Interpretacja indywidualna z dnia 31 lipca 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB1-2.4010.318.2024.1.MK

Czy w przedstawionym stanie faktycznym, postępowanie Wnioskodawcy polegające na zastosowaniu Ryczałtu według stawki 20% zarówno dla pozostałej do podziału dywidendy ustalonej uchwałą Zwyczajnego Zgromadzenia Wspólników w dniu (…) 2023 r. jak i dla wypłacanych wcześniej zaliczek na poczet przewidywanej dywidendy na mocy uchwał Zarządu w dniach (…) 2022 r. oraz (…) 2022, polegające na skorygowaniu zastosowanej stawki Ryczałtu z 10% do 20% dla tychże zaliczek, jest prawidłowe?

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

11 czerwca 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z (…) 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy ustalenia czy w przedstawionym stanie faktycznym, postępowanie Wnioskodawcy polegające na zastosowaniu Ryczałtu według stawki 20% zarówno dla pozostałej do podziału dywidendy ustalonej uchwałą Zwyczajnego Zgromadzenia Wspólników w dniu (…) 2023 r. jak i dla wypłacanych wcześniej zaliczek na poczet przewidywanej dywidendy na mocy uchwał Zarządu w dniach (…) 2022 r. oraz (…) 2022 r., polegające na skorygowaniu zastosowanej stawki Ryczałtu z 10% do 20% dla tychże zaliczek, jest prawidłowe.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawca (dalej również: „Spółka”) jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością posiadającą nieograniczony obowiązek podatkowy na terenie Rzeczypospolitej Polskiej. Spółka na dzień złożenia wniosku korzysta z opodatkowania w formie podatku dochodowego od osób prawnych na zasadach przewidzianych w Rozdziale 6b ustawy o CIT, tj. ryczałtem od dochodów spółek (dalej jako: „Ryczałt”). Na dzień złożenia wniosku Spółka jest podatnikiem niemającym statusu małego podatnika w rozumieniu ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2023 r., poz. 2805 ze zm.) dalej jako: „ustawa o CIT”, posiada siedzibę działalności oraz miejsce zarządu w Polsce.

W roku 2022 Spółka dokonywała wypłat na rzecz wspólników zaliczek na poczet przewidywanej dywidendy za rok obrotowy 2022. Wypłaty te realizowane były na podstawie Uchwał podjętych przez Zarząd Spółki w dniu (…) 2022 roku oraz (…) 2022 roku. Do wypłaty zaliczek na poczet przewidywanej dywidendy spełnione były przesłanki określone w art. 195 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (t.j. Dz. U. z 2024 r. poz. 18 z późn. zm., dalej jako „k.s.h.”), tj. zatwierdzone sprawozdanie finansowe za poprzedni rok obrotowy Spółki wykazywało zysk oraz wysokości wypłaconych zaliczek nie przekraczały kwoty określonej cytowanym wyżej przepisem k.s.h. Zaliczki na poczet przewidywanej dywidendy pochodziły z zysku osiągniętego w trakcie opodatkowania Ryczałtem.

Na dzień wypłat zaliczek na poczet przewidywanej dywidendy, Wnioskodawca posiadał status małego podatnika w rozumieniu ustawy o CIT, ponieważ wartość przychodu ze sprzedaży (wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług) w roku podatkowym 2021 poprzedzającym pierwszy rok opodatkowania Ryczałtem nie przekroczyła wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 2.000.000 euro. Poprzez małego podatnika ustawa o CIT rozumie podatnika, u którego wartość przychodu ze sprzedaży (wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług) nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 2.000.000 euro; przeliczenia kwot wyrażonych w euro dokonuje się według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października poprzedniego roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1000 zł (art. 4a pkt 10 ustawy o CIT).

W związku z tym, Spółka na podstawie art. 28o ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT opodatkowała kwoty wypłaconych zaliczek na poczet przewidywanej dywidendy na podstawie Uchwał podjętych przez Zarząd Spółki w dniu (…) 2022 roku oraz (…) 2022 roku, Ryczałtem według stawki 10%.

