Interpretacja indywidualna z dnia 18 lipca 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL1-3.4012.301.2024.1.JK

Prawo do odliczenia podatku naliczonego od wydatków ponoszonych na rozbudowę budynku (tj. inwestycji w obcym środku trwałym).

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

27 maja 2024 r. wpłynął Pana wniosek sygnowany datą 8 marca 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków ponoszonych na rozbudowę budynku (tj. inwestycji w obcym środku trwałym).

Uzupełnili go Państwo pismem z 4 lipca 2024 r. (wpływ 8 lipca 2024 r.) oraz pismem z 9 lipca 2024 r. (wpływ 10 lipca 2024 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

X (dalej: „Wnioskodawca” lub „Spółka”), której wspólnikami są wyłącznie osoby fizyczne, wydzierżawia nieruchomość gruntową, tj. działki o powierzchni 0,2237 ha od osób fizycznych.

Spółka wynajmuje również część budynku na działce graniczącej z działką, która jest wydzierżawiana. Spółka planuje inwestycję i wybudowanie hali poprzez rozbudowę budynku istniejącego na gruncie należącym do osób fizycznych (dalej: Wydzierżawiających).

Rozbudowie podlegał będzie budynek częściowo wynajmowany przez Spółkę od Wydzierżawiających posadowiony na działce graniczącej z działką wydzierżawianą. W umowie dzierżawy Wydzierżawiający udzielają pozwolenia na dysponowanie nieruchomością na cele budowlane, pozwolenia na budowę wystawione na osoby fizyczne umożliwią realizowanie inwestycji przez Spółkę. Spółka na podstawie zawartej umowy dzierżawy nieruchomości gruntowej, rozbuduje istniejący budynek. Zgodnie z zasadą „Superficies solo cedit” właścicielem rozbudowanego budynku staną się automatycznie właściciele nieruchomości gruntowej czyli Wydzierżawiający (dla rozbudowy budynku nie zakłada się osobnej księgi wieczystej). Spółka tym samym poczyni nakład na cudzą nieruchomość i zgodnie z prawem, Spółka będzie mogła żądać rekompensaty poniesionych wydatków.

W okresie obowiązywania umowy dzierżawy, Spółka będzie miała prawo do wyłącznego pobierania korzyści z rozbudowanego budynku i jednocześnie będzie odpowiadała oraz ponosiła wszelkie koszty związane z utrzymaniem i remontami/modernizacjami budynku wybudowanego obiektu. Planowane jest zawarcie umowy dzierżawy na ok. 10 lat. Jednak w związku z tym, że prawnie rozbudowany budynek należał będzie do wydzierżawiających osób fizycznych pozostaje kwestia rozliczenia nakładów poczynionych na nieruchomość będącą własnością Wydzierżawiających, ponieważ po okresie dzierżawy Spółka traci prawo do użytkowania nieruchomości a pozostawia na gruncie wybudowany budynek. W kwestii rozliczenia nakładów Spółka rozważa dwa warianty rekompensaty:

1)rekompensata nastąpi po zakończeniu umowy dzierżawy – ewentualny zwrot nakładów odpowiadać będzie niezamortyzowanej wartości inwestycji w obcym środku trwałym, lub

2)rekompensata następować będzie częściowo w trakcie trwania umowy dzierżawy – w ramach wzajemnego potrącenia czynszów dzierżawy z przyszłą rekompensatą należną Wnioskodawcy.

Dla Spółki oraz Wydzierżawiających korzystniejszym rozwiązaniem będzie wariant drugi, tj. bieżące rozliczanie w drodze kompensaty. Wydzierżawiający nie będą musieli płacić całości rekompensaty po zakończeniu umowy dzierżawy, ponieważ potrącana co miesiąc kwota stanowić będzie niejako zaliczki na poczet ostatecznego rozliczenia, czyli rekompensaty. Spółka natomiast posiadać będzie lepszą płynność finansową, tj. będzie ponosiła wydatki na rozbudowę budynku i nie będzie musiała wydatkować środków na zapłatę czynszu dzierżawnego, ponieważ dojdzie do kompensaty wzajemnych należności. Ostateczne rozliczenie poniesionych nakładów i dokonanych rozliczeń w trakcie okresu umowy zostanie przeprowadzone po zakończeniu umowy dzierżawy. Rozliczenia dokonane zostaną do kwoty niezamortyzowanej wartości rozbudowy budynku.

Budynek będzie użytkowany do działalności gospodarczej Spółki, czyli do wykonywania czynności opodatkowanych. Spółka jest czynnym podatnikiem podatku VAT.

Doprecyzowanie opisu sprawy

Faktury kosztowe związane z budową (nakładami na nieruchomość gruntową należącą do osób fizycznych) będą wystawiane na spółkę X spółka jawna.

Pytanie

Czy Spółka posiada prawo do odliczenia VAT naliczonego od wydatków ponoszonych na rozbudowę budynku (tj. inwestycji w obcym środku trwałym)?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, będzie On miał prawo do dokonywania odliczeń VAT naliczonego w związku z wydatkami ponoszonymi na rozbudowę budynku na wydzierżawianej nieruchomości.

Zgodnie z art. 86 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1570 ze zm., dalej: ustawa o VAT), podatnik ma prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Spółka jest czynnym podatnikiem VAT. Poprzez rozbudowę budynku, Spółka dostosuje budynek do potrzeb prowadzenia własnej działalności, która podlega opodatkowaniu VAT (produkcja i montaż mebli kuchennych). Poczynione wydatki na rozbudowę będą więc ściśle związane z czynnościami opodatkowanymi VAT.

W konsekwencji Spółka będzie miała prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającą z faktur dokumentujących w całości wydatki ponoszone z tytułu rozbudowy budynku służącego do wykonywania czynności opodatkowanych.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wnioskujest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm. ), zwanej dalej „ustawą”:

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy:

Jak wynika z powołanych przepisów, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ponadto należy podkreślić, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym:

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

W myśl art. 88 ust. 4 ustawy:

Zgodnie z powyższą regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Zatem, aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go – dla tej czynności – za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

W świetle postanowień art. 15 ust. 1 ustawy:

Stosownie do treści art. 15 ust. 2 ustawy:

Z przepisów powołanych powyżej wynika, że warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Przepisy ustawy nie precyzują jednak, jaki związek musi istnieć pomiędzy zakupami a sprzedażą, żeby podatnik mógł skorzystać z prawa do odliczenia. Związek ten może być bezpośredni lub pośredni.

Związek bezpośredni występuje wówczas, gdy nabywane towary i usługi służą dalszej odsprzedaży lub też w bezpośredni sposób wiążą się z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi przez podatnika. Natomiast o związku pośrednim mówimy wtedy, gdy ponoszone wydatki wiążą się z całokształtem funkcjonowania podmiotu, a więc w sposób pośredni wiążą się z działalnością gospodarczą i z osiąganymi przychodami.

Aby wskazać, czy określone zakupy mają związek pośredni musi istnieć związek przyczynowo -skutkowy między dokonanymi zakupami towarów i usług a powstaniem opodatkowanego obrotu. Pośredni związek dokonanych zakupów z działalnością gospodarczą występuje wówczas, gdy zakup towarów i usług nie przyczynia się bezpośrednio do uzyskania przychodu, lecz poprzez wpływ na ogólne funkcjonowanie przedsiębiorstwa jako całości, przyczynia się do generowania przez podmiot obrotu opodatkowanego VAT.

Z treści złożonego wniosku wynika, że są Państwo czynnym podatnikiem podatku VAT. Wydzierżawiają Państwo nieruchomość gruntową od osób fizycznych oraz część budynku na działce graniczącej z działką, która jest wydzierżawiana. Planują Państwo inwestycję i wybudowanie hali poprzez rozbudowę budynku istniejącego na gruncie należącym do osób fizycznych (Wydzierżawiających). Rozbudowie podlegał będzie budynek częściowo wynajmowany przez Państwa od Wydzierżawiających posadowiony na działce graniczącej z działką wydzierżawianą. W umowie dzierżawy Wydzierżawiający udzielają Państwu pozwolenia na dysponowanie nieruchomością na cele budowlane. Na podstawie zawartej umowy dzierżawy nieruchomości gruntowej, rozbudują Państwo istniejący budynek, jednakże właścicielem rozbudowanego budynku staną się automatycznie właściciele nieruchomości gruntowej czyli Wydzierżawiający. Państwo, tym samym, poczynią nakład na cudzą nieruchomość i będą mogli żądać rekompensaty poniesionych wydatków. W okresie obowiązywania umowy dzierżawy, będą Państwo mieli prawo do wyłącznego pobierania korzyści z rozbudowanego budynku i jednocześnie będą Państwo odpowiadać oraz ponosić wszelkie koszty związane z utrzymaniem i remontami/modernizacjami budynku wybudowanego obiektu. Planują Państwo zawrzeć umowę dzierżawy na ok. 10 lat. Budynek będzie użytkowany przez Państwa do działalności gospodarczej, czyli do wykonywania czynności opodatkowanych. Faktury kosztowe związane z budową (nakładami na nieruchomość gruntową należącą do osób fizycznych) będą wystawiane na Państwa.

Państwa wątpliwości dotyczą określenia, czy posiadają Państwo prawo do odliczenia podatku naliczonego od wydatków ponoszonych na rozbudowę budynku (tj. inwestycji w obcym środku trwałym).

Jak wskazano wyżej, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Przy czym ustawodawca nie precyzuje, w jakim zakresie i w jaki sposób towary i usługi muszą być wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, aby pozwoliło to podatnikowi na odliczenie podatku naliczonego. Związek dokonywanych zakupów z działalnością podatnika może mieć zatem charakter pośredni lub bezpośredni.

W przedmiotowej sprawie zachodzi związek przyczynowo-skutkowy między wydatkami poniesionymi przez Państwa na rozbudowę budynku istniejącego na gruncie należącym do osób fizycznych (Wydzierżawiających), a czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług wykonywanymi przez Państwa w ramach działalności gospodarczej. Wskazali bowiem Państwo, że rozbudowany budynek będzie użytkowany przez Państwa do działalności gospodarczej, czyli do wykonywania czynności opodatkowanych. Ponadto, faktury kosztowe związane z budową (nakładami na nieruchomość gruntową należącą do osób fizycznych) będą wystawiane na Państwa. Daje to podstawę do dokonania odliczeń podatku naliczonego od ponoszonych wydatków na inwestycję polegającą na wybudowaniu hali, poprzez rozbudowę istniejącego już budynku, posadowionego na gruncie należącym do osób fizycznych, na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy. Prawo to będzie przysługiwało pod warunkiem niezaistnienia przesłanek określonych w art. 88 ustawy.

Podsumowując, mają Państwo prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego od wydatków ponoszonych na rozbudowę budynku (tj. inwestycję w obcym środku trwałym). Prawo to będzie przysługiwało pod warunkiem niezaistnienia przesłanek negatywnych, o których mowa w art. 88 ustawy.

Tym samym Państwa stanowisko jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej:

Jestem ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Państwo ponoszą ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) podanym przez Państwa w złożonym wniosku. Zatem, wydając przedmiotową interpretację oparłem się na wynikającym z treści wniosku opisie stanu faktycznego. W przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych. Ponadto, w sytuacji zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).