Interpretacja
Interpretacja indywidualna z dnia 23 lipca 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB1-3.4010.226.2024.1.JKU
Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, że w opisanym we wniosku stanie faktycznym, podstawą do wyliczenia podatku od dochodów z niezrealizowanych zysków - zgodnie z art. 24f ust. 8 i ust. 10 ustawy o CIT - jest dochód ustalony jako wartość całego przedsiębiorstwa, przez co należy rozumieć wartość przedsiębiorstwa wraz z wartością zobowiązań wskazanych na dzień przeniesienia Oddziału na Cypr w sprawozdaniu finansowym (tj. aktywa i pasywa)?
Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób prawnych jest nieprawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
15 kwietnia 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z tego samego dnia o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych, który dotyczy ustalenia, czy w opisanym we Wniosku stanie faktycznym, podstawą do wyliczenia podatku od dochodów z niezrealizowanych zysków - zgodnie z art. 24f ust. 8 i ust. 10 ustawy o CIT - jest dochód ustalony jako wartość całego przedsiębiorstwa, przez co należy rozumieć wartość przedsiębiorstwa wraz z wartością zobowiązań wskazanych na dzień przeniesienia Oddziału na Cypr w sprawozdaniu finansowym (tj. aktywa i pasywa).
Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
X (dalej: „Wnioskodawca”) jest spółką kapitałową z siedzibą na Cyprze, wpisaną do rejestru spółek Ministerstwa Handlu, Przemysłu i Turystyki Republiki Cypru. Wnioskodawca jest cypryjskim rezydentem podatkowym, posiadającym Oddział w Polsce z siedzibą w Y. Wnioskodawca powstał na skutek przeniesienia siedziby spółki Z (dalej: „Spółka”) za granicę - na Cypr.
Do przeniesienia siedziby Spółki doszło na podstawie precedensowego orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej: „TSUE”), a konkretnie z wyrokiem TSUE z dnia 25 października 2017 r., wydanym w sprawie Polbud-Wykonawstwo sp. z o.o. pod sygnaturą C-106/16, w którym TSUE stwierdził: „Swoboda przedsiębiorczości zapewnia spółce prawa polskiego prawo do przekształcenia się w spółkę prawa luksemburskiego, o ile spełnione są warunki utworzenia spółki określone w luksemburskim ustawodawstwie, a w szczególności kryterium przyjęte w Luksemburgu dla celów powiązania spółki z krajowym porządkiem prawnym tego państwa członkowskiego.”
Transgraniczna zmiana siedziby Spółki nastąpiła jeszcze przed wejściem w życie nowelizacji Kodeksu spółek handlowych (dalej: „KSH”), która począwszy od 15 września 2023 r. wprowadziła instytucję „transgranicznego przekształcenia” spółek. Nowe przepisy KSH nie znalazły zastosowania do procesu redomicyliacji Spółki, gdyż zgodnie z przepisami wprowadzającymi wspomnianą nowelizację KSH „jeżeli plan [...] przekształcenia złożono w sądzie rejestrowym przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, do postępowań [...] przekształceniowych stosuje się przepisy dotychczasowe.” A zatem przepis ten stosował się także do transgranicznego przekształcenia Spółki.
Począwszy od 22 sierpnia 2023 r. Spółka stała się zatem spółką kapitałową utworzoną na podstawie prawa cypryjskiego, podlegającą na Cyprze opodatkowaniu podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów bez względu na miejsce ich osiągania. Zamknięcie ksiąg w Spółce nastąpiło dzień wcześniej - a zatem bilans zamknięcia sporządzono na dzień 21 sierpnia 2023 roku. Zmiana polega wyłącznie na przeniesieniu siedziby. Wnioskodawca kontynuuje byt prawny jako ten sam podmiot, co jednoznacznie wynika ze wspomnianego orzeczenia TSUE.
Wraz z utworzeniem Oddziału doszło do przejścia zakładu pracy w myśl art. 23 § 1 Kodeksu pracy. Oddział ten zarejestrowany jest jako oddział przedsiębiorcy zagranicznego w Krajowym Rejestrze Sądowym, który zgodnie z brzmieniem ustawy z dnia 6 marca 2018 r. o zasadach uczestnictwa przedsiębiorców zagranicznych i innych osób zagranicznych w obrocie gospodarczym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (t. j. Dz. U. z 2019 r. poz. 1079), stanowi wyodrębnioną i samodzielną organizacyjnie część działalności gospodarczej Wnioskodawcy, wykonywaną przez przedsiębiorcę poza siedzibą przedsiębiorcy lub głównym miejscem wykonywania działalności. Pełna nazwa oddziału to Z Oddział w Polsce (dalej: „Oddział”). Oddział w Polsce prowadzi odrębne od Wnioskodawcy księgi rachunkowe, sporządza także własny bilans i rachunek zysków i strat, jednoznacznie wyodrębniony od bilansu i rachunku zysków i strat Wnioskodawcy. Do Oddziału przypisane są również zobowiązania i należności związane z prowadzoną przez niego działalnością (handlową). Prowadzona przez Wnioskodawcę ewidencja księgowa pozwala na jednoznaczną identyfikację przychodów i kosztów, zobowiązań i należności Oddziału. Oddział posiada własne rachunki bankowe prowadzone przez polski bank, na których znajdują się środki pieniężne związane z jego działalnością. Powyższe składniki są powiązane ze sobą organizacyjnie i funkcjonalnie i przeznaczone do prowadzenia działalności handlowej Wnioskodawcy poprzez utworzony w tym celu Oddział. W związku z prowadzoną przez Oddział działalnością doszło więc do powstania zakładu podatkowego Wnioskodawcy w Polsce zgodnie z umową między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Cypru w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku. Oddział stanowi zatem zorganizowaną część przedsiębiorcy Wnioskodawcy w rozumieniu art. 4a pkt 4 ustawy o CIT. Obecnie Wnioskodawca planuje zlikwidować Oddział w Polsce i przenieść wszystkie składniki materialne i niematerialne przypisane do Oddziału, bezpośrednio do Wnioskodawcy (jako przedsiębiorcy zagranicznego posiadającego oddział w Polsce), tj. na Cypr.
Pytanie
Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, że w opisanym we wniosku stanie faktycznym, podstawą do wyliczenia podatku od dochodów z niezrealizowanych zysków - zgodnie z art. 24f ust. 8 i ust. 10 ustawy o CIT - jest dochód ustalony jako wartość całego przedsiębiorstwa, przez co należy rozumieć wartość przedsiębiorstwa wraz z wartością zobowiązań wskazanych na dzień przeniesienia Oddziału na Cypr w sprawozdaniu finansowym (tj. aktywa i pasywa)?
Państwa stanowisko w sprawie
Zdaniem Wnioskodawcy, prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, że w opisanym we wniosku stanie faktycznym, podstawą do wyliczenia podatku od dochodów z niezrealizowanych zysków - zgodnie z art. 24f ust. 8 i ust. 10 ustawy o CIT - jest dochód ustalony jako wartość całego przedsiębiorstwa, przez co należy rozumieć wartość przedsiębiorstwa wraz z wartością zobowiązań wskazanych na dzień przeniesienia Oddziału na Cypr w sprawozdaniu finansowym (tj. aktywa i pasywa).
Na podstawie art. 3 ust. 3 pkt 6 ustawy o CIT, za dochody (przychody) osiągane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w ust. 2, uważa się w szczególności dochody (przychody) z niezrealizowanych zysków, o których mowa w rozdziale 5a. Ustawodawca w rozdziale 5a w art. 24f-24I ustawy o CIT uregulował opodatkowanie podatkiem od dochodów z niezrealizowanych zysków.
Na podstawie art. 24f ust. 1 ustawy o CIT, podatek od dochodów z niezrealizowanych zysków wynosi 19% podstawy opodatkowania.
W myśl art. 24f ust. 2 ustawy o CIT, opodatkowaniu podatkiem od dochodów z niezrealizowanych zysków podlega:
1. przeniesienie składnika majątku poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w wyniku którego Rzeczpospolita Polska w całości albo w części traci prawo do opodatkowania dochodów ze zbycia tego składnika majątku, przy czym przenoszony składnik majątku pozostaje własnością tego samego podmiotu;
2. zmiana rezydencji podatkowej przez podatnika podlegającego w Rzeczypospolitej Polskiej obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu), w wyniku której Rzeczpospolita Polska w całości albo w części traci prawo do opodatkowania dochodów ze zbycia składnika majątku będącego własnością tego podatnika, w związku z przeniesieniem jego siedziby lub zarządu do innego państwa.
Stosownie do treści art. 24f ust. 3 ustawy o CIT, przeniesienie składnika majątku poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, o którym mowa w ust. 2 pkt 1, obejmuje w szczególności sytuację, w której:
1. podatnik, o którym mowa w art. 3 ust. 1, przenosi do swojego zagranicznego zakładu składnik majątku dotychczas związany z działalnością prowadzoną na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
2. podatnik, o którym mowa w art. 3 ust. 2, przenosi do państwa swojej rezydencji podatkowej lub do innego niż Rzeczpospolita Polska państwa, w którym prowadzi działalność poprzez zagraniczny zakład, składnik majątku dotychczas związany z działalnością prowadzoną na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez zagraniczny zakład;
3. podatnik, o którym mowa w art. 3 ust. 2, przenosi do innego państwa całość albo część działalności prowadzonej dotychczas poprzez położony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zagraniczny zakład.
Zgodnie z art. 24h ust. 4 ustawy o CIT, opodatkowanie podatkiem od dochodów z niezrealizowanych zysków w wyniku zmiany rezydencji podatkowej, o której mowa w ust. 2 pkt 2, nie dotyczy składników majątku, które po zmianie rezydencji podatkowej pozostają związane z położonym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zagranicznym zakładem podatnika, który zmienił rezydencję podatkową.
W ocenie Wnioskodawcy, w przypadku likwidacji Oddziału i przeniesienia Oddziału na Cypr zostaną wypełnione przesłanki określone w art. 24f ust. 2 pkt 3 ustawy o CIT.
Składniki majątku będące przedmiotem przeniesienia i tworzące zorganizowaną część przedsiębiorstwa zostaną bowiem przeniesione poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. W związku z tym Rzeczpospolita Polska utraci prawo do opodatkowania dochodów ze zbycia ww. składników majątku. Jednocześnie przenoszone składniki majątku pozostaną własnością tego samego podmiotu (tj. Wnioskodawcy).
W tej sprawie zostaną zatem spełnione warunki opodatkowania niezrealizowanych zysków z uwagi na nw. przesłanki:
- będące przedmiotem przeniesienia składniki majątku (stanowiące ZCP) opuszczą terytorium Polski,
- w wyniku przeniesienia nie nastąpi zmiana właściciela składników majątkowych.
Zgodnie z art. 24f ust. 8 ustawy o CIT, wartość podatkową składnika majątku stanowi wartość, niezaliczona uprzednio do kosztów uzyskania przychodów w jakiejkolwiek formie, jaka zostałaby przyjęta przez podatnika za koszt uzyskania przychodów, gdyby składnik ten został przez niego odpłatnie zbyty. Wartości podatkowej nie ustalają podatnicy, o których mowa w art. 3 ust. 2, określający dochód w drodze oszacowania, z zastosowaniem wskaźników, o których mowa w art. 9 ust. 2a.
Zgodnie natomiast z art. 24f ust. 10 ustawy o CIT, podstawę opodatkowania podatkiem od dochodów z niezrealizowanych zysków stanowi suma dochodów z niezrealizowanych zysków ustalonych dla poszczególnych składników majątku. W przypadku przeniesienia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części dochód z niezrealizowanych zysków dotyczy całego przedsiębiorstwa (jego zorganizowanej części).
W związku z tym, w ocenie Wnioskodawcy, przeniesienie działalności Wnioskodawcy na moment likwidacji Oddziału powinno być traktowane jako przeniesienie przedsiębiorstwa albo zorganizowanej części przedsiębiorstwa co jednocześnie powoduje po stronie Wnioskodawcy powstanie obowiązku zapłaty podatku od dochodów z niezrealizowanych zysków.
W przypadku likwidacji Oddziału (stanowiącego ZCP) dochód z niezrealizowanych zysków dotyczy całego przedsiębiorstwa (jego zorganizowanej części).
Tym samym, zdaniem Wnioskodawcy, prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, że w opisanym we wniosku stanie faktycznym, podstawą do wyliczenia podatku od dochodów z niezrealizowanych zysków - zgodnie z art. 24f ust. 8 i ust. 10 ustawy o CIT - jest dochód ustalony jako wartość całego przedsiębiorstwa, przez co należy rozumieć wartość przedsiębiorstwa wraz z wartością zobowiązań wskazanych na dzień przeniesienia Oddziału na Cypr w sprawozdaniu finansowym (tj. aktywa i pasywa).
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji
Stosownie do art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz.U. z 2023 r., poz. 2805 ze zm., dalej: „ustawa CIT”),
podatnicy, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
W myśl art. 3 ust. 3 pkt 6 ww. ustawy,
za dochody (przychody) osiągane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w ust. 2, uważa się w szczególności dochody (przychody) z niezrealizowanych zysków, o których mowa w rozdziale 5a.
Ustawodawca w rozdziale 5a w art. 24f-24l ustawy CIT uregulował opodatkowanie podatkiem od dochodów z niezrealizowanych zysków.
Art. 24f ust. 2 pkt 1 ustawy CIT stanowi, że:
opodatkowaniu podatkiem od dochodów z niezrealizowanych zysków podlega przeniesienie składnika majątku poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w wyniku którego Rzeczpospolita Polska w całości albo w części traci prawo do opodatkowania dochodów ze zbycia tego składnika majątku, przy czym przenoszony składnik majątku pozostaje własnością tego samego podmiotu.
Zgodnie z art. 24f ust. 3 pkt 3 ustawy CIT,
przeniesienie składnika majątku poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, o którym mowa w ust. 2 pkt 1, obejmuje w szczególności sytuację, w której podatnik, o którym mowa w art. 3 ust. 2, przenosi do innego państwa całość albo część działalności prowadzonej dotychczas poprzez położony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zagraniczny zakład.
Sytuacja taka, jak wynika z treści wniosku, ma właśnie miejsce w analizowanej sprawie.
Definicję dochodu z niezrealizowanych zysków zawiera art. 24f ust. 5 ustawy CIT. Zgodnie z tym przepisem,
dochód z niezrealizowanych zysków stanowi nadwyżka wartości rynkowej składnika majątku ustalanej na dzień jego przeniesienia albo na dzień poprzedzający dzień zmiany rezydencji podatkowej ponad jego wartość podatkową.
W kolejnych przepisach ustawodawca jednoznacznie określa sposób ustalania zarówno wartości rynkowej składnika majątku jak i jego wartości podatkowej.
I tak, wartość rynkową składnika majątku – w myśl art. 24f ust. 7 ustawy CIT – określa się:
1. zgodnie z art. 14 ust. 2 – w przypadku papierów wartościowych oraz składników majątku, z których przeniesieniem nie wiąże się zmiana istotnych ekonomicznie funkcji, aktywów lub ryzyk;
2. zgodnie z art. 11c – w pozostałych przypadkach.
Z kolei – stosownie do art. 24f ust. 8 ustawy CIT – wartość podatkową składnika majątku stanowi wartość, niezaliczona uprzednio do kosztów uzyskania przychodów w jakiejkolwiek formie, jaka zostałaby przyjęta przez podatnika za koszt uzyskania przychodów, gdyby składnik ten został przez niego odpłatnie zbyty. Wartości podatkowej nie ustalają podatnicy, o których mowa w art. 3 ust. 2, określający dochód w drodze oszacowania, z zastosowaniem wskaźników, o których mowa w art. 9 ust. 2a.
Definiując wartość rynkową składnika majątku ustawodawca odwołuje się wprost do:
- art. 14 ust. 2 ustawy CIT, zgodnie z którym wartość rynkową (…) rzeczy, praw majątkowych lub usług określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami, prawami lub usługami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca zbycia albo świadczenia - w przypadku papierów wartościowych oraz składników majątku, z których przeniesieniem nie wiąże się zmiana istotnych ekonomicznie funkcji, aktywów lub ryzyk - lub
- art. 11c ustawy CIT, dotyczącego ustalania ceny transferowej, która co do zasady nie może odbiegać od ceny, która ustalona byłaby pomiędzy podmiotami niepowiązanymi - w pozostałych przypadkach.
Dodatkowo, należy zwrócić uwagę na przepis art. 24f ust. 9, który stanowi, że jeżeli przyjęta przez podatnika do opodatkowania dochodu z niezrealizowanych zysków wartość składnika majątku bez uzasadnionych przyczyn ekonomicznych odbiega od jego wartości rynkowej i w wyniku tego podatnik nie wykazuje dochodów z niezrealizowanych zysków albo wykazuje te dochody w zaniżonej wysokości, dochody podatnika oraz należny podatek od dochodów z niezrealizowanych zysków określa organ podatkowy.
Biorąc pod uwagę powyższe przepisy Państwa stanowisko należy uznać za nieprawidłowe.
Po pierwsze, w stanowisku tym wskazują Państwo na wartość przedsiębiorstwa, podczas gdy z wniosku wynika, że planowane jest przeniesienie składników majątku przypisanych do Oddziału stanowiącego zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 4a pkt 4 ustawy CIT.
Po drugie, w stanowisku tym w ogóle pomijają Państwo zawartą w art. 24f ust. 7 ustawy CIT definicję wartości rynkowej składnika majątku, odwołującą się wprost do definicji wartości rynkowej zawartej w art. 14 ust. 2 (ewentualnie w art. 11c) ustawy CIT. Jest to niedopuszczalne, gdyż, obok powołanej przez Państwa definicji wartości podatkowej składnika majątku, wartość ta stanowi jeden z dwóch elementów niezbędnych dla wyznaczenia dochodu z niezrealizowanych zysów (jako nadwyżki wartości rynkowej ponad wartość podatkową). Z żadnego z przepisów dotyczących podatku od dochodów z niezrealizowanych zysków (rozdział 5a ustawy CIT) nie wynika, że istnieje możliwość pominięcia sposobu ustalania wartości rynkowej wskazanego w art. 14 ust. 2 (ew. w art. 11c) - w szczególności w przypadku przenoszenia składników majątku tworzących zorganizowaną część przedsiębiorstwa - i zastąpienia go dowolnym sposobem tj. jako wartość przedsiębiorstwa wraz z wartością zobowiązań wskazanych na dzień przeniesienia Oddziału w sprawozdaniu finansowym (tj. aktywa i pasywa). Zakładając racjonalność ustawodawcy, gdyby chciał on w sposób odmienny niż we wskazanym przepisie art. 24f ust. 7 ustawy zdefiniować wartość rynkową składnika majątku w przypadku przenoszenia ZCP dałby temu wyraz w stosownej regulacji. Skoro jednak takiej regulacji nie zawarł w ustawie, należy przyjąć, że istniejące przepisy w sposób kompletny odnoszą się do wszystkich sytuacji, a więc i takich, w których przenoszony jest jeden składnik majątku, jak i takich, gdzie jest ich więcej, także w przypadku, gdy wchodzą one w skład ZCP. Przepisem, który znajdzie wówczas zastosowanie będzie art. 24f ust. 10 ustawy. Zgodnie z tym przepisem, podstawę opodatkowania podatkiem od dochodów z niezrealizowanych zysków stanowi suma dochodów z niezrealizowanych zysków ustalonych dla poszczególnych składników majątku. W przypadku przeniesienia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części dochód z niezrealizowanych zysków dotyczy całego przedsiębiorstwa (jego zorganizowanej części). Oznacza to, że dochód z niezrealizowanych zysków w przypadku przeniesienia ZCP musi obejmować całość składników (wszystkie składniki) majątku wchodzących w skład ZCP.
Zatem, nie można zgodzić się z Państwem, że podstawą do wyliczenia podatku od dochodów z niezrealizowanych zysków - zgodnie z art. 24f ust. 8 i ust. 10 ustawy o CIT - jest dochód ustalony jako wartość całego przedsiębiorstwa, przez co należy rozumieć wartość przedsiębiorstwa wraz z wartością zobowiązań wskazanych na dzień przeniesienia Oddziału na Cypr w sprawozdaniu finansowym (tj. aktywa i pasywa).
Państwa stanowisko należy uznać za nieprawidłowe.
Ponadto, wskazać należy, że z przedstawionego przez Państwa opisu stanu faktycznego nie wynika, aby celem operacji było uniknięcie lub uchylenie się od opodatkowania. Jednakże zbadanie przesłanek i celów dokonywanego likwidacji oddziału w Polsce jest w pełni możliwe dopiero w ramach ewentualnego postępowania podatkowego, kontroli podatkowej lub postępowania kontrolnego organu kontroli celno-skarbowej. Tym samym, stwierdzenie, że przedstawiona przez Państwo w opisie stanu faktycznego likwidacja oddziału w Polsce, została przeprowadzona z uzasadnionych przyczyn ekonomicznych, a jej celem nie było uniknięcie, ani uchylanie się od opodatkowania, nie może podlegać ocenie tut. Organu, w trybie i na zasadach przewidzianych dla instytucji interpretacji indywidualnej.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).
Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1) z zastosowaniem art. 119a;
2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – (t. j. Dz.U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz.U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right