Spółka utraciła status małego podatnika w trakcie roku podatkowego 2023, ze względu na fakt, iż wartość przychodu ze sprzedaży (wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług) w roku podatkowym 2022 przekroczyła wyrażoną w złotych kwotę odpowiadającą równowartości 2.000.000 euro.

Uchwała o zatwierdzeniu sprawozdania finansowego za rok 2022 oraz o podziale zysku za rok 2022 podjęta została przez Zwyczajne Zgromadzenie Wspólników w dniu (…) 2023 r. Na dzień podjęcia przedmiotowej uchwały Spółka nie miała już statusu małego podatnika w rozumieniu ustawy o CIT. W związku z powyższym, Spółka opodatkowała zysk za 2022 rok Ryczałtem według stawki 20%, właściwym w dniu powzięcia przez Zwyczajne Zgromadzenie Wspólników uchwały o podziale zysku. Ryczałem według stawki 20% opodatkowano również wcześniej wypłacone zaliczki za poczet przewidywanej dywidendy, dokonując w tym zakresie dopłaty naliczonego podatku.

Na kanwie powyższego Wnioskodawca powziął wątpliwości w zakresie ustalenia właściwej stawki Ryczałtu, a także obowiązku oraz zasad korekty wysokości zastosowanej stawki Ryczałtu do wypłaconych wcześniej zaliczek a tym samym wysokości rozliczonego podatku dochodowego od osób prawnych w sytuacji utraty statusu małego podatnika w rozumieniu ustawy o CIT w roku podjęcia uchwały o podziale zysku.

Pytanie

Czy w przedstawionym stanie faktycznym, postępowanie Wnioskodawcy polegające na zastosowaniu Ryczałtu według stawki 20% zarówno dla pozostałej do podziału dywidendy ustalonej uchwałą Zwyczajnego Zgromadzenia Wspólników w dniu (…) 2023 r. jak i dla wypłacanych wcześniej zaliczek na poczet przewidywanej dywidendy na mocy uchwał Zarządu w dniach (…) 2022 r. oraz (…) 2022, polegające na skorygowaniu zastosowanej stawki Ryczałtu z 10% do 20% dla tychże zaliczek, jest prawidłowe?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy postępowanie Spółki jest prawidłowe. Zachowanie Spółki polegające na skorygowaniu zastosowanej stawki Ryczałtu z 10% do 20% dla wypłaconych w trakcie posiadania przez spółkę statusu małego podatnika w rozumieniu ustawy o CIT zaliczek na poczet przewidywanej dywidendy jest zgodne z przepisami Rozdziału 6b ustawy o CIT.

Zgodnie z art. 28m ust. 1 pkt 1 lit. a ustawy o CIT opodatkowaniu ryczałtem podlega dochód odpowiadający wysokości zysku netto wypracowanego w okresie opodatkowania Ryczałtem w części, w jakiej zysk ten został uchwałą o podziale lub pokryciu wyniku finansowego netto przeznaczony do wypłaty udziałowcom, akcjonariuszom albo wspólnikom (dochód z tytułu podzielonego zysku).

Zgodnie z art. 28m ust. 2 ustawy o CIT przepis ust. 1 pkt 1 stosuje się odpowiednio do wypłaty zaliczki na poczet przewidywanej dywidendy (podzielonego zysku). Stosownie do art. 28n ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT podstawę opodatkowania ryczałtem stanowi suma dochodu z tytułu podzielonego zysku i dochodu z tytułu zysku przeznaczonego na pokrycie strat ustalona w miesiącu, w którym podjęto uchwałę o podziale lub pokryciu wyniku finansowego netto.

Z kolei zgodnie z art. 28t ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT podatnik jest obowiązany do zapłaty ryczałtu od dochodu z tytułu podzielonego zysku i dochodu z tytułu zysku przeznaczonego na pokrycie strat - do końca trzeciego miesiąca roku podatkowego następującego po roku, w którym podjęto uchwałę o podziale lub pokryciu wyniku finansowego netto. Natomiast zgodnie z art. 28d ust. 1 ustawy o CIT podatnik opodatkowany ryczałtem od dochodów spółek jest obowiązany do prowadzenia ksiąg rachunkowych oraz sporządzania sprawozdań finansowych na podstawie przepisów o rachunkowości w sposób zapewniający prawidłowe określenie:

1)wysokości zysku (straty) netto, podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku oraz

2)w kapitale własnym:

a)kwoty zysków niepodzielonych i kwoty zysków podzielonych odniesione na kapitały, wypracowanych w latach opodatkowania ryczałtem, oraz

b)kwoty niepokrytych strat poniesionych w latach opodatkowania ryczałtem.

Jak wskazuje Przewodnik do Ryczałtu od dochodów spółek z 23 grudnia 2021 r.: „Podział wyniku finansowego może nastąpić dopiero po zatwierdzeniu sprawozdania. Do tego czasu wynik finansowy netto za poprzedni rok podatkowy (obrotowy) pozostaje jako saldo na koncie „Wynik finansowy”. Przeksięgowanie na konto „Rozliczenie wyniku finansowego” następuje dopiero w księgach rachunkowych roku następnego - po zatwierdzeniu sprawozdania finansowego. Jeśli jednostka jest zobowiązana do poddania badaniu sprawozdania finansowego, wówczas zatwierdzenie sprawozdania finansowego przez organ zatwierdzający powinno nastąpić po uprzednim wyrażeniu przez biegłego rewidenta opinii bez zastrzeżeń lub z zastrzeżeniami o tym sprawozdaniu. Podział lub pokrycie wyniku finansowego netto spółki powinny nastąpić po uprzednim pisemnym podjęciu uchwały przez zwyczajne zgromadzenie wspólników. W uchwale o podziale lub pokryciu wyniku finansowego netto spółki powinny się znaleźć zapisy o sposobie podziału zysku wraz z kwotami i ich przeznaczeniem, a w przypadku powstania straty - wskazanie źródła jej pokrycia. Po podjęciu uchwały o podziale lub pokryciu wyniku finansowego netto w księgach rachunkowych następuje przeksięgowanie wyniku finansowego netto z konta „Rozliczenie wyniku finansowego” na odpowiednie konta zgodnie z rodzajem dystrybucji wyniku finansowego netto wynikającym z ww. uchwały”.

Decyzje o podziale zysku lub pokryciu strat w spółce, podjęte na zwyczajnym zgromadzeniu wspólników muszą być jednoznaczne w sposobie podziału zysku lub pokrycia strat. Przy zarządzaniu wynikiem finansowym najczęściej podejmuje się jedną z czterech decyzji: o wypłacenie dywidend, zwiększeniu kapitału zakładowego, przeznaczeniu zysku na kapitał rezerwowy i zapasowy oraz o pokryciu straty z lat poprzednich.

Opodatkowaniu Ryczałtem podlega dochód odpowiadający wysokości zysku netto wypracowanego w okresie opodatkowania Ryczałtem w części, w jakiej zysk ten został uchwałą o podziale lub pokryciu wyniku finansowego netto przeznaczony do wypłaty wspólnikom (dochód z tytułu podzielonego zysku) lub na pokrycie strat powstałych w okresie poprzedzającym okres opodatkowania ryczałtem (dochód z tytułu zysku przeznaczonego na pokrycie strat). W dochodzie tym chodzi zatem o zysk, który w następstwie uchwały o podziale lub pokryciu zysku finansowego netto wypracowanego w okresie opodatkowania ryczałtem, w oparciu o zatwierdzone roczne sprawozdanie finansowe jednostki, jest przeznaczony do podziału między wspólników (stanowiąc dochód z tytułu podzielonego zysku), bądź na pokrycie strat powstałych w okresie poprzedzającym opodatkowanie ryczałtem (stanowiąc dochód z tytułu zysku przeznaczonego na pokrycie strat).

