Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Interpretacja

Interpretacja indywidualna z dnia 17 lipca 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL1-1.4012.350.2024.2.WK

Podatek od towarów i usług w zakresie braku podlegania opodatkowaniu podatkiem VAT przekazania pojazdów w formie darowizny na rzecz dzieci.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

28 maja 2024 r. wpłynął Pana wniosek z 28 maja 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług w zakresie braku podlegania opodatkowaniu podatkiem VAT przekazania pojazdów w formie darowizny na rzecz dzieci.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą na podstawie wpisu do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej. Podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych. Jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Głównym przedmiotem działalności gospodarczej Wnioskodawcy jest działalność w zakresie PKD 68.20.Z: Wynajem i zarządzanie nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi.

W ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca zawarł 2 umowy leasingu operacyjnego samochodów osobowych o numerach rejestracyjnych (...). Oba były wykorzystywane w działalności gospodarczej Wnioskodawcy oraz do celów prywatnych. W związku z tym od rat leasingowych oraz wszelkich wydatków związanych z korzystaniem z pojazdów był odliczany naliczony podatek VAT w wysokości 50%.

Po zakończeniu umów pojazdy zostały wykupione przez Wnioskodawcę. Zamiarem Wnioskodawcy było wykupienie obu pojazdów na cele prywatne. Po zakupie obu pojazdów od leasingodawców, Wnioskodawca:

·nie ujął żadnego z pojazdów w ewidencji środków trwałych prowadzonej zgodnie z przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

·nie używał pojazdów w prowadzonej działalności gospodarczej,

·nie ujmował w kosztach uzyskania przychodu wydatków związanych skorzystaniem z pojazdów,

·nie obniżał podatkuVATnależnego o podatek naliczony od wydatków związanych z korzystaniem z pojazdów.

Zamiarem Wnioskodawcy towarzyszącym Mu przy wykupie obu pojazdów było przeznaczenie ich w całości na cele prywatne. Wnioskodawca posiada dwójkę dorosłych dzieci.

Po wykupie pojazdów miały być one zgodnie z zamiarem Wnioskodawcy przedmiotem darowizn na rzecz Jego dzieci. Z tych przyczyn Wnioskodawca po wykupie nie ujmował pojazdów w ewidencji środków trwałych, nie używał pojazdów w prowadzonej działalności gospodarczej, nie ujmował w kosztach uzyskania przychodu wydatków związanych skorzystaniem z pojazdów i nie obniżał podatku VAT należnego o podatek naliczony od wydatków związanych z korzystaniem z pojazdów.

Wnioskodawca przy wykupie pojazdów nie miał także zamiaru obniżania podatku VAT należnego o podatek naliczony przy nabyciu pojazdów, zgodnie z zasadami przewidzianymi w art. 86a uptu. Już w chwili wykupu pojazdów Wnioskodawca wiedział bowiem, że nie będzie ich wykorzystywał choćby w części do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług i z tych przyczyn nie zamierzał obniżać podatku należnego o podatek naliczony przy nabyciu pojazdów.

Mając na uwadze zamierzony cel, do którego Wnioskodawca planował wykorzystywać oba pojazdy, zwrócił się On do każdego z leasingodawców o wystawienie faktury niezawierającej numeru identyfikacji podatkowej NIP Wnioskodawcy, lecz o wystawienie faktury zawierającej wyłącznie imię nazwisko i adres Wnioskodawcy, bez danych identyfikujących Jego przedsiębiorstwo. Obaj leasingodawcy nie zgodzili się jednak na spełnienie prośby Wnioskodawcy i każdy z nich wystawił fakturę zawierającą numer identyfikacji podatkowej NIP Wnioskodawcy.

Po wykupie pojazdów Wnioskodawca zweryfikował działanie służb księgowych Jego przedsiębiorstwa. W wyniku weryfikacji zorientował się, że Jego służby księgowe omyłkowo wykazały w rejestrze zakupów faktury wykupu obu pojazdów w plikach JPK_V7 odpowiednio zaXII/2023i II/2024. Stwierdziwszy zaistnienie tej pomyłki, Wnioskodawca polecił Jego służbom księgowym dokonanie korekt plików JPK_V7 za XII/2023 i II/2024 polegających na:

·wykreśleniu z części ewidencyjnej faktur dokumentujących wykup obu pojazdów z leasingu,

·odpowiednim zwiększeniu podatku od towarów i usług należnego, z uwagi na zmniejszenie podatku naliczonego przy wykupie obu pojazdów z leasingu.

Przyczyną dokonania obu korekt był fakt, że w chwili wykupu obu pojazdów Wnioskodawca nie miał zamiaru wykorzystywania któregokolwiek z pojazdów do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług i faktycznie żadnego z pojazdów do takich czynności nie wykorzystywał po ich wykupie. Zdaniem Wnioskodawcy, nie miał On w takiej sytuacji prawa obniżenia podatku należnego o podatek naliczony w warunkach przewidzianych w art.86a uptu, z uwagi na brak spełnienia przesłanek przewidzianych w art. 86 ust. 1 uptu.

Po weryfikacji przeprowadzonej przez Wnioskodawcę stwierdzono, że do omyłkowego ujęcia faktur dokumentujących wykup obu pojazdów z leasingu doszło z uwagi na błąd w komunikacji wewnątrz przedsiębiorstwa Wnioskodawcy. Wnioskodawca przekazał osobom zajmującym się w Jego służbach finansowych rozliczaniem podatku dochodowego od osób fizycznych, że pojazdy nie zostaną wciągnięte do majątku przedsiębiorstwa, nie będą wykorzystywane w pozarolniczej działalności gospodarczej i nie będą stanowić środków trwałych podlegających ujęciu w ewidencji środków trwałych. Polecenia te zostały wykonane przez osoby zajmujące się rozliczaniem podatku dochodowego od osób fizycznych Wnioskodawcy. Informacje te nie zostały jednak należycie przekazane osobom zajmującym się rozliczaniem podatku od towarów i usług Wnioskodawcy. Z tych przyczyn osoby te nie wiedziały o zamierzonym przez Wnioskodawcę celu wykupu pojazdów z leasingu i przeznaczeniu ich w całości do użytku prywatnego. Jednocześnie treść faktur wystawionych przez obu leasingodawców z numerem identyfikacji podatkowej NIP Wnioskodawcy wprowadziła w błąd osoby zajmujące się rozliczaniem podatku od towarów i usług.

Kiedy zgodnie z wewnętrznym obiegiem faktur zakupowych w przedsiębiorstwie Wnioskodawcy, faktury dokumentujące wykup pojazdów z leasingu dotarły do osób zajmujących się rozliczaniem podatku od towarów i usług, osoby te zasugerowały się zamieszczonym w treści faktury numerem NIP i uznały, że faktury podlegają ujęciu w rejestrze VAT zakupów.

Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu sprawy

Wykup samochodów osobowych z leasingu nastąpił odpowiednio:

-(…) 2023 r.,

-(…) 2024 r.

Oba samochody osobowe będące przedmiotem wniosku Wnioskodawca wykupił wyłącznie na cele osobiste do majątku prywatnego.

Oba samochody osobowe użytkowane na podstawie umowy leasingu były użytkowane w jednoosobowej działalności gospodarczej do momentu wykupu. Samochody będące przedmiotem wniosku, nie były po wykupie użytkowane przez Wnioskodawcę w prowadzonej działalności gospodarczej.

Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z wykupem obu samochodów osobowych, albowiem nie zostały one nabyte w celu używania ich w działalności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Fakt ten był przyczyną dokonania korekt deklaracji wskazanych w opisie zdarzenia przyszłego.

Oba samochody osobowe po wykupie nie zostały wprowadzone do działalności gospodarczej.

Wnioskodawca w okresie użytkowania obu pojazdów na podstawie umowy leasingu nie dokonał zakupu części składowych, które spowodowałyby trwały wzrost wartości samochodów osobowych.

Wnioskodawca w okresie użytkowania obu pojazdów na podstawie umowy leasingowej nie dokonał zakupów części składowych, w związku z czym nie przysługiwało Mu prawo do odliczenia podatku naliczonego od ww. części składowych.

Po wykupie z leasingu ww. pojazdów Wnioskodawca nie dokonał zakupów części składowych, które spowodowałyby trwały wzrost wartości samochodów osobowych.

Wnioskodawca po wykupie pojazdów nie dokonał zakupów części składowych, w związku z czym nie przysługiwało Mu prawo do odliczenia podatku naliczonego od ww. części składowych.

W okresie od dnia wykupu samochodów z leasingu Wnioskodawca dokonywał zakupu paliwa do ww. pojazdów jako osoba fizyczna. Ponadto:

a)Wnioskodawca nie dokonywał odliczenia podatku naliczonego od ww. wydatków,

b)Na zakup paliw nie pobierał faktur na stacjach paliw,

c)Wnioskodawca nie wskazywał u podmiotu dokonującego sprzedaży, że dokonuje zakupu na cele związane z prowadzoną działalnością gospodarczą podając przy zakupie NIP i nr rejestracyjny samochodów osobowych, prosząc o wystawienie faktury (lub paragonu z NIP).

W okresie od dnia wykupu samochodów z leasingu Wnioskodawca nie dokonywał zakupu ubezpieczenia samochodów osobowych, ponieważ ubezpieczenie było zawarte przed dniem wykupu z leasingu i trwa nadal. Jednakże w kosztach działalności gospodarczej ujęto wartość polis tylko do dnia wykupu pojazdów. Zawierając bieżącą polisę ubezpieczeniową na oba pojazdy ubezpieczającym, ubezpieczonym będzie Wnioskodawca jako osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej.

Od momentu wykupu do momentu darowizny Wnioskodawca wykorzystywał i będzie wykorzystywał ww. pojazdy wyłącznie do celów osobistych.

Samochodów, o których mowa we wniosku, Wnioskodawca nie ujął kiedykolwiek w „Spisie z natury towarów na dzień zaprzestania wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu” i nie opodatkował podatkiem VAT.

Pytanie

Czy przekazanie pojazdów w darowiźnie dzieciom Wnioskodawcy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?

Pana stanowisko w sprawie

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 uptu, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W świetleart.7 ust. 1 uptu, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel [...].

Na podstawieart.8 ust. 1 uptu, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1)przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

2)zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

3)świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Stosowniedo art. 2 pkt 22 uptu, ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o sprzedaży – rozumie się przez to odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Z treści powołanego wyżej przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 uptu jednoznacznie wynika, że dostawa towarów, co do zasady, podlega opodatkowaniuVATjedynie wówczas, gdy czynność ta jest wykonywana odpłatnie.

Ustawodawca jednakże przewidział od powyższej reguły wyjątki, które zostały zawarte – w przypadku dostawy towarów – w art. 7 ust. 2 uptu.

Stosowniedo art. 7 ust. 2 uptu, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1)przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,

2)wszelkie inne darowizny

- jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Jak wynika z powyższych uregulowań, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega generalnie każde nieodpłatne przekazanie towaru należącego do przedsiębiorstwa, w tym także wszelkie inne darowizny, z którym wiąże się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, o ile podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu, imporcie lub wytworzeniu tych towarów lub ich części składowych.

Jeżeli natomiast podatnik nie miał prawa do odliczenia podatku naliczonego, to nieodpłatne przekazanie (w tym także darowizna) tych towarów pozostaje poza zakresem opodatkowania (podatnik nie musi dokonać ich opodatkowania), bez względu na cel, na który zostały one przekazane (darowane).

Podkreślić jednak należy, że dana czynność podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wtedy, gdy jest dokonywana przez podmiot o statusie podatnika działającego w takim charakterze w odniesieniu do tej czynności.

W myśl art. 15 ust. 1 uptu, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Na podstawie art. 15 ust. 2 uptu, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług – w świetle powyższych przepisów – jest łączne spełnienie dwóch przesłanek: po pierwsze, czynność powinna być ujęta w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie – musi być dokonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Zatem jeśli osoba fizyczna dokonuje sprzedaży swojego majątku osobistego, a czynność ta wykonywana jest okazjonalnie i nie zmierza do nadania jej stałego charakteru, nie oznacza to prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy w stosunku do tej konkretnej czynności.

