Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok WSA w Bydgoszczy z dnia 23 kwietnia 2024 r., sygn. II SA/Bd 1305/23

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Joanna Janiszewska-Ziołek Sędziowie sędzia WSA Jerzy Bortkiewicz (spr.) sędzia WSA Jarosław Wichrowski Protokolant starszy sekretarz sądowy Marlena Krzyżaniak po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 23 kwietnia 2024 r. sprawy ze skargi A. W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] września 2023 r. nr [...] w przedmiocie świadczenia pielęgnacyjnego oddala skargę.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia 21 lipca 2023 r., nr WSS-I.8252.127.2023, Prezydent Miasta Inowrocławia odmówił przyznania A. W. świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu opieki nad niepełnosprawną w stopniu znacznym matką – M. W. W uzasadnieniu decyzji organ powołał treść art. 17 ust. 1b ustawy z dnia [...] listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (t.j. Dz. U. z 2023 r., poz. 390 – dalej "u.ś.r."), stwierdzając, że niepełnosprawność matki skarżącej nie powstała w którymś z okresów wymienionych w tym przepisie, co stanowi przeszkodę dla przyznania wnioskowanego świadczenia.

W odwołaniu od powyższej decyzji skarżąca zakwestionowała możliwość stosowania art. 17 ust. 1b u.ś.r. w świetle wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 21 października 2014 r., sygn. K 38/13. Podkreśliła bardzo zły stan zdrowia swojej matki (unieruchomienie, pampersowanie, afazja, karmienie poprzez zagłębnik), wiążący się z koniecznością sprawowania nad nią stałej i długotrwałej opieki uniemożliwiającej podjęcie jakiegokolwiek zatrudnienia.

Decyzją z dnia 8 września 2023 r., nr SKO-4111/1247/2023, Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Bydgoszczy utrzymało w mocy decyzję I instancji. W uzasadnieniu organ stwierdził, że Prezydent nieprawidłowo zastosował w sprawie art. 17 ust. 1b u.ś.r., skoro jego niekonstytucyjność została stwierdzona wyrokiem TK z dnia 21 października 2014 r., sygn. K 38/13. Organ wskazał jednak, że skarżąca jest osoba uprawnioną do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy, co w świetle art. 17 ust. 5 pkt 1 lit. a u.ś.r. stanowi przeszkodę dla przyznania wnioskowanego świadczenia. Przywoławszy orzeczenie Trybunału z dnia 26 czerwca 2019 r., sygn. SK 2/17, stwierdził, że w przypadku zbiegu uprawnienia do świadczenia pielęgnacyjnego oraz renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy strona ma możliwość wyboru świadczenia korzystniejszego. SKO wskazało, że pismem z dnia 14 sierpnia 2023 r. poinformowało skarżącą o możliwości złożenia wniosku do ZUS o zawieszenie renty i że dopiero po otrzymaniu stosownej decyzji organu rentowego w tym przedmiocie otworzy się możliwość nabycia przez skarżącą prawa do wnioskowanego świadczenia. Organ wskazał, że w zakreślonym w piśmie terminie 14 dni skarżąca nie przedłożyła stosownej decyzji, przy czym w piśmie z dnia 23 sierpnia 2023 r. wyraziła stanowisko, że zawieszenie renty nie warunkuje ustalenia prawa do świadczenia pielęgnacyjnego. SKO wskazało, że umożliwiło skarżącej dokonanie wyboru świadczenia korzystniejszego, jednakże skarżąca z tego prawa nie skorzystała, co wykluczyło możliwość przyznania świadczenia pielęgnacyjnego, pomimo spełnienia pozostałych przesłanek z art. 17 u.ś.r.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00