Interpretacja indywidualna z dnia 19 lipca 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL1-1.4012.333.2024.3.AR

Powstanie obowiązku podatkowego w związku ze sprzedażą działek.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

22 maja 2024 r. wpłynął Pana wniosek z 15 maja 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy braku powstania po Pana stronie obowiązku podatkowego w zakresie podatku od towarów i usług w związku ze sprzedażą działek niezabudowanych. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 8 lipca 2024 r. (wpływ 8 lipca 2024 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego (ostatecznie przedstawiony w piśmie z 8 lipca 2024 r.)

Wnioskodawca jest osobą fizyczną dotychczas nieprowadzącą działalności gospodarczej, ani działalności rolniczej, którą od zawsze obejmuje nieograniczony obowiązek podatkowy w rozumieniu art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226). Stan ten w zakresie okresu objętego złożonym wnioskiem nie ulegnie zmianie.

(...)2018 r. w drodze darowizny od swojej matki Wnioskodawca stał się właścicielem:

1)Nieruchomości gruntowej oznaczonej jako działka nr (…) położona w (…) o pow. (...) ha, w sposobie korzystania oznaczonej jako pastwiska trwałe, dla której to Sąd Rejonowy (…) Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą (…);

2)Nieruchomości gruntowej oznaczonej jako działka nr (…) położoną w (…) o pow. (...) ha, w sposobie korzystania jako pastwiska trwałe, dla której to nieruchomości Sąd Rejonowy (…) Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą nr (…);

3)Nieruchomości gruntowej oznaczonej jako działki nr (…) położone w (…) o obszarze (...) ha, w sposobie korzystania oznaczone jako łąki trwałe i pastwiska trwałe, dla której to nieruchomości Sąd Rejonowy (…) Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą nr (…);

4)Nieruchomości gruntowej oznaczonej jako działki (…) położone w (…) o obszarze (...) ha, w sposobie korzystania oznaczone jako łąki trwałe, dla której to nieruchomości Sąd Rejonowy (…) Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą nr (…);

5)Nieruchomości gruntowej oznaczonej jako działki nr (…) położone w (…) o obszarze (...), w sposobie korzystania oznaczone jako grunty orne, z wyjątkiem działki nr (…) w sposobie korzystania oznaczonej jako grunty rolne zabudowane, dla której to nieruchomości Sąd Rejonowy (…) Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą nr (…).

Na terenie żadnej z danych nieruchomości nie znajduje się budynek lub budowla. Stan ten w zakresie okresu objętego złożonym wnioskiem nie ulegnie zmianie.

Od chwili nabycia danych nieruchomości, Wnioskodawca nie wykorzystywał ich do jakiegokolwiek rodzaju działalności oraz nie udostępniał ich osobom trzecim. Stan ten w zakresie okresu objętego złożonym wnioskiem nie ulegnie zmianie.

Z uwagi na niewykorzystywanie danych nieruchomości, Wnioskodawca chce się ich wyzbyć, w związku z czym rozważa ich sprzedaż.

W celu sprzedaży danych nieruchomości Wnioskodawca umieści ogłoszenia w okolicy i Internecie, a jeżeli ze względu na brak zainteresowania zajdzie taka potrzeba skorzysta z usług profesjonalnego pośrednika nieruchomości.

Wnioskodawca nie zmieni statusu prawnego danych nieruchomości, z wyjątkiem ewentualnego przypadku wybudowania na jednej z działek domu jednorodzinnego służącego zaspokojeniu jego potrzeb mieszkaniowych, gdy nie uda mu się znaleźć bardziej satysfakcjonującej go lokalizacji.

Wnioskodawca nie będzie ponosił nakładów na dane nieruchomości, aby je przygotować do sprzedaży, w szczególności z myślą o zwiększeniu ich atrakcyjności.

Dochody ze sprzedaży danych nieruchomości Wnioskodawca planuje przeznaczyć na zaspokojenie własnych potrzeb mieszkaniowych.

Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu sprawy

Wnioskodawca planuje sprzedaż:

1)nieruchomości gruntowej oznaczonej jako działka nr (…) położona w (…) o pow. (...) ha, w sposobie korzystania oznaczonej jako pastwiska trwałe, dla której to Sąd Rejonowy (…) Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą nr (…);

2)nieruchomości gruntowej oznaczonej jako działka nr (…) położona w (…) o pow. (...) ha, w sposobie korzystania jako pastwiska trwałe, dla której to nieruchomości Sąd Rejonowy (…) Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą nr (…);

3)nieruchomości gruntowej oznaczonej jako działki (…) położone w (…) o obszarze (...) ha, w sposobie korzystania oznaczone jako łąki trwałe i pastwiska trwałe, dla której to nieruchomości Sąd Rejonowy (…) Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą nr (…);

4)nieruchomości gruntowej oznaczonej jako działki (…) położone w (…) o obszarze (...) ha, w sposobie korzystania oznaczone jako łąki trwałe, dla której to nieruchomości Sąd Rejonowy (…) Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą nr (…);

5)nieruchomości gruntowej oznaczonej jako działki nr (…) położone w (…) o obszarze (...), w sposobie korzystania oznaczone jako grunty orne, z wyjątkiem działki nr (…) w sposobie korzystania oznaczonej jako grunty rolne zabudowane, dla której to nieruchomości Sąd Rejonowy (…) Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą nr (…).

Ze względu na brak kupującego data planowanej sprzedaży nie jest wyznaczona.

W stosunku do działek nr: (…) Wnioskodawca nie będzie podejmował działań takich jak: podział gruntu, zmiana przeznaczenia terenu, wystąpienie o decyzję wyłączenia gruntów z produkcji rolnej lub jakichkolwiek innych działań.

W stosunku do działek nr: (…), Wnioskodawca nie poniósł i nie będzie ponosił do dnia sprzedaży jakichkolwiek nakładów w celu ich uatrakcyjnienia, np. uzbrojenie działek o przyłącza do sieci wodociągowej, kanalizacyjnej, gazowej, elektroenergetycznej lub wystąpienie z wnioskiem o dokonanie przyłączy; ogrodzenie; utwardzenie dróg; uzyskanie decyzji o wyłączeniu gruntu z produkcji rolnej; wystąpienie o warunki zabudowy; inne działania zmierzające do zwiększenia wartości bądź atrakcyjności działki.

Działki nr: (…), są objęte miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, nie z inicjatywy Wnioskodawcy, dlatego nie ma On wiedzy, kiedy to nastąpiło.

W stosunku do działki nr: (…), nie wydano ani nie będzie wydana decyzja o warunkach zabudowy, bądź decyzja o lokalizacji inwestycji celu publicznego zgodnie przepisami o planowaniu zagospodarowaniu przestrzennym.

W stosunku do działek nr: (…), Wnioskodawca może zawrzeć umowę przedwstępną z przyszłym nabywcą dla danej działki. Jeżeli to zrobi, umowa ta będzie obejmować standardowe postanowienia umowy przedwstępnej sprzedaży nieruchomości zawieranej przez osoby fizyczne niewykonujące działalności gospodarczej, w szczególności nie będzie zawierała niestandardowych postanowień, tj. uzyskanie zgód, pozwoleń, opinii, decyzji. Po zawarciu umowy przedwstępnej kupujący nie będzie inwestował w infrastrukturę działek w celu zwiększenia ich atrakcyjności. Kupujący nie będzie także ponosił jakichkolwiek nakładów finansowych związanych z działkami od momentu podpisania umowy przedwstępnej do zawarcia umowy finalnej.

W stosunku do działek nr: (…), Wnioskodawca nie będzie udzielał przyszłemu nabywcy działki/działek pełnomocnictwa do występowania w jego umieniu w sprawach, które dotyczą działki/działek.

Wnioskodawca nie posiada innych nieruchomości przeznaczonych w przyszłości do sprzedaży.

Na pytanie nr 9 o treści:

„Czy dokonywał Pan wcześniej sprzedaży jeszcze innych nieruchomości – poza planowanymi transakcjami sprzedaży działek wskazanymi przez Pana we wniosku?

Jeżeli tak, prosimy podać odrębnie dla każdej sprzedanej nieruchomości:

a)kiedy i w jaki sposób wszedł Pan w posiadanie tych nieruchomości?

b)w jakim celu nieruchomości te zostały nabyte przez Pana?

c)czy nieruchomości zostały nabyte w ramach Pana majątku prywatnego, czy w ramach prowadzonej działalności gospodarczej?

d)czy sprzedaż nastąpiła w ramach Pana majątku prywatnego, czy w ramach prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej (czy to była działalność związana ze zbyciem nieruchomości)?

e)w jaki sposób nieruchomości były wykorzystywane przez Pana od momentu wejścia w ich posiadanie do momentu sprzedaży?

f)kiedy (prosimy wskazać datę/daty) dokonał Pan ich sprzedaży i co było przyczyną ich sprzedaży?

g)ile nieruchomości zostało sprzedanych i jakich (niezabudowanych, czy zabudowanych, jeśli zabudowanych to były to nieruchomości mieszkalne czy użytkowe)?

h)na co zostały przeznaczone środki ze sprzedaży ww. nieruchomości?

i)czy z tytułu sprzedaży którejkolwiek z nieruchomości (wskazać której) był Pan zobowiązany zarejestrować się jako czynny podatnik VAT i wykazać należny podatek VAT od tej sprzedaży?”

wskazał Pan, że:

„Wnioskodawca dotychczas dokonał sprzedaży następujących nieruchomości:

1) Działka nr (…)

a. Nabycie na podstawie aktu darowizny od matki;

b. Nabycie bez konkretnego celu;

c. Nabycie nastąpiło w ramach majątku prywatnego;

d. Sprzedaż nastąpiła w ramach majątku prywatnego;

e. Brak wykorzystania;

f. Sprzedaż nastąpiła w dniu 5 grudnia 2018 r. z uwagi na potrzebę pozyskania środków finansowych dla celów prywatnych;

g. Jedna niezabudowana działka;

h. Na cele prywatne;

i. Nie;

2) Działka nr (…)

a. Nabycie na podstawie aktu darowizny od matki;

b. Nabycie bez konkretnego celu;

c. Nabycie nastąpiło w ramach majątku prywatnego;

d. Sprzedaż nastąpiła w ramach majątku prywatnego;

e. Brak wykorzystania;

f. Sprzedaż nastąpiła w dniu w dniu 10 grudnia 2018 r. z uwagi na potrzebę pozyskania środków finansowych dla celów prywatnych;

g. Jedna niezabudowana działka;

h. Na cele prywatne;

i. Nie;

3) Działki nr (…)

a. Nabycie na podstawie aktu darowizny od matki;

b. Nabycie bez konkretnego celu;

c. Nabycie nastąpiło w ramach majątku prywatnego;

d. Sprzedaż nastąpiła w ramach majątku prywatnego;

e. Brak wykorzystania;

f. Sprzedaż nastąpiła w dniu w dniu 29 marca 2019 r. z uwagi na potrzebę pozyskania środków finansowych dla celów prywatnych;

g. Cztery niezabudowane działki;

h. Na cele prywatne;

i. Nie;

4) Lokal mieszkalny

a. Zakup na podstawie umowy sprzedaży;

b. Zakup w celu zaspokojenia potrzeb mieszkaniowych;

c. Zakup nastąpił w ramach majątku prywatnego;

d. Sprzedaż nastąpiła w ramach majątku prywatnego;

e. Zaspokojenie potrzeb mieszkaniowych;

f. Sprzedaż nastąpiła w dniu 25 sierpnia 2021 r. z uwagi na potrzebę pozyskania środków finansowych dla celów prywatnych;

g. Jeden lokal mieszkalny;

h. Na cele prywatne;

i. Nie”.

Wnioskodawca nie zamierza nabyć innych nieruchomości w celu ich sprzedaży.

Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze.

Wnioskodawca nie jest, ani nie był zarejestrowany jako czynny podatnik VAT.

Wnioskodawca nie posiada, ani nie posiadał statusu rolnika ryczałtowego w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług.

W stosunku do działek nr: (…), nabycie ww. działek nastąpiło w ramach czynności niepodlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług a z tytułu nabycia ww. działek Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do odliczenia naliczonego podatku od towarów i usług;

Działki (…), nie były wykorzystywane przez Wnioskodawcę w żaden sposób. Wnioskodawca nie będzie wykorzystywał danych działek w żaden sposób.

Wnioskodawca przed sprzedażą działek nie zawrze umowy ich dzierżawy lub najmu.

Pytanie (w zakresie podatku od towarów i usług)

Czy sprzedaż danych nieruchomości wywoła powstanie obowiązku podatkowego na mocy art. 19a ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361)?

Pana stanowisko w sprawie (w zakresie podatku od towarów i usług)

W Pana ocenie, sprzedaż danych nieruchomości nie wywoła powstania obowiązku podatkowego a mocy art. 19a ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług Dz. U. 2024.361) – zwanej dalej „u.p.t.u.”.

Stosownie do art. 19a ust. 1 w zw. z art. 5 ust. 1 pkt 1 u.p.t.u., powstanie obowiązku podatkowego wywołuje m.in. odpłatna dostawa towarów, w tym nieruchomości.

Jak stanowi art. 15 ust. 1 i 2 u.p.t.u., podatnikami są m.in. osoby fizyczne, wykonujące oddzielnie działalność gospodarczą, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje szczególności czynności polegające na wykorzystaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 u.p.t.u., dostawa terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane podlega zwolnieniu przedmiotowemu. Zgodnie z art. 2 pkt 33 u.p.t.u., pojęcie terenów budowlanych oznacza grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu. Nie ulega zatem wątpliwości, że w przypadku działek stanowiących grunty rolne ich sprzedaż nie wywoła powstania obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług.

W przypadku działek stanowiących grunty budowlane, mając na uwadze wyroki Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 15 września 2011 r., sygn. C-180/10 i C-181/10 ich sprzedaż może być opodatkowana podatkiem od towarów i usług, jeżeli Wnioskodawca będzie występować jako profesjonalista w zakresie obrotu nieruchomościami, a więc w sposób zawodowy, czyli zorganizowany i ciągły. Ma to miejsce w szczególności w sytuacji, gdy podjąłby się aktywnego działania z zakresu obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystanych przez producentów, handlowców i usługodawców, np. polegające na uzbrojeniu terenu albo działaniach marketingowych. Nie dotyczy to jednak sytuacji wykonywania prawa własności w stosunku do nieruchomości. Nie może być wiec mowy o działaniu w charakterze podatnika podatku od towarów i usług w odniesieniu do sprzedaży majątku prywatnego, czyli takiego, który nie jest wykorzystywany na potrzeby działalności gospodarczej i nie jest przedmiotem tej działalności (zob. wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 3 marca 2023 r., sygn. I FSK 25/20).

W związku z powyższym według orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej – które stanowi wiążącą wykładnię przepisów prawa Unii Europejskiej i jako takie pozostaje swoistym źródłem prawa – nie można uznać za podatnika osoby fizycznej, która dokonuje sprzedaży gruntu, jeżeli sprzedaż ta następuje w ramach zarządu majątkiem prywatnym tej osoby. Jak wcześniej wykazano, czynności, których planuje podjąć się Wnioskodawca wpisują się ten zakres, więc nie sposób ich uznać za działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 1 i 2 u.p.t.u.

Toteż sprzedaż działek budowlanych powstania obowiązku podatkowego na gruncie podatku od towarów i usług.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.):

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy:

Zgodnie z przedstawionymi przepisami, grunt spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jego sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy:

Należy więc przyjąć, że na podstawie definicji zawartej w art. 2 pkt 6 ustawy, zbycie nieruchomości dokonywane przez podatnika, traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której stanowi art. 7 ust. 1 ustawy, podlegającej opodatkowaniu na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Wskazać należy, że nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy:

Jak stanowi art. 15 ust. 2 ustawy:

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności, konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto, działalność gospodarczą stanowi wykorzystywanie towarów w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Przez ciągłe wykorzystywanie składników majątku należy rozumieć takie wykorzystywanie majątku, które charakteryzuje się powtarzalnością lub długim okresem trwania. Zatem czerpanie dochodów ze składnika majątku wskazuje na prowadzenie działalności gospodarczej.

Analizując powyższe przepisy stwierdzić należy, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy, mamy do czynienia z podatnikiem podatku od towarów i usług jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

W tym miejscu należy również wskazać, że na podstawie art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 str. 1 ze zm.), zwanej dalej Dyrektywą 2006/112/WE Rady:

Jednocześnie w art. 12 ust. 1 lit. b Dyrektywy 2006/112/WE Rady wskazano, że:

Zgodnie z art. 12 ust. 3 Dyrektywy 2006/112/WE Rady:

W myśl art. 2 ust. 1 lit. a Dyrektywy 2006/112/WE Rady:

Analiza powyższych przepisów prawa wspólnotowego wskazuje, że podatnikiem podatku od towarów i usług może być każda osoba, która okazjonalnie dokonuje czynności opodatkowanych, przy czym czynności te powinny być związane z działalnością zdefiniowaną jako działalność gospodarcza, tj. wszelką działalnością producentów, handlowców i osób świadczących usługi, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie.

Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług w świetle powyższych przepisów, jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie: po pierwsze dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie – czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Właściwym zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej ani też nie został wykorzystany w trakcie jego posiadania na cele działalności gospodarczej.

W kontekście powyższych rozważań nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej, a tylko np. wyzbywa się majątku osobistego. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Przyjęcie, że dany podmiot sprzedając grunt działa w charakterze podatnika prowadzącego działalność gospodarczą wymaga ustalenia, czy jego działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną). Przejawem zaś takiej aktywności określonej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną może być np.: nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym, na tego rodzaju aktywność „gospodarczą” wskazywać musi ciąg powyżej przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

Należy stwierdzić, że każdy, kto dokonuje czynności, które zmierzają do wykorzystania nieruchomości dla celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, powinien być uznany za podatnika podatku od towarów i usług. Tym samym, wykorzystywanie majątku osobistego stanowi również działalność gospodarczą, jeżeli jest dokonywane w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Podstawowym kryterium dla opodatkowania sprzedaży, w tym przypadku nieruchomości, jest ustalenie, czy działanie to można uznać za wykorzystywanie majątku w sposób ciągły do celów zarobkowych, czy majątek nabyty został i faktycznie wykorzystany na potrzeby własne, czy też z przeznaczeniem do działalności gospodarczej.

Wobec tego nie jest działalnością handlową, a zatem i gospodarczą sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty ani też wykorzystany w trakcie jego posiadania w celu jego odsprzedaży i nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Zatem, status podatnika podatku od towarów i usług wynika z okoliczności dokonywania czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem. Dla ustalenia, czy osoba dokonująca transakcji sprzedaży nieruchomości jest podatnikiem podatku VAT, istotne jest stwierdzenie, że prowadzi ona działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów cytowanej wyżej ustawy.

Uznanie, czy dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

Zatem w kwestii podlegania opodatkowaniu sprzedaży działek nr (…) istotne jest, czy w świetle zaprezentowanego opisu sprawy, w celu dokonania sprzedaży ww. działek, podjął Pan aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania Pana za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług.

Dodatkowo należy wskazać, że działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, bowiem związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym. Nie jest natomiast działalnością handlową, a zatem i gospodarczą, sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, czy też prowadzenia działalności, ani też w trakcie posiadania nie został wykorzystany do działalności gospodarczej.

W tej sprawie należy przytoczyć – celem wyjaśnienia – orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 15 września 2011 r., w sprawach C-180/10 i C-181/10. I tak, z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 15 września 2011 r. w sprawach połączonych przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej (C-181/10) wynika, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania Dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Podobnie – zdaniem Trybunału – okoliczność, że przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego.

Ponadto Trybunał orzekł, że liczba i zakres transakcji sprzedaży nie ma charakteru decydującego i nie może stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Trybunał stwierdził, że dużych transakcji sprzedaży można dokonywać również jako czynności osobistych. Zatem, kryterium decydującym o zaliczeniu transakcji sprzedaży nieruchomości przez osoby fizyczne do działalności gospodarczej jest podejmowanie aktywnych działań angażujących środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców.

Inaczej jest natomiast – wyjaśnił Trybunał – w przypadku gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy. Zatem za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Chodzi tu przykładowo o nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług developerskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

W tym miejscu podkreślić należy, że pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen V. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę, będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego. Przykładem takiego wykorzystania nieruchomości mogłoby być np. wybudowanie domu dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Potwierdzone to zostało również w wyroku TSUE z 21 kwietnia 2005 r., sygn. akt C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE, który stwierdził, że majątek prywatny to mienie wykorzystywane dla zaspokojenia potrzeb własnych.

Każdy, kto dokonuje czynności, które zmierzają do wykorzystania towaru (np. nieruchomości) dla celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, powinien być uznany za podatnika tego podatku. Tym samym, wykorzystywanie majątku prywatnego stanowi również działalność gospodarczą, jeżeli jest dokonywane dla celów zarobkowych. Podstawowym kryterium dla opodatkowania sprzedaży, w tym również nieruchomości, jest ustalenie m.in. czy majątek został nabyty i faktycznie wykorzystany na potrzeby osobiste, czy też z przeznaczeniem do działalności gospodarczej.

W kontekście powyższych rozważań nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej, a tylko np. wyzbywa się majątku osobistego. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Zatem należy jeszcze raz powtórzyć, że w kwestii opodatkowania sprzedaży działek istotne jest, czy w danej sprawie w celu dokonania ich sprzedaży podjął Pan aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, co skutkuje koniecznością uznania Pana za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpi w ramach zarządu majątkiem prywatnym. Przejawem takiej aktywności określonej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną może być np.: nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym, na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

Ze wskazanych regulacji wynika, że w świetle definicji zawartej w art. 15 ustawy, dla uznania określonych zachowań danego podmiotu za działalność gospodarczą istotne znaczenie ma ich zorganizowany charakter. Przy czym, taka działalność wystąpi również w przypadku wykorzystywania towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Zatem dostawa towarów (w tym gruntów) będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy działaniom podmiotu dokonującego tej dostawy, można przypisać znamiona prowadzenia działalności gospodarczej, co w efekcie przesądza o uzyskaniu przez niego statusu podatnika.

Wskazać w tym miejscu należy, że z konstrukcji podatku od towarów i usług wynika, że podatnik, który wykonuje czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT, zobowiązany jest opodatkować daną czynność w momencie powstania obowiązku podatkowego.

Zgodnie z zasadą ogólną wyrażoną w art. 19a ust. 1 ustawy:

Obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 1a, 1b, 5 i 7-11, art. 14 ust. 6, art. 20, art. 21 ust. 1 i art. 138f.

Powyższy przepis formułuje zasadę ogólną, zgodnie z którą obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towaru bądź wykonania usługi, co oznacza, że podatek staje się wymagalny w rozliczeniu za okres, w którym dokonana została dostawa towarów bądź świadczenie usług i powinien być rozliczony za ten okres.

Ponadto w rozpatrywanej sprawie wskazać należy, że kwestie dotyczące stosunków cywilnoprawnych między podmiotami, w tym kwestie dotyczące przeniesienia własności nieruchomości, reguluje ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 r. (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1061) Kodeks cywilny. Zgodnie z ogólnymi zasadami dotyczącymi sprzedaży – przez umowę sprzedaży sprzedawca zobowiązuje się przenieść na kupującego własność rzeczy i wydać mu rzecz, a kupujący zobowiązuje się rzecz odebrać i zapłacić sprzedawcy cenę (art. 535 Kodeksu cywilnego). Moment przeniesienia własności nieruchomości został określony w art. 155 § 1 Kodeksu cywilnego, w myśl którego:

Z kolei umowa przedwstępna została uregulowana w art. 389-396 Kodeksu cywilnego.

Zgodnie z art. 389 § 1-2 Kodeksu cywilnego:

Umowa przedwstępna jest więc jedynie zobowiązaniem do przeniesienia własności, lecz własności nie przenosi. Kupujący nie otrzymuje na mocy tej umowy żadnych uprawnień właścicielskich. Właścicielem zostaje dopiero dzięki zawarciu umowy przyrzeczonej.

Tym samym zgodnie z powyższymi normami prawa cywilnego – umowa przedwstępna, będąca przyrzeczeniem zawarcia właściwej umowy sprzedaży, nawet jeśli sporządzona została w formie aktu notarialnego, nie powoduje przeniesienia prawa własności nieruchomości.

Ponadto, należy zwrócić uwagę na kwestię udzielania pełnomocnictw, która to została uregulowana w Tytule IV Działu VI Przedstawicielstwo, Rozdział I Przepisy ogólne, Rozdział II Pełnomocnictwo, ustawy Kodeks cywilny.

Zgodnie z art. 95 § 1 i § 2 Kodeksu cywilnego:

W myśl art. 96 ww. Kodeksu:

Na podstawie art. 98 Kodeksu cywilnego:

Stosownie do art. 99 § 1 i § 2 Kodeksu cywilnego:

Na mocy art. 108 Kodeksu cywilnego:

Z regulacji art. 109 Kodeksu cywilnego wynika, że:

Jak wynika z przepisów art. 95 do art. 109 Kodeksu cywilnego, pełnomocnictwo – to jednostronne oświadczenie osoby (mocodawcy), na mocy którego inna osoba (pełnomocnik) staje się upoważniona do działania w imieniu mocodawcy. Zatem każda czynność wykonana przez pełnomocnika w imieniu mocodawcy i w zakresie udzielonego pełnomocnictwa wywoła skutki bezpośrednio w sferze prawnej mocodawcy.

W rozpatrywanej sprawie Pana wątpliwości dotyczą ustalenia, czy sprzedaż działek o numerach: (…) będzie skutkowała powstaniem obowiązku podatkowego w zakresie podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 19a ust. 1 ustawy.

W celu wyjaśnienia Pana wątpliwości należy w pierwszej kolejności ustalić, czy w odniesieniu do opisanej sprzedaży przedmiotowych działek, będzie Pan działał w charakterze podatnika podatku od towarów i usług.

Uznanie, że dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

Jak wyjaśniono powyżej – odwołując się zarówno do treści przepisów ustawy, jak i stanowiska judykatury – w przypadku osób fizycznych, które dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej, należy szczególnie wnikliwie przeanalizować okoliczności, w jakich będzie realizowana transakcja. Co do zasady bowiem osoby fizyczne, które dokonują transakcji w ramach zarządu majątkiem prywatnym, wykluczone są z grona podatników VAT.

W analizowanej sprawie brak jest przesłanek pozwalających uznać, że dokonując sprzedaży działek nr: (…) – będących przedmiotem zapytania – będzie Pan występował w charakterze podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy, polegającą na handlu nieruchomościami. Jak wcześniej wyjaśniono, aby uznać określoną sprzedaż za podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT nie wystarcza stwierdzić jedynie dostawy towarów, lecz wymagane jest określenie podmiotu dokonującego dostawy za występującego w związku ze sprzedażą jako podatnika podatku od towarów i usług.

Z okoliczności sprawy wynika, że sprzedaż przedmiotowych działek nr: (…), należy uznać za czynność związaną ze zwykłym wykonywaniem prawa własności.

Wskazał Pan bowiem, że:

·nie jest Pan, ani nie był zarejestrowany jako czynny podatnik VAT. Nie prowadzi Pan działalności gospodarczej ani działalności rolniczej;

·ww. działki niezabudowane nabył Pan w drodze darowizny od matki;

·nabycie ww. działek nastąpiło w ramach czynności niepodlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług;

·działki nr (…), nie były wykorzystywane przez Pana, ani nie będą wykorzystywane w żaden sposób;

·w stosunku do działek nr: (…), nie podejmował Pan i nie będzie podejmował działań takich jak: podział gruntu, zmiana przeznaczenia terenu, wystąpienie o decyzję wyłączenia gruntów z produkcji rolnej lub jakichkolwiek innych działań;

·w stosunku do ww. działek nie poniósł Pan i nie będzie ponosił do dnia sprzedaży jakichkolwiek nakładów w celu ich uatrakcyjnienia, np. uzbrojenie działek o przyłącza do sieci wodociągowej, kanalizacyjnej, gazowej, elektroenergetycznej lub wystąpienie z wnioskiem o dokonanie przyłączy; ogrodzenie; utwardzenie dróg; uzyskanie decyzji o wyłączeniu gruntu z produkcji rolnej; wystąpienie o warunki zabudowy; inne działania zmierzające do zwiększenia wartości bądź atrakcyjności działki;

·działki nr: (…), są objęte miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego (nie z Pana inicjatywy);

·w stosunku do ww. działek nie wydano, ani nie będzie wydana decyzja o warunkach zabudowy, bądź decyzja o lokalizacji inwestycji celu publicznego zgodnie przepisami o planowaniu zagospodarowaniu przestrzennym;

·w stosunku do działek nr: (…), może Pan zawrzeć umowę przedwstępną z przyszłym nabywcą dla danej działki – umowa ta będzie obejmować standardowe postanowienia umowy przedwstępnej sprzedaży nieruchomości zawieranej przez osoby fizyczne niewykonujące działalności gospodarczej, w szczególności nie będzie zawierała niestandardowych postanowień, tj. uzyskanie zgód, pozwoleń, opinii, decyzji. Po zawarciu umowy przedwstępnej kupujący nie będzie inwestował w infrastrukturę działek w celu zwiększenia ich atrakcyjności. Kupujący nie będzie także ponosił jakichkolwiek nakładów finansowych związanych z działkami od momentu podpisania umowy przedwstępnej do zawarcia umowy finalnej;

·w stosunku do ww. działek nie będzie Pan udzielał przyszłemu nabywcy działki/działek pełnomocnictwa do występowania w Pana imieniu w sprawach, które dotyczą działki/działek;

·nie posiada Pan innych nieruchomości przeznaczonych w przyszłości do sprzedaży;

·nie zamierza Pan nabyć innych nieruchomości w celu ich sprzedaży;

·nie prowadzi Pan działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze;

·nie posiada Pani ani nie posiadał statusu rolnika ryczałtowego w rozumieniu przepisów ustawy;

· przed sprzedażą działek nie zawrze Pan umowy ich dzierżawy lub najmu;

·w celu sprzedaży danych nieruchomości Wnioskodawca umieści ogłoszenia w okolicy i Internecie, a jeżeli ze względu na brak zainteresowania zajdzie taka potrzeba skorzysta Pan z usług profesjonalnego pośrednika nieruchomości.

Brak jest zatem – w analizowanej sprawie – przesłanek świadczących o takiej Pana aktywności w przedmiocie zbycia przedmiotowych działek, która byłaby porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem (brak przesłanek zawodowego – stałego i zorganizowanego charakteru takiej działalności). Nie wystąpił bowiem ciąg zdarzeń, które jednoznacznie przesądzą, że sprzedaż działek wypełniać będzie przesłanki działalności gospodarczej. Nie podejmował Pan takich aktywnych działań w zakresie obrotu nieruchomościami, które świadczyłyby o angażowaniu środków w sposób podobny do wykorzystywanych przez handlowców. W ww. przypadku nie podejmował Pan żadnych czynności zmierzających do podniesienia wartości gruntu.

Zatem, w związku ze sprzedażą działek nr (…), będzie Pan korzystał z przysługującego Panu prawa do rozporządzania własnym majątkiem, co nie jest wykonywaniem działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, bowiem czynność ta oznacza działanie w sferze prywatnej, do której unormowania ustawy o podatku od towarów i usług nie mają zastosowania. Brak tego statusu pozbawia Pana cech podatnika podatku VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy, w zakresie sprzedaży ww. działek, a ich dostawę, cech czynności podlegającej opodatkowaniu, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Skutkiem powyższego, transakcja sprzedaży działek nr (…), nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. W związku ze sprzedażą przedmiotowych działek nie wystąpi Pan w charakterze podatnika podatku VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą zdefiniowaną w art. 15 ust. 2 ustawy. W konsekwencji, nie będzie Pan zobowiązany do naliczenia podatku VAT przy transakcjach sprzedaży tych działek. Tym samym, sprzedaż ww. działek nie będzie skutkowała powstaniem po Pana stronie obowiązku podatkowego w zakresie podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 19a ust. 1 ustawy.

Podsumowanie

Sprzedaż działek o numerach: (…), nie wywoła po Pana stronie powstania obowiązku podatkowego, na mocy art. 19a ust. 1 ustawy.

Pana stanowisko jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Jestem ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Ponosi Pan ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym jego przedstawieniem. Zatem, wydając przedmiotową interpretację oparłem się na wynikającym z treści wniosku opisie zdarzenia przyszłego. W przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych. Ponadto, w sytuacji zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

W myśl art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa:

W interpretacji udzielono odpowiedzi w zakresie zadanego pytania i przedstawionego stanowiska. Inne kwestie nieobjęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa – rozpatrzone. Interpretacja wywołuje skutki prawnopodatkowe w zakresie sprzedaży działek będących wyłącznie Pana własnością.

Interpretacja rozstrzyga wyłącznie w zakresie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Natomiast w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).