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 uptu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 7091 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j.: Dz. U. z 2023 r. poz. 1610 ze zm.), zwanej dalej „Kodeksem cywilnym”, przez umowę leasingu finansujący zobowiązuje się, w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa, nabyć rzecz od oznaczonego zbywcy na warunkach określonych w tej umowie i oddać tę rzecz korzystającemu do używania albo używania i pobierania pożytków przez czas oznaczony, a korzystający zobowiązuje się zapłacić finansującemu w uzgodnionych ratach wynagrodzenie pieniężne, równe co najmniej cenie lub wynagrodzeniu z tytułu nabycia rzeczy przez finansującego.

Z kolei zgodnie z art. 70916 Kodeksu cywilnego, jeżeli finansujący zobowiązał się, bez dodatkowego świadczenia, przenieść na korzystającego własność rzeczy po upływie oznaczonego w umowie czasu trwania leasingu, korzystający może żądać przeniesienia własności rzeczy w terminie miesiąca od upływu tego czasu, chyba że strony uzgodniły inny termin.

Wobec powyższego, umowa leasingu – co do zasady – sprowadza się do używania rzeczy i pobierania pożytków, nie rodzi natomiast powstania prawa do rozporządzania towarem jak właściciel. W świetle ustawy o podatku od towarów i usług, leasing jest usługą zdefiniowaną w art. 8 ust. 1 uptu. Po zakończeniu podstawowego okresu trwania umowy leasingu – jednym z wariantów jest sprzedaż przedmiotu umowy leasingobiorcy. Opcja wykupu pojazdu będącego przedmiotem umowy leasingu jest uprawnieniem, z którego leasingobiorca może skorzystać, ale nie musi.

Zatem należy przyjąć, że wykup przedmiotu leasingu jest odrębną czynnością – dostawą towaru – niezwiązaną z samą umową leasingu.

W świetle przedstawionego zdarzenia przyszłego:

·Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą na podstawie wpisu do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej i podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych. Jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

·Głównym przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest działalność w zakresie PKD 68.20.Z: Wynajem i zarządzanie nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi.

·W ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca zawarł 2 umowy leasingu operacyjnego samochodów osobowych o numerach rejestracyjnych (...). Oba były wykorzystywane w działalności gospodarczej Wnioskodawcy oraz do celów prywatnych. W związku z tym od rat leasingowych oraz wszelkich wydatków związanych z korzystaniem z pojazdów był odliczany naliczony podatek VAT w wysokości 50%.

·Po zakończeniu umów samochody zostały wykupione przez Wnioskodawcę. Zamiarem Wnioskodawcy było wykupienie obu pojazdów na cele prywatne. Po zakupie obu pojazdów od leasingodawców, Wnioskodawca: nie ujął żadnego z pojazdów w ewidencji środków trwałych prowadzonej zgodnie z przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie używał pojazdów w prowadzonej działalności gospodarczej, nie ujmował w kosztach uzyskania przychodu wydatków związanych skorzystaniem z pojazdów, nie obniżał podatku VAT należnego o podatek naliczony od wydatków związanych z korzystaniem z pojazdów.

·Zamiarem Wnioskodawcy towarzyszącym Mu przy wykupie obu pojazdów było przeznaczenie ich w całości na cele prywatne. Wnioskodawca posiada dwójkę dorosłych dzieci. Po wykupie pojazdów miały być one zgodnie z zamiarem Wnioskodawcy przedmiotem darowizn na rzecz Jego dzieci. Z tych przyczyn Wnioskodawca po wykupie nie ujmował pojazdów w ewidencji środków trwałych, nie używał pojazdów w prowadzonej działalności gospodarczej, nie ujmował w kosztach uzyskania przychodu wydatków związanych skorzystaniem z pojazdów i nie obniżał podatku VAT należnego o podatek naliczony od wydatków związanych z korzystaniem z pojazdów. Wnioskodawca przy wykupie pojazdów nie miał także zamiaru obniżania podatku VAT należnego o podatek naliczony przy nabyciu pojazdów zgodnie z zasadami przewidzianymi w art. 86a uptu. Już w chwili wykupu pojazdów Wnioskodawca wiedział bowiem, że nie będzie ich wykorzystywał choćby w części do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług i z tych przyczyn nie zamierzał obniżać podatku należnego o podatek naliczony przy nabyciu pojazdów.

