Interpretacja
Interpretacja indywidualna z dnia 26 lipca 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP3-2.4011.473.2024.1.JM
Brak obowiązku pobrania zaliczki.
Interpretacja indywidualna – stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest:
- prawidłowe – w zakresie braku obowiązku pobrania zaliczki na podatek dochodowy od świadczeń na rzecz (...) przebywającego na terytorium Macedonii Północnej powyżej 183 dni w roku kalendarzowym;
- nieprawidłowe – w pozostałym zakresie.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
27 maja 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z 21 maja 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy obowiązków płatnika.
Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego
A. z siedzibą w (...) jest urzędem administracji rządowej obsługującym (…), działającym pod jego bezpośrednim kierownictwem.
A. w najbliższym czasie podpisze umowę o współpracy bliźniaczej z Republiką Macedonii Północnej. Umowa ta będzie mówiła o konieczności oddelegowania pracownika (…) do nadzorowania czynności związanych z realizacją projektu (...). Wynagrodzenie oddelegowanego pracownika ((...)), będzie wypłacał (…), koszt tego wynagrodzenia będzie refundowany ze środków unijnych, przekazywanych przez Komisję Europejską w (…) na konto (…). Następnie środki te będą przekazane na rachunek pracownika oddelegowanego do Macedonii Północnej. Pracownik otrzyma na okres realizacji projektu nowe warunki umowy o pracę, tj. zostanie wyznaczone nowe miejsce pracy, termin jej rozpoczęcia, a także czas wykonywania pracy za granicą oraz walutę w której w tym czasie będzie wypłacane pracownikowi wynagrodzenie. Planowany okres pracy na terenie Macedonii Północnej to 24 miesiące, tj. od 1 września 2024 r. do 31 sierpnia 2026 r.
W tym okresie pracownik na terytorium Polski będzie przebywał:
- w 2024 roku – dłużej niż 183 dni,
- w 2025 roku – nie dłużej niż 183 dni,
- w 2026 roku - nie dłużej niż 183 dni;
Na terytorium Macedonii Północnej. w tym okresie pracownik będzie przebywał:
- w 2024 r. – nie dłużej niż 183 dni,
- w 2025 r. – dłużej niż 183 dni,
- w 2026 r. - dłużej niż 183 dni.
Oprócz wynagrodzenia za pracę, pracownik będzie otrzymywał diety w wysokości przekraczającej limity określone w rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Społecznej. Przez cały okres oddelegowania pracownik będzie otrzymywał comiesięczne przekazy z tytułu zwrotu dziennych kosztów utrzymania (subsistence allowance), począwszy od pierwszej doby w kraju beneficjenta (Macedonia Północna). Dzienny koszt utrzymania równy jest 75% diety liczonej według stawki dla kraju oddelegowania. W okresie oddelegowania pracownik będzie miał rezydencję podatkową Polską, miejscem zamieszkania dla celów podatkowych w okresie podatkowym będącym przedmiotem zapytania będzie Polska.
Pytanie
Czy płatnik (…) ma obowiązek naliczenia, pobrania i odprowadzenia podatku od wynagrodzenia, diet na pokrycie kosztów utrzymania?
Państwa stanowisko w sprawie
A. stoi na stanowisku, że wszystkie korzyści otrzymane od pracodawcy w formie pieniężnej, jak i niepieniężnej są dochodem pracownika. W myśl ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w związku z art. 15 UMOWY MIĘDZY RZĄDEM RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ A RZĄDEM MACEDOŃSKIM W SPRAWIE UNIKANIA PODWÓJNEGO OPODATKOWANIA W ZAKRESIE PODATKÓW OD DOCHODU I MAJĄTKU Z DNIA 28 LISTOPADA 1996 R. (DZ. U. z 2002 r. poz. 1744), płatnik (…) jest zwolniony z obowiązku pobierania zaliczek na podatek od uzyskanych dochodów przez pracownika z pracy wykonywanej na terytorium Macedonii.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest w części prawidłowe i w części nieprawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.):
Osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).
Na podstawie art. 3 ust. 1a ww. ustawy:
Za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:
1)posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub
2)przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.
Stosownie do art. 4a ww. ustawy:
Przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.
