Interpretacja

TEMATY:

Interpretacja indywidualna z dnia 25 lipca 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP4-3.4012.270.2024.2.DS

Token nie spełnia definicji instrumentu finansowego w rozumieniu ww. ustawy o obrocie instrumentami finansowymi, emisja (sprzedaż) Tokenów nie będzie korzystała ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 41 ustawy i będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, jako odpłatne świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy.

Interpretacja indywidualna - stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

25 kwietnia 2024 r. wpłynął Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy skutków podatkowych emisji Tokenów za Wynagrodzeniem.

Uzupełnili go Państwo - w odpowiedzi na wezwanie - pismem z 10 czerwca 2024 r. (wpływ 10 czerwca 2024 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

Spółka jest polskim rezydentem podatkowym, zarejestrowanym jako czynny podatnik VAT. Spółka posiada siedzibę działalności gospodarczej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Spółka prowadzi działalność gospodarczą w szeroko rozumianej branży IT, zajmując się m.in. dystrybucją gier komputerowych wśród klientów. Działalność Wnioskodawcy prowadzona jest za pośrednictwem platformy internetowej opartej na technologii blockchain, w ramach której użytkownicy mogą uzyskać dostęp do gier nabywając niewyłączną licencję mającą postać niepodzielnego tokena w standardzie ERC20 (dalej: „Kartridż”). Wynagrodzenie z tytułu udostępnienia licencji (tj. emisji Katridża, dalej: „Opłata Licencyjna”) będzie płatne w kryptowalutach, w tym utrzymujących stałą wartość wobec walut fiducjarnych (tzw. stablecoinach). Kartridże będą podlegać również możliwości wtórnego obrotu, w tym za pośrednictwem swapów w zdecentralizowanym mechanizmie obrotu (a więc działającym na zasadzie tzw. zdecentralizowanej giełdy kryptowalut, dalej: „DEX”).

Dodatkowo Spółka planuje wyemitować tokeny w standardzie ERC20 (dalej: „Tokeny”), które zostaną nabyte przez podmioty trzecie (dalej: „Posiadacze Tokenów”). Obecnie Spółka dokonała zapisów na pierwszą emisję Tokenów, przyjmując przedpłaty na Tokeny, przy czym same Tokeny nie zostały jeszcze wydane Posiadaczom Tokenów. Również w przyszłości Spółka planuje kontynuację emisji Tokenów. Posiadaczami Tokenów mogą być jednostki organizacyjne bądź osoby fizyczne, prowadzące bądź nie prowadzące działalności gospodarczej, mające siedzibę / miejsce zamieszkania w Polsce lub poza jej granicami.

W pierwszej fazie rozwoju działalności, Tokeny służą do zebrania finansowania dla rozwoju działalności Spółki. Wyemitowane Tokeny zostały/zostaną objęte przez inwestorów w zamian za wynagrodzenie. Wynagrodzenie może być płatne w walutach tradycyjnych (takich jak: PLN, USD, EUR), jak również w kryptowalutach (dalej: „Wynagrodzenie”).

W przyszłości Tokeny będą również emitowane jako tokeny płynnościowe, czyli tokeny które będą przydzielane osobom zapewniającym płynność w zdecentralizowanym mechanizmie wtórnego obrotu Kartridżami (na DEX). Pewna pula Tokenów pozostanie również w posiadaniu Spółki. W przyszłości Spółka może korzystać z pozostawionych w dyspozycji Spółki Tokenów w celu wypłaty wynagrodzeń współpracownikom.

Sam fakt posiadania Tokenów nie uprawnia Posiadaczy Tokenów do żadnych praw korporacyjnych, w szczególności nie uprawnia do prawa głosu na zgromadzeniu wspólników czy też do prawa do dywidendy. Posiadacze Tokenów będą jednak partycypować w zysku z dystrybucji licencji w postaci Kartridży.

Dochód z udostępnienia licencji użytkownikom (czyli emisji Katridży), zgodnie z modelem biznesowym Wnioskodawcy, będzie dzielony pomiędzy twórcę gry, platformę pośredniczącą w sprzedaży gry (marketplace), osobę która udostępniła reflinka (opcjonalnie) oraz Posiadaczy Tokenów. Dystrybucja dochodów uzyskiwanych z Opłat Licencyjnych będzie odbywała się automatycznie za pomocą smartcontractów. Tym samym sama Spółka nie będzie miała kontroli nad środkami uzyskanymi z tytułu uiszczonych Opłat Licencyjnych.

W przypadku dochodów przypadających na Posiadaczy Tokenów dystrybucja dochodów nie będzie odbywała się bezpośrednio poprzez wypłaty na ich rzecz, ale pośrednio w ten sposób, że przypadająca na Posiadaczy Tokenów część dochodu ze sprzedaży Katridży będzie za pomocą smartcontractu przeznaczona na wykup Tokenów na DEX, tym samym pozytywnie wpływając na cenę Tokenów. Wykupione Tokeny będą natomiast podlegały spaleniu (dalej opisany mechanizm: „Mechanizm Buy&Burn”).

Tokeny będą podlegały wtórnemu obrotowi na blockchain, w tym z wykorzystaniem Mechanizmu Buy&Burn.

Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

Przeznaczeniem Tokenów będzie dystrybucja zysków z sprzedaży Kartridży, w związku z czym nie można uznać, że jedynym przeznaczeniem Tokenów będzie pełnienie funkcji środka płatniczego. Dlatego w ocenie Wnioskodawcy, Tokeny nie będą pełniły roli alternatywnego środka płatniczego, którego jedynym przeznaczeniem jest funkcja środka płatniczego.

Tokeny nie będą służyły jako środek płatniczy w ramach platformy sprzedaży gier. Kartridże będą mogły być kupowane jedynie za tzw. stablecoiny, czyli kryptoaktywa, których celem jest utrzymywanie stabilnego kursu wobec walut tradycyjnych.

Nie można jednak wykluczyć, że na pewnym etapie rozwoju platformy zostaną wprowadzone mechanizmy pozwalające na automatyczną wymianę innych kryptoaktywów (w tym Tokenów), na stablecoiny, który dalej będą używane do zakupu Kartridży. W takim wypadku, będzie istniała możliwość, aby użytkownik platformy użył do zakupu Tokenów. Jednak zanim Tokeny zostaną wykorzystane do zakupu Kartridża będą podlegały wymianie na stablecoiny i dopiero po wymianie stablecoiny będą dalej dystrybuowane do osób uprawnionych do udziałów w zyskach.

Odnosząc się natomiast do akceptowalności Tokenów jako środka wymiany poza platformą sprzedaży gier, należy stwierdzić, że teoretycznie Tokeny mogą być używane przez podmioty trzecie jako środek płatniczy, ponieważ posiadają wszelkie cechy umożliwiające takie wykorzystanie (tak jak wszystkie tokeny klasy ERC-20). Jednak nie jest to intencją Spółki. W ocenie Wnioskodawcy, jest to mało prawdopodobne, aby Tokeny były wykorzystywane jako środek płatniczy przez osoby trzecie.

Posiadacze Tokenów nie będą otrzymywali żadnych dodatkowych świadczeń od Wnioskodawcy w związku z posiadaniem Tokenów. Posiadacze Tokenów będą jedynie mogli je odsprzedać na dedykowanej zdecentralizowanej giełdzie kryptoaktywów (dalej: „DEX”) w ramach systemu Buy&Burn, poprzez który będą dystrybuowane zyski ze sprzedaż Kartridży.

Sprzedaż będzie, co do zasady, dokumentowana w formie umowy SAFT. Jest to umowa, w ramach której nabywca tokenów zobowiązuje się do zapłaty określonej kwoty pieniężnej w zamian za tokeny, które zostaną wyemitowane w przyszłości.

Jak zostało wskazane we wniosku, sama Spółka nie będzie dokonywała dystrybucji zysków wynikających ze sprzedaży Kartridży bezpośrednio. Dystrybucja zysków będzie odbywała się w sposób zautomatyzowany za pomocą tzw. smart-contracts.

W momencie kiedy klient zakupi Kartridż, część zysku ze sprzedaży będzie automatycznie przekazywana w celu wykupu Tokenów do puli płynności w ramach zdecentralizowanej platformy obrotu kryptoaktywami (DEX). Posiadacze Tokenów będą mogli sprzedać posiadane Tokeny na DEX w ramach puli płynności wygenerowanej ze sprzedaży Kartridży. Odsprzedane Tokeny będą następnie ulegały unicestwieniu, zmniejszając tym samym pule Tokenów w obiegu.

Udział w zysku ze sprzedaży Kartridży przypadający na wykup Tokenów będzie kalkulowany jako iloczyn:

ceny sprzedaży Kartridża, oraz
procentowego wskaźnika partycypacji dla danego Kartridża,

przy czym procentowy wskaźnik partycypacji będzie każdorazowo ustalany dla każdego typu Kartridży przez twórcę danej gry. Zakłada się, że będzie on jednak wynosił nie mniej niż 10%. Innymi słowy, każda gra podlegająca sprzedaży w postaci Kartridży może posiadać inny procentowy wskaźnik partycypacji.

Dystrybucja zysku odbywa się za pomocą mechanizmu Buy&Burn, polegającego, na tym, że posiadacze Tokenów będą mogli sprzedać posiadane Tokeny na DEX w ramach puli płynności wygenerowanej ze sprzedaży Kartridży. Odsprzedane Tokeny będą następnie ulegały unicestwieniu.

Zatem po sprzedaży Tokenów w ramach mechanizmu Buy&Burn Posiadacze Tokenów będą tracili swoje Tokeny i tym samym nie będą w żaden sposób uprawnieni do zysków, które mogą zostać wygenerowane w następnych okresach rozliczeniowych.

Tokeny nie będą bezpośrednio odkupywane przez Spółkę. Natomiast część środków wygenerowanych ze sprzedaży Kartridży będzie automatycznie zasilać pulę płynności na DEX. Następnie środki te będą wykorzystane w celu odkupu Tokenów posiadanych przez Posiadaczy Tokenów. Innymi słowy, Posiadacze Tokenów będą mogli odsprzedać swoje Tokeny na DEX. Mechanizm ten jednak będzie funkcjonował automatycznie, tj. na żadnym etapie nie będzie wymagane jakiekolwiek działanie ze strony Spółki. Spółka nie będzie też wchodziła w posiadanie odkupionych Tokenów, ponieważ będą one podlegały unicestwieniu (spaleniu).

Tokeny jak każde tokeny klasy ERC-20, będą mogły być przedmiotem wtórego obrotu na blockchainie. Tokeny nie mają również terminu „ważności”. Mogą więc teoretycznie podlegać obrotowi w nieskończoność, przy czym, jeżeli Posiadacz Tokenów zdecyduje się w pewnym momencie skorzystać z mechanizmu Buy&Burn sprzedając swój token na DEX, wówczas utraci on dany Token bezpowrotnie. Natomiast, w takiej sytuacji, sam Token będzie podlegał spaleniu, czyli unicestwieniu.

W ocenie Spółki, Tokeny nie będą odzwierciedlały uprawnień przysługujących każdorazowemu właścicielowi akcji Spółki. Po pierwsze, nie będą uprawniały do zysków samej Spółki (która może podejmować różne projekty gospodarcze, nie tylko związane ze sprzedażą Kartridży), a do części zysków z określonego projektu biznesowego (platformy obrotu grami). Dodatkowo zysk, nie będzie wypłacany bezpośrednio przez Spółkę, ale będzie dystrybuowany za pomocą mechanizmu Buy&Burn (a więc poprzez odkupienie Tokenów na DEX). Po drugie, Tokeny nie będą uprawniały do głosowania na zgromadzeniu akcjonariuszy Spółki, ani nie będą dawały żadnych innych uprawnień korporacyjnych.

W prawnym sensie, Tokeny można porównać do kontraktu inwestycyjnego, w którym jedna strona udziela środków jakiejś spółce w zamian za udziały w przyszłych zyskach z konkretnego przedsięwzięcia, nie uzyskując jednak ani praw do udziału w zysku całej spółki, ani żadnych praw korporacyjnych.

W polskim prawie pojęcie „oferty publicznej” zdefiniowane jest w ustawie z dnia 25 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi, która odsyła w tym zakresie do art. 2 lit. d Rozporządzenia Parlamentu Europejskiego I Rady (UE) 2017/1129 z dnia 14 czerwca 2017 r. w sprawie prospektu, który ma być publikowany w związku z ofertą publiczną papierów wartościowych lub dopuszczeniem ich do obrotu na rynku regulowanym oraz uchylenia dyrektywy 2003/71/WE. Zgodnie z tym przepisem: oferta publiczna papierów wartościowych oznacza komunikat skierowany do odbiorców w dowolnej formie i za pomocą dowolnych środków, przedstawiający wystarczające informacje na temat warunków oferty i oferowanych papierów wartościowych, w celu umożliwienia inwestorowi podjęcia decyzji o nabyciu lub subskrypcji tych papierów wartościowych.

Mając na uwadze powyższą definicję oraz fakt, że w ocenie Spółki, Tokeny nie są papierami wartościowymi na gruncie ww. przepisów, należy w ocenie Wnioskodawcy stwierdzić, że Tokeny nie były i nie będą oferowane w ramach oferty publicznej.

Do udziału w zysku ze sprzedaży Kartridży, którego dystrybucja odbywa się przez mechanizm Buy&Burn, uprawniony jest każdorazowy posiadacz Tokenów. Ten kto będzie posiadał Token, będzie każdorazowo mógł odsprzedać go na DEX w ramach opisanego mechanizmu Buy&Burn.

Wnioskodawca pragnie podkreślić, że Posiadacze Tokenów nie są uprawnieni do żadnej innej formy partycypacji w zyskach Spółki.

Funkcjonowanie mechanizmu But&Burn sprowadza się do tego, że w momencie kiedy klient zakupi Kartridż, część zysku ze sprzedaży będzie automatycznie przekazywana w celu wykupu Tokenów na dedykowaną zdecentralizowaną platformę obrotu kryptoaktywami (DEX).

Posiadacze Tokenów będą mogli sprzedać posiadane Tokeny na DEX w ramach puli płynności wygenerowanej z sprzedaży Kartridży. Odsprzedane Tokeny będą następnie ulegały unicestwieniu, zmniejszając tym samym pule Tokenów w obiegu.

Pytania

1)Czy emisja Tokenów za Wynagrodzeniem powinna zostać zakwalifikowana jako czynność opodatkowana na gruncie ustawy o VAT?

2)W przypadku uznania stanowiska Wnioskodawcy w pytaniu nr 1 za nieprawidłowe, kto na gruncie Ustawy o VAT, powinien zostać uznany za świadczącego usługę (usługodawcę) w związku z emisją Tokenów?

3)W przypadku uznania stanowiska Wnioskodawcy w pytaniu nr 1 za nieprawidłowe, czy emisja Tokenów powinna na gruncie ustawy o VAT być traktowana jako usługa, do której będzie mogło mieć zastosowanie zwolnienie od opodatkowania, w szczególności zwolnienie o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 38 bądź pkt 41 ustawy o VAT?

Państwa stanowisko w sprawie

Stanowisko Wnioskodawcy do pytania 1

Zdaniem Wnioskodawcy, emisja Tokenów nie powinna zostać zakwalifikowana jako czynność opodatkowana na gruncie ustawy o VAT i tym samym powinna pozostać dla Spółki czynnością neutralną na gruncie podatku od towarów i usług.

Stanowisko Wnioskodawcy do pytania 2

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku uznania stanowiska Wnioskodawcy w pytaniu nr 1 za nieprawidłowe, za świadczącego usługę (usługodawcę) w związku z emisją Tokenów powinna zostać uznana osoba (podmiot) nabywająca tokeny (tj. Posiadacz Tokenów).

Stanowisko Wnioskodawcy do pytania 3 (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku)

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku uznania stanowiska Wnioskodawcy w pytaniu nr 1 za nieprawidłowe, emisja Tokenów powinna na gruncie ustawy o VAT zostać zakwalifikowana jako usługa, do której będzie miało zastosowanie zwolnienie od tego podatku, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt pkt 41 ustawy o VAT.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy

Na wstępie rozważań Wnioskodawcy, należy wskazać, iż w przepisach ustawy o VAT brak jest definicji legalnej tokenów, a to oznacza, że ich posiadacze mogą mieć dylemat, w jaki sposób rozliczać wszelkiego rodzaju zdarzenia związane z obrotem tokenami. Należy wskazać, że token to przede wszystkim cyfrowa jednostka reprezentująca wartość lub prawo do czegoś w kontekście technologii blockchain. Tokeny w istocie stanowią zapisy w zdecentralizowanej bazie danych funkcjonującej w technologii blockchainie, co umożliwia śledzenie i transfer wartości w sposób bezpieczny i zdecentralizowany. Z pojęciem tokenów ściśle związane jest pojęcie tokenizacji. W uproszczeniu można powiedzieć, że tokenizacja polega na zamianie praw do różnego rodzaju aktywów na postać cyfrową tych praw odzwierciedlanych przez zapis w rozproszonej bazie danych (tj. przez token). Przykładowo tokenizacji mogą podlegać:

1)dzieła sztuki;

2)metale szlachetne;

3)akcje, obligacje;

4)szeroko rozumiane instrumenty finansowe.

Należy zauważyć, że istnieje wiele rodzajów tokenów, które można podzielić na kategorie tokenów płatniczych, inwestycyjnych i użytkowych, przyjmując następujące metodykę klasyfikacji:

A.Tokeny płatnicze:

Są to tokeny, które służą jako środek płatniczy. Przykłady to (...). Wśród nich wymienić należy również tzw. stablecoiny, tj. tokeny, których wartość jest stabilna i zazwyczaj są one powiązane z tradycyjnymi walutami, takimi jak dolar amerykański lub euro. Przykłady to USDC czy Tether (USDT).

B.Tokeny inwestycyjne, pośród których wymienić można:

Tokeny zabezpieczone aktywami: Reprezentują udziały lub prawa do fizycznych aktywów, takich jak nieruchomości, sztuka czy metale szlachetne. Tokeny te umożliwiają inwestorom na czerpanie zysków z danego aktywa. Tokeny tego typu są emitowane w procesie tokenizacji aktywów inwestycyjnych.
Tokeny udziałowe w projektach: Obejmują tokeny, które reprezentują udziały lub prawo do zysków w danym projekcie lub przedsięwzięciu. Tokeny tego typu są emitowane w procesie ICO (Initial Coin Offering) czy STO (Security Token Offering).

C.Tokeny użytkowe, wśród których można wyróżnić

Tokeny natywne ekosystemów - są to tokeny, które oferują korzyści użytkownikom w ekosystemie, takie jak zniżki, prawo do głosowania czy inne przywileje. Tokeny te mają na celu zachęcanie do uczestnictwa w ekosystemie. Przykłady to (...).
Tokenów dostępu - służą one do uzyskiwania dostępu do określonych usług lub towarów. Ponadto, warto zwrócić uwagę na fakt, iż rynek tokenów jest dynamiczny, a nowe rodzaje tokenów mogą się pojawiać w miarę ewolucji technologii blockchainowej i związanych z nią projektów.

Biorąc pod uwagę przedstawiony we Wniosku opis zaistniałego stanu faktycznego, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że przestawione Tokeny, zaliczać się będą do kategorii wskazanych powyżej tokenów inwestycyjnych.

Przemawia za tym m.in. fakt, iż głównym celem dla jakiego nabywane są Tokeny przez ich posiadaczy jest możliwość partycypacji Posiadaczy Tokenów w dystrybucji zysku z Opłat Licencyjnych, która będzie się odbywała za pośrednictwem mechanizmu Buy&Burn.

Zdaniem Wnioskodawcy, zakwalifikowanie Tokenów w ramach danej kategorii, będzie miało znaczenie dla oceny skutków podatkowych związanych z emisją i sprzedażą tychże Tokenów. Na powyższe wskazuje m.in. odpowiedź Ministra Finansów z 14 września 2023 r. na interpelację nr 43986, w której czytamy: „Jednocześnie należy wskazać, że ocena skutków podatkowych danej czynności, w tym momentu powstania obowiązku podatkowego, dla określonego instrumentu (w tym przypadku tokenu) uzależniona jest od rodzaju tego konkretnego instrumentu oraz jego charakterystycznych cech. Dla określania skutków podatkowych w przypadku emisji tokenów konieczna jest każdorazowo indywidualna ocena każdego przypadku, klasyfikacja może się bowiem opierać o niuanse różnicujące dany instrument. Podatnicy w każdym przypadku mogą zwracać się do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z wnioskami o wydanie interpretacji indywidualnej w ich konkretnej sprawie.”.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytania 1

Przechodząc do rozważań na gruncie ustawy o VAT, należy wskazać, iż zgodnie z treścią przepisu art. 5 ust. 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają:

1)odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2)eksport towarów;

3)import towarów na terytorium kraju;

4)wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5)wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Stosownie natomiast do art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

1)przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie;

2)wydanie towarów na podstawie umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze zawartej na czas określony lub umowy sprzedaży na warunkach odroczonej płatności, jeżeli umowa przewiduje, że w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tą umową lub z chwilą zapłaty ostatniej raty prawo własności zostanie przeniesione;

3)wydanie towarów na podstawie umowy komisu: między komitentem a komisantem, jak również wydanie towarów przez komisanta osobie trzeciej;

4)wydanie towarów komitentowi przez komisanta na podstawie umowy komisu, jeżeli komisant zobowiązany był do nabycia rzeczy na rachunek komitenta;

5)ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego, ustanowienie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu oraz przekształcenie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego na spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, a także ustanowienie na rzecz członka spółdzielni mieszkaniowej odrębnej własności lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu oraz przeniesienie na rzecz członka spółdzielni własności lokalu lub własności domu jednorodzinnego;

6)oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste;

7)zbycie praw, o których mowa w pkt 5 i 6.

Ponadto zgodnie z art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach - rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W sytuacji, gdy przedmiotem dostawy są towary w rozumieniu powołanego wyżej przepisu i gdy czynność ta prowadzi do przeniesienia prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel, mamy do czynienia z dostawą w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy o VAT podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Następnie należy również wskazać, że w myśl art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1)przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

2)zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

3)świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Przez świadczenie usług należy rozumieć zatem każde zachowanie niebędące dostawą towarów i świadczone na rzecz innego podmiotu. Powołane przepisy wskazują, że pojęcie świadczenia usług ma bardzo szeroki zakres, gdyż nie obejmuje wyłącznie działań podatnika, lecz również zobowiązanie do powstrzymania się od dokonywania czynności lub do tolerowania czynności bądź sytuacji.

Z treści powołanego wyżej przepisu art. 5 ust. 1 ustawy o VAT jednoznacznie wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług co do zasady podlegają opodatkowaniu VAT wówczas, gdy są wykonywane odpłatnie (z wyjątkiem przypadków ściśle określonych w art. 7 ust. 2 oraz w art. 8 ust. 2 ustawy o VAT).

Wskazać należy, że z odpłatnością za dostawę towarów lub świadczenie usług mamy do czynienia w sytuacji, gdy pomiędzy dostawą towarów lub świadczeniem usługi a zapłatą istnieje adekwatny związek. Odpłatność może przybierać różne formy - nie jest warunkiem to, aby została ustalona lub dokonana w pieniądzu.

Ponadto, aby dana czynność podlegała opodatkowaniu musi być wykonana przez podmiot działający dla tej czynności w charakterze podatnika podatku VAT.

Stosownie bowiem do postanowień art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Co więcej, zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z przedstawionego opisu wynika, że Wnioskodawca, zamierza wyemitować Tokeny, które będą nabywane przez Posiadaczy Tokenów. W pierwszej fazie rozwoju działalności, Tokeny posłużą do zebrania finansowania dla rozwoju działalności Spółki. Wyemitowane Tokeny zostaną objęte przez inwestorów w zamian za Wynagrodzenie. Jak zostało również wskazane, sam fakt posiadania Tokenów nie będzie uprawniał Posiadaczy Tokenów do żadnych praw korporacyjnych, w szczególności nie będzie uprawniał do prawa głosu na zgromadzeniu wspólników czy też do prawa do dywidendy. Posiadacze Tokenów będą jednak partycypować w zysku z dystrybucji licencji (Kartridży).