·Wnioskodawca planował wykorzystywać oba pojazdy i zwrócił się On do każdego z leasingodawców o wystawienie faktury niezawierającej numeru identyfikacji podatkowej NIP Wnioskodawcy, lecz o wystawienie faktury zawierającej wyłącznie imię nazwisko i adres Wnioskodawcy, bez danych identyfikujących Jego przedsiębiorstwo. Obaj leasingodawcy nie zgodzili się jednak na spełnienie prośby Wnioskodawcy i każdy z nich wystawił fakturę zawierającą numer identyfikacji podatkowej NIP Wnioskodawcy.

·Po wykupie pojazdów Wnioskodawca zweryfikował działanie służb księgowych Jego przedsiębiorstwa. W wyniku weryfikacji zorientował się, że Jego służby księgowe omyłkowo wykazały w rejestrze zakupów faktury wykupu obu pojazdów w plikach JPK_V7 odpowiednio za XII/2023 i II/2024. Stwierdziwszy zaistnienie tej pomyłki, Wnioskodawca polecił Jego służbom księgowym dokonanie korekt plików JPK_V7 za XII/2023 i II/2024 polegających na: wykreśleniu z części ewidencyjnej faktur dokumentujących wykup obu pojazdów z leasingu i odpowiednim zwiększeniu podatku od towarów i usług należnego z uwagi na zmniejszenie podatku naliczonego przy wykupie obu pojazdów z leasingu.

·Przyczyną dokonania obu korekt był fakt, że w chwili wykupu obu pojazdów Wnioskodawca nie miał zamiaru wykorzystywania któregokolwiek z pojazdów do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług i faktycznie żadnego z pojazdów do takich czynności nie wykorzystywał po ich wykupie. Zdaniem Wnioskodawcy, nie miał On w takiej sytuacji prawa obniżenia podatku należnego o podatek naliczony w warunkach przewidzianych w art. 86a uptu, z uwagi na brak spełnienia przesłanek przewidzianych w art. 86 ust. 1 uptu.

Z ww. art. 7 ust. 1 i ust. 2 uptu wynika, że opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów oraz nieodpłatna czynność z nią zrównana po spełnieniu warunków zawartych w art. 7 ust. 2 ustawy, tj. jeżeli:

i) dokonującym nieodpłatnego przekazania jest podatnik podatku od towarów i usług,

ii) przekazane towary należą do jego przedsiębiorstwa,

iii) przedmiotem nieodpłatnego przekazania jest towar, w stosunku do którego podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu, imporcie lub wytworzeniu tego towaru lub jego części składowych.

Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług w świetle powołanych przepisów ustawy jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie. Po pierwsze, dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie – czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Zatem, nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów lub świadczenie usług, w rozumieniu odpowiednio art. 7 i art. 8 uptu, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Z przedstawionych przepisów wynika więc, że jeśli osoba fizyczna dokonuje zbycia swojego majątku prywatnego, a czynność ta wykonywana jest jednorazowo lub okazjonalnie, w warunkach wskazujących, że działanie to nie jest czynione z zamiarem jego powtarzania (kontynuowania) i nie zmierza do nadania mu stałego charakteru, transakcja taka nie może być uznana za działalność gospodarczą, w rozumieniu cytowanego wyżej art. 15 ust. 2 ustawy.

Mając powyższe na względzie należy stwierdzić, że uznanie, czy dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotne do określenia, czy w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Zasadne zatem jest wyłączenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej.

