Interpretacja
Interpretacja indywidualna z dnia 30 lipca 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0115-KDIT2.4011.321.2024.2.KC
Możliwości skorzystania ze zwolnienia od opodatkowania świadczenia wdowiego.
Interpretacja indywidualna
– stanowisko nieprawidłowe
Szanowna Pani,
stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
17 czerwca 2024 r. wpłynął Pani wniosek z 14 czerwca 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy możliwości skorzystania ze zwolnienia od opodatkowania, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego
Posiada Pani obywatelstwo polskie i amerykańskie.
Po ukończeniu 60 roku życia, Zarząd Ubezpieczeń Społecznych USA (Social Security Administration), wypłaca Pani świadczenie wdowie po zmarłym mężu na podstawie amerykańskich federalnych przepisów emerytalno-rentowych.
W roku 2024 zgłosiła się Pani do Zarządu Ubezpieczeń Społecznych USA z prośbą o przelewanie Pani świadczenia wdowiego – rodzinnego na konto polskiego banku. Po otrzymaniu świadczenia wdowiego, bank naliczył Pani podatek dochodowy. Po informacji Banku I, skierowała Pani pismo do Konsulatu USA w A, z prośbą o wystawienie dokumentu potwierdzającego rodzaj pobieranego świadczenia oraz jego opodatkowanie w USA. Po otrzymaniu ww. dokumentu i dostarczeniu go do banku, dostała Pani informację, że podatek nie jest naliczany w USA, więc bank ma obowiązek naliczyć go w Polsce, a zwolnienie z podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 8 dotyczące świadczenia rodzinnego – wdowiego, może nastąpić po wydaniu interpretacji indywidualnej przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej.
Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego
Posiada Pani obywatelstwo USA, gdzie podlega prawu podatkowemu i pobiera rentę wdowią.
Posiada Pani obywatelstwo polskie, gdzie podlega prawu podatkowemu i pobiera emeryturę wypracowaną w Polsce.
Do 26 grudnia 2023 r. mieszkała Pani w USA (...). Od 27 grudnia 2023 r. mieszka Pani w Polsce (…).
Do 26 grudnia 2023 r. mieszkała Pani w USA, wynajmowała mieszkanie, posiadła samochód, za który spłacała kredyt. W Stanach Zjednoczonych ma Pani rodzinę brata, bratanka z rodziną oraz rodzinę po zmarłym mężu. W Polsce mieszka Pani syn razem z rodziną.
Do 26 grudnia 2023 r. Pani centrum życiowe było w USA. Do Polski przyjeżdżała Pani na wakacje do syna i jego rodziny.
Od 27 grudnia 2023 r. przeniosła Pani swoje centrum życiowe do Polski, gdzie jest Pani współwłaścicielem mieszkania, w którym mieszka.
Do 26 grudnia 2023 r. przebywała Pani na terenie USA.
Od 27 grudnia 2023 r. na czas bezterminowy przebywa Pani w Polsce.
Pytanie
Czy przyznana Pani renta rodzinna – wdowia, wypłacana przez Social Security Administration, korzysta ze zwolnienia podatkowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?
Pani stanowisko w sprawie
W Pani ocenie, Bank niesłusznie nalicza podatek od renty wdowiej po zmarłym mężu, ponieważ ta forma korzysta ze zwolnienia od podatku. Świadczenie małżeńskie – w świetle przepisów prawnych obowiązujących w USA – jest świadczeniem rodzinnym i jako takie stanowi odpowiednik świadczeń rodzinnych zwolnionych od podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku od osób fizycznych. W Polsce nie występuje zatem obowiązek odprowadzania podatku dochodowego od ww. świadczenia.
Zważając na powyższe, bank nie powinien naliczać podatku od otrzymanego świadczenia obecnie oraz w przyszłości.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku, jest nieprawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.):
Osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).
W myśl art. 3 ust. 1a ww. ustawy:
Za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:
1)posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub
2)przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.
Na mocy art. 3 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).
