Interpretacja indywidualna z dnia 30 lipca 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB3-3.4013.111.2024.2.MAZ

Przyjęty system automatycznego doręczania faktur będzie pozwalał na potwierdzenie złożenia oświadczenia przez finalnego nabywcę węglowego, że odebrane przez niego wyroby węglowe zostaną zużyte do celów uprawniających do zwolnienia, w ilości wskazanej na fakturze, wystawionej Wnioskodawcę jako przez pośredniczący podmiot węglowy

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w zakresie podatku akcyzowego jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

Państwa wniosek z 16 maja 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczący uznania, że przyjęty system automatycznego doręczania faktur będzie pozwalał na potwierdzenie złożenia oświadczenia przez finalnego nabywcę węglowego, że odebrane przez niego wyroby węglowe zostaną zużyte do celów uprawniających do zwolnienia, w ilości wskazanej na fakturze, wystawionej Wnioskodawcę jako przez pośredniczący podmiot węglowy, wpłynął 23 maja 2024 r. Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 17 lipca 2024 r. (wpływ 22 lipca 2024 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca (dalej także jako: „Spółka”) w roku kalendarzowym 2023 dokonał sprzedaży powyżej 30 mln kg wyrobów węglowych. W związku z tym Wnioskodawca chciałby korzystać z możliwości dokumentowania podstawy do zwolnienia z podatku akcyzowego na podstawie art. 31a ust. 3 pkt 1 lit. b ustawy o podatku akcyzowym. Wnioskodawca chce skorzystać również z możliwości skorzystania z instytucji przewidzianej w art. 31a ust. 3i, tj. zastąpienia obowiązku odebrania od finalnego nabywcy węglowego oświadczenia, że odebrany węgiel w ilości wskazanej na fakturze przez pośredniczący podmiot węglowy, zostanie zużyty do celów uprawniających do zwolnienia od podatku akcyzowego, wykazaniem, że finalny nabywca węglowy odebrał fakturę dokumentującą sprzedaż, będącą podstawą do sporządzenia projektu e-DD, o którym mowa w art. 31a ust. 3 pkt. 1 lit. b tiret pierwsze.

Wnioskodawca planuje potwierdzać odbiór faktury potwierdzającej odbiór węgla przez finalnego nabywcę węglowego poprzez wysyłanie automatycznych wiadomości e-mail z linkiem (hiperłączem), z którego nabywca węgla będzie mógł pobrać fakturę dokumentującą sprzedaż danej, odebranej partii towaru. Wiadomości e-mail zawierające link będą przesyłane na adresy e-mail przekazane przez nabywców na etapie składania zamówienia. Spółka będzie zatem posiadała potwierdzony adres e-mail klienta. Spółka po otwarciu linku, który umożliwia pobranie faktury, otrzyma wiadomość zwrotną o dacie odbioru faktury. Wiadomość zwrotna będzie wyświetlana w systemie informatycznym Spółki, poprzez wskazanie daty dziennej odebrania faktury dokumentującej sprzedaż.

Sprzedaż będzie odbywać się na zasadzie zamówień dokonywanych poprzez sklep internetowy bądź poprzez bezpośredni kontakt finalnego nabywcy węglowego z przedstawicielem handlowym spółki. Nie będzie miał zatem zastosowania przepis art. 31a ust. 3e ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz.U. 2009 nr 3, poz. 11 z późn. zm.).

Cały proces będzie odbywał się przez pół zautomatyzowany system informatyczny Spółki, który po wysłaniu towaru do klienta będzie wysyłał link z fakturą do pobrania.

W uzupełnieniu wniosku z 17 lipca 2024 r. podali Państwo, że Spółka posiada status pośredniczącego podmiotu węglowego, w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 23a ustawy z dnia 6 grudnia 2023 r. o podatku akcyzowym (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 1542, ze zm.) i widnieje w rejestrze pośredniczących podmiotów węglowych pod numerem ID SISC: (...).

