Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka

Interpretacja indywidualna z dnia 30 lipca 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB1-3.4010.305.2024.1.DW

Dotyczy ustalenia, czy zamontowanie środka trwałego w innym zakładzie niż wskazanym w DoW, z powodu opóźnień w realizacji prac budowlanych, wpływa na kwalifikalność tego wydatku jako koszt kwalifikowany, oraz czy wpływa na zwolnienie dochodu.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

29 maja 2024 r. wpłynął Państwa wniosek, z 29 maja 2024 r., o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy ustalenia, czy:

-wydatki na nabycie Linii produkcyjnej poniesione po dniu uzyskania Decyzji o Wsparciu, kwalifikują się do objęcia pomocą jako koszty inwestycji wskazane w Decyzji o Wsparciu (koszty kwalifikowane nowej inwestycji), a tym samym, czy zwiększą kwotę dochodu podlegającego zwolnieniu z opodatkowania na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34a Ustawy CIT,

-po przeniesieniu i zamontowaniu Linii produkcyjnej na terenie zakładu objętego Decyzją o Wsparciu, dochód wygenerowany ze sprzedaży wyrobów wyprodukowanych na przedmiotowej Linii produkcyjnej, w zakresie wydanej Decyzji o Wsparciu podlegać będzie w całości zwolnieniu z opodatkowania na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34a Ustawy CIT do limitu przyznanej pomocy publicznej.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

(…) (dalej: „Spółka” lub „Wnioskodawca”) jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych, podlegającym opodatkowaniu od całości swoich dochodów na terenie Polski w rozumieniu art. 3 ust. 1 Ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2805 ze zm. dalej: „Ustawa CIT”).

Spółka wchodzi w skład Grupy Kapitałowej (…) i prowadzi działalność w zakresie produkcji (…). Wnioskodawca jest dużym przedsiębiorcą w rozumieniu załącznika nr 1 do rozporządzenia Komisji (EU) Nr 651/2014 z dnia 17 czerwca 2014 r. uznające niektóre rodzaje pomocy za zgodne z rynkiem wewnętrznym w zastosowaniu art. 107 i 108 Traktatu.

Dnia 17 grudnia 2021 r. Spółka otrzymała Decyzję o wsparciu nr (…) (dalej: „Decyzja o Wsparciu”, „Decyzja” lub „DoW”).

Nowa inwestycja realizowana będzie na nieruchomościach położonych w (…), gminie (…), powiecie (…), województwie (…), w obrębie (…) oznaczonych jako działki gruntu o numerach (…). Łączny obszar przeznaczony pod nową inwestycję wyniósł (…) ha.

Zgodnie z treścią Decyzji o Wsparciu, ustalono m.in. następujące warunki prowadzenia działalności:

1. Decyzja wydana jest na czas określony - 10 lat, licząc od dnia jej wydania.

2. Przedmiot działalności gospodarczej określony w następujących pozycjach Polskiej Kwalifikacji Wyrobów i Usług (rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 4 września 2015 r. w sprawie Polskiej Kwalifikacji Wyrobów i Usług, Dz. U. z 2015 r. poz. 1676):

1) (…) - 5) (...)

3. Przedsiębiorca (tu. Wnioskodawca) w związku z realizacją nowej inwestycji zatrudni co najmniej 20 pracowników w terminie do dnia 31 grudnia 2024 r. oraz utrzyma zatrudnienie na terenie realizacji inwestycji na poziomie co najmniej 20 pracowników do dnia 31 grudnia 2029 r.

4. Przedsiębiorca (tu. Wnioskodawca) poniesie na terenie realizacji nowej inwestycji koszty kwalifikowane nowej inwestycji o łącznej wartości 180.000.000,00 PLN (słownie: sto osiemdziesiąt milionów złotych 00/100), w terminie do dnia 30 listopada 2026 r.

5. Zakończenie realizacji nowej inwestycji w terminie do dnia 30 listopada 2026 r.

6. Maksymalna wysokość kosztów kwalifikowanych inwestycji wyniesie 234.000.000,00 (słownie: dwieście trzydzieści cztery miliony złotych 00/100).

7. Przedsiębiorca (tu. Wnioskodawca) zobowiązany jest do spełnienia kryterium ilościowego, tj. do poniesienia kosztów kwalifikowanych nowej inwestycji w wysokości co najmniej 100.000.000,00 PLN (słownie: sto milionów złotych 00/100).

8. Przedsiębiorca (tu. Wnioskodawca) zobowiązany jest do spełnienia kryteriów jakościowych wskazanych w Decyzji o Wsparciu.

W ramach nowej inwestycji w oparciu o uzyskaną Decyzję o Wsparciu, Spółka planuje utworzenie nowego przedsiębiorstwa (zakładu) poprzez stworzenie nowoczesnego centrum innowacji produkcji (…). Inwestycja obejmuje budowę zakładu produkcyjnego wraz z infrastrukturą techniczną i magazynową oraz wyposażenie powstałej nowej infrastruktury w innowacyjny park technologiczno-maszynowy oraz zakup i montaż urządzeń. Od dnia uzyskania Decyzji o Wsparciu, Spółka ponosi nakłady inwestycyjne ściśle związane z inwestycją wskazaną w uzyskanej Decyzji o Wsparciu.

W ramach planowanej inwestycji, Spółka nabędzie urządzenia, stanowiące środki trwałe w rozumieniu Ustawy CIT, służące wyżej opisanej działalności. Częścią z nabytych przez Wnioskodawcę urządzeń/maszyn stanowią środki trwałe, które w całości wchodzą w skład jednej linii produkcyjnej (dalej: „Linia produkcyjna”). Linia produkcyjna została nabyta przez Wnioskodawcę jako nowa (nieużywana). Spółka będzie więc pierwszym podmiotem użytkującym ją zgodnie z przeznaczeniem (prowadzący za jej pomocą produkcję). Niniejsza Linia produkcyjna nie była więc, w jakiejkolwiek formie używana przed nabyciem jej przez Spółkę. Wydatki na nabycie Linii produkcyjnej zostały poniesione przez Wnioskodawcę po uzyskaniu Decyzji o Wsparciu.