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą tego, czy opisana emisja Tokenów za Wynagrodzeniem powinna zostać zakwalifikowana jako czynność opodatkowana na gruncie ustawy o VAT.

W sytuacji będącej przedmiotem wniosku, zdaniem Wnioskodawcy, nie dojdzie ani do dostawy towarów, ani do świadczenia usług.

Niewątpliwie Tokeny nie są rzeczami, częścią rzeczy ani energią. Stąd emisja tokenów nie może stanowić dostawy towarów, eksportu towarów czy wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów. Ze swojej istoty nie może stanowić również wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów.

Zdaniem Wnioskodawcy, zdarzenie opisane w niniejszym wniosku porównać można do objęcia akcji albo udziałów w spółce za wkład. Wkład z perspektywy Spółki stanowi formę budowy kapitału zakładowego spółki. Emisja udziałów (akcji) za wkład ma charakter inwestycyjny i nie można traktować jej jako dostawy towarów czy świadczenia usług przez spółkę otrzymującą wkład, co jest istotne w kontekście opodatkowania VAT. Niewątpliwie Spółka otrzymująca wkład nie dokonuje czynności opodatkowanej wydając swoje udziały lub akcje.

Powyższej konstatacji nie zmienia spostrzeżenie, że w przypadku wniesienia wkładu niepieniężnego może mieć miejsce dostawa lub świadczenie usług na gruncie ustawy o VAT po stronie wspólnika, który dokonuje aportu, w związku z przeniesieniem własności przedmiotów stanowiących przedmiot aportu. Nawet jednak w takiej sytuacji, to nie sama emisja akcji (udziałów) pozostaje czynnością opodatkowaną na gruncie VAT, ale towarzyszące jej przeniesienie własności przedmiotu wkładu.

Co prawda emisja udziałów (akcji) w spółce, jest inną czynnością niż emisja Tokenów, ale sens ekonomiczny obu transakcji jest podobny. Ich istota (zarówno objęcie udziałów za wkład, jak i emisja Tokenów opisanych we Wniosku) polega na przekazaniu kapitału w celu partycypacji w przyszłych zyskach przedsięwzięcia. W momencie emisji Tokenów nie dochodzi zatem do żadnego świadczenia ze strony Spółki, a jedynie do otrzymania kapitału i wydania w zamian Tokena będącego ekspektatywą uczestnictwa w przyszłych przepływach z tytułu Opłat Licencyjnych.

Analogicznie zatem do objęcia udziałów za wkład, niezależnie od waluty w jakiej wkład jest uiszczany, objęcie Tokenów również powinno pozostać poza zakresem opodatkowania na gruncie ustawy o VAT.

W związku z powyższym, emisja Tokenów nie powinna stanowić ani odpłatnej dostawy towarów (ze względu na brak materialnego substratu Tokenów) ani odpłatnego świadczenia usług (ze względu na cel inwestycyjny czynności i brak świadczenia po stronie Spółki), ani też żadnej innej czynności opodatkowanej na gruncie ustawy o VAT. Tym samym czynność ta nie powinna podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Należy również dodać, że w kontekście emisji tokenów inwestycyjnych funkcjonują w obiegu prawnym interpretacje prawa podatkowego wskazujące na brak opodatkowania podatkiem od towarów i usług takiego zdarzenia. W interpretacji z dnia 15 września 2022 r. o sygn. 0114-KDIP1-3.4012.232.2022.2.KP, Dyrektor KIS wskazał, że: „Wnioskodawca wskazał, że Token reprezentuje określony udział w istniejącym fizycznie towarze (np. złocie, srebrze) jednakże w momencie nabycia Tokenu przez klienta aż do wymiany Tokenu na towar w trakcie detokenizacji złoto i srebro pozostaje cały czas własnością Spółki. Tym samym w ocenie Organu, opodatkowaniu podatkiem VAT nie będzie podlegała emisja Tokenów, gdyż Wnioskodawca wprowadza na rynek Token jako jego emitent.”.

Podsumowując zdaniem Wnioskodawcy, emisja Tokenów nie powinna zostać zakwalifikowana jako czynność opodatkowana na gruncie ustawy o VAT i tym samym powinna pozostać dla Spółki czynnością neutralną na gruncie podatku od towarów i usług.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytania 2 i 3

W przypadku uznania stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytaniu nr 1 za nieprawidłowe, Wnioskodawca pod osąd Organu interpretacyjnego pragnie postawić również zagadnienie dotyczące tego czy emisja Tokenów powinna na gruncie Ustawy o VAT zostać zakwalifikowana jako usługa, do której będzie mogło mieć zastosowanie zwolnienie, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 38 bądź 41 ustawy o VAT, świadczona przez podmiot nabywający Tokeny (tj. Posiadaczy Tokenów).

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku usługi udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych oraz usługi pośrednictwa w świadczeniu usług udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych, a także zarządzanie kredytami lub pożyczkami pieniężnymi przez kredytodawcę lub pożyczkodawcę.

Natomiast stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 41 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku usługi których przedmiotem są instrumenty finansowe, o których mowa w ustawie z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (Dz. U. z 2023 r. poz. 646 i 825, dalej: „ustawa o obrocie instrumentami finansowymi”), z wyłączeniem przechowywania tych instrumentów i zarządzania nimi, oraz usługi pośrednictwa w tym zakresie.

Zatem, zdaniem Wnioskodawcy, emisja tokenów inwestycyjnych powinna podlegać zwolnieniu od opodatkowania podatkiem od wartości dodanej. Powodem tego jest fakt, iż emisja tokenów inwestycyjnych ma na celu pozyskanie finansowania działalności Wnioskodawcy. Zatem emisję Tokenów można postrzegać jako środek pozyskiwania kapitału poprzez emisję instrumentu posiadającego charakterystykę instrumentów finansowych.

W ocenie Wnioskodawcy same Tokeny nie stanowią instrumentów finansowych na gruncie ustawy o obrocie instrumentami finansowymi, jednak niezależnie od tego należy zauważyć, że Tokeny posiadają cechy ekonomiczne instrumentów finansowych, w szczególności wykazują dużą analogię do obligacji wieczystych, stanowiących na gruncie ustawy o obrocie instrumentami finansowymi dłużne instrumenty finansowe (jako papiery wartościowe). Jak stwierdził Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w wyroku z 22 listopada 2018 r. w sprawie MEO, C‑295/17 oceniając transakcje na gruncie opodatkowania podatkiem VAT „należy uwzględnić rzeczywistość gospodarczą danej transakcji, która stanowi podstawowe kryterium stosowania wspólnego systemu VAT”. Powyższy wyrok wyraża stosowaną na gruncie podatku VAT zasadę, zgodnie z którą natura gospodarcza transakcji jest ważniejsza niż ich formalna klasyfikacja (z ang. substance over form).

W analizowanym stanie faktycznym, zdarzenie polegające na emisji i objęciu Tokenów można traktować jako usługę dostarczenia kapitału, którą można porównać do objęcia obligacji wieczystych (stanowiących instrumenty finansowe) bądź do udzielenia pożyczki wieczystej.

Obligacje wieczyste (ang. perpetual bonds) stanowią instrument finansowy niepodlegający wykupowi (nie dochodzi zatem do zwrotu kapitału). W odniesieniu do tych papierów wartościowych świadczenie emitenta względem obligatariuszy polega na zapłacie odsetek i przez to ma generować długofalowe zyski. Podobnie w przypadku pożyczek wieczystych nie dochodzi do zwrotu kapitału pożyczki, a pożyczkodawca uzyskuje od pożyczkobiorcy odsetki mające generować długofalowe zyski.

Emisja obligacji jest formą finansowania emitenta. Obligatariusz pełni więc funkcję kapitałodawcy, emitent zaś jest kapitałobiorcą. W zamian za udzielenie finansowania obligatariusz uzyskuje wynagrodzenie w postaci kuponów od obligacji. Zatem usługa świadczona na rzecz emitenta obligacji polega na udostępnieniu środków finansowych w zamian za wynagrodzenie w postaci kuponów (odsetek). Obligatariusz pełni rolę kapitałodawcy świadczącego na rzecz emitenta za wynagrodzeniem usługę finansową. Taką konkluzję potwierdził Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 23 października 2018 r., sygn. 0114-KDIP4.4012.621.2018.1.AK, w której stwierdził, że „Wnioskodawca działa jako podatnik podatku VAT w tym zakresie, a czynność polegająca na nabyciu obligacji jest czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT jako odpłatne świadczenie usług”.

W opinii Wnioskodawcy, do podobnej sytuacji dochodzi w przypadku emisji wskazanych we wniosku Tokenów, które powinny być zaliczone do kategorii tokenów inwestycyjnych. Nabywcy tokenów udostępniają Wnioskodawcy swój kapitał (bez możliwości uzyskania jego zwrotu), w zamian za przyszłe przepływy z tytułu Opłat Licencyjnych. Istota pozostaje zatem taka sama jak w przypadku obligacji wieczystych czy pożyczki wieczystej, tj. dochodzi do udzielenia kapitału w zamian za przyszłe przepływy pieniężne. Usługodawcą jest zatem osoba (podmiot) użyczająca swój kapitał do wykorzystania, tj. nabywający Tokeny (Posiadacze Tokenów), którzy przekazują swój kapitał do wykorzystania Spółce.

Ze względu na analogiczne do dłużnych instrumentów finansowych funkcje ekonomiczne Tokenów i mając na uwadzę zasadę substance over form, emisja Tokenów opisanych we Wniosku, zdaniem Wnioskodawcy powinna korzystać ze zwolnienia określonego w art. 43 ust. 1 pkt 41 Ustawy o VAT. Gdyby jednak nawet uznać, że art 43 ust. 1 pkt 41 ustawy o VAT nie ma zastosowania, zdaniem Wnioskodawcy powinien mieć zastosowanie art 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o VAT ze względu na podobieństwo emisji Tokenów do udzielenia pożyczki wieczystej.

Niezależnie od tego czy emisję Tokenów poprzez analogię należy uznać za instrument finansowy czy za formę pożyczki, usługodawcą pozostaje podmiot udzielający finansowania, tj. Posiadacz Tokenów. I to właśnie Posiadacz Tokenów jako podmiot świadczący usługę (usługodawca) może podlegać opodatkowaniu jako podatnik w zakresie emisji Tokenów (jeżeli czynność nabycia Tokenów dokonywana jest w ramach działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust.1 ustawy o VAT, a nie zarządzania własnym majątkiem, a dodatkowo świadczenie usług odbywa się na terytorium Polski).

Co jednak istotne, w pewnych sytuacjach, obowiązek rozliczenia podatku może spoczywać na samej Spółce, nawet jeżeli nie pełni roli usługodawcy, a więc podmiotu świadczącego usługę (w sytuacji wskazanej w art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT). Wnioskodawca posiada zatem interes prawny w potwierdzeniu nie tylko tego kto powinien być traktowany jako usługodawca, ale również w ustaleniu tego czy emisja Tokenów jako usługa podlega zwolnieniu na gruncie ustawy o VAT. Podsumowując, w przypadku uznania stanowiska Wnioskodawcy w pytaniu nr 1 za nieprawidłowe, zdaniem Wnioskodawcy, za świadczącego usługę (usługodawcę) w związku z emisją Tokenów powinna zostać uznana osoba (podmiot) nabywająca tokeny (tj. Posiadacz Tokenów). Dodatkowo emisja Tokenów powinna na gruncie Ustawy o VAT zostać zakwalifikowana jako usługa do której będzie miało zastosowanie zwolnienie od tego podatku, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 41 Ustawy o VAT.

W ocenie Wnioskodawcy pomimo, że Tokeny nie stanowią instrumentów finansowych, przepis ten powinien mieć do nich zastosowanie przez analogię, co zostało uzasadnione we Wniosku.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361), zwanej dalej „ustawą”:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają:

1)odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2)eksport towarów;

3)import towarów na terytorium kraju;

4)wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5)wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Z regulacji tej wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają wymienione czynności, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia jest terytorium kraju.

Stosownie art. 2 pkt 1, 4 i 5 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o:

1)terytorium kraju - rozumie się przez to terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a;

5)terytorium państwa członkowskiego - rozumie się przez to terytorium państwa wchodzące w skład terytorium Unii Europejskiej, z zastrzeżeniem art. 2a;

6)terytorium państwa trzeciego - rozumie się przez to terytorium państwa niewchodzące w skład terytorium Unii Europejskiej, z zastrzeżeniem art. 2a ust. 1 i 3;

Według art. 2 pkt 22 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o sprzedaży - rozumie się przez to odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Jak stanowi art. 8 ust. 1 ustawy:

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1)przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

2)zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

3)świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Z tak szeroko sformułowanej definicji wynika, że świadczenie usług to przede wszystkim określone zachowanie podatnika na rzecz odrębnego podmiotu, które zasadniczo wynika z dwustronnego stosunku zobowiązaniowego, zakładającego istnienie podmiotu będącego odbiorcą (nabywcą usługi), jak również podmiotu świadczącego usługę. Świadczenie usług to zatem każde zachowanie niebędące dostawą towarów i świadczone na rzecz innego podmiotu.

Muszą być przy tym spełnione następujące warunki:

w następstwie zobowiązania, w wykonaniu którego usługa jest świadczona, druga strona (nabywca) jest bezpośrednim beneficjentem świadczenia,
świadczonej usłudze odpowiada świadczenie wzajemne ze strony nabywcy (wynagrodzenie).

Przy czym oba ww. warunki powinny być spełnione łącznie, aby świadczenie podlegało, jako usługa, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Oznacza to, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług będzie podlegało tylko to świadczenie, w przypadku którego istnieje konsument, tj. odbiorca świadczenia odnoszący z niego choćby potencjalną korzyść. Dopóki nie istnieje podmiot, który odnosiłby lub powinien odnosić konkretne korzyści o charakterze majątkowym związanym z danym świadczeniem, dopóty świadczenie to nie będzie czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z powołanego wyżej przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy jednoznacznie wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług, co do zasady, podlegają opodatkowaniu VAT wówczas, gdy są wykonywane odpłatnie (z wyjątkiem przypadków ściśle określonych w art. 7 ust. 2 oraz w art. 8 ust. 2 ustawy).

Odpłatność oznacza wykonanie czynności (dostawy towarów oraz świadczenia usług) za wynagrodzeniem. Zatem pod pojęciem odpłatności świadczenia usług rozumieć należy prawo podmiotu świadczącego usługę do żądania od odbiorcy usługi lub osoby trzeciej zapłaty ceny lub ekwiwalentu (np. w postaci świadczenia wzajemnego).

Odpłatność określana jest przez strony umowy i jeśli strony ustalą zapłatę, wówczas wykonane świadczenie staje się odpłatne. W przypadku istnienia świadczenia wzajemnego otrzymanego przez świadczącego usługę, należy uznać czynności wykonywane w ramach zawartej umowy za odpłatne świadczenie usług określone w art. 8 ust. 1 ustawy, podlegające opodatkowaniu na zasadach ogólnych.

Kwestia odpłatności była wielokrotnie przedmiotem rozstrzygnięć Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. I tak, przykładowo w wyroku z 8 marca 1988 r. w sprawie C-102/86 Apple and Pear Development Council przeciwko Commissioners of Customs and Excise, TSUE uznał, że określoną czynność można uznać za wykonaną odpłatnie, jeśli istnieje bezpośrednia i jasno zindywidualizowana korzyść po stronie dostawcy towaru lub usługi, a ponadto gdy odpłatność za otrzymane świadczenie pozostaje w bezpośrednim związku z czynnością, która miała być opodatkowana VAT.

Na uwagę zasługuje także orzeczenie z 3 marca 1994 r. w sprawie C-16/93 R. J. Tolsma przeciwko Inspecteur der Omzetbelasting Leeuwarden, gdzie podkreślono, że usługi świadczone są za wynagrodzeniem, wyłącznie jeżeli istnieje stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a jej odbiorcą, na mocy którego występuje świadczenie wzajemne, przy czym wynagrodzenie otrzymane przez świadczącego usługę stanowi wartość przekazywaną w istocie w zamian za usługę wyświadczoną jej odbiorcy.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów lub świadczenie usług podlega opodatkowaniu podatkiem VAT. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem musi być wykonana przez podatnika.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Samo stwierdzenie, że podmiot dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu (w rozumieniu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy) nie jest wystarczającą przesłanką, aby daną czynność opodatkować podatkiem od towarów i usług. Istotnym jest, aby w ramach określonych transakcji podmiot działał w charakterze podatnika, a więc osoby prowadzącej działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Z opisu sprawy wynika, że są Państwo polskim rezydentem podatkowym, zarejestrowanym jako czynny podatnik VAT a także posiadają siedzibę działalności gospodarczej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Prowadzą Państwo działalność gospodarczą w szeroko rozumianej branży IT, zajmując się m.in. dystrybucją gier komputerowych wśród klientów. Państwa działalność prowadzona jest za pośrednictwem platformy internetowej opartej na technologii blockchain, w ramach której użytkownicy mogą uzyskać dostęp do gier nabywając niewyłączną licencję mającą postać niepodzielnego tokena w standardzie ERC20 („Kartridż”). Wynagrodzenie z tytułu udostępnienia licencji będzie płatne w kryptowalutach, w tym utrzymujących stałą wartość wobec walut fiducjarnych (tzw. stablecoinach). Kartridże będą podlegać również możliwości wtórnego obrotu, w tym za pośrednictwem swapów w zdecentralizowanym mechanizmie obrotu (a więc działającym na zasadzie tzw. zdecentralizowanej giełdy kryptowalut „DEX”).

Dodatkowo planują Państwo wyemitować tokeny w standardzie ERC20, które zostaną nabyte przez podmioty trzecie. Obecnie dokonali Państwo zapisów na pierwszą emisję Tokenów, przyjmując przedpłaty na Tokeny, przy czym same Tokeny nie zostały jeszcze wydane Posiadaczom Tokenów. Również w przyszłości planują Państwo kontynuację emisji Tokenów. Posiadaczami Tokenów mogą być jednostki organizacyjne bądź osoby fizyczne, prowadzące bądź nie prowadzące działalności gospodarczej, mające siedzibę / miejsce zamieszkania w Polsce lub poza jej granicami.

W pierwszej fazie rozwoju działalności, Tokeny służą do zebrania finansowania dla rozwoju Państwa działalności. Wyemitowane Tokeny zostały/ zostaną objęte przez inwestorów w zamian za wynagrodzenie. Wynagrodzenie może być płatne w walutach tradycyjnych (takich jak: PLN, USD, EUR), jak również w kryptowalutach.

W przyszłości Tokeny będą również emitowane jako tokeny płynnościowe, czyli tokeny które będą przydzielane osobom zapewniającym płynność w zdecentralizowanym mechanizmie wtórnego obrotu Kartridżami (na DEX). Pewna pula Tokenów pozostanie również w Państwa posiadaniu. W przyszłości mogą Państwo korzystać z pozostawionych w Państwa dyspozycji Tokenów w celu wypłaty wynagrodzeń współpracownikom.

Dochód z udostępnienia licencji użytkownikom (czyli emisji Katridży), zgodnie z Państwa modelem biznesowym, będzie dzielony pomiędzy twórcę gry, platformę pośredniczącą w sprzedaży gry (marketplace), osobę która udostępniła reflinka (opcjonalnie) oraz Posiadaczy Tokenów. Dystrybucja dochodów uzyskiwanych z Opłat Licencyjnych będzie odbywała się automatycznie za pomocą smartcontractów. Tym samym nie będą Państwo mieli kontroli nad środkami uzyskanymi z tytułu uiszczonych Opłat Licencyjnych.

W przypadku dochodów przypadających na Posiadaczy Tokenów dystrybucja dochodów nie będzie odbywała się bezpośrednio poprzez wypłaty na ich rzecz, ale pośrednio w ten sposób, że przypadająca na Posiadaczy Tokenów część dochodu ze sprzedaży Katridży będzie za pomocą smart-contractu przeznaczona na wykup Tokenów na DEX, tym samym pozytywnie wpływając na cenę Tokenów. Wykupione Tokeny będą natomiast podlegały spaleniu.

Tokeny będą podlegały wtórnemu obrotowi na blockchain, w tym z wykorzystaniem Mechanizmu Buy&Burn. Funkcjonowanie mechanizmu But&Burn sprowadza się do tego, że w momencie kiedy klient zakupi Kartridż, część zysku ze sprzedaży będzie automatycznie przekazywana w celu wykupu Tokenów na dedykowaną zdecentralizowaną platformę obrotu kryptoaktywami (DEX). Posiadacze Tokenów będą mogli sprzedać posiadane Tokeny na DEX w ramach puli płynności wygenerowanej z sprzedaży Kartridży. Odsprzedane Tokeny będą następnie ulegały unicestwieniu, zmniejszając tym samym pule Tokenów w obiegu.

Tokeny nie będą pełniły roli alternatywnego środka płatniczego, którego jedynym przeznaczeniem jest funkcja środka płatniczego. Tokeny nie będą również służyły jako środek płatniczy w ramach platformy sprzedaży gier. Kartridże będą mogły być kupowane jedynie za tzw. stablecoiny, czyli kryptoaktywa, których celem jest utrzymywanie stabilnego kursu wobec walut tradycyjnych.

Teoretycznie Tokeny mogą być używane przez podmioty trzecie jako środek płatniczy, ponieważ posiadają wszelkie cechy umożliwiające takie wykorzystanie (tak jak wszystkie tokeny klasy ERC-20). Jednak nie jest to Państwa intencją. W Państwa ocenie, jest to mało prawdopodobne, aby Tokeny były wykorzystywane jako środek płatniczy przez osoby trzecie.

Posiadacze Tokenów nie będą otrzymywali żadnych dodatkowych świadczeń od Państwa w związku z posiadaniem Tokenów. Posiadacze Tokenów będą jedynie mogli je odsprzedać na dedykowanej zdecentralizowanej giełdzie kryptoaktywów (DEX) w ramach systemu Buy&Burn, poprzez który będą dystrybuowane zyski ze sprzedaży Kartridży.

Dystrybucja zysków będzie odbywała się w sposób zautomatyzowany za pomocą tzw. smart-contracts. Tokeny nie będą bezpośrednio odkupywane przez Państwa.W momencie kiedy klient zakupi Kartridż, część zysku ze sprzedaży będzie automatycznie przekazywana w celu wykupu Tokenów do puli płynności w ramach zdecentralizowanej platformy obrotu kryptoaktywami (DEX). Posiadacze Tokenów będą mogli sprzedać posiadane Tokeny na DEX w ramach puli płynności wygenerowanej z sprzedaży Kartridży. Odsprzedane Tokeny będą następnie ulegały unicestwieniu, zmniejszając tym samym pulę Tokenów w obiegu. Natomiast część środków wygenerowanych ze sprzedaży Kartridży będzie automatycznie zasilać pulę płynności na DEX. Następnie środki te będą wykorzystane w celu odkupu Tokenów posiadanych przez Posiadaczy Tokenów. Mechanizm ten będzie funkcjonował automatycznie, tj. na żadnym etapie nie będzie wymagane jakiekolwiek działanie z Państwa strony. Nie będą Państwo też wchodzili w posiadanie odkupionych Tokenów, ponieważ będą one podlegały unicestwieniu (spaleniu). Udział w zysku ze sprzedaży Kartridży przypadający na wykup Tokenów będzie kalkulowany jako iloczyn ceny sprzedaży Kartridża, oraz procentowego wskaźnika partycypacji dla danego Kartridża, przy czym procentowy wskaźnik partycypacji będzie każdorazowo ustalany dla każdego typu Kartridży przez twórcę danej gry. Zakłada się, że będzie on jednak wynosił nie mniej niż 10%. Każda gra podlegająca sprzedaży w postaci Kartridży może posiadać inny procentowy wskaźnik partycypacji. Po sprzedaży Tokenów w ramach mechanizmu Buy&Burn Posiadacze Tokenów będą tracili swoje Tokeny i tym samym nie będą w żaden sposób uprawnieni do zysków, które mogą zostać wygenerowane w następnych okresach rozliczeniowych.

Tokeny nie będą odzwierciedlały uprawnień przysługujących każdorazowemu właścicielowi akcji Spółki. Nie będą uprawniały do zysków Państwa Spółki (która może podejmować różne projekty gospodarcze, nie tylko związane ze sprzedażą Kartridży), a do części zysków z określonego projektu biznesowego (platformy obrotu grami). Nie będą też uprawniały do głosowania na zgromadzeniu akcjonariuszy Państwa Spółki, ani nie będą dawały żadnych innych uprawnień korporacyjnych. Tokeny nie były i nie będą oferowane w ramach oferty publicznej.

Państwa wątpliwości dotyczą w pierwszej kolejności ustalenia, czy emisja Tokenów za Wynagrodzeniem powinna zostać zakwalifikowana jako czynność opodatkowana na gruncie ustawy o VAT i kto powinien zostać uznany za świadczącego usługę (usługodawcę) w związku z emisją Tokenów (pytania nr 1 i 2 z wniosku).

W analizowanej sprawie, w odniesieniu do czynności emisji Tokenów, (tj. przeniesienia prawa do Tokena/sprzedaży Tokena) będą Państwo działali jako podatnik podatku VAT w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy. Jak wynika z przedstawionych informacji, emitują/będą Państwo emitować Tokeny, w celu pozyskania finansowania. Tokeny te, będą mogły być przedmiotem wtórego obrotu na blockchainie i nie mają również terminu „ważności”. Posiadacze Tokenów będą partycypować w zysku z dystrybucji licencji w postaci Kartridży. W przypadku dochodów przypadających na Posiadaczy Tokenów dystrybucja dochodów nie będzie odbywała się bezpośrednio poprzez wypłaty na ich rzecz, ale pośrednio w ten sposób, że przypadająca na Posiadaczy Tokenów część dochodu ze sprzedaży Katridży będzie za pomocą smartcontractu przeznaczona na wykup Tokenów na DEX, tym samym pozytywnie wpływając na cenę Tokenów. Jeżeli Posiadacz Tokenów zdecyduje się w pewnym momencie skorzystać z mechanizmu Buy&Burn sprzedając swój token na DEX, wówczas utraci on dany Token bezpowrotnie. Wyżej przedstawione informacje wskazują, że przyjęty przez Państwa model biznesowy i podejmowane działania są profesjonalną działalnością gospodarczą w zakresie obrotu Tokenami. Udostępniają Państwo Tokeny w zamian za wynagrodzenie, płatne w walutach tradycyjnych (takich jak: PLN, USD, EUR) lub w kryptowalutach, które będzie stanowiło wkład finansowy w prowadzoną przez Państwa działalność. W zamian za to, zapewnią Państwo finansującemu udział w zyskach ze sprzedaży licencji do prowadzonej przez Państwa platformy internetowej opartej na technologii blockchain, w ramach której użytkownicy mogą uzyskać dostęp do gier. Podmioty przekazujące na Państwa rzecz środki pieniężne (w formie tradycyjnej/wirtualnej waluty) otrzymają świadczenie wzajemne w postaci prawa do udziału w tych zyskach. Tego typu sposób finansowania jest świadczeniem, w związku z którym pomiędzy Państwem oraz podmiotami przekazującymi środki powstaje stosunek zobowiązaniowy. W ramach tego stosunku zobowiązaniowego za wynagrodzeniem (waluta tradycyjna lub wirtualna) przekazują Państwo nabywcy własne Tokeny, tym samym zobowiązują się Państwo do wypłaty na rzecz przyszłego beneficjenta części zysków ze sprzedaży Kardridży.

W związku z powyższym, w przedmiotowej sprawie wystąpią przesłanki stanowiące podstawę uznania Państwa za podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy, a czynność emisji Tokenów w zamian za wynagrodzenie - w sytuacji, gdy miejscem ww. świadczenia będzie terytorium kraju - podlega/będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, jako odpłatne świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy.

Przechodząc do kwestii ustalenia kto powinien zostać uznany za usługodawcę i usługobiorcę w przypadku emisji Tokenów, wskazać należy, że aby dokonać identyfikacji usługodawcy i usługobiorcy w danej transakcji, kluczowe jest posłużenie się kryterium zaspokajania potrzeb. W praktyce bowiem usługobiorcą jest podmiot, który chce zaspokoić pewną potrzebę, natomiast usługodawca jest podmiotem, który taką potrzebę może zaspokoić poprzez świadczenia wykonywane w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

W przedstawionych okolicznościach sprawy, to Państwo są usługodawcą w ramach czynności, jaką jest emisja Tokenów. Państwo dokonują emisji Tokenów oferując je potencjalnym nabywcom w zamian za wynagrodzenie. Token dla jego posiadacza jest swego rodzaju gwarancją powiększenia kapitału, który nabywca włożył w jego zakup. Posiadacz Tokenu może go odsprzedać w sieci blockchain lub skorzystać z mechanizmu Buy&Burn sprzedając swój token na DEX, zyskując przy tym dodatkowe środki wynikające z prawa do udziału w zyskach ze sprzedaży licencji do prowadzonej przez Państwa platformy internetowej, w ramach której użytkownicy mogą uzyskać dostęp do gier. Zatem to nabywca jest beneficjentem świadczonych przez Państwa usług. W tym przypadku bez znaczenia pozostaje fakt, że Państwo otrzymują od nabywcy Tokena finansowanie, gdyż stanowi ono w istocie wynagrodzenie za świadczoną przez Państwa usługę. Z uwagi na powyższe, to Państwo są usługodawcą w ramach tej czynności, ponieważ to Państwo świadczą na rzecz Posiadaczy Tokenów usługę polegającą na udostępnieniu Tokenu gwarantującego udział w zyskach z licencji do prowadzonej przez Państwa platformy gier. W konsekwencji, jak ustalono powyżej, czynność emisji Tokenów w zamian za wynagrodzenie podlega/będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, jako odpłatne świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy a Państwo będą usługodawcą w ramach tego świadczenia.

Mają Państwo również wątpliwości, czy emisja Tokenów powinna być traktowana jako usługa do której będzie mogło mieć zastosowanie zwolnienie od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 38 bądź pkt 41 ustawy o VAT (pytanie nr 3 z wniosku).

Zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewiduje dla niektórych czynności obniżone stawki podatku lub zwolnienie od podatku.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy:

Zwalnia się od podatku usługi udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych oraz usługi pośrednictwa w świadczeniu usług udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych, a także zarządzanie kredytami lub pożyczkami pieniężnymi przez kredytodawcę lub pożyczkodawcę.

Z treści powołanego wyżej art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy, stanowiącego odzwierciedlenie regulacji unijnych w tym zakresie, wyraźnie wynika, że intencją ustawodawcy było objęcie zwolnieniem usług udzielania kredytów i pożyczek pieniężnych, zarówno tych wykonywanych przez banki, jak również świadczonych przez inne podmioty pośredniczące w ich udzielaniu. Należy stwierdzić, że wymienione zwolnienie ma charakter przedmiotowy, gdzie przede wszystkim istotną przesłanką do skorzystania ze zwolnienia jest rodzaj świadczonej usługi – cechy, które ją wyróżniają. Ustawodawca szczególny nacisk położył na stronę przedmiotową, nie dokonując zawężenia omawianego zwolnienia wyłącznie do określonej grupy podmiotów.

Istota umowy pożyczki została zawarta w art. 720 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1610 ze zm.). Zgodnie z tym przepisem,

przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości.

W wyniku spełnienia świadczenia przez dającego pożyczkę, określone przedmioty majątkowe stają się własnością biorącego pożyczkę. Zasilają one jednak tylko czasowo majątek biorącego pożyczkę, który obowiązany jest do zwrotu, tj. do przeniesienia na drugą stronę własności tej samej ilości pieniędzy albo rzeczy tego samego rodzaju.

Definicję kredytu określono natomiast w art. 69 ust. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Prawo bankowe (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2488 ze zm.). Zgodnie z tym przepisem przez umowę kredytu bank zobowiązuje się oddać do dyspozycji kredytobiorcy na czas oznaczony w umowie kwotę środków pieniężnych z przeznaczeniem na ustalony cel, a kredytobiorca zobowiązuje się do korzystania z niej na warunkach określonych w umowie, zwrotu kwoty wykorzystanego kredytu wraz z odsetkami w oznaczonych terminach spłaty oraz zapłaty prowizji od udzielonego kredytu.

Udzielanie pożyczek/kredytów stanowi zatem świadczenie na rzecz innego podmiotu, polegające na udostępnieniu kapitału na wskazany w umowie okres w zamian za wynagrodzenie (odsetki). Udzielanie pożyczek/kredytów w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, stanowi więc odpłatne świadczenie usług, co do zasady, podlegające opodatkowaniu VAT.

Analizując opisany we wniosku proces należy zauważyć, że celem świadczonych przez Państwa usług nie jest udzielenie kredytu lub pożyczki ani też żadnego finansowania na rzecz Posiadaczy Tokenów. W drugą stronę, również potencjalni nabywcy Tokenu nie korzystają z Państwa usług w celu udzielania Państwu kredytu lub pożyczki, ich intencją jest powiększenie kapitału włożonego w zakup Tokenów. Zatem, w przedmiotowej sprawie charakter czynności jakie wykonują zarówno Państwo jak i posiadacze Tokenów nie nosi znamion umowy kredytu czy też pożyczki. W tej sytuacji nie znajdzie zastosowania zwolnienie od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o VAT, gdyż charakter prawny czynności jaką jest emisja Tokenów oraz zawartej umowy między Państwem a Posiadaczami Tokenów nie jest/nie będzie tożsamy z tym, co wynika z umowy pożyczki czy kredytu.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 41 ustawy, w myśl którego:

Zwalnia się od podatku usługi, których przedmiotem są instrumenty finansowe, o których mowa w ustawie z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (Dz.U. z 2023 r. poz. 646, 825, 1723 i 1941), z wyłączeniem przechowywania tych instrumentów i zarządzania nimi, oraz usługi pośrednictwa w tym zakresie.

Według art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 646 ze zm.):

Instrumentami finansowymi w rozumieniu ustawy są:

1)papiery wartościowe;

2)niebędące papierami wartościowymi:

a)tytuły uczestnictwa w instytucjach wspólnego inwestowania,

b)instrumenty rynku pieniężnego,

c)opcje, kontrakty terminowe, swapy, umowy forward na stopę procentową, inne instrumenty pochodne, których instrumentem bazowym jest papier wartościowy, waluta, stopa procentowa, wskaźnik rentowności, uprawnienie do emisji lub inny instrument pochodny, indeks finansowy lub wskaźnik finansowy, które są wykonywane przez dostawę lub rozliczenie pieniężne, z wyłączeniem instrumentów pochodnych, o których mowa w art. 10 rozporządzenia 2017/565,

d)opcje, kontrakty terminowe, swapy, umowy forward na stopę procentową oraz inne instrumenty pochodne, których instrumentem bazowym jest towar i które są wykonywane przez rozliczenie pieniężne lub mogą być wykonane przez rozliczenie pieniężne według wyboru jednej ze stron,

e)opcje, kontrakty terminowe, swapy oraz inne instrumenty pochodne, których instrumentem bazowym jest towar i które mogą być wykonane przez dostawę, pod warunkiem że są dopuszczone do obrotu w systemie obrotu instrumentami finansowymi, z wyłączeniem produktów energetycznych będących przedmiotem obrotu hurtowego na OTF, które muszą być wykonywane przez dostawę,

f)niedopuszczone do obrotu w systemie obrotu instrumentami finansowymi opcje, kontrakty terminowe, swapy, umowy forward oraz inne instrumenty pochodne, których instrumentem bazowym jest towar i które mogą być wykonane przez dostawę, a które nie są przeznaczone do celów handlowych i wykazują właściwości innych pochodnych instrumentów finansowych,

g)instrumenty pochodne dotyczące przenoszenia ryzyka kredytowego,

h)kontrakty na różnicę,

i)opcje, kontrakty terminowe, swapy, umowy forward dotyczące stóp procentowych oraz inne instrumenty pochodne odnoszące się do zmian klimatycznych, stawek frachtowych oraz stawek inflacji lub innych oficjalnych danych statystycznych, które są wykonywane przez rozliczenie pieniężne albo mogą być wykonane przez rozliczenie pieniężne według wyboru jednej ze stron, a także instrumenty pochodne, o których mowa w art. 8 rozporządzenia 2017/565, i inne, które wykazują właściwości innych pochodnych instrumentów finansowych,

j)uprawnienia do emisji.

Według art. 3 pkt 1 i 3 ustawy o obrocie instrumentami finansowymi:

Ilekroć w ustawie jest mowa o

1)papierach wartościowych - rozumie się przez to:

a)akcje, prawa poboru w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2022 r. poz. 1467, 1488, 2280 i 2436), prawa do akcji, warranty subskrypcyjne, kwity depozytowe, obligacje, listy zastawne, certyfikaty inwestycyjne, bankowe prawa pochodne w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Prawo bankowe (Dz. U. z 2022 r. poz. 2324 ze zm.) i inne zbywalne papiery wartościowe, w tym inkorporujące prawa majątkowe odpowiadające prawom wynikającym z akcji lub z zaciągnięcia długu, wyemitowane na podstawie właściwych przepisów prawa polskiego lub obcego,

b)inne zbywalne prawa majątkowe, które powstają w wyniku emisji, inkorporujące uprawnienie do nabycia lub objęcia papierów wartościowych określonych w lit. a, lub wykonywane poprzez dokonanie rozliczenia pieniężnego, odnoszące się do papierów wartościowych określonych w lit. a, walut, stóp procentowych, stóp zwrotu, towarów oraz innych wskaźników lub mierników (prawa pochodne);

3)tytułach uczestnictwa w instytucjach wspólnego inwestowania - rozumie się przez to wyemitowane na podstawie właściwych przepisów prawa polskiego lub obcego papiery wartościowe lub niebędące papierami wartościowymi instrumenty finansowe reprezentujące prawa majątkowe przysługujące uczestnikom instytucji wspólnego inwestowania, w tym w szczególności jednostki uczestnictwa funduszy inwestycyjnych.

Wskazali Państwo, że Tokeny nie będą stanowiły udziałów, akcji lub innych tego typu praw do udziału w Państwa zyskach. Tokeny nie będą też odzwierciedlały uprawnień przysługujących każdorazowemu właścicielowi akcji Spółki. Nie będą uprawniały do zysków Państwa Spółki (która może podejmować różne projekty gospodarcze, nie tylko związane ze sprzedażą Kartridży), a do części zysków z określonego projektu biznesowego (platformy obrotu grami). Tokeny nie będą też uprawniały do głosowania na zgromadzeniu akcjonariuszy Państwa Spółki, ani nie będą dawały żadnych innych uprawnień korporacyjnych. Tokeny nie były i nie będą oferowane w ramach oferty publicznej.

Tym samym, w związku z tym, że Token nie spełnia definicji instrumentu finansowego w rozumieniu ww. ustawy o obrocie instrumentami finansowymi, emisja (sprzedaż) Tokenów nie będzie korzystała ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 41 ustawy.

W konsekwencji, emisja Tokenów będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, jako odpłatne świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy, i nie korzysta/nie będzie korzystała ze zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Tym samym, Państwa stanowisko w zakresie pytań 1-3 jest nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy:

stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia, oraz
zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem Państwa wniosku (pytania). Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, bądź we własnym stanowisku, które nie zostały objęte pytaniami nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Państwa w złożonym wniosku.

W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).

Jaka stawka VAT obowiązuje przy montażu fotowoltaiki

Praktyczny leksykon VAT 2024. Wszystko o zmianach w rozliczeniach VAT

Dane dokumentu

Interpretacja

Interpretacja indywidualna z dnia 25 lipca 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP4-3.4012.270.2024.2.DS