W świetle art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
Treść powyższego przepisu wskazuje, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają wszelkiego rodzaju dochody uzyskane przez podatnika, z wyjątkiem tych, które zostały enumeratywnie wymienione w katalogu zwolnień przedmiotowych zawartym w powyższej ustawie bądź, od których zaniechano poboru podatku.
W myśl art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.
Przy czym, ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wyraźnie rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł.
.Jak wynika z art. 10 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy:
Źródłami przychodów są stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta.
Art. 12 ust. 1 ustawy stanowi, że:
Za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.
Ze zdarzenia przyszłego, wynika że zamierzają Państwo podpisać umowę o współpracy bliźniaczej z Republiką Macedonii Północnej. Do nadzorowania czynności w ramach projektu w tym kraju wystąpi konieczność oddelegowania pracownika (...). Pracownik w okresie oddelegowania będzie miał rezydencję polską, jego miejscem zamieszkania dla celów podatkowych w okresie podatkowym będącym przedmiotem zapytania będzie Polska.
Zatem, w tej sprawie będą miały zastosowanie przepisy Umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Macedońskim w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, sporządzona w Skopje dnia 28 listopada 1996 r. (Dz. U. z 2002 r. nr 206 poz. 1744).
W świetle art. 15 ust. 1 ww. Umowy:
Z uwzględnieniem postanowień artykułów 16, 18, 19 i 20, płace, uposażenia i inne podobne wynagrodzenia, które osoba mająca miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie osiąga z pracy najemnej, podlegają opodatkowaniu tylko w tym Umawiającym się Państwie, chyba że praca jest wykonywana w drugim Umawiającym się Państwie. Jeżeli praca jest tak wykonywana, to osiągane za nią wynagrodzenie może być opodatkowane w tym drugim Państwie.
Ponadto, stosownie do art. 15 ust. 2 ww. Umowy:
Bez względu na postanowienia ustępu 1 tego artykułu, wynagrodzenia, które osoba mająca miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie osiąga z pracy najemnej, wykonywanej w drugim Umawiającym się Państwie, podlegają opodatkowaniu tylko w pierwszym wymienionym Państwie, jeżeli:
a)odbiorca przebywa w drugim Państwie przez okres lub okresy nieprzekraczające łącznie 183 dni podczas danego roku kalendarzowego, i
b)wynagrodzenia są wypłacane przez pracodawcę lub w imieniu pracodawcy, który nie ma miejsca zamieszkania lub siedziby w drugim Państwie, i
c)wynagrodzenia nie są ponoszone przez zakład lub stałą placówkę, którą pracodawca posiada w drugim Państwie.
Zgodnie z art. 15 ust. 1 powołanej Umowy, wynagrodzenie pracownika mającego miejsce zamieszkania w Polsce podlega opodatkowaniu tylko w Polsce, chyba, że praca wykonywana jest na terytorium Macedonii Północnej.
Natomiast art. 15 ust. 2 Umowy, określa wyjątek od powyższej zasady, zgodnie z którym wynagrodzenie pracownika podlega opodatkowaniu wyłącznie w państwie rezydencji, czyli w Polsce, o ile łącznie zostaną spełnione określone w tym artykule warunki.
Niespełnienie któregokolwiek z tych warunków powoduje, że wynagrodzenie pracownika podlega opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 15 ust. 1 ww. Umowy, czyli w państwie, w którym praca jest wykonywana oraz w państwie miejsca zamieszkania podatnika.
Jeżeli zatem wynagrodzenie jest wypłacane przez pracodawcę lub w imieniu pracodawcy, który nie ma miejsca zamieszkania (siedziby) na terytorium Macedonii Północnej i pracodawca ten nie prowadzi działalności za pomocą położonego w tym kraju zakładu lub stałej placówki, to dochód pracownika za pracę w Macedonii Północnej podlega opodatkowaniu w tym kraju tylko w sytuacji, gdy łączny okres pobytu pracownika na terenie tego kraju podczas oddelegowania przekroczy 183 dni podczas danego roku kalendarzowego. Wówczas nie będzie bowiem spełniony warunek, o którym mowa w art. 15 ust. 2 lit. a) ww. Umowy i wynagrodzenie pracownika będzie podlegało opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 15 ust. 1, tj. w Macedonii oraz w Polsce.
Jednocześnie, w celu zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu w Polsce należy zastosować określoną metodę unikania podwójnego opodatkowania.