Linia produkcyjna na czas budowy zakładu na terenie objętym Decyzją o Wsparciu, zostanie umieszczona w innym zakładzie Spółki (poza granicami objętymi Decyzją o Wsparciu). Powyższe jest następstwem opóźnień w realizacji prac budowlanych na terenie wskazanym w Decyzji o Wsparciu. Tak więc, z uwagi, iż budowa nowego zakładu nie zostanie ukończona w 2024 r., Spółka podjęła decyzję o tymczasowym montażu Linii produkcyjnej w zakładzie należącym do Spółki w miejscowości (…) (teren zakładu nie został wskazany w DoW). Zakupiona Linia produkcyjna zostanie zamontowana w zakładzie Spółki w (…) oraz wprowadzona do ewidencji środków trwałych. Spółka rozpocznie produkcję na wskazanej Linii produkcyjnej w zakładzie w (…) (poza terenem wskazany w DoW).

Jednakże, używanie Linii produkcyjnej poza obszarem wskazanym w Decyzji o Wsparciu będzie mieć charakter jedynie tymczasowy; docelowo jest ona przeznaczona do działalności w nowo utworzonym zakładzie na terenie objęty Decyzji o Wsparciu, do którego Linia produkcyjna zostanie zdemontowana i przeniesiona jak tylko będzie to możliwe, jeszcze przed terminem zakończenia całej inwestycji (terminem zakończenia realizacji nowej inwestycji wskazanym w Decyzji o Wsparciu). Spółka nabyła Linię produkcyjną od początku z zamiarem wykorzystania jej do działalności objętej Decyzją o Wsparciu.

Dochód z produkcji realizowanej poza terenem wskazanym w Decyzji o Wsparciu nie będzie traktowany jako dochód podlegający zwolnieniu w oparciu o uzyskaną Decyzję o Wsparciu (art. 17 ust. 1 pkt 34a Ustawy CIT).

Pytania

1.Czy wydatki na nabycie Linii produkcyjnej poniesione po dniu uzyskania Decyzji o Wsparciu, kwalifikują się do objęcia pomocą jako koszty inwestycji wskazane w Decyzji o Wsparciu (koszty kwalifikowane nowej inwestycji), a tym samym, czy zwiększą kwotę dochodu podlegającego zwolnieniu z opodatkowania na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34a Ustawy CIT?

2.Czy po przeniesieniu i zamontowaniu Linii produkcyjnej na terenie zakładu objętego Decyzją o Wsparciu, dochód wygenerowany ze sprzedaży wyrobów wyprodukowanych na przedmiotowej Linii produkcyjnej, w zakresie wydanej Decyzji o Wsparciu podlegać będzie w całości zwolnieniu z opodatkowania na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34a Ustawy CIT do limitu przyznanej pomocy publicznej?

Państwa stanowisko w sprawie

Odnosząc się do pytania nr 1, zdaniem Wnioskodawcy, wydatki na nabycie Linii produkcyjnej poniesione po dniu uzyskania Decyzji o Wsparciu, kwalifikują się do objęcia pomocą jako koszty inwestycji wskazane w Decyzji o Wsparciu (koszty kwalifikowane nowej inwestycji), a tym samym zwiększą kwotę dochodu podlegającego zwolnieniu z opodatkowania na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34a Ustawy CIT.

Odnosząc się do pytania nr 2, zdaniem Wnioskodawcy, po przeniesieniu i zamontowaniu Linii produkcyjnej na terenie zakładu objętego Decyzją o Wsparciu dochód wygenerowany ze sprzedaży wyrobów wyprodukowanych na przedmiotowej Linii produkcyjnej w zakresie wydanej Decyzji o Wsparciu, podlegać będzie w całości zwolnieniu z opodatkowania na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34a Ustawy CIT do limitu przyznanej pomocy publicznej.

Uzasadnienie:

Ad 1.

Z uwagi na otrzymaną przez Spółkę Decyzję o Wsparciu dnia 17 grudnia 2021 r., uzasadnienie wskazane przez Wnioskodawcę zostało przygotowane w oparciu o stan prawny aktualny w chwili wydania Decyzji o Wsparciu.

W ocenie Wnioskodawcy, opisane we wniosku wydatki poniesione przez Spółkę w związku z inwestycją stanowiącą podstawę udzielenia Decyzję o Wsparciu, na nowy środek trwały (tu. Linia produkcyjna), która zostanie umieszczona w zakładzie na terenie wskazanym w Decyzji o Wsparciu, a tymczasowo używana jest w lokalizacji poza terenem wskazanym w Decyzji o Wsparciu, może zostać uznana za koszt kwalifikowany nowej inwestycji.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34a Ustawy CIT, wolne od podatku są dochody podatników, z zastrzeżeniem ust. 4-6d, uzyskane z działalności gospodarczej określonej w decyzji o wsparciu, o której mowa w ustawie z dnia 10 maja 2018 r. o wspieraniu nowych inwestycji (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 459), przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.

Jednocześnie, stosownie do art. 17 ust. 4 Ustawy CIT zwolnienia podatkowe, o których mowa w ust. 1 pkt 34 i 34a, przysługują podatnikowi wyłącznie z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy lub na terenie określonym w decyzji o wsparciu.

Na podstawie ustawy z dnia 10 maja 2018 r. o wspieraniu nowych inwestycji (dalej: „Ustawa o WNI”), został wprowadzony mechanizm wsparcia dla przedsiębiorców w postaci zwolnienia z podatku dochodowego z tytułu nowej inwestycji.

W myśl art. 3 ust. 1 Ustawy o WNI, wsparcie na realizację nowej inwestycji, zwane dalej „wsparciem”, jest udzielane w formie zwolnienia od podatku dochodowego, na zasadach określonych odpowiednio w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych albo w przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 2 pkt 1 Ustawy o WNI, przez nową inwestycję należy rozumieć:

a)inwestycję w rzeczowe aktywa trwałe lub wartości niematerialne i prawne związane z założeniem nowego zakładu, zwiększeniem zdolności produkcyjnej istniejącego zakładu, dywersyfikacją produkcji zakładu przez wprowadzenie produktów uprzednio nieprodukowanych w zakładzie lub zasadniczą zmianą dotyczącą procesu produkcyjnego istniejącego zakładu lub

b)nabycie aktywów należących do zakładu, który został zamknięty lub zostałby zamknięty, gdyby zakup nie nastąpił, przy czym aktywa nabywane są przez przedsiębiorcę niezwiązanego ze sprzedawcą i wyklucza się samo nabycie akcji lub udziałów przedsiębiorstwa.