Zasadniczą podstawą opodatkowania w Ryczałcie od dochodów spółek jest suma dochodu z tytułu podzielonego zysku i dochodu z tytułu zysku przeznaczonego na pokrycie strat ustalona w miesiącu, w którym podjęto uchwałę o podziale lub pokryciu wyniku finansowego netto (dochód ustalony przy uwzględnieniu regulacji art. 28m ust. 1 pkt 1 lit. a i b ustawy o CIT). Dochód ten powstaje w związku z podziałem wypracowanego zysku, który został przeznaczony do wypłaty wspólnikom lub na pokrycie strat. Dla celów Ryczałtu wypłacone zaliczki na poczet przewidywanej dywidendy uważa się za dochód z tytułu podzielonego zysku, o którym mowa w art. 28m ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT. Termin powstania zobowiązania podatkowego z tytułu przedmiotowych dochodów związany jest z datą podjęcia uchwały o podziale lub pokryciu wyniku finansowego netto.

Podkreślić należy, że stosownie do art. 28n ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT, podstawę opodatkowania ryczałtem stanowi suma dochodu z tytułu podzielonego zysku i dochodu z tytułu zysku przeznaczonego na pokrycie strat ustalona w roku podatkowym, w którym podjęto uchwałę o podziale lub pokryciu wyniku finansowego netto. Z kolei art. 28o ustawy o CIT wskazuje, że ryczałt wynosi 10% albo 20% podstawy opodatkowania, która jest określona w art. 28n ustawy o CIT. Ponadto art. 28t ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT wskazuje na termin zapłaty tego podatku, natomiast nie kreuje on podstawy opodatkowania, bo ta jest ustalana zgodnie z art. 28n ustawy o CIT.

Podstawę opodatkowania stanowi zatem dochód z tytułu podzielonego zysku ustalony w roku podatkowym, w którym podjęto uchwałę o podziale zysku. Ustawodawca odnosi się do daty (roku podatkowego) podjęcia uchwały o podziale zysku, nie zaś do daty wypłaty dywidendy.

W związku z tym, zdaniem Wnioskodawcy właściwą wysokość Ryczałtu wyznacza rok podatkowy, w którym podejmowana jest uchwała o podziale zysku, nie ma natomiast znaczenia faktyczny moment wypłaty zysku (jak również zaliczek na jego poczet), czy też rok za który dokonywana jest wypłata. Tym samym właściwa podstawa opodatkowania (10% lub 20%) jest uzależniona od stawki, która jest stosowana w roku podatkowym podjęcia uchwały o podziale zysku. We wskazanym stanie faktycznym w ocenie Wnioskodawcy będzie to stawka 20% - właściwa dla Wnioskodawcy w 2023 r., jako podmiotu nieposiadającego statusu małego podatnika w rozumieniu ustawy o CIT.

Reasumując, Wnioskodawca stwierdził, że skoro wypłacone na mocy uchwał Zarządu z dnia (…) 2022 r. oraz (…) 2022 r. zaliczki na poczet przewidywanej dywidendy opodatkowane były 10% stawką Ryczałtu ze względu na posiadanie przez Spółkę statusu małego podatnika, a na dzień podjęcia uchwały o podziale wyniku finansowego w dniu (…) 2023 r. Spółka nie posiadała już statusu małego podatnika, to właściwie ustaloną stawką Ryczałtu dla zysku za rok 2022 będzie stawka 20%.

Z tego też względu Wnioskodawca opodatkował Ryczałem według stawki 20% sumę dochodu z tytułu zaliczek na poczet przewidywanej dywidendy i dochodu z tytułu zysku przeznaczonego do wypłaty wspólnikom w roku podatkowym, w którym podjęto uchwałę o podziale wyniku finansowego netto, dokonując w tym zakresie dopłaty naliczonego podatku. Dla wyboru stawki Ryczałtu zdaniem Wnioskodawcy, irrelewantna pozostaje faktyczna wypłatazaliczek na poczet przewidywanego zysku w czasie, w którym spółka posiadała status małego podatnika.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Odstępuję od uzasadnienia prawnego tej oceny.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawyz dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).

Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji jest art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej.