Interpretacja indywidualna z dnia 24 lipca 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB1-3.4010.300.2024.1.JKU

1. Czy niezależnie od tego, z zysków których lat kapitał zapasowy jest zbudowany, i niezależnie od wskazań w uchwale z której części zysków strata za rok 2023 zostanie pokryta, Spółka nie będzie zobowiązana do skorygowania kosztów uzyskania przychodu o kwotę tzw. hipotetycznych odsetek uwzględnionych w rozliczeniu CIT odpowiednio w roku 2022 i 2023 w związku z przekazaniem zysku za rok 2021 na kapitał zapasowy Spółki stosownie do art. 15cb ust. 1 Ustawy CIT? 2. W przypadku negatywnej odpowiedzi na pierwsze pytanie, czy w związku z pokryciem straty podatkowej za rok 2023 z kapitału zapasowego w części odpowiadającej zyskom wypracowanym w roku 2022, Spółka nie będzie zobowiązana do skorygowania kosztów uzyskania przychodu o kwotę tzw. hipotetycznych odsetek uwzględnionych w rozliczeniu CIT odpowiednio w roku 2022 i 2023 w związku z przekazaniem zysku za rok 2021 na kapitał zapasowy Spółki stosownie do art. 15cb ust. 1 Ustawy CIT?

Interpretacja indywidualna – stanowisko w części nieprawidłowe, w części prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest w części nieprawidłowe, w części prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

27 maja 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z 23 maja 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych, który dotyczy ustalenia,

- czy niezależnie od tego, z zysków których lat kapitał zapasowy jest zbudowany, i niezależnie od wskazań w uchwale z której części zysków strata za rok 2023 zostanie pokryta, Spółka nie będzie zobowiązana do skorygowania kosztów uzyskania przychodu o kwotę tzw. hipotetycznych odsetek uwzględnionych w rozliczeniu CIT odpowiednio w roku 2022 i 2023 w związku z przekazaniem zysku za rok 2021 na kapitał zapasowy Spółki stosownie do art. 15cb ust. 1 Ustawy CIT,

- w przypadku negatywnej odpowiedzi na pierwsze pytanie, czy w związku z pokryciem straty podatkowej za rok 2023 z kapitału zapasowego w części odpowiadającej zyskom wypracowanym w roku 2022, Spółka nie będzie zobowiązana do skorygowania kosztów uzyskania przychodu o kwotę tzw. hipotetycznych odsetek uwzględnionych w rozliczeniu CIT odpowiednio w roku 2022 i 2023 w związku z przekazaniem zysku za rok 2021 na kapitał zapasowy Spółki stosownie do art. 15cb ust. 1 Ustawy CIT.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego

X Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: „Wnioskodawca”, „Spółka”) jest spółką kapitałową (spółką z ograniczoną odpowiedzialnością) będącą podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych (dalej: „CIT”) i podlegającą nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce. Spółka posiada status podatnika podatku od towarów i usług (VAT) czynnego.

Rokiem podatkowym Spółki jest rok kalendarzowy. Na dzień 31 grudnia 2018 r. kapitał zapasowy Spółki wynosił (…). Środki zgromadzone na dzień 31 grudnia 2018 r. na kapitale zapasowym pochodziły z zysków wypracowanych do dnia 31 grudnia 2018 r. poprzez przeznaczenie na utworzenie tego kapitału zysków lub części zysków z poszczególnych (poprzednich) lat finansowych.

Kapitał zapasowy został powiększony przekazanym w 2019 r. zyskiem za rok trwający od 1 stycznia 2018 r. do 31 grudnia 2018 r. o kwotę (…) zł.

W roku trwającym od 1 stycznia 2019 r. do 31 grudnia 2019 r., Spółka poniosła stratę w wysokości (…) zł. Strata za rok 2019 została pokryta w całości z kapitału zapasowego.

W roku trwającym od 1 stycznia 2020 r. do 31 grudnia 2020 r. Spółka osiągnęła zysk w wysokości (…) zł, który został w całości przekazany na kapitał zapasowy.

W roku trwającym od 1 stycznia 2021 r. do 31 grudnia 2021 r Spółka osiągnęła zysk w wysokości (…) zł, który został w całości przekazany na kapitał zapasowy.

W roku trwającym od 1 stycznia 2022 r. do 31 grudnia 2022 r. Spółka osiągnęła zysk w wysokości (…) zł, który został w całości przekazany na kapitał zapasowy.

Podział i wypłata tych zysków nie nastąpi wcześniej niż po upływie 3 lat, licząc od końca roku podatkowego, w którym została/zostanie podjęta uchwała o przeznaczeniu zysku na kapitał zapasowy lub rezerwowy Spółki.

W roku trwającym od 1 stycznia 2023 r. do 31 grudnia 2023 r., Spółka poniosła stratę w wysokości przekraczającej (…) zł.

Spółka skorzystała z prawa do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu kwoty odpowiadającej iloczynowi stopy referencyjnej Narodowego Banku Polskiego obowiązującej w ostatnim dniu roboczym roku poprzedzającego rok podatkowy powiększonej o 1 punkt procentowy oraz kwoty zysku za rok 2021 przekazanego na kapitał zapasowy w roku 2022 (tzw. hipotetyczne odsetki). Kwota „hipotetycznych odsetek” została uwzględniona w kosztach uzyskania przychodu w kalkulacji CIT za rok 2022 i 2023. W przyszłości zostanie uwzględniona także w kalkulacji za rok 2024.

Spółka nie uwzględniła kwoty hipotetycznych odsetek, które mogłyby wynikać z wyliczeń związanych z przekazanym na kapitał zapasowy w roku 2021 zyskiem za rok 2020 oraz w roku 2023 zyskiem za rok 2022.

Spółka planuje pokryć stratę za rok 2023 zyskiem wypracowanym w roku 2022. Z uchwały będzie wynikało, że strata zostanie pokryta zyskiem wypracowanym w roku 2022. Na moment składania niniejszego wniosku nie została podjęta żadna uchwała w tej sprawie.

Pytanie

1. Czy niezależnie od tego, z zysków których lat kapitał zapasowy jest zbudowany, i niezależnie od wskazań w uchwale z której części zysków strata za rok 2023 zostanie pokryta, Spółka nie będzie zobowiązana do skorygowania kosztów uzyskania przychodu o kwotę tzw. hipotetycznych odsetek uwzględnionych w rozliczeniu CIT odpowiednio w roku 2022 i 2023 w związku z przekazaniem zysku za rok 2021 na kapitał zapasowy Spółki stosownie do art. 15cb ust. 1 Ustawy CIT?

2. W przypadku negatywnej odpowiedzi na pierwsze pytanie, czy w związku z pokryciem straty podatkowej za rok 2023 z kapitału zapasowego w części odpowiadającej zyskom wypracowanym w roku 2022, Spółka nie będzie zobowiązana do skorygowania kosztów uzyskania przychodu o kwotę tzw. hipotetycznych odsetek uwzględnionych w rozliczeniu CIT odpowiednio w roku 2022 i 2023 w związku z przekazaniem zysku za rok 2021 na kapitał zapasowy Spółki stosownie do art. 15cb ust. 1 Ustawy CIT?

Państwa stanowisko w sprawie

Ad. 1

Zdaniem Wnioskodawcy niezależnie od tego, z zysków których lat kapitał zapasowy jest zbudowany, i niezależnie od wskazań w uchwale z której części zysków strata za rok 2023 zostanie pokryta, Spółka nie będzie zobowiązana do skorygowania kosztów uzyskania przychodu o kwotę tzw. hipotetycznych odsetek uwzględnionych w rozliczeniu CIT odpowiednio w roku 2022 i 2023 w związku z przekazaniem zysku za rok 2021 na kapitał zapasowy Spółki stosownie do art. 15cb ust. 1 Ustawy CIT.

Spółce przysługuje prawo do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu w latach 2022-2024 kwoty odpowiadającej iloczynowi stopy referencyjnej Narodowego Banku Polskiego obowiązującej w ostatnim dniu roboczym roku poprzedzającego rok podatkowy powiększonej o 1 punkt procentowy oraz kwoty zysku za rok 2021 przekazanego na kapitał zapasowy, przy założeniu, że podział i wypłata tych zysków (wypracowanych w roku 2021) nie nastąpi wcześniej niż po upływie 3 lat, licząc od końca roku podatkowego, w którym zostanie podjęta uchwała o przeznaczeniu zysku na kapitał zapasowy lub rezerwowy spółki.

Zgodnie z art. 15cb ust. 1 Ustawy CIT, w spółce za koszt uzyskania przychodów uznaje się również kwotę odpowiadającą iloczynowi stopy referencyjnej Narodowego Banku Polskiego obowiązującej w ostatnim dniu roboczym roku poprzedzającego rok podatkowy powiększonej o 1 punkt procentowy oraz kwoty:

1. dopłaty wniesionej do spółki w trybie i na zasadach określonych w odrębnych przepisach lub

2. zysku przekazanego na kapitał rezerwowy lub zapasowy spółki.

Zgodnie z ustawą z dnia 15 września 2000 r., Kodeks spółek handlowych (Dz.U.2024.18; dalej: „KSH”) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością nie jest zobowiązana do posiadania kapitału zapasowego, ma on charakter fakultatywny i jego istnienie zależy od decyzji samej spółki.

Zgodnie z art. 231 § 2 KSH, przedmiotem obrad zwyczajnego walnego zgromadzenia powinno być:

1. rozpatrzenie i zatwierdzenie sprawozdania zarządu z działalności spółki oraz sprawozdania finansowego za ubiegły rok obrotowy;

2. powzięcie uchwały o podziale zysku albo o pokryciu straty;

3. udzielenie członkom organów spółki absolutorium z wykonania przez nich obowiązków.

W myśl art. 15cb ust. 2 Ustawy CIT, koszt, o którym mowa w ust. 1, przysługuje w roku wniesienia dopłaty lub podwyższenia kapitału rezerwowego lub zapasowego oraz w kolejnych dwóch bezpośrednio po sobie następujących latach podatkowych, a łączna kwota kosztów uzyskania przychodów odliczona w roku podatkowym z tytułów wymienionych w ust. 1 nie może przekroczyć kwoty 250 000 zł (art. 15cb ust. 3 Ustawy o CIT).

W myśl art. 15cb ust. 5 Ustawy CIT, przepis ust. 1 stosuje się, jeżeli zwrot dopłaty lub podział i wypłata zysku nastąpi nie wcześniej niż po upływie 3 lat, licząc od końca roku podatkowego, w którym ta dopłata została wniesiona do spółki albo została podjęta uchwała o zatrzymaniu zysku w spółce. Zgodnie z tym przepisem, dokonanie zwrotu dopłaty lub wypłaty zysku z naruszeniem 3 letniego terminów skutkuje obowiązkiem skorygowania wartości dokonanych odliczeń. Wnioskodawca wskazuje, że podział i wypłata zysku za 2021 r. nie nastąpi wcześniej niż po upływie 3 lat, licząc od końca roku podatkowego, w którym została podjęta uchwała o przekazaniu zysku na kapitał zapasowy.

Zdaniem Wnioskodawcy, przepis art. 15cb ust. 5 Ustawy CIT znajduje swoje zastosowanie w odniesieniu do zwrotu dopłaty lub podziału i wypłaty zysku, w konsekwencji nie obejmuje swoją dyspozycją przekazania zysku (w części lub całości) na pokrycie straty bilansowej. Z punktu widzenia interpretacji tego przepisu istotne jest zastosowanie w przepisie spójnika i w sformułowaniu „podział i wypłata zysku”. Ustawodawcy nie chodzi więc o podział i jakiekolwiek zadysponowanie zyskiem, ale właśnie o podział, efektem którego jest wypłata zysku.