Natomiast, zgodnie z art. 4 Ustawy o WNI, zwolnienie, od podatku dochodowego, na zasadach określonych odpowiednio w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych albo w przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych, stanowi pomoc regionalną, przy czym wielkość tej pomocy publicznej nie może przekroczyć jej maksymalnej dopuszczalnej wielkości określonej w przepisach wydanych na podstawie art. 14 ust. 3.

Na podstawie art. 14 ust. 3 Ustawy o WNI, wydano rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 28 sierpnia 2018 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej niektórym przedsiębiorcom na realizację nowych inwestycji (dalej: „Rozporządzenie o WNI”). Określa ono m.in. rodzaje kosztów kwalifikujących się do objęcia pomocą publiczną z tytułu nowej inwestycji.

Pomocą publiczną udzielaną przedsiębiorcy prowadzącemu działalność gospodarczą na terenie objętym Decyzją o Wsparciu jest niezapłacony przez tego przedsiębiorcę podatek obliczony od dochodu osiąganego wyłącznie z działalności prowadzonej na terenie strefy. Wielkość tego zwolnienia jest uzależniona od wysokości poniesionych przez przedsiębiorcę wydatków inwestycyjnych. Rodzaj tych wydatków został określony w Rozporządzeniu o WNI.

W myśl § 5 ust. 1 Rozporządzenia o WNI, maksymalna dopuszczalna wielkość pomocy publicznej na realizację nowej inwestycji udzielanej przedsiębiorcy z tytułu:

1) kosztów nowej inwestycji jest liczona jako iloczyn maksymalnej intensywności pomocy określonej dla danego obszaru i kosztów inwestycji kwalifikujących się do objęcia pomocą określonych w § 8 ust. 1, które nie mogą być wyższe niż maksymalne koszty kwalifikowane, o których mowa w § 8 ust. 7, lub

2) zatrudnienia określonej liczby pracowników w związku z nową inwestycją jest liczona jako iloczyn maksymalnej intensywności pomocy określonej dla danego obszaru i dwuletnich kosztów pracy nowo zatrudnionych pracowników, obejmujących koszty płacy brutto tych pracowników, powiększone o składki obowiązkowe, takie jak składki na ubezpieczenie społeczne, ponoszone przez przedsiębiorcę od dnia zatrudnienia tych pracowników

- z zastrzeżeniem § 6 ust. 4.

Katalog kosztów kwalifikowanych inwestycji został określony w § 8 ust. 1 Rozporządzenia o WNI. Zgodnie ze wskazanym przepisem, do kosztów kwalifikujących się do objęcia wsparciem na nowe inwestycje zalicza się koszty będące:

1)kosztem związanym z nabyciem gruntów lub prawa ich użytkowania wieczystego,

2)ceną nabycia albo kosztem wytworzenia we własnym zakresie środków trwałych, pod warunkiem zaliczenia ich, zgodnie z odrębnymi przepisami, do składników majątku podatnika i zaliczenia ich do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych,

3)kosztem rozbudowy lub modernizacji istniejących środków trwałych,

4)ceną nabycia wartości niematerialnych i prawnych związanych z transferem technologii przez nabycie praw patentowych, licencji, know-how i nieopatentowanej wiedzy technicznej, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3,

5)kosztem związanym z najmem lub dzierżawą gruntów, budynków i budowli - pod warunkiem że okres najmu lub dzierżawy trwa co najmniej 5 lat, a w przypadku mikroprzedsiębiorców, małych przedsiębiorców i średnich przedsiębiorców - co najmniej 3 lata, licząc od przewidywanego terminu zakończenia nowej inwestycji,

6)ceną nabycia aktywów innych niż grunty, budynki i budowle objęte najmem lub dzierżawą, w przypadku gdy najem lub dzierżawa ma postać leasingu finansowego oraz obejmuje zobowiązanie do nabycia aktywów z dniem upływu okresu najmu lub dzierżawy

- pomniejszone o naliczony podatek od towarów i usług oraz o podatek akcyzowy, jeżeli możliwość ich odliczeń wynika z odrębnych przepisów, poniesione w okresie ważności decyzji o wsparciu wydanej dla konkretnej lokalizacji.

Tak więc, zgodnie z § 8 ust. 1 Rozporządzenia o WNI, jako koszty kwalifikowane można uznać koszty inwestycji poniesione w trakcie obowiązywania Decyzji o Wsparciu, wydanej dla konkretnej lokalizacji, pomniejszone o naliczony podatek od towarów i usług oraz podatek akcyzowy, jeśli możliwość ich odliczenia wynika z odrębnych przepisów.

Zgodnie z brzmieniem przepisów, wydatek poniesiony przez przedsiębiorcę będzie stanowił koszt kwalifikowany pod warunkiem spełnienia (łącznie) następujących warunków:

-Musi być związany (funkcjonalnie) z nową inwestycją.

-Musi zostać poniesiony w okresie ważności decyzji o wsparciu (a więc po jej wydaniu i przed określonym w niej terminem zakończenia inwestycji).

-Musi zostać poniesiony „w danej lokalizacji” (a więc dla zakładu, dla którego wydano decyzję, a nie np. dla drugiego, w którym produkuje się to samo, ale gdzie indziej).

Dodatkowo, jak stanowi § 8 ust. 5 Rozporządzenia WNI, środki trwałe, o których mowa w ust. 1 pkt 2 muszą być nowe, z wyjątkiem aktywów nabywanych przez mikroprzedsiębiorców, małych przedsiębiorców i średnich przedsiębiorców.

W ocenie Wnioskodawcy, wydatek na środek trwały stanowiący Linię produkcyjną spełnia wszystkie powyższe warunki zakwalifikowania go do objęcia pomocą publiczną w oparciu o wydaną Decyzję o Wsparciu. Koszt zakupu Linii produkcyjnej faktycznie obciążył Wnioskodawcę, zakup miał miejsce po otrzymaniu Decyzji o Wsparciu, a Linia produkcyjna została ujęta w ewidencji środków trwałych zgodnie z odrębnymi przepisami Ustawy CIT.

W przepisach dotyczących Polskiej Strefy Inwestycji, pojęcie „nowy środek trwały” nie zostało zdefiniowane. W tym zakresie, zasadne jest więc odwołanie do orzeczeń organów podatkowych.

W odniesieniu do § 8 ust. 5 Rozporządzenia o WNI, należy zwrócić uwagę, że zarówno w Ustawie CIT, jak i w przepisach dotyczących Polskiej Strefy Inwestycyjnej, brak jest legalnej definicji „nowego środka trwałego”. Definicji takiej nie zawierają również przepisy wspólnotowe, dotyczące udzielania regionalnej pomocy inwestycyjnej.

W świetle powyższego koniecznie jest powołanie się na definicję słownikową, zgodnie z którą pojęcie „nowy” to „niedawno zrobiony, nabyty lub właśnie powstały, założony”, „od niedawna istniejący, właśnie wynaleziony”, „następny, dalszy”. W świetle zatem wykładni językowej, za „nowe środki trwałe” należy uznać takie środki trwałe, które od momentu ich wytworzenia nie były używane w jakiejkolwiek formie w działalności gospodarczej.

Potwierdzenie powyższego stanowiska w zakresie interpretacji „nowych” środków trwałych Wnioskodawca odnajduje m.in.:

- w interpretacji indywidualnej z dnia 16 maja 2017 r. o sygn. 0111-KDIB1-3.4010.6.2017.2.JKT, uznane zostało za prawidłowe stanowisko wnioskodawcy zgodnie z którym, „(...) spełniać będą przesłanki nowych środków trwałych, tj.: nie były używane (eksploatowane) w jakimkolwiek procesie produkcyjnym, nie były używane (eksploatowane) przez jakikolwiek podmiot, a także warunki transakcji dotyczyć będą nowych środków trwałych. Środki trwałe nie były też wprowadzone do ewidencji środków trwałych przez jakikolwiek podmiot i nie były amortyzowane. W związku z powyższym, zasadne jest potwierdzenie, że planowane do nabycia środki trwałe są nowe, a Wnioskodawca, jako duże przedsiębiorstwo, ma prawo zaliczyć koszty planowanych do nabycia środków trwałych, jako wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą, w ramach realizacji nowej inwestycji na terenie specjalnej strefy ekonomicznej.”

- w interpretacji indywidualnej z dnia 7 listopada 2018 r. o sygn. 0111-KDIB1-3.4010.406.2018.1.MBD: wskazał, że „Należy również wskazać, że z perspektywy wykładni językowej nabyte przez Spółkę środki trwałe (linie technologiczne), które przed nabyciem nie były w jakiejkolwiek formie używane przez inny podmiot, spełniają przesłanki uznania ich za nowy środek trwały w rozumieniu § 6 ust. 7 w zw. z przepisem § 6 ust. 2 rozporządzenia. Z uwagi na powyższe wskazania, należy stwierdzić, że nabyte przez Spółkę linie produkcyjne, które przed nabyciem przez Spółkę nie były w jakiejkolwiek formie używane przez inny podmiot, spełniają bezsprzecznie przesłanki uznania ich za nowy środek trwały w rozumieniu § 6 ust. 7 rozporządzenia”.

Ponadto, Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 21 lutego 2014 r. (sygn. II FSK 431/12) sformułował tezę, zgodnie z którą nowym środkiem trwałym będzie taki, który pochodzi bezpośrednio od producenta czy wytwórcy lub od podmiotu pośredniczącego w obrocie albo zostanie nabyty od innych zbywców w przypadku, gdy uprzednio nie był używany (eksploatowany).

Wobec powyższych, przedmiotowa Linia produkcyjna, nabyta przez Spółkę bezpośrednio od producenta lub przy wykorzystaniu pośrednictwa handlowego, w przypadku, gdy nie była wcześniej wykorzystywana w działalności produkcyjnej przez dostawcę lub inne podmioty, spełnia kryteria określone w § 8 ust. 5 Rozporządzenia o WNI (wymóg posiadania przymiotu nowości przez środki trwałe).

Zgodnie z § 9 ust. 1 Rozporządzenia o WNI wsparcie z tytułu kosztów kwalifikowanych nowej inwestycji przysługuje przedsiębiorcy, począwszy od miesiąca, w którym poniósł te koszty po dniu wydania decyzji o wsparciu, aż do wygaśnięcia decyzji o wsparciu lub wyczerpania maksymalnej dopuszczalnej pomocy regionalnej, w zależności od tego, które zdarzenie wystąpi wcześniej.

Z kolei, jak stanowi § 9 ust. 2 Rozporządzenia o WNI, warunkiem korzystania ze zwolnienia od podatku dochodowego, o którym mowa w ust. 1, jest:

1)utrzymanie własności składników majątku, z którymi były związane wydatki inwestycyjne - przez okres 5 lat od dnia wprowadzenia do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, a w przypadku małych i średnich przedsiębiorców - przez okres 3 lat, przy czym nie wyklucza się wymiany przestarzałych instalacji lub sprzętu w związku z szybkim rozwojem technologicznym;

2)utrzymanie inwestycji w regionie, w którym udzielono pomocy, przez okres nie krótszy niż 5 lat od momentu, gdy cała inwestycja zostanie zakończona, a w przypadku małych i średnich przedsiębiorców - przez okres nie krótszy niż 3 lata.

Zamiarem Spółki jest utrzymanie inwestycji w regionie przez okres nie krótszy niż 5 lat od momentu, gdy cała inwestycja, na którą została wydana Decyzja o Wsparciu, zostanie zakończona. W związku z powyższym spełniony zostanie warunek dotyczący utrzymania inwestycji w regionie, zgodnie z treścią § 9 ust. 2 pkt 1 Rozporządzenia o WNI.