Pytanie

Czy Wnioskodawca, stosując system automatycznego doręczania finalnym nabywcom węglowym wiadomości e-mail, zawierających link do pobrania faktury dokumentującej sprzedaż towaru oraz otrzymywanie przez Wnioskodawcę informacji potwierdzającej odebranie takiej faktury przez nabywcę towaru (w systemie informatycznym), jest wystarczająca do stwierdzenia, że zostały spełnione przesłanki wskazane w art. 31a ust. 3 pkt 1 lit. b tiret drugie, w zw. z art. 31a ust. 3i ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz.U. z 2009 r. Nr 3, poz. 11 z późn. zm.), tj. warunku złożenia oświadczenia przez finalnego nabywcę węglowego, że odebrane przez niego wyroby węglowe zostaną zużyte do celów uprawniających do zwolnienia w ilości wskazanej na fakturze wystawionej przez pośredniczący podmiot węglowy?

Państwa stanowisko w sprawie

W ocenie Wnioskodawcy, mając na uwadze brak zdefiniowania przez ustawodawcę formy czy sposobu odbioru przez finalnego nabywcę węglowego faktury, dokumentującej sprzedaż zgodnie z treścią art. 31a ust. 3 pkt 1 lit. b tiret drugie, w zw. z art. 31a ust. 3i ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz.U. 2009 nr 3, poz. 11 z późn. zm.), przedstawiony w opisanym stanie faktycznym sposób dostarczania, odbioru oraz dokumentowania przez finalnego nabywcę węglowego faktury dokumentującej sprzedaż, będzie wystarczający w zakresie spełnienia przesłanki określonej w cytowanym przepisie.

Spółka będzie archiwizować i dokumentować odbiór faktury przez finalnego nabywcę węglowego, dzięki czemu będzie w stanie wykazać, że doszło do spełnienia przesłanek umożliwiających wystawienie projektu e-DD dla danej sprzedaży produktów węglowych, zgodnie z treścią art. 31a ust. 3 pkt 1 lit. b tiret drugie, w zw. z art. 31a ust. 3 lit b tiret pierwsze ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz.U. 2009 nr 3, poz. 11 z późn. zm.).

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku w zakresie podatku akcyzowego jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 1542, ze zm.; dalej jako: „ustawa” lub „ustawa o podatku akcyzowym”):

Ustawa określa opodatkowanie podatkiem akcyzowym, zwanym dalej „akcyzą”, wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, organizację obrotu wyrobami akcyzowymi, a także oznaczanie znakami akcyzy.

Stosownie do art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku akcyzowym:

Wyroby akcyzowe to wyroby energetyczne, energia elektryczna, napoje alkoholowe, wyroby tytoniowe, susz tytoniowy, płyn do papierosów elektronicznych oraz wyroby nowatorskie, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

W art. 2 ust. 1 pkt 1a ustawy wskazano, że:

Użyte w ustawie określenie wyroby węglowe oznacza wyroby energetyczne, określone w poz. 19-21 załącznika nr 1 do ustawy.

W poz. 19-21 załącznika nr 1, pod kodem CN ex 2701, wymieniono: węgiel; brykiety, brykietki i podobne paliwa stałe wytwarzane z węgla - jeżeli są przeznaczone do celów opałowych; w poz. 20 pod kodem CN ex 2702 wymieniono: węgiel brunatny (lignit), nawet aglomerowany, z wyłączeniem gagatu - jeżeli jest przeznaczony do celów opałowych; w poz. 21 załącznika nr 1, pod kodem CN ex 2704 00, wymieniono: koks i półkoks, z węgla, węgla brunatnego (lignitu) lub torfu, nawet aglomerowany; węgiel retortowy - jeżeli są przeznaczone do celów opałowych. Przy czym oznaczenie „ex” wskazuje, że dotyczy tylko danego wyrobu z danej pozycji lub kodu.

W myśl art. 86 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku akcyzowym:

Do wyrobów energetycznych, w rozumieniu ustawy, zalicza się wyroby objęte pozycjami CN 2701, 2702 oraz od 2704 do 2715.

Jak wskazano w art. 2 ust. 1 pkt 18 ustawy:

Określenie faktura oznacza fakturę w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług zawierającą dane nabywcy i jego adres oraz dane dotyczące ilości (liczby) i miary nabywanych wyrobów akcyzowych lub samochodów osobowych.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 18b lit. b ustawy:

Określenie e-DD oznacza elektroniczny dokument, na podstawie którego monitoruje się na terytorium kraju sprzedaż wyrobów węglowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie finalnemu nabywcy węglowemu przez pośredniczący podmiot węglowy, który w poprzednim roku kalendarzowym sprzedał powyżej 30 mln kg wyrobów węglowych.

Jak stanowi art. 2 ust. 1 pkt 21 ustawy:

Sprzedaż oznacza czynność faktyczną lub prawną, w której wyniku dochodzi do przeniesienia posiadania lub własności przedmiotu sprzedaży na inny podmiot.

Stosownie do art. 2 ust. 1 pkt 22 lit. a ustawy:

Określenie podmiot zużywający oznacza podmiot mający miejsce zamieszkania, siedzibę lub miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, który wyroby akcyzowe objęte zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie zużywa na cele uprawniające do zwolnienia.

W myśl art. 2 ust. 1 pkt 23a ustawy:

Pośredniczący podmiot węglowy oznacza podmiot mający siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium kraju:

a) dokonujący sprzedaży, dostawy wewnątrzwspólnotowej, nabycia wewnątrzwspólnotowego, importu lub eksportu wyrobów węglowych, lub

b) używający wyrobów węglowych do celów objętych zwolnieniem od akcyzy i do celów nieobjętych zwolnieniem od akcyzy, lub

c) używający wyrobów węglowych do celów objętych zwolnieniem od akcyzy i do celów niepodlegających opodatkowaniu akcyzą

- który dokonał zgłoszenia rejestracyjnego zgodnie z art. 16.

Jak wskazano w art. 2 ust. 1 pkt 23c ustawy:

Finalny nabywca węglowy oznacza podmiot, który:

a) nabywa na terytorium kraju, importuje lub nabywa wewnątrzwspólnotowo wyroby węglowe, lub

b) posiada uzyskane w sposób inny niż w drodze nabycia wyroby węglowe

- niebędący pośredniczącym podmiotem węglowym.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 26 lit c. ustawy:

Określenie System oznacza krajowy system teleinformatyczny służący do obsługi monitorowania sprzedaży wyrobów węglowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, w szczególności do przesyłania e-DD.

Jak stanowi art. 2 ust. 1 pkt 31 lit. d ustawy:

Podmiot wysyłający to pośredniczący podmiot węglowy, który w poprzednim roku kalendarzowym sprzedał powyżej 30 mln kg wyrobów węglowych i który sprzedaje finalnemu nabywcy węglowemu wyroby węglowe, o których mowa w art. 31a ust. 1, jeżeli sprzedaż jest monitorowana z użyciem Systemu, przy czym za podmiot wysyłający uznaje się pośredniczący podmiot węglowy również w przypadku, gdy wyroby takie są do niego zwracane przez finalnego nabywcę węglowego.

Stosownie do art. 2 ust. 1 pkt 32 lit. c ustawy:

Podmiot odbierający to finalny nabywca węglowy, który wyroby węglowe zwolnione od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie nabywa od pośredniczącego podmiotu węglowego, który w poprzednim roku kalendarzowym sprzedał powyżej 30 mln kg wyrobów węglowych.

W myśl art. 2 ust. 1 pkt 37 ustawy:

Okresowa umowa to umowa sprzedaży, z której treści wynika ilość sprzedawanych wyrobów akcyzowych w określonym czasie.

Jak wskazano w art. 2 ust. 1 pkt 38 ustawy:

Umowa ramowa to umowa o gotowości zlecania usług i ich wykonania, określającą harmonogram dostaw, która nie zawiera postanowień dotyczących okresu, na jaki została zawarta.

Zgodnie z art. 9a ust. 1 pkt 1 ustawy:

W przypadku wyrobów węglowych przedmiotem opodatkowania akcyzą jest sprzedaż wyrobów węglowych na terytorium kraju finalnemu nabywcy węglowemu.

Stosownie do art. 9a ust. 2 ustawy:

Za sprzedaż wyrobów węglowych uznaje się ich:

1) sprzedaż, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz.U. z 2022 r. poz. 1360, 2337 i 2339 oraz z 2023 r. poz. 326);

2) zamianę, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny;

3) wydanie w zamian za wierzytelności;

4) wydanie w miejsce świadczenia pieniężnego;

5) darowiznę, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny;

6) wydanie w zamian za dokonanie określonej czynności;

7) przekazanie lub wykorzystanie na potrzeby reprezentacji albo reklamy;

8) przekazanie przez podatnika na potrzeby osobiste podatnika, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, a także zatrudnionych przez niego pracowników oraz byłych pracowników;

9) użycie na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej.

Jak stanowi art. 9a ust. 3 ustawy:

Jeżeli w stosunku do wyrobów węglowych powstał obowiązek podatkowy w związku z wykonaniem jednej z czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą, to nie powstaje obowiązek podatkowy na podstawie innej czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą, jeżeli kwota akcyzy została określona lub zadeklarowana w należnej wysokości, chyba że przepisy ustawy stanowią inaczej.

W myśl art. 10 ust. 1a i 1b ustawy o podatku akcyzowym:

1a. Obowiązek podatkowy z tytułu sprzedaży wyrobów węglowych na terytorium kraju powstaje z dniem wydania wyrobów węglowych, w tym także przewoźnikowi, a w przypadkach, o których mowa w art. 9a ust. 2 pkt 2-9, z dniem wykonania tych czynności.

1b. Jeżeli sprzedaż wyrobów węglowych jest potwierdzona fakturą, obowiązek podatkowy powstaje z dniem wystawienia faktury, nie później niż w 7. dniu od dnia wydania wyrobów węglowych.

Zgodnie z art. 13 ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym:

Podatnikiem akcyzy jest osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, która dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu akcyzą lub wobec której zaistniał stan faktyczny podlegający opodatkowaniu akcyzą […].

Jak wskazano w art. 31a ust. 1 ustawy:

Zwalnia się od akcyzy czynności podlegające opodatkowaniu, których przedmiotem są wyroby węglowe przeznaczone do celów opałowych:

 1) w procesie produkcji energii elektrycznej;

 2) w procesie produkcji wyrobów energetycznych;

 3) przez gospodarstwo domowe, organ administracji publicznej, jednostkę Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, podmiot systemu oświaty, o którym mowa w art. 2 ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. - Prawo oświatowe (Dz.U. z 2023 r. poz. 900), żłobek i klub dziecięcy, o których mowa w ustawie z dnia 4 lutego 2011 r. o opiece nad dziećmi w wieku do lat 3 (Dz.U. z 2023 r. poz. 204), podmiot leczniczy, o którym mowa w art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej (Dz.U. z 2023 r. poz. 991), jednostkę organizacyjną pomocy społecznej, o której mowa w art. 6 pkt 5 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz.U. z 2023 r. poz. 901), organizacje, o których mowa w art. 3 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (Dz.U. z 2023 r. poz. 571);

4) do przewozu towarów i pasażerów koleją;

5) do łącznego wytwarzania ciepła i energii elektrycznej;

6) w pracach rolniczych, ogrodniczych, w hodowli ryb, oraz w leśnictwie;

7) w procesach mineralogicznych, elektrolitycznych i metalurgicznych oraz do redukcji chemicznej;

8) przez zakład energochłonny wykorzystujący wyroby węglowe, w którym wprowadzony został w życie system prowadzący do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższenia efektywności energetycznej.

 9) (uchylony).

W myśl art. 31a ust. 3 pkt 1 lit. b ustawy o podatku akcyzowym:

Warunkiem zwolnienia, o którym mowa w ust. 1, jest w przypadku sprzedaży wyrobów węglowych na terytorium kraju przez pośredniczący podmiot węglowy, który w poprzednim roku kalendarzowym sprzedał powyżej 30 mln kg wyrobów węglowych:

- sporządzenie, po dostarczeniu finalnemu nabywcy węglowemu wyrobów węglowych, projektu e-DD na podstawie faktury dokumentującej tę sprzedaż, przesłanie tego projektu e-DD do Systemu w terminach określonych odpowiednio w art. 46na ust. 3, 4 lub 6 i uzyskanie z Systemu e-DD z nadanym numerem referencyjnym, sprawdzonego pod względem kompletności i prawidłowości danych zawartych w tym dokumencie, zgodnie z art. 46na ust. 8, oraz dokonanie czynności wymaganych do zakończenia monitorowania sprzedaży wyrobów węglowych z użyciem Systemu w terminie, o którym mowa w art. 46ba,

- złożenie oświadczenia przez finalnego nabywcę węglowego, że odebrane przez niego wyroby węglowe zostaną zużyte do celów uprawniających do zwolnienia w ilości wskazanej na fakturze wystawionej przez pośredniczący podmiot węglowy.

Stosownie do art. 31a ust. 3e ustawy o podatku akcyzowym:

Oświadczenie, o którym mowa w ust. 3 pkt 1 lit. a oraz lit. b tiret drugie, może być zastąpione oświadczeniem złożonym w okresowej umowie lub umowie ramowej zawartej między pośredniczącym podmiotem węglowym będącym sprzedawcą a finalnym nabywcą węglowym, które wywiera skutek jedynie w stosunku do nabywanych wyrobów węglowych w ilości wynikającej z tych umów, pod warunkiem potwierdzenia każdej sprzedaży tych wyrobów fakturą.

Zgodnie z art. 31a ust. 3i ustawy:

Odbiór przez finalnego nabywcę węglowego faktury dokumentującej sprzedaż, będącej podstawą do sporządzenia projektu e-DD, o którym mowa w ust. 3 pkt 1 lit. b tiret pierwsze, w przypadku gdy sprzedaż nie jest realizowana w ramach wykonania umów, o których mowa w ust. 3e, stanowi realizację warunku, o którym mowa w ust. 3 pkt 1 lit. b tiret drugie.

Państwa wątpliwości dotyczą uznania, że stosowanie systemu automatycznego doręczania finalnym nabywcom węglowym wiadomości e-mail, zawierających link do pobrania faktury dokumentującej sprzedaż towaru oraz otrzymywanie przez Wnioskodawcę informacji potwierdzającej odebranie takiej faktury przez nabywcę towaru (w systemie informatycznym), jest wystarczająca do stwierdzenia, że zostały spełnione przesłanki wskazane w art. 31a ust. 3 pkt 1 lit. b tiret drugie, w zw. z art. 31a ust. 3i ustawy.

Przedmiot wątpliwości Wnioskodawcy dotyczy potwierdzenia prawidłowości opisanej formy składania oświadczenia przez finalnego nabywcę węglowego, że odebrane przez niego wyroby węglowe zostaną zużyte do celów uprawniających do zwolnienia w ilości wskazanej na fakturze wystawionej przez pośredniczący podmiot węglowy. Jest to wymóg formalny – wskazany w art. 31a ust. 3 pkt 1 lit. b tiret drugie ustawy – umożliwiający zastosowanie zwolnienia od akcyzy na podstawie art. 31a ust. 1 ustawy, w przypadku sprzedaży wyrobów węglowych na terytorium kraju przez pośredniczący podmiot węglowy, który w poprzednim roku kalendarzowym sprzedał powyżej 30 mln kg wyrobów węglowych. Przy czym ustawa o podatku akcyzowym przewiduje możliwość złożenia takiego oświadczenia w okresowej umowie lub umowie ramowej (zgodnie z art. 31a ust. 3e ustawy) lub odrębnie, przez odebranie przez finalnego nabywcę węglowego faktury dokumentującej sprzedaż, która nie jest realizowana w ramach wskazanych umów (art. 31a ust. 3i ustawy). W tym drugim przypadku faktura dokumentująca sprzedaż stanowi podstawę do sporządzenia, przez pośredniczący podmiot węglowy, projektu e-DD, jak tego wymaga art. 31a ust. 3 pkt 1 lit. b tiret pierwsze ustawy.

Ustawodawca nie precyzuje formy jaką winien przybrać odbiór faktury przez finalnego nabywcę węglowego. Zdaniem Organu analiza całości uregulowań ustawy, w tym cel nowelizacji obowiązującej od 1 lutego 2021 r. pozwala w niebudzący sposób stwierdzić, że pośredniczący podmiot węglowy, stosując ułatwienie przewidziane w treści art. 31a ust. 3i ustawy, powinien móc udowodnić fakt odbioru faktury przez finalnego nabywcę węglowego, tj. udowodnić w toku odpowiedniego postępowania fakt spełnienia warunków do realizacji zwolnienia. Przyjąć zatem należy, że w świetle ustawy o podatku akcyzowym dopuszczalne jest uzyskanie potwierdzenia odbioru faktury w każdej formie, jeśli tylko będzie w sposób niebudzący wątpliwości poświadczało fakt dostarczenia przez pośredniczący podmiot węglowy faktury, dokumentującej sprzedaż zwolnionych od akcyzy wyrobów węglowych konkretnemu finalnemu nabywcy węglowemu.

Brak wskazania przez ustawodawcę konkretnej formy potwierdzenia odbioru faktury oznacza, że ustawodawca pozostawił w tym zakresie swobodę wyboru pośredniczącemu podmiotowi węglowemu. Przy czym dopiero wiedza pośredniczącego podmiotu węglowego, kiedy faktura została odebrana (odbiór przez finalnego nabywcę węglowego faktury dokumentującej sprzedaż, będzie jego oświadczeniem, że odebrane przez niego wyroby węglowe zostaną zużyte do celów uprawniających do zwolnienia, w ilości wskazanej na fakturze wystawionej przez pośredniczący podmiot węglowy), oznacza że została spełniona jedna z przesłanek do zastosowania zwolnienia. Zatem przyjęta forma potwierdzenia powinna pozwalać na ustalenie – bez żadnych wątpliwości – czy i kiedy faktura dotarła do finalnego nabywcy węglowego. Powinna więc odzwierciedlać stan faktyczny, w którym finalny nabywca węglowy odebrał fakturę, potwierdzając tym samym, że zużyje wyroby węglowe zgodnie z przeznaczaniem uprawniającym do nabycia ich w zwolnieniu.

W opisie zdarzenia przyszłego Wnioskodawca podał, że w roku kalendarzowym 2023 dokonał sprzedaży powyżej 30 mln kg wyrobów węglowych i posiada status pośredniczącego podmiotu węglowego. Sprzedaż wyrobów węglowych będzie odbywać się na zasadzie zamówień dokonywanych przez sklep internetowy lub przez bezpośredni kontakt przedstawiciela handlowego Spółki z finalnym nabywcą węglowym. Nie będzie miał zastosowania przepis art. 31a ust. 3e ustawy. Oznacza to, że składanie oświadczeń przez finalnego nabywcę węglowego nie będzie zastąpione oświadczeniem złożonym w okresowej umowie lub umowie ramowej.

Spółka wskazała, że planuje potwierdzać odbiór faktury poświadczającej odbiór węgla przez finalnego nabywcę węglowego, przez wysyłanie automatycznych wiadomości e-mail z linkiem (hiperłączem), z którego nabywca węgla będzie mógł pobrać fakturę dokumentującą sprzedaż danej, odebranej partii towaru. Wiadomości e-mail zawierające link będą przesyłane na adresy e-mail przekazane przez nabywców na etapie składania zamówienia. Spółka będzie zatem posiadała potwierdzony adres e-mail klienta. Po otwarciu linku, który umożliwia pobranie faktury, Spółka otrzyma wiadomość zwrotną o dacie odbioru faktury. Wiadomość zwrotna będzie wyświetlana w systemie informatycznym Spółki, poprzez wskazanie daty dziennej odebrania faktury dokumentującej sprzedaż.

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, że opisana przez Wnioskodawcę forma potwierdzenia odbioru faktury – pozwalająca na określenie daty dziennej odebrania faktury dokumentującej sprzedaż przez finalnego nabywcę węglowego – będzie w ocenie Organu stanowiła wystarczający dowód, że doszło do złożenia oświadczenia, o którym mowa w art. 31a ust. 3 pkt 1 lit. b tiret drugie ustawy, w sposób przewidziany w art. 31a ust. 3i ustawy.

Tym samym Państwa stanowisko jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Ponadto Organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zadanego pytania) Wnioskodawcy, w odniesieniu do opisanego zdarzenia przyszłego. Zauważyć bowiem należy, że to wyłącznie Wnioskodawca, w treści składanego wniosku, kształtuje jego zakres przedmiotowy. Zatem kwestie, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku, nie mogą być rozpatrzone – zgodnie z art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 2383, ze zm.; dalej jako: „Ordynacja podatkowa”).

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu sprawy. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy lub stanu prawnego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność. Równocześnie w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb Ordynacji podatkowej. Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako: „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.