Zgodnie z art. 24 ust. 1 ww. Umowy,
Jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie osiąga dochód lub posiada majątek, który zgodnie z postanowieniami niniejszej umowy może być opodatkowany w drugim Umawiającym się Państwie, to pierwsze Państwo zezwoli:
- na odliczenie od podatku dochodowego tej osoby kwoty równej podatkowi dochodowemu zapłaconemu w tym drugim Państwie;
- na odliczenie od podatku od majątku kwoty równej podatkowi od majątku zapłaconemu w tym drugim Państwie.
Takie odliczenie nie może jednak przekroczyć tej części podatku od dochodu lub majątku, obliczonego przed dokonaniem odliczenia i który odnosi się zależnie od przypadku do dochodu lub majątku, jaki może być opodatkowany w tym drugim Państwie.
Według ust. 2 art. 24 tej Umowy:
Jeżeli zgodnie z jakimkolwiek postanowieniem niniejszej umowy osiągany dochód lub posiadany majątek przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie jest zwolniony od podatku w tym Państwie, to takie Państwo może, mimo to, przy obliczaniu kwoty podatku od pozostałego dochodu lub majątku takiej osoby wziąć pod uwagę zwolniony od podatku dochód i majątek.
W przeciwnym razie, tj. w sytuacji gdy łączny okres pobytu pracownika na terenie Macedonii Północnej podczas oddelegowania nie przekroczy 183 dni podczas danego roku kalendarzowego, dochód z tytułu pracy tam wykonywanej podlega opodatkowaniu wyłącznie w Polsce. Tym samym, nie występuje podwójne opodatkowanie i w tym przypadku nie znajduje zastosowania metoda unikania podwójnego opodatkowania, o której mowa w wyżej powołanym art. 24 ust. 1 Umowy.
Ze zdarzenia przyszłego, wynika że wynagrodzenie na rzecz oddelegowanego pracownika będą wypłacać Państwo, koszt wynagrodzenie będzie refundowany ze środków unijnych. Planowany okres pracy na terenie Macedonii Północnej to 24 miesiące, tj. od 1 września 2024 r. do 31 sierpnia 2026 r. W tym okresie pracownik będzie przebywał w Macedonii Północnej w 2024 r. nie dłużej niż 183 dni, zaś w 2025 i 2026 r. dłużej niż 183 dni. Oprócz wynagrodzenia pracownik będzie otrzymywał diety określone w rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Społecznej oraz comiesięczne przekazy z tytułu zwrotu dziennych kosztów utrzymania (subsistance allowance).
Zatem, wynagrodzenie i inne świadczenia wypłacane i ponoszone na rzecz (...) w 2024 r. z tytułu pracy wykonywanej na terytorium Macedonii Północnej (przez okres nieprzekraczający 183 dni w roku kalendarzowym) będzie podlegało opodatkowaniu tylko w Polsce zgodnie z art. 15 ust. 2 Umowy. Nie występuje podwójne opodatkowanie i w tym przypadku nie znajduje zastosowania metoda unikania podwójnego opodatkowania, o której mowa w wyżej powołanym art. 24 ust. 1 Umowy.
Wynagrodzenie i inne świadczenia wypłacane i ponoszone na rzecz (...) za pracę wykonywaną na terytorium Macedonii Północnej w 2025 r. i w 2026 r. (przez okres przekraczający 183 dni w roku kalendarzowym) będzie podlegało opodatkowaniu na podstawie art. 15 ust. 1 Umowy w Polsce oraz w Macedonii Północnej. Przy czym, w Polsce podatek dochodowy określony będzie z uwzględnieniem metody unikania podwójnego opodatkowania przewidzianej w art. 24 ust. 1 Umowy w związku z art. 27 ust. 9 i 9a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
W myśl art. 27 ust. 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Jeżeli podatnik, o którym mowa w art. 3 ust. 1, osiąga również dochody z tytułu działalności wykonywanej poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub ze źródeł przychodów znajdujących się poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania nie stanowi o zastosowaniu metody określonej w ust. 8, lub z państwem, w którym dochody są osiągane, Rzeczpospolita Polska nie zawarła umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, dochody te łączy się z dochodami ze źródeł przychodów położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. W tym przypadku od podatku obliczonego od łącznej sumy dochodów odlicza się kwotę równą podatkowi dochodowemu zapłaconemu w obcym państwie. Odliczenie to nie może jednak przekroczyć tej części podatku obliczonego przed dokonaniem odliczenia, która proporcjonalnie przypada na dochód uzyskany w państwie obcym.
