiedzę i umiejętności, w tym między innymi z zakresu narzędzi informatycznych i oprogramowania, w celu tworzenia nowych zastosowań (nowych lub ulepszonych produktów, procesów lub usług). Efekty samodzielnej działalności Wnioskodawcy były i są rozwiązaniami niewystępującymi dotychczas w jego praktyce gospodarczej lub są na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących. Czynności wykonywane przez Wnioskodawcę nie mają charakteru rutynowego. Wnioskodawca nieustannie zdobywa wiedzę i pogłębia ją poprzez czytanie literatury branżowej, uczestnictwo w szkoleniach, np.: dotyczących wiedzy domenowej czy dotyczących dobrych praktyk projektowania i programowania.
Wnioskodawca zaznacza, iż każdorazowym efektem prac rozwojowych Wnioskodawcy jest wytworzenie majątkowych praw autorskich (w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce), które za każdym razem przenoszone się na kontrahenta, zawsze są efektem prac rozwojowych Wnioskodawcy. Dodatkowo zarówno w przypadku tworzenia, jak i w przypadku modyfikowania programów komputerowych – efekty prac Wnioskodawcy (tj. kod źródłowy, pojedynczy serwis, automatyczny test, interfejs, algorytm) są odrębnymi programami komputerowymi, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.
Podkreślenia wymaga, iż za opracowane dzieło odpowiedzialność wobec osób trzecich (za rezultat oraz wykonywanie) ponosi sam Wnioskodawca. Równocześnie Wnioskodawca nie pozostaje pod kierownictwem Zlecającego oraz ma swobodę w wyborze miejsca i czasu świadczenia usług, jak również doborze narzędzi. Ponosi jednakże ryzyko gospodarcze związane z prowadzoną działalnością i realizowanymi usługami.
W wyniku prowadzonych prac powstają programy komputerowe – utwory na gruncie art. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2021 r. poz. 1062 z późn. zm. – dalej jako „ustawa o PAIPP”) będące utrwaleniem przejawu działalności twórczej o indywidualnym charakterze. Zgodnie z art. 1 ust. 2 pkt 1 ustawy o PAIPP programy komputerowe mogą być wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi. Podkreślenia wymaga, że przedmiotem ochrony na zasadach przewidzianych w powyższych regulacjach jest również utwór w wersji nieukończonej od momentu utrwalenia. Przedmioty praw autorskich jakimi są programy komputerowe, podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o PAIPP. Zgodnie z objaśnieniami podatkowymi z dnia 15 lipca 2019 r. Ministerstwa Finansów dotyczącego preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej – IP BOX: pojęcie „program komputerowy” nie powinno być rozumiane wąsko lecz szeroko, w szczególności obejmując interfejs, gdy ten spełnia warunek interoperacyjności programu komputerowego z oprogramowaniem i sprzętem komputerowym, co musi być ustalone w każdym przypadku oddzielnie na podstawie rzeczywistych ustaleń, a nie tylko formalnych postanowień, na przykład umownych. Holistycznie i funkcjonalnie, program komputerowy obejmuje więc jego funkcjonalne części składowe, takie jak: kod źródłowy, opis procedur operacyjnych, zestawienie danych w informacjach konwersacyjnych i dialogowych oraz kod wynikowy i interfejs, a także tezami znajdującymi się w doktrynie naukowej jak i w orzecznictwie, stanowiącymi, że:
-materiały są traktowane jako jeden ze sposobów wyrażenia programu komputerowego, pod warunkiem że są szczegółowe w stopniu umożliwiającym postępującemu rutynowo programiście „zakodować” je do postaci kodu źródłowego bądź przeprowadzić tę operację za pomocą odpowiedniego oprogramowania (A. Michalak red., Ustawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Komentarz, Warszawa 2019 – art. 74);
-nie ma natomiast znaczenia, jaki kształt bądź formułę przybiorą w konkretnym przypadku przygotowawcze materiały projektowe, przykładowo mogą być to odręczne notatki, wydruk, dokumentacja techniczna, wytwórcza bądź użytkowa (wyr. SA w Łodzi z 4 lutego 2010 r. I ACa 912/09, niepubl.; wyr. SA w Łodzi z 27 lutego 2013 r., I ACa 1157/12).
Wobec tego, mając na względzie szeroką definicję programu komputerowego Wnioskodawca twierdzi, że każdy ze wskazanych efektów prac stanowi utwór i jest objęty ochroną w rozumieniu art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Oprogramowanie, stanowi przedmiot ochrony praw autorskich.
Artykuł 74 ustawy o PAIPP kwalifikuje programy komputerowe jako utwory będące przedmiotem jego ochrony i to już z momentem ich wytworzenia, bez konieczności spełnienia jakichkolwiek wymogów formalnych. Przedmiotem ochrony prawa autorskiego mogą być poszczególne elementy lub nawet krótkie fragmenty (urywki) programu, jeśli tylko one same spełniać będą wymogi podane w art. 1 ust. 1 ustawy o PAIPP, tj. elementy programu jako takiego, a więc instrukcje działania dla komputera lub ich zestawy (wyr. TS z 22 grudnia 2010 r., C-393/09, Bezpečnostni sofiwarová asociace, ECLI:EU:C:2010:816). Do programów komputerowych stosuje się również wyrażoną w art. 1 ust. 3 ustawy o PAIPP zasadę, że chronione są także dzieła w postaci nieukończonej, np. wersja pre-alfa, alfa lub beta programu, wydanie testowe lub demonstracyjne (A. Michalak (red.), Ustawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Komentarz, Warszawa 2019 – art. 74).
Wybranie rozwiązań dedykowanych wyłącznie potrzebom Kontrahenta lub konkretnego użytkownika, kompatybilnych z jego branżą oraz rzeczywistością jego działalności, wskazuje jednoznacznie na niepowtarzalność wytworzonego programu. Pracując nad wytworzeniem oprogramowania Wnioskodawca nabywa, łączy, kształtuje i wykorzystuje dostępną aktualnie wiedzę i umiejętności dotyczące narzędzi informatycznych i istniejących programów w celu wytworzenia nowych zastosowań w postaci nowoczesnych i unikalnych systemów i aplikacji. W ramach działalności Wnioskodawca zdobywa, poszerza i łączy interdyscyplinarną wiedzę z zakresu tworzenia oprogramowania w celu optymalizacji i dalszego rozwijania stworzonych przez niego systemów i aplikacji. Wytwarzane przez Wnioskodawcę Oprogramowania opierają się na indywidualnych, autorskich pomysłach i obejmują m.in. zaprojektowanie algorytmu, czynność programowania (tworzenia kodu źródłowego) oraz weryfikację, modyfikację i udoskonalanie dostępnych rozwiązań programistycznych. Działania te prowadzone są w metodyczny sposób, czego wymaga specyfika tworzenia programu komputerowego, tj. określenie celu jaki ma on spełniać, ustalenia sposobu dojścia do danego celu (dobór odpowiednich rozwiązań programistycznych oraz technologii), zaplanowanie prac, weryfikacja, zakończenie.
Wnioskodawca w ramach działalności gospodarczej prowadzi w sposób systematyczny prace twórcze w celu tworzenia nowych zastosowań przy wykorzystaniu zasobów wiedzy. Działalność ta polega na tworzeniu nowych zastosowań, które wcześniej nie miały miejsca, zarówno w ramach działalności prowadzonej bezpośrednio przez Wnioskodawcę, jak i Kontrahenta, na rzecz którego są realizowane zlecenia programistyczne. Wnioskodawca w ramach bezpośrednio prowadzonej działalności gospodarczej opracowuje nowe programy komputerowe na rzecz danego Kontrahenta, czyniąc to z wykorzystaniem aktualnie posiadanej wiedzy i umiejętności, ale niekoniecznie tworzy innowacyjne rozwiązania w wymiarze światowym, gdyż nie weryfikuje On tego w takiej skali. Zasobami wiedzy, które Wnioskodawca wykorzystuje przy planowaniu projektu są technologie informatyczne, czyli jego wiedza o oprogramowaniu i narzędziach informatycznych, występujących zarówno w ogólnym stanie nauki, jak i w środowisku, w którym funkcjonować ma program przez Niego wytworzony. Ustawodawca jednakże nie przewidział minimalnego progu skalowalności zwiększenia zasobów wiedzy, dlatego istotny jest element celowościowy, jaki Wnioskodawca uwzględnia w swojej działalności. W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Oprogramowanie stworzone na rzecz danego Kontrahenta powoduje stworzenie zupełnie nowych funkcjonalności, co oznacza, że cecha twórczości jest spełniona. Wnioskodawca nie świadczy usług polegających na wprowadzaniu okresowych i rutynowych zmian do tworzonego programu komputerowego. Wynika to z faktu, że Wnioskodawca jest twórcą swoich programów, z których osiąga przychód. Nadto czynności wykonywane przez Wnioskodawcę nie są projektami powtarzalnymi – każdy nowy program komputerowy wymaga indywidualnego podejścia, tj. w szczególności odpowiedniego zasobu wiedzy i znajomości technologii oraz ma dotyczyć innego środowiska programowego, sprzętowego lub biznesowego.
Ponieważ, jak wskazano powyżej, Wnioskodawca przenosi na Spółkę w ramach zawartej umowy całość autorskich praw majątkowych do wytwarzanych w omówiony sposób programów komputerowych, Wnioskodawca osiągał i osiąga dochody z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi.
W związku z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością na rzecz Spółki, a następnie klienta a polegającą na tworzeniu programów komputerowych Wnioskodawca ponosi i będzie ponosił wydatki takie jak:
-opłaty leasingowe za samochód;
-wydatki na serwis i paliwo do samochodu, ubezpieczenie;
-opłaty za obsługę księgowości;
-wydatki na sprzęt elektroniczny (komputer, tablet, czytnik do ebooków, pamięć RAM, dyski SSD, HDD, kamerka internetowa, słuchawki, kable);
-zakup telefonu i koszty jego użytkowania;
-wydatki na hosting, domenę, internet;
-opłaty za licencję na oprogramowania;
-wydatki na sprzęt biurowy (papier, tusz, zszywacze, dziurkacze), fotel i biurko;
-wydatki na rower;
-wydatki na szkolenia oraz konferencje naukowe, literaturę fachową.
Powyższe opłaty są bezpośrednim kosztem koniecznym do fizycznego świadczenia usług dla Zleceniodawcy – fizycznego wytwarzania na jego rzecz programów komputerowych. Wnioskodawca jest w stanie przyporządkować konkretną wartość kosztów, o których mowa we wniosku do wytworzenia, ulepszenia i rozwoju konkretnego prawa własności intelektualnej – oprogramowania.
Mając na uwadze obowiązujące od 1 stycznia 2019 r. regulacje IP Box, Wnioskodawca chciałby skorzystać z przepisów art. 30ca i art. 30cb ustawy o PIT, które umożliwiają zastosowanie 5% stawki opodatkowania odnośnie do dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, tj. autorskiego prawa do programu komputerowego (art. 30ca ust. 1 i ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT). W konsekwencji, Wnioskodawca zamierza rozliczyć dochód uzyskany w roku 2024 i kolejnych latach z autorskiego prawa do programu komputerowego w ramach opisanej współpracy ze Spółką z uwzględnieniem stawki podatku dochodowego wynoszącej 5%. Wnioskodawca zaznacza również, iż zdarzenia przyszłe (rodzaj i charakter wykonywanych prac programistycznych) będzie analogiczny do wskazanych powyżej).
Jednocześnie Wnioskodawca zaczął od 1 stycznia 2024 r. prowadzić odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów, zgodną z wymogami art. 30cb ustawy o PIT ewidencję, pozwalającą na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz na wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT przypadających na każde wyżej wymienione prawo i zapewniającą określenie kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, a także na monitorowanie i śledzenie efektów prac, obejmującą wydatki od początku realizacji działalności zmierzającej do wytworzenia kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, do końca danego miesiąca kalendarzowego, poprzez narastające ujęcie wydatków w odniesieniu do poszczególnych zadań.
Ewidencja została zapoczątkowana już w 2024 r. i zawiera comiesięczne zestawienie dokumentów, które potwierdzają poniesione wydatki dotyczące projektu kwalifikowanego IP na koniec danego miesiąca.
Do składania wniosków o wydanie indywidualnej interpretacji podatkowej w tym zakresie zachęca podatników Ministerstwo Finansów w pkt 75. „Objaśnień podatkowych z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczących preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej – IP Box”. Ze względu bowiem na dynamikę zmian w budowie i funkcjonowaniu programów komputerowych, a także ze względu na brak wykształconej praktyki stosowania przepisów o IP Box w tej materii, ogólne objaśnienia podatkowe nie stanowią adekwatnej instytucji prawnej zapewniającej ochronę prawnopodatkową dla Wnioskodawcy.
Ponadto w piśmie, stanowiącym uzupełnienie wniosku, udzielił Pan następujących odpowiedzi na zawarte w wezwaniu pytania:
1)Co – w kontekście przedstawionego opisu stanu faktycznego – należy rozumieć pod pojęciem „program komputerowy”? Jakie konkretne „programy komputerowe” Pan wytworzył? Należy przedstawić szczegółowy jego opis, konkretne nazwy, przeznaczenie, funkcje oraz na czym polega jego innowacyjność?
Odpowiedź: Poprzez program komputerowy Wnioskodawca rozumie wytworzenie kodu źródłowego. Zaznacza, iż w doktrynie i nauce określenie „wykonanie kodu źródłowego” jest równoważne wykonaniu programu stworzonego na podstawie tego kodu. Wnioskodawca na mocy umowy łączącej go ze Zleceniodawcą zobowiązany pozostaje do zachowania w tajemnicy wszelkich informacji dotyczących w szczególności klientów Zleceniodawcy (w tym dane technologiczne, techniczne, handlowe, finansowe i organizacyjne). W związku z tym Wnioskodawca nie może podać konkretnych nazw firm czy programów, a tytułem przykładu tworzonego i rozwijanego oprogramowania, Wnioskodawca może wskazać: (…)
2)w odniesieniu do Pana działalności, w ramach której tworzy Pan i rozwija „programy komputerowe” proszę wyjaśnić:
a)jakimi zasobami wiedzy dysponuje Pan przed rozpoczęciem realizacji poszczególnego „programu komputerowego”?
Odpowiedź: Wnioskodawca dysponuje zasobami wiedzy wynikającymi z posiadanego wykształcenia oraz doświadczenia zawodowego. Równocześnie przed rozpoczęciem realizacji programu komputerowego na podstawie prowadzonych konsultacji Wnioskodawca ustala z kontrahentem jego oczekiwania co do funkcjonalności programu. Na podstawie takiej wiedzy Wnioskodawca opracowuje, testuje i wdraża kod źródłowy zapewniający oczekiwane funkcjonalności.
b)jaki rodzaj wiedzy i umiejętności wykorzystuje i rozwija Pan w ramach tej działalności? Przy użyciu jakich „innowacyjnych technologii” powstają poszczególne innowacyjne rozwiązania, jakie nowe zastosowania i usprawnienia odróżniają tworzone oprogramowania od już istniejących?
Odpowiedź: Wnioskodawca wykorzystuje posiadane wykształcenie i wieloletnie doświadczenia. Przy czym każdy opracowany kod źródłowy stanowi indywidualny innowacyjny program. Stanowi bowiem opis za pomocą określonego języka programowania operacji jakie powinien wykonać komputer na zgromadzonych lub otrzymanych danych w celu uzyskania indywidualnego efektu oczekiwanego przez kontrahenta. Każdy kod źródłowy stanowi odpowiedź na chęć uzyskania przez klienta indywidualnych innowacji wzmacniających jego produkt/zakres działań. Przykładowo Wnioskodawca, podejmując się ulepszenia określonych programów komputerowych oraz ich części, każdorazowo podejmuje następujące czynności:
1)analizę oraz planowanie: krok ten obejmuje zrozumienie biznesowych wymagań klienta dla określonego programu komputerowego bądź jego części (określonej funkcjonalności). Analiza dotyczy określonych czynności istniejącego systemu, identyfikacji obszarów do ulepszenia i stworzenia planu dla nowego projektu;
2)projektowanie: opiera się o stworzenie szkicu architektury programu komputerowego bądź jego części. Obejmuje również wybór stosownych technologii i stworzenie projektu interfejsu użytkownika;
3)implementację: na podstawie zaprojektowanego i określonego planu obejmuje rozpoczęcie programowania. Programowanie natomiast przejawia się w tworzeniu kodu programu komputerowego bądź jego części, który to tworzy określone funkcje i usprawnienia według zawartych w planie celów i wymagań;
4)testowanie: stanowi nieodłączną czynność obejmującą poprawną realizację każdego z projektów. Po zakończeniu implementacji Wnioskodawca przeprowadza testy manualne, aby upewnić się, że wszystko działa zgodnie z założonym planem i spełnia jego wszelkie oczekiwania;
5)wdrożenie i utrzymanie: po udanym testowaniu następuje wdrożenie programu do środowiska produkcyjnego. Czynności te obejmują monitorowanie jego działania, naprawianie ewentualnych błędów i dokonywanie dalszych ulepszeń na podstawie opinii klienta. Ponadto, na tym etapie prac Wnioskodawca dokonuje każdorazowo obserwacji związanych z działaniem systemu. Praca Wnioskodawcy obejmuje każdy aspekt produkowanego oprogramowania, co pozwala mu wdrażać i wykorzystywać możliwie najlepsze, dostępne technologie i algorytmy. Na bieżąco Wnioskodawca aktualizuje wersje kompilatora, języków programowania oraz bibliotek programistycznych. Do pracy Wnioskodawca używa wiele różnych technologii jak (…).
c)jakie produkty, usługi, procesy oferował Pan dotychczas w swojej działalności?
Odpowiedź: Wnioskodawca w swojej działalności oferował wyłącznie opracowywanie innowacyjnych i indywidualnych kodów źródłowych na konkretne zamówienia/oczekiwania klientów.
d)na jakich rozwiązaniach wiedzowych, technicznych, technologicznych, czy programistycznych oparte są te produkty, usługi, procesy?
Odpowiedź: Wnioskodawca w swojej działalności opiera się pracy programistycznej pozwalającej wyrazić w czytelnej dla człowieka formie strukturę oraz działanie programu komputerowego. Wnioskodawca opiera się na rozwiązaniach naukowych związanych z (…). Polega on na konwersji kodu do postaci kodu wynikowego, najczęściej kodu maszynowego, jako jedynego możliwego do wykonania przez procesor. Inną metodą, z której Wnioskodawca korzysta jest wykonywanie w czasie rzeczywistym („w locie”) programu zapisanego kodem źródłowym za (…).
e)co Pan zaplanował i jakie cele Pan postawił?
Odpowiedź: Celem Wnioskodawcy jest opracowanie kodu źródłowego (tj. programu), nie występującego dotychczas na rynku odpowiadającego potrzebą kontrahenta.
f)co było efektem działań, tj. jakie nowe zastosowanie powstało przy realizacji opisanego projektu?
Odpowiedź: Opracowany przez Wnioskodawcę kod źródłowy został wykorzystany przez kontrahenta. Efektem działań Wnioskodawcy w ramach tworzenia Oprogramowania są zastosowania zapewniające:
-łatwość użytkowania;
-wydajność oraz stabilność;
-niezawodność;
-odpowiedni standard bezpieczeństwa.
g)w jaki sposób realizował Pan zaplanowane przedsięwzięcie?
Odpowiedź: Wnioskodawca przedsięwzięcia realizował poprzez przełożenie posiadanej wiedzy i doświadczenie na analizę oczekiwań klienta oraz następnie mozolne przekładanie powyższego w jeden ze sposobów wskazanych w pkt d) na konkretny kod źródłowy.
3)w czym przejawia się twórczy charakter działalności opisanej we wniosku w odniesieniu do „programów komputerowych”, których dotyczy wniosek?
Opracowany przez Wnioskodawcę kod źródłowy rozumiany jako program zawsze ma indywidualny charakter twórczy. Dotyczy to każdej formy wyrażenia programu komputerowego, w tym wersja źródłowa (source code) oraz wersja wynikowa (object code). Polski ustawodawca przesądził w art. 74 ust. 1 Ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, że program komputerowy stanowi utwór na gruncie aktu prawnego i jest chroniony analogicznie, jak utwory literackie, o ile przepisy szczególne nie stanowią inaczej. Jednocześnie warto wskazać, że ochrona formalnoprawna w jednakowym stopniu obejmuje wszelkie formy wyrażania software'u, w tym:
1.kod źródłowy rozumiany jako ciąg znaków i komend napisanych w określonym języku programowania;
2.kod wynikowy, czyli wynik przetworzenia kodu źródłowego przez maszynę.
Na te elementy składowe oprogramowania wskazuje sądownictwo (vide: wyrok Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, sygn. C-406/10).
Należy wyjaśnić jakie konkretne działania podejmował/podejmuje Pan w celu opracowania nowego/rozwijanego „programu komputerowego”, a w szczególności:
a)jakie konkretne działania zmierzające do usprawnienia wytworzonego już wcześniej w praktyce gospodarczej „programu komputerowego” zostały podjęte w celu realizacji zlecanych zadań?
Odpowiedź: Działania Wnioskodawcy zmierzały do opracowania kodu źródłowego (…).
b)w oparciu o jakie technologie zostało wytworzone/rozwinięte przez Pana „programu komputerowego”? Jakie konkretnie narzędzia, nowe koncepcje, rozwiązania niewystępujące w Pana praktyce gospodarczej zastosowano?
Odpowiedź: Oprogramowanie zostało wytworzone/rozwinięte w technologiach webowych, między innymi w językach programowania (…), z wykorzystaniem nowych bibliotek i technologii – między innymi (…) oraz inni asystenci (…). Efektem działań Wnioskodawcy w ramach tworzenia Oprogramowania są zastosowania zapewniające:
-łatwość użytkowania;
-wydajność oraz stabilność;
-niezawodność;
-odpowiedni standard bezpieczeństwa.
c)co powoduje, iż wytworzone nowe „programy komputerowe” różnią się od rozwiązań już funkcjonujących u Pana? Na czym polega oryginalność tych „programów komputerowych”?
Odpowiedź: Wnioskodawca zaznacza, iż finalne rozwiązania związane z kodem źródłowym nie funkcjonują dotychczas na rynku. Rozwiązanie w postaci zestawu narzędzi do (…) jest indywidualnym i innowacyjnym programem.
d)zastosowanie jakich technologii (rozwiązań, narzędzi) powoduje, że „program komputerowy” po jego wytworzeniu lub rozwinięciu różni się od rozwiązań już funkcjonujących u Pana?
Odpowiedź: Program po wytworzeniu różni się od rozwiązań już istniejących z uwagi na indywidualny język programowy kod źródłowy.
4)wobec wskazania we wniosku, że:
Wnioskodawca w ramach swojej działalności wytwarza programy komputerowe dla Zleceniodawcy – Spółki bezpośrednio przez działalność o charakterze twórczym, prowadzoną w sposób systematyczny, tj., metodyczny i uporządkowany, stale poszerzając zasoby wiedzy bądź też bazując na wiedzy dotychczasowej do tworzenia nowych zastosowań.
proszę wyjaśnić:
a)jakie cele na wstępie postawił Pan sobie w zakresie poszczególnych realizowanych „programów komputerowych” oraz źródeł finansowania zaplanowanych prac?
Odpowiedź: Cele postawione przez Wnioskodawcę polegają na uzyskaniu funkcjonalności oczekiwanej przez kontrahenta. Efektem działań Wnioskodawcy w ramach tworzenia Oprogramowania są zastosowania zapewniające:
-łatwość użytkowania;
-wydajność oraz stabilność;
-niezawodność;
-odpowiedni standard bezpieczeństwa;
a Wnioskodawca poprzez opracowanie kodu źródłowego wytwarza program umożliwiający osiągniecie tych założeń. Pracę Wnioskodawca finansuje z własnych środków uzyskując wynagrodzenie za efekty prac.
b)jakie konkretnie cele zostały osiągnięte, w ramach jakich zasobów ludzkich, rzeczowych i finansowych nastąpiło opracowanie konkretnego rozwiązania praktycznego problemu lub innowacyjnego rozwiązania?
Odpowiedź: Wnioskodawca osiągnął cel stawiany przez kontrahenta w postaci kodu umożliwiającego opracowanie ww. programów komputerowych nastąpiło z wykorzystaniem pracy własnej oraz własnych środków finansowych w ramach indywidualnej pracy kreatywnej, realizowanej w porozumieniu z przedstawicielami klienta. Wymienione powyższe nastąpiło w oparciu o indywidualną pracę i zasoby finansowe Wnioskodawcy.
c)na czym polega systematyczność w odniesieniu do Pana działań w zakresie wykonywanych przez Pana czynności?
Odpowiedź: Systematyczność polega na odpowiadaniu na konkretne oczekiwania kontrahenta. Rozwijany przez niego globalny projekt zawiera liczne problemy indywidualne, których rozwiązanie poprzez odpowiedni twórczy kod źródłowy systematycznie zleca Wnioskodawcy.
d)jakie harmonogramy w związku z tym zostały opracowane (w jakim okresie), a które z nich zostały faktycznie zrealizowane w stosunku do jakiego programu komputerowego?
Odpowiedź: Nie da się oszacować harmonogramu wytworzenia kodu źródłowego. Ma on charakter twórczy i zależy zarówno od skomplikowania zagadnienia jaki ma rozwiązać kod, jak i tempa znalezienia przez Wnioskodawcę jako twórcy indywidualnego rozwiązania i przełożenia go na język programowy.
5)czy w przypadku rozwoju „programu komputerowego” – efekt Pana pracy w postaci powstałych rozwiązań, bezpośrednio w wyniku ich stworzenia, przed implementacją, stanowią nowe, odrębne od tego oprogramowania, utwory w postaci programu komputerowego podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych?
Odpowiedź: Efekt prac Wnioskodawcy stanowi indywidualny wytwór, tj. kod źródłowy podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Kod jest następnie implementowany przez kontrahenta w ramach szerzej rozwijanego projektu programu wchodząc w jego skład.
6)czy efekty Pana pracy, które nazywa Pan „Oprogramowaniem” zawsze są utworami w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, tj.:
-zawsze odznaczają się rzeczywiście oryginalnym, twórczym charakterem, zawsze są kreacją nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej;
-nie są efektem pracy, która wymaga do osiągnięcia rezultatu jedynie określonych umiejętności programistycznych i której rezultaty da się z góry określić i przewidzieć jako mające charakter powtarzalny;
-nie są jedynie „techniczną”, a „twórczą”, realizacją szczegółowych projektów zlecanych przez Zleceniodawcę?
Odpowiedź: Efekty prac Wnioskodawcy w postaci kodów źródłowych zawsze stanowią utwory w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, w przypadku ich ukończenia i funkcjonalności. Wnioskodawca zaznacza, iż z uwagi na twórczy charakter języka programowego nie każda praca zakańcza się sukcesem w postaci wytworzenia kodu umożliwiającego rozwiązanie konkretnego problemu programistycznego.
7)czy sposób „przeniesienia” każdego z majątkowych praw autorskich do programu komputerowego następowało zgodnie z wymogami przewidzianymi w przepisach ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, w szczególności z zachowaniem art. 41 oraz art. 53 ww. ustawy?
Odpowiedź: Przejście praw autorskich do opracowanych kodów następuje zgodnie z przepisami ustawy o prawie autorskim i pokrewnych, w tym art. 41 oraz art. 53 ww. ustawy.
8)do czego służy i jak wykorzystuje Pan hosting i domenę w prowadzonej przez Pana działalności?
Odpowiedź: Hosting i domenę Wnioskodawca wykorzystuje dla gromadzenia efektów prac i udostępnianiu jej w ramach zespołu. Wnioskodawca zaznacza bowiem, iż opracowany przez niego kod źródłowy rozwiązujący konkretny problem musi pozostawać spójny z innymi kodami rozwiązującymi inne zagadnienia. Wymusza to konieczność stałej współpracy i koordynacji z innymi twórcami wskazanymi przez kontrahenta. W celu ochrony praw autorskich i zasady ochrony danych osobowych Wnioskodawca jest w tym zakresie zmuszony do korzystania z domeny i hostingu.
9)jakich konkretnych kosztów użytkowania telefonu dotyczy Pana wniosek? Proszę o wskazanie, w formie katalogu zamkniętego, wszystkich wydatków zaliczanych przez Pana do tej kategorii wydatków.
Odpowiedź: Wniosek dotyczy w zakresie telefonu wydatków z katalogu: zakupu telefonu, rachunków od operatora usług teleinformatycznych/telekomunikacyjnych do telefonu oraz kosztów zakupu aplikacji dedykowanych dla telefonu i pracy twórczej, tj. narzędzia związanego ze sztuczną inteligencją, narzędzia do planowania czasu, koszty związane z internetem mobilnym.
10)jakich konkretnych kosztów dotyczących roweru dotyczy Pana wniosek? Proszę o wskazanie, w formie katalogu zamkniętego, wszystkich wydatków zaliczanych przez Pana do tej kategorii wydatków.
Odpowiedź: Wniosek w zakresie roweru dotyczy kosztów jego zakupu, serwisowanie raz do roku w podmiocie prowadzącym adekwatną działalność gospodarczą oraz kosztów części zamiennych umożliwiających korzystanie z roweru w celu poszukiwania w innych warunkach rozwiązań twórczych.
11)na jakie konkretnie oprogramowanie ponosi/poniósł Pan koszt opłat za licencje na oprogramowanie? Zakres wydatków należy przedstawić w katalogu zamkniętym (bez zwrotów „np.”, „i inne”, „takie jak” itp.).
Odpowiedź: Wnioskodawca poniósł koszty na oprogramowanie między innymi w postaci:
(…).
12)kosztów zakupu jakich konkretnych szkoleń i konferencji naukowych dotyczy Pana wniosek? Proszę o wskazanie, w formie katalogu zamkniętego, wszystkich wydatków zaliczanych przez Pana do tej kategorii wydatków.
Odpowiedź: W zakresie szkoleń Wnioskodawca wyjaśnia, iż wniosek dotyczy odpłatnych szkoleń dla programistów oraz inżynierów IT odbywających się online (prowadzonych przez profesjonalne firmy) lub offline'owych konferencji typu CppCon.
13)w odniesieniu do wszystkich kosztów jakie chciałby Pan uwzględnić we wskaźniku nexus, należy wskazać jaki jest ich funkcjonalny związek z poszczególnymi działaniami obejmującymi tworzenie i rozwijanie „programów komputerowych”?
Odpowiedź: Wnioskodawca wskazuje powiązania funkcjonalne kosztów jakie zamierza uwzględnić we wskaźniku nexus:
a)opłaty leasingowe za samochód – konieczność posiadania środka dojazdu do kontrahenta w celu omawiania zakresu tworzonych dzieł i jego oczekiwań funkcjonalności, dojazdów na kursy i szkolenia;
b)wydatki na serwis i paliwo do samochodu, ubezpieczenie – konieczność poniesienia kosztów dojazdu do kontrahenta w celu omawiania zakresu tworzonych dzieł i jego oczekiwań funkcjonalności, dojazdów na kursy i szkolenia;
c)opłaty za obsługę księgowości – konieczność rozliczenia wynagrodzenia za przekazywane prawa autorskie do działalności twórczej;
d)wydatki na sprzęt elektroniczny (komputer, tablet, czytnik do ebooków, pamięć RAM, dyski SSD, HDD, kamerka internetowa, słuchawki, kable) – konieczność posiadania narzędzi pracy pozwalających pracować nad kodem źródłowym;
e)zakup telefonu i koszty jego użytkowania – kontakt z kontrahentem i wyznaczonym zespołem dla koordynacji prac w ramach innych programistów opracowujących własne kody źródłowo w ramach generalnego przedsięwzięcia;
f)wydatki na hosting, domenę, Internet – kontakt z kontrahentem i zespołem, umożliwienie wymiany danych i ich zabezpieczenie;
g)opłaty za licencję na oprogramowania – umożliwienie i wsparcie pracy nad kodem źródłowym;
h)wydatki na sprzęt biurowy (papier, tusz, zszywacze, dziurkacze), fotel i biurko – możliwość funkcjonalnego ustawienia i zabezpieczenie narzędzi pracy, kontrola na wydrukach efektów prac i ich zabezpieczenie;
i)wydatki na rower – możliwość dojazdu do dostawców sprzętu elektronicznego w Gminie zamieszkania, pracy i inspiracji twórczej po wielogodzinnej monotonnej pracy w biurze, skupienie przez zmianę otoczenia i analiza w trakcie wysiłku kierunków rozwoju kodu i jego poprawności;
j)wydatki na szkolenia oraz konferencję naukowe, literaturę fachową – rozwój twórczy, poszukiwanie nowych inspiracji i uzupełnianie wiedzy umożliwiający znalezienie nowych kierunków rozwoju opracowanych kodów źródłowych.
14)w jaki sposób poszczególne umowy ze Zleceniodawcą regulują kwestię sposobu (trybu, zasad) przenoszenia przez Pana na Zleceniodawcę praw do konkretnego stworzonego przez Pana „programu komputerowego”? W jaki sposób odbywa się wyodrębnienie konkretnego „programu komputerowego” i przeniesienie praw do tego efektu Pana pracy na Zleceniodawcę (jakie czynności realizujecie odpowiednio Pan i Zleceniodawca)? Co potwierdza przeniesienie tych praw?
Odpowiedź: Przekazanie praw autorskich na podstawie zawartej umowy odbywa się poprzez:
1.Przekazanie kontrahentowi opracowanego kodu;
2.Kontrolę przez kontrahenta funkcjonalności kodu pod względem przedstawionych na wstępie założeń oraz indywidualności rozwiązań;
3.Zapłatę wynagrodzenia. Wraz z zapłatą wynagrodzenia następuję skutek prawny w postaci przekazania praw autorskich do opracowanego kodu źródłowego. Potwierdzeniem przekazania praw jest treść zawartej umowy oraz potwierdzenie wpływu środków na rachunek Wnioskodawcy tytułem wynagrodzenia.
15)w jaki sposób, według jakich kryteriów przyporządkowuje Pan poszczególne wydatki z Pana trzeciego pytania do działań obejmujących tworzenie i rozwijanie „programu komputerowego”? Czy zawsze zalicza Pan do wskaźnika nexus wszystkie wydatki, jakie przypisuje Pan do kosztów uzyskania przychodów z konkretnego „programu komputerowego”? Czy stosuje Pan inne zasady przyporządkowania wydatków do wskaźników nexus (jeśli tak, proszę wyjaśnić te zasady)?
Odpowiedź: Działalność gospodarcza Wnioskodawcy ogranicza się wyłącznie do pracy nad kodem źródłowym. Wnioskodawca zawsze zalicza do wskaźnika nexus wszystkie wydatki jakie przypisuje do kosztów uzyskania przychodu z konkretnego kodu źródłowego.
16)dochodów za jaki okres albo okresy dotyczy Pana wniosek?
Odpowiedź: Wnioskodawca wyjaśnia, iż wniosek dotyczy stanu faktycznego w roku 2024 i w latach następnych.
Pytania
1.Czy podejmowana przez Wnioskodawcę działalność polegająca na tworzeniu programów komputerowych w opisany we wniosku sposób (tj. czynności/zadania polegające na wytwarzaniu programów komputerowych na rzecz Spółki) stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 30ca ust. 2 w zw. z art. 5a pkt 38-40 ustawy o PIT?
2.Czy w opisanym wyżej zdarzeniu przyszłym Wnioskodawca będzie mógł rozliczyć dochód uzyskany w latach następnych z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej (autorskie prawo do programu komputerowego wytwarzanego w ramach opisanej współpracy ze Spółką) uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi z uwzględnieniem stawki podatku dochodowego wynoszącej 5%?
3.Czy wymienione w opisanym wyżej zdarzeniu koszty ponoszone przez Wnioskodawcę stanowią koszty, o których mowa w lit. a wzoru z art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. koszty poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej?
Pana stanowisko w sprawie
Odpowiedź (stanowisko) na pytanie nr 1:
Podejmowana przez Wnioskodawcę działalność polegająca na tworzeniu programów komputerowych w opisany we wniosku sposób stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 30ca ust. 2 w zw. z art. 5a pkt 38-40 ustawy o PIT, a to z poniższych względów.
Działalność badawczo-rozwojowa została zdefiniowana w art. 5a pkt 38 ustawy o PIT i oznacza działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Z kolei badania naukowe (badania podstawowe i badania aplikacyjne) oraz prace rozwojowe winny być zgodnie z art. 5a pkt 39 i 40 ustawy o PIT rozumiane zgodnie z art. 4 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. W myśl tych przepisów:
-Badania naukowe są działalnością obejmującą:
1)badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;
2)badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.
-Prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.
Zdaniem Wnioskodawcy, prowadzi on działalność badawczo-rozwojową, tj. prace rozwojowe o których mowa w art. 4 ust. 3 ustawy – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce w zw. z art. 5a pkt 38 w zw. z art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT.
Po pierwsze, prace prowadzone przez Wnioskodawcę polegające na tworzeniu, rozwijaniu i ulepszaniu oprogramowania mają twórczy charakter, ponieważ służą tworzeniu nowych i oryginalnych rozwiązań, a inwencja i zaprojektowanie tych rozwiązań leży między innymi po stronie Wnioskodawcy. Oprogramowanie tworzone przez Wnioskodawcę stanowi oryginalny wytwór jego twórczej pracy oraz przedmiot ochrony prawa autorskiego. Po drugie, prace wykonywane przez Wnioskodawcę obejmują wykorzystywanie wiedzy i umiejętności w zakresie narzędzi informatycznych i oprogramowania, do projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług. Po trzecie, prace nad oprogramowaniem mają charakter systematyczny (metodyczny, zaplanowany i uporządkowany), z nastawieniem na rozwój i ulepszanie oprogramowania w przyszłości.
Odpowiedź (stanowisko) na pytanie nr 2:
Na gruncie opisanym zdarzenia przyszłego Wnioskodawca będzie mógł rozliczyć dochód uzyskany w latach następnych z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej (autorskie prawo do programu komputerowego wytwarzanego w ramach opisanej współpracy ze Spółką) uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi z uwzględnieniem stawki podatku dochodowego wynoszącej 5%.
Zdaniem Wnioskodawcy, spełnia on wszystkie wymagania ustawowe dotyczące możliwości skorzystania z preferencyjnej stawki opodatkowania w wysokości 5% od dochodu osiągniętego z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.
Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.
Z kolei zgodnie z art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, kwalifikowanym prawem własności intelektualnej jest między innymi autorskie prawo do programu komputerowego – podlegające ochronie prawnej na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, którego przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.
Przedmiotowe części programów komputerowych opisane we wniosku podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Zgodnie z objaśnieniami podatkowymi z dnia 15 lipca 2019 r. pojęcie „program komputerowy” nie powinno być rozumiane wąsko, lecz szeroko. Program komputerowy obejmuje więc również jego funkcje składowe, takie jak: kod źródłowy, opis procedur operacyjnych, zestawienie danych w informacjach konwersacyjnych i dialogowych oraz kod wynikowy i interfejs.
Reasumując, tworzone przez Wnioskodawcę programy komputerowe – kody źródłowe stanowią zatem program komputerowy, który znajduje się w katalogu kwalifikowanych praw autorskich IP. Zdaniem Wnioskodawcy, przenoszenie autorskich majątkowych praw do oprogramowania lub jego części w ramach współpracy ze Spółką i uzyskiwanie przez niego dochodu z tego tytułu kwalifikuje go do skorzystania z ulgi IP BOX.
Wnioskodawca przenosi i przenosił na danego zleceniodawcę całość majątkowych praw autorskich do oprogramowania wytwarzanego w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej i otrzymuje wynagrodzenie z tego tytułu, a zatem – w ocenie Wnioskodawcy – osiąga kwalifikowane dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, tj. dochody z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi, o których mowa w art. 30ca ust. 7 pkt 3 ustawy o PIT.
Stanowisko Wnioskodawcy odnosi się do współpracy ze Spółką w latach 2020-2021 i do lat następnych, albowiem Wnioskodawca zamierza kontynuować współpracę z tym kontrahentem na dotychczasowych zasadach.
Odpowiedź (stanowisko) na pytanie nr 3:
Wymienione w opisanym wyżej zdarzeniu koszty ponoszone przez Wnioskodawcę stanowią koszty o których mowa w lit. a wzoru z art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. koszty poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej.
Zdaniem Wnioskodawcy, ponoszone przez niego wydatki takie jak:
-opłaty leasingowe za samochód, wydatki na serwis i paliwo do samochodu, ubezpieczenie – są to wydatki umożliwiające Wnioskodawcy dojazd do siedziby działalności oraz siedziby klienta w celu umówienia prac nad oprogramowaniem. Wydatki te umożliwiają Wnioskodawcy również dojazd do specjalistycznych sklepów ze sprzętem komputerowym;
-opłaty za obsługę księgowości – dzięki powierzeniu czynności księgowych profesjonalnemu biuru rachunkowemu, Wnioskodawca ma więcej czasu na prowadzenie działalności związanej z wytwarzaniem programów komputerowych. Biuro rachunkowe zajmuje się rozliczaniem przychodów uzyskiwanych z opisanej we wniosku działalności, jak również wspomaga Wnioskodawcę w prowadzeniu ewidencji na potrzeby ulgi IP BOX;
-wydatki na komputer – stanowi podstawowe narzędzie Wnioskodawcy umożliwiające realizację prac programistycznych;
-wydatki na czytnik do ebooków – są to wydatki umożliwiające Wnioskodawcy zdobywanie wiedzy (z literatury branżowej) niezbędne do wytwarzania nowych funkcjonalności;
-wydatki na części komputerowe do ulepszenia komputera roboczego: pamięć RAM, dyski SSD, HDD, wydatki na peryferia komputerowe: kamerka internetowa, słuchawki, kable – wydatki te umożliwiają fizyczne wytwarzanie programów komputerowych, zapisywanie ich i testowanie;
-zakup telefonu i koszty jego użytkowania – telefon umożliwia stały kontakt ze Spółką w celu doprecyzowania i rozwiania tworzonych dziale;
-wydatki na Internet, hosting, domenę;
-opłaty za licencję na oprogramowania;
-wydatki na sprzęt biurowy (papier, tusz, zszywacze, dziurkacze), fotel i biurko – stanowią podstawowe narzędzie umożliwiające organizację pracy, tworzenie schematów, wydruków annalistycznych i wstępnych;
-wydatki na rower – alternatywny środek transportu: są to wydatki umożliwiające Wnioskodawcy dojazd do siedziby działalności oraz siedziby klienta w celu umówienia prac nad oprogramowaniem. Wydatki te umożliwiają Wnioskodawcy również dojazd do specjalistycznych sklepów ze sprzętem komputerowym;
-wydatki na szkolenia i konferencję, literaturę fachową – są wydatkami umożliwiającymi rozwój oferowanych usług i rozwiązań, wspomagają i rozwijają pracę twórczą programisty i stanowią inspiracje dla nowych kierunków prac.
Wskazane wyżej koszty stanowią koszty faktycznie poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez niego działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, o których mowa w literze a wzoru określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT.
Wszystkie ponoszone przez Wnioskodawcę ww. wydatki w ramach prowadzonej działalności gospodarczej mają bowiem bezpośredni związek z prowadzoną przez niego działalnością badawczo-rozwojową, a ich ponoszenie jest niezbędne do prowadzenia działalności tego rodzaju.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.):
Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy:
jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.
W myśl art. 5a pkt 6 tejże ustawy:
Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej oznacza to działalność zarobkową:
a)wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
b)polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
c)polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych
– prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.
Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ww. ustawy:
Za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:
a)odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności;
b)są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności;
c)wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.
W związku z tym, że przepisy dotyczące IP Box odnoszą się do działalności badawczo-rozwojowej, należy także przytoczyć definicje, które wynikają w tym zakresie z ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 742 ze zm.).
Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.
W myśl art. 5a pkt 39 ww. ustawy:
Ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych oznacza to:
a)badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz.U. z 2022 r. poz. 574, z późn. zm.),
b)badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.
Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że:
Ilekroć w ustawie jest mowa o pracach rozwojowych oznacza to: prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.
Na podstawie art. 4 ust. 2 tej ustawy:
Badania naukowe są działalnością obejmującą:
1)badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;
2)badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.
Natomiast zgodnie z art. 4 ust. 3 ustawy – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce:
Prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.
Z okoliczności przedstawionych we wniosku wynika, że od 10 września 2019 r. prowadzi Pan jednoosobową działalność gospodarczą. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej świadczy Pan usługi na rzecz Spółki, na podstawie umowy o świadczeniu usług. W jej ramach jest Pan zobowiązany do świadczenia następujących usług:
1.tworzenie oprogramowania zgodnie z określonymi wymaganiami i obowiązującymi standardami;
2.tworzenie wkładów i wymagań do dokumentacji projektowej;
3.współpraca z architektami rozwiązań;
4.współpraca z zespołem QA;
5.analiza przyczyn i naprawa błędów w oprogramowaniu produktu.
Czynności polegające na wytwarzaniu przez Pana nowych programów komputerowych (kodów źródłowych, interfejsów, algorytmów) odbywają się na podstawie umowy zawartej ze Spółką, co do których autorskie prawa majątkowe są następnie przenoszone na Spółkę. Jest Pan programistą w zespole programistów. Osobiście i samodzielnie projektuje Pan architekturę i ją implementuje. W zespole programistów każdy (w tym Pan) jest odpowiedzialny za swoje zadania. Poprzez program komputerowy rozumie Pan wytworzenie kodu źródłowego. Tytułem przykładu tworzonego i rozwijanego oprogramowania, wskazał Pan rozwój (…).
Wskazał Pan, że wytwarzane programy komputerowe są to osobne utwory, algorytmy w językach programowania, a więc utwory chronione w rozumieniu art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Dodatkowo zarówno w przypadku tworzenia, jak i w przypadku modyfikowania programów komputerowych – efekty Pana pracy (tj. kod źródłowy, pojedynczy serwis, automatyczny test, interfejs, algorytm) są odrębnymi programami komputerowymi, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Przejście praw autorskich do opracowanych kodów następuje zgodnie z przepisami ustawy o prawie autorskim i pokrewnych, w tym art. 41 oraz art. 53 ww. ustawy.
Na wstępie trzeba podkreślić, że z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszenia istniejących produktów/usług. Wobec powyższego ocena czy prowadzone przez Pana prace programistyczne stanowią działalność badawczo-rozwojową dokonana zostanie w kontekście wskazanych przez Pana efektów tych prac (programów opisanych we wniosku).
Z ustawowej definicji zawartej w regulacjach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi mieć charakter twórczy. Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność – zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy – mający na celu tworzenie, tworzyć – powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”. Zatem twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.
Jak wynika z wniosku, tworzy Pan zupełnie nowy system rozproszony, który służy do zdalnego zarządzania i konfiguracji urządzeń poprzez sieć internetową. Dodatkowo jest Pan odpowiedzialny za pisanie automatycznych testów do urządzeń prototypowych, których jeszcze nie ma na rynku. Obecnie produkt jest w ciągłym rozwoju, więc cały czas dodawane są nowe funkcjonalności i aktualizacje. Jest to system innowacyjny, a na rynku nie istnieje jeszcze rozwiązanie tego rodzaju. Samodzielnie i w ramach prowadzonej bezpośrednio działalności gospodarczej wytwarza Pan kody źródłowe, które następnie implementowane są do istniejącego systemu, który w ten sposób jest rozwijany. Wybranie rozwiązań dedykowanych wyłącznie potrzebom Kontrahenta lub konkretnego użytkownika, kompatybilnych z jego branżą oraz rzeczywistością jego działalności, wskazuje jednoznacznie na niepowtarzalność wytworzonego programu. Wytwarzane przez Pana Oprogramowania opierają się na indywidualnych, autorskich pomysłach i obejmują m.in. zaprojektowanie algorytmu, czynność programowania (tworzenia kodu źródłowego) oraz weryfikację, modyfikację i udoskonalanie dostępnych rozwiązań programistycznych. Oprogramowanie stworzone na rzecz danego Kontrahenta powoduje stworzenie zupełnie nowych funkcjonalności. Nie świadczy Pan usług polegających na wprowadzaniu okresowych i rutynowych zmian do tworzonego programu komputerowego. Wynika to z faktu, że jest Pan twórcą swoich programów, z których osiąga przychód. Nadto czynności wykonywane przez Pana nie są projektami powtarzalnymi – każdy nowy program komputerowy wymaga indywidualnego podejścia, tj. w szczególności odpowiedniego zasobu wiedzy i znajomości technologii oraz ma dotyczyć innego środowiska programowego, sprzętowego lub biznesowego.
W uzupełnieniu doprecyzował Pan, że opracowany przez Pana kod źródłowy rozumiany jako program zawsze ma indywidualny charakter twórczy. Dotyczy to każdej formy wyrażenia programu komputerowego, w tym wersja źródłowa (source code) oraz wersja wynikowa (object code). Pana działania zmierzały do opracowania kodu źródłowego (…). Oprogramowanie zostało wytworzone/rozwinięte w technologiach webowych, między innymi w językach programowania (…), z wykorzystaniem nowych bibliotek i technologii – między innymi (…) oraz inni asystenci (…). Opracowany przez Pana kod źródłowy został wykorzystany przez kontrahenta. Efektem Pana działań w ramach tworzenia Oprogramowania są zastosowania zapewniające: łatwość użytkowania, wydajność oraz stabilność, niezawodność oraz odpowiedni standard bezpieczeństwa. Finalne rozwiązania związane z kodem źródłowym nie funkcjonują dotychczas na rynku. Rozwiązanie w postaci zestawu narzędzi do testowania (…) jest indywidualnym i innowacyjnym programem. Program po wytworzeniu różni się od rozwiązań już istniejących z uwagi na indywidualny język programowy kod źródłowy.
Zatem, prowadzona przez Pana działalność w zakresie tworzenia i rozwijania wymienionego Oprogramowania ma twórczy charakter.
Kolejnym kryterium działalności badawczo-rozwojowej jest prowadzenie tej działalności w sposób systematyczny.
Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN, słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.
Wskazał Pan, że w ramach działalności wytwarza Pan programy komputerowe dla Zleceniodawcy – Spółki bezpośrednio przez działalność o charakterze twórczym, prowadzoną w sposób systematyczny, tj. metodyczny i uporządkowany. Wytwarzane przez Pana Oprogramowania opierają się na indywidualnych, autorskich pomysłach i obejmują m.in. zaprojektowanie algorytmu, czynność programowania (tworzenia kodu źródłowego) oraz weryfikację, modyfikację i udoskonalanie dostępnych rozwiązań programistycznych. Działania te prowadzone są w metodyczny sposób, czego wymaga specyfika tworzenia programu komputerowego, tj. określenie celu jaki ma on spełniać, ustalenia sposobu dojścia do danego celu (dobór odpowiednich rozwiązań programistycznych oraz technologii), zaplanowanie prac, weryfikacja, zakończenie.
W uzupełnieniu wniosku, wskazał Pan, że cele postawione przez Pana polegają na uzyskaniu funkcjonalności oczekiwanej przez kontrahenta. Efektem Pana działań w ramach tworzenia Oprogramowania są zastosowania zapewniające: łatwość użytkowania, wydajność oraz stabilność, niezawodność oraz odpowiedni standard bezpieczeństwa. Podał Pan, że poprzez opracowanie kodu źródłowego wytwarza Pan program umożliwiający osiągniecie tych założeń. Systematyczność polega na odpowiadaniu na konkretne oczekiwania kontrahenta. Rozwijany przez niego globalny projekt zawiera liczne problemy indywidualne, których rozwiązanie poprzez odpowiedni twórczy kod źródłowy systematycznie Panu zleca. Nie da się oszacować harmonogramu wytworzenia kodu źródłowego. Ma on charakter twórczy i zależy zarówno od skomplikowania zagadnienia jaki ma rozwiązać kod, jak i tempa znalezienia przez Pana jako twórcy indywidualnego rozwiązania i przełożenia go na język programowy.
Zatem, kolejne kryterium definicji działalności badawczo-rozwojowej, tj. prowadzenie działalności w sposób systematyczny, w odniesieniu do wskazanego przez Pana programu komputerowego jest spełnione.
Powyżej omówione dwa kryteria działalności badawczo-rozwojowej dotyczą charakteru i organizacji prowadzenia tej działalności, podczas gdy ostatnie, trzecie kryterium, dotyczy rezultatu prowadzenia tej działalności, tj. zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.
W konsekwencji – głównym zadaniem dla zarządzającego projektem badawczo-rozwojowym jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych; zasobów w ujęciu funkcjonalnym i celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwym i właściwym do wykorzystania zwiększonej wiedzy do nowych zastosowań. Lokalizacja i identyfikacja wiedzy obejmuje szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu projektu.
Z opisu sprawy wynika, że w ramach działalności wytwarza Pan programy komputerowe dla Zleceniodawcy – Spółki bezpośrednio przez działalność o charakterze twórczym, prowadzoną w sposób systematyczny, tj. metodyczny i uporządkowany, stale poszerzając zasoby swojej wiedzy bądź też bazując na wiedzy dotychczasowej do tworzenia nowych zastosowań. W ramach działalności gospodarczej prowadzi Pan w sposób systematyczny prace twórcze w celu tworzenia nowych zastosowań przy wykorzystaniu zasobów wiedzy. Działalność ta polega na tworzeniu nowych zastosowań, które wcześniej nie miały miejsca, zarówno w ramach działalności prowadzonej bezpośrednio przez Pana, jak i Kontrahenta, na rzecz którego są realizowane zlecenia programistyczne. W ramach bezpośrednio prowadzonej działalności gospodarczej opracowuje Pan nowe programy komputerowe na rzecz danego Kontrahenta, czyniąc to z wykorzystaniem aktualnie posiadanej wiedzy i umiejętności, ale niekoniecznie tworzy innowacyjne rozwiązania w wymiarze światowym, gdyż nie weryfikuje Pan tego w takiej skali. Zasobami wiedzy, które wykorzystuje Pan przy planowaniu projektu są technologie informatyczne, czyli Pana wiedza o oprogramowaniu i narzędziach informatycznych, występujących zarówno w ogólnym stanie nauki, jak i w środowisku, w którym funkcjonować ma program przez Pana wytworzony.
W uzupełnieniu wskazał Pan, że dysponuje zasobami wiedzy wynikającymi z posiadanego wykształcenia oraz doświadczenia zawodowego. Równocześnie przed rozpoczęciem realizacji programu komputerowego na podstawie prowadzonych konsultacji ustala Pan z kontrahentem jego oczekiwania co do funkcjonalności programu. Na podstawie takiej wiedzy opracowuje, testuje i wdraża Pan kod źródłowy zapewniający oczekiwane funkcjonalności. Wykorzystuje Pan posiadane wykształcenie i wieloletnie doświadczenia. Przy czym każdy opracowany kod źródłowy stanowi indywidualny innowacyjny program. Stanowi bowiem opis za pomocą określonego języka programowania operacji jakie powinien wykonać komputer na zgromadzonych lub otrzymanych danych w celu uzyskania indywidualnego efektu oczekiwanego przez kontrahenta. Każdy kod źródłowy stanowi odpowiedź na chęć uzyskania przez klienta indywidualnych innowacji wzmacniających jego produkt/zakres działań.W swojej działalności opiera się Pan na pracy programistycznej pozwalającej wyrazić w czytelnej dla człowieka formie strukturę oraz działanie programu komputerowego oraz na rozwiązaniach naukowych związanych z translacją na kod wynikowy w procesie zwanym kompilacją Opracowany przez Pana kod źródłowy został wykorzystany przez kontrahenta. Efektem Pana działań w ramach tworzenia Oprogramowania są zastosowania zapewniające: łatwość użytkowania, wydajność oraz stabilność, niezawodność oraz odpowiedni standard bezpieczeństwa. Oprogramowanie zostało wytworzone/rozwinięte w technologiach webowych, między innymi w językach programowania (…), z wykorzystaniem nowych bibliotek i technologii – między innymi (…) oraz inni asystenci (…).
Zatem, powyższe pozwala uznać, że wykorzystuje Pan istniejące zasoby wiedzy w celu tworzenia nowych zastosowań.
Kluczowe jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności, tj.:
-badania podstawowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz
-prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 tej ustawy.
Należy zwrócić uwagę na wyłączenie zawarte w art. 4 ust. 3 tej ustawy, mogące odnosić się do wielu przejawów aktywności podatnika. Zastrzeżenie zostało wprowadzone w celu wyeliminowania z zakresu działalności badawczo-rozwojowej tych przejawów aktywności podatnika, które mimo ulepszenia istniejących procesów lub usług, z uwagi na swoją cykliczność (okresowość) oraz brak innowacyjnego charakteru (rutynowość), nie mogą stanowić prac rozwojowych.
Pojęcie działalności badawczo-rozwojowej obejmuje również prace rozwojowe w rozumieniu Prawa o szkolnictwie wyższym i nauce.
Prace rozwojowe polegają na nabywaniu, łączeniu, kształtowaniu i wykorzystywaniu dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności – przy czym użyty przez ustawodawcę spójnik „i” wskazuje, że aby uznać działania za prace rozwojowe konieczne jest zaistnienie wszystkich tych czynności, tj.:
·nabycia dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;
·łączenia dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;
·kształtowania dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;
·wykorzystania dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności.
Prace rozwojowe bazują zatem na dostępnej wiedzy – w zależności od celów, jakie przyjęto dla prowadzenia prac, będzie to wiedza z określonej dziedziny lub dziedzin. Prace te obejmują kolejno:
·nabycie wiedzy i umiejętności, czyli pozyskanie wiedzy/umiejętności, zapoznanie się z wiedzą, zrozumienie jej;
·łączenie wiedzy i umiejętności, czyli znalezienie takich zależności pomiędzy wiedzą z różnych zakresów, dziedzin lub wiedzy wynikającej z różnych badań naukowych oraz pomiędzy umiejętnościami, które są istotne z punktu widzenia postawionych celów badań rozwojowych;
·kształtowanie wiedzy i umiejętności, czyli takie „ułożenie” efektów nabywania i łączenia wiedzy i umiejętności lub takie sformułowanie wniosków płynących z tych procesów, aby można je było wykorzystać dla realizacji postawionych celów prac rozwojowych;
·wykorzystanie wiedzy i umiejętności, czyli ich użycie, posłużenie się nimi dla osiągnięcia celów prac rozwojowych.
Co istotne, całość ww. czynności służy:
·planowaniu produkcji oraz
·projektowaniu i tworzeniu zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług.
Chodzi przy tym o konkretne produkty, konkretne procesy lub konkretne usługi albo konkretne rodzaje produktów, procesów lub usług. Podmiot prowadzący prace rozwojowe organizuje je z uwzględnieniem specyfiki konkretnych produktów, procesów lub usług – od niej zależą potrzeby prowadzenia prac rozwojowych i ich zakres.
Jednocześnie ustawodawca wyłączył z definicji prac rozwojowych działalność obejmującą rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do produktów, procesów lub usług, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. O tym, jakie zmiany do produktów, procesów lub usług mają charakter rutynowy (wykonywany często i niemal automatycznie) i okresowy (powtarzający się, występujący co pewien czas) będzie każdorazowo decydował charakter konkretnych produktów, procesów bądź usług.
Jak wskazuje Pan we wniosku, prowadzona bezpośrednio przez Pana indywidualna działalność obejmuje nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, albowiem nieustanie, przy codziennym świadczeniu usług zdobywa Pan nową wiedzę z zakresu narzędzi informatycznych i oprogramowania, pogłębia ją, a następnie wykorzystuje do wytwarzania programów komputerowych (kodów źródłowych). Powstałe programy komputerowe są efektem jego własnej, samodzielnej działalności twórczej, wynikiem zdobytej wcześniej i wykorzystanej wiedzy w tej dziedzinie. Dzięki powyższemu procesowi powstaje nowy produkt. Podstawą do stwierdzenia powyższego są faktycznie wykonywane przez Pana czynności, proces myślowy i efekt tego procesu. Podał Pan, że nie świadczy usług polegających na wprowadzaniu okresowych i rutynowych zmian do tworzonego programu komputerowego. Wynika to z faktu, że jest Pan twórcą swoich programów, z których osiąga przychód. Nadto czynności wykonywane przez Pana nie są projektami powtarzalnymi – każdy nowy program komputerowy wymaga indywidualnego podejścia, tj. w szczególności odpowiedniego zasobu wiedzy i znajomości technologii oraz ma dotyczyć innego środowiska programowego, sprzętowego lub biznesowego. W ramach działalności wytwarza Pan programy komputerowe dla Zleceniodawcy – Spółki bezpośrednio przez działalność o charakterze twórczym, prowadzoną w sposób systematyczny, tj. metodyczny i uporządkowany, stale poszerzając zasoby swojej wiedzy bądź też bazując na wiedzy dotychczasowej do tworzenia nowych zastosowań.
Wykorzystuje Pan posiadane wykształcenie i wieloletnie doświadczenia. Przy czym każdy opracowany kod źródłowy stanowi indywidualny innowacyjny program. Stanowi bowiem opis za pomocą określonego języka programowania operacji jakie powinien wykonać komputer na zgromadzonych lub otrzymanych danych w celu uzyskania indywidualnego efektu oczekiwanego przez kontrahenta. W swojej działalności opiera się Pan na pracy programistycznej pozwalającej wyrazić w czytelnej dla człowieka formie strukturę oraz działanie programu komputerowego oraz na rozwiązaniach naukowych związanych z translacją na kod wynikowy w procesie zwanym kompilacją. Opracowany przez Pana kod źródłowy został wykorzystany przez kontrahenta. Efektem Pana działań w ramach tworzenia Oprogramowania są zastosowania zapewniające: łatwość użytkowania, wydajność oraz stabilność, niezawodność oraz odpowiedni standard bezpieczeństwa. Oprogramowanie zostało wytworzone/rozwinięte w technologiach webowych, między innymi w językach programowania (…), z wykorzystaniem nowych bibliotek i technologii – między innymi (...) oraz inni asystenci (…).
Zatem powyższe pozwala uznać, że opisana działalność w zakresie tworzenia i rozwijania wymienionego Oprogramowania spełnia warunki do uznania jej za prace rozwojowe.
Należy przy tym podkreślić, że działalnością badawczo-rozwojową nie jest całość usług świadczonych przez Pana ani też całość prowadzonej przez Pana działalności programistycznej, ale wyłącznie te działania, które ściśle dotyczą tworzenia innowacyjnych rozwiązań służących stworzeniu nowego produktu – takich jak te, które zostały wymienione we wniosku i jego uzupełnieniu i w warunkach działalności wynikające z wniosku i jego uzupełnienia.
W konsekwencji, mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis sprawy, należy stwierdzić, że działalność prowadzona przez Pana polegająca na tworzeniu i rozwijaniu Oprogramowania spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38-40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym.
Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.
W myśl art. 30ca ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:
1)patent,
2)prawo ochronne na wzór użytkowy,
3)prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,
4)prawo z rejestracji topografii układu scalonego,
5)dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,
6)prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,
7)wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2021 r. poz. 213),
8)autorskie prawo do programu komputerowego
– podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.
Stosownie do art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym.
Należy przyjąć, że dochody z kwalifikowanego IP mogą być opodatkowane na preferencyjnych zasadach w takim zakresie, w jakim kwalifikowane IP wytwarza dochody w efekcie prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez podatnika. Innymi słowy, skorzystanie z preferencji IP Box jest możliwe w sytuacji występowania związku między dochodem kwalifikującym się do preferencji a kosztami faktycznie poniesionymi w celu jego uzyskania.
Zgodnie natomiast z ust. 4 art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:
(a + b) x 1,3
a + b + c + d
w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:
a – prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,
b – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,
c – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,
d – nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.
Na podstawie art. 30ca ust. 5 ww. ustawy:
Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.
Stosownie do treści art. 30ca ust. 7 przywołanej ustawy:
Dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:
1)z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
2)ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
3)z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;
4)z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.
Na mocy art. 30ca ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Podatnicy korzystający z opodatkowania zgodnie z ust. 1 tego artykułu są obowiązani do wykazania dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w zeznaniu za rok podatkowy, w którym osiągnięto ten dochód (poniesiono stratę).
Zatem, podatnik, który osiągnął w ciągu roku dochód z kwalifikowanego IP i decyduje, że wobec tego dochodu będzie stosował 5% stawkę podatku, jest zobowiązany do wykazania tego dochodu w zeznaniu rocznym składanym za rok, w którym ten dochód został osiągnięty. Podatnik ma prawo stosować 5% stawkę podatkową do dochodu z tego konkretnego kwalifikowanego IP w okresie, w którym kwalifikowane IP posiada ochronę prawną.
Ponadto należy wskazać, że podatnik, który chce skorzystać z ww. preferencji jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.
Przepisy o IP BOX nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP Box.
Zgodnie bowiem z art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:
1)wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;
2)prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;
3)wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;
4)dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;
5)dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.
Stosownie do treści art. 30cb ust. 2 ww. ustawy:
Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji.
Zgodnie z art. 30cb ust. 3 powołanej ustawy:
W przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.
Należy podkreślić, że stosowanie tej ulgi (niższej stawki podatku do kwalifikowanych dochodów) będzie prawem, a nie obowiązkiem podatnika. Jest to o tyle istotne, gdyż z korzystaniem z ulgi wiążą się dodatkowe obowiązki po stronie podatników, w szczególności obowiązek prowadzenia ewidencji pozwalającej na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych.
Odnosząc powyższe przepisy podatkowe do przedstawionego opisu sprawy, należy wskazać, że:
-na podstawie umowy o świadczenie usług ze Zleceniodawcą, tworzy Pan oraz rozwija oprogramowanie komputerowe w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, spełniającej definicje wskazane w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych;
-efekty Pana pracy, zawsze są utworami w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych i zawsze są oraz będą odrębnymi programami komputerowymi, które podlegają/będą podlegały ochronie na podstawie art. 74 tej ustawy;
-przenosi Pan odpłatnie ogół praw autorskich na rzecz Zleceniodawcy na mocy umowy o świadczenie usług, przeniesienie praw majątkowych na Zleceniodawcę następuje na podstawie pisemnej umowy na wskazanych polach eksploatacji;
-w ewidencji pozaksięgowej dokonuje Pan wyodrębnienia kwalifikowanych praw własności intelektualnej (Prawa IP BOX);
-prowadzi Pan od 1 stycznia 2024 r. odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów szczegółową ewidencję, o której mowa w art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Należy także wskazać, że oprogramowanie – definiowane, jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2022 r. poz. 2509).
Stąd oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP, w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.
Zgodnie z art. 74 ust. 2 powołanej ustawy:
Ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie.
Należy wskazać, że w art. 30ca ust. 7 ustawy, ustawodawca wskazuje zamknięty katalog tytułów, z jakich może być osiągany dochód uznawany za uzyskany z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Wśród nich ustawodawca wymienił uwzględnienie kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w cenie sprzedaży produktu lub usługi (art. 30ca ust. 7 pkt 3 ustawy). Przepis ten dotyczy sytuacji, gdy podatnik wykorzystuje posiadane kwalifikowane prawo własności intelektualnej dla potrzeb wytwarzania produktów lub dla potrzeb świadczenia usług, które oferuje w swojej działalności gospodarczej. Produkt lub usługa oferowane przez podatnika są wynikiem posiadania przez niego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Kształt, cechy, właściwości produktów lub usług są efektem wykorzystania w praktyce gospodarczej podatnika wartości intelektualnych, które powstały w wyniku prowadzonych przez niego prac badawczo-rozwojowych i które podlegają ochronie prawnej jako „przypisane” do podatnika. Przykładem są sytuacje, gdy produkt jest wytwarzany w oparciu o posiadane przez podatnika patenty albo usługa jest świadczona z wykorzystaniem rozwiązań, które podlegają ochronie jako kwalifikowane prawa własności intelektualnej.
Natomiast art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy ma zastosowanie, gdy całość praw własności intelektualnej do tworzonego i rozwijanego oprogramowania jest przekazywana odpłatnie na rzecz danego kontrahenta. W toku realizowanych prac, podatnik wytwarza utwory objęte prawami własności intelektualnej. Kontrahent zyskuje wszystkie prawa do wytworzonych utworów, a podatnik je traci, za co otrzymuje wynagrodzenie. Tak, więc należności otrzymywane z tego tytułu są dochodem ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.
Na podstawie powyższego należy uznać, że uzyskane przez Pana dochody stanowią kwalifikowane dochody w rozumieniu art. 30ca ust. 4 w związku z art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Mając powyższe na uwadze, tworzone przez Pana autorskie prawo do programu komputerowego (Oprogramowanie) jest kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Odpłatne przeniesienie prawa autorskiego do programu komputerowego (Oprogramowania) stanowi/będzie stanowić dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Tym samym, może/będzie Pan mógł zastosować stawkę opodatkowania 5% do kwalifikowanego dochodu osiągniętego z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, na podstawie przepisów art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w roku 2024 oraz w latach następnych, o ile zmianie nie ulegnie przedstawiony stan faktyczny.
Przechodząc do kwestii, które z wydatków ponoszonych przez Pana w ramach prowadzonej działalności gospodarczej są kosztami poniesionymi na prowadzoną bezpośrednio przez Pana działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej tutejszy Organ wyjaśnia, co następuje.
Należy przede wszystkim podkreślić, że wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego IP ustala się jako iloczyn:
-dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym i
-wskaźnika nexus obliczonego według specjalnego wzoru określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Zatem dla potrzeb obliczenia podstawy opodatkowania podlegającej preferencyjnemu opodatkowaniu stawką 5% podatnik jest zobowiązany do wyliczenia dwóch podstawowych wartości:
-dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym oraz
-wskaźnika, którym zostanie przemnożony powyższy dochód.
Z objaśnień podatkowych z 15 lipca 2019 r. wynika bowiem, że „Obliczając wysokość dochodu z kwalifikowanego IP, który w dalszej kolejności zostanie przemnożony przez wskaźnik nexus w celu obliczenia końcowego dochodu podlegającego 5% stawce podatku, niezbędne jest określenie związanych z kwalifikowanym IP przychodów oraz kosztów. Konieczne jest więc wskazanie przez podatnika przychodów osiąganych z danego kwalifikowanego IP oraz alokowanie do tych przychodów funkcjonalnie związanych z nimi kosztów, które w sposób bezpośredni i pośredni przyczyniły się do powstania tego przychodu. Zatem, dochodem z kwalifikowanego IP jest nadwyżka sumy przychodów osiągnięta z tego kwalifikowanego IP nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą z kwalifikowanego IP”.
Przechodząc do Pana wątpliwości dotyczących uznania ponoszonych przez Pana wydatków za koszty konieczne do wyliczenia wskaźnika, o którym mowa w art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy zauważyć, że istotne jest to, aby ze wskaźnika nexus wykluczyć koszty, które nie są lub ze swej natury nie mogą być, bezpośrednio związane z wytworzeniem, rozwinięciem lub ulepszeniem konkretnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej.
Ustalając wskaźnik nexus, należy pamiętać, aby istniał związek między:
‒wydatkami poniesionymi przez podatnika w związku z wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,
‒kwalifikowanym prawem własności intelektualnej oraz
‒dochodami uzyskiwanymi z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.
Ta szczególna metoda ujmowania kosztów we wskaźniku ma zastosowanie jedynie dla celu, jakim jest kalkulacja tego wskaźnika.
Należy również pamiętać, że wskaźnik nexus jest obliczany oddzielnie dla dochodów z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W związku z tym powinien Pan również ustalić odrębnie koszty faktycznie poniesione na działalność badawczo-rozwojową związaną z danym prawem.
Przyjąć należy zatem, że jeżeli podatnik poniósł rzeczywiście wydatki, które kwalifikują się jako koszty prowadzonej przez Niego działalności badawczo-rozwojowej, to wydatki związane z wytworzeniem w ramach tej działalności kwalifikowanego IP należy uznać za koszty faktycznie poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez Niego działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, z zastrzeżeniem art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Należy także zauważyć, że w przypadku poniesienia wydatku na zakup środka trwałego, który podlega amortyzacji podatkowej oraz ma związek z wytworzeniem, rozwojem, ulepszeniem kwalifikowanego IP, cały wydatek nie może zostać uwzględniony we wskaźniku nexus. Uwzględnić można jedynie odpisy amortyzacyjne dokonane przez podatnika w roku podatkowym, w którym będzie korzystał z preferencyjnej stawki podatkowej.
Reasumując, wydatki ponoszone przez Pana na:
-opłaty leasingowe za samochód;
-serwis i paliwo do samochodu, ubezpieczenie;
-opłaty za obsługę księgowości;
-sprzęt elektroniczny (komputer, tablet, czytnik do ebooków, pamięć RAM, dyski SSD, HDD, kamerkę internetową, słuchawki, kable);
-zakup telefonu i jego użytkowanie (rachunki od operatora usług teleinformatycznych/telekomunikacyjnych do telefonu, zakup aplikacji dedykowanych dla telefonu i pracy twórczej, tj. narzędzia związane ze sztuczną inteligencją, narzędzia do planowania czasu, internet mobilny);
-hosting, domenę, internet;
-opłaty za licencję na oprogramowania (…);
-sprzęt biurowy (papier, tusz, zszywacze, dziurkacze), fotel i biurko;
-zakup roweru i jego użytkowanie (serwis, części zamienne);
-szkolenia oraz konferencje naukowe, literaturę fachową,
mogą/będą mogły zostać uznane za koszty do obliczenia wskaźnika nexus, przy zachowaniu właściwej proporcji, o których mowa w lit. „a” wzoru z art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jako koszty prowadzonej bezpośrednio przez Pana działalności badawczo-rozwojowej związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, na potrzeby wyliczenia kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy:
-stanów faktycznych, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia oraz
-zdarzeń przyszłych, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Ponadto zaznaczam, że okoliczność wykazania wartości wynagrodzenia za przeniesienie prawa własności intelektualnej w umowie lub fakturze nie podlega ocenie w drodze interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych.
Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez wnioskodawcę. Jeżeli w toku ewentualnego postępowania organ uzna, że zdarzenie opisane we wniosku różni się od zdarzenia występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie Pana chroniła.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanów faktycznych oraz zdarzeń przyszłych i zastosuje się Pan do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right