W kontekście powyższych ustaleń należy stwierdzić, że nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Przyjęcie, że dany podmiot sprzedając towar (np. pojazd) działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, czy Jego działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną). Przejawem natomiast takiej aktywności określonej osoby w zakresie obrotu ruchomościami (np. pojazdami), która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną mogą być np.: działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży pojazdu, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług handlu pojazdami.

W świetle przedstawionych we wniosku okoliczności sprawy należy uznać, że Wnioskodawca dokona darowizny pojazdów stanowiących majątek prywatny na rzecz dzieci, korzystając z przysługującego Mu do rozporządzania własnym majątkiem. Wnioskodawca nie wykupił pojazdów na cele prowadzonej działalności gospodarczej, lecz z zamiarem przekazania samochodów po wykupie w darowiźnie na rzecz dzieci. Zatem, w związku z darowizną tych pojazdów, Wnioskodawca nie będzie działać w charakterze podatnika, w rozumieniuart.15 ust. 1 uptu, lecz dokona zarządu majątkiem osobistym. Tym samym, darowizna ww. pojazdów na rzecz dzieci, nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Przy czym, jak stanowi art. 2 pkt 6 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach – rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W świetle art. 8 ust. 1 ustawy:

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o sprzedaży – rozumie się przez to odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Wskazać należy, że stosownie do treści art. 888 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1610 ze zm.):

Przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku.

Natomiast stosownie do treści art. 890 § 1 Kodeksu cywilnego:

Oświadczenie darczyńcy powinno być złożone w formie aktu notarialnego. Jednakże umowa darowizny zawarta bez zachowania tej formy staje się ważna, jeżeli przyrzeczone świadczenie zostało spełnione.

Jak wynika z powyższego darowizna jest umową cywilnoprawną, cechującą się nieodpłatnością oraz przysporzeniem majątkowym tylko jednej ze stron umowy.

Z treści powołanego wyżej art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy jednoznacznie wynika, że dostawa towarów, co do zasady, podlega opodatkowaniu VAT jedynie wówczas, gdy czynność ta jest wykonywana odpłatnie.

Ustawodawca jednakże przewidział od powyższej reguły wyjątki, które zostały zawarte – w przypadku dostawy towarów – w art. 7 ust. 2 ustawy.

W myśl art. 7 ust. 2 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1)przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,

2)wszelkie inne darowizny

- jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Jak wynika z powyższych uregulowań, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega generalnie każde nieodpłatne przekazanie towaru należącego do przedsiębiorstwa, w tym także wszelkie inne darowizny, z którymi wiąże się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, o ile podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu, imporcie lub wytworzeniu tych towarów lub ich części składowych.

Jeżeli natomiast podatnik nie miał prawa do odliczenia podatku naliczonego, to nieodpłatne przekazanie (w tym także darowizna) tych towarów pozostaje poza zakresem opodatkowania (podatnik nie musi dokonać ich opodatkowania), bez względu na cel, na który zostały one przekazane (darowane).

Podkreślić jednak należy, że dana czynność podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wtedy, gdy jest dokonywana przez podmiot o statusie podatnika działającego w takim charakterze w odniesieniu do tej czynności.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W świetle art. 15 ust. 2 ustawy:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy:

W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Należy zauważyć, że w myśl art. 7091 ustawy Kodeks cywilny:

Przez umowę leasingu finansujący zobowiązuje się, w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa, nabyć rzecz od oznaczonego zbywcy na warunkach określonych w tej umowie i oddać tę rzecz korzystającemu do używania albo używania i pobierania pożytków przez czas oznaczony, a korzystający zobowiązuje się zapłacić finansującemu w uzgodnionych ratach wynagrodzenie pieniężne, równe co najmniej cenie lub wynagrodzeniu z tytułu nabycia rzeczy przez finansującego.

Natomiast zgodnie z art. 70916 ww. ustawy:

Jeżeli finansujący zobowiązał się, bez dodatkowego świadczenia, przenieść na korzystającego własność rzeczy po upływie oznaczonego w umowie czasu trwania leasingu, korzystający może żądać przeniesienia własności rzeczy w terminie miesiąca od upływu tego czasu, chyba że strony uzgodniły inny termin.

Wobec powyższego, umowa leasingu – co do zasady – sprowadza się do używania rzeczy i pobierania pożytków, nie rodzi natomiast powstania prawa do rozporządzania towarem jak właściciel. W świetle ustawy o podatku od towarów i usług, leasing jest usługą zdefiniowaną w art. 8 ust. 1 ustawy. Po zakończeniu podstawowego okresu trwania umowy leasingu – jednym z wariantów jest sprzedaż przedmiotu umowy leasingobiorcy. Opcja wykupu pojazdu będącego przedmiotem umowy leasingu jest uprawnieniem, z którego leasingobiorca może skorzystać, ale nie musi.

Zatem należy przyjąć, że wykup przedmiotu leasingu jest odrębną czynnością – dostawą towaru – niezwiązaną z samą umową leasingu.

Należy ponownie wskazać, że z cytowanego wyżej art. 7 ust. 1 i ust. 2 ustawy wynika, że opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów oraz nieodpłatna czynność z nią zrównana po spełnieniu warunków zawartych w art. 7 ust. 2 ustawy, tj. jeżeli:

-dokonującym nieodpłatnego przekazania jest podatnik podatku od towarów i usług,

-przekazane towary należą do jego przedsiębiorstwa,

- przedmiotem nieodpłatnego przekazania jest towar, w stosunku do którego podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu, imporcie lub wytworzeniu tego towaru lub jego części składowych.

Zatem nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Z powołanych przepisów wynika, że jeśli osoba fizyczna dokonuje zbycia swojego majątku prywatnego, a czynność ta wykonywana jest jednorazowo lub okazjonalnie, w warunkach wskazujących, że działanie to nie jest czynione z zamiarem jego powtarzania (kontynuowania) i nie zmierza do nadania mu stałego charakteru, transakcja taka nie może być uznana za działalność gospodarczą, w rozumieniu cytowanego wyżej art. 15 ust. 2 ustawy.

Zasadne zatem jest wyłączenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej.

Z przedstawionego przez Pana opisu sprawy wynika, że:

·jest Pan czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług;

·w ramach prowadzonej działalności zawarł Pan 2 umowy leasingu operacyjnego samochodów osobowych o numerach rejestracyjnych (...);

·oba były wykorzystywane w Pana działalności gospodarczej oraz do celów prywatnych;

·od rat leasingowych oraz wszelkich wydatków związanych z korzystaniem z pojazdów był odliczany naliczony podatek VAT w wysokości 50%;

·zamiarem Wnioskodawcy towarzyszącym Mu przy wykupie obu pojazdów było przeznaczenie ich w całości na cele prywatne;

· po wykupie pojazdów miały być one zgodnie z zamiarem Wnioskodawcy przedmiotem darowizn na rzecz Jego dzieci;

·w wyniku omyłkowo wykazanych w rejestrze zakupów faktury wykupu obu pojazdów w plikach JPK_V7 odpowiednio za XII/2023i II/2024, dokonał Pan korekt plików JPK_V7 zaXII/2023i II/2024 polegających na:

-wykreśleniu z części ewidencyjnej faktur dokumentujących wykup obu pojazdów z leasingu,

-odpowiednim zwiększeniu podatku od towarów i usług należnego z uwagi na zmniejszenie podatku naliczonego przy wykupie obu pojazdów z leasingu;

·wykup samochodów osobowych z leasingu nastąpił odpowiednio:

-(…) 2023 r.,

-(…) 2024 r.;

·oba samochody osobowe będące przedmiotem wniosku Wnioskodawca wykupił wyłącznie na cele osobiste do majątku prywatnego;

·samochody będące przedmiotem wniosku, nie były po wykupie użytkowane przez Wnioskodawcę w prowadzonej działalności gospodarczej;

·nie przysługiwało Panu prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z wykupem obu samochodów osobowych, albowiem nie zostały one nabyte w celu używania ich w działalności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług;

·oba samochody osobowe po wykupie nie zostały wprowadzone do działalności gospodarczej;

·w okresie użytkowania obu pojazdów na podstawie umowy leasingu nie dokonał Pan zakupu części składowych, które spowodowałyby trwały wzrost wartości samochodów osobowych;

·po wykupie z leasingu ww. pojazdów nie dokonał Pan zakupów części składowych, które spowodowałyby trwały wzrost wartości samochodów osobowych;

·w okresie od dnia wykupu samochodów z leasingu dokonywał Pan zakupu paliwa do ww. pojazdów jako osoba fizyczna. Ponadto:

a)nie dokonywał Pan odliczenia podatku naliczonego od ww. wydatków,

b)na zakup paliw nie pobierał Pan faktur na stacjach paliw,

c)nie wskazywał Pan u podmiotu dokonującego sprzedaży, że dokonuje zakupu na cele związane z prowadzoną działalnością gospodarczą podając przy zakupie NIP i nr rejestracyjny samochodów osobowych, prosząc o wystawienie faktury (lub paragonu z NIP);

·w okresie od dnia wykupu samochodów z leasingu nie dokonywał Pan zakupu ubezpieczenia samochodów osobowych;

·w kosztach działalności gospodarczej ujęto wartość polis tylko do dnia wykupu pojazdów;

·zawierając bieżącą polisę ubezpieczeniową na oba pojazdy ubezpieczającym, ubezpieczonym będzie Pan jako osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej.

Pana wątpliwości dotyczą ustalenia, czy przekazanie dwóch pojazdów w darowiźnie dzieciom podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji.

Istotne do określenia, czy w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Zasadne zatem jest wyłączenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej.

Jak wynika z okoliczności sprawy, zamiarem Pana towarzyszącym przy wykupie obu pojazdów było przeznaczenie ich w całości na cele prywatne. Po wykupie pojazdów miały być one zgodnie z Pana zamiarem przedmiotem darowizn na rzecz dzieci. Oba samochody osobowe będące przedmiotem wniosku wykupił Pan wyłącznie na cele osobiste do majątku prywatnego, po wykupie nie zostały wprowadzone do działalności gospodarczej. Samochody będące przedmiotem wniosku, nie były po wykupie użytkowane przez Pana w prowadzonej działalności gospodarczej. Nie przysługiwało Panu prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z wykupem obu samochodów osobowych, albowiem nie zostały one nabyte w celu używania ich w działalności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Mając na uwadze przedstawione przepisy oraz okoliczności sprawy wskazane przez Pana, stwierdzić należy, że dokonując darowizny samochodów na rzecz dzieci nie będzie działał Pan w charakterze podatnika, w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, a dostawa nie będzie dokonywana w ramach działalności gospodarczej zdefiniowanej w art. 15 ust. 2 ustawy, lecz w ramach zarządu majątkiem osobistym.

Powyższe wynika z faktu, że samochody zostały po zakończeniu umowy leasingu wykupione przez Pana do celów prywatnych. Tym samym wskazać należy, że darowizna przez Pana samochodów na rzecz dzieci będzie stanowiła zwykłe wykonywanie prawa własności. Zatem, dokona Pan dostawy samochodów, stanowiących Pana majątek prywatny, korzystając z przysługującego Panu prawa do rozporządzania własnym majątkiem. Skutkiem powyższego, darowizna samochodów nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Podsumowanie

Przekazanie dwóch pojazdów w darowiźnie Pana dzieciom nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT.

Pana stanowisko jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

W myśl art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej:

Składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego.

Jestem ściśle związany przedstawionym we wniosku zdarzeniem przyszłym. Ponosi Pan ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu zdarzenia przyszłego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze zdarzeniem przyszłym podanym przez Pana w złożonym wniosku. Zatem, należy zaznaczyć, że wydając przedmiotową interpretację oparłem się na wynikającym z treści wniosku opisie zdarzenia przyszłego. W konsekwencji w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych. Ponadto, w sytuacji zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Nadmieniam, że w tej interpretacji udzielono odpowiedzi tylko w zakresie zadanego pytania. Inne kwestie, nieobjęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa – rozpatrzone. Dotyczy to w szczególności kwestii ewentualnego opodatkowania przekazania samochodów do majątku osobistego od razu po ich wykupie z leasingu.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00