Zgodnie z art. 27 ust. 9a ww. ustawy:
W przypadku podatnika, o którym mowa w art. 3 ust. 1, uzyskującego wyłącznie dochody z tytułu działalności wykonywanej poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub ze źródeł przychodów znajdujących się poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, które nie są zwolnione od podatku na podstawie umów o unikaniu podwójnego opodatkowania lub z państwem, w którym dochody są osiągane, Rzeczpospolita Polska nie zawarła umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, zasady określone w ust. 9 stosuje się odpowiednio.
Zgodnie z art. 27 ust. 9 i 9a ww. ustawy podatnik ma prawo od podatku obliczonego od łącznej sumy dochodów odliczyć kwotę równą podatkowi dochodowemu zapłaconemu w obcym państwie. Odliczenie to nie może jednak przekroczyć tej części podatku obliczonego przed dokonaniem odliczenia, która proporcjonalnie przypada na dochód uzyskany w państwie obcym.
Odnosząc się natomiast do obowiązku pobierania przez Państwa zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych od dochodów uzyskiwanych przez pracownika z tytułu pracy wykonywanej w Macedonii Północnej, wskazuję, że zasady poboru przez płatników zaliczek na podatek dochodowy od osób, które uzyskują przychody ze stosunku pracy i obowiązki tych płatników regulują m.in. przepisy art. 32 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Zgodnie z przepisem art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm. ):
Płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.
Zgodnie z treścią art. 32 ust. 1 ww. ustawy:
Zakłady pracy będące osobami fizycznymi, osobami prawnymi oraz jednostkami organizacyjnymi nieposiadającymi osobowości prawnej są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, z pracy nakładczej lub ze spółdzielczego stosunku pracy, z zasiłków pieniężnych z ubezpieczenia społecznego wypłacanych przez zakłady pracy lub z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej wypłacanej w spółdzielniach pracy.
Jednocześnie na podstawie art. 32 ust. 9 ww. ustawy:
Płatnik nie pobiera zaliczek na podatek dochodowy od dochodów uzyskanych przez podatnika z pracy wykonywanej poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, pod warunkiem że dochody te podlegają lub będą podlegać opodatkowaniu poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Na wniosek podatnika płatnik pobiera zaliczki na podatek dochodowy zgodnie z ust. 2-8, z uwzględnieniem art. 27 ust. 9 i 9a.
Okolicznością, o której mowa w art. 32 ust. 9 ww. ustawy nie jest fakt, że pracownik będzie opodatkowywał swoje dochody poza Polską, lecz to, że jego dochody będą podlegać opodatkowaniu poza Polską. W związku z tym, nie jest istotne, czy i jak pracownik lub pracodawca wywiąże się z obowiązków nałożonych przepisami podatkowymi kraju, w którym wykonywana jest praca lecz istotne jest, czy zgodnie z właściwą umową o unikaniu podwójnego opodatkowania dochody te będą podlegać opodatkowaniu poza Polską.
Ponieważ, w sytuacji przedstawionej we wniosku – świadczenia na rzecz (...) wypłacane i ponoszone w 2024 r. z tytułu pracy wykonywanej na terytorium Macedonii Północnej będą podlegały opodatkowaniu tylko w Polsce, to Państwo będą obowiązani wypełnić rolę płatnika w odniesieniu do wypłacanych i ponoszonych świadczeń. Będą mieli Państwo obowiązek naliczenia, pobrania i odprowadzenia podatku od wynagrodzenia i diet na pokrycie kosztów utrzymania.
Natomiast, wynagrodzenia i świadczenia ponoszone na rzecz (...) w 2025 r. i w 2026 r. podlegają opodatkowaniu w Macedonii Północnej, to Państwo na mocy wskazanego ww. art. 32 ust. 9 ww. ustawy nie mają obowiązku naliczenia, pobrania i odprowadzenia podatku od wynagrodzenia, diet na pokrycie kosztów utrzymania.
Zatem Państwa stanowisko odnośnie roku 2025 i 2026 uznałemza prawidłowe, natomiast odnośnie roku 2024 za nieprawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right