Dodatkowo, zdaniem Wnioskodawcy, tymczasowe użycie środka trwałego poza terenem wskazanym w Decyzji o Wsparciu, nie stanowi naruszenia warunku wskazanego w pkt 1 - utrzymania własności składników majątku, z którymi związane były wydatki inwestycyjne przez okres 5 lat od dnia wprowadzenia ich do ewidencji. Wynika to z faktu, że własność środków trwałych nie zostaje przeniesiona na inny podmiot.

Tymczasowe użycie linii produkcyjnej poza terenem wskazanym w DoW odbywa się w ramach tej samej osoby prawnej (tego samego podmiotu jakim jest Spółka), a Linia produkcyjna została nabyta z myślą o instalacji w zakładzie na terenie wskazanym w DoW. Spółka przez cały okres (od ich nabycia) będzie właścicielem środków trwałych.

Naruszenie warunku utrzymania własności środków trwałych mogłoby nastąpić w drodze np. ich sprzedaży lub darowizny innej osobie prawnej, co w przypadku Spółki nie będzie mieć miejsca w okresie 5 lat od dnia wprowadzenia linii produkcyjnej do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.

Celem regulacji § 9 Rozporządzenia o WNI jest zapobieżenie sytuacji, w której beneficjent ulgi strefowej (w oparciu o wydaną DoW) zawyża wysokość pomocy publicznej (zwolnienia z podatku dochodowego) poprzez nabywanie i zbywanie środków trwałych, z jednoczesnym uwzględnieniem ich wartości w wielkości pomocy publicznej. Naruszenie warunku utrzymania własności środków trwałych mogłoby więc nastąpić w drodze np. ich sprzedaży lub darowizny, co nie będzie miało miejsca w sytuacji Spółki.

W niniejszej sprawie taka czynność prawna nie będzie mieć miejsca w okresie 5 lat od dnia wprowadzenia środków trwałych do ewidencji. Nie dojdzie do sytuacji, w której środki trwałe byłyby nabywane przez podmiot inny niż Spółka lub wykorzystywane przez ten inny podmiot do produkcji poza obszarem wskazanym w Decyzji o Wsparciu. Spółka pozostanie bowiem jedynym właścicielem Linii produkcyjnej również w okresie, w którym, z przyczyn wskazanych w opisie w zdarzeniu przyszłym, będzie ona użytkowana poza terenem wskazanym w DoW.

Wobec powyższych, wydatki poniesione przez Spółkę w związku z inwestycją stanowiącą podstawę udzielenia Decyzji o Wsparciu, na nowe środki trwałe (tu. Linia produkcyjna), które zostaną umieszczone w zakładzie na terenie objętym DoW, a tymczasowo używane są w lokalizacji poza teren objętym DoW, mogą zostać uznane za koszt kwalifikowany inwestycji.

Potwierdzenie powyższego stanowiska Wnioskodawca wskazuje w licznych interpretacjach indywidualnych tj. w:

- interpretacji indywidualnej z dnia 8 lipca 2011 r. o sygn. IBPBI/2/423-383/11/MO, w której to uznane zostało za prawidłowe stanowisko wnioskodawcy zgodnie z którym wydatki poniesione na nabycie urządzeń, tymczasowo używanych w lokalizacji nieobjętej SSE, które docelowo zostaną jednakże umieszczone w lokalizacji na terenie SSE w ramach docelowej inwestycji, będą mogły powiększyć zwolnienie, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o p.d.o.p. o kwotę, obok takich wydatków jak m.in. na nabycie gruntu na terenie SSE, budowę budynku na terenie SSE, również wydatków na przedmiotowe urządzenia.

- interpretacji indywidualnej z dnia 16 maja 2016 r. o sygn. IBPB-1-2/4510-292/16/AK, w której to uznane zostało za prawidłowe stanowisko wnioskodawcy zgodnie z którym wydatki, przeznaczone na zakup środków trwałych (które to środki trwałe będą używane na terenie SSE), poniesione po dniu uzyskania Zezwolenia; mogą zostać zaliczone do kosztów inwestycji kwalifikujących się do objęcia pomocą publiczną w formie zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o p.d.o.p., o ile fizycznie zostaną uruchomione na terenie Strefy przed dniem zakończenia całej inwestycji o którym mowa w treści zezwolenia oraz w § 5 ust. 1 pkt 2 Rozporządzenia SSE.

- interpretacji indywidualnej z dnia 3 lutego 2017 r. o sygn. 2461-IBPB-1-3.4510.966.2016.1.SK, w której organ podatkowy, wskazał, że „Odnosząc powyższe przepisy do przedstawionego opisu stanu faktycznego sprawy stwierdzić należy, że czasowe przeniesienie środków trwałych (które były i będą w przyszłości używane na terenie specjalnej strefy ekonomicznej) poza jej teren nie spowoduje, że wydatki poniesione na ich zakup utracą charakter wydatków inwestycyjnych kwalifikujących się do objęcia się pomocą publiczną. Skoro Spółka posiada Zezwolenie na prowadzenie działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej i wszystkie pozostałe warunki do zwolnienia zostaną spełnione (co nie było przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej), to wartość poniesionych wydatków w dalszym ciągu będzie wpływać na wysokość przysługującej Spółce pomocy publicznej. Co istotne w niniejszej sprawie Wnioskodawca podkreśla, że zakupione środki trwałe finalnie zostaną przeniesione do zakładu zlokalizowanego na terenie specjalnej strefy ekonomicznej.”

- interpretacji indywidualnej z dnia 26 czerwca 2017 r. o sygn. 0111-KDIB1-3.4010.140.2017.1.PC, w której organ podatkowy wskazał, że „Reasumując, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów kwalifikowanych wydatków poniesionych na zakup środków trwałych poniesionych po dniu uzyskania Zezwolenia które są tymczasowo używane:

- przez Wnioskodawcę poza terenem SSE jest prawidłowe,

- przez podmioty trzecie na podstawy umowy najmu jest nieprawidłowe.”

Odnosząc przedstawione zdarzenie przyszłe do cytowanych powyżej przepisów oraz orzeczeń organów podatkowych, stwierdzić należy, że w sytuacji, kiedy nabyta przez Wnioskodawcę Linia produkcyjna będzie tymczasowo używana przez Spółkę poza terenem wskazanym w Decyzji o Wsparciu, wydatki na jej nabycie będą mogły zostać zaliczone do wydatków kwalifikujących się do objęcia pomocą publiczną.

