Interpretacja indywidualna z dnia 19 lipca 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB1-3.4010.243.2024.3.PC

1. Czy, zgodnie z art. 4a pkt 26 w zw. z pkt 28 ustawy CIT, prowadzone przez Spółkę prace badawczo-rozwojowe, spełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej, uprawniając tym samym do skorzystania, zgodnie z art. 18d ustawy CIT, z ulgi na badania i rozwój? 2. Czy, zgodnie z art. 18d ust. 2 i 3 ustawy CIT, kosztami kwalifikowanymi są, wydatki przeznaczone przez Spółkę w roku podatkowym na: a) koszty wynagrodzeń oraz składki z tytułu tych należności określone w ustawie o systemie ubezpieczeń społecznych, w zakresie, w jakim pracownicy są zaangażowani w prace B+R; b) koszty amortyzacji środków trwałych oraz WNiP, wykorzystywanych do działalności B+R; c) koszty nabycia materiałów bezpośrednio związanych z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową; d) koszty nabycia niebędącego środkami trwałymi sprzętu specjalistycznego wykorzystywanego bezpośrednio w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, w szczególności naczyń i przyborów laboratoryjnych oraz urządzeń pomiarowych.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

30 kwietnia 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z 25 kwietnia 2024 r., o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ulgi badawczo-rozwojowej.

Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 1 i 18 lipca 2024 r.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych (dalej: „podatek CIT”).

Wnioskodawca od początku założenia firmy, tj. od 25 lat, działa w branży chemicznej produkując preparaty chemiczne. Branża ta jest zaliczana do branży średnio-wysokich technologii zgodnie z klasyfikacją Eurostat.

W ramach działalności produkcyjnej opakowań z tworzyw sztucznych odbiorcami wyrobów gotowych są właśnie firmy z branży chemicznej wytwarzające produkty chemii gospodarczej, chemii motoryzacyjnej i chemii budowlanej oraz inne podmioty działające w przemyśle opakowań. Produkcja opakowań z tworzyw sztucznych realizowana przez Wnioskodawcę objęta kodem PKD 22.22.Z., którą Wnioskodawca uruchomił w marcu 2014 r.

Kolejny krokiem w rozwoju firmy było uruchomienie produkcji regranulatu, którego sprzedaż objęta jest kodem PKD 20,16.Z „Produkcja tworzyw sztucznych w formach podstawowych”.

Rynek odbiorców wyrobów Spółki jest na tyle zróżnicowany, że poza bieżącą produkcją Spółka nieustannie opracowuje nowe produkty dla swoich obecnych jak i przyszłych klientów, a także opracowuje indywidualne rozwiązania zgodnie z oczekiwaniami odbiorców bądź wymogami rynków na którym działa.

Spółka działa w bardzo konkurencyjnej branży, co wymusza opracowywanie nieszablonowych oraz innowacyjnych rozwiązań. Wnioskodawca nieustannie poszukuje nowych rozwiązań, aby oferowane przez nią produkty były innowacyjne i mogły konkurować z innymi dostawcami działającymi w branży, a także aby Spółka mogła zdobywać nowe rynki - zwłaszcza zagraniczne. Spółka często wprowadza na rynek zupełnie nowe rozwiązania, które dotychczas nie były oferowane przez inne podmioty.

W związku ze stale rosnącymi oczekiwaniami klientów Spółka podejmuje działania o charakterze badawczo-rozwojowym prowadzące do produkcji nowych produktów z tworzyw sztucznych oraz produktów chemicznych.

W celu zapewnienia klientom oczekiwanych produktów Spółka prowadzi ona systematyczne prace badawczo-rozwojowe, których przedmiotem co do zasady jest projektowanie, opracowywanie i tworzenie całkowicie nowych lub co najmniej zmienionych/udoskonalonych wyrobów. Wnioskodawca dążąc w procesie opracowywania nowych/udoskonalonych produktów pozyskuje nową wiedzę branżową, a także uzyskuje nową wiedzę i doświadczenie w zakresie implementacji nowoczesnych rozwiązań mających na celu uzyskanie produktów wysoce ekologicznych powstających z wykorzystaniem niższych nakładów energetycznych oraz czasowych.

Obszary działalności badawczo-rozwojowej realizowanej na potrzeby wewnętrzne oraz zewnętrzne:

- opracowywanie receptury i produkcja regranulatu,

- opracowywanie i produkcja prototypów opakowań z tworzyw,

- udoskonalenie dotychczas produkowanych opakowań z tworzyw sztucznych,

- opracowywanie nowych preparatów chemicznych,

- udoskonalenie dotychczas produkowanych preparatów chemicznych,

- opracowywanie nowej technologii, w ramach których będą wytwarzane produkty,

- optymalizacji procesów produkcji - prace związane z ulepszaniem maszyn/urządzeń, które są przez nią wykorzystywane w produkcji Produktów, aby usprawnić procesy produkcyjne.

W strukturze organizacyjnej Spółki funkcjonuje laboratorium (dalej: „Laboratorium”), w ramach którego prowadzone są badania nad nowymi produktami (dalej: „Nowe Produkty”).

Laboratorium ma na celu przebadanie próbek surowców w celu ustalenia optymalnych właściwości fizyko-chemicznych oraz przydatności surowców do produkcji, a także potwierdzenie założonych w procesie projektowania parametrów Nowych Produktów.

Laboratorium zajmuje się analizą tworzyw sztucznych oraz preparatów chemicznych z wykorzystaniem nowoczesnej aparatury kontrolno-pomiarowej dającej wysoce dokładne wyniki badań.

W związku z tym, każdy z obszarów działalności badawczo-rozwojowej Spółki zawiera odrębny opis.

I. Opracowywanie receptury i produkcja regranulatu

Regranulat powstaje w procesie recyklingu tworzyw sztucznych. Fizyko-chemiczne właściwości regranulatów zależą od indywidualnie dobranej receptury tworzywa. W zależności od potrzeb klienta Spółka opracowuje indywidualną recepturę regranulatu według unikalnej proporcji. Receptura regranulatu stanowi wynik prac badawczo rozwojowych zakresie:

- badania komponentów przyszłych mieszanek i ich właściwości,

- opracowywania nowych mieszanek,

- badania parametrów technicznych i właściwości fizyko chemicznych surowców,

- testowania właściwości fizyko chemicznych wyrobów wykonanych z nowych mieszanych w ramach produkcji próbnej i partii pilotażowych.

Właściwości regranulatu i odpowiednio parametry techniczne w wyrobów wykonanych z granulatu przez klienta wprost zależą od opracowanej receptury. Przygotowany według unikalnej receptury regranulat każdorazowo jest przeznaczony do wtrysku określonych w zleceniu klienta wyrobów.

W praktyce każdy projekt stanowi twórczy i nowatorski projekt w zakresie opracowania składu regranulatu pozwalającego na uzyskanie wyrobu charakteryzującego się nowymi właściwościami.

Opracowaniu odpowiedniej receptury regranulatu spełniającej wymagania techniczne końcowego wyrobu klienta jest procesem czasochłonnym. Ma charakter nieprzewidywalny i ostatecznie po serii przeprowadzonych testów i produkcji testowej partii produkcyjnej przez klienta może zakończyć się niepowodzeniem.

Wyżej wskazane działania, polegające na opracowywaniu receptury i produkcji granulatu na indywidualne zamówienia Spółka traktuje jako projekt badawczo-rozwojowy (dalej: „Projekt”). Głównym celem Projektu jest stworzenie receptury regranulatu oraz unikatowy dobór składników pozwalający na uzyskanie parametrów jakościowych zgodnych z wymaganiami klienta.

Prace nad każdym zindywidualizowanym Projektem w zakresie opracowania receptury regranulatu realizowane są zgodnie z ustalonym procesem, który wynika z doświadczeń pracowników Spółki. Spółka uznała, że prace realizowane w ten sposób dają najpewniejsze rezultaty i pozwalają na zachowanie odpowiedniej systematyki i ciągłości w celu szybszej realizacji indywidualnych zamówień.

Etap 1.

Po otrzymaniu zamówienia od klienta, do zadań zespołu należy przede wszystkim ustalenie zakresu prac, analiza oczekiwanych właściwości i parametrów tworzywa, określenie badań, których przeprowadzenie na etapie realizacji zamówienia będzie niezbędne oraz określenie niezbędnego do tego sprzętu.

Na tym etapie Spółka analizuje więc zamówienie, opracowuje zapotrzebowanie, przygotowuje podział prac i zadań, a następnie zajmuje się pracami projektowymi.

Etap 2.

Zespół opracowuje recepturę zamówionego tworzywa, tj. pracownicy Spółki w oparciu o otrzymane informacje od klienta, sporządzone na podstawie nich notatki i wstępnie przygotowane samodzielnie dokumentacje, wykorzystując przy tym posiadane know-how i wieloletnie doświadczenie oraz zasoby wiedzy.

Etap 3.

Pracownicy Spółki tworzą pierwsze próbki produktu, dla którego powstała receptura, w celu weryfikacji, czy receptura ta pozwala uzyskać parametry, na które zapotrzebowanie zgłosił klient.

Ww. weryfikacja polega na samodzielnym zweryfikowaniu otrzymanego produktu, poprzez jego testowanie w Laboratorium. Uzyskana próba laboratoryjna jest badana pod kątem uzyskanych parametrów. Dzięki temu pracownicy Spółki są w stanie ocenić, czy stworzony produkt spełnia wymagania klienta.

Jednakże niezwykle rzadko zdarza się, aby zaprojektowana receptura dała oczekiwany skutek już przy pierwszych próbach, tj., aby wytworzony produkt odznaczał się cechami pożądanymi przez zamawiającego. W konsekwencji najczęściej następuje moment poprawiania receptury, biorąc w szczególności pod uwagę doświadczenia wynikające z prób powstałych i zbadanych w ramach poprzednich działań.

Na podstawie nowo utworzonej receptury, ponownie następuje etap tworzenia prób produktu oraz badań laboratoryjnych w celu weryfikacji czy uzyskany produkt cechuje się wymaganymi parametrami.

Niekiedy zdarza się również, że już w tym momencie prace są przerywane, bowiem generują zbyt wysokie koszty własne produktu, które nie są akceptowalne dla klienta.

Etap 4.

W momencie uzyskania pożądanych przez klienta parametrów, koniecznym jest zweryfikowanie wytworzonego Nowego Produktu na maszynie, z której taki klient korzysta. Specyfika tego typu urządzeń nie pozwala stuprocentowo uznać, że mimo spełnienia warunków dotyczących parametrów i właściwości tworzywa sztucznego, możliwe będzie jego wykorzystywanie do wytwarzania określonych wyrobów, których produkcją zajmuje się klient.

Mimo tego, że Spółka posiada ogromne know-how w zakresie przetwórstwa tworzyw sztucznych, nie posiada ona wystarczających zasobów sprzętowych, narzędziowych do samodzielnego zbadania wytworzonego w każdych potencjalnych warunkach. W konsekwencji koniecznym jest wysłanie danej partii do klienta, aby ten zweryfikował uzyskane tworzywo na maszynach, z których korzysta. Jest to swego rodzaju próba generalna, przed przystąpieniem przez Spółkę do właściwej produkcji na zamówienie klienta.

Na tym etapie, w chwili, gdy - czysto hipotetycznie - stworzona receptura pozwoliła wytworzyć produkt o właściwościach i cechach zgodnie z wymaganiami klienta (przy czym co warto podkreślić - w praktyce niemożliwe jest idealne odwzorowanie produktu, który cechowałby się wymaganymi parametrami ze stuprocentową dokładnością), przygotowywane są próby o wielkościach od 50 do 100 kg i próby te wysyłane są do klienta. Następnie Spółka oczekuje na informację od klienta, czy otrzymane od Spółki próbki regranulatu pracują na jego maszynie zgodnie z założeniami (weryfikacji na maszynach klienta nie dokonują już pracownicy Spółki).

W przypadku braku akceptacji otrzymanych przez niego prób, następuje etap poprawienia receptury, bądź nawet stworzenia zupełnie nowej receptury.

Etap 5

Jeżeli produkt spełnił wszystkie wymagania klienta, rozpoczyna się produkcja gotowa, tj. wytworzenie na podstawie regranulatu w ilości zgodnej z zapotrzebowaniem klienta. Wnioskodawca uzyskuje wówczas przychody z tytułu sprzedaży tego produktu.

Ponadto Spółka wskazuje, iż standardowy model procesu produkcji regranulatów oferowanych przez spółkę kształtuje się następująco:

1.badanie laboratoryjne czy badanie jakości surowców podczas przyjęcia ich do magazynu (współczynnik płynięcia NFi, wilgotność, gęstość, barwa);

2.stosowanie receptury w procesie produkcji w oparciu o istniejącą specyfikację jakościową;

3.wykonanie badań laboratoryjnych wyrobu gotowego (ocena wizyjna, test szczelności, test udarności, test wytrzymałości ciśnieniowej);

4.zwolnienie produktu do dystrybucji na podstawie atestu jakościowego UN.

II. Opracowywanie nowych produktów w postaci opakowań z tworzyw sztucznych

Spółka realizuje projekty badawczo-rozwojowe w zakresie opracowywania nowych produktów w postaci opakowań z tworzyw sztucznych zarówno na potrzeby wewnętrzne (poszerzenie własnej oferty lub udoskonalenie produkcji) oraz na potrzeby zewnętrzne (opracowania indywidualnie zaprojektowanego wyrobu na zlecenie Klienta).

W obszarze opracowywania nowych produktów w postaci opakowań z tworzyw sztucznych Spółka realizuje prace badawczo-rozwojowe w zakresie:

1. Opracowywania nowych wyrobów

- przygotowywanie nowych mieszanek surowcowych,

- opracowywanie parametrów konstrukcyjnych,

- opracowanie parametrów wytrzymałościowych,

- opracowanie parametrów ergonomicznych,

2. Projektowanie i wprowadzanie znaczących ulepszeń do dotychczasowych produktów/ udoskonalenie produktów:

- przygotowywanie udoskonalonych mieszanek surowcowych,

- udoskonalenia parametrów konstrukcyjnych opakowań z tworzyw sztucznych,

- udoskonalanie parametrów wytrzymałościowych,

- udoskonalanie parametrów ergonomicznych.

Praca nad indywidualnym projektem opakowań z tworzyw sztucznych dla klienta składa się z opracowania indywidualnej kompozycji materiałowej (receptury), doboru odpowiednich warunków technologicznych, w tym doboru linii do rozdmuchu i stworzenia lub dostosowania projektu nadruku, wyznaczenia tolerancji dla wybranych właściwości wytwarzanych produktów oraz zestawu badań niezbędnych do ich kontroli. Proces opracowywania nowego produktu jest technologicznie zaawansowany, a w związku z tym również czaso- i materiałochłonny.

Indywidualnie zaprojektowane wyroby z tworzyw sztucznych spełniają specyficzne wymagania klienta w zakresie m.in.:

- wytrzymałości i trwałości,

- kształtu,

- ergonomii użytkowania,

- pojemności,

- kubatury załadunku,

- możliwość uzyskania najwyższej wartości atestu UN.

Działalność badawczo-rozwojowa w powyższym zakresie obejmuje następujące grupy czynności (każdorazowo część z nich lub wszystkie):

1. Przygotowanie koncepcji projektu (nowego wyrobu) i jego założeń w zakresie receptury, składników kompozycji;

2. Opracowanie mieszanek surowców do przetworzenia (stworzenie nowej receptury);

3. Wytypowanie parametrów przetwórczych i dodatków poprawiających mieszalność surowców;

4. Identyfikacja wyzwań technologicznych w zakresie składu surowcowego oraz technologii produkcji;

5. Opracowanie prototypów nowych wyrobów i technologii ich produkcji;

6. Testowanie technologii/walidacja prototypów nowego produktu - weryfikacji i analiza pod kątem spełnienia pierwotnych założeń w zakresie cech, które składają się na konstrukcję wzoru, tj. jego kolorystyki, wyrazistości i kompletności;

7. Udoskonalenie prototypu - w przypadku braku oczekiwanego efektu w zakresie otrzymanej receptury lub parametrów na danym produkcie, wykonane prototypy tego wyrobu oraz proces ich produkcji podlega dalszemu udoskonaleniu (dokonywane są zmiany procesu technologicznego właściwego dla danego prototypu, np. zmiany proporcji, wielkości, składu surowcowego, detali, badania w zakresie temperatury procesów);

8. Wdrożenie pilotażowe oraz nadzór nad próbami produkcyjnymi - produkcja serii próbnej.

Na ww. prace składają się czynności w zakresie wykonania prób technologicznych oraz badań laboratoryjnych popartych analizą wyników.

Wybrane prototypy nowych produktów są poddawane dodatkowym badaniom w różnego rodzaju zewnętrznych jednostkach certyfikacyjnych i badawczych.

Ponadto Spółka podkreśla, że prace mające na celu ulepszenie/udoskonalenie dotychczasowych produktów nie mają charakteru rutynowego i są realizowane każdorazowo według metodyki badawczej opisanej w punkach 1-8 powyżej.

Warto wskazać, że model procesu produkcji wyrobów z tworzyw sztucznych oferowanych przez spółkę kształtuje się następująco:

1. badanie potwierdzające zgodność z normą zakładową (barwa, kształt) podczas przyjęcia ich do magazynu.

2. Stosowanie receptury w procesie produkcji oparciu o istniejącą specyfikację jakościową.

3. Wykonanie badań laboratoryjnych wyrobu gotowego (test szczelności, pomiar wagi, wytrzymałość ciśnieniowa, odporność na uszkodzenia).

4. Zwolnienie produktu do dystrybucji na podstawie atestu jakościowego UN.

III. Opracowywanie nowych produktów w postaci nowych preparatów chemicznych

Podobnie jak w przypadku opakowań z tworzyw sztucznych Spółka realizuje projekty badawczo-rozwojowe w postaci opracowywania nowych preparatów chemicznych zarówno na potrzeby wewnętrzne (poszerzenie własnej oferty) oraz na potrzeby zewnętrzne w zakresie opracowania indywidualnie zaprojektowanego wyrobu.

W obszarze opracowywania nowych produktów w postaci nowych preparatów chemicznych Spółka realizuje prace badawczo-rozwojowe w zakresie:

1. Opracowywania nowych wyrobów:

- przygotowywanie nowych składów chemicznych,

- opracowywanie nowych właściwości fizyko-chemicznych,

- opracowywanie nowej funkcjonalności preparatu.

2. Projektowanie i wprowadzanie znaczących ulepszeń do dotychczasowych produktów:

- przygotowywanie udoskonalonych składów chemicznych,

- udoskonalanie właściwości fizyko-chemicznych,

- udoskonalenie o najnowsze innowacyjne rozwiązania.

Praca w typowym projekcie badawczo-rozwojowym dotyczącym projektowania i wytwarzania nowych produktów w postaci produktów preparatów chemicznych odbywa się według następującego schematu:

faza I - analiza literaturowa opublikowanych badań laboratoryjnych,

faza II - prace badawcze mające na celu opracowanie składu Nowych Produktów,

faza III - prace analityczne mające na celu opracowanie kontroli jakości Nowych Produktów,

faza IV - przygotowanie dokumentacji ISO 9001:2015 oraz 14001:2015

faza V - przygotowanie dokumentacji Nowych Produktów oraz rejestracja / zgłoszenie Nowych Produktów,

faza VI - wdrożenie Nowych Produktów do produkcji.

Indywidualnie zaprojektowane wyroby z tworzyw sztucznych spełniają specyficzne wymagania klienta w zakresie m.in.:

- skuteczności działania,

- wykorzystania najnowocześniejszych surowców,

- wysokiego stopnia biodegradacji ponad 90% wg OECD,

- korzystania z roztworów roboczych o możliwie najniższych stężeniach,

- uzyskania bardzo niskiego stopnia toksyczności.

Opracowanie nowych preparatów chemicznych spełniających wymagania techniczne i jakościowe końcowego wyrobu klienta jest procesem czasochłonnym i materiałochłonnym. Ma charakter nieprzewidywalny i ostatecznie po serii przeprowadzonych testów i produkcji testowej partii produkcyjnej przez Klienta może zakończyć się niepowodzeniem.

Koszty działalności-rozwojowej

W ramach działalności-rozwojowej, związanej z opracowywanemu Nowych Produktów, Spółka ponosi następujące wydatki z tytułu:

1. należności, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o PIT oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz.U. z 2023 poz. 1230, dalej jako „Ustawa o SUP”), w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu,

2. wydatki na nabycie materiałów i surowców bezpośrednio związanych z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową oraz nabycie niebędącego środkami trwałymi sprzętu specjalistycznego wykorzystywanego bezpośrednio w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej (art. 18b ust. 2 pkt 2 i 2a ustawy o CIT),

3. w przypadku wartości niematerialnych i prawnych w postaci kosztów prac rozwojowych, o których mowa w art. 16b ust. 2 pkt 3 ustawy o CIT, dokonywane od tej wartości niematerialnej i prawnej (WniP) odpisy amortyzacyjne w proporcji, w jakiej w jej wartości początkowej pozostają koszty wymienione w ust. 2 pkt 1-4a lub ust. 3a pkt 2 Ustawy o CIT.

Ewidencje

Spółka prowadzi ewidencje, o których mowa w art. 9 ust. 1b ustawy o CIT, na podstawie których jest wstanie określić:

1) zaangażowanie pracowników w działalność rozwojową (ewidencja czasu pracy),

2) wysokość kosztów kwalifikowanych związanych z nabyciem materiałów i surowców bezpośrednio związanych z działalnością rozwojową,

3) wartość odpisów amortyzacyjnych od kosztów środków trwałych związanych bezpośrednio z działalnością rozwojową.

W przypadku, gdy materiał (granulat/regranulatu) zostanie wykorzystany do produkcji testowej, która zakończy się niepowodzeniem, jest on ponownie przetwarzany na granulat, który może być w przyszłości wykorzystany przez Spółkę. Niemniej, z punktu widzenia podatkowego, koszt granulatu/regranulatu jest rozpoznawany w kosztach uzyskania przychodu wyłącznie raz, a uwzględnienie w kosztach kwalifikowalnych działalności rozwojowej również nastąpić może tylko raz, w momencie pobrania pierwotnego granulatu/regranulatu do produkcji testowej.

Podsumowanie

Prace prowadzone przez Spółkę w ramach działalności badawczo-rozwojowej nie zawsze prowadzą do osiągnięcia zakładanych rezultatów, a prace nad Nowymi Produktami nie zawsze skutkują wprowadzeniem ich do oferty przedsiębiorstwa (przykładowo, w sytuacjach gdy właściwości nowego produktu nie są zadowalające, a wprowadzenie produktu do sprzedaży mogłoby okazać się nieopłacalne z biznesowego punktu widzenia, etc.), a prace optymalizacyjne w zakresie istniejących produktów nie zawsze skutkują uzyskaniem lepszych parametrów produktów lub optymalizacją procesu produkcyjnego.

Przedstawione w stanie faktycznym działania, polegające na tworzeniu Nowych Produktów na indywidualne zamówienia Spółka traktuje jako Projekt badawczo-rozwojowy (dalej: „Projekt”).

Do celów realizacji Projektu zostaje powołany specjalny zespół pracowników zaangażowanych w realizację tego typu zamówień (dalej: „Zespół”).

Zasadniczym zadaniem lidera projektu zarządzającego projektem B+R jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie dostępnych zasobów wiedzy oraz brakujących zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych. Dostępne oraz brakujące zasoby wiedzy mogą być lokalizowane, m.in. dzięki wykorzystaniu baz danych znajdujących się w zasobach firmy oraz na drodze konsultacji z ekspertami zewnętrznymi. Ponadto wiedzę pozyskuje się z zewnątrz organizacji lub z jej wewnętrznych zasobów przez wykorzystanie doświadczeń pracowników zgromadzonych we wcześniejszych projektach, a także przez analizę dokumentacji projektowej, technicznej.

Prace nad każdym projektem każdorazowo toczą się zgodnie z ustalonym procesem, który wynika z doświadczeń Spółki. Spółka uznała, że prace toczone w ten sposób dają najpewniejsze rezultaty i pozwalają na zachowanie odpowiedniej systematyki i ciągłości w celu szybszej realizacji indywidualnych zamówień.

Prace B+R są dokumentowane w ewidencji Spółki w sposób umożliwiający wyodrębnienie ich od produkcji stanowiącej podstawową działalność firmy.

W wyniku prac rozwojowych zakończonych sukcesem zostały stworzone nowe, ulepszone i zmienione produkty. Przykładem może opracowanie innowacyjnego preparatu do mycia felg kół samochodów osobowych metodą red-ox red ery (krwawa felga) z indykatorem brudu oraz opracowanie innowacyjnego kanistra o zwiększonej wytrzymałości na udarność fizyczną i oddziaływanie chemiczne na indywidualne zamówienie klienta. Podczas realizacji projektów występowały problemy technologiczne, charakterystyczne dla działalności rozwojowej, świadczące o innowacyjności wypracowywanych rozwiązań.

Spółka nie posiada statusu centrum badawczo-rozwojowego o którym mowa w artykule siedemnastym ustawy z dnia 30 maja 2008 o niektórych formach wspierania działalności innowacyjnej (Dz. U. z 2021 r. poz. 706 oraz z 2022r. poz. 1079).

W piśmie z 1 lipca 2024 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku, wskazali Państwo, że:

Projekty realizowane przez Wnioskodawcę w ramach działalności B+R są podejmowane w kierunku tworzenia nowych rozwiązań i prowadzą do powstania nowych wytworów intelektu. Są one odpowiednio ustalone, o indywidualnym i oryginalnym charakterze. Efektem prac są innowacyjne i prototypowe produkty, dzięki którym Spółka może spełniać specyficzne i indywidualne potrzeby swoich klientów. Pracownicy i współpracownicy Spółki podejmują działania o charakterze kreacyjnym, w wyniku których powstaje nowy wytwór intelektu: produkty o nowych właściwościach, jakich produkty Spółki dotychczas nie posiadały, w tym również takie, do opracowania których wykorzystano technologie dotychczas u Wnioskodawcy niestosowane. Wytworzone produkty stanowią więc oryginalny wytwór twórczej pracy. Opracowywanie nowych produktów wiąże się z koniecznością zaimplementowania różnych, często nowych rodzajów technologii, dotychczas nie wykorzystywanych przez Spółkę.

Wiedza i umiejętności, które pracownicy Spółki zdobyli podczas realizacji poprzednich Projektów, przekłada się na kreatywność, innowacyjność, myśl technologiczną przy realizacji nowych Projektów.

Doświadczenie pomaga wykreować nowy produkt albo pomaga wymyślić, co powinno być zmienione w dotychczas oferowanym produkcie.

Efektem tego jest innowacyjne podejście do materiałów wykorzystywanych w Projektach, nietypowe konstrukcje lub rozwiązania stosowane przy projektowaniu Projektów i wytwarzaniu prototypów.

Zasadniczym zadaniem lidera projektu zarządzającego projektem B+R jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie dostępnych zasobów wiedzy oraz brakujących zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych. Dostępne oraz brakujące zasoby wiedzy mogą być lokalizowane, m.in. dzięki wykorzystaniu baz danych znajdujących się w zasobach firmy, literatury branżowej oraz na drodze konsultacji z ekspertami zewnętrznymi. Ponadto, wiedzę pozyskuje się z wewnętrznych zasobów przez wykorzystanie doświadczeń pracowników zgromadzonych we wcześniejszych projektach, a także przez analizę dokumentacji projektowej, technicznej.

Wnioskodawca wskazuje, że prace w ramach działalności B+R prowadzą do wykorzystania istniejącej lub zwiększonej wiedzy do tworzenia nowych zastosowań - w wyniku prowadzonych prac powstają zupełnie nowe produkty spełniające indywidualne potrzeby klienta lub posiadające nowe właściwości i funkcjonalności wyznaczone wewnętrznie przez Spółkę. Co więcej, prace te jednocześnie zwiększają zasób wiedzy Wnioskodawcy, co przekłada się na możliwość dalszego jej wykorzystania do tworzenia kolejnych innowacyjnych produktów. Ponadto, nawet jeśli jakieś rozwiązanie zostało wcześniej opracowane, ulega ono ciągłym modyfikacjom i dodawaniem właściwości oraz funkcjonalności zgodnie z postępem technicznym, wymogami klientów oraz najnowszymi technologiami w zakresie wykrawania materiałów w procesie produkcji klientów. Nie są to rutynowe ani okresowe zmiany.

Jak wskazano we wniosku, obszary działalności badawczo-rozwojowej realizowanej przez Spółkę na potrzeby wewnętrzne oraz zewnętrzne obejmują:

1) Opracowywanie receptury i produkcja regranulatu.

2) Opracowywanie i produkcja prototypów opakowań z tworzyw.

3) Udoskonalenie dotychczas produkowanych opakowań z tworzyw sztucznych.

4) Opracowywanie nowych preparatów chemicznych.

5) Udoskonalenie dotychczas produkowanych preparatów chemicznych.

6) Opracowywanie nowej technologii, w ramach której będą wytwarzane produkty.

7) Optymalizacja procesów produkcji – prace związane z ulepszaniem maszyn/urządzeń, które są wykorzystywane w produkcji produktów, aby usprawnić procesy produkcyjne.

Spółka planuje w kolejnych latach realizować projekty badawczo-rozwojowe w opisanych obszarach, kontynuując prace nad innowacyjnymi rozwiązaniami i technologiami.

(…)

Nie korzystamy ze zwolnień podatkowych, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 i 34a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Koszty realizacji prac badawczo-rozwojowych pokrywamy ze środków własnych, nie są zwracane w jakiejkolwiek formie i nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym.

Wydatki, które zamierzamy odliczyć w ramach ulgi badawczo-rozwojowej, stanowią dla nas koszty uzyskania przychodów w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Koszty te są związane bezpośrednio z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową.

Przedmiotem pytania nr 2 nie są wynagrodzenia za czas nieobecności pracowników, takie jak urlop, choroba, inne.

W pracach badawczo-rozwojowych wykorzystujemy środki trwałe i wartości niematerialne i prawne.

Przykłady środków trwałych:

 1) Maszyny i urządzenia produkcyjne:

- Linia recyklingu i granulacji (kruszarka, młyn wodny, myjka mechaniczna-frykcyjna, system separacji, system suszenia, system magazynowania Big-bag-owego lub silosowego, system wagowego zasypu Big-bag-ów, sedymentator polimerowy wstępnego oczyszczania ścieków).

- Systemy automatyczne do formowania, chłodzenia i kontroli jakości kanistrów.

- Specjalistyczne formy rozdmuchowe.

 2) Sprzęt laboratoryjny:

- Spektrometr do identyfikacji tworzywa.

- Plastometr Zwick Mflow, Dssier 715006 do analizy jakości tworzywa poprzez analizę współczynnika płynięcia masowego MFR tworzywa (stopień płynięcia) i objętościowego MVR.

- Wago-suszarka do analizy wilgotności tworzywa HD-PE

- Urządzenia do testowania właściwości mechanicznych i chemicznych kanistrów (testy udarności, szczelności, odporności na ciśnienie i piętrzenie).

 3) Serwery, komputery i urządzenia przetwarzające dane i pomiarowe zaangażowane w proces produkcji.

Przykłady wartości niematerialne i prawne:

- Oprogramowanie maszyny Zwick Mflow, Dossier 715006.

- Oprogramowanie maszyn rozdmuchowych i wtryskowych, linii recyklingu, linii magazynowania i pakowania, linii polimerowego uzdatniania ścieków.

- Oprogramowanie i sterowanie linii do produkcji i syntezy chemicznych preparatów myjących opartych na systemach Siemens.

- Oprogramowanie magazynowo-produkcyjne Mozart, Insert GT.

- Oprogramowanie komputerów stacjonarnych, serwerów i operacyjnych: Windows, Office (Exel, Word.)

- Oprogramowanie zabezpieczające, antywirusowe i serwerowe NOD32.

Przedmiotem pytania nr 2 jest również możliwość zaliczenia do kosztów kwalifikowanych wydatków na nabycie niebędącego środkami trwałymi sprzętu specjalistycznego wykorzystywanego bezpośrednio w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, w szczególności naczyń i przyborów laboratoryjnych oraz urządzeń pomiarowych. Przykłady takiego sprzętu to:

1) Naczynia laboratoryjne: Kolby miarowe, zlewki miarowe, cylindry miarowe, probówki, lejki filtracyjne które są niezbędne do przeprowadzania syntez chemicznych i analiz.

2) Przybory laboratoryjne: Pipety, biurety, mikropipety, które umożliwiają precyzyjne dozowanie i mieszanie reagentów.

3) Urządzenia pomiarowe:

- pH-metry do monitorowania odczynu preparatów,

- konduktometry do analizy elektrochemicznej w procesie dozowania,

- wagi analityczne do dokładnego odmierzania substancji chemicznych,

- mikroskopy do analizy struktury materiałów,

- kolorymetry do analizy chromatograficznej,

- termometry cyfrowe do kontroli temperatury w procesach chemicznych,

- zestawy szybkiej analizy chemicznej RQ-flex firmy (…).

Przedmiotem pytania nr 2 nie jest możliwość zaliczenia do kosztów kwalifikowanych odpisów amortyzacyjnych od wartości niematerialnych i prawnych w postaci kosztów prac rozwojowych.

Pytania

 1. Czy, zgodnie z art. 4a pkt 26 w zw. z pkt 28 ustawy CIT, prowadzone przez Spółkę prace badawczo-rozwojowe, spełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej, uprawniając tym samym do skorzystania, zgodnie z art. 18d ustawy CIT, z ulgi na badania i rozwój?

 2. Czy, zgodnie z art. 18d ust. 2 i 3 ustawy CIT, kosztami kwalifikowanymi są, wydatki przeznaczone przez Spółkę w roku podatkowym na:

 a) koszty wynagrodzeń oraz składki z tytułu tych należności określone w ustawie o systemie ubezpieczeń społecznych, w zakresie, w jakim pracownicy są zaangażowani w prace B+R;

 b) koszty amortyzacji środków trwałych oraz WNiP, wykorzystywanych do działalności B+R;

 c) koszty nabycia materiałów bezpośrednio związanych z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową;

 d) koszty nabycia niebędącego środkami trwałymi sprzętu specjalistycznego wykorzystywanego bezpośrednio w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, w szczególności naczyń i przyborów laboratoryjnych oraz urządzeń pomiarowych.

Państwa stanowisko w sprawie

1. Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 4a pkt 26 w zw. z pkt 28 ustawy CIT, prowadzone przez Spółkę prace badawczo-rozwojowe, spełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej, uprawniając tym samym do skorzystania, zgodnie z art. 18d ustawy CIT, z ulgi na badania i rozwój?

2. Zdaniem Wnioskodawcy zgodnie z art. 18d ust. 2 i 3 ustawy CIT, kosztami kwalifikowanymi są, wydatki przeznaczone przez Spółkę w roku podatkowym na:

- koszty wynagrodzeń oraz składki z tytułu tych należności określone w ustawie o systemie ubezpieczeń społecznych, w zakresie, w jakim pracownicy są zaangażowani w prace B+R;

- koszty amortyzacji środków trwałych oraz WNiP, wykorzystywanych do działalności B+R;

- koszty materiałów.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy

Ad. 1

Zgodnie z art. 4a pkt 26 ustawy o CIT, działalność badawczo-rozwojowa oznacza działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Zgodnie z art. 4a pkt 28 ustawy o CIT, poprzez prace rozwojowe należy rozumieć prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Przy czym, zgodnie z art. 4 ust. 3 ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym, prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Mając na uwadze wskazane powyżej przepisy, definiujące działalność badawczo-rozwojową, taka działalność ma miejsce, gdy realizowane projekty:

- mają twórczy charakter;

- są prowadzone w systematyczny sposób;

- mają określony cel;

- zwiększenie zasobów wiedzy oraz ich wykorzystanie do tworzenia nowych zastosowań.

Wskazane powyżej stanowisko, prezentowane jest również przez Ministerstwo Finansów w Objaśnieniach podatkowych z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczących preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej - IP BOX. Powyższe ukazuje, że ustawodawca użył, ale nie zdefiniował w ustawie o CIT, pojęć spoza ustaw podatkowych na potrzeby pełnego zrekonstruowania definicji działalności badawczo-rozwojowej mającej znaczenie dla zastosowania przepisów podatkowych.

Dotyczy to nie tylko stosowania omawianej preferencji IP Box, ale i obowiązującej w polskim systemie prawa podatkowego ulgi badawczo-rozwojowej. W konsekwencji, kryteria działalności badawczo-rozwojowej to:

- twórczość;

- systematyczność oraz - zwiększenie zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W Objaśnieniach tych zdefiniowano również ww. pojęcia, na gruncie ustawy o podatku dochodowym, i tak:

a) Twórczość, należy rozumieć jako:

Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia. Ponadto, uznać należy, iż na potrzeby działalności badawczo-rozwojowej, w stopniu minimalnym, wystarczające jest działanie twórcze na skalę przedsiębiorstwa, tzn. przedsiębiorca we własnym zakresie (w ramach prowadzonych prac badawczo-rozwojowych) opracowuje nowe lub ulepszone produkty procesy, usługi, nawet jeżeli podobne rozwiązanie zostało już opracowane przez inny podmiot.

Zatem, twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika”.

b) Systematyczność należy rozumieć jako:

„W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny” a więc odnosi się do „działalności” czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem, słowo „systematycznie” odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej (...).

Wystarczające jest aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany”.

c) Zwiększenie zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań należy rozumieć jako:

W świetle konstrukcji definicji badawczo-rozwojowej należy uznać, że „zwiększenie zasobów wiedzy” odnosi się przede wszystkim do prowadzenia badań naukowych, natomiast „wykorzystanie już istniejącej lub zwiększonej wiedzy do tworzenia nowych zastosowań” dotyczy przede wszystkim prac rozwojowych. Innymi słowy, działalność badawczo-rozwojowa to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia, w tym badań naukowych (nakierowanych na nową wiedzę i umiejętności) oraz prac rozwojowych (nakierowanych na wykorzystanie dostępnej wiedzy i umiejętności) w celu zwiększenia zasobów wiedzy do tworzenia nowych, zmienionych lub usprawnionych produktów, procesów lub usług (również w formie nowych technologii).

Tym samym, definicja działalności badawczo-rozwojowej wymaga, aby działania jakie podejmuje podatnik w efekcie prac rozwojowych wystarczy, by podatnik zdobył i wykorzystał aktualnie dostępną wiedzę i umiejętności w celu planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia nowych, zmienionych czy usprawnionych produktów, procesów lub usług. W związku z tym, że ustawodawca dla potrzeb preferencji IP Box. czy też ulgi na badania i rozwój, nie zdefiniował sformułowania „zwiększenia zasobów wiedzy” nie jest jasne czy zasoby wiedzy odnoszą się do wiedzy ogólnej, wiedzy pracowników wiedzy w przedsiębiorstwie, czy też wiedzy w danej dziedzinie przemysłowej lub naukowej. Nie ma zatem przeszkód, aby przyjąć, że sformułowanie „zwiększenie zasobów wiedzy” odnosi się wyłącznie do wiedzy danego przedsiębiorstwa, gdyż ustawodawca nie przewidział minimalnego progu skalowalności zwiększenia zasobów wiedzy. Istotny jest element celowościowy w postaci zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania jej do tworzenia nowych zastosowań, niezależnie od tego czy zastosowania te obejmują wyłącznie jedno przedsiębiorstwo czy też całe państwo, kontynent lub świat”.

Mając powyższe na uwadze wskazać należy, że z tak zdefiniowanymi przesłankami, jakie musi spełniać działalność badawczo-rozwojowa, zgadzają się organy podatkowe.

W interpretacji Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 15 kwietnia 2019 r., nr 0114-KDIP3-1.4011.143.2019.1.ES wskazano, iż „Z ustawowej definicji wynika zatem, że taka działalność musi mieć charakter twórczy. Posłużenie się tym sformułowaniem wskazuje, że działalność badawczo-rozwojowa to taka aktywność, która nastawiona jest na tworzenie nowych i oryginalnych rozwiązań, często o charakterze unikatowym, które nie mają odtwórczego charakteru. Po drugie, z art. 5a pkt 38 ww. ustawy wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi być podejmowana w systematyczny sposób, czyli chodzi o bieżące prowadzenie prac badawczo-rozwojowych podjętych w przyszłości, jak i rozpoczęcie działań badawczo-rozwojowych przy jednoczesnym założeniu, że podatnik w przyszłości będzie dalej podejmował i realizował prace tego rodzaju. Przesłankę tę należy zatem rozumieć jako zakaz obejmowania ulgą incydentalnych działań podatnika.

Po trzecie, taka działalność musi mieć określony cel, tj. powinna być nakierowana na zwiększenie zasobów wiedzy oraz ich wykorzystanie do tworzenia nowych zastosowań.”

Zdaniem Spółki, wszystkie wskazane powyżej cechy występują w przypadku realizowanych przez Spółkę prac (opisanych w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym). Działalność pracowników Spółki cechuje się złożonością, bowiem opracowanie Nowego Produktu wymaga wielu prób, które nie zawsze kończą się wynikiem pozytywnym i konieczne jest ich powtórzenie, a także wykorzystanie wiedzy i doświadczenia pracowników. Dzięki przeprowadzaniu prób i testów możliwe jest przeprowadzenie modyfikacji, które w konsekwencji przekładają się na stworzenie produktu o nowych, ulepszonych parametrach, a finalnie mają ogromne znaczenie na etapie produkcyjnym.

Wnioskodawca wskazuje, że prace te nie należą do zakresu zadań rutynowych i nie mają (nie będą miały) charakteru okresowych zmian wprowadzanych do istniejących już produktów. Prace przebiegają według nakreślonego schematu, w którym podstawę stanowi propozycja nowego produktu (rozwiązania technologicznego)/udoskonalenie istniejącego rozwiązania, na podstawie analizy materiałów i posiadanej wiedzy technologicznej.

Ponadto, skutkiem prowadzenia prac rozwojowych po stronie Spółki jest rozwijanie zasobów wiedzy pracowników z zakresu:

- technologii,

- materiałoznawstwa,

oraz unikatowego know-how w zakresie łączenia różnych rodzajów materiałów, czego efektem finalnym są Nowe Produkty.

Odnosząc wskazaną powyżej analizę definicji prac badawczo-rozwojowych do projektów realizowanych przez Spółkę w ramach wskazanej działalności badawczo-rozwojowej należy zauważyć, że:

a) dotyczy ona opracowywania Nowych Produktów w następstwie przeprowadzanych prób, przy czym nie są to zmiany rutynowe bądź okresowe;

b) prace są prowadzone w sposób systematyczny, według określonego harmonogramu oraz nakreślonego planu;

c) mają charakter twórczy, gdyż działania pracowników Spółki nakierowane są na stworzenie Nowego Produktu, korzystając przy tym m.in. ze specjalistycznej wiedzy oraz sprzętu;

d) są realizowane przez Pracowników posiadających specjalistyczną wiedzę, niezbędną do realizacji projektów z obszarów B+R oraz doświadczenie praktyczne.

Jak zostało wskazane w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym, Nowe Produkty tworzone są przez Spółkę samodzielnie, a czynności wykonywane przez Wnioskodawcę w ramach tworzenia receptury nie mają charakteru „odtwórczego”. Spółka jest odpowiedzialna za opracowanie koncepcji danego produktu począwszy od idei, aż po dostosowanie produktu do linii produkcyjnej. Działa zatem w sposób twórczy. Przygotowanie nowego produktu „od zera” wymaga specjalistycznej wiedzy i przeprowadzenia szeregu prób i testów, w celu doboru właściwego surowca i osiągnięcia odpowiednich parametrów. Nawet najmniejsza zmiana w zakresie parametrów, skutkuje daleko idącymi zmianami i wpływa na właściwości produktu. Wprowadzenie Nowych Produktów wymaga od Spółki innowacji i wdrożenia nowych koncepcji, co jest przeciwnością działań wykonywanych w sposób rutynowy. Powoduje to, że działanie te są niewątpliwe nastawione na tworzenie nowych i oryginalnych rozwiązań o charakterze unikatowym, które nie mają odtwórczego lub wtórnego charakteru.

Tworząc Nowy Produkt Spółka musi przeprowadzić od podstaw szereg prób i testów pozwalających na dobór właściwych materiałów i określonych parametrów tak aby uzyskać produkt o określonych właściwościach fizykochemicznych. Co istotne, działalność badawczo-rozwojowa w zakresie produkcji jest również podejmowana przez Spółkę w systematyczny sposób. Wynika to z faktu, że prace realizowane w Spółce nie mają incydentalnego charakteru, lecz wykonywane są w sposób ciągły. Działania są podejmowane w sposób zaplanowany, a osiąganie wyznaczonych celów jest na bieżąco monitorowane.

Działalność badawczo-rozwojowa musi także mieć określony cel, tj. powinna być nakierowana na zwiększenie zasobów wiedzy oraz ich wykorzystanie do tworzenia nowych zastosowań. Podejmowane przez Spółkę w ramach projektów aktywności ze swej istoty zmierzają do uzyskania specjalistycznej wiedzy, która obejmuje również wiedzę niedostępną na rynku. Nie ulega wątpliwości, że pracownicy uczestniczący w pracach nad projektami zmierzają do zdobycia nowej wiedzy, umożliwiającej im tworzenie coraz to lepszych produktów. Prowadzone przez Spółkę prace skutkują m.in. zwiększeniem kapitału intelektualnego oraz wykorzystaniem zdobywanej wiedzy do tworzenia nowych lub ulepszonych produktów.

Co istotne, działalność Spółki w zakresie opracowywania Nowych Produktów realizowana jest przez pracowników posiadających specjalistyczną wiedzę, niezbędną do realizacji projektów z obszaru B+R oraz doświadczenie praktyczne. Każde zadanie, przed którym stawiani są pracownicy, wymaga indywidualnego podejścia oraz zastosowania posiadanej wiedzy i umiejętności w praktyce. Pracownicy korzystają przy tym m.in. ze specjalistycznego sprzętu laboratoryjnego. Powoduje to, że działalność Spółki, charakteryzuje się tym, że: u jej podstaw leżą oryginalne koncepcje i hipotezy (działalność innowacyjna). Mając na uwadze powyższe, zdaniem Spółki opisywana w stanie faktycznym działalność wypełnia ustawową definicję działalności badawczo-rozwojowej.

Do prac, które zdaniem Spółki mieszczą się w definicji prac, o których mowa w przepisie art. 4a pkt 26 ustawy o CIT, Spółka nie klasyfikuje działań, które obejmują jedynie rutynowe lub okresowe zmiany wprowadzane do prac nad nowymi produktami, nawet jeżeli w ocenie Spółki zmiany te mają charakter ulepszeń.

Do prac o charakterze, o którym mowa w przepisie art. 4a pkt 26 ustawy o CIT, Spółka zalicza tylko prace nad Nowymi Produktami, w których dochodzi do istotnych zmian w zakresie ich opracowania oraz właściwości względem dotychczas wytworzonych.

Stanowisko, że powyższe cechy potwierdzają badawczo-rozwojowy charakter działalności potwierdzają liczne interpretacje organów skarbowych wydawanych w zbliżonych stanach faktycznych, czego przykładem są m.in.:

- interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 20 września 2019 r., nr 0111-KDIB1-3.4010.293.2019.2.JKT;

- interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 7 maja 2019 r., nr 0111-KDIB1-3.4010.91.2019.1.PC;

- interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 13 kwietnia 2018 r., nr 0111-KDIB1-3.4010.168.2018.1.APO;

- interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 6 sierpnia 2019 r., nr 0111-KDIB1-3.4010.207.2019.2.JKT;

- interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 28 lutego 2020 r., nr 0112-KDIL2-2.4011.2.2020.2.IM;

- interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 10 sierpnia 2020 r., nr 0112-KDIL2-2.4011.401.2020.2.MC;

- interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 24 kwietnia 2020 r., nr 0111-KDIB1-3.4010.94.2020.1.IM;

- interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 23 maja 2023 r., nr 0113-KDIPT2-3.4011.144.2023.2.IR;

- interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 20 października 2023 r., nr 0111-KDIB1-3.4010.449.2023.2.JMS;

- interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 9 marca 2023 r., nr 0115-KDIT3.4011.962.2022.2.PS;

- interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 30 listopada 2023 r., nr 0111-KDIB1-3.4010.530.2023.2.AN.

Ad. 2

Zgodnie z art. 18d ust. 1 ustawy o CIT podatnik uzyskujący przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych odlicza od podstawy opodatkowania koszty uzyskania przychodów poniesione na działalność badawczo-rozwojową tj. koszty kwalifikowane. Przy czym kwota odliczenia nie może w roku podatkowym przekraczać kwoty dochodu uzyskanego przez podatnika z przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych.

Natomiast w art. 18d ust. 2 ustawy o CIT wprowadzony został katalog zamknięty wydatków, które mogą być uznane za koszty kwalifikowane, mogące podlegać odliczeniu od podstawy opodatkowania.

Katalog ten przewiduje, że za koszt kwalifikowany mogą zostać uznane m.in.:

- poniesione w danym miesiącu należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o PIT oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz.U. z 2023 poz. 1230, dalej jako „Ustawa o SUP”), w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu,

- wydatki na nabycie materiałów i surowców bezpośrednio związanych z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową oraz nabycie niebędącego środkami trwałymi sprzętu specjalistycznego wykorzystywanego bezpośrednio w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej (art. 18b ust. 2 pkt 2 i 2a ustawy o CIT),

- w przypadku wartości niematerialnych i prawnych w postaci kosztów prac rozwojowych, o których mowa w art. 16b ust. 2 pkt 3 ustawy o CIT, dokonywane od tej wartości niematerialnej i prawnej odpisy amortyzacyjne w proporcji, w jakiej w jej wartości początkowej pozostają koszty wymienione w ust. 2 pkt 1-4a lub ust. 3a pkt 2 Ustawy o CIT.

W zakresie Pracowników, Wnioskodawca zatrudnia osoby na podstawie umów o pracę, w związku z czym ponosi w danym miesiącu należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o PIT oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie o SUP.

Na podstawie prowadzonych przez Spółkę ewidencji, Wnioskodawca jest w stanie określić w jakim wymiarze poszczególne osoby są związane z pracami B+R, a w konsekwencji działalnością rozwojową.

Zgodnie z art. 18d ust. 2 pkt 1 ustawy o CIT, za koszty kwalifikowane uznaje się poniesione w danym miesiącu należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o PIT (tj. w szczególności przychody pracowników ze stosunku pracy, wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego.), oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie o SUP w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo- rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu.

Mając na uwadze powyższe, do kosztów kwalifikowanych można zaliczyć wydatki poniesione na pracowników wykonujących prace badawczo-rozwojowe tj. m.in. wydatki na wynagrodzenie, godziny nadliczbowe, nagrody, dodatki jak również sfinansowane przez płatnika składki z tych tytułów należności określonych w ustawie o systemie ubezpieczeń społecznych (bez składek na Fundusz Pracy oraz Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych), w zakresie w jakim, czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu.

Należy wskazać, że w art. 18d ust. 2 pkt 1 ustawy o CIT pojęcie czasu przeznaczonego na realizację działalności badawczo-rozwojowej, odnosi się do czasu faktycznie poświęconego na prace badawczo-rozwojowe. Zatem, zasadnym jest wyłączenie z kosztów kwalifikowalnych ulgi badawczo-rozwojowej oraz wyodrębnienie tej części wynagrodzeń i świadczeń wypłaconych pracownikom zajmującym się działalnością badawczo-rozwojową, a także składek od tych należności, które są zostały określone w ustawie o SUP, które nie są związane z działalnością badawczo-rozwojową.

Biorąc pod uwagę powyższe, należy przyjąć, że to faktyczne wykonywanie określonych czynności w zakresie działalności badawczo-rozwojowej przesądza o tym, czy wynagrodzenie oraz składki od wynagrodzenia (w całości lub w części) stanowią koszt kwalifikowany, o którym mowa w art. 18d ust. 2 pkt 1 ustawy o CIT.

W zakresie wydatków materiałowych, związanych z zakupem sprzętu oraz urządzeń peryferyjnych wykorzystywanego do działalności rozwojowej, Wnioskodawca pragnie wskazać, że przepisy Ustawy o CIT nie definiują pojęć „materiały” i „surowce”.

Definicje w tym zakresie zawiera np. ustawa o rachunkowości, gdzie jest wskazane, że materiały zaliczają się do zapasów i rzeczowych aktywów obrotowych, które zostały nabyte do zużycia na własne potrzeby.

Materiały stanowią zasadniczo niezbędny składnik w prowadzeniu procesu produkcji. Surowce stanowią jedną z kategorii materiałów, obok materiałów podstawowych, pomocniczych, paliw czy części zamiennych.

Słownik Języka Polskiego PWN definiuje materiały jako „zbiór przedmiotów używanych przy wykonywaniu jakiejś pracy”, a surowiec jako „materiał naturalny pochodzenia zwierzęcego, roślinnego lub mineralnego, służący do wytwarzania jakichś produktów lub energii”.

Kosztami kwalifikowanymi będą także wydatki na nabycie sprzętu specjalistycznego, który nie stanowi środków trwałych i który jest wykorzystywany bezpośrednio w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej.

Wydaje się jednak zasadnym przyjęcie, że kosztami kwalifikowanymi będą wszelkie materiały, surowce, wyposażenie, a także np. narzędzia, które są ściśle związane z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową i na potrzeby tej działalności wykorzystywane.

Skoro jako przykład takich wydatków (posługując się wyrazami „w szczególności”) Ustawodawca podaje naczynia, przybory laboratoryjne, urządzenia pomiarowe, to przenosząc ten przykład na sytuację Wnioskodawcy, jako koszty kwalifikowane powinny być uznane - koszty związane z zakupem sprzętu oraz surowców do prowadzenia prac B+R.

Zgodnie z art. 18d ust. 3 ustawy o CIT, za koszty kwalifikowane uznaje się dokonywane w danym roku podatkowym, zaliczane do kosztów uzyskania przychodów, odpisy amortyzacyjne od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (WNiP) wykorzystywanych w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, z wyłączeniem samochodów osobowych oraz budowli, budynków i lokali będących odrębną własnością.

Kosztem kwalifikowanym może być tylko taki odpis amortyzacyjny, który spełnia definicję kosztów uzyskania przychodów, określoną w art. 15 ust. 1 ustawy o CIT. Zgodnie z tym przepisem kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT.

Odpisy amortyzacyjne mogą zostać odliczone od podstawy opodatkowania (tj. uznane za koszty kwalifikowane) w ramach ulgi na działalność badawczo-rozwojową, określoną w art. 18d ustawy o CIT, pod warunkiem, że:

- zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów oraz zostały dokonane w danym roku podatkowym,

- nie dotyczą środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych wyłączonych z zakresu ulgi na działalność badawczo-rozwojową,

- środki trwałe lub wartości niematerialne i prawne, których dotyczy odpis, wykorzystywane są w prowadzonej działalności rozwojowej.

Zatem, odpisy amortyzacyjne kwalifikujące się do odliczenia w ramach ulgi na działalność badawczo-rozwojową, powinny dotyczyć aktywów, które spełniają definicję środków trwałych albo wartości niematerialnych i prawnych. Ponadto ww. aktywa nie powinny być wymienione w katalogu środków trwałych niepodlegających amortyzacji, określonych w art. 16 ust 1 ustawy o CIT.

Tym samy, zdaniem Spółki koszty 

1) wynagrodzeń pracowników, wraz ze składkami ZUS (z wyłączeniem FP oraz FGŚP),

2) koszty materiałów i surowców,

3) koszty amortyzacji środków trwałych oraz WNiP

w zakresie w jakim były związane bezpośrednio z działalnością rozwojową, stanowią koszty kwalifikowalne, które mogą pomniejszyć w Spółce podstawę opodatkowania w CIT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Odstępuję od uzasadnienia prawnego tej oceny w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 1.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Ad. 2

Na wstępie należy zaznaczyć, że zgodnie z Państwa wskazaniem w uzupełnieniu wniosku, przedmiotem interpretacji nie jest możliwość zaliczenia do kosztów kwalifikowanych wynagrodzenia za czas nieobecności pracowników.

Zgodnie z art. 18d ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz.U. z 2023 r. poz. 2805 ze zm., dalej: „u.p.d.o.p.”, „uCIT”):

Na podstawie art. 18d ust. 2 u.p.d.o.p., za koszty kwalifikowane uznaje się m.in.:

 1) poniesione w danym miesiącu należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu;

 2) nabycie materiałów i surowców bezpośrednio związanych z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową;

2a) nabycie niebędącego środkami trwałymi sprzętu specjalistycznego wykorzystywanego bezpośrednio w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, w szczególności naczyń i przyborów laboratoryjnych oraz urządzeń pomiarowych.

W myśl art. 18d ust. 3 u.p.d.o.p.,

Zgodnie z art. 18d ust. 5 u.p.d.o.p.,

W myśl art. 18d ust. 6 u.p.d.o.p.,

Art. 18d ust. 7 u.p.d.o.p., kwota kosztów kwalifikowanych nie może przekroczyć:

1) w przypadku gdy podatnik, o którym mowa w ust. 3a, jest mikroprzedsiębiorcą, małym lub średnim przedsiębiorcą, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców - 200% kosztów, o których mowa w ust. 2-3a;

2) w przypadku pozostałych podatników, o których mowa w ust. 3a - 200% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 1-4a i ust. 2a-3a, oraz 100% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 5;

3) w przypadku pozostałych podatników - 100% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 2-5, ust. 2a i 3, oraz 200% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 1 i 1a.

Art. 18d ust. 8 u.p.d.o.p.,

Zgodnie z art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p.,

Należy także zwrócić uwagę na brzmienie przepisu art. 9 ust. 1b u.p.d.o.p., zgodnie z którym,

Zgodnie z zasadą przyjętą w orzecznictwie, jak i w doktrynie prawa podatkowego, ulgi podatkowe, w tym ulga badawczo-rozwojowa, są wyjątkiem od zasady równości i powszechności opodatkowania, tak więc przepisy regulujące prawo do ulgi winny być interpretowane ściśle.

Aby podatnikowi podatku dochodowego od osób prawnych przysługiwało prawo odliczenia w zeznaniu podatkowym kosztów kwalifikowanych poniesionych w danym roku podatkowym powinny być łącznie spełnione następujące warunki:

- podatnik poniósł koszty na działalność badawczo-rozwojową,

- koszty na działalność badawczo-rozwojową stanowiły dla podatnika koszty uzyskania przychodów w rozumieniu ustawy o CIT,

- koszty na działalność badawczo-rozwojową mieszczą się w zamkniętym katalogu kosztów kwalifikowanych określonym przepisami art. 18d ust. 2 - 3 ustawy o CIT,

- ww. koszty uzyskania przychodów stanowiły koszty kwalifikowane w rozumieniu ustawy o CIT, przy czym, jeżeli koszty kwalifikowane zostały poniesione w ramach badań podstawowych, badania te były prowadzone na podstawie umowy lub porozumienia z jednostką naukową w rozumieniu odrębnych przepisów,

- jeżeli w roku podatkowym prowadził działalność na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia/decyzji o wsparciu, prawo do odliczenia przysługuje jedynie w odniesieniu do kosztów kwalifikowanych, które nie są przez podatnika uwzględniane w kalkulacji dochodu zwolnionego z podatku na podstawie zezwolenia/decyzji o wsparciu,

- w ewidencji, o której mowa w art. 9 ust. 1b ustawy o CIT, podatnik wyodrębnił koszty działalności badawczo-rozwojowej,

- podatnik wykazał w zeznaniu podatkowym koszty kwalifikowane podlegające odliczeniu,

- kwota odliczonych kosztów kwalifikowanych nie przekroczyła limitów określonych w ustawy o CIT,

- koszty kwalifikowane nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie lub nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym.

Przepisy podatkowe dają możliwość uznania za koszty kwalifikowane m.in. należności z tytułu wynagrodzeń pracownika, który realizuje wskazany cel, tj. wykonuje prace badawczo-rozwojowe. Istotne jest aby pracownik faktycznie wykonywał zadania będące realizacją prac badawczo-rozwojowych, wówczas wynagrodzenie takiego pracownika oraz koszty świadczeń poniesionych na jego rzecz będą mogły stanowić koszt kwalifikowany w całości.

W przypadku, gdy pracownik w ramach świadczonej pracy wykonuje obowiązki nie tylko związane z działalnością badawczo-rozwojową, zasadnym jest wyodrębnienie (wyłączenie z ulgi badawczo-rozwojowej) tej części wynagrodzenia oraz świadczeń wypłaconych pracownikom zajmującym się działalnością badawczo-rozwojową, a także składek od tych przychodów, określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, która nie jest związana z realizacją działalności badawczo-rozwojowej.

Ustawodawca nie narzucił przedsiębiorcom formy podziału/wyodrębnienia. Wybór sposobu udokumentowania tych wydatków pozostawiony został podatnikom, którzy prowadzą działalność badawczo-rozwojową. Dlatego, wskazane jest, aby dla celów dowodowych, ewidencja czasu pracy, poświęconego przez pracowników na działalność badawczo-rozwojową, była prowadzona przez podatnika korzystającego z ulgi.

W komunikacie Ministerstwa Finansów z dnia 18 maja 2017 r. o Uldze B+R zostało wyraźnie wskazane, że (...) prowadzenie tego rodzaju ewidencji przewidziane jest wprost w propozycji legislacyjnej przedstawionej w „projekcie ustawy o zmianie niektórych ustaw w celu poprawy otoczenia prawnego działalności innowacyjnej”. Ustawodawca proponuje tam, aby wynagrodzenia i składki stanowiły koszty kwalifikowane (stanowiące bazę do wyliczenia ulgi B+R) - w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika.

Stosownie do art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz.U. z 2024 r. poz. 226 ze zm., ze zm., dalej: „u.p.d.o.f.”):

Wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki i nagrody zostały wymienione wprost w art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, jako przychody ze stosunku pracy, a zatem mieszczą się w katalogu kosztów kwalifikowanych, o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 1 u.p.d.o.p.

Natomiast, użyty w art. 12 ust. 1 u.p.d.o.f., zwrot „w szczególności” oznacza, że poszczególne kategorie przychodów zostały wymienione jedynie przykładowo. Zatem, ww. katalog jest katalogiem otwartym. Przychodem ze stosunku pracy i stosunków pokrewnych są więc wszelkiego rodzaju wypłaty i świadczenia skutkujące u podatnika powstaniem przysporzenia majątkowego, mające swoje źródło w łączącym pracownika z pracodawcą stosunku pracy lub stosunku pokrewnym.

Należy zatem przyjąć, że to faktyczne wykonywanie określonych czynności w zakresie działalności badawczo-rozwojowej przesądza o tym, czy wynagrodzenie (w całości lub w części) stanowią koszt kwalifikowany, o którym mowa w art. 18d ust. 2 pkt 1 u.p.d.o.p.

Odnosząc się do kosztów nabycia materiałów i surowców należy odwołać się do art. 18d ust. 2 pkt 2 u.p.d.o.p., który stanowi, że warunkiem uznania wydatków na nabycie materiałów i surowców jest ich bezpośredni związek z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową. Przepisy omawianej ustawy podatkowej nie precyzują co należy rozumieć pod pojęciem materiałów i surowców. Zatem, przyjmuje się, że materiały i surowce, w przypadku których istnieje możliwość ich przypisania do działalności badawczo-rozwojowej, uznaje się za koszty kwalifikowane w ramach ww. działalności.

Jeżeli chodzi o pojęcie „surowce”, w związku z brakiem definicji przedmiotowego pojęcia na gruncie przepisów podatkowych i rachunkowych, dla celów ustalania zakresu zastosowania ulgi posłużyć należy się znaczeniem pojęcia „surowce” funkcjonującym na gruncie języka powszechnego, gdzie „surowce” to „materiały naturalne pochodzenia zwierzęcego, roślinnego lub mineralnego, służące do wytwarzania jakichś produktów lub energii” (www.sjp.pwn.pl).

W zakresie interpretacji pojęcia „materiały”, odwołać należy się do interpretacji przedmiotowego pojęcia funkcjonującej na gruncie przepisów ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2023 r. poz. 120 ze zm.). W świetle art. 3 ust. 1 pkt 19 ustawy o rachunkowości, materiały to składniki majątku zużywane na własne potrzeby.

Powyższy pogląd znajduje również potwierdzenie w doktrynie, gdzie podkreśla się, że materiały to „składniki majątku inicjujące realizację całego cyklu operacyjnego, które jednostka nabywa w celu ich całkowitego zużycia na własne potrzeby, w tym m.in. na potrzeby wytwarzania produktów, świadczenia usług czy realizacji działalności ogólnoadministracyjnej. Do materiałów zaliczyć można także pewne składniki majątkowe wytwarzane przez jednostkę we własnym zakresie (zazwyczaj w ramach działalności pomocniczej), a także różnego rodzaju odzyski, posiadające wartość użytkową, a pochodzące np. z likwidowanych środków trwałych, inwentarz żywy przeznaczony do uboju, części zamienne, półfabrykaty obcej produkcji, paliwa, opakowania itp.” (Walińska Ewa (red.), Bek‑Gaik Bogusława, Bojanowski Witold, Czajor Agnieszka, Czajor Przemysław, Gad Jacek, Idzikowska Gabriela, Janicka Anna, Jurewicz Anna, Kalinowski Jacek, Kuczyńska Iga, Mariański Adam, Michalak Marcin, Turzyński Mikołaj, Walińska Anna, Wencel Agnieszka, Wiatr Michał, Ustawa o rachunkowości. Komentarz, Wolters Kluwer, 2016).

W tym miejscu zauważyć należy, że surowcami i materiałami w znaczeniu przywołanym powyżej mogą być w istocie aktywa bezpośrednio związane z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową.

W myśl powołanego wyżej art. 18d ust. 2 pkt 2a ustawy o CIT, za koszty kwalifikowane uznaje się nabycie niebędącego środkami trwałymi sprzętu specjalistycznego wykorzystywanego bezpośrednio w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, w szczególności naczyń i przyborów laboratoryjnych oraz urządzeń pomiarowych.

Z przywołanego art. 18d ust. 2 pkt 2a u.p.d.o.p. wynika, że aby poniesione wydatki na sprzęt specjalistyczny, uznać za koszty kwalifikowane muszą być spełnione następujące warunki:

- sprzęt nie stanowi środka trwałego,

- zalicza się do kategorii „sprzętu specjalistycznego”, oraz

- jest wykorzystywany bezpośrednio w prowadzonej działalności B+R.

Kosztami kwalifikowanymi mogą być również – zgodnie z cytowanym wyżej art. 18d ust. 3 u.p.d.o.p. – dokonywane w roku podatkowym, zaliczane do kosztów uzyskania przychodów, odpisy amortyzacyjne od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, z wyłączeniem samochodów osobowych oraz budowli, budynków i lokali będących odrębną własnością.

Na gruncie powyższego przepisu można wskazać na przesłanki, jakie muszą zostać spełnione, aby odpisy amortyzacyjne od środków trwałych stanowiły koszty kwalifikowane.

Odpisy amortyzacyjne mogą zostać odliczone od podstawy opodatkowania w ramach ulgi badawczo-rozwojowej pod warunkiem, że:

- zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów oraz zostały dokonane w danym roku podatkowym;

- nie dotyczą środków trwałych/wartości niematerialnych i prawnych wprost wyłączonych z zakresu ulgi, tj. samochodów osobowych oraz budowli, budynków i lokali będących odrębną własnością;

- środek trwały/wartość niematerialna i prawna, którego dotyczy odpis, wykorzystywany jest w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej.

Kosztem kwalifikowanym może być tym samym tylko taki odpis amortyzacyjny, który spełnia definicję kosztów uzyskania przychodów, określoną w art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p.

Stosownie do art. 15 ust. 6 u.p.d.o.p.:

Zatem, istnieje możliwość zaliczenia do kosztów kwalifikowanych odpisów amortyzacyjnych dokonywanych od środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych, jeżeli będą one rzeczywiście wykorzystywane do działalności badawczo-rozwojowej. Natomiast, jeżeli będą służyć one bieżącej działalności, odpisy amortyzacyjne od tych środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych nie stanowią kosztów kwalifikowanych.

Choć ustawodawca nie użył w treści art. 18d ust. 3 u.p.d.o.p. sformułowania „wyłącznie”, to jednoznacznie wskazał, że za ww. koszty kwalifikowane podatnicy mogą uznać dokonywane w danym roku podatkowym, zaliczane do kosztów uzyskania przychodów, odpisy amortyzacyjne od środków trwałych, jak i wartości niematerialnych i prawnych, jeżeli są one wykorzystywane w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej.

Powyższe sformułowanie oznacza, że odpisy amortyzacyjne od środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych, w całości stanowią koszt kwalifikowany, w myśl ww. przepisu, jeżeli składniki te są rzeczywiście wykorzystywane jedynie do działalności badawczo-rozwojowej. Natomiast, w sytuacji, gdy ww. składniki będą częściowo wykorzystywane do działalności badawczo-rozwojowej, a częściowo do bieżącej działalności, to w takim przypadku koszty odpisów amortyzacyjnych będą stanowić koszty kwalifikowane, tylko w takiej części, w jakiej środki trwałe i wartości niematerialne i prawne będą służyć prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej.

W konsekwencji, odpowiadając na Państwa wątpliwości w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 2, Państwa stanowisko jest prawidłowe.

Podsumowując, Państwa stanowisko, w zakresie ustalenia, czy:

- zgodnie z art. 4a pkt 26 w zw. z pkt 28 ustawy CIT, prowadzone przez Spółkę prace badawczo-rozwojowe, spełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej, uprawniając tym samym do skorzystania, zgodnie z art. 18d ustawy CIT, z ulgi na badania i rozwój – jest prawidłowe;

- zgodnie z art. 18d ust. 2 i 3 ustawy CIT, kosztami kwalifikowanymi są, wydatki przeznaczone przez Spółkę w roku podatkowym na:

 a. koszty wynagrodzeń oraz składki z tytułu tych należności określone w ustawie o systemie ubezpieczeń społecznych, w zakresie, w jakim pracownicy są zaangażowani w prace B+R;

 b. koszty amortyzacji środków trwałych oraz WNiP, wykorzystywanych do działalności B+R;

 c. koszty nabycia materiałów bezpośrednio związanych z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową;

 d. koszty nabycia niebędącego środkami trwałymi sprzętu specjalistycznego wykorzystywanego bezpośrednio w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, w szczególności naczyń i przyborów laboratoryjnych oraz urządzeń pomiarowych

- jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).

Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji jest art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej.