Wyrok WSA w Bydgoszczy z dnia 18 czerwca 2024 r., sygn. I SA/Bd 238/24

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący: sędzia WSA Tomasz Wójcik Sędziowie: sędzia WSA Leszek Kleczkowski asesor WSA Joanna Ziołek (spr.) Protokolant: starszy sekretarz sądowy Natalia Nowak po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 18 czerwca 2024 r. sprawy ze skargi S. K. na decyzję Naczelnika Kujawsko- Pomorskiego Urzędu Celno-Skarbowego w Toruniu z dnia 7 sierpnia 2020 r. nr 438000-COP-1.4102.1.2020.7 w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych od dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej za rok 2017 1. uchyla zaskarżoną decyzję, 2. zasądza od Naczelnika Kujawsko- Pomorskiego Urzędu Celno-Skarbowego w Toruniu na rzecz S. K. kwotę 7417 zł (siedem tysięcy czterysta siedemnaście złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] lutego 2020 r. Naczelnik [...] Urzędu Celno-Skarbowego w T. określił S. K. (dalej także jako: "Skarżący", "Podatnik") wysokość zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2017r. od dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej, opodatkowanych na zasadach określonych w art. 30c ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2016 r. poz. 2032; dalej także jako: "u.p.d.o.f.") w kwocie [...]zł. Organ ustalił, że Podatnik zaniżył podatek dochodowy o kwotę [...]zł, wskutek zawyżenia kosztów uzyskania przychodów o kwotę [...]zł, zaliczając do kosztów uzyskania przychodów działalności gospodarczej prowadzonej pn. [...] odpisy amortyzacyjne ([...] x 6 miesięcy) naliczone od wartości niematerialnej i prawnej w postaci 1/3 prawa z rejestracji do wzoru wspólnotowego w postaci symbolu graficznego [...].

W złożonym odwołaniu Skarżący zarzucił naruszenie art. 22b ust. 1 pkt 6 w zw. z art. 22 ust. 1 i ust. 8 u.p.d.o.f. poprzez błędną wykładnię i niewłaściwe zastosowanie; art. 23 ust. 1 pkt 45a lit. a w zw. z art. 22 ust. 1 i ust. 8 u.p.d.o.f. poprzez niezastosowanie przepisu art. 23 ust. 1 pkt 45a lit. a u.p.d.o.f. (pominięcie) w sprawie, podczas gdy znajduje on zastosowanie; art. 14n § 4 pkt 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2023 r. poz. 2383; dalej także jako: "O.p.") poprzez niezastosowanie ww. przepisu; art. 191 O.p. poprzez błędne uznanie, że zawarcie umowy darowizny miało na celu stworzenie formalnych podstaw do naliczania odpisów amortyzacyjnych i ich zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów; art. 121 § 1 w zw. z art. 2a O.p. poprzez naruszenie zasady prowadzenia postępowania podatkowego w sposób budzący zaufanie do organów podatkowych. Zdaniem Skarżącego, zarejestrowanie prawa do wzoru wspólnotowego (znaku towarowego) stanowi "nabycie" w myśl art. 22 ust. 1 pkt 6 u.p.d.o.f., a w konsekwencji odpisy amortyzacyjne od ww. prawa do wzoru wspólnotowego mogą być zaliczone w koszty uzyskania przychodów na podstawie art. 22 ust. 1 i ust. 8 wskazanej ustawy.