Tymczasowe używanie środków trwałych poza terenem wskazanym w Decyzji o Wsparciu, w ramach tej samej osoby prawnej (wynikłe z opóźnienia w realizacji prac budowlanych w nowo powstającym zakładzie), a zakupionych w związku z inwestycją na terenie objętym Decyzją o Wsparciu, nie powinno stanowić podstawy do utraty przez Spółkę prawa do uznania tych wydatków za kwalifikujące się do objęcia pomocą, o której mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34a Ustawy CIT.

W konsekwencji, wydatki na nabycie Linii produkcyjnej poniesione po dniu uzyskania Decyzji o Wsparciu, kwalifikują się do objęcia pomocą jako koszty inwestycji wskazane w Decyzji o Wsparciu (koszty kwalifikowane nowej inwestycji), a tym samym zwiększą kwotę dochodu podlegającego zwolnieniu z opodatkowania na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34a Ustawy CIT.

Ad 2.

Zgodnie z art. 7 ust. 3 pkt 1 i 3 Ustawy CIT, przy ustalaniu podstawy opodatkowania co do zasady nie uwzględnia się dochodów niepodlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym, bądź wolnych od podatku oraz kosztów ich uzyskania.

Podatnik powinien więc prowadzić ewidencję w sposób pozwalający wyodrębnić przychody zwolnione z opodatkowania, w tym na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34a Ustawy CIT, a więc decyzji o wsparciu w rozumieniu przepisów o tzw. Polskiej Strefie Inwestycji (dalej: „przychody/dochody strefowe”).

Art. 17 ust. 1 pkt 34a Ustawy CIT stanowi, że zwolnione z opodatkowania są dochody uzyskane z działalności gospodarczej określonej w decyzji o wsparciu, przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.

Jak podkreśla się w orzecznictwie z powołanych przepisów jasno wynika, iż podatnik może skorzystać z omawianego zwolnienia podatkowego, jeżeli dochody pochodzą z działalności gospodarczej określonej w decyzji o wsparciu, oraz dochody są uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie określonym w powyższej decyzji.

Zwolnienie to odnosi się zatem wyłącznie do dochodów uzyskanych z określonego źródła, czyli działalności gospodarczej prowadzonej na terenie wskazanym w decyzji o wsparciu - do wysokości określonej w rozporządzeniu. Istota regulacji sprowadza się więc do tego, aby działalność gospodarcza była prowadzona w określonym miejscu i w zakresie wynikającym z decyzji o wsparciu. Jedynie bowiem przychody, a następnie uzyskane z nich - po potrąceniu kosztów podatkowych - dochody pochodzące z działalności produkcyjnej, handlowej i usługowej wymienionej w decyzji o wsparciu mogą korzystać ze zwolnienia od opodatkowania. Zwolnienie to ma charakter pomocy publicznej, przy czym jej wielkość nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.

Możliwość skorzystania ze zwolnienia podatkowego zatem jest uwarunkowana spełnieniem łącznie przesłanki „rodzajowej” (przedmiot działalności, z jakiej jest osiągany dochód, mieszczący się w określonym grupowaniu PKWiU objętym zakresem decyzji o wsparciu), „terytorialnej” (działalność na określonym w decyzji terenie) oraz „wielkościowej” (zwolnienie nie może przekroczyć limitu pomocy publicznej przysługującej podatnikowi w danym momencie).

Jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego, używanie Linii produkcyjnej poza obszarem wskazanym w Decyzji o Wsparciu będzie mieć charakter jedynie tymczasowy; docelowo jest ona przeznaczona do działalności w nowo utworzonym zakładzie na terenie objęty Decyzji o Wsparciu, do którego Linia produkcyjna zostanie zdemontowana i przeniesiona jak tylko będzie to możliwe, jeszcze przed terminem zakończenia całej inwestycji (terminem zakończenia realizacji nowej inwestycji wskazanym w Decyzji o Wsparciu).

Wobec powyższych, w ocenie Wnioskodawcy, Spółka zachowa prawo do rozliczenia przychodów strefowych ze sprzedaży wyrobów wyprodukowanych na przedmiotowej Linii produkcyjnej, po zainstalowaniu/zamontowaniu jej w zakładzie na obszarze objętym DoW (ze sprzedaży produktów objętych DoW).

Tym samym, tymczasowe używanie Linii produkcyjnej przez Spółkę w zakładzie poza terenem objętym Decyzją o Wsparciu, nie stoi na przeszkodzie, aby Spółka mogła wygenerować dochód zwolniony na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34a Ustawy CIT, zgodnie z uzyskaną Decyzją o Wsparciu (i na warunkach w niej wskazanych) po zamontowaniu i uruchomieniu jej na terenie objętym DoW.

Tym samym, w ocenie Wnioskodawcy, po przeniesieniu i zamontowaniu Linii produkcyjnej na terenie zakładu objętego Decyzją o Wsparciu dochód wygenerowany ze sprzedaży wyrobów wyprodukowanych na przedmiotowej Linii produkcyjnej w zakresie wydanej Decyzji o Wsparciu, podlegać będzie w całości zwolnieniu z opodatkowania na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34a Ustawy CIT do limitu przyznanej pomocy publicznej. Dochód z produkcji realizowanej na terenie wskazanym w Decyzji o Wsparciu powinien być w ocenie Wnioskodawcy traktowany jako dochód podlegający zwolnieniu w oparciu o uzyskaną Decyzję o Wsparciu (art. 17 ust. 1 pkt 34a Ustawy CIT).

Mając na uwadze powyższe, Spółka wnosi o potwierdzenie przedstawionego stanowiska.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Na podstawie ustawy z dnia 10 maja 2018 r. o wspieraniu nowych inwestycji (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 459 dalej: „ustawa o WNI”), został wprowadzony mechanizm wsparcia dla przedsiębiorców w postaci zwolnienia z podatku dochodowego z tytułu nowej inwestycji.

W myśl art. 3 ust. 1 ustawy o WNI,

wsparcie na realizację nowej inwestycji, zwane dalej „wsparciem”, jest udzielane w formie zwolnienia od podatku dochodowego, na zasadach określonych odpowiednio w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych albo w przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2805 ze zm. dalej: „ustawa o CIT”),

wolne od podatku są dochody podatników, z zastrzeżeniem ust. 4-6d, z działalności gospodarczej osiągnięte z realizacji nowej inwestycji określonej w decyzji o wsparciu, o której mowa w ustawie z dnia 10 maja 2018 r. o wspieraniu nowych inwestycji (Dz. U. z 2023 r. poz. 74, 1688 i 2005), i uzyskane na terenie określonym w tej decyzji o wsparciu, przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami;

Stosownie do art. 17 ust. 4 ustawy o CIT,

zwolnienia podatkowe, o których mowa w ust. 1 pkt 34 i 34a, przysługują podatnikowi wyłącznie odpowiednio z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie określonym w zezwoleniu lub z tytułu dochodów uzyskanych z realizacji nowej inwestycji na terenie określonym w decyzji o wsparciu.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy o WNI,

przez nową inwestycję należy rozumieć:

a)inwestycję w rzeczowe aktywa trwałe lub wartości niematerialne i prawne związane z założeniem nowego zakładu, zwiększeniem zdolności produkcyjnej istniejącego zakładu, dywersyfikacją produkcji zakładu przez wprowadzenie produktów uprzednio nieprodukowanych w zakładzie lub zasadniczą zmianą dotyczącą procesu produkcyjnego istniejącego zakładu lub

b)nabycie aktywów należących do zakładu, który został zamknięty lub zostałby zamknięty, gdyby zakup nie nastąpił, przy czym aktywa nabywane są przez przedsiębiorcę niezwiązanego ze sprzedawcą i wyklucza się samo nabycie akcji lub udziałów przedsiębiorstwa.

Według art. 13 ust. 1 ustawy o WNI,

wsparcie udzielane jest przedsiębiorcy realizującemu nową inwestycję, w drodze decyzji, zwanej dalej „decyzją o wsparciu”.

W myśl art. 2 ust. 7 ustawy o WNI,

koszty kwalifikowane nowej inwestycji - poniesione w okresie ważności decyzji o wsparciu:

a) koszty inwestycji kwalifikujące się do objęcia pomocą publiczną z tytułu nowej inwestycji, z wyłączeniem kosztów poniesionych na samochody osobowe, środki transportu lotniczego, tabor pływający oraz inne składniki majątku służące głównie celom osobistym przedsiębiorcy, a w przypadku przedsiębiorcy będącego spółką handlową - głównie celom osobistym jej wspólnika albo akcjonariusza, pomniejszone o naliczony podatek od towarów i usług oraz o podatek akcyzowy, jeżeli możliwość ich odliczeń wynika z odrębnych przepisów, lub

b) dwuletnie koszty pracy poniesione przez przedsiębiorcę na tworzenie określonej liczby nowych miejsc pracy, przez określony czas, w związku z realizacją nowej inwestycji, jakie mogą być uwzględnione przy określaniu maksymalnej pomocy publicznej.

Podkreślenia wymaga fakt, że prowadzenie działalności gospodarczej na terenie określonym w Decyzji o wsparciu i wynikające stąd zwolnienie dochodów pochodzących z tej działalności jest wyjątkiem od zasady równości i sprawiedliwości opodatkowania, w związku z tym przepisy dotyczące zwolnień muszą być interpretowane ściśle, zgodnie z ich wykładnią językową.

Decyzję o wsparciu otrzymali Państwo w 2021 r., zatem zastosowanie do Państwa sprawy znajdzie rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 28 sierpnia 2018 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej niektórym przedsiębiorcom na realizację nowych inwestycji (Dz. U. z 2018 r. poz. 1713 ze zm. dalej: „rozporządzenie o WNI”).

Stosownie do § 8 ust. 1 rozporządzenia o WNI,

do kosztów kwalifikujących się do objęcia wsparciem na nowe inwestycje zalicza się koszty będące:

1)kosztem związanym z nabyciem gruntów lub prawa ich użytkowania wieczystego,

2)ceną nabycia albo kosztem wytworzenia we własnym zakresie środków trwałych, pod warunkiem zaliczenia ich, zgodnie z odrębnymi przepisami, do składników majątku podatnika i zaliczenia ich do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych,

3)kosztem rozbudowy lub modernizacji istniejących środków trwałych,

4)ceną nabycia wartości niematerialnych i prawnych związanych z transferem technologii przez nabycie praw patentowych, licencji, know-how i nieopatentowanej wiedzy technicznej, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3,

5)kosztem związanym z najmem lub dzierżawą gruntów, budynków i budowli - pod warunkiem że okres najmu lub dzierżawy trwa co najmniej 5 lat, a w przypadku mikroprzedsiębiorców, małych przedsiębiorców i średnich przedsiębiorców - co najmniej 3 lata, licząc od przewidywanego terminu zakończenia nowej inwestycji,

6)ceną nabycia aktywów innych niż grunty, budynki i budowle objęte najmem lub dzierżawą, w przypadku gdy najem lub dzierżawa ma postać leasingu finansowego oraz obejmuje zobowiązanie do nabycia aktywów z dniem upływu okresu najmu lub dzierżawy

- pomniejszone o naliczony podatek od towarów i usług oraz o podatek akcyzowy, jeżeli możliwość ich odliczeń wynika z odrębnych przepisów, poniesione w okresie realizacji inwestycji, a w przypadku kosztów określonych w pkt 5 - poniesione wyłącznie w okresie 5 lat w przypadku dużych przedsiębiorców, albo 3 lat w przypadku mikroprzedsiębiorców, małych przedsiębiorców i średnich przedsiębiorców, liczonych od dnia zakończenia nowej inwestycji.

Według § 8 ust. 5 rozporządzenia o WNI,

środki trwałe, o których mowa w ust. 1 pkt 2, muszą być nowe, z wyjątkiem aktywów nabywanych przez mikroprzedsiębiorców, małych przedsiębiorców i średnich przedsiębiorców i z wyjątkiem realizacji nowej inwestycji w rozumieniu art. 2 pkt 1 lit. b ustawy z dnia 10 maja 2018 r. o wspieraniu nowych inwestycji.

Ad. 1

Państwa wątpliwości dotyczą ustalenia, czy wydatki na nabycie linii produkcyjnej poniesione po dniu uzyskania decyzji o wsparciu, kwalifikują się do objęcia pomocą jako koszty inwestycji wskazane w decyzji o wsparciu, a  tym samym, czy zwiększą kwotę dochodu podlegającego zwolnieniu z opodatkowania na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o CIT.

Spółka, w ramach planowanej inwestycji, planuje nabyć nową linię produkcyjną oraz tymczasowo umieścić ją w zakładzie innym niż wskazanym w decyzji o wsparciu (dalej: „DoW”), ze względu na opóźnienia w realizacji prac budowlanych na terenie wskazanym w DoW. Po zamontowaniu, linia produkcyjna zostanie wprowadzona do ewidencji środków trwałych, a Spółka rozpocznie produkcję na wskazanej linii produkcyjnej w zakładzie innym niż wskazanym w DoW.

Używanie linii produkcyjnej poza obszarem wskazanym w DoW będzie mieć charakter jedynie tymczasowy. Docelowo linia produkcyjna jest przeznaczona do działalności w nowo utworzonym zakładzie na terenie objętym DoW, do którego linia produkcyjna zostanie zdemontowana i przeniesiona jak tylko będzie to możliwe, jeszcze przed terminem zakończenia całej inwestycji.

Aby dany wydatek będący kosztem zakwalifikować do objęcia pomocą, wydatek ten musi:

-stanowić koszty nowej inwestycji,

-zostać poniesiony na terenie określonym w decyzji o wsparciu,

-być poniesiony w okresie ważności decyzji o wsparciu.

Należy uznać, że spełniają Państwo powyższe warunki.

Koszt nabycia linii produkcyjnej stanowi koszt inwestycji, który został poniesiony w okresie ważności decyzji o wsparciu. Mimo to, że linia produkcyjna zamontowana będzie w innym zakładzie, jest to stan tymczasowy, ponieważ linia produkcyjna docelowo jest przeznaczona do działalności w nowo utworzonym zakładzie, objętym DoW.

Przeniesienie w przyszłości środka trwałego (linii produkcyjnej) z zakładu nie objętego DoW do zakładu objętego DoW, nie będzie skutkować utraty cechy nowości przez linię produkcyjną, w myśl § 8 ust. 5, ponieważ jako nowy środek trwały została ona zakupiona w celu zamontowania w zakładzie objętym DoW, a jej zamontowanie w zakładzie nieobjętym DoW to stan tymczasowy, wynikający z opóźnień w realizacji prac budowlanych.

Istotny w tym zakresie jest bowiem fakt, że środek trwały będzie wykorzystywany przez ten sam podmiot prawny, w prowadzonej przez niego działalności.

Czasowe przeniesienie środków trwałych (które będą w przyszłości używane na terenie DoW) poza teren DoW nie spowoduje, że wydatki poniesione na ich zakup utracą charakter kosztów kwalifikowanych. Skoro Państwo posiadają DoW i spełniają wszystkie pozostałe warunki, to wartość poniesionych wydatków w dalszym ciągu będzie wpływać na wysokość przysługującej Państwu pomocy publicznej. Istotne jest to, że zakupiony środek trwały finalnie zostanie przeniesiony do zakładu zlokalizowanego na terenie DoW.

Zatem, Państwa stanowisko w zakresie pyt. 1 należy uznać za prawidłowe.

Ad. 2

Stosownie do art. 7 ust. 3 pkt 1 i 3 ustawy o CIT,

przy ustalaniu dochodu, o którym mowa w ust. 1, stanowiącego podstawę opodatkowania nie uwzględnia się przychodów ze źródeł przychodów położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub za granicą, jeżeli dochody z tych źródeł nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym albo są wolne od podatku,

przy ustalaniu dochodu, o którym mowa w ust. 1, stanowiącego podstawę opodatkowania nie uwzględnia się kosztów uzyskania przychodów, o których mowa w pkt 1 i 2, przy czym w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2, prowadzących działalność poprzez położony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zagraniczny zakład uwzględnia się koszty uzyskania przychodów wymienionych w art. 21, jeżeli przychody te zostały uwzględnione przez podatnika przy ustalaniu dochodu przypadającego na zagraniczny zakład.

Państwa wątpliwości w zakresie pyt. 2 dotyczą ustalenia, czy po przeniesieniu i zamontowaniu linii produkcyjnej na terenie zakładu objętego DoW, dochód wygenerowany ze sprzedaży wyrobów wyprodukowanych na przedmiotowej linii produkcyjnej, w zakresie wydanej DoW, podlegać będzie w całości zwolnieniu z opodatkowania do limitu pomocy publicznej.

W myśl cytowanego już powyżej art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o CIT,

wolne od podatku są dochody podatników, z zastrzeżeniem ust. 4-6d, z działalności gospodarczej osiągnięte z realizacji nowej inwestycji określonej w decyzji o wsparciu, o której mowa w ustawie z dnia 10 maja 2018 r. o wspieraniu nowych inwestycji (Dz. U. z 2023 r. poz. 74, 1688 i 2005), i uzyskane na terenie określonym w tej decyzji o wsparciu, przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.

Zgodnie z powyższymi przepisami, wsparcie na realizację nowej inwestycji polega na zwolnieniu z podatku dochodu uzyskanego z działalności gospodarczej określonej w decyzji o wsparciu. Dopóki podatnik nie uzyska takiego dochodu, nie może skorzystać ze wsparcia na podstawie ustawy o WNI i CIT.

Zatem, Państwa stanowisko w zakresie pyt. 2 zgodnie z którym po przeniesieniu i zamontowaniu Linii produkcyjnej na terenie zakładu objętego Decyzją o Wsparciu dochód wygenerowany ze sprzedaży wyrobów wyprodukowanych na przedmiotowej Linii produkcyjnej w zakresie wydanej Decyzji o Wsparciu, podlegać będzie w całości zwolnieniu z opodatkowania na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o CIT, do limitu przyznanej pomocy publicznej należy uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935, dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA),

albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00