Zgodnie z art. 15cb ust. 4 ustawy CIT, przepisu ust. 1 nie stosuje się do dopłat i zysków przeznaczonych na pokrycie straty bilansowej. Przepis ten jednak stanowi dla podatnika wytyczne na moment zadysponowania zyskiem po raz pierwszy. Wyłącznie przepis art. 15cb ust. 5 wskazuje na okoliczności, w których podatnik zachowuje prawo do ujęcia w kosztach uzyskania przychodów hipotetycznych odsetek w kolejnych latach. Przepis ten natomiast nie zabrania zadysponowania zyskiem (z poprzedniego okresu) przekazanym na kapitał zapasowy w kolejnych latach (w okresie trzyletnim) na pokrycie straty bilansowej.

Mając na uwadze powyższe, Spółka stoi na stanowisku, że zadysponowanie zyskiem przekazanym wcześniej na kapitał zapasowy w ten sposób, że w kolejnych latach w trzyletnim okresie nastąpi jego przekazanie na pokrycie straty bilansowej, pozostaje bez wpływu na ujęcie w kosztach uzyskania przychodów tzw. hipotetycznych odsetek. Spółka nie będzie więc zobowiązana do skorygowania rozliczeń podatkowych ze względu na późniejszą zmianę przeznaczenia zysku i jego „przesunięcie” z pozycji kapitałów zapasowych (skutkujące zmniejszeniem pozycji kapitałów zapasowych) na rozliczenie wyniku finansowego.

Wobec powyższego, Spółka stoi na stanowisku, że niezależnie od tego, z zysków których lat kapitał zapasowy jest zbudowany, i niezależnie od wskazań w uchwale z której części zysków strata za rok 2023 zostanie pokryta, Spółka nie będzie zobowiązana do skorygowania kosztów uzyskania przychodu o kwotę tzw. hipotetycznych odsetek uwzględnionych w rozliczeniu CIT odpowiednio w roku 2022 i 2023 w związku z przekazaniem zysku za rok 2021 na kapitał zapasowy Spółki stosownie do art. 15cb ust. 1 Ustawy CIT

Ad. 2.

Gdyby odpowiedź na pytanie pierwsze Wnioskodawcy była negatywna, to Wnioskodawca chciałby potwierdzić, że w związku z podjęciem uchwały o pokryciu straty podatkowej za rok 2023 z kapitału zapasowego w części odpowiadającej zyskom wypracowanym w roku 2022, Spółka nie będzie zobowiązana do skorygowania kosztów uzyskania przychodu o kwotę tzw. hipotetycznych odsetek uwzględnionych w rozliczeniu CIT odpowiednio w roku 2022 i 2023 w związku z przekazaniem zysku za rok 2021 na kapitał zapasowy Spółki stosownie do art. 15cb ust. 1 Ustawy CIT.

Spółka planuje pokryć stratę podatkową powstałą w roku 2023, kapitałem zapasowym w części w odpowiadającej zyskom wypracowanym za rok 2022. Kapitał zapasowy w tej części, w której został zasilony zyskiem wypracowanym w roku 2022 nie stanowił podstawy do wyliczenia kwoty tzw. hipotetycznych odsetek, które ujęte by były w kosztach uzyskania przychodu, o których mowa w art. 15cb ust. 1 Ustawy CIT.

Zdaniem Spółki, ma ona prawo wskazać w jakiej części, zyskami z którego roku przekazanymi na kapitał zapasowy zamierza zadysponować. Wskazanie tej części kapitału zapasowego, która odpowiada zyskom osiągniętym w roku 2022, pozostanie bez wpływu na możliwość rozliczania tzw. hipotetycznych odsetek w stosunku do zysku z roku 2021 zatrzymanego w Spółce na kapitałach zapasowych.

Takie stanowisko znajduje potwierdzenie w interpretacji Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 16 maja 2023 r., nr 0114-KDIP2-2.4010.137.2023.1.SP: „Spółka będzie miała prawo do odliczenia kwot „hipotetycznych odsetek” za rok podatkowy 2023 oraz 2024, wynikających z przekazania zysku na kapitał zapasowy, odpowiednio - w roku 2021 i/lub 2022, również w przypadku poniesienia strat za rok 2023 oraz 2024, jeżeli pokrycie tych strat nie będzie następowało z zysków, na podstawie których Spółka uznała za koszty uzyskania przychodów kwoty „hipotetycznych odsetek”. Zatem jeśli Spółka wskaże w uchwale, że zamierza pokryć stratę podatkową powstałą w roku 2023, kapitałem zapasowym w części odpowiadającej zyskom z roku 2022, to zachowa prawo do ujęcia w kosztach uzyskania przychodów tzw. hipotetycznych odsetek w stosunku do zysku z roku 2021 przekazanego na kapitał zapasowy. Kapitał zapasowy w części utworzonej z zysku za rok 2022 nie został uwzględniony w podstawie obliczenia kwoty kosztów uzyskania przychodu, o których mowa w art. 15cb ust. 1 Ustawy CIT.

Zatem, zdaniem Wnioskodawcy, w związku z podjęciem uchwały o pokryciu straty podatkowej za rok 2023 z kapitału zapasowego w części odpowiadającej zyskom wypracowanym w roku 2022, Spółka nie będzie zobowiązana do skorygowania kosztów uzyskania przychodu o kwotę tzw. hipotetycznych odsetek uwzględnionych w rozliczeniu CIT odpowiednio w roku 2022 i 2023 w związku z przekazaniem zysku za rok 2021 na kapitał zapasowy Spółki stosownie do art. 15cb ust. 1 Ustawy CIT. Spółka zachowa też prawo do ujęcia w kosztach uzyskania przychodów w roku 2024 kwoty hipotetycznych odsetek liczonych od kwoty zysku wypracowanego w roku 2021 i przekazanego na kapitał zapasowy. W tej części bowiem kapitał zapasowy nie będzie w żaden sposób zadysponowany. Zadysponowaniu ulegnie kapitał zapasowy w części odpowiadającej zyskom z roku 2022.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest w części nieprawidłowe, w części prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji

Zgodnie z treścią art. 7 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2805 ze zm., dalej „ustawa o CIT”),

 Natomiast treść art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, wskazuje, że:

Zgodnie z art. 15cb ust. 1 ustawy o CIT,

w spółce za koszt uzyskania przychodów uznaje się również kwotę odpowiadającą iloczynowi stopy referencyjnej Narodowego Banku Polskiego obowiązującej w ostatnim dniu roboczym roku poprzedzającego rok podatkowy powiększonej o 1 punkt procentowy oraz kwoty:

1) dopłaty wniesionej do spółki w trybie i na zasadach określonych w odrębnych przepisach lub

2) zysku przekazanego na kapitał rezerwowy lub zapasowy spółki.

Zgodnie z art. 15cb ust. 2 ustawy o CIT,

W myśl art. 15cb ust. 3 ustawy o CIT,

Przepis art. 15cb ust. 4 ustawy o CIT wskazuje, że:

Z kolei art. 15cb ust. 5 ustawy o CIT stanowi, że:

Zgodnie z art. 15cb ust. 6 ustawy o CIT:

Z kolei art. 15cb ust. 7 ustawy o CIT stanowi, że:

Natomiast art. 15cb ust. 8 ustawy o CIT stanowi, że:

Państwa wątpliwości dotyczą ustalenia, czy niezależnie od tego, z zysków których lat kapitał zapasowy jest zbudowany, i niezależnie od wskazań w uchwale z której części zysków strata za rok 2023 zostanie pokryta, Spółka nie będzie zobowiązana do skorygowania kosztów uzyskania przychodu o kwotę tzw. hipotetycznych odsetek uwzględnionych w rozliczeniu CIT odpowiednio w roku 2022 i 2023 w związku z przekazaniem zysku za rok 2021 na kapitał zapasowy Spółki stosownie do art. 15cb ust. 1 Ustawy CIT. Z opisu sprawy wynika, że zamierzają Państwo pokryć stratę za rok 2023 zyskiem wypracowanym w roku 2022.

Przepisy ustawy o CIT nie zawierają szczegółowych regulacji odnoszących się do sposobu postępowania w sytuacji zaliczenia odsetek do kosztów na podstawie art. 15cb ust. 1 updop, a następnie przeznaczenia zysku na pokrycie straty bilansowej przed upływem 3 lat licząc od końca roku podatkowego, w którym została podjęta uchwała o zatrzymaniu zysku. Brak jest w takiej sytuacji podstaw aby korygować te koszty wstecz. Korekty należy zatem dokonać na bieżąco, to jest w dacie przeznaczenia zatrzymanego zysku na pokrycie straty bilansowej przed upływem 3 letniego terminu, poprzez zwiększenie przychodów stosownie do treści art. 15cb ust. 7 updop. 

W przypadku przekazania zysku na pokrycie straty bilansowej przed upływem terminu określonego w art. 15cb ust. 5 updop, wskazać należy, iż zgodnie z art. 15cd ust. 4 updop brak jest podstawy do naliczania hipotetycznych odsetek od dopłat i zysków zatrzymanych, przeznaczonych na pokrycie straty bilansowej. Dopłaty i zyski zatrzymane rozliczone spełniające przesłanki z art. 15cb ust. 1 updop w pierwszym roku podatkowym, mogą w kolejnych latach podatkowych utracić ten status na skutek przeznaczenia ich na pokrycie straty bilansowej. Wówczas w zależności od tego, czy zmiana charakteru „podatkowego” tych dopłat lub zysków zatrzymanych została dokonana z naruszeniem okresu 3-letniego wymienionego w ust. 5 art. 15cb ustawy o CIT, wystąpi albo nie obowiązek rozpoznania przychodu na bieżąco w okresie rozliczeniowym, w którym podjęto uchwałę o przekazaniu zysku na pokrycie straty bilansowej.

Przysługuje Państwu uprawnienie do uwzględnienia kosztu uzyskania przychodów, o którym mowa w art. 15cb ust. 1 ustawy o CIT w latach 2022-2024, tj. w roku podniesienia kapitału zapasowego oraz w kolejnych dwóch bezpośrednio po sobie następujących latach podatkowych, którego podstawę kalkulacji stanowi zysk za 2021 r. przekazany na kapitał zapasowy, pod warunkiem, iż przed upływem terminu, o którym mowa w art. 15cb ust. 2 ustawy o CIT, tj. w roku podwyższenia kapitału zapasowego oraz w kolejnych dwóch bezpośrednio po sobie następujących latach podatkowych, zysk ten (wchodzący w skład kapitału zapasowego) nie zostanie przekazany na pokrycie straty bilansowej. W przypadku przekazania zysku na pokrycie straty za 2023 r. to z uchwały powinno wynikać z której części zysków pokrywana będzie strata bilansowa. W przypadku pokrycia straty bilansowej za 2023 r. zyskiem za 2021 r. będziecie Państwo zobowiązani w momencie podjęcia uchwały o przekazaniu zysku na pokrycie straty rozpoznać przychód w wysokości odpowiadającej odliczonym kosztom uzyskania przychodów.

Nie mogę zgodzić się więc z Państwa stanowiskiem w zakresie ustalenia, czy niezależnie od tego, z zysków których lat kapitał zapasowy jest zbudowany, i niezależnie od wskazań w uchwale z której części zysków strata za rok 2023 zostanie pokryta, Spółka nie będzie zobowiązana do skorygowania kosztów uzyskania przychodu o kwotę tzw. hipotetycznych odsetek uwzględnionych w rozliczeniu CIT odpowiednio w roku 2022 i 2023 w związku z przekazaniem zysku za rok 2021 na kapitał zapasowy Spółki stosownie do art. 15cb ust. 1 Ustawy CIT.

Państwa stanowisko w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 1 jest nieprawidłowe.

Zgadzam się z Państwa stanowiskiem, że w związku z pokryciem straty podatkowej za rok 2023 z kapitału zapasowego w części odpowiadającej zyskom wypracowanym w roku 2022, Spółka nie będzie zobowiązana do skorygowania kosztów uzyskania przychodu o kwotę tzw. hipotetycznych odsetek uwzględnionych w rozliczeniu CIT odpowiednio w roku 2022 i 2023 w związku z przekazaniem zysku za rok 2021 na kapitał zapasowy Spółki stosownie do art. 15cb ust. 1 Ustawy CIT.

Państwa stanowisko w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 2 jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w części dotyczącej zdarzenia przyszłego – stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).

Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – (t. j. Dz.U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz.U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).