Natomiast w oparciu o treść art. 3 ust. 2b ustawy:
Za dochody (przychody) osiągane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w ust. 2a, uważa się w szczególności dochody (przychody) z:
1)pracy wykonywanej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy, bez względu na miejsce wypłaty wynagrodzenia;
2)działalności wykonywanej osobiście na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, bez względu na miejsce wypłaty wynagrodzenia;
3)działalności gospodarczej prowadzonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w tym poprzez położony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zagraniczny zakład;
4)położonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieruchomości lub praw do takiej nieruchomości, w tym ze zbycia jej w całości albo w części lub zbycia jakichkolwiek praw do takiej nieruchomości;
5)papierów wartościowych oraz pochodnych instrumentów finansowych niebędących papierami wartościowymi, dopuszczonych do publicznego obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w ramach regulowanego rynku giełdowego, w tym uzyskane ze zbycia tych papierów albo instrumentów oraz z realizacji praw z nich wynikających;
5a) umorzenia, odkupienia, wykupienia i unicestwienia w inny sposób tytułów uczestnictwa w funduszach kapitałowych utworzonych na podstawie przepisów obowiązujących w Rzeczypospolitej Polskiej oraz odpłatnego zbycia tych tytułów uczestnictwa;
6)tytułu przeniesienia własności udziałów (akcji) w spółce, ogółu praw i obowiązków w spółce niebędącej osobą prawną lub tytułów uczestnictwa w funduszu inwestycyjnym, instytucji wspólnego inwestowania lub innej osobie prawnej i praw o podobnym charakterze lub z tytułu należności będących następstwem posiadania tych udziałów (akcji), ogółu praw i obowiązków, tytułów uczestnictwa lub praw - jeżeli co najmniej 50% wartości aktywów tej spółki, spółki niebędącej osobą prawną, tego funduszu inwestycyjnego, tej instytucji wspólnego inwestowania lub osoby prawnej, bezpośrednio lub pośrednio, stanowią nieruchomości położone na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub prawa do takich nieruchomości;
6a) tytułu przeniesienia własności udziałów (akcji), ogółu praw i obowiązków, tytułów uczestnictwa lub praw o podobnym charakterze w spółce nieruchomościowej;
7)tytułu należności regulowanych, w tym stawianych do dyspozycji, wypłacanych lub potrącanych, przez osoby fizyczne, osoby prawne albo jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, mające miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, niezależnie od miejsca zawarcia umowy i wykonania świadczenia;
Stosownie do art. 4a ww. ustawy:
Przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.
Ustalenie miejsca zamieszkania podatnika decyduje więc o zakresie ciążącego na nim obowiązku podatkowego. Inaczej mówiąc, od miejsca zamieszkania zależy, czy podatnik podlega nieograniczonemu, czy ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce.
Z przedstawionego opisu zdarzenia w szczególności wynika, że posiada Pani obywatelstwo polskie i amerykańskie. Do 26 grudnia 2023 r. Pani centrum życiowe było w USA. Do Polski przyjeżdżała Pani na wakacje do syna i jego rodziny. Od 27 grudnia 2023 r. przeniosła Pani swoje centrum życiowe do Polski, gdzie jest Pani współwłaścicielem mieszkania, w którym mieszka. Do 26 grudnia 2023 r. przebywała Pani na terenie USA. Od 27 grudnia 2023 r. na czas bezterminowy przebywa Pani w Polsce. Po ukończeniu 60 roku życia, Zarząd Ubezpieczeń Społecznych USA (Social Security Administration), wypłaca Pani świadczenie wdowie po zmarłym mężu na podstawie amerykańskich federalnych przepisów emerytalno-rentowych.
Pani wątpliwości dotyczą ustalenia, czy otrzymywana przez Panią renta wdowia po zmarłym mężu, korzysta ze zwolnienia od opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Wyjaśnienia wymaga, że w sytuacji gdy podatnik nie ma w Polsce miejsca zamieszkania dla celów podatkowych, to podlega w Polsce obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).
Wobec powyższego, w związku z tym, że do 26 grudnia 2023 r. Pani centrum życiowe było w USA (do Polski przyjeżdżała Pani na wakacje do syna i jego rodziny) i w Polsce podlegała Pani ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, to dochody uzyskane z tytułu renty wdowiej z USA, nie podlegały opodatkowaniu w Polsce. W konsekwencji, odniesienie się do możliwości zwolnienia od opodatkowania świadczenia wypłacanego do 26 grudnia 2023 r. jest bezprzedmiotowe.
Idąc dalej, ponieważ od 27 grudnia 2023 r. przeniosła Pani swoje centrum życiowe do Polski i bezterminowo przebywa w Polsce, skutkiem czego jako osoba mająca miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w Polsce, podlega w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, w niniejszej sprawie w związku z uzyskiwaniem przez Panią dochodów z USA - renty wdowiej, znajdą zastosowanie postanowienia Umowy między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Stanów Zjednoczonych Ameryki o uniknięciu podwójnego opodatkowania i zapobieżeniu uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu, podpisanej w Waszyngtonie dnia 8 października 1974 r. (Dz. U. z 1976 r. Nr 31 poz. 178).
Umowa między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Stanów Zjednoczonych Ameryki nie zawiera odrębnego artykułu dotyczącego opodatkowania renty wdowiej. Oznacza to, że dochód ten podlega opodatkowaniu na zasadach ogólnych, zgodnie z postanowieniami art. 5 Umowy („Ogólne zasady opodatkowania”).
W myśl art. 5 ust. 1 ww. Umowy:
Osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie może być opodatkowana przez drugie Umawiające się Państwo z tytułu dochodu pochodzącego ze źródeł z tego drugiego Umawiającego się Państwa i tylko z tytułu takiego dochodu, zgodnie ze wszystkimi ograniczeniami zawartymi w niniejszej Umowie.
Przepis art. 5 ust. 2 cyt. Umowy stanowi, że:
Postanowienia niniejszej Umowy nie będą w żaden sposób stwarzały ograniczenia wobec wyłączeń, zwolnień, zmniejszeń, zaliczeń lub innych przywilejów, przyznanych obecnie lub w przyszłości przez:
a)prawo jednego z Umawiających się Państw przy określeniu podatków pobieranych przez to Umawiające się Państwo lub
b)przez każdą inną umowę zawartą pomiędzy Umawiającymi się Państwami.
Stosownie do art. 5 ust. 3 Umowy:
Bez względu na postanowienia niniejszej Umowy, z wyłączeniem ustępu 4, Umawiające się Państwo może opodatkować obywatela tego Umawiającego się Państwa lub osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w tym Umawiającym się Państwie (zgodnie z zasadami artykułu 4), tak jakby niniejsza Umowa nie weszła w życie.
Z przywołanych przepisów wynika więc, że Polska ma prawo opodatkować dochód uzyskany z tytułu renty wdowiej wypłacanej ze Stanów Zjednoczonych osobie mającej miejsce zamieszkania na terytorium Polski.
Biorąc pod uwagę powyższe należy zatem stwierdzić, że zgodnie z postanowieniami Umowy między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Stanów Zjednoczonych Ameryki o uniknięciu podwójnego opodatkowania i zapobieżeniu uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu, renta wdowia otrzymywana z USA od 27 grudnia 2023 r., tj. od momentu zamieszkania przez Panią w Polsce, podlega opodatkowaniu w Polsce, na zasadach określonych w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Podstawową zasadą obowiązującą w przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób jest zasada powszechności opodatkowania, która wyrażona została w art. 9 ust. 1 tej ustawy. Zgodnie z jego treścią:
Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21,52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
Na podstawie art. 11 ust. 1 ustawy:
Przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19,art. 25b,art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.
Jednocześnie jednak w myśl art. 21 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy:
Wolne od podatku dochodowego są świadczenia rodzinne otrzymane na podstawie przepisów o świadczeniach rodzinnych, dodatki rodzinne i pielęgnacyjne, zasiłki dla opiekunów otrzymane na podstawie przepisów o ustaleniu i wypłacie zasiłków dla opiekunów, świadczenia pieniężne otrzymane w przypadku bezskuteczności egzekucji alimentów, zasiłki porodowe otrzymane na podstawie odrębnych przepisów oraz świadczenie wychowawcze otrzymane na podstawie przepisów o pomocy państwa w wychowywaniu dzieci.
Mając zatem na uwadze przedstawiony we wniosku opis zdarzenia oraz przytoczone przepisy prawa, stwierdzić należy, że otrzymywana przez Panią renta wdowia w związku z tym, że nie jest wypłacana na podstawie przepisów o świadczeniach rodzinnych nie podlega w Polsce zwolnieniu przedmiotowemu na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż nie jest żadnym ze świadczeń wymienionych w tym przepisie. Należy zauważyć, że renta wdowia wypłacana na podstawie przepisów emerytalno-rentowych stanowi odmienne świadczenie od świadczenia rodzinnego otrzymywanego na podstawie przepisów o świadczeniach rodzinnych.
W konsekwencji, uznać należy, że renta wdowia, wypłacana Pani ze Stanów Zjednoczonych Ameryki, od 27 grudnia 2023 r., tj. od momentu zamieszkania przez Panią w Polsce, podlega opodatkowaniu w Polsce zgodnie z powołanymi wyżej przepisami ww. Umowy polsko-amerykańskiej oraz ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Od ww. renty powinna Pani płacić podatek i uwzględniać ją w rocznym zeznaniu podatkowym.
W myśl art. 35 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Do poboru zaliczek miesięcznych jako płatnicy są obowiązane osoby prawne i ich jednostki organizacyjne - od wypłacanych przez nie emerytur i rent z zagranicy pomniejszonych o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b.
Zatem, nie można zgodzić się z Pani stanowiskiem, zgodnie z którym bank nie powinien naliczać podatku od otrzymanej renty obecnie oraz w przyszłości, bowiem – zgodnie z art. 35 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – w przedmiotowej sprawie Bank – jako płatnik, zobowiązany jest do poboru zaliczki na podatek dochodowy od ww. renty.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Panią i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Panią i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pani do